12.9.2009   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 220/22

1)

Μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουν πληρωθεί οι διατυπώσεις εξαγωγής, κατά την έννοια του [παραρτήματος IV, κεφάλαιο 5,] σημείο 1, της Πράξεως Προσχωρήσεως, σε περίπτωση που έχει μεν υποβληθεί δηλωτικό, αλλά δεν έχουν γίνει οι ενέργειες που προβλέπει το άρθρο 448 του κανονισμού 2454/93 (1) (η γερμανική τελωνειακή αρχή δεν κοινοποίησε δεόντως στη λεττονική τελωνειακή αρχή την αίτηση της ναυτιλιακής εταιρίας);

2)

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, μπορεί να θεωρηθεί, υπό συνθήκες όπως αυτές της επίδικης υποθέσεως, ότι οι διατάξεις που διέπουν το τελωνειακό καθεστώς (κανονισμοί 2913/92 (2) και 2454/93) δεν έχουν σε καμιά περίπτωση εφαρμογή;

3)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, πρέπει να ερμηνευθεί το παράρτημα IV, κεφάλαιο 5, σημείο 1, της Πράξεως Προσχωρήσεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπό την έννοια ότι, όταν ένα εμπόρευμα που διακινείται στη διευρυμένη Κοινότητα κατόπιν των σχετικών διατυπώσεων εξαγωγής, χωρίς να τεθεί σε ελεύθερη κυκλοφορία, δεν απαλλάσσεται από δασμούς ή άλλα τελωνειακά μέτρα, παρότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αποτελεί κοινοτικό εμπόρευμα;

Αποτελεί, δηλαδή, κρίσιμο για την επίδικη υπόθεση στοιχείο το αν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία υπαγωγής στο τελωνειακό καθεστώς ελεύθερης κυκλοφορίας;

4)

Περιλαμβάνει η κατά το άρθρο 4, σημείο 10, του κανονισμού 2913/92, έννοια των εισαγωγικών δασμών τον φόρο προστιθέμενης αξίας;

5)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο τέταρτο ερώτημα, η υποχρέωση καταβολής του φόρου προστιθεμένης αξίας, ο οποίος οφείλεται ως δασμός για την εισαγωγή των εμπορευμάτων, βαρύνει τον κύριο υπόχρεο ή τον τελικό παραλήπτη των εμπορευμάτων; Υπό ποιες προϋποθέσεις θα μπορούσαν αυτοί να καταστούν συνυπόχρεοι;