Αίτηση αναιρέσεως της Activision Blizzard Germany GmbH (πρώην CD-Contact Data GmbH), που ασκήθηκε στις 13 Ιουλίου 2009 κατά της αποφάσεως της 30ής Απριλίου 2009, την οποία εξέδωσε το Πρωτοδικείο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (όγδοο τμήμα) στην υπόθεση T-18/03: CD-Contact Data GmbH, κατά Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

(Υπόθεση C-260/09 P)

2009/C 220/49

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Activision Blizzard Germany GmbH (πρώην CD-Contact Data GmbH) (εκπρόσωποι: J. K. de Pree, E.N.M. Raedts, δικηγόροι)

Έτερος διάδικος: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της αναιρεσείουσας

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Πρωτοδικείο προέβη σε εσφαλμένη νομική υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών συνάγοντας ότι μεταξύ της Nintendo of Europe GmbH («Nintendo») και Contact Data υφίστατο παράνομη συμφωνία κατά την έννοια του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ, χωρίς προηγουμένως να ερευνήσει αν η συμφωνία αυτή αποσκοπούσε στον περιορισμό του ενεργητικού παραλλήλου εμπορίου ή του παθητικού παραλλήλου εμπορίου.

Η συμφωνία διανομής, που ήταν απολύτως νόμιμη, απαγόρευε το ενεργητικό παράλληλο εμπόριο, χωρίς να εμποδίζει το παθητικό παράλληλο εμπόριο. Παρά ταύτα, το Πρωτοδικείο άντλησε από διάφορες τηλεομοιοτυπίες της Contact Data το συμπέρασμα ότι αυτή συμμετείχε στο σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών της Nintendo, για να καταγγείλει παράλληλες εισαγωγές κατά παράβαση του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ. Το συμπέρασμα αυτό πρέπει να θεωρηθεί ως εσφαλμένη νομική υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών, εν πάση δε περιπτώσει ως παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογίας, διότι το Πρωτοδικείο δεν προσδιόρισε αν η προσαπτόμενη συμπεριφορά αφορούσε παθητικές ή ενεργητικές παράλληλες εισαγωγές.

Το Πρωτοδικείο παρερμήνευσε τις αποδείξεις κρίνοντας ότι τα έγγραφα που εξετάζονται στις σκέψεις 56 έως 68 της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως είχαν παράνομο αντικείμενο. Με τα έγγραφα αυτά η Contact Data παρεπονείτο για εξαγωγές στο Βέλγιο κατά παράβαση της αποκλειστικότητάς της, χρησιμοποιούσε πληροφορίες περί τιμών των εισαγωγών ως διαπραγματευτικό όπλο για να επιτύχει καλύτερη τιμή από τη Nintendo και αναφερόταν σε «γκρίζες εισαγωγές». Το συμπέρασμα ότι τα έγγραφα αυτό αφορούσαν κάτι διαφορετικό από τον περιορισμό των ενεργών πωλήσεων εντός της αποκλειστικής γεωγραφικής ζώνης της Contact Data ή τον τρόπο με τον οποίο η Contact Data άσκησε πίεση στον προμηθευτή της να χαμηλώσει τη δική του τιμή αγοράς δεν συμβαδίζει με τη διατύπωση των εγγράφων αυτών.

Το Πρωτοδικείο υπέπεσε σε κατάφωρο σφάλμα εκτιμήσεως συμπεραίνοντας ότι τα εξετασθέντα έγγραφα αποτελούσαν επαρκή απόδειξη περί της υπάρξεως συμφωνίας κατά την έννοια του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ. Ελλείψει άμεσης εγγράφου αποδείξεως μιας συμφωνίας, το Πρωτοδικείο έπρεπε να στοιχειοθετήσει τη σύμπτωση βουλήσεων του περιορισμού του παραλλήλου εμπορίου, πράγμα που προϋπέθετε η μεν Nintendo να είχε χαράξει μονομερώς πολιτική αποσκοπούσα σε αντίθετο προς τον ανταγωνισμό σκοπό, εμφανιζόμενη ως ρητή ή έμμεση πρόσκληση προς την Contact Data προς κοινή επιδίωξη του σκοπού αυτού, η δε Contact Data να έχει τουλάχιστον συγκατατεθεί σιωπηρά σε αυτήν. Το Πρωτοδικείο δεν στοιχειοθέτησε αρκούντως την τήρηση αυτών των κριτηρίων.

Επί πλέον, το Πρωτοδικείο δεν στοιχειοθέτησε προσηκόντως ότι η Contact Data συγκατατέθηκε στην πολιτική που είχε μονομερώς χαράξει η Nintendo. Ειδικότερα, κακώς το Πρωτοδικείο αρνήθηκε να εξετάσει τη σημασία της πραγματικής εισαγωγής εμπορευμάτων από την Contact Data, αναφερόμενη σε νομολογία αφορώσα οριζόντιες συμφωνίες, ενώ, κατά πάγια νομολογία, οι υπαρκτές αυτές εξαγωγές δύνανται, σε περίπτωση καθέτων συμφωνιών, να αναιρέσουν την εκ μέρους του διανομέως συγκατάθεση σε μια παράνομη πολιτική εμποδίσεως του παραλλήλου εμπορίου.