4.11.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 407/98

—

έχοντας υπόψη την αίτηση άρσης της ασυλίας του Udo Voigt, που διαβίβασε ο πρόεδρος του Εφετείου του Βερολίνου στις 9 Φεβρουαρίου 2015 (ένδ. (3) 161 Ss 189/14 (14/15)), και η οποία ανακοινώθηκε στην ολομέλεια στις 25 Μαρτίου 2015,

—

έχοντας ακούσει τον Udo Voigt, σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 5 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 8 και 9 του Πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το άρθρο 6 παράγραφος 2 της πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976 σχετικά με την εκλογή των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση και καθολική ψηφοφορία,

—

έχοντας υπόψη τις αποφάσεις που εξέδωσε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 12 Μαΐου 1964, 10 Ιουλίου 1986, 15 και 21 Οκτωβρίου 2008, 19 Μαρτίου 2010, 6 Σεπτεμβρίου 2011 και 17 Ιανουαρίου 2013 (1),

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 46 του Θεμελιώδους Νόμου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 5 παράγραφος 2, το άρθρο 6 παράγραφος 1 και το άρθρο 9 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A8-0192/2015),

A.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο πρόεδρος του Εφετείου του Βερολίνου έχει ζητήσει την άρση της βουλευτικής ασυλίας του Udo Voigt, σε συνάρτηση με ενδεχόμενη δίωξη που αφορά εικαζόμενη αξιόποινη πράξη·

B.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 9 του Πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι βουλευτές απολαύουν, εντός της επικρατείας των κρατών τους, των ασυλιών που αναγνωρίζονται στα μέλη του κοινοβουλίου της χώρας τους·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφος 2 του Θεμελιώδους Νόμου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, βουλευτής δεν καλείται να λογοδοτήσει ούτε συλλαμβάνεται για αξιόποινη πράξη παρά μόνο με άδεια της Ομοσπονδιακής Βουλής· αυτό δεν ισχύει σε ορισμένες εξαιρετικές περιπτώσεις·

Δ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Udo Voigt κατηγορείται για υποκίνηση σε μισαλλοδοξία και εξύβριση με ομαδικό χαρακτηρισμό σε ένα έντυπο που εκδόθηκε από το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας κατά το χρόνο που διοργανώθηκε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου του 2006, για το οποίο ήταν υπεύθυνος ως πρόεδρος του κόμματος·

E.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κατηγορίες προδήλως δεν συναρτώνται με τη θέση του Udo Voigt ως βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και στοιχειοθετούνται από τη θέση του ως προέδρου του Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας·

ΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εικαζόμενες πράξεις δεν συνιστούν γνώμη ή ψήφο δοθείσα κατά την άσκηση των καθηκόντων του βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά την έννοια του άρθρου 8 του Πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι η κατηγορία συνδέεται με ενέργειες που έλαβαν χώρα το 2006, προτού ο Udo Voigt εκλεγεί βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2014·

Ζ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Udo Voigt υποστηρίζει ότι, από τη διάρκεια της διαδικασίας, η οποία ξεκίνησε το 2006, προκύπτει η βούληση να παρακωλυθεί το κοινοβουλευτικό του έργο· λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη ότι η παρούσα αίτηση άρσης της ασυλίας οφείλεται σε μια άλλη διαδικασία που κινήθηκε λόγω ενός ενδίκου μέσου που άσκησε ο ίδιος ο Udo Voigt και, ως εκ τούτου, εφαρμόζεται στην αντίρρηση αυτή η αρχή ότι ουδείς μπορεί να επικαλεσθεί τη δική του παράνομη συμπεριφορά («nemo auditur propriam turpitudinem allegans»)·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν υφίστανται υπόνοιες ότι η δίωξη ασκείται με σκοπό να παρακωλυθεί η πολιτική δραστηριότητα του Udo Voigt (fumus persecutionis), δεδομένου ότι η εν λόγω υπόθεση ξεκίνησε αρκετά χρόνια πριν ο Udo Voigt αναλάβει τα καθήκοντά του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο·

1.

αποφασίζει να άρει την ασυλία του Udo Voigt·

2.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει αμελλητί την παρούσα απόφαση και την έκθεση της αρμόδιας επιτροπής του στο Εφετείο του Βερολίνου και στον Udo Voigt.