This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02007R0861-20170714
Regulation (EC) No 861/2007 of the European Parliament and of the Council of 11 July 2007 establishing a European Small Claims Procedure
Consolidated text: Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 861/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Ιουλίου 2007 για τη θέσπιση ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών
Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 861/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Ιουλίου 2007 για τη θέσπιση ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών
Το παρόν ενοποιημένο κείμενο μπορεί να μην περιλαμβάνει τις ακόλουθες τροποποιήσεις:
| Τροποποιητική πράξη | Τύπος τροποποίησης | Σχετική υποδιαίρεση | Ημερομηνία θέσης σε ισχύ |
|---|---|---|---|
| 32023R2844 | τροποποιήθηκε από | άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχείο (b) | 01/05/2025 |
| 32023R2844 | τροποποιήθηκε από | άρθρο 4 παράγραφος 1 | 01/05/2025 |
| 32023R2844 | τροποποιήθηκε από | άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχείο (c) | 01/05/2025 |
| 32023R2844 | τροποποιήθηκε από | άρθρο 13 παράγραφος 1 στοιχείο (a) | 01/05/2025 |
| 32023R2844 | τροποποιήθηκε από | άρθρο 13 παράγραφος 2 | 01/05/2025 |
| 32023R2844 | τροποποιήθηκε από | άρθρο 15a παράγραφος 2 | 01/05/2025 |
02007R0861 — EL — 14.07.2017 — 003.001
Το κείμενο αυτό αποτελεί απλώς εργαλείο τεκμηρίωσης και δεν έχει καμία νομική ισχύ. Τα θεσμικά όργανα της Ένωσης δεν φέρουν καμία ευθύνη για το περιεχόμενό του. Τα αυθεντικά κείμενα των σχετικών πράξεων, συμπεριλαμβανομένων των προοιμίων τους, είναι εκείνα που δημοσιεύονται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι διαθέσιμα στο EUR-Lex. Αυτά τα επίσημα κείμενα είναι άμεσα προσβάσιμα μέσω των συνδέσμων που περιέχονται στο παρόν έγγραφο
|
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 861/2007 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 11ης Ιουλίου 2007 για τη θέσπιση ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών (ΕΕ L 199 της 31.7.2007, σ. 1) |
Τροποποιείται από:
|
|
|
Επίσημη Εφημερίδα |
||
|
αριθ. |
σελίδα |
ημερομηνία |
||
|
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) αριθ. 517/2013 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 13ης Μαΐου 2013 |
L 158 |
1 |
10.6.2013 |
|
|
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) 2015/2421 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ της 16ης Δεκεμβρίου 2015 |
L 341 |
1 |
24.12.2015 |
|
|
ΚΑΤ' ΕΞΟΥΣΙΟΔΌΤΗΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΕ) 2017/1259 ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΉΣ της 19ης Ιουνίου 2017 |
L 182 |
1 |
13.7.2017 |
|
Διορθώνεται από:
ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 861/2007 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΫ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΊΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ
της 11ης Ιουλίου 2007
για τη θέσπιση ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Άρθρο 1
Αντικείμενο
Ο παρών κανονισμός καθιερώνει ευρωπαϊκή διαδικασία επίλυσης μικροδιαφορών (στο εξής «ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών») με σκοπό την απλούστευση και επιτάχυνση της εκδίκασης των μικροδιαφορών σε διασυνοριακές υποθέσεις και τον περιορισμό του κόστους. Τη διαδικασία αυτή μπορούν να χρησιμοποιούν οι διάδικοι εναλλακτικά, αντί των διαδικασιών που ισχύουν βάσει του δικαίου των κρατών μελών.
Ο παρών κανονισμός καταργεί επίσης τις ενδιάμεσες διαδικασίες που απαιτούνται για την αναγνώριση και εκτέλεση σε κράτος μέλος μιας απόφασης που έχει εκδοθεί σε άλλο κράτος μέλος με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών.
Άρθρο 2
Πεδίο εφαρμογής
1. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε αστικές και εμπορικές διαφορές διασυνοριακού χαρακτήρα, όπως ορίζονται στο άρθρο 3, ανεξάρτητα από το είδος του δικαστηρίου, εφόσον η αξία της απαίτησης δεν υπερβαίνει τα 5 000 EUR κατά το χρόνο κατάθεσης της αγωγής στο δικαστήριο που έχει διεθνή δικαιοδοσία, εξαιρουμένων κάθε είδους τόκων, δαπανών και εξόδων. Δεν επεκτείνεται, ιδίως, σε φορολογικές, τελωνειακές ή διοικητικές υποθέσεις ή στην αστική ευθύνη του κράτους για πράξεις και παραλείψεις κατά την άσκηση της κρατικής εξουσίας (acta iure imperii).
2. Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται σε υποθέσεις που αφορούν:
α) την κατάσταση ή την ικανότητα δικαίου φυσικών προσώπων·
β) τα περιουσιακά δικαιώματα που προκύπτουν από την έγγαμη σχέση ή από σχέση της οποίας τα αποτελέσματα εξομοιώνονται προς εκείνα του γάμου σύμφωνα με το εφαρμοστέο σε αυτήν δίκαιο·
γ) υποχρεώσεις διατροφής που απορρέουν από οικογενειακές σχέσεις, σχέσεις συγγένειας εξ αίματος, γάμου ή αγχιστείας·
δ) κληρονομικές σχέσεις, περιλαμβανομένων των υποχρεώσεων διατροφής που προκύπτουν λόγω θανάτου·
ε) πτωχεύσεις, διαδικασίες λύσης και εκκαθάρισης αφερέγγυων επιχειρήσεων ή άλλων νομικών προσώπων, δικαστικούς συμβιβασμούς, πτωχευτικούς συμβιβασμούς και ανάλογες διαδικασίες·
στ) την κοινωνική ασφάλιση·
ζ) διαιτησία·
η) το εργατικό δίκαιο·
θ) μισθώσεις ακινήτων, εκτός των αγωγών για χρηματικές αξιώσεις· ή
ι) παραβιάσεις του ιδιωτικού βίου και των δικαιωμάτων επί της προσωπικότητας, μεταξύ των οποίων η δυσφήμηση.
Άρθρο 3
Διασυνοριακές υποθέσεις
1. Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, μια υπόθεση είναι διασυνοριακή όταν ένας τουλάχιστον από τους διαδίκους έχει την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος του δικάζοντος δικαστηρίου.
2. Η κατοικία ορίζεται κατά τα άρθρα 62 και 63 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 1 ).
3. Κρίσιμος χρόνος για τον προσδιορισμό του κατά πόσον πρόκειται για διασυνοριακή υπόθεση είναι η ημερομηνία παραλαβής του εντύπου της αγωγής από το δικαστήριο που έχει διεθνή δικαιοδοσία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΙΚΡΟΔΙΑΦΟΡΩΝ
Άρθρο 4
Κίνηση της διαδικασίας
1. Ο ενάγων κινεί την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών με τη συμπλήρωση του τυποποιημένου εντύπου αγωγής Α που περιλαμβάνεται στο παράρτημα Ι, και με την απευθείας κατάθεσή του στο δικαστήριο που έχει διεθνή δικαιοδοσία είτε ταχυδρομικώς είτε με οποιοδήποτε άλλο μέσο επικοινωνίας, όπως τηλεομοιοτυπία ή ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, εφόσον είναι αποδεκτό στο κράτος μέλος στο οποίο κινείται η διαδικασία. Το έντυπο της αγωγής περιλαμβάνει περιγραφή των αποδεικτικών στοιχείων που στηρίζουν την αξίωση και συνοδεύεται, κατά περίπτωση, από τα σχετικά δικαιολογητικά.
2. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για τα μέσα επικοινωνίας που δέχονται. Η Επιτροπή καθιστά τις εν λόγω πληροφορίες διαθέσιμες στο κοινό.
3. Όταν η προβαλλόμενη αξίωση δεν υπάγεται στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, το δικαστήριο ενημερώνει σχετικώς τον ενάγοντα. Εάν ο ενάγων δεν αποσύρει την αγωγή, το δικαστήριο την εκδικάζει σύμφωνα με τις σχετικές δικονομικές διατάξεις του κράτους μέλους όπου διεξάγεται η διαδικασία.
4. Όταν το δικαστήριο θεωρεί ότι οι πληροφορίες που παρέχει ο ενάγων είναι ανεπαρκείς ή ασαφείς ή ότι το έντυπο δεν έχει συμπληρωθεί σωστά, και εφόσον η αγωγή δεν φαίνεται προδήλως αβάσιμη ή απαράδεκτη, καλεί τον ενάγοντα να συμπληρώσει ή να διορθώσει το έντυπο ή να υποβάλει συμπληρωματικές πληροφορίες ή έγγραφα, ή να αποσύρει την αγωγή εντός ορισμένης χρονικής προθεσμίας, την οποία ορίζει. Το δικαστήριο χρησιμοποιεί προς τούτο το τυποποιημένο έντυπο Β που περιλαμβάνεται στο παράρτημα ΙΙ.
Εάν η αγωγή φαίνεται προδήλως αβάσιμη ή απαράδεκτη, ή ο ενάγων δεν φροντίσει να συμπληρώσει ή να διορθώσει το έντυπο της αγωγής εντός της τεθείσης προθεσμίας, η αγωγή απορρίπτεται. ►M2 Το δικαστήριο ενημερώνει τον ενάγοντα για την εν λόγω απόρριψη και για το κατά πόσον χωρεί έφεση ή αναίρεση κατά της απόρριψης αυτής. ◄
5. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε το τυποποιημένο έντυπο αγωγής A να είναι διαθέσιμο σε όλα τα δικαστήρια ενώπιον των οποίων μπορεί να κινηθεί ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών καθώς και να είναι προσβάσιμο μέσω κατάλληλων εθνικών διαδικτυακών τόπων.
Άρθρο 5
Περαιτέρω διαδικασία
1. Η ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών είναι γραπτή.
1α. Το δικαστήριο διεξάγει ακρόαση, μόνον εάν κρίνει ότι δεν είναι δυνατόν να εκδώσει απόφαση βάσει των γραπτών αποδεικτικών στοιχείων ή εφόσον ζητηθεί από διάδικο. Το δικαστήριο δύναται να απορρίψει το αίτημα αυτό, εάν κρίνει ότι, ενόψει των περιστάσεων της υπόθεσης, η ακρόαση είναι προδήλως περιττή για τη δίκαιη διεξαγωγή της διαδικασίας. Η απόρριψη αιτιολογείται γραπτώς και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί αυτοτελώς χωρίς προσβολή της ίδιας της απόφασης.
2. Μετά την παραλαβή του καταλλήλως συμπληρωμένου εντύπου της αγωγής, το δικαστήριο συμπληρώνει το μέρος Ι του τυποποιημένου εντύπου απάντησης Γ που περιέχεται στο παράρτημα ΙΙΙ.
Αντίγραφο του εντύπου της αγωγής και των τυχόν δικαιολογητικών καθώς και το συμπληρωμένο έντυπο απάντησης επιδίδονται στον εναγόμενο σύμφωνα με το άρθρο 13. Τα έγγραφα αυτά αποστέλλονται εντός δεκατεσσάρων ημερών από την παραλαβή του καταλλήλως συμπληρωμένου εντύπου της αγωγής.
3. Εντός 30 ημερών από την επίδοση των εντύπων αγωγής και απάντησης ο εναγόμενος απαντά συμπληρώνοντας το μέρος ΙΙ του τυποποιημένου εντύπου απαντήσεων Γ, που συνοδεύεται κατά περίπτωση, από τα τυχόν σχετικά δικαιολογητικά, τα οποία καταθέτει στο δικαστήριο, ή με οποιονδήποτε άλλο πρόσφορο τρόπο χωρίς να χρησιμοποιήσει το έντυπο απάντησης.
4. Εντός δεκατεσσάρων ημερών από την κατάθεση της απάντησης του εναγομένου, αποστέλλεται από το δικαστήριο στον ενάγοντα αντίγραφο της απάντησης, μαζί με τα τυχόν σχετικά δικαιολογητικά.
5. Εάν στην απάντησή του ο εναγόμενος ισχυρισθεί ότι το ύψος μη χρηματικής απαίτησης υπερβαίνει το όριο του άρθρου 2 παράγραφος 1, το δικαστήριο αποφασίζει εντός 30 ημερών από την αποστολή της απάντησης στον ενάγοντα κατά πόσον η απαίτηση εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού. Η απόφαση αυτή δεν υπόκειται σε χωριστή αμφισβήτηση.
6. Η τυχόν ανταγωγή, η οποία απαιτεί την υποβολή του τυποποιημένου εντύπου Α, καθώς και τα σχετικά δικαιολογητικά, επιδίδονται στον ενάγοντα σύμφωνα με το άρθρο 13. Τα έγγραφα αυτά αποστέλλονται εντός δεκατεσσάρων ημερών από την κατάθεσή τους.
Ο ενάγων έχει προθεσμία 30 ημερών από την επίδοση προκειμένου να απαντήσει σε τυχόν ανταγωγή.
7. Εάν η ανταγωγή υπερβαίνει το όριο που θέτει το άρθρο 2 παράγραφος 1, δεν εφαρμόζεται η ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών στην αγωγή και την ανταγωγή, οι οποίες εκδικάζονται σύμφωνα με το οικείο δικονομικό δίκαιο του κράτους μέλους της διαδικασίας.
Τα άρθρα 2 και 4, καθώς και οι παράγραφοι 3, 4 και 5 του παρόντος άρθρου, εφαρμόζονται κατ’ αναλογία στις ανταγωγές.
Άρθρο 6
Γλώσσες
1. Το έντυπο της αγωγής, η απάντηση, η τυχόν ανταγωγή, η τυχόν απάντηση στην ανταγωγή και η τυχόν περιγραφή των σχετικών δικαιολογητικών υποβάλλονται στη γλώσσα ή σε μια από τις γλώσσες του δικαστηρίου.
2. Εάν οποιοδήποτε άλλο έγγραφο που λαμβάνει το δικαστήριο έχει συνταχθεί σε άλλη γλώσσα εκτός από εκείνη της διαδικασίας, το δικαστήριο μπορεί να ζητήσει μετάφραση του εγγράφου μόνο εάν αυτή κρίνεται αναγκαία για την έκδοση της απόφασής του.
3. Εάν ένας από τους διαδίκους αρνηθεί να παραλάβει έγγραφο επειδή δεν έχει συνταχθεί σε μία από τις ακόλουθες γλώσσες:
α) την επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους στο οποίο απευθύνεται, ή, εάν υπάρχουν διάφορες επίσημες γλώσσες σ’ αυτό το κράτος μέλος, στην επίσημη γλώσσα ή σε μια από τις επίσημες γλώσσες του τόπου όπου θα επιδοθεί ή όπου θα αποσταλεί το έγγραφο, ή
β) γλώσσα την οποία ο παραλήπτης κατανοεί,
το δικαστήριο ενημερώνει τον άλλο διάδικο ότι οφείλει να προσκομίσει μετάφραση του σχετικού εγγράφου.
Άρθρο 7
Τελικά στάδια της διαδικασίας
1. Το δικαστήριο εκδίδει απόφαση εντός 30 ημερών από την κατάθεση των απαντήσεων του εναγομένου ή του ενάγοντος, εντός των προθεσμιών που ορίζει το άρθρο 5 παράγραφοι 3 ή 6, ή
α) ζητεί από τους διαδίκους περαιτέρω στοιχεία σχετικά με την απαίτηση εντός ορισμένης προθεσμίας, η οποία δεν υπερβαίνει τις 30 ημέρες·
β) συγκεντρώνει αποδεικτικά στοιχεία σύμφωνα με το άρθρο 9, ή
γ) καλεί τους διαδίκους σε προφορική ακρόαση, η οποία διεξάγεται εντός 30 ημερών από την κλήτευση.
2. Η απόφαση του δικαστηρίου εκδίδεται εντός 30 ημερών από την τυχόν ακρόαση, ή από την παραλαβή όλων των απαιτούμενων για την έκδοση της απόφασης στοιχείων. Η απόφαση επιδίδεται στους διαδίκους σύμφωνα με το άρθρο 13.
3. Αν το δικαστήριο δεν έχει λάβει απάντηση από τον συγκεκριμένο διάδικο εντός της προθεσμίας που προβλέπει το άρθρο 5 παράγραφος 3 ή 6 εκδίδει απόφαση επί της αγωγής ή της ανταγωγής.
Άρθρο 8
Ακρόαση
1. Όταν η ακρόαση κρίνεται αναγκαία σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1α, αυτή διεξάγεται χρησιμοποιώντας την κατάλληλη τεχνολογία εξ αποστάσεως επικοινωνίας, όπως είναι η εικονοτηλεδιάσκεψη ή η τηλεδιάσκεψη που είναι διαθέσιμες στο δικαστήριο, εκτός αν, λόγω των ιδιαίτερων περιστάσεων της υπόθεσης, η χρήση της τεχνολογίας αυτής δεν είναι κατάλληλη για τη δίκαιη διεξαγωγή της δίκης.
Όταν το πρόσωπο το οποίο αφορά η ακρόαση έχει την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος του δικάζοντος δικαστηρίου, το εν λόγω πρόσωπο συμμετέχει σε ακρόαση μέσω εικονοτηλεδιάσκεψης, τηλεδιάσκεψης ή άλλης τεχνολογίας εξ αποστάσεως επικοινωνίας, με τη χρήση των διαδικασιών που ορίζει ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1206/2001 του Συμβουλίου ( 2 ).
2. Ο διάδικος που καλείται να παραστεί αυτοπροσώπως κατά την ακρόαση μπορεί να ζητήσει τη χρήση τεχνολογίας εξ αποστάσεως επικοινωνίας, υπό την προϋπόθεση ότι η εν λόγω τεχνολογία είναι διαθέσιμη στο δικαστήριο, με το σκεπτικό ότι οι όροι που απαιτούνται για την αυτοπρόσωπη παρουσία, ιδίως όσον αφορά τυχόν έξοδα του εν λόγω διαδίκου, θα ήταν δυσανάλογο προς το ύψος της αξίωσης.
3. Ο διάδικος που καλείται να παραστεί σε ακρόαση μέσω τεχνολογίας εξ αποστάσεως επικοινωνίας δύναται να ζητήσει να παρίσταται αυτοπροσώπως κατά την εν λόγω ακρόαση. Το τυποποιημένο έντυπο της αγωγής A και το τυποποιημένο έντυπο της απάντησης Γ, που θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία στην οποία παραπέμπει το άρθρο 27 παράγραφος 2, ενημερώνουν τους διαδίκους ότι η ανάκτηση των τυχόν εξόδων στα οποία υποβάλλεται ένας διάδικος για να παρίσταται αυτοπροσώπως κατά την ακρόαση κατόπιν αίτησής του, υπόκειται στις προϋποθέσεις του άρθρου 16.
4. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί αυτοτελώς η απόφαση δικαστηρίου επί αιτήματος που προβλέπεται στις παραγράφους 2 και 3 χωρίς προσβολή της ίδιας της απόφασης.
Άρθρο 9
Συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων
1. Το δικαστήριο προσδιορίζει τα μέσα συγκέντρωσης αποδεικτικών στοιχείων και την έκταση των αποδεικτικών στοιχείων που απαιτούνται για την απόφασή του δυνάμει των κανόνων που εφαρμόζονται ως προς το παραδεκτό των αποδεικτικών στοιχείων. Χρησιμοποιεί την απλούστερη και λιγότερο επαχθή μέθοδο συγκέντρωσης αποδείξεων.
2. Το δικαστήριο μπορεί να δεχθεί τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων με γραπτές καταθέσεις μαρτύρων, πραγματογνωμόνων ή διαδίκων.
3. Όταν για τη συγκέντρωση αποδεικτικών στοιχείων απαιτείται η κατάθεση προσώπου, η ακρόαση διεξάγεται σύμφωνα με τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 8.
4. Το δικαστήριο μπορεί να προβεί στην εξέταση μαρτύρων ή πραγματογνωμόνων μόνον εάν δεν είναι δυνατή η έκδοση απόφασης βάσει των λοιπών αποδεικτικών στοιχείων.
Άρθρο 10
Εκπροσώπηση των διαδίκων
Η εκπροσώπηση των διαδίκων από δικηγόρο ή άλλον επαγγελματία νομικό δεν είναι υποχρεωτική.
Άρθρο 11
Αρωγή προς τους διαδίκους
1. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν τη δυνατότητα στους διαδίκους να λαμβάνουν τόσο πρακτική αρωγή για τη συμπλήρωση των εντύπων και παροχή γενικών πληροφοριών σχετικά με το πεδίο εφαρμογής της ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών όσο και παροχή γενικών πληροφοριών σχετικά με το ποια δικαστήρια είναι αρμόδια στο εν λόγω κράτος μέλος για την έκδοση απόφασης στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών. Η εν λόγω αρωγή παρέχεται δωρεάν. Ωστόσο, η παρούσα παράγραφος επ' ουδενί λόγω περιλαμβάνει απαίτηση από τα κράτη μέλη για την παροχή ευεργετήματος πενίας ή νομικής αρωγής υπό τη μορφή νομικής αξιολόγησης της συγκεκριμένης υπόθεσης.
2. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι πληροφορίες σχετικά με τις αρμόδιες αρχές και τους οργανισμούς παροχής αρωγής σύμφωνα με την παράγραφο 1 να είναι διαθέσιμες σε όλα τα δικαστήρια ενώπιον των οποίων μπορεί να κινηθεί η ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών και να είναι προσβάσιμες μέσω των κατάλληλων εθνικών διαδικτυακών τόπων.
Άρθρο 12
Καθήκοντα του δικαστηρίου
1. Το δικαστήριο δεν απαιτεί από τους διαδίκους να προβούν σε νομικό χαρακτηρισμό της απαίτησης.
2. Εάν είναι αναγκαίο, το δικαστήριο ενημερώνει τους διαδίκους σχετικά με δικονομικά θέματα.
3. Το δικαστήριο, εφόσον το κρίνει σκόπιμο, επιδιώκει την επίτευξη συμβιβασμού μεταξύ των διαδίκων.
Άρθρο 13
Επίδοση εγγράφων και άλλες γραπτές επικοινωνίες
1. Η επίδοση των εγγράφων που αναφέρονται στο άρθρο 5 παράγραφοι 2 και 6 και των αποφάσεων που εκδίδονται κατά το άρθρο 7 πραγματοποιείται ως εξής:
α) ταχυδρομικώς· ή
β) με ηλεκτρονικά μέσα
i) εφόσον τα μέσα αυτά είναι τεχνικώς διαθέσιμα και αποδεκτά σύμφωνα με τους δικονομικούς κανόνες του κράτους μέλους στο οποίο διεξάγεται η ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών και, όταν ο διάδικος στον οποίο γίνεται η επίδοση έχει την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του σε διαφορετικό κράτος μέλος, σύμφωνα με τους δικονομικούς κανόνες του εν λόγω κράτους μέλους, και
ii) εφόσον ο διάδικος στον οποίο γίνεται η επίδοση έχει ρητώς αποδεχθεί εκ των προτέρων να του επιδίδονται έγγραφα ηλεκτρονικώς ή, κατά τους δικονομικούς κανόνες του κράτους μέλους στο οποίο ο εν λόγω διάδικος έχει την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του, υπέχει νομική υποχρέωση να αποδεχθεί τη συγκεκριμένη αυτή μέθοδο επίδοσης.
Η επίδοση των εγγράφων πιστοποιείται με απόδειξη παραλαβής, όπου θα αναγράφεται η ημερομηνία της παραλαβής.
2. Όλες οι γραπτές επικοινωνίες που δεν αναφέρονται στην παράγραφο 1 μεταξύ του δικαστηρίου και των διαδίκων ή άλλων προσώπων που συμμετέχουν στη διαδικασία διεξάγονται με ηλεκτρονικά μέσα που πιστοποιούνται με απόδειξη παραλαβής, εφόσον τα μέσα αυτά είναι τεχνικώς διαθέσιμα και αποδεκτά σύμφωνα με τους δικονομικούς κανόνες του κράτους μέλους στο οποίο διεξάγεται η ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών, υπό την προϋπόθεση ότι ο διάδικος ή τα άλλα συμμετέχοντα πρόσωπα έχουν αποδεχθεί εκ των προτέρων αυτά τα μέσα επικοινωνίας ή, κατά τους δικονομικούς κανόνες του κράτους μέλους στο οποίο ο εν λόγω διάδικος ή το συμμετέχον πρόσωπο έχει την κατοικία ή τη συνήθη διαμονή του, υπέχουν νομική υποχρέωση να αποδεχθούν τα εν λόγω μέσα επικοινωνίας.
3. Παράλληλα με τα άλλα μέσα που είναι διαθέσιμα σύμφωνα με τους δικονομικούς κανόνες των κρατών μελών ώστε να εκφραστεί η αποδοχή εκ των προτέρων της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων, όπως απαιτείται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2, το τυποποιημένο έντυπο αγωγής A και το τυποποιημένο έντυπο απάντησης Γ παρέχουν τη δυνατότητα να εκφραστεί μια τέτοια αποδοχή.
4. Εάν είναι αδύνατη η επίδοση σύμφωνα με την παράγραφο 1, η επίδοση μπορεί να διενεργηθεί με οποιαδήποτε από τις μεθόδους που ορίζονται στο άρθρο 13 ή 14 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1896/2006.
Εάν δεν είναι εφικτή η επικοινωνία σύμφωνα με την παράγραφο 2 ή, λόγω των ιδιαίτερων περιστάσεων της υπόθεσης, εάν η επικοινωνία αυτή δεν είναι κατάλληλη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί κάθε άλλη μέθοδος επικοινωνίας που είναι αποδεκτή κατά τη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο διεξάγεται η ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών.
Άρθρο 14
Προθεσμίες
1. Όταν το δικαστήριο τάσσει προθεσμία, ο ενδιαφερόμενος διάδικος ενημερώνεται για τις συνέπειες της μη τήρησης της προθεσμίας αυτής.
2. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, το δικαστήριο μπορεί να παρατείνει τις προθεσμίες που προβλέπονται από το άρθρο 4 παράγραφος 4, το άρθρο 5 παράγραφοι 3 και 6 και το άρθρο 7 παράγραφος 1, εφόσον απαιτείται προκειμένου να διασφαλισθούν τα δικαιώματα των διαδίκων.
3. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, εάν το δικαστήριο δεν μπορεί να τηρήσει τις προθεσμίες που προβλέπουν το άρθρο 5 παράγραφοι 2 έως 6 και το άρθρο 7, λαμβάνει τα απαιτούμενα δυνάμει των διατάξεων αυτών μέτρα το ταχύτερο δυνατόν.
Άρθρο 15
Εκτελεστότητα της απόφασης
1. Η απόφαση είναι εκτελεστή παρά τη δυνατότητα άσκησης ενδίκου μέσου. Δεν απαιτείται όρος εγγυοδοσίας.
2. Το άρθρο 23 εφαρμόζεται επίσης όταν η απόφαση πρόκειται να εκτελεσθεί στο κράτος μέλος στο οποίο εκδόθηκε.
Άρθρο 15α
Δικαστικά έξοδα και τρόποι πληρωμής
1. Τα δικαστικά τέλη που προβλέπονται σε ένα κράτος μέλος για την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών δεν θα είναι δυσανάλογα ούτε υψηλότερα σε σύγκριση με τα δικαστικά τέλη που προβλέπονται για τις εθνικές απλοποιημένες δικαστικές διαδικασίες στο εν λόγω κράτος μέλος.
2. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι οι διάδικοι έχουν τη δυνατότητα πληρωμής των δικαστικών εξόδων με μέσα εξ αποστάσεως πληρωμής, τα οποία επιτρέπουν επίσης στους διαδίκους να πραγματοποιήσουν την πληρωμή από οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος από το κράτος μέλος της έδρας του δικαστηρίου, καθώς και ότι προσφέρουν τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες μεθόδους πληρωμής:
α) τραπεζικό έμβασμα·
β) πληρωμή με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα· ή
γ) άμεση χρέωση από τον τραπεζικό λογαριασμό του ενάγοντος.
Άρθρο 16
Έξοδα
Ο ηττηθείς διάδικος φέρει τα έξοδα της δίκης. Ωστόσο το δικαστήριο δεν επιδικάζει δικαστικά έξοδα υπέρ του νικήσαντος διαδίκου στο βαθμό που η πραγματοποίησή τους ήταν περιττή ή που είναι δυσανάλογα προς το ύψος της αγωγής.
Άρθρο 17
Ένδικα μέσα
1. Τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για τη δυνατότητα άσκησης ενδίκου μέσου, σύμφωνα με το δικονομικό τους δίκαιο, κατά των αποφάσεων που εκδίδονται με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών και για την προθεσμία εντός της οποίας ασκείται το ένδικο μέσο. Η Επιτροπή δημοσιοποιεί αυτές τις πληροφορίες.
2. Τα άρθρα 15α και 16 εφαρμόζονται στα ένδικα μέσα.
Άρθρο 18
Επανεξέταση της απόφασης σε εξαιρετικές περιπτώσεις
1. Εναγόμενος ο οποίος δεν έχει παραστεί δικαιούται να ζητήσει επανεξέταση της απόφασης που εκδόθηκε βάσει της ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου του κράτους μέλους στο οποίο εκδόθηκε η απόφαση, εφόσον:
α) η επίδοση του εντύπου της αγωγής στον εναγόμενο ή, σε περίπτωση ακρόασης, η κλήτευσή του στην ακρόαση αυτή δεν έγινε αρκετά έγκαιρα ώστε να του δίδεται η δυνατότητα να προετοιμάσει την άμυνά του· ή
β) ο εναγόμενος εμποδίστηκε να αντικρούσει την αγωγή λόγω ανωτέρας βίας ή λόγω έκτακτων περιστάσεων, χωρίς καμία υπαιτιότητά του,
εκτός εάν ο εναγόμενος παρέλειψε να προσβάλει την απόφαση ενώ είχε τη δυνατότητα να το πράξει.
2. Η προθεσμία υποβολής αίτησης επανεξέτασης είναι 30 ημέρες. Η προθεσμία αρχίζει την ημέρα κατά την οποία ο εναγόμενος έλαβε με αποτελεσματικό τρόπο γνώση του περιεχομένου της απόφασης και ήταν σε θέση να αντιδράσει, το αργότερο δε την ημερομηνία κατά την οποία ελήφθη το πρώτο μέτρο αναγκαστικής εκτέλεσης το οποίο έχει ως αποτέλεσμα την ολική ή μερική δέσμευση των περιουσιακών του στοιχείων. Η προθεσμία δεν παρατείνεται.
3. Εάν το δικαστήριο απορρίψει την αναφερομένη στην παράγραφο 1 αίτηση επανεξέτασης με την αιτιολογία ότι δεν συντρέχει κανένας από τους λόγους που προβλέπονται σε αυτή την παράγραφο, η απόφαση εξακολουθεί να ισχύει.
Αν το δικαστήριο αποφασίσει ότι η επανεξέταση δικαιολογείται για κάποιον από τους λόγους που ορίζονται στην παράγραφο 1, η απόφαση που εκδόθηκε με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών θεωρείται άκυρη και μηδέποτε γενομένη. Ωστόσο, ο ενάγων εξακολουθεί να επωφελείται από την τυχόν διακοπή της προθεσμίας παραγραφής, όταν εφαρμόζεται η διακοπή αυτή δυνάμει της εθνικής νομοθεσίας.
Άρθρο 19
Εφαρμοστέο δικονομικό δίκαιο
Με την επιφύλαξη των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, η ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών διέπεται από την πολιτική δικονομία του κράτους μέλους όπου διεξάγεται η διαδικασία.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΣΕ ΛΛΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕΛΟΣ
Άρθρο 20
Αναγνώριση και εκτέλεση
1. Η απόφαση που εκδίδεται σε κράτος μέλος με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών αναγνωρίζεται και εκτελείται σε άλλο κράτος μέλος χωρίς κήρυξη της εκτελεστότητας και χωρίς καμία δυνατότητα προσβολής της αναγνώρισης της εν λόγω απόφασης.
2. Κατόπιν αιτήσεως διαδίκου, το δικαστήριο εκδίδει χωρίς πρόσθετη επιβάρυνση τη βεβαίωση, που αφορά απόφαση εκδοθείσα με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών χρησιμοποιώντας το τυποποιημένο έντυπο Δ, ως εμφαίνεται στο παράρτημα IV. Κατόπιν αίτησης, το δικαστήριο παρέχει στον εν λόγω διάδικο βεβαίωση σε οποιαδήποτε άλλη επίσημη γλώσσα των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, με χρήση του πολύγλωσσου δυναμικού τυποποιημένου εντύπου που είναι διαθέσιμο στη Διαδικτυακή Πύλη της Ευρωπαϊκής Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης. Καμία διάταξη του παρόντος κανονισμού δεν υποχρεώνει το δικαστήριο να προσκομίσει μετάφραση ή/και γλωσσική μεταγραφή του κειμένου που εισάγεται στα πεδία ελεύθερου κειμένου της εν λόγω βεβαίωσης.
Άρθρο 21
Διαδικασία εκτέλεσης
1. Με την επιφύλαξη του παρόντος κεφαλαίου, οι διαδικασίες εκτέλεσης διέπονται από το δίκαιο του κράτους μέλους εκτέλεσης.
Η απόφαση που εκδίδεται σύμφωνα με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών εκτελείται υπό τους ιδίους όρους με απόφαση εκδοθείσα στο κράτος μέλος εκτέλεσης.
2. Ο διάδικος που επιδιώκει την εκτέλεση της απόφασης προσκομίζει:
α) αντίγραφο της απόφασης που πληροί τους αναγκαίους όρους για να διαπιστωθεί η γνησιότητά της, και
β) τη βεβαίωση κατά το άρθρο 20 παράγραφος 2 και, εφόσον είναι αναγκαίο, τη μετάφρασή της στην επίσημη γλώσσα του κράτους μέλους εκτέλεσης ή, εάν το εν λόγω κράτος μέλος έχει περισσότερες από μία επίσημες γλώσσες, στην επίσημη γλώσσα ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες της διαδικασίας ενώπιον του δικαστηρίου, στον τόπο όπου επιδιώκεται η εκτέλεση, σύμφωνα με το δίκαιο αυτού του κράτους μέλους, ή σε άλλη γλώσσα την οποία το κράτος μέλος εκτέλεσης έχει δηλώσει ότι μπορεί να δεχθεί.
3. Ο διάδικος που επιδιώκει την εκτέλεση μιας απόφασης που εξεδόθη με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών σε άλλο κράτος μέλος δεν απαιτείται να έχει:
α) εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο, ή
β) ταχυδρομική διεύθυνση
στο κράτος μέλος εκτέλεσης, πέραν των αρμόδιων για τη διαδικασία εκτέλεσης υπαλλήλων.
4. Δεν απαιτείται ασφάλεια, εγγύηση ή κατάθεση χρηματικού ποσού, όπως και αν ορίζεται, από διάδικο ο οποίος ζητεί σε ένα κράτος μέλος την εκτέλεση απόφασης η οποία έχει εκδοθεί με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών σε άλλο κράτος μέλος, με την αιτιολογία ότι είναι αλλοδαπός ή ότι δεν έχει την κατοικία ή τη διαμονή του στο κράτος μέλος εκτέλεσης.
Άρθρο 21α
Γλώσσα της βεβαίωσης
1. Κάθε κράτος μέλος δύναται να υποδεικνύει ποια ή ποιες επίσημες γλώσσες των θεσμικών οργάνων της Ένωσης, πλην της δικής του, μπορεί να δεχθεί για τη βεβαίωση που αναφέρεται στο άρθρο 20 παράγραφος 2.
2. Οποιαδήποτε μετάφραση των στοιχείων σχετικά με την ουσία της απόφασης που περιλαμβάνονται σε μια βεβαίωση, όπως αναφέρεται στο άρθρο 20 παράγραφος 2, πραγματοποιείται από πρόσωπο εξουσιοδοτημένο να πραγματοποιεί μεταφράσεις σε ένα από τα κράτη μέλη.
Άρθρο 22
Απόρριψη της εκτέλεσης
1. Κατόπιν αιτήσεως του καθ’ ου, το έχον διεθνή δικαιοδοσία δικαστήριο του κράτους μέλους εκτέλεσης απορρίπτει την εκτέλεση εάν η απόφαση που εκδόθηκε με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών αντιφάσκει προς προγενέστερη απόφαση εκδοθείσα σε κράτος μέλος ή σε τρίτη χώρα, εφόσον:
α) η προγενέστερη απόφαση είχε το αυτό αντικείμενο και εκδόθηκε μεταξύ των ιδίων διαδίκων,
β) η προγενέστερη απόφαση εκδόθηκε στο κράτος μέλος εκτέλεσης ή πληροί τους αναγκαίους όρους για την αναγνώρισή της στο κράτος μέλος εκτέλεσης, και
γ) η αντίφαση δεν προβλήθηκε, ούτε θα μπορούσε να είχε προβληθεί, με ένσταση κατά τη διαδικασία ενώπιον του δικαστηρίου του κράτους μέλους στο οποίο εξεδόθη η απόφαση με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών.
2. Ουδέποτε απόφαση που εξεδόθη με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών επανεξετάζεται επί της ουσίας στο κράτος μέλος εκτέλεσης.
Άρθρο 23
Αναστολή ή περιορισμός της εκτέλεσης
Εάν ο διάδικος έχει προσβάλει απόφαση που εκδόθηκε με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών, ή έχει ακόμη τη δυνατότητα να την προσβάλει ή έχει καταθέσει αίτηση επανεξέτασης κατά το άρθρο 18, το έχον διεθνή δικαιοδοσία δικαστήριο ή η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους εκτέλεσης μπορεί, κατόπιν αιτήσεως του καθ’ ου η εκτέλεση:
α) να περιορίσει τη διαδικασία εκτέλεσης σε συντηρητικά μέτρα,
β) να εξαρτήσει την εκτέλεση από την παροχή της εγγύησης που το ίδιο καθορίζει, ή
γ) σε έκτακτες περιστάσεις, να αναστείλει τη διαδικασία εκτέλεσης.
Άρθρο 23α
Δικαστικοί συμβιβασμοί
Δικαστικός συμβιβασμός που έχει εγκριθεί από δικαστήριο ή συναφθεί ενώπιον δικαστηρίου κατά τη διάρκεια διαδικασίας ευρωπαϊκών μικροδιαφορών και ο οποίος είναι εκτελεστός στο κράτος μέλος στο οποίο διενεργήθηκε η διαδικασία αναγνωρίζεται και εκτελείται σε άλλο κράτος μέλος υπό τους ίδιους όρους με απόφαση που εκδίδεται στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών.
Οι διατάξεις του κεφαλαίου III εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, στους δικαστικούς συμβιβασμούς.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙV
ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Άρθρο 24
Ενημέρωση
Τα κράτη μέλη συνεργάζονται για την ενημέρωση του κοινού και των επαγγελματικών κύκλων σχετικά με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών, καθώς και σχετικά με τα έξοδα, ιδίως μέσω του Ευρωπαϊκού Δικαστικού Δικτύου για αστικές και εμπορικές υποθέσεις, που δημιουργήθηκε σύμφωνα με την απόφαση 2001/470/ΕΚ.
Άρθρο 25
Πληροφορίες που παρέχονται από τα κράτη μέλη
1. Έως τις 13 Ιανουαρίου 2017, τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή:
α) τα δικαστήρια που είναι αρμόδια να εκδίδουν αποφάσεις με την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών·
β) τα μέσα επικοινωνίας τα οποία γίνονται δεκτά για τους σκοπούς της ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών και είναι διαθέσιμα στα δικαστήρια σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1·
γ) τις αρμόδιες αρχές ή οργανισμούς για την παροχή πρακτικής βοήθειας σύμφωνα με το άρθρο 11·
δ) τα μέσα ηλεκτρονικής επίδοσης και επικοινωνίας που είναι τεχνικώς διαθέσιμα και αποδεκτά κατά τους δικονομικούς τους κανόνες σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφοι 1, 2 και 3, καθώς και τα μέσα έκφρασης αποδοχής εκ των προτέρων της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων, όπως απαιτείται από τα άρθρα 13 παράγραφοι 1 και 2, εφόσον υπάρχουν και είναι διαθέσιμα βάσει της εθνικής νομοθεσίας τους·
ε) τα πρόσωπα ή είδη επαγγελμάτων, εφόσον υπάρχουν, που υπέχουν νομική υποχρέωση να αποδέχονται την επίδοση ή τις άλλες μορφές επικοινωνίας με ηλεκτρονικά μέσα, σύμφωνα με το άρθρο 13 παράγραφοι 1 και 2·
στ) τα δικαστικά έξοδα της ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών ή τον τρόπο υπολογισμού τους, καθώς και τους αποδεκτούς τρόπους πληρωμής για την καταβολή των δικαστικών εξόδων, σύμφωνα με το άρθρο 15α·
ζ) τυχόν δυνατότητα άσκησης ένδικων μέσων σύμφωνα το δικονομικό τους δίκαιο κατά το άρθρο 17, την προθεσμία εντός της οποίας πρέπει να ασκηθεί το ένδικο μέσο και το δικαστήριο ενώπιον του οποίου μπορεί να ασκηθεί·
η) τις διαδικασίες υποβολής αίτησης επανεξέτασης, σύμφωνα με το άρθρο 18, καθώς και τα δικαστήρια που είναι αρμόδια για την επανεξέταση αυτή·
θ) τις γλώσσες που είναι αποδεκτές κατά το άρθρο 21α παράγραφος 1· και
ι) τις αρμόδιες αρχές εκτέλεσης και τις αρμόδιες αρχές για την εφαρμογή του άρθρου 23.
Τα κράτη μέλη γνωστοποιούν στην Επιτροπή τυχόν μεταγενέστερη μεταβολή των πληροφοριών αυτών.
2. Η Επιτροπή μεριμνά ώστε το κοινό να λάβει γνώση των κοινοποιούμενων σύμφωνα με την παράγραφο 1 πληροφοριών με κάθε πρόσφορο μέσο, όπως μέσω της Διαδικτυακής Πύλης της Ευρωπαϊκής Ηλεκτρονικής Δικαιοσύνης.
Άρθρο 26
Τροποποιήσεις των παραρτημάτων
Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 27 σχετικά με τις τροποποιήσεις των παραρτημάτων I έως IV.
Άρθρο 27
Άσκηση της εξουσιοδότησης
1. Ανατίθεται στην Επιτροπή η εξουσία να εκδίδει κατ' εξουσιοδότηση πράξεις υπό τους όρους του παρόντος άρθρου.
2. Η προβλεπόμενη στο άρθρο 26 εξουσία έκδοσης κατ' εξουσιοδότηση πράξεων ανατίθεται στην Επιτροπή για αόριστο χρονικό διάστημα από τις 13 Ιανουαρίου 2016.
3. Η εξουσιοδότηση που προβλέπεται στο άρθρο 26 μπορεί να ανακληθεί ανά πάσα στιγμή από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο. Η απόφαση ανάκλησης περατώνει την εξουσιοδότηση που προσδιορίζεται στην εν λόγω απόφαση. Αρχίζει να ισχύει την επομένη της δημοσίευσης της απόφασης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή σε μεταγενέστερη ημερομηνία που ορίζεται σε αυτήν. Δεν θίγει το κύρος τυχόν κατ' εξουσιοδότηση πράξεων που ισχύουν ήδη.
4. Μόλις εκδώσει μια κατ' εξουσιοδότηση πράξη, η Επιτροπή την κοινοποιεί ταυτοχρόνως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο.
5. Η κατ' εξουσιοδότηση πράξη που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 26 τίθεται σε ισχύ μόνον εφόσον δεν έχει διατυπωθεί αντίρρηση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή το Συμβούλιο εντός δύο μηνών από την ημέρα που η πράξη κοινοποιείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ή αν, πριν λήξει αυτή η περίοδος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενημερώσουν αμφότερα την Επιτροπή ότι δεν θα προβάλουν αντιρρήσεις. Η περίοδος αυτή παρατείνεται κατά δύο μήνες κατόπιν πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ή του Συμβουλίου.
Άρθρο 28
Επανεξέταση
1. Έως τις 15 Ιουλίου 2022, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, συμπεριλαμβανομένης αξιολόγησης ως προς:
α) το κατά πόσο περαιτέρω αύξηση του ορίου που προβλέπεται στο άρθρο 2 παράγραφος 1 είναι κατάλληλη ώστε να επιτευχθεί ο στόχος του παρόντος κανονισμού για τη διευκόλυνση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη για τους πολίτες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις σε διασυνοριακές υποθέσεις· και
β) το κατά πόσον είναι σκόπιμη η επέκταση του πεδίου εφαρμογής της ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών, ιδίως για τις αξιώσεις αποδοχών, για να διευκολυνθεί η πρόσβαση στη δικαιοσύνη για τους εργαζομένους σε διασυνοριακές εργατικές διαφορές με τον εργοδότη τους, αφού ληφθεί υπόψη ο πλήρης αντίκτυπος μιας τέτοιας επέκτασης.
Η εν λόγω έκθεση συνοδεύεται, κατά περίπτωση, από νομοθετικές προτάσεις.
Για τον σκοπό αυτό και έως τις 15 Ιουλίου 2021, τα κράτη μέλη παρέχουν στην Επιτροπή πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των αιτήσεων στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών, καθώς και τον αριθμό των αιτήσεων για την εκτέλεση αποφάσεων που εκδόθηκαν βάσει της ευρωπαϊκής διαδικασίας μικροδιαφορών.
2. Έως τις 15 Ιουλίου 2019, η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή έκθεση σχετικά με τη διάδοση πληροφοριών όσον αφορά την ευρωπαϊκή διαδικασία μικροδιαφορών στα κράτη μέλη, και μπορεί να διατυπώσει συστάσεις σχετικά με το πώς η εν λόγω διαδικασία θα γίνει ευρύτερα γνωστή.
Άρθρο 29
Έναρξη ισχύος
Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την επόμενη ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2009, με εξαίρεση το άρθρο 25, το οποίο εφαρμόζεται από την 1η Ιανουαρίου 2008.
Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος σύμφωνα με τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV
( 1 ) Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ L 351 της 20.12.2012, σ. 1).
( 2 ) Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1206/2001 του Συμβουλίου, της 28ης Μαΐου 2001, για τη συνεργασία μεταξύ των δικαστηρίων των κρατών μελών κατά τη διεξαγωγή αποδείξεων σε αστικές ή εμπορικές υποθέσεις (ΕΕ L 174 της 27.6.2001, σ. 1).