31987L0540

*****

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 9ης Νοεμβρίου 1987

για την πρόσβαση στο επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων δια πλωτής οδού στον τομέα των εθνικών και διεθνών μεταφορών και την αμοιβαία αναγνώριση των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων που αφορούν το επάγγελμα αυτό

(87/540/ΕΟΚ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 75,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

Εκτιμώντας:

ότι η οργάνωση της αγοράς μεταφορών είναι από τα απαραίτητα στοιχεία για την εφαρμογή της κοινής πολιτικής μεταφορών, της οποίας η θέσπιση προβλέπεται από τη συνθήκη·

ότι η υιοθέτηση μέτρων που αποβλέπουν στο συντονισμό των όρων πρόσβασης στο επάγγελμα του μεταφορέα ευνοεί την υλοποίηση της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών και την πραγματική άσκηση του δικαιώματος εγκατάστασης·

ότι επιβάλλεται να προβλεφθεί η εισαγωγή κοινών κανόνων για την πρόσβαση στο επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων δια πλωτής οδού στον τομέα των εθνικών και διεθνών μεταφορών για να εξασφαλιστεί η βελτίωση των επαγγελματικών προσόντων του μεταφορέα· ότι η βελτίωση αυτή μπορεί να συμβάλει στην εξυγίανση της αγοράς, στην εξάλειψη του πλεονάσματος μεταφορικής ικανότητας και στη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, προς το συμφέρον των καταναλωτών, των μεταφορέων και της οικονομίας στο σύνολό της·

ότι η εφαρμογή της οδηγίας 74/561/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12ης Νοεμβρίου 1974 περί προσβάσεως στο επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων στον τομέα των εσωτερικών και διεθνών οδικών μεταφορών (4) και της οδηγίας 77/796/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 12ης Δεκεμβρίου 1977 περί της αμοιβαίας αναγνωρίσεως των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων των οδικών μεταφορέων εμπορευμάτων και μεταφορέων επιβατών και περί των μέτρων προς διευκόλυνση της πραγματικής ασκήσεως του δικαιώματος εγκαταστάσεως των μεταφορέων αυτών (5), απέδωσε ικανοποιητικά αποτελέσματα·

ότι, κατά συνέπεια, πρέπει οι κανόνες πρόσβασης στο επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων δια πλωτής οδού να αφορούν τουλάχιστον την επαγγελματική ικανότητα του μεταφορέα· ότι τα κράτη μέλη μπορούν, εντούτοις, να θεσπίσουν ή να διατηρήσουν κανόνες για την εντιμότητα και την οικονομική επιφάνεια του μεταφορέα·

ότι, εντούτοις, δεν είναι απαραίτητο να περιληφθούν στους κοινούς κανόνες που προβλέπονται από την παρούσα οδηγία ορισμένες μεταφορικές δραστηριότητες που έχουν μικρή οικονομική σημασία, και ότι οι μεταφορές για ίδιο λογαριασμό αποκλείονται εξ ορισμού από τους κανόνες αυτούς· ότι φαίνεται επίσης ενδεδειγμένο να προβλεφθεί η δυνατότητα να απαλλάσσονται από την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας οι μεταφορείς που εκτελούν μεταφορές αποκλειστικά στις εθνικές πλωτούς οδούς που δεν συνδέονται με το δίκτυο ναυσιπλοΐας άλλου κράτους μέλους·

ότι, για να διευκολυνθεί η πραγματική άσκηση του δικαιώματος εγκατάστασης, πρέπει να εξασφαλιστεί, για τις δραστηριότητες που καλύπτονται από την παρούσα οδηγία, η αμοιβαία αναγνώριση των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων των μεταφορέων·

ότι η βεβαίωση της επαγγελματικής ικανότητας, που εκδίδεται με βάση τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας σχετικά με την πρόσβαση στο επάγγελμα του μεταφορέα, πρέπει να αναγνωρίζεται σαν επαρκής απόδειξη από το κράτος μέλος υποδοχής·

ότι τα κράτη μέλη που απαιτούν από τους υπηκόους τους τους όρους της εντιμότητας και της οικονομικής επιφάνειας, πρέπει να αναγνωρίζουν ως επαρκή απόδειξη για τους υπηκόους των άλλων κρατών μελών, την προσκόμιση των κατάλληλων εγγράφων που εκδίδονται από αρμόδια αρχή του κράτους καταγωγής ή προέλευσης του μεταφορέα·

ότι, επιπλέον, στο μέτρο που τα κράτη μέλη απαιτούν από τους μισθωτούς που αναφέρονται στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68 του Συμβουλίου της 15ης Οκτωβρίου 1968 περί της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων στο εσωτερικό της Κοινότητας (1), ως προϋπόθεση της πρόσβασης στις δραστηριότητες που καλύπτει η παρούσα οδηγία ή της άσκησης των δραστηριοτήτων αυτών, την κατοχή γνώσεων και επαγγελματικών ικανοτήτων, η παρούσα οδηγία πρέπει να εφαρμοστεί επίσης και γι' αυτή την κατηγορία προσώπων,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι

Ορισμοί και πεδίο εφαρμογής

Άρθρο 1

1. Η πρόσβαση στο επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων δια πλωτής οδού στον τομέα των εθνικών και διεθνών μεταφορών διέπεται από τις διατάξεις που θεσπίζουν τα κράτη μέλη σύμφωνα με τους κοινούς κανόνες της παρούσας οδηγίας.

2. Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, νοείται ως:

- «επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων δια πλωτής οδού»: η δραστηριότητα κάθε φυσικού προσώπου ή κάθε επιχείρησης που πραγματοποιεί μεταφορές εμπορευμάτων με πλοία εσωτερικής ναυσιπλοΐας για λογαριασμό τρίτου, έστω και αν η δραστηριότητα αυτή ασκείται μόνον ευκαιριακά,

- «επιχειρήσεις»: οι εταιρείες κατά την έννοια του άρθρου 58 της συνθήκης καθώς και οι ομάδες ή συνεταιρισμοί ιδιοκτητών ποταμοπλοίων, έστω και χωρίς νομική προσωπικότητα, που αποσκοπούν στη λήψη παραγγελιών και στην κατανομή τους μεταξύ των συμμετεχόντων ή των μελών τους.

Άρθρο 2

Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στα φυσικά πρόσωπα ή στις επιχειρήσεις που ασκούν το επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων δια πλωτής οδού, με πλοία των οποίων το εκτόπισμα, με φορτίο και στο μέγιστο βύθισμα, δεν ξεπερνά τους 200 μετρικούς τόνους.

Τα κράτη μέλη μπορούν να μειώσουν το όριο αυτό για το σύνολο ή για μέρος των μεταφορών ή ακόμη για ορισμένες κατηγορίες μεταφορών.

Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται επίσης για τα φυσικά πρόσωπα ή τις επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται πορθμεία.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ

Όροι πρόσβασης στο επάγγελμα

Άρθρο 3

1. Τα φυσικά πρόσωπα ή οι επιχειρήσεις που επιθυμούν να ασκήσουν το επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων δια πλωτής οδού πρέπει να πληρούν τον όρο της επαγγελματικής ικανότητας, έστω και αν συμμετέχουν σε ομάδα ή είναι μέλη συνεταιρισμού ιδιοκτητών ποταμοπλοίων, κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 2 ή εάν ασκούν τη δραστηριότητά τους αποκλειστικά επί ορισμένο χρονικό διάστημα σαν υπεργολάβοι μιας άλλης επιχειρήσης μεταφορών δια πλωτής οδού.

Εάν ο αιτών είναι φυσικό πρόσωπο που δεν πληροί τον παραπάνω όρο, οι αρμόδιες αρχές μπορούν παρά ταύτα να του επιτρέψουν να ασκεί το επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων δια πλωτής οδού αν υποδείξει στις αρχές αυτές άλλο πρόσωπο το οποίο πληροί τον όρο αυτό και το οποίο διευθύνει πραγματικά και διαρκώς τις μεταφορικές δραστηριότητες.

Εάν ο αιτών είναι επιχείρηση κατά την έννοια του άρθρου 1 παράγραφος 2 ένα από τα πρόσωπα τα οποία διευθύνουν πραγματικά και διαρκώς τη μεταφορική δραστηριότητα της επιχείρησης, πρέπει να πληροί τον όρο της επαγγελματικής ικανότητας.

2. Ο όρος της επαγγελματικής ικανότητας συνίσταται στην κατοχή γνώσεως στα θέματα που αναφέρονται στο παράρτημα, η οποία διαπιστώνεται από την αρχή ή το όργανο που έχει οριστεί για το σκοπό αυτό από κάθε κράτος μέλος. Οι αναγκαίες γνώσεις αποκτούνται είτε με την παρακολούθηση μαθημάτων είτε με την πρακτική εμπειρία σε επιχείρηση μεταφορών δια πλωτής οδού ή με συνδυασμό και των δύο. Τα κράτη μέλη μπορούν να εξαιρέσουν τους κατόχους ορισμένων διπλωμάτων, η κατοχή των οποίων αποδεικνύει τις γνώσεις τους στα θέματα που αναφέρονται στο παράρτημα.

Μετά τη διαπίστωση των γνώσεων, εκδίδεται βεβαίωση από την αρχή ή το όργανο που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο.

3. Κάθε κράτος μέλος μπορεί, αφού διαβουλευθεί με την Επιτροπή, να εξαιρέσει από την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας τους μεταφορείς που εκτελούν μεταφορές αποκλειστικά στις εθνικές πλωτές οδούς που δεν συνδέονται με το δίκτυο ναυσιπλοΐας άλλου κράτους μέλους. Η απόκτηση πρακτικής εμπειρίας σε επιχείρηση μεταφορών η οποία έχει εξαιρεθεί, δεν παρέχει το δικαίωμα έκδοσης της βεβαίωσης που αναφέρεται στην παράγραφο 2.

Άρθρο 4

1. Τα κράτη μέλη καθορίζουν τους όρους βάσει των οποίων, κατά παρέκκλιση από το άρθρο 3 παράγραφος 1 η εκμετάλλευση μπορεί να συνεχιστεί προσωρινά το πολύ για ένα χρόνο, που σε ειδικές περιπτώσεις δεόντως αιτιολογημένες μπορεί να παραταθεί για άλλους έξι μήνες κατ' ανώτατο όριο, σε περίπτωση θανάτου ή φυσικής ή δικαιοπρακτικής ανικανότητας του φυσικού προσώπου που ασκεί τη δραστηριότητα του μεταφορέα ή του φυσικού προσώπου που πληροί τους όρους του άρθρου 3.

2. Εντούτοις, οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, μπορούν κατ' εξαίρεση, σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις, να επιτρέψουν οριστικά, σε πρόσωπο που δεν πληροί τον όρο της επαγγελματικής ικανότητας που αναφέρεται στο άρθρο 3, να συνεχίσει την εκμετάλλευση, εφόσον το πρόσωπο αυτό έχει πρακτική εμπειρία τουλάχιστον τριών ετών στην τρέχουσα διαχείριση της εκμετάλλευσης αυτής.

Άρθρο 5

Τα φυσικά πρόσωπα που αποδεικνύουν ότι, πριν από την 1η Ιουλίου 1990, ασκούσαν σε ένα κράτος μέλος νομίμως το επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων δια πλωτής οδού στον τομέα των εθνικών ή διεθνών μεταφορών, απαλλάσσονται από την υποχρέωση να αποδείξουν ότι πληρούν τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 για να λάβουν τη σχετική βεβαίωση.

Άρθρο 6

1. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται από τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, δυνάμει των μέτρων που θεσπίζονται με βάση την παρούσα οδηγία και οι οποίες συνεπάγονται την απόρριψη αίτησης για την πρόσβαση στο επάγγελμα του μεταφορέα εμπορευμάτων δια πλωτής οδού, πρέπει να είναι αιτιολογημένες.

2. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι αρμόδιες αρχές να αφαιρούν την άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του μεταφορέα εμπορευμάτων δια πλωτής οδού εάν διαπιστώσουν ότι οι όροι του άρθρου 3 παύουν να πληρούνται, με την επιφύλαξη να προβλέψουν, ενδεχομένως, εύλογη προθεσμία για την πρόσληψη αντικαταστάτη.

3. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν στα φυσικά πρόσωπα ή στις επιχειρήσεις που αναφέρονται στην παρούσα οδηγία τη δυνατότητα να προασπίζουν τα συμφέροντά τους με κάθε πρόσφορο μέσο έναντι των αποφάσεων που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙΙ

Αμοιβαία αναγνώριση των διπλωμάτων, πιστοποιητικών και άλλων τίτλων

Άρθρο 7

Τα κράτη μέλη αναγνωρίζουν σαν επαρκή απόδειξη επαγγελματικής ικανότητας τις βεβαιώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο που έχουν εκδοθεί από άλλο κράτος μέλος.

Άρθρο 8

1. Όταν ένα κράτος μέλος απαιτεί από τους υπηκόους του να πληρούν όρους εντιμότητας ή απουσίας πτώχευσης, το κράτος αυτό δέχεται ως επαρκή απόδειξη για τους υπηκόους των άλλων κρατών μελών, με την επιφύλαξη των παραγράφων 2 και 3, την προσκόμιση αποσπάσματος ποινικού μητρώου ή, ελλείψει αυτού, ισοδυνάμου εγγράφου, εκδιδομένου από αρμόδια δικαστική ή διοικητική αρχή της χώρας καταγωγής ή προέλευσης του μεταφορέα, από τα οποία προκύπτει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις αυτές.

2. Όταν ένα κράτος μέλος απαιτεί από τους υπηκόους του ορισμένους όρους εντιμότητας που δεν μπορούν να αποδειχθούν με το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το κράτος αυτό δέχεται ως επαρκή απόδειξη, για τους υπηκόους των άλλων κρατών μελών, βεβαίωση που εκδίδεται από αρμόδια δικαστική ή διοικητική αρχή του κράτους καταγωγής ή προέλευσης, που βεβαιώνει ότι πληρούνται οι όροι αυτοί. Οι βεβαιώσεις αυτές αφορούν τα συγκεκριμένα περιστατικά που λαμβάνονται υπόψη στο κράτος υποδοχής.

3. Εάν το έγγραφο που απαιτείται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 δεν εκδίδεται από το κράτος καταγωγής ή προέλευσης, μπορεί να αντικατασταθεί από ένορκη δήλωση ή από επίσημη δήλωση που πραγματοποιεί ο ενδιαφερόμενος ενώπιον αρμόδιας δικαστικής ή διοικητικής αρχής ή, ενδεχομένως, ενώπιον συμβολαιογράφου του κράτους καταγωγής ή προέλευσης, ο οποίος εκδίδει βεβαίωση που πιστοποιεί τον όρκο ή την επίσημη αυτή δήλωση. Η δήλωση απουσίας πτώχευσης μπορεί να γίνει επίσης ενώπιον κατάλληλου επαγγελματικού οργανισμού του ιδίου αυτού κράτους.

4. Τα έγγραφα που εκδίδονται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2 πρέπει να έχουν εκδοθεί το πολύ τρεις μήνες πριν από τη στιγμή που υποβάλλονται. Ο όρος αυτός ισχύει επίσης για τις δηλώσεις που γίνονται σύμφωνα με την παράγραφο 3.

Άρθρο 9

1. Όταν ένα κράτος μέλος απαιτεί από τους υπηκόους του να πληρούν όρους οικονομικής επιφάνειας και η τελευταία πρέπει να αποδεικνύεται με βεβαίωση, τότε θεωρεί τις αντίστοιχες βεβαιώσεις που έχουν εκδοθεί από τις τράπεζες του κράτους καταγωγής ή προέλευσης ή από άλλους οργανισμούς που έχει ορίσει το κράτος αυτό, ισοδύναμες με τις βεβαιώσεις που εκδίδονται στο έδαφός του.

2. Όταν ένα κράτος μέλος απαιτεί από τους υπηκόους του να πληρούν όρους οικονομικής επιφάνειας, που δεν μπορούν να αποδειχθούν με το έγγραφο που αναφέρεται στην παράγραφο 1, το κράτος αυτό δέχεται ως επαρκή απόδειξη για τους υπηκόους των άλλων κρατών μελών, βεβαίωση που έχει εκδοθεί από αρμόδια διοικητική αρχή του κράτους καταγωγής ή προέλευσης, που πιστοποιεί ότι πληρούνται οι όροι αυτοί. Οι βεβαιώσεις αυτές αφορούν τα συγκεκριμένα περιστατικά που λαμβάνονται υπόψη από το κράτος υποδοχής. Άρθρο 10

Τα άρθρα 7, 8 και 9 εφαρμόζονται επίσης για τους υπηκόους των κρατών μελών οι οποίοι, δυνάμει του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1612/68, καλούνται να ασκήσουν ως μισθωτοί τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο άρθρο 1 της παρούσας οδηγίας.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ IV

Τελικές διατάξεις

Άρθρο 11

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τα μέτρα που είναι απαραίτητα για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία, το αργότερο στις 30 Ιουνίου 1988. Πληροφορούν αμέσως την Επιτροπή σχετικά.

Μεριμνούν ώστε η πρώτη δοκιμασία για την εξακρίβωση των γνώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 3 να γίνει πριν από την 1η Ιουλίου 1990.

2. Τα κράτη μέλη ανακοινώνουν στην Επιτροπή το κείμενο των βασικών διατάξεων εσωτερικού δικαίου που θεσπίζουν στους τομείς που διέπει η παρούσα οδηγία.

Άρθρο 12

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 9 Νοεμβρίου 1987.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

B. HAAKONSEN

(1) ΕΕ αριθ. C 351 της 24. 12. 1983, σ. 5.

(2) ΕΕ αριθ. C 172 της 2. 7. 1984, σ. 8.

(3) ΕΕ αριθ. C 248 της 17. 9. 1984, σ. 40.

(4) ΕΕ αριθ. L 308 της 19. 11. 1974, σ. 18.

(5) ΕΕ αριθ. L 334 της 24. 12. 1977, σ. 37.

(1) ΕΕ αριθ. L 257 της 19. 10. 1968, σ. 2.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2 ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ

Οι γνώσεις που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τη διαπίστωση της επαγγελματικής ικανότητας πρέπει να αναφέρονται τουλάχιστον στα θέματα του παρόντος καταλόγου. Πρέπει να περιγράφονται λεπτομερώς και να έχουν καθορισθεί ή εγκριθεί από τις αρμόδιες εθνικές αρχές και να είναι αφομοιώσιμες από πρόσωπα των οποίων η μόρφωση αντιστοιχεί στο επίπεδο αποφοίτου της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Α. Γνώσεις που απαιτούνται για τους μεταφορείς που θα εκτελούν αποκλειστικά εθνικές μεταφορές

1. Δίκαιο

Στοιχεία αστικού, εμπορικού, κοινωνικού και φορολογικού δικαίου των οποίων η γνώση είναι απαραίτητη για την άσκηση του επαγγέλματος και τα οποία αναφέρονται ιδίως:

- στις συμβάσεις γενικά,

- στις συμβάσεις μεταφορών, και ιδιαίτερα στην ευθύνη του μεταφορέα (φύση και όρια),

- στις εμπορικές εταιρείες,

- στα εμπορικά βιβλία,

- στη νομοθεσία που διέπει την εργασία και την κοινωνική ασφάλιση,

- στο φορολογικό σύστημα.

2. Εμπορική και οικονομική διαχείριση της επιχείρησης

- τρόποι πληρωμής και χρηματοδότησης,,

- υπολογισμός του κόστους

- καθεστώς των κομίστρων και όροι μεταφοράς,

- εμπορική λογιστική,

- ασφαλίσεις,

- τιμολόγια,

- επαγγέλματα που έχουν βοηθητικό ρόλο στις μεταφορές.

3. Πρόσβαση στην αγορά

- διατάξεις σχετικές με την πρόσβαση και την άσκηση του επαγγέλματος,

- τρόποι ναύλωσης,

- έγγραφα μεταφοράς.

4. Τεχνική εκμετάλλευση και προδιαγραφές

- τεχνικά χαρακτηριστικά των πλοίων,

- επιλογή του πλοίου,

- εγγραφή του πλοίου σε νηολόγια,

- προθεσμίες για τη φόρτωση ή την εκφόρτωση και υπέρβασή τους.

5. Ασφάλεια

- νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που εφαρμόζονται στην κυκλοφορία στις πλωτές οδούς,

- πρόληψη των ατυχημάτων και τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται σε περίπτωση ατυχήματος.

Β. Γνώσεις που απαιτούνται για τους μεταφορείς που θα εκτελούν διεθνείς μεταφορές

- τα θέματα που απαριθμούνται στο σημείο Α,

- διατάξεις που ισχύουν στις μεταφορές δια πλωτής οδού μεταξύ των κρατών μελών και μεταξύ της Κοινότητας και τρίτων χωρών, και απορρέουν από την εθνική νομοθεσία, τους κοινοτικούς κανόνες, τις διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες, ιδιαίτερα στα θέματα της ναύλωσης, των κομίστρων και των όρων μεταφοράς,

- τελωνειακή πρακτική και διατυπώσεις,

- τις βασικές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στα κράτη μέλη.