15.9.2015   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 239/63

(1)

Οι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι παρεμβάλλονται μεταξύ αντισυμβαλλομένων σε συμβάσεις που αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε μία ή περισσότερες χρηματοπιστωτικές αγορές. Ο πιστωτικός κίνδυνος των εν λόγω αντισυμβαλλομένων μετριάζεται χάρη στην παροχή ασφαλειών, υπολογισμένων για την κάλυψη ενδεχόμενων ζημιών λόγω αθέτησης υποχρέωσης. Οι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι δέχονται μόνον περιουσιακά στοιχεία εξαιρετικά υψηλής ρευστότητας, συνήθως μετρητά, ως ασφάλεια για την ανταπόκριση σε απαιτήσεις κάλυψης του περιθωρίου διαφορών αποτίμησης (VM), προκειμένου να καταστεί δυνατή η ταχεία εκκαθάριση σε περίπτωση αθέτησης υποχρεώσεων.

(2)

Οι μηχανισμοί συνταξιοδοτικών καθεστώτων σε πολλά κράτη μέλη είναι ενεργοί συμμετέχοντες στις αγορές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων. Ωστόσο, οι μηχανισμοί συνταξιοδοτικών καθεστώτων γενικώς ελαχιστοποιούν τις ταμειακές θέσεις τους, διατηρώντας αντ' αυτών επενδύσεις υψηλότερων αποδόσεων, όπως αξιόγραφα, προκειμένου να διασφαλίζουν ισχυρές αποδόσεις για τους συνταξιούχους. Οι οντότητες που διαχειρίζονται μηχανισμούς συνταξιοδοτικών καθεστώτων, πρωταρχικός στόχος των οποίων είναι η καταβολή παροχών κατά τη συνταξιοδότηση, συνήθως υπό μορφή πληρωμών εφ' όρου ζωής, αλλά και ως προσωρινές ή εφάπαξ πληρωμές, ελαχιστοποιούν κατά κανόνα τις τοποθετήσεις τους σε ρευστό, προκειμένου να μεγιστοποιηθούν η αποδοτικότητα και τα οφέλη για τους ασφαλισμένους τους. Συνεπώς, η απαίτηση προς τις οντότητες αυτές για κεντρική εκκαθάριση συμβάσεων εξωχρηματιστηριακών παραγώγων θα κατέληγε σε αποεπένδυση σημαντικού ποσοστού των περιουσιακών στοιχείων τους έναντι μετρητών, προκειμένου να καλύψουν τις τρέχουσες απαιτήσεις περιθωρίου ασφαλείας των κεντρικών αντισυμβαλλομένων.

(3)

Ως εκ τούτου, το άρθρο 89 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 προβλέπει ότι, επί τρία έτη μετά την έναρξη ισχύος του εν λόγω κανονισμού, η υποχρέωση εκκαθάρισης που ορίζεται στο άρθρο 4 δεν εφαρμόζεται σε συμβάσεις εξωχρηματιστηριακών παραγώγων για τις οποίες μπορεί να μετρηθεί αντικειμενικά ότι μειώνουν τους επενδυτικούς κινδύνους που συνδέονται άμεσα με τη χρηματοοικονομική φερεγγυότητα των μηχανισμών συνταξιοδοτικών καθεστώτων. Η μεταβατική περίοδος εφαρμόζεται επίσης στις οντότητες που έχουν συσταθεί προς τον σκοπό της παροχής αποζημιώσεων στα μέλη μηχανισμών συνταξιοδοτικών καθεστώτων, σε περίπτωση αδυναμίας πληρωμής.

(4)

Προκειμένου να εκτιμήσει πλήρως την τρέχουσα κατάσταση, η Επιτροπή συνέταξε έκθεση, σύμφωνα με το άρθρο 85 παράγραφος 2 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012, όπου αξιολογείται το κατά πόσον έχουν καταβληθεί οι αναγκαίες προσπάθειες από τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους για την ανάπτυξη κατάλληλων τεχνικών λύσεων για τη μεταφορά των ασφαλειών εκτός μετρητών ως περιθωρίων διαφορών αποτίμησης από τους μηχανισμούς συνταξιοδοτικών καθεστώτων. Για τη διενέργεια αυτής της εκτίμησης, η Επιτροπή ανέθεσε τη διενέργεια βασικής μελέτης σχετικά με λύσεις για την παροχή ασφαλειών εκτός μετρητών σε κεντρικούς αντισυμβαλλομένους από τους μηχανισμούς συνταξιοδοτικών καθεστώτων, καθώς και σχετικά με τον αντίκτυπο της άρσης της εξαίρεσης, ελλείψει μιας λύσης όσον αφορά τη μείωση του συνταξιοδοτικού εισοδήματος για τους συνταξιούχους δικαιούχους των επηρεαζόμενων μηχανισμών συνταξιοδοτικών καθεστώτων.

(5)

Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις της έκθεσης, η Επιτροπή θεωρεί ότι δεν έχει καταβληθεί από τους κεντρικούς αντισυμβαλλομένους, κατά την παρούσα χρονική στιγμή, η αναγκαία προσπάθεια για την ανάπτυξη πρόσφορων τεχνικών λύσεων, και ότι ο δυσμενής αντίκτυπος της κεντρικής εκκαθάρισης των συμβάσεων εξωχρηματιστηριακών παραγώγων για τις συνταξιοδοτικές παροχές των μελλοντικών συνταξιούχων παραμένει αμετάβλητος.

(6)

Επομένως, η τριετής μεταβατική περίοδος που αναφέρεται στο άρθρο 89 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 648/2012 θα πρέπει να παραταθεί κατά δύο έτη.

(7)

Ο παρών κανονισμός θα πρέπει να τεθεί σε ισχύ το συντομότερο δυνατόν, ούτως ώστε να καταστεί δυνατή η παράταση των υφιστάμενων μεταβατικών περιόδων πριν από τη λήξη τους ή αμέσως μετά. Μεταγενέστερη έναρξη ισχύος θα μπορούσε να καταλήξει σε έλλειψη ασφάλειας δικαίου για τους μηχανισμούς συνταξιοδοτικών καθεστώτων ως προς το αν χρειάζεται να αρχίσουν τις προετοιμασίες για επικείμενες υποχρεώσεις εκκαθάρισης,