Αίτηση αναιρέσεως των KME Germany AG, πρώην KM Europa Metal AG, KME France SAS, πρώην Tréfimétaux SA, KME Italy SpA, πρώην Europa Metalli SpA, που ασκήθηκε στις 16 Ιουλίου 2009 κατά της αποφάσεως της 6ης Μαΐου 2009, την οποία εξέδωσε το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (όγδοο τμήμα) στην υπόθεση T-127/04, KME Germany AG, πρώην KM Europa Metal AG, KME France SAS, πρώην Tréfimétaux SA, KME Italy SpA, πρώην Europa Metalli SpA κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-272/09 P)

2009/C 220/55

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσες: KME Germany AG, πρώην KM Europa Metal AG, KME France SAS, πρώην Tréfimétaux SA, KME Italy SpA, πρώην Europa Metalli SpA (εκπρόσωποι: M. Siragusa, G. Rizza, M. Piergiovanni, avvocati, A. Winckler, avocat, T. Graf, Rechtsanwalt)

Έτερος διάδικος: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των αναιρεσειουσών

Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:

Επικουρικώς, αν το στάδιο της διαδικασίας δεν το επιτρέπει,

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες επικρίνουν την κρίση του Πρωτοδικείου ότι η Επιτροπή απέδειξε επαρκώς κατά νόμον ότι τα Level Wound Coils Arrangements είχαν αντίκτυπο στην οικεία αγορά και ότι, συνεπώς, το στοιχείο αυτό έπρεπε να ληφθεί υπόψη για τον καθορισμό του αρχικού ποσού του προστίμου της KME. Αναπτύσσοντας το σκεπτικό αυτό για ν’ απορρίψει τον πρώτο λόγο ακυρώσεως της KME, το Πρωτοδικείο παρέβη το κοινοτικό δίκαιο και ανέπτυξε μη λογική και ανεπαρκή αιτιολογία. Περαιτέρω, το Πρωτοδικείο κατάφωρα διαστρέβλωσε τα πραγματικά περιστατικά και τις αποδείξεις που του υποβλήθηκαν, αποδεχόμενο το συμπέρασμα της Επιτροπής ότι τα οικονομικά αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η KME δεν απέδειξαν ότι η παράβαση στο σύνολό της δεν είχε κανένα αντίκτυπο στην αγορά.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες επικρίνουν το Πρωτοδικείο διότι έκρινε νόμιμο το γεγονός ότι η Επιτροπή –για να προσδιορίσει το μέγεθος της επηρεαζόμενης από την παράβαση αγοράς, με σκοπό να σταθμίσει τη βαρύτητα της παραβάσεως προς επιμέτρηση του προστίμου της KME– αναφέρθηκε σε μια αγοραία αξία που εσφαλμένα περιελάμβανε τα εισοδήματα που πραγματοποιήθηκαν από μια αγορά προηγουμένου σταδίου ευρισκόμενη εκτός καρτέλ, παρά το γεγονός ότι τα μέλη του καρτέλ δεν ήσαν κάθετα οργανωμένα σ’ εκείνη την αγορά προηγουμένου σταδίου. Αναπτύσσοντας το σκεπτικό αυτό για ν’ απορρίψει τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως της KME, το Πρωτοδικείο παρέβη το κοινοτικό δίκαιο και ανέπτυξε μη λογική και ανεπαρκή αιτιολογία.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες επικρίνουν το Πρωτοδικείο διότι απέρριψε τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, ότι η Επιτροπή εφάρμοσε εσφαλμένα τις Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων του 1998 και παραβίασε τις αρχές της αναλογικότητας και της ίσης μεταχείρισης επιβάλλοντας το μέγιστο ποσοστό αύξησης του αρχικού ποσού του προστίμου της KME λόγω διάρκειας. Κατά την άποψη των αναιρεσειουσών, το Πρωτοδικείο παρέβη το κοινοτικό δίκαιο και ανέπτυξε ασαφή, μη λογική και ανεπαρκή αιτιολογία για να κρίνει νόμιμο το σχετικό μέρος της αποφάσεως της Επιτροπής.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες ισχυρίζονται ότι το Πρωτοδικείο παρέβη το κοινοτικό δίκαιο απορρίπτοντας το τέταρτο σκέλος του τέταρτου λόγου ακυρώσεως και κρίνοντας νόμιμο το σχετικό μέρος της αποφάσεως, με το οποίο η Επιτροπή αρνήθηκε να μειώσει το πρόστιμο της KME λόγω της συνεργασίας της πέραν του πεδίου της ανακοίνωσης του 1996 για τη συνεργασία, κατά παράβαση των Κατευθυντηρίων γραμμών του 1998 και κατά παραβίαση των αρχών της επιεικείας και της ίσης μεταχειρίσεως.

Με τον πέμπτο και τελευταίο λόγο αναιρέσεως, οι αναιρεσείουσες ισχυρίζονται ότι το Πρωτοδικείο παρέβη το κοινοτικό δίκαιο και προσέβαλε το θεμελιώδες δικαίωμα των αναιρεσειουσών προς πλήρη και αποτελεσματική ένδικη προστασία, παραλείποντας να εξετάσει εμπεριστατωμένα τα επιχειρήματα της KME και επιδεικνύοντας ευμενή προκατάληψη υπέρ της κρίσεως της Επιτροπής.