Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62017CN0041

    Υπόθεση C-41/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de Galicia (Ισπανία) στις 25 Ιανουαρίου 2017 — Isabel González Castro κατά Mutua Umivale y Prosegur España S.L.

    ΕΕ C 121 της 18.4.2017, p. 13–14 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    18.4.2017   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 121/13


    Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunal Superior de Justicia de Galicia (Ισπανία) στις 25 Ιανουαρίου 2017 — Isabel González Castro κατά Mutua Umivale y Prosegur España S.L.

    (Υπόθεση C-41/17)

    (2017/C 121/19)

    Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

    Αιτούν δικαστήριο

    Tribunal Superior de Justicia de Galicia

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    Εκκαλούσα: Isabel González Castro

    Εφεσίβλητοι: Mutua Umivale και Prosegur España S.L.

    Προδικαστικά ερωτήματα

    1)

    Πρέπει το άρθρο 7 της οδηγίας 92/85/ΕΟΚ (1) να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η νυκτερινή εργασία, την οποία δεν πρέπει να υποχρεούνται να εκτελούν οι κατά την έννοια του άρθρου 2 εργαζόμενες, συμπεριλαμβανομένων, ως εκ τούτου, των γαλουχουσών εργαζομένων, περιλαμβάνει, πέραν της εργασίας που πραγματοποιείται εξ ολοκλήρου κατά τη διάρκεια της νύκτας, και την εργασία σε βάρδιες, όταν ορισμένες από τις βάρδιες αυτές πραγματοποιούνται, όπως εν προκειμένω, κατά τη διάρκεια της νύκτας;

    2)

    Στο πλαίσιο διαφοράς στην οποία επίμαχη είναι η ύπαρξη κινδύνου κατά τη διάρκεια της γαλουχίας της εργαζόμενης, έχουν εφαρμογή οι ειδικοί κανόνες περί του βάρους αποδείξεως εκ του άρθρου 19, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ (2) — το οποίο έχει μεταφερθεί στην ισπανική έννομη τάξη, μεταξύ άλλων, με το άρθρο 96, παράγραφος 1, του Ley 36/2011– σε συνδυασμό με τις απαιτήσεις του άρθρου 5 της οδηγίας 92/85/ΕΟΚ — το οποίο έχει μεταφερθεί στην ισπανική έννομη τάξη με το άρθρο 26 του Ley de Prevención de Riesgos Laborales [νόμου για την πρόληψη των εργασιακών κινδύνων] — για την απαλλαγή της γαλουχούσης εργαζομένης από την εργασία και, ενδεχομένως, για την αναγνώριση της παροχής την οποία η εσωτερική έννομη τάξη συνδέει με τον κίνδυνο αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 11, παράγραφος 1, της ως άνω οδηγίας 92/85/ΕΟΚ;

    3)

    Μπορεί το άρθρο 19, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας 2006/54/ΕΚ να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποτελούν «πραγματικά περιστατικά από τα οποία τεκμαίρεται η ύπαρξη άμεσης ή έμμεσης διάκρισης» εις βάρος γαλουχούσης εργαζομένης — σε διαφορά κατά την οποία επίμαχη είναι η ύπαρξη, κατά τη διάρκεια της γαλουχίας, κινδύνου επαγόμενου απαλλαγή από την υποχρέωση εργασίας, όπως η απαλλαγή αυτή προβλέπεται από το άρθρο 5 της οδηγίας 92/85/ΕΚ και έχει μεταφερθεί στην ισπανική έννομη τάξη με το άρθρο 26 του Ley de Prevención de Riesgos Laborales — το ότι: 1) η εργαζόμενη απασχολείται ως φύλακας ασφαλείας υπό καθεστώς εργασίας σε βάρδιες, πραγματοποιώντας ορισμένες από τις βάρδιες αυτές κατά τη διάρκεια τη νύκτας και επιπροσθέτως κατά μόνας, 2) εκτελώντας εξάλλου γύρους ελέγχου και αντιμετωπίζοντας, κατά περίπτωση, επείγοντα περιστατικά (εγκληματικές ενέργειες, πυρκαγιές ή άλλα συμβάντα), χωρίς συναφώς 3) να αποδεικνύεται ότι υπάρχει στην επιχείρηση κατάλληλος χώρος για τον μητρικό θηλασμό, ή, ενδεχομένως, για την τεχνητή άντληση του μητρικού γάλακτος;

    4)

    Σε διαφορά κατά την οποία επίμαχη είναι η ύπαρξη, κατά τη διάρκεια της γαλουχίας, κινδύνου επαγόμενου απαλλαγή από την υποχρέωση εργασίας, και εφόσον αποδεικνύονται τα «πραγματικά περιστατικά από τα οποία τεκμαίρεται η ύπαρξη άμεσης ή έμμεσης διάκρισης» σύμφωνα με το άρθρο 19, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ σε συνδυασμό με το άρθρο 5 της οδηγίας 92/85/ΕΟΚ — όπως έχει μεταφερθεί στην ισπανική έννομη τάξη με το άρθρο 26 του Ley de Prevención de Riesgos Laborales: Φέρει η γαλουχούσα εργαζόμενη, προκειμένου να τύχει απαλλαγής από την εργασία σύμφωνα με την εσωτερική νομοθεσία –που μεταφέρει το άρθρο 5, παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας 92/85/ΕΟΚ–, το βάρος να αποδείξει ότι η προσαρμογή των συνθηκών εργασίας και/ή του χρόνου εργασίας είναι τεχνικά ή/και αντικειμενικά αδύνατη ή δεν είναι εύλογο να απαιτηθεί και ότι η αλλαγή θέσεως εργασίας είναι τεχνικά ή/και αντικειμενικά αδύνατη ή δεν είναι εύλογο να απαιτηθεί; Ή, αντιθέτως, η απόδειξη των περιστάσεων αυτών απόκειται στους εναγομένους (τον εργοδότη και τον οργανισμό που καλύπτει τη συνδεόμενη με την αναστολή της συμβάσεως εργασίας παροχή κοινωνικής ασφαλίσεως);


    (1)  Οδηγία 92/85/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, σχετικά με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στη βελτίωση της υγείας και της ασφάλειας κατά την εργασία των εγκύων, λεχώνων και γαλουχουσών εργαζομένων. ΕΕ 1992, L 348, σ. 1.

    (2)  Οδηγία 2006/54/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης. ΕΕ 2006, L 204, σ. 23.


    Top