1.   Τα ιδρύματα υπολογίζουν την αξία του έμμεσου ανοίγματος έναντι πελάτη που προκύπτει από συμβάσεις παραγώγων που απαριθμούνται στο παράρτημα II του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 και από συμβάσεις πιστωτικών παραγώγων, όταν οι συμβάσεις παραγώγων δεν έχουν συνομολογηθεί απευθείας με τον εν λόγω πελάτη αλλά ο υποκείμενος χρεωστικός ή μετοχικός τίτλος έχει εκδοθεί από τον εν λόγω πελάτη, σύμφωνα με τη μεθοδολογία που ορίζεται στα άρθρα 2 έως 5 του παρόντος κανονισμού.

2.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, όταν τα υποκείμενα μέσα αποτελούν μέρος ενός δείκτη χρεωστικών τίτλων, μετοχών ή συμφωνιών ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης ή ενός οργανισμού συλλογικών επενδύσεων, ή όταν οι συμβάσεις παραγώγων έχουν πολλαπλά υποκείμενα ονόματα αναφοράς, τα ιδρύματα υπολογίζουν τις αξίες των έμμεσων ανοιγμάτων έναντι πελάτη που προκύπτουν από τις συμβάσεις παραγώγων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και τη συμβολή των εν λόγω ανοιγμάτων στο άνοιγμα έναντι πελάτη σύμφωνα με τη μεθοδολογία που ορίζεται στο άρθρο 6.

3.   Όταν οι συμβάσεις παραγώγων και οι συμβάσεις πιστωτικών παραγώγων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 κατανέμονται στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών, μετά τον υπολογισμό των αξιών των έμμεσων ανοιγμάτων έναντι πελάτη που προκύπτουν από τις εν λόγω συμβάσεις, τα ιδρύματα περιλαμβάνουν τις εν λόγω αξίες ανοιγμάτων στα ανοίγματα έναντι του εν λόγω πελάτη στο χαρτοφυλάκιο συναλλαγών. Μετά τη συγκέντρωσή τους, τα αρνητικά καθαρά ανοίγματα έναντι του πελάτη μηδενίζονται.

4.   Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 1 και 2, όταν οι συμβάσεις παραγώγων και οι συμβάσεις πιστωτικών παραγώγων που αναφέρονται στην παράγραφο 1 κατανέμονται εκτός χαρτοφυλακίου συναλλαγών και όταν, μετά τον υπολογισμό των αξιών των έμμεσων ανοιγμάτων έναντι πελάτη που προκύπτουν από τις εν λόγω συμβάσεις, τα έμμεσα ανοίγματα έχουν αρνητική αξία, τα ιδρύματα μηδενίζουν τις εν λόγω αξίες ανοιγμάτων πριν τις συνυπολογίσουν στα ανοίγματα έναντι του εν λόγω πελάτη.

1.   Με την επιφύλαξη των παραγράφων 2, 3 και 4 του παρόντος άρθρου, τα ιδρύματα υπολογίζουν την αξία έμμεσου ανοίγματος για τα δικαιώματα προαίρεσης που αναφέρονται στο άρθρο 2 στοιχείο α) ως το άθροισμα της τρέχουσας αγοραίας αξίας του δικαιώματος προαίρεσης και του ποσού που οφείλεται στον αντισυμβαλλόμενο του δικαιώματος προαίρεσης ως αποτέλεσμα πιθανής αθέτησης υποχρέωσης του εκδότη του υποκείμενου μέσου, μειωμένο κατά το ποσό που οφείλεται στο ίδρυμα από τον εν λόγω αντισυμβαλλόμενο στην περίπτωση αυτή.

2.   Για δικαιώματα αγοράς, η αξία έμμεσου ανοίγματος ισούται με την αγοραία αξία του δικαιώματος προαίρεσης. Για θετική θέση σε δικαίωμα αγοράς, η αξία έμμεσου ανοίγματος είναι θετική, ενώ για αρνητική θέση σε δικαίωμα αγοράς, η αξία έμμεσου ανοίγματος είναι αρνητική.

3.   Για δικαιώματα πώλησης, η αξία έμμεσου ανοίγματος ισούται με τη διαφορά μεταξύ της αγοραίας αξίας του δικαιώματος προαίρεσης και της τιμής άσκησής του. Για αρνητική θέση σε δικαίωμα πώλησης, η αξία έμμεσου ανοίγματος είναι θετική, ενώ για θετική θέση σε δικαίωμα πώλησης, η αξία έμμεσου ανοίγματος είναι αρνητική.

4.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 3, για δικαιώματα πώλησης για τα οποία η τιμή άσκησης δεν είναι διαθέσιμη κατά την ημερομηνία συναλλαγής, αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο, τα ιδρύματα χρησιμοποιούν την αναμενόμενη μοντελοποιημένη τιμή άσκησης που χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της εύλογης αξίας του δικαιώματος προαίρεσης.

5.   Εάν, για δεδομένη ημερομηνία, η αγοραία αξία του δικαιώματος προαίρεσης δεν είναι διαθέσιμη, τα ιδρύματα χρησιμοποιούν την εύλογη αξία του δικαιώματος προαίρεσης κατά την ημερομηνία αυτή. Εάν δεν είναι διαθέσιμη ούτε η αγοραία αξία ούτε η εύλογη αξία ενός δικαιώματος προαίρεσης για δεδομένη ημερομηνία, τα ιδρύματα χρησιμοποιούν την πλέον πρόσφατη διαθέσιμη αξία, είτε αγοραία είτε εύλογη. Εάν δεν είναι διαθέσιμη ούτε η αγοραία αξία ούτε η εύλογη αξία ενός δικαιώματος προαίρεσης για καμία ημερομηνία, τα ιδρύματα χρησιμοποιούν την αξία με την οποία επιμετράται το δικαίωμα προαίρεσης σύμφωνα με το εφαρμοστέο λογιστικό πλαίσιο.

1.   Η αξία του έμμεσου ανοίγματος έναντι πελάτη που προκύπτει από συμβάσεις πιστωτικών παραγώγων που αναφέρονται στο άρθρο 2 στοιχείο β) ισούται με το άθροισμα της τρέχουσας αγοραίας αξίας της σύμβασης πιστωτικού παραγώγου και του ποσού που οφείλεται στον αντισυμβαλλόμενο της σύμβασης πιστωτικού παραγώγου ως αποτέλεσμα πιθανής αθέτησης υποχρέωσης του εκδότη του υποκείμενου μέσου, μειωμένο κατά το ποσό που οφείλεται στο ίδρυμα από τον εν λόγω αντισυμβαλλόμενο στην περίπτωση αυτή.

2.   Εάν, για δεδομένη ημερομηνία, η αγοραία αξία του πιστωτικού παραγώγου δεν είναι διαθέσιμη, τα ιδρύματα χρησιμοποιούν την εύλογη αξία του πιστωτικού παραγώγου κατά την ημερομηνία αυτή. Εάν δεν είναι διαθέσιμη ούτε η αγοραία αξία ούτε η εύλογη αξία του πιστωτικού παραγώγου για δεδομένη ημερομηνία, τα ιδρύματα χρησιμοποιούν την πλέον πρόσφατη διαθέσιμη αξία, είτε αγοραία είτε εύλογη. Εάν δεν είναι διαθέσιμη ούτε η αγοραία αξία ούτε η εύλογη αξία μιας σύμβασης πιστωτικού παραγώγου για καμία ημερομηνία, τα ιδρύματα χρησιμοποιούν την αξία με την οποία επιμετράται το πιστωτικό παράγωγο σύμφωνα με το εφαρμοστέο λογιστικό πλαίσιο.

1.   Κατά τον υπολογισμό της αξίας του έμμεσου ανοίγματος έναντι πελάτη που προκύπτει από άλλες συμβάσεις παραγώγων που αναφέρονται στο άρθρο 2 στοιχείο γ), συμπεριλαμβανομένων συμφωνιών ανταλλαγής, συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης ή προθεσμιακών συμβολαίων, τα ιδρύματα διασπούν τα πολλαπλά σκέλη συναλλαγών τους σε επιμέρους σκέλη συναλλαγών.

2.   Για τα σκέλη συναλλαγών που αναφέρονται στην παράγραφο 1 τα οποία ενέχουν κίνδυνο αθέτησης υποχρέωσης του εκδότη του υποκείμενου μέσου, τα ιδρύματα υπολογίζουν την αξία έμμεσου ανοίγματός τους σαν να επρόκειτο για θέσεις στα εν λόγω σκέλη.

3.   Εάν ένα ίδρυμα δεν είναι σε θέση να εφαρμόσει τη μεθοδολογία που προβλέπεται στις παραγράφους 1 και 2, καθορίζει την αξία του έμμεσου ανοίγματος έναντι του εκδότη των υποκείμενων μέσων ως τη μέγιστη ζημία που θα υφίστατο το ίδρυμα από ενδεχόμενη αθέτηση υποχρέωσης του εκδότη των υποκείμενων μέσων στα οποία αναφέρεται η σύμβαση παραγώγων.

1.   Κατά τον καθορισμό της αξίας του έμμεσου ανοίγματος έναντι πελάτη που προκύπτει από συμβάσεις παραγώγων που σχετίζονται με δείκτες χρεωστικών τίτλων, μετοχών ή συμφωνιών ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης ή με οργανισμούς συλλογικών επενδύσεων, ή έχουν πολλαπλά υποκείμενα ονόματα αναφοράς, τα ιδρύματα εξετάζουν όλα τα επιμέρους υποκείμενα μέσα και υπολογίζουν τις αξίες των έμμεσων ανοιγμάτων ως τη μεταβολή της τιμής της σύμβασης παραγώγων σε περίπτωση αθέτησης υποχρέωσης σχετικά με καθένα από τα υποκείμενα ονόματα αναφοράς. Τα ιδρύματα υπάγουν κάθε αξία έμμεσου ανοίγματος σε συγκεκριμένο πελάτη, σε χωριστό πελάτη ή στον άγνωστο πελάτη, όπως ορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφοι 1 και 2 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1187/2014.

2.   Όταν ένα ίδρυμα δεν είναι σε θέση να εξετάσει όλα τα επιμέρους υποκείμενα μέσα της σύμβασης παραγώγων όπως προβλέπεται στην παράγραφο 1 ή εάν αυτό θα ήταν υπερβολικά επαχθές για το ίδρυμα, τότε:

Η αξία έμμεσου ανοίγματος που αναφέρεται στο στοιχείο β) του πρώτου εδαφίου της παρούσας παραγράφου υπάγεται είτε στη συναλλαγή παραγώγων ως χωριστό πελάτη είτε στον άγνωστο πελάτη, όπως ορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφος 3 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1187/2014.

3.   Κατά παρέκκλιση από τις παραγράφους 1 και 2 του παρόντος άρθρου, όταν οι αξίες των έμμεσων ανοιγμάτων πρέπει να υπαχθούν στον άγνωστο πελάτη, όπως ορίζεται στο άρθρο 6 παράγραφοι 2 και 3 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1187/2014 της Επιτροπής, και όταν οι αξίες των έμμεσων ανοιγμάτων είναι αρνητικές, το ίδρυμα μηδενίζει τις εν λόγω αξίες έμμεσων ανοιγμάτων πριν τις συνυπολογίσει στα ανοίγματα έναντι του άγνωστου πελάτη.