EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 31997D0102

Απόφαση αριθ. 102/97/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 1996 για τη θέσπιση κοινοτικού προγράμματος δράσης για την πρόληψη της τοξικομανίας εντός του πλαισίου της δράσης στον τομέα της δημόσιας υγείας (1996-2000)

ΕΕ L 19 της 22.1.1997, p. 25–31 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)

Legal status of the document No longer in force, Date of end of validity: 31/12/2002; καταργήθηκε από 32002D1786

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/1997/102(1)/oj

31997D0102

Απόφαση αριθ. 102/97/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 16ης Δεκεμβρίου 1996 για τη θέσπιση κοινοτικού προγράμματος δράσης για την πρόληψη της τοξικομανίας εντός του πλαισίου της δράσης στον τομέα της δημόσιας υγείας (1996-2000)

Επίσημη Εφημερίδα αριθ. L 019 της 22/01/1997 σ. 0025 - 0031


ΑΠΟΦΑΣΗ αριθ. 102/97/ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 16ης Δεκεμβρίου 1996 για τη θέσπιση κοινοτικού προγράμματος δράσης για την πρόληψη της τοξικομανίας εντός του πλαισίου της δράσης στον τομέα της δημόσιας υγείας (1996-2000)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 129,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (2),

τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών (3),

Αποφασίζοντας με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 189 Β της συνθήκης (4), έχοντας υπόψη το κοινό σχέδιο που εγκρίθηκε την 1η Οκτωβρίου 1996 από την επιτροπή συνδιαλλαγής,

Εκτιμώντας:

(1) ότι το φαινόμενο της τοξικομανίας εξελίσσεται με ανησυχητικό τρόπο στα κράτη μέλη και ότι έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία των ατόμων και την ευημερία του πληθυσμού 7

(2) ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, συνιστώντας το 1985 μια εξεταστική επιτροπή για το πρόβλημα των ναρκωτικών στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, έδειξε το ενδιαφέρον του για την αναλυτική μελέτη των παραγόντων που δημιουργούν τη ζήτηση ναρκωτικών και επιτρέπουν τη συνέχιση της παραγωγής και της διανομής τους 7

(3) ότι, στα ψηφίσματα που αφιέρωσε στο πρόβλημα αυτό (5), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διατύπωσε μια σειρά προτάσεων, ιδίως με στόχο μια δράση σε κοινοτική κλίμακα στον τομέα της πρόληψης της τοξικομανίας 7

(4) ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κατά τη συνεδρίασή του στο Δουβλίνο στις 25 και 26 Ιουνίου 1990, «τόνισε την ευθύνη κάθε κράτους μέλους να αναπτύξει κατάλληλο πρόγραμμα για τη μείωση της ζήτησης ναρκωτικών» και «έκρινε ότι η αποτελεσματική δράση κάθε κράτους μέλους, με την υποστήριξη της κοινής δράσης των δώδεκα και της Κοινότητας, πρέπει να αποτελεί βασική προτεραιότητα κατά τα προσεχή έτη» 7

(5) ότι οι δράσεις που αναλαμβάνονται σε κοινοτικό επίπεδο με βάση τα ψηφίσματα, τις δηλώσεις και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την πρόληψη της τοξικομανίας, ιδίως μετά την έμφαση που έδωσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Ρώμης, στις 14 και 15 Δεκεμβρίου 1990, στο ευρωπαϊκό σχέδιο καταπολέμησης των ναρκωτικών, συνέβαλαν στην υποστήριξη των προσπαθειών των κρατών μελών 7

(6) ότι, το Συμβούλιο, στο ψήφισμά του της 2ας Ιουνίου 1994 (6), με το οποίο απαντά στην ανακοίνωση της Επιτροπής στις 24 Νοεμβρίου 1993 σχετικά με το πλαίσιο δράσης στον τομέα της δημόσιας υγείας, κατατάσσει την τοξικομανία στις προτεραιότητες της κοινοτικής δράσης για τις οποίες η Επιτροπή καλείται να υποβάλει προτάσεις σχετικά με δράσεις που πρέπει να διεξαχθούν 7

(7) ότι με τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 302/93 (7) ιδρύθηκε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ), που είναι επιφορτισμένο να παρέχει στην Κοινότητα και στα κράτη μέλη αξιόπιστες και συγκρίσιμες πληροφορίες σχετικά με τα ναρκωτικά και την τοξικομανία 7

(8) ότι, σύμφωνα με τον ιδρυτικό του κανονισμό, το ΕΚΠΝΤ επιδιώκει, ενεργώς, τη συνεργασία των διεθνών οργανισμών και άλλων, ιδίως ευρωπαϊκών, κυβερνητικών και μη κυβερνητικών φορέων αρμόδιων στον τομέα των ναρκωτικών 7

(9) ότι, με τη δήλωση που έγινε επ' ευκαιρία της έναρξης ισχύος της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών, της 29ης Οκτωβρίου 1993, τόνισε ότι η συνθήκη περιλαμβάνει «ένα διαρθρωμένο θεσμικό πλαίσιο, που επιτρέπει κυρίως τον καλύτερο έλεγχο των κοινωνικών προβλημάτων που ξεπερνούν τα σύνορα όπως τα ναρκωτικά (. . .)» 7

(10) ότι η φύση των προβλημάτων που συνδέονται με το φαινόμενο των ναρκωτικών απαιτεί μια πλήρως συντονισμένη και συνολική προσέγγιση, όπως δήλωσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών στις 10 και 11 Δεκεμβρίου 1993 7

(11) ότι απαιτείται μια διεπιστημονική προσέγγιση, ούτως ώστε να ληφθούν ειδικότερα υπόψη οι κοινωνικές και προσωπικές επιπτώσεις του φαινομένου και έτσι να περιορισθούν οι αρνητικές συνέπειες στην υγεία και την κοινωνική κατάσταση των εμπλεκομένων προσώπων 7

(12) ότι η τοξικομανία αποτελεί τη μόνη μάστιγα την οποία αναφέρει ρητώς η συνθήκη στις διατάξεις της περί δημόσιας υγείας και ότι, συνεπώς, αποτελεί προτεραιότητα κοινοτικής δράσης, σύμφωνα με το πλαίσιο δράσης στον τομέα της δημόσιας υγείας που καθορίζεται από την Επιτροπή 7

(13) ότι η τοξικομανία αποτελεί μια μάστιγα η οποία μπορεί να προληφθεί 7

(14) ότι μια κοινοτική στρατηγική προορισμένη να συμβάλει στην πρόληψη της τοξικομανίας θα πρέπει να βασίζεται σε μια σφαιρική προσέγγιση της πρόληψης 7

(15) ότι το παρόν πρόγραμμα αποτελεί ουσιώδη συνιστώσα της ανακοίνωσης της Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο της 23ης Ιουνίου 1994 σχετικά με ένα σχέδιο δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση των ναρκωτικών (1995-1999), για το οποίο το Συμβούλιο απεφάνθη στα συμπεράσματά του της 2ας Ιουνίου 1995 7

(16) ότι μια κοινοτική δράση ενθάρρυνσης για την πρόληψη της τοξικομανίας επιτρέπει, λόγω των διαστάσεων και των επιπτώσεών της, την καλύτερη υλοποίηση των προβλεπομένων στόχων, οι οποίοι εντάσσονται στο πλαίσιο του άρθρου 129 της συνθήκης και ιδίως της παραγράφου 1 δεύτερο εδάφιο 7

(17) ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η συνεργασία με τις αρμόδιες διεθνείς οργανώσεις και με τις τρίτες χώρες 7

(18) ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί ένα πολυτελές πρόγραμμα με σαφείς στόχους της κοινοτικής δράσης και να επιλεγούν δράσεις προτεραιότητας για την πρόληψη της τοξικομανίας και των συναφών προβλημάτων, καθώς και κατάλληλοι μηχανισμοί αξιολόγησης 7

(19) ότι στόχος του προγράμματος πρέπει να είναι η καταπολέμηση της τοξικομανίας, μέσω της πρόληψης εξαρτήσεων συνδεόμενων με τη χρήση ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών, καθώς και τη συνδυασμένη χρήση άλλων προϊόντων για την ικανοποίηση της τοξικομανίας 7

(20) ότι μια κοινοτική στρατηγική πρέπει να δώσει έμφαση στα δεδομένα, στην έρευνα και την αξιολόγηση, καθώς και την πληροφόρηση, την εκπαίδευση και την κατάρτιση και πρέπει να λαμβάνει υπόψη την πολυπλοκότητα του φαινομένου, τους κινδύνους με τους οποίους συνδέεται και τη θεμελιώδη σημασία ενός ευρέος φάσματος ιατρικών και κοινωνικών απαντήσεων ζωτικών για την προστασία της υγείας και την ποιότητα ζωής 7

(21) ότι η στρατηγική αυτή πρέπει να είναι σύμφωνη με τα μέτρα που υλοποιούνται στο πλαίσιο άλλων κοινοτικών προγραμμάτων και πρωτοβουλιών, ιδίως στον τομέα της δημόσιας υγείας και τον κοινωνικό τομέα 7

(22) ότι το κοινοτικό πρόγραμμα δράσης για την προαγωγή της υγείας περιλαμβάνει ειδικά μέτρα για την πρόληψη της υπερβολικής κατανάλωσης οινοπνεύματος και των ιατρικών και κοινωνικών επιπτώσεών της, καθώς και μέτρα για την ενθάρρυνση της λεγόμενης χρήσης φαρμακευτικών προϊόντων 7 ότι το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει ειδικά μέτρα για την πρόληψη της χρήσης ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών όλων των ειδών, περιλαμβανομένων των νέων συνθετικών ναρκωτικών, και της συνδυασμένης χρήσης άλλων προϊόντων για τους σκοπούς της τοξικομανίας (πολυεξάρτηση) 7

(23) ότι θα πρέπει να βελτιωθούν οι γνώσεις όσον αφορά το φαινόμενο των ναρκωτικών και των διαφόρων μορφών τοξικομανίας, καθώς και των συνεπειών τους, αλλά και όσον αφορά τα μέσα και τις μεθόδους πρόληψης της τοξικομανίας, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης των κινδύνων που συνδέονται με αυτήν 7

(24) ότι, παράλληλα με τις γενικές δράσεις πρόληψης, θα πρέπει η πρόληψη να απευθύνεται σε ειδικές κατηγορίες και ειδικότερα στους νέους και τους περιθωριακούς, αποφεύγοντας τις προκαταλήψεις για τους τοξικομανείς 7

(25) ότι οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την πρόληψη της τοξικομανίας, και γι' αυτό μπορεί να επηρεάσουν τα μέτρα που πρόκειται να ληφθούν 7

(26) ότι το περιβάλλον της φυλακής είναι μεταξύ εκείνων, για τα οποία η προληπτική δράση εμφανίζεται απαραίτητη 7

(27) ότι είναι σημαντικό η Επιτροπή να εξασφαλίσει την εφαρμογή του προγράμματος σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη 7 ότι, προς τούτο, θα πρέπει να προβλεφθεί διαδικασία βάσει της οποίας θα διασφαλιστεί η πλήρης συμμετοχή των κρατών μελών στην εφαρμογή αυτή 7

(28) ότι, στις 20 Δεκεμβρίου 1994, συνήφθη συμφωνία για ένα modus vivendi μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, ως προς τα εκτελεστικά μέτρα που θα ισχύουν για όσες πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 189 Β της συνθήκης 7

(29) ότι, από λειτουργική άποψη, θα πρέπει να διασφαλισθούν και να αναπτυχθούν οι επενδύσεις που έγιναν κατά τα προηγούμενα έτη, όσον αφορά τόσο τη δημιουργία κοινοτικών δικτύων μη κυβερνητικών οργανώσεων, όσο και την κινητοποίηση όλων των ενδιαφερομένων 7 ότι θα πρέπει να προωθηθεί η διεπιστημονική συνεργασία και η συνεργασία του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα, καθώς και με τις ΜΚΟ, με στόχο την πρόληψη της τοξικομανίας 7

(30) ότι, εντούτοις θα πρέπει να αποφευχθούν ενδεχόμενες επικαλύψεις με την ενθάρρυνση της ανταλλαγής εμπειριών και με την κοινή ανάπτυξη των βασικών στοιχείων ενημέρωσης για το ευρύ κοινό, αγωγής σε θέματα υγείας και κατάρτισης του υγειονομικού προσωπικού και των μελών των διάφορων ομάδων που εμπλέκονται στην πρόληψη της τοξικομανίας, που μπορούν να προορίζονται για συγκεκριμένες ομάδες στόχους 7

(31) ότι οι στόχοι του παρόντος προγράμματος και των δράσεων που διεξάγονται για την υλοποίησή του περιλαμβάνονται στις απαιτήσεις προστασίας της υγείας που αναφέρονται στο άρθρο 129 παράγραφος 1 τρίτο εδάφιο της συνθήκης και αποτελούν, ως εκ τούτου, συστατικό μέρος των άλλων κοινοτικών πολιτικών, προγραμμάτων και μέσων για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της πρόληψης της τοξικομανίας 7

(32) ότι, για να αυξηθεί η αξία και η απήχηση του προγράμματος δράσης, απαιτείται συνεχής αξιολόγηση των δράσεων που αναλαμβάνονται, κυρίως όσον αφορά την αποτελεσματικότητά τους και την επίτευξη των στόχων, τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό επίπεδο και, εφόσον χρειάζεται, να γίνονται οι αναγκαίες προσαρμογές 7

(33) ότι η παρούσα απόφαση καθορίζει, για τη συνολική διάρκεια του προγράμματος, χρηματοδοτικό πλαίσιο που αποτελεί προνομιακή αναφορά κατά την έννοια του σημείου 1 της δήλωσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής, της 6ης Μαρτίου 1995, για την αρμόδια επί του προϋπολογισμού αρχή στο πλαίσιο της ετήσιας διαδικασίας του προϋπολογισμού 7

(34) ότι το παρόν πρόγραμμα θα πρέπει να είναι πενταετούς διάρκειας, προκειμένου να δοθεί επαρκής χρόνος για την υλοποίηση των ενεργειών προς επίτευξη των επιδιωκομένων στόχων,

ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ:

Άρθρο 1

Θέσπιση του προγράμματος

1. Θεσπίζεται κοινοτικό πρόγραμμα δράσης για την πρόληψη της τοξικομανίας, εφεξής καλούμενο «παρόν πρόγραμμα», για την περίοδο από 1ης Ιανουαρίου 1996 έως 31 Δεκεμβρίου 2000 στο πλαίσιο της δράσης στον τομέα της δημόσιας υγείας.

2. Στόχος του παρόντος προγράμματος είναι η συμβολή στην καταπολέμηση της τοξικομανίας, ιδίως ενθαρρύνοντας τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, υποστηρίζοντας τη δράση τους και προάγοντας το συντονισμό της πολιτικής και των προγραμμάτων τους, ούτως ώστε να προλαμβάνονται εξαρτήσεις οφειλόμενες στη χρήση ναρκωτικών και ψυχοτρόπων ουσιών, καθώς και η συνδυασμένη χρήση άλλων προϊόντων για την ικανοποίηση της τοξικομανίας.

3. Οι δράσεις που πρέπει να διεξαχθούν στο πλαίσιο του παρόντος προγράμματος και οι ειδικοί στόχοι τους εκτίθενται στο παράρτημα στα ακόλουθα κεφάλαια:

Α. Στοιχεία, έρευνες και αξιολογήσεις

Β. Ενημέρωση, διαπαιδαγώγηση σε θέματα υγείας και κατάρτισης.

Άρθρο 2

Εφαρμογή

1. Η Επιτροπή διασφαλίζει, σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη, την εκτέλεση των δράσεων που εκτίθενται στο παράρτημα, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 5.

2. Η Επιτροπή συνεργάζεται με τα ιδρύματα και τις οργανώσεις που ασχολούνται ενεργά στον τομέα της μείωσης της ζήτησης ναρκωτικών 7 προωθεί τη διεπιστημονική συνεργασία και τη συνεργασία του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα, καθώς και με τις ΜΚΟ.

3. Τα κράτη μέλη καλούνται να λάβουν τα μέτρα που θεωρούν αναγκαία για το συντονισμό και την εφαρμογή του παρόντος προγράμματος σε εθνικό επίπεδο.

Άρθρο 3

Προϋπολογισμός

1. Το χρηματοδοτικό πλαίσιο για την εκτέλεση του παρόντος προγράμματος, για την περίοδο που αναφέρεται στο άρθρο 1, ορίζεται σε 27 εκατομμύρια Ecu.

2. Οι ετήσιες πιστώσεις εγκρίνονται από την αρμόδια επί του προϋπολογισμού αρχή εντός των ορίων των δημοσιονομικών προοπτικών.

Άρθρο 4

Συνοχή και συμπληρωματικότητα

1. Η Επιτροπή μεριμνά για τη συνοχή και τη συμπληρωματικότητα των εφαρμοστέων στο πλαίσιο του παρόντος προγράμματος δράσεων και των άλλων συναφών κοινοτικών προγραμμάτων και πρωτοβουλιών, συμπεριλαμβανομένων των προγραμμάτων «Σωκράτης», Leonardo da Vinci και «Νεολαία για την Ευρώπη (ΙΙΙ)», καθώς και του προγράμματος έρευνας στον τομέα της βιοιατρικής και της υγείας που διεξάγεται στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος-πλαισίου της Κοινότητας, και κοινωνικών μέτρων για την προώθηση της επανένταξης των χρηστών ναρκωτικών και των πρώην χρηστών ναρκωτικών.

2. Η Επιτροπή μεριμνά, επίσης, ώστε στις αναλαμβανόμενες δραστηριότητες να λαμβάνονται υπόψη οι δραστηριότητες του Ευρωπαϊκού Κέντρου Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας (ΕΚΠΝΤ). Μεριμνά επίσης, μαζί με τα κράτη μέλη, ώστε οι προτεραιότητες και οι ανάγκες της Κοινότητας να λαμβάνονται δεόντως υπόψη στα προγράμματα του ΕΚΠΝΤ.

3. Η Επιτροπή και τα κράτη μέλη μεριμνούν για τη συνοχή με το σχέδιο δράσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την καταπολέμηση των ναρκωτικών.

Άρθρο 5

Επιτροπή

1. Η Επιτροπή επικουρείται από μια επιτροπή, η οποία απαρτίζεται από δύο αντιπροσώπους κάθε κράτους μέλους και της οποίας προεδρεύει ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής.

2. Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην εν λόγω επιτροπή σχέδια μέτρων που αφορούν:

α) τον εσωτερικό κανονισμό της επιτροπής 7

β) ετήσιο πρόγραμμα εργασιών που καθορίζει τις προτεραιότητες δράσης 7

γ) τους τρόπους, τα κριτήρια και τις διαδικασίες επιλογής και χρηματοδότησης των σχεδίων στο πλαίσιο του παρόντος προγράμματος, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συνεπάγονται συνεργασία με αρμόδιες διεθνείς οργανώσεις στον τομέα της δημόσιας υγείας, και τη συμμετοχή των χωρών που αναφέρονται στο άρθρο 6 παράγραφος 2 7

δ) τη διαδικασία αξιολόγησης 7

ε) τους τρόπους διάδοσης και διαβίβασης των αποτελεσμάτων 7

στ) τους τρόπους συνεργασίας με τα ιδρύματα και τις οργανώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 2 παράγραφος 2.

Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για τα προαναφερόμενα σχέδια μέτρων, εντός προθεσμίας που μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος. Αποφασίζει με την πλειοψηφία που προβλέπεται στο άρθρο 148 παράγραφος 2 της συνθήκης για την έκδοση των αποφάσεων που καλείται να λάβει το Συμβούλιο βάσει πρότασης της Επιτροπής. Κατά την ψηφοφορία στην επιτροπή, οι ψήφοι των αντιπροσώπων των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο. Ο πρόεδρος δεν λαμβάνει μέρος στην ψηφοφορία.

Η Επιτροπή θεσπίζει μέτρα τα οποία μπορούν να εφαρμοστούν αμέσως. Εάν όμως τα μέτρα αυτά δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη που διατύπωσε η επιτροπή, ανακοινώνονται αμέσως από την Επιτροπή στο Συμβούλιο.

- η Επιτροπή αναβάλλει επί δύο μήνες, από την ημερομηνία της ανακοίνωσης, την εφαρμογή των μέτρων που αποφάσισε,

- το Συμβούλιο μπορεί, με ειδική πλειοψηφία, να λάβει διαφορετική απόφαση μέσα στην προθεσμία που προβλέπεται στην πρώτη περίπτωση.

3. Η Επιτροπή μπορεί επιπλέον να ζητήσει τη γνώμη της επιτροπής για οιοδήποτε άλλο θέμα αφορά την εφαρμογή του παρόντος προγράμματος.

Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην επιτροπή σχέδιο των μέτρων που πρόκειται να ληφθούν. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για το σχέδιο αυτό, μέσα σε προθεσμία που μπορεί να ορίσει ο πρόεδρος ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος και, αν χρειασθεί, προβαίνει σε ψηφοφορία.

Η γνώμη καταχωρείται στα πρακτικά 7 επιπλέον, κάθε κράτος μέλος έχει το δικαίωμα να ζητήσει να καταχωρηθεί η θέση του στα πρακτικά.

Η Επιτροπή λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη τη γνώμη της επιτροπής και την ενημερώνει για τον τρόπο με τον οποίο έλαβε υπόψη τη γνώμη αυτή.

4. Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής ενημερώνει τακτικά την επιτροπή:

- για τις χορηγούμενες στα πλαίσια του παρόντος προγράμματος χρηματοδοτικές συνεισφορές (ποσά, διάρκεια, κατανομή και δικαιούχοι),

- προκειμένου να διασφαλίζεται η συνοχή και η συμπληρωματικότητα που αναφέρονται στο άρθρο 4, για τις προτάσεις της Επιτροπής ή τις πρωτοβουλίες της Κοινότητας και για την εφαρμογή προγραμμάτων στα πλαίσια άλλων τομέων που σχετίζονται άμεσα με την υλοποίηση των στόχων του παρόντος προγράμματος.

Άρθρο 6

Διεθνής συνεργασία

1. Κατά την εφαρμογή του παρόντος προγράμματος ενθαρρύνεται και εφαρμόζεται, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 5, η συνεργασία με τις τρίτες χώρες και τις αρμόδιες για τη δημόσια υγεία διεθνείς οργανώσεις.

Ειδικότερα, η Επιτροπή συνεργάζεται με την ομάδα Πομπιντού του Συμβουλίου της Ευρώπης, με τους διεθνείς διακυβερνητικούς οργανισμούς, όπως η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (ΠΟΥ), ο Εκπαιδευτικός, Επιστημονικός και Πολιτιστικός Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO), η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) και το πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών για το διεθνή έλεγχο των ναρκωτικών (UNIDCP).

2. Στο παρόν πρόγραμμα μπορούν να συμμετάσχουν οι συνδεδεμένες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (ΣΧΚΑΕ), υπό τους όρους που καθορίζουν τα πρόσθετα πρωτόκολλα των συμφωνιών σύνδεσης που αφορούν τη συμμετοχή σε κοινοτικά προγράμματα, συμφωνιών που θα συναφθούν με τις χώρες αυτές. Στο πρόγραμμα μπορούν να συμμετάσχουν η Κύπρος και η Μάλτα βάσει συμπληρωματικών πιστώσεων, εφαρμοζομένων των ιδίων κανόνων που ισχύουν για τις χώρες της ΕΖΕΣ, σύμφωνα με τις διαδικασίες που θα συμφωνηθούν με τις χώρες αυτές.

Άρθρο 7

Παρακολούθηση και αξιολόγηση

1. Η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη τους απολογισμούς που συντάσσουν τα κράτη μέλη και με τη συμμετοχή, εφόσον χρειάζεται, ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων, προβαίνει στην αξιολόγηση των εκτελούμενων δράσεων.

2. Η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο ενδιάμεση έκθεση, στα μέσα της εφαρμογής, και τελική έκθεση, κατά τη λήξη του παρόντος προγράμματος. Ενσωματώνει σ' αυτές τα πορίσματα των αξιολογήσεων. Η Επιτροπή διαβιβάζει επίσης τις εκθέσεις αυτές στην Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και στην Επιτροπή των Περιφερειών.

Έγινε στις Βρυξέλλες, 16 Δεκεμβρίου 1996.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

K. HΔNSCH

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

I. YATES

(1) ΕΕ αριθ. C 257 της 14. 9. 1994, σ. 4 και ΕΕ αριθ. C 34 της 7. 2. 1996, σ. 4.

(2) ΕΕ αριθ. C 110 της 2. 5. 1995, σ. 8.

(3) ΕΕ αριθ. C 210 της 14. 8. 1995, σ. 88.

(4) Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 20ής Σεπτεμβρίου 1995 (ΕΕ αριθ. C 269 της 16. 10. 1996, σ. 65), κοινή θέση του Συμβουλίου της 20ής Σεπτεμβρίου 1995 (ΕΕ αριθ. C 37 της 9. 2. 1996 σ. 1) και απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 16ης Απριλίου 1996 (ΕΕ αριθ. C 141 της 13. 5. 1996, σ. 42). Απόφαση του Συμβουλίου της 12ης Νοεμβρίου 1996.

(5) ΕΕ αριθ. C 172 της 2. 7. 1994, σ. 130.

ΕΕ αριθ. C 283 της 10. 11. 1986, σ. 79.

ΕΕ αριθ. C 47 της 27. 2. 1989, σ. 51.

ΕΕ αριθ. C 150 της 15. 6. 1992, σ. 42.

(6) ΕΕ αριθ. C 165 της 17. 6. 1994, σ. 1.

(7) ΕΕ αριθ. L 36 της 12. 2. 1993, σ. 1.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΙΑΣ

Α. ΣΤΟΙΧΕΙΑ, ΕΡΕΥΝΕΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στόχος

Να βελτιωθούν οι γνώσεις όσον αφορά το φαινόμενο των ναρκωτικών και της τοξικομανίας και των συνεπειών τους, καθώς και όσον αφορά τα μέσα και τις μεθόδους πρόληψης της τοξικομανίας όπως και τους κινδύνους που συνδέονται με αυτήν, ιδίως μέσω των πληροφοριών που παρέχει το ΕΚΠΝΤ και των δυνατοτήτων που προσφέρουν τα υφιστάμενα κοινοτικά προγράμματα και μέσα.

Δράσεις

1. Συμβολή στον καθορισμό του τύπου των στοιχείων που πρέπει να συλλέγονται, αναλύονται και διαδίδονται για τους σκοπούς του παρόντος προγράμματος, συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων που αφορούν το φαινόμενο της πολυτοξικομανίας.

2. Αξιοποίηση των χρησιμότερων στοιχείων για την υλοποίηση του παρόντος προγράμματος, ιδίως με βάση την κατά διαστήματα ανακοίνωση των εργασιών που διεξάγει το ΕΚΠΝΤ.

3. Συμβολή στην ανάπτυξη ερευνητικής στρατηγικής για την πρόληψη της τοξικομανίας και κυρίως τη βελτίωση των γνώσεων σχετικά με την επίδραση στη δημόσια υγεία των πολιτικών που απευθύνονται στους χρήστες ναρκωτικών, καθώς και τις επιπτώσεις των ναρκωτικών και τη χρήση κατάλληλων τεχνικών με σκοπό την πρόληψη.

4. Υποστήριξη μελετών και προτύπων σχεδίων σχετικά με τους κοινωνικοοικονομικούς, κοινωνικοπολιτιστικούς, και κοινωνικοψυχολογικούς παράγοντες που συνδέονται με την τοξικομανία, καθώς και εντός των ομάδων στόχων.

5. Υποστήριξη μελετών και δράσεων και προώθηση της ανταλλαγής εμπειριών σχετικά με τα μέσα και τις μεθόδους πρόληψης των κινδύνων που συνδέονται με την τοξικομανία, προκειμένου ιδίως:

- να προλαμβάνονται στις τοξικομανείς εγκύους οι φαρμακολογικές επενέργειες στο έμβρυο και οι κίνδυνοι μετάδοσης λοιμώξεων στο τέκνο,

- να μειωθούν οι κίνδυνοι που συνδέονται με τις ενέσεις ναρκωτικών,

- να αξιολογηθούν τα συνοδευτικά υγειονομικά μέτρα, ιδίως τα προγράμματα υποκατάστασης,

- να αξιολογηθούν οι μέθοδοι και τα προγράμματα πρόληψης και μείωσης των κινδύνων στον τομέα της μέριμνας για τους τοξικομανείς κρατουμένους.

6. Υποστήριξη και ενθάρρυνση της ανταλλαγής πληροφοριών και εμπειριών, ιδίως μεταξύ μελών των διάφορων ομάδων που εμπλέκονται στην πρόληψη της τοξικομανίας και μεταξύ προσώπων που έχουν μακροπρόθεσμη επίδραση στους χρήστες ναρκωτικών, όπως μελών της οικογενείας και κηδεμόνων, όσον αφορά την πρόληψη των υποτροπών τοξικομανίας, περιλαμβάνομένης της αποκατάστασης των τοξικομανών, και τη σύνδεση μεταξύ των κοινωνικών και ιατρικών όψεων του φαινομένου, καθώς και άλλες πράξεις από τις προβλεπόμενες στο άρθρο 4 παράγραφος 1.

Β. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ

Στόχος

Να βελτιωθεί η ενημέρωση, η διαπαιδαγώγηση και η κατάρτιση με σκοπό την πρόληψη της τοξικομανίας και των συναφών κινδύνων, ιδίως της νεολαίας στα αντίστοιχα περιβάλλοντα (για παράδειγμα σπίτι, σχολείο, πανεπιστήμιο και ελεύθερος χρόνος) και των ιδιαίτερα τρωτών ομάδων, μεταξύ των οποίων και των πρώην χρηστών ναρκωτικών.

α) Ενημέρωση και διαπαιδαγώγηση σε θέματα υγείας

Δράσεις

7. Υποστήριξη των δράσεων για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των εκστρατειών ενημέρωσης και διαπαιδαγώγησης σε θέματα υγείας 7 διεξαγωγή τακτικών σφυγμομετρήσεων της κοινής γνώμης μέσω του ευρωβαρομέτρου ώστε να παρακολουθείται η εξέλιξη τςη στάσης των Ευρωπαίων έναντι των ναρκωτικών.

8. Διοργάνωση νέων ευρωπαϊκών εβδομάδων πρόληψης της τοξικομανίας, βάσει της κτηθείσας πείρας.

9. Συμβολή στον εντοπισμό, τον πειραματισμό και την ανάπτυξη των καλύτερων μέσων και τρόπων ενημέρωσης και διαπαιδαγώγησης για τις ομάδες-στόχους, και ειδικότερα:

- προώθηση της χρησιμοποίησης πληροφοριών που είναι προσαρμοσμένες σε ειδικά περιβάλλοντα ή κύκλους, λαμβάνοντας υπόψη την εξέλιξη των καταναλωτικών συνηθειών και των προϊόντων που καταναλώνονται, καθώς και το φαινόμενο της πολυτοξικομανίας,

- υποστήριξη των δράσεων που έχουν ως στόχο την προσαρμογή των μηνυμάτων στις ανάγκες και τις ιδιομορφίες των ιδιαίτερα ευάλωτων ομάδων,

- υποστήριξη της ανάπτυξης των δραστηριοτήτων των υπηρεσιών παροχής βοηθείας διά τηλεφώνου και εξέταση της δυνατότητας εισαγωγής ενιαίου αριθμού κλήσης των υπηρεσιών αυτών σε όλα τα κράτη μέλη.

10. Συμβολή στον καθορισμό κατευθυντήριων γραμμών για τη πρόληψη της τοξικομανίας και υποστήριξη της επιλογής και χρησιμοποίησης των παιδαγωγικών μεθόδων και υλικού, ιδίως στα πλαίσια του ευρωπαϊκού δικτύου σχολείων προαγωγής της υγείας, με τις οποίες να καταστεί δυνατός ειδικότερα ο καθορισμός προγραμμάτων κοινωνικής συμπεριφοράς υψηλής ειδίκευσης, ώστε μεταξύ των νέων να αναπτυχθούν στάσεις ζωής που συντελούν στην αποφυγή των ναρκωτικών και της τοξικομανίας 7 υποστήριξη ολοκληρωμένων σχεδίων, προγραμμάτων και άλλων πρωτοβουλιών πρόληψης της τοξικομανίας στους τόπους όπου συχνάζουν παιδιά και νέοι, σε στενή συνεργασία με αυτούς, με τη συμμετοχή, όποτε αυτό είναι δυνατό, των γονέων και των ενδιαφερομένων. Ενθάρρυνση της προσφυγής στην εμπειρογνωμοσύνη προσώπων τα οποία πρόκειται να έρθουν σε επαφή με ομάδες δυνάμει χρηστών.

11. Ενθάρρυνση της ανταλλαγής εμπειριών για τις πρωτοβουλίες που αποσκοπούν στη βελτίωση του συντονισμού μεταξύ όλων των φορέων και παραγόντων της παιδείας.

12. Υποστήριξη των πρωτοβουλιών παροχής συμβουλών στους εκπαιδευτικούς, τις οικογένειες και τους υπευθύνους νεότητας, για την έγκαιρη αναγνώριση της χρήσης ναρκωτικών και τους τρόπους αντιμετώπισης του προβλήματος.

13. Προώθηση, εάν παρίσταται ανάγκη, σε συνεργασία με το ΕΚΠΝΤ και το Συμβούλιο της Ευρώπης, της διεύρυνσης του ευρωπαϊκού δικτύου «πόλεων δοκιμής», προκειμένου να ενθαρρυνθεί η τεχνική συνεργασία σχετικά με τις μεθόδους και τα μέσα που χρησιμοποιούν αυτές οι πόλεις για τη μείωση της ζήτησης ναρκωτικών.

14. Υποστήριξη της ανταλλαγής εμπειριών, κυρίως της διασυνοριακής περιφερειακής, σχετικά με τοπικές πρωτοβουλίες στη βάση ή σε επίπεδο γειτονιάς, προορισμένες να ευνοήσουν ομάδες κινδύνου στις οποίες θα φθάνουν πάντοτε οι συμβατικές στρατηγικές βοήθειας και πρόληψης. Υποστήριξη της ανταλλαγής εμπειριών για τα πρότυπα και τις πρακτικές πρόληψης, με τη συμμετοχή των πόλεων των διαφόρων κρατών μελών τις οποίες αφορά ιδιαιτέρως το πρόβλημα των ναρκωτικών.

β) Κατάρτιση

15. Προώθηση των πρωτοβουλιών που αποσκοπούν στη βελτίωση του σχετικού με την πρόληψη της τοξικομανίας περιεχομένου των προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης για τους εκπαιδευτικούς και τους υπεύθυνους νεότητας και υποστήριξη των ανταλλαγών σπουδαστών, που προορίζονται να εργαστούν στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών και της υγείας συμπεριλαμβανομένων των ανταλλαγών στα πλαίσια άλλων κοινοτικών προγραμμάτων.

16. Υποστήριξη της ανάπτυξης προγραμμάτων συμπληρωματικής κατάρτισης, παιδαγωγικού υλικού και αυτοτελών δοκιμών μονάδων για όσους μπορεί να έρχονται σε επαφή με χρήστες ναρκωτικών και ομάδες που διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο, ιδίως τους εργαζόμενους στους τομείς των κοινωνικών υπηρεσιών, της υγείας, της αστυνομίας και της δικαιοσύνης 7 προώθηση της διεπιστημονικής συνεργασίας και της συνεργασίας του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα, καθώς και με τις ΜΚΟ, με στόχο την πρόληψη της τοξικομανίας.

Top