21.6.2012

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 181/195

---

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1185/2003 σχετικά με την αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία επί του σκάφους»

COM(2011) 798 final — 2011/0364 (COD)

2012/C 181/34

Εισηγητής: ο κ. ESPUNY MOYANO

Στις 30 Νοεμβρίου 2011 και στις 13 Δεκεμβρίου 2011 αντίστοιχα και σύμφωνα με το άρθρο 43 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο αποφάσισαν να ζητήσουν γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής σχετικά με την

Πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1185/2003 σχετικά με την αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία επί του σκάφους

COM(2011) 798 τελικό — 2011/0364 (COD).

Το ειδικευμένο τμήμα «Γεωργία, αγροτική ανάπτυξη, περιβάλλον», στο οποίο ανατέθηκαν οι σχετικές προπαρασκευαστικές εργασίες, υιοθέτησε τη γνωμοδότησή του στις 14 Μαρτίου 2012.

Κατά την 479η σύνοδο ολομέλειας, της 28ης και 29ης Μαρτίου 2012 (συνεδρίαση της 28ης Μαρτίου 2012), η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή υιοθέτησε με 103 ψήφους υπέρ, 30 κατά και 22 αποχές την ακόλουθη γνωμοδότηση.

1.   Συμπεράσματα

1.1   Η ΕΟΚΕ απορρίπτει κατηγορηματικά την πρακτική του finning από οποιονδήποτε αλιευτικό στόλο στον κόσμο.

1.2   Η ΕΟΚΕ συμφωνεί με την Επιτροπή ότι η κατάργηση των προσωρινών αδειών και η εφαρμογή πολιτικής προσαρτημένων πτερυγίων θα εγγυηθεί τη μη εφαρμογή της πρακτικής του finning στην ΕΕ. Ωστόσο, η ΕΟΚΕ ανησυχεί για τις οικονομικές και τις κοινωνικές συνέπειες αυτών των μέτρων· επομένως, φρονεί ότι θα πρέπει να αναζητηθούν εναλλακτικές, λύσεις, που θα διασφαλίζουν την εφαρμογή της απαγόρευσης του finning χωρίς να πλήττουν σημαντικά την κερδοφορία των επιχειρήσεων και την ασφάλεια του πληρώματος, ακόμα και αν οι εν λόγω λύσεις δεν εξαλείψουν τα προβλήματα παρακολούθησης και εφαρμογής που έχουν καταγραφεί από την Επιτροπή.

1.3   Η ΕΟΚΕ προτείνει τα ακόλουθα εναλλακτικά μέτρα:

1.3.1

Υποχρέωση εκφόρτωσης των σωμάτων και των πτερυγίων στον ίδιο λιμένα.

1.3.2

Κατάργηση των ειδικών αδειών για τον στόλο νωπού αλιεύματος.

1.3.3

Χορήγηση ειδικών αδειών στα καταψυκτικά σκάφη, εφόσον χρησιμοποιούν μηχανισμό ιχνηλασιμότητας που εγγυάται τη σχέση μεταξύ των σωμάτων και των πτερυγίων που εκφορτώνονται.

1.3.4

Καθιέρωση σε όλες τις περιφερειακές οργανώσεις αλιείας (ΠΟΑ) προγράμματος στατιστικού εγγράφου για το εμπόριο πτερυγίων καρχαρία.

1.4   Η ΕΟΚΕ συνιστά την υιοθέτηση σε όλες τις ΠΟΑ σχεδίων διαχείρισης των αλιευμάτων καρχαριών που θα προβλέπουν, μεταξύ άλλων, μέτρα για τον περιορισμό της αλιευτικής προσπάθειας, τοπικές/χρονικές απαγορεύσεις και απαγόρευση των μεταφορτώσεων στην ανοιχτή θάλασσα.

1.5   Η ΕΟΚΕ ζητά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια, αφενός, για την επίτευξη της απαγόρευσης του finning στους στόλους εκείνων των τρίτων χωρών όπου συνεχίζεται αυτή η θλιβερή πρακτική και, αφετέρου, για την τήρηση της υποχρέωσης υποβολής αξιόπιστων πληροφοριών σχετικά με τα αλιεύματα των συγκεκριμένων ειδών από τους στόλους τρίτων χωρών στο πλαίσιο των ΠΟΑ.

1.6   Η ΕΟΚΕ ζητεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εγγυηθεί γραπτώς ότι η επεξεργασία των αλιευμάτων που θα γίνεται στις τρίτες χώρες εκφόρτωσης για την πλήρη αποκοπή των πτερυγίων θα θεωρείται «απλός τεμαχισμός» και, επομένως, δεν θα μεταβάλλει την κοινοτική προέλευση του προϊόντος.

2.   Εισαγωγή

2.1   Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1185/2003 του Συμβουλίου σχετικά με την αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία επί του σκάφους θεσπίζει γενική απαγόρευση της πρακτικής της «αφαίρεσης πτερυγίων καρχαρία» (1), η οποία όταν εφαρμόζεται έχει ως αποτέλεσμα να αφαιρούνται τα πτερύγια από τους καρχαρίες ενώ το υπόλοιπο σώμα τους απορρίπτεται στη θάλασσα, πρακτικής που είναι γνωστή ως finning.

2.2   Επίσης, ο κανονισμός επιτρέπει στα κράτη μέλη να εκδίδουν ειδικές άδειες αλιείας, βάσει των οποίων μπορεί να αφαιρείται από το σώμα του καρχαρία το πτερύγιό του επί του σκάφους, χωρίς να επιτρέπεται η απόρριψη του υπόλοιπου σώματος στη θάλασσα. Για να εξασφαλιστεί η αντιστοιχία μεταξύ του βάρους των πτερυγίων και των σωμάτων, έχει θεσπιστεί συγκεκριμένη (ποσοστιαία) αναλογία του πτερυγίου επί του ζώντος βάρους του καρχαρία.

2.3   Η Επιτροπή εκτιμά ότι η έκδοση αυτών των ειδικών αδειών δεν εγγυάται τον έλεγχο του finning και, ως εκ τούτου, προτείνει αφενός την κατάργησή τους και αφετέρου να επιτρέπεται τα πτερύγια του καρχαρία να είναι μερικώς τετμημένα και διπλωμένα επί του σφαγίου.

3.   Γενικές παρατηρήσεις

3.1   Η ΕΟΚΕ απορρίπτει κατηγορηματικά την πρακτική του finning από οποιονδήποτε αλιευτικό στόλο στον κόσμο.

3.2   Η ΕΟΚΕ διαπίστωσε ότι πολλοί επιστήμονες, κράτη μέλη, ΜΚΟ, καθώς και ο ίδιος ο αλιευτικός τομέας, θεωρούν ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις πως υφίσταται finning (2) στην ΕΕ. Είναι, ωστόσο, βέβαιη ότι υφίσταται σε άλλες χώρες, εκτός ΕΕ.

3.3   Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι, για να μπορέσει κανείς να κατανοήσει τους λόγους διατήρησης των ειδικών αδειών αλιείας, είναι σημαντικό να γνωρίζει τις δραστηριότητες του στόλου που χρησιμοποιεί παραγάδια επιφανείας για την αλίευση πελαγικών καρχαριών και ο οποίος επωφελείται μέχρι σήμερα από αυτές τις άδειες.

3.3.1   Ο στόλος της ΕΕ που χρησιμοποιεί παραγάδια επιφανείας για την αλίευση καρχαριών απαρτίζεται από 200 περίπου μονάδες (3)· Κάθε σκάφος χρειάζεται πλήρωμα 12 έως 15 ατόμων.

3.3.2   Τα σκάφη αυτά επιδίδονται κυρίως στην αλίευση ξιφία, αλλά αλιεύουν και δύο είδη πελαγικών καρχαριών: ο γλαυκοκαρχαρίας (Prionace glauca) αντιστοιχεί περίπου στο 87 % και ο ρυγχοκαρχαρίας (Isurus oxyrinchus) περίπου στο 10 % των συνολικών αλιευμάτων πελαγικών καρχαριών. Αμφότερα τα είδη έχουν μεγάλη συχνότητα εμφάνισης στο επιπελαγικό ωκεάνιο σύστημα και ευρεία γεωγραφική διάδοση στον Ατλαντικό, τον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό. Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις της Διεθνούς Επιτροπής για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT), τα αποθέματα Prionace glauca και Isurus oxyrinchus βρίσκονται σε καλή κατάσταση από βιολογική σκοπιά και από άποψη ποσοστών εκμετάλλευσης. Και για τα δύο είδη, διαπιστώθηκε ότι τα αποθέματα βρίσκονται πάνω ή κοντά στο επίπεδο της Μέγιστης Βιώσιμης Απόδοσης.

3.3.3   Η πρώτη διάθεση των πτερυγίων προς πώληση από τον στόλο της ΕΕ, με πλήρη εκμετάλλευση του βάρους τους, διαφέρει από τη διάθεσή τους από ορισμένους άλλους στόλους μη ευρωπαϊκών δυτικών χωρών, που εκμεταλλεύονται μόνο ένα μέρος τους ή τα απορρίπτουν.

3.3.4   Είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση μεταξύ των σκαφών νωπού αλιεύματος και των καταψυκτικών σκαφών:

3.3.4.1

Τα αλιευτικά σκάφη νωπού ή μεικτού (καταψυκτικά με ποσοστό νωπού) αλιεύματος δραστηριοποιούνται στον Ατλαντικό και εκφορτώνουν συνήθως στο λιμάνι του Vigo ή σε άλλους κοινοτικούς λιμένες, χωρίς να αφαιρούν τα πτερύγια. Οι αλιευτικές τους εξορμήσεις διαρκούν συνήθως λίγο περισσότερο από ένα μήνα.

3.3.4.2

Τα καταψυκτικά δραστηριοποιούνται στον Ατλαντικό, τον Ινδικό και τον Ειρηνικό Ωκεανό και η διάρκεια των εξορμήσεών τους συνήθως ξεπερνά τους τρεις μήνες. Σε αυτά τα σκάφη, μετά την αλίευση του καρχαρία, αυτός αποκεφαλίζεται, εκσπλαχνίζεται και αφαιρούνται όλα τα πτερύγιά του. Όλα τα μέρη του πλένονται με άφθονο νερό και εισάγονται στον θάλαμο καταψύξεως. Το ήπαρ συγκεντρώνεται σε σακούλα και στη συνέχεια σε πλαστικό κιβώτιο. Όταν ολοκληρωθεί η διαδικασία της κατάψυξης, τα σώματα τυλίγονται πρώτα σε πλαστική μεμβράνη και στη συνέχεια σε βαμβακερό πανί (για την προστασία του προϊόντος και την επίτευξη καλύτερης ποιότητας). Τα πτερύγια και το ήπαρ εισάγονται σε κιβώτια. Πριν από την αποθήκευση των προϊόντων στο αμπάρι του πλοίου, σε όλα τα κομμάτια τοποθετείται ετικέτα, όπου αναφέρεται το είδος του προϊόντος, η παρουσίαση και η ζώνη αλίευσής του. Η εκφόρτωση πραγματοποιείται στο λιμάνι του Vigo ή σε άλλους λιμένες της ΕΕ και του εξωτερικού: — Βόρειος Ατλαντικός: Πράσινο Ακρωτήριο (Πράια), Αζόρες, (Horta), Κανάριοι Νήσοι (Λας Πάλμας). — Νότιος Ατλαντικός: Ουρουγουάη (Μοντεβιδέο), Ναμίμπια (Walvis Bay), Νότια Αφρική (Cape Town). — Ινδικός Ωκεανός: Νότια Αφρική (Ντέρμπαν), Μαυρίκιος (Port Louis), Ινδονησία (Τζακάρτα). — Ειρηνικός Ωκεανός: Περού (Callao, Chimbote, Puerto Pisco), Παναμάς (Vacamonte), Νέα Ζηλανδία (Napier), Γαλλική Πολυνησία (Παπεέτε - Ταϊτή).

3.3.5   Κατά κανόνα, τα σώματα και τα πτερύγια εκφορτώνονται στον ίδιο λιμένα. Αντιθέτως, η εμπορική διάθεση των πτερυγίων και των σωμάτων ακολουθεί συνήθως διαφορετικές οδούς. Μετά την εκφόρτωσή τους, τα σώματα κατευθύνονται στο Vigo ή στη Νότια Αμερική (κυρίως στην Βραζιλία, το Περού και την Κολομβία). Όσα κατευθύνονται στο Vigo πωλούνται κυρίως στην Ιταλία, την Ελλάδα, τη Ρουμανία, την Ουκρανία, την Πολωνία, τη Ρωσία, την Πορτογαλία, την Ανδαλουσία και τη Νότια Αμερική. Από την πλευρά τους, τα πτερύγια αποστέλλονται στο Vigo και, εν συνεχεία, στην Ιαπωνία, το Χονγκ Κονγκ, την Κίνα, την Καλιφόρνια κλπ. ή αποστέλλονται απευθείας σε αυτές τις χώρες από τον τόπο εκφόρτωσής τους.

3.3.6   Όσον αφορά τις τιμές, στην πραγματικότητα τα σώματα καρχαρία πωλούνται στην πρώτη διάθεση με μέση τιμή μεταξύ 0,50 και 2 ευρώ/κιλό, ενώ τα πτερύγια του γλαυκοκαρχαρία και του ρυγχοκαρχαρία έναντι 10 έως 15 ευρώ/κιλό.

3.3.7   Σήμερα, τα έσοδα των αλιέων από την πώληση των σωμάτων αποτελούν περίπου το 55 % των συνολικών εσόδων, ενώ η πώληση των πτερυγίων αποφέρει το υπόλοιπο 45 %.

3.3.8   Από διατροφική άποψη, ο καρχαρίας, που δεν διαθέτει οστά, παρέχει περίπου 130 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια. Το κρέας του είναι ημιλιπαρό (4,5 γραμμάρια ανά 100 γραμμάρια) και πλουσιότατο σε ποιοτικές πρωτεΐνες (21 γραμμάρια ανά 100 γραμμάρια), που περιέχουν όλα τα απαραίτητα αμινοξέα. Το λίπος του είναι κυρίως ακόρεστο, γι’ αυτό η κατανάλωσή του ενδείκνυται σε δίαιτες για την πρόληψη και αντιμετώπιση καρδιαγγειακών παθήσεων, εάν μαγειρευτεί με τη χρήση κατάλληλων λιπών όπως το ελαιόλαδο ή το σπορέλαιο. Είναι εύπεπτο και περιέχει βιταμίνες της ομάδας Β –σε μικρότερες ποσότητες σε σχέση με άλλα ψάρια– ενώ ξεχωρίζει για την περιεκτικότητά του σε λιποδιαλυτές βιταμίνες Α και Ε. Από τα μέταλλα ξεχωρίζει ο φώσφορος, το ποτάσιο, το μαγνήσιο και ο σίδηρος.

3.3.9   Σήμερα, σύμφωνα με τις συστάσεις του FAO, πραγματοποιείται ολοκληρωμένη εκμετάλλευση του καρχαρία. Εκτός του σώματος και των πτερυγίων, το ήπαρ χρησιμοποιείται από τη φαρμακευτική βιομηχανία και τη βιομηχανία καλλυντικών για την εξαγωγή βιταμίνης Α και σκουαλενίου, ενώ το δέρμα χρησιμοποιείται στη βυρσοδεψία.

3.4   Η ΕΟΚΕ θεωρεί σκόπιμο να γίνουν γνωστοί οι λόγοι για τους οποίους ο ευρωπαϊκός στόλος χρειάζεται τις ειδικές άδειες:

3.4.1

Για λόγους ασφαλείας. Όταν ο καρχαρίας καταψύχεται, τα μη αποκομμένα πτερύγια λειτουργούν σαν κοφτερά μαχαίρια, πράγμα που καθιστά τον χειρισμό τους πάνω σε ένα συνεχώς ταλαντευόμενο σκάφος ιδιαίτερα επικίνδυνο για το πλήρωμα κατά την επεξεργασία και την εκφόρτωση.

3.4.2

Για λόγους ποιότητας. Η αποθήκευση των πτερυγίων προσαρτημένων με φυσικό τρόπο στον κορμό προκαλεί επιδείνωση της ποιότητας, τόσο των πτερυγίων όσο και των σωμάτων, εξαιτίας των τριβών και των κοπών που παράγονται μεταξύ των αλιευμάτων. Το πρόσφατα αλιευμένο και κατεψυγμένο προϊόν παρέχει υψηλή ποιότητα από διατροφική και υγειονομική άποψη. Η αφαίρεση των πτερυγίων πριν από την κατάψυξη του σώματος επιτρέπει να μην σπάσει ποτέ η «αλυσίδα της ψύξης».

3.4.3

Για λόγους αξιοποίησης του χώρου. Η χωριστή αποθήκευση των σωμάτων και των πτερυγίων (ή η αποθήκευση των πτερυγίων στα κενά που αφήνουν μεταξύ τους τα σώματα κατά τη στοίβαξή τους) επιτρέπει την καλύτερη αξιοποίηση του διαθέσιμου χώρου στο αμπάρι, αυξάνοντας έτσι την απόδοση των σκαφών.

3.4.4

Λόγω των διαφορετικών οδών διάθεσης των πτερυγίων και των σωμάτων. Το μέτρο συνεπάγεται πως κατά την άφιξη στο σημείο εκφόρτωσης τρίτης χώρας, θα πρέπει να αφαιρεθούν τα πτερύγια στην ξηρά, πράγμα που επιφέρει τις ακόλουθες συνέπειες: 3.4.4.1 Η επεξεργασία τους σε λιμάνι του εξωτερικού ενδέχεται να σημαίνει, εάν η διαδικασία δεν θεωρηθεί «απλός τεμαχισμός» (4), αλλαγή του τόπου προέλευσης του προϊόντος, που πλέον δεν θα είναι κοινοτικό και θα εισαχθεί στην κατηγορία των εξαγόμενων προς την ΕΕ προϊόντων, με τις υγειονομικές και δασμολογικές απαιτήσεις και υποχρεώσεις που αυτό συνεπάγεται. 3.4.4.2 Επίσης, εισάγονται νέοι παράγοντες κινδύνου στην εκφόρτωση του αλιεύματος, η οποία καθίσταται πολυπλοκότερη, ενώ αυξάνεται ο χρόνος που απαιτείται για αυτήν. 3.4.4.3 Παράλληλα, η αύξηση του χρόνου εκφόρτωσης πλήττει την ποιότητα των αλιευμάτων, καθώς η αλυσίδα ψύξης διαταράσσεται σημαντικά. Αυτό ενέχει υγειονομικούς κινδύνους, καθώς συνεπάγεται την πιθανή εμφάνιση ισταμινών και την αύξηση των συνολικών πτητικών αζωτούχων βάσεων, οι οποίες οδηγούν στην επιδείνωση του προϊόντος. 3.4.4.4 Επιπλέον, τα κύρια σημεία εκφόρτωσης των καταψυκτικών βρίσκονται συνήθως σε τρίτες χώρες που στερούνται κατάλληλων υποδομών. Παράλληλα, η συντριπτική τους πλειοψηφία βρίσκεται σε περιοχές τροπικού κλίματος, πράγμα που επιταχύνει την απώλεια ψύξης και επιδεινώνει τις συνέπειες που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη παράγραφο.

3.5   Η πρακτική του finning ασκείται από μη ευρωπαϊκούς στόλους που, ελλείψει συστημάτων κατάψυξης, δραστηριοποιούνται στην ανοιχτή θάλασσα και για παρατεταμένες περιόδους. Γι’αυτό, αποθηκεύουν μόνο τα πτερύγια μέσω διαδικασίας αποξήρανσης (αφυδάτωση) και απορρίπτουν τα σώματα, τα οποία σε διαφορετική περίπτωση θα αλλοιώνονταν. Για τα ευρωπαϊκά καταψυκτικά σκάφη που αφορά η πρόταση της Επιτροπής, η πρακτική του finning θα σήμαινε απόρριψη μιας σημαντικής πηγής εισοδημάτων από την πώληση των σωμάτων, πράγμα που δεν έχει νόημα από επιχειρηματική σκοπιά.

3.6   Η ΕΟΚΕ συμφωνεί με την Επιτροπή ότι η κατάργηση των προσωρινών αδειών και η εφαρμογή πολιτικής προσαρτημένων πτερυγίων θα εγγυηθεί τη μη εφαρμογή της πρακτικής του finning στην ΕΕ. Ωστόσο, δεδομένων όσων προαναφέρθηκαν και των δυνητικών επιπτώσεων της εφαρμογής αυτών των μέτρων στους αλιείς, φρονεί ότι θα πρέπει να αναζητηθούν εναλλακτικές, λύσεις που θα διασφαλίζουν την εφαρμογή της απαγόρευσης του finning χωρίς να πλήττουν σημαντικά την κερδοφορία των επιχειρήσεων και την ασφάλεια του πληρώματος, ακόμα και αν οι εν λόγω λύσεις δεν εξαλείψουν τα προβλήματα παρακολούθησης και εφαρμογής που έχουν καταγραφεί από την Επιτροπή.

3.7   Η ΕΟΚΕ προτείνει τα ακόλουθα εναλλακτικά μέτρα:

3.7.1

Υποχρέωση εκφόρτωσης των σωμάτων και των πτερυγίων στον ίδιο λιμένα.

3.7.2

Κατάργηση των ειδικών αδειών για τον στόλο νωπού αλιεύματος.

3.7.3

Χορήγηση ειδικών αδειών στα καταψυκτικά σκάφη, εφόσον χρησιμοποιούν μηχανισμό ιχνηλασιμότητας που εγγυάται τη σχέση μεταξύ των σωμάτων και των πτερυγίων που εκφορτώνονται.

3.7.4

Καθιέρωση σε όλες τις ΠΟΑ προγράμματος στατιστικού εγγράφου για το εμπόριο πτερυγίων καρχαρία, στα πρότυπα όσων ισχύουν για τον ερυθρό τόνο στη Διεθνή Επιτροπή για τη Διατήρηση των Θυννοειδών του Ατλαντικού (ICCAT).

3.8   Επίσης, η ΕΟΚΕ συνιστά την υιοθέτηση σε όλες τις ΠΟΑ σχεδίων διαχείρισης των αλιευμάτων καρχαριών που θα προβλέπουν, μεταξύ άλλων, μέτρα για τον περιορισμό της αλιευτικής προσπάθειας, τοπικές/χρονικές απαγορεύσεις και απαγόρευση των μεταφορτώσεων στην ανοιχτή θάλασσα.

3.9   Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο, αφενός, για την επίτευξη της απαγόρευσης του finning στους στόλους όπου συνεχίζεται αυτή η θλιβερή πρακτική και, αφετέρου, για την τήρηση της υποχρέωσης υποβολής αξιόπιστων πληροφοριών σχετικά με τα αλιεύματα των συγκεκριμένων ειδών από τους στόλους τρίτων χωρών στο πλαίσιο των ΠΟΑ.

4.   Ειδικές παρατηρήσεις

4.1   Η ΕΟΚΕ κρίνει θετικά τις πρωτοβουλίες ορισμένων κρατών μελών για την προστασία των πιο ευπαθών πληθυσμών καρχαρία, ιδίως δε την απαγόρευση αλιείας αλεπόσκυλου (οικογένεια Alopiidae) και ζύγαινας (οικογένεια Sphyrnidae) στην Ισπανία (5)· προς τούτο, ζητά να υιοθετηθούν σε όλες τις ΠΟΑ τα κατάλληλα μέτρα προστασίας και διαχείρισης των ευπαθέστερων ειδών καρχαρία.

4.2   Όσον αφορά το σημερινό πρότυπο που βασίζεται σε ποσοστώσεις, η ΕΟΚΕ το θεωρεί κατάλληλο και λειτουργικό. Ωστόσο, από τις διάφορες επιστημονικές μελέτες του ζητήματος (6) από ευρωπαϊκά ερευνητικά ιδρύματα προκύπτει ότι η αναλογία του 5 % δεν είναι κατάλληλη (καθώς είναι υπερβολικά χαμηλή) για τις αλιευτικές πρακτικές του ευρωπαϊκού στόλου που βασίζονται στην ολοκληρωμένη-μεγιστοποιημένη εκμετάλλευση του βάρους των πτερυγίων, ούτε για τα κυριότερα αλιευόμενα είδη καρχαρία (τον γλαυκοκαρχαρία και τον ρυγχοκαρχαρία) και άρα ούτε για το σύνολο των ειδών. Η ΕΟΚΕ κρίνει πως πρέπει να επανακαθοριστεί η μέγιστη επιτρεπόμενη αναλογία βάσει ρεαλιστικών κριτηρίων και επαρκούς τεχνικής και επιστημονικής τεκμηρίωσης υπό το φως των μελετών που ήδη έχουν διεξαχθεί. Η νέα αναλογία θα πρέπει να υπολογίζεται σαφώς επί του ζώντος βάρους του καρχαρία, προκειμένου να αποφευχθούν τα υφιστάμενα προβλήματα ερμηνείας.

---

(1)  ΕΕ L 167 της 4.7.2003, σ. 2.

(2)  Έκθεση της Επιτροπής στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1185/2003 του Συμβουλίου σχετικά με την αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία επί του σκάφους, της 23.12.2005 (COM(2005)700)· Έκθεση πρωτοβουλίας της Επιτροπής Αλιείας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, INI/2054/2006· Θέση της Συμβουλευτικής Περιφερειακής Επιτροπής για Μεγάλες Αποστάσεις (LDRAC) σχετικά με τη διαβούλευση της Επιτροπής με θέμα το σχέδιο δράσης της ΕΕ για τους καρχαρίες και Πρακτικά της LDRAC για την κοινή συνεδρίαση με θέμα τη διαβούλευση για την τροποποίηση του κανονισμού σχετικά με την αφαίρεση πτερυγίων καρχαρία, 18.02.11.

(3)  Εξαιρούνται τα σκάφη της Μεσογείου, τα οποία δεν χρειάζονται ειδικές άδειες.

(4)  Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1063/2010 της Επιτροπής της 18ης Νοεμβρίου 2010 για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2454/93 για τον καθορισμό ορισμένων διατάξεων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2913/92 του Συμβουλίου περί θεσπίσεως του κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, ΕΕ L 307, 23.11.2010, Αρθ. 78(1)(i)

(5)  Διάταγμα ARM/2689/2009 της 28ης Σεπτεμβρίου 2009 περί απαγόρευσης της αλιείας αλεπόσκυλου (οικογένεια Alopiidae) και ζύγαινας (οικογένεια Sphyrnidae). Επίσημη Εφημερίδα της Ισπανίας αρ. 240, Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009, σ. 84098.

(6)  Mejuto, J. και Garcia-Cortes, B. 2004. Preliminary relationships between the wet fin weight and body weight of some large pelagic sharks caught by the Spanish surface longline fleet. Col. Vol. Sci. Pap. ICCAT, 56(1): 243- 253.

Santos, M. N. και García A. 2005. Factors for conversion of fin weight into round weight for the blue shark (Prionace glauca). Collect. Vol. Sci. Pap. ICCAT 58(3):935-941.

Ανών. 2006. Έκθεση της Μόνιμης επιτροπής έρευνας και στατιστικών (SCRS 2005). Διετία 2004-2005 (μέρος 2): 38-225.

Ariz, J., Delgado de Molina, A., Ramos, Ma. L. και Santana J.C. 2006. Body – weight (dressed weight) and fin weight ratios of several species of shark caught by the Spanish longliners in the Indian Ocean. IATTC Sci. Pap. Doc. SAR- 7- 09.

Cortés, E. και Neer. J. A. 2006. Preliminary reassessment of the validity of the 5 % fin to carcass weight ratio for sharks. Collect. Vol. Sci. Pap. ICCAT. 59(3): 1025-1036.

Mejuto, J., Ramos-Cartelle, A., Quintans, M., González, F. και Carroceda, A. 2008. Length-weight relationships and morphometric conversion factors between weights for the blue shark (Prionace glauca) and shortfin mako (Isurus oxyrinchus) caught by the Spanish surface longline fleet in the Atlantic Ocean. Collect. Vol. Sci. Pap. ICCAT 62(5): 1494-1507.

Mejuto, J., García- Cortés, B., Ortiz de Urbina, J. 2009. Ratios between the wet fin weight and body weights of blue shark (Prionace glauca) in the Spanish surface longline fleet during the period 1993-2006 and their impact on the ratio of sharks species combined. Collect. Vol. Sci. Pap. ICCAT, 64(5): 1492-1508.

Ariz, J.A. Delgado de Molina, Ma L. Ramos, J.C. Santana. Round weight and fin weight ratios for several species of sharks from data gathered by scientific observers on board Spanish surface longliners in the Indian Ocean during a pilot action. Sci.Pap. IOTC 2008 WPEB- 08.

Santos, M. N. y García, A. 2008. New data on the ratio between fin and body weights for shark species caught by the Portuguese surface longline fleet. Collect. Vol. Sci. Pap. ICCAT 62(5):15921601.

Ariz, J., Delgado de Molina, A., Ramos, Ma. L. και Santana J.C. 2008. Round-weight and fin-weight ratios for several species of sharks from data gathered by scientific observers on board Spanish surface longliners in the Indian Ocean during a pilot action. IOTC-2008-WPEB-08

Espino, D., García-Cortés, B., Mejuto, J. 2010. Length-weight relationships and morphometric conversion factors between weights for the blue shark (Prionace glauca) and shortfin mako (Isurus oxyrinchus) caught by the Spanish surface longline fleet in the Atlantic Ocean. Collect. Vol. Sci. Pap. ICCAT 65(6): 2183-2194.

Lorenzo, J., J.L. Cebrián, B. García-Cortés, J. Mejuto και A. Ramos-Cartelle. 2010. Ratios between fin weight, body weight and size of blue shark (Prionace glauca) recorded in the landings of the European Union surface longline fleet. Collect. Vol. Sci. Pap. ICCAT, 65(6): 2195-2208.

---