3.4.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 104/54

—

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη και, κατά συνέπεια·

—

να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 22ας Νοεμβρίου 2016 [C (2016) 7755 τελικό], προκειμένου να γίνει δεκτό το αρχικό αίτημα του προσφεύγοντος, ήτοι: «Προκαταρκτικώς, οι υπογράφοντες ζητούν να τους χορηγηθεί, κατ’ εφαρμογήν του κανονισμού 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, πλήρες αντίγραφο του ερωτηματολογίου και των απαντήσεων στις οποίες κάνει αναφορά η Επιτροπή εντός της υπ’ αριθ. 2016/C 302/03 γνωστοποιήσεώς της που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 19 Αυγούστου 2016»·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Ο πρώτος λόγος αντλείται από την ύπαρξη υπέρτερου δημόσιου συμφέροντος για τη γνωστοποίηση των πληροφοριακών στοιχείων που έχουν συλλεχθεί. Συγκεκριμένα, κατά την άποψη του προσφεύγοντος, η Επιτροπή εσφαλμένως εκτίμησε ότι το προσφεύγον δεν είχε αποδείξει την ύπαρξη ενός τέτοιου υπέρτερου δημόσιου συμφέροντος, ενώ η ύπαρξη του εν λόγω συμφέροντος αποδεικνύεται βάσει των ευρωπαϊκών Συνθηκών, ήτοι βάσει των άρθρων 10, παράγραφος 3, και 11, παράγραφος 2, της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) αλλά και βάσει των άρθρων 15, παράγραφος 1, και 298, παράγραφοι 1 και 2, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), καθώς και βάσει του άρθρου 42 του Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης).

2.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από το ότι, κατά την άποψη του προσφεύγοντος, οι ευρωπαϊκές Συνθήκες και ο Χάρτης κατισχύουν του κανονισμού 1049/2001. Το προσφεύγον φρονεί ότι ο εν λόγω κανονισμός, ο οποίος επιφέρει νομικούς περιορισμούς στις αρχές της διαφάνειας, της συμμετοχής και της δημοσιότητας, πρέπει να ερμηνεύεται και να εφαρμόζεται με πολύ περιοριστικό τρόπο, λαμβανομένης υπόψη της χρονολογίας θεσπίσεως των σχετικών νομικών κειμένων και του Χάρτη. Ως εκ τούτου, το προσφεύγον εκτιμά ότι η καθής, αφενός, δεν έπρεπε να εφαρμόσει το γενικό τεκμήριο περί υπάρξεως προσβολής της προστασίας των σκοπών των σχετικών με την έρευνα δραστηριοτήτων στο μέτρο που, στην υπό κρίση υπόθεση, η επίμαχη έρευνα είναι έρευνα εγκάρσιου τύπου, και, αφετέρου, ότι η καθής όφειλε να διαπιστώσει ότι τα κράτη μέλη δεν είχαν υποβάλει αίτημα για τέτοια προστασία.

3.

Ο τρίτος λόγος αντλείται από παράβαση των άρθρων 41, παράγραφος 2, και 42 του Χάρτη, τα οποία διασφαλίζουν την πρόσβαση στα έγγραφα που αφορούν έναν εκ των ενδιαφερομένων.

4.

Ο τέταρτος λόγος αντλείται από παράβαση της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, που επιβάλλει να υπάρχει ισότητα ως προς την πρόσβαση στα έγγραφα στο πλαίσιο μιας διαφοράς, ακόμη και όταν πρόκειται για διοικητική διαφορά, προκειμένου να κατοχυρώνονται τα δικαιώματα άμυνας των ενδιαφερομένων, ιδίως δε αντλείται από παράβαση των άρθρων 6 και 13 της Συμβάσεως αυτής.