31991L0630

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

της 19ης Νοεμβρίου 1991

για τους στοιχειώδεις κανόνες για την προστασία των χοίρων

(91/630/ΕΟΚ)

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 43,

την πρόταση της Επιτροπής (1),

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2),

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (3),

Εκτιμώντας:

ότι όλα τα κράτη μέλη έχουν επικυρώσει την ευρωπαϊκή συμβαση για την προστασία των ζώων στις μονάδες εκτροφής 7 ότι η Κοινότητα έχει επίσης εγκρίνει τη σύμβαση αυτή με την απόφαση 78/923/ΕΟΚ (4) και έχει καταθέσει το έγγραφο έγκρισης 7

ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο ψήφισμά του της 20ής Φεβρουαρίου 1987, για την πολιτική καλής διαβίωσης των ζώων (5), κάλεσε την Επιτροπή να υποβάλει προτάσεις ως προς τους στοιχειώδεις κανόνες σχετικά με την εντατική εκτροφή των χοίρων σφαγής 7

ότι οι χοίροι, ως ζώντα ζώα, περιλαμβάνονται στον πίνακα των προϊόντων του παραρτήματος ΙΙ της συνθήκης ΕΟΚ 7

ότι η εκτροφή χοίρων αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γεωργικής δραστηριότητας 7 ότι αποτελεί πηγή εισοδήματος για ορισμένο τμήμα του γεωργικού πληθυσμού 7

ότι οι διαφορές που μπορεί να στρεβλώσουν τους όρους του ανταγωνισμού παρεμποδίζουν την ομαλή λειτουργία της κοινής οργάνωσης της αγοράς για τους χοίρους και τα παράγωγα προϊόντα 7

ότι, κατά συνέπεια, πρέπει να καθοριστούν στοιχειώδεις κοινοί κανόνες για την προστασία των χοίρων εκτροφής και πάχυνσης ώστε να εξασφαλισθέι η ορθολογική ανάπτυξη της παραγωγής 7

ότι οι επίσημες υπηρεσίες, οι παραγωγοί, οι καταναλωτές και οι άλλοι ενδιαφερόμενοι φορείς πρέπει να ενημερώνονται σχετικά με τις εξελίξεις στον τομέα αυτό 7 ότι ως εκ τούτου η Επιτροπή θα πρέπει, βάσει εκθέσεως της Επιστημονικής Κτηνιατρικής Επιτροπής, να συνεχίσει δραστήρια τις επιστημονικές έρευνες για το ή τα καλύτερα συστήματα εκτροφής που εξασφαλίζουν την καλή διαβίωση των χοίρων 7 ότι συνεπώς θα πρέπει να προβλεφθεί μεταβατική περίοδος ώστε να μπορέσει η Επιτροπή να ολοκληρώσει το έργο αυτό,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Η παρούσα οδηγία θεσπίζει τους στοιχειώδεις κανόνες για την προστασία των χοίρων που κρατούνται περιορισμένα για εκτροφή και πάχυνση.

Άρθρο 2

Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας, θεωρείται:

1. «χοίρος»: το ζώο του είδους των χοίρων, οποιασδήποτε ηλικίας, είτε εκτρέφεται για αναπαραγωγή ή για πάχυνση 7

2.

«κάπρος»: ο αρσενικός χοίρος μετά την εφηβεία, που προορίζεται για αναπαραγωγή 7

3.

«μικρός θηλυκός χοίρος»: ο θηλυκός χοίρος μετά την εφηβεία και πριν τον τοκετό 7

4.

«χοιρομητέρα»: ο θηλυκός χοίρος μετά τον πρώτο τοκετό 7

5.

«θηλάζουσα χοιρομητέρα»: η χοιρομητέρα της περιγεννητικής περιόδου μέχρι τον απογαλακτισμό των χοιριδίων 7

6.

«κυοφορούσα στέρφα χοιρομητέρα»: ο θηλυκός χοίρος μεταξύ του απογαλακτισμού και της περιγεννητικής περιόδου 7

7.

«χοιρίδιο»: ο χοίρος από τη γέννηση μέχρι τον απογαλακτισμό 7

8.

«απογαλακτισμένος χοίρος»: ο απογαλακτισμένος χοίρος, ηλικίας μέχρι δέκα εβδομάδων 7

9.

«χοίρος παραγωγής»: ο χοίρος ηλικίας δέκα τουλάχιστον εβδομάδων που προορίζεται για σφαγή ή αναπαραγωγή 7

10.

«αρμόδια αρχή»: η αρμόδια αρχή κατά την έννοια του άρθρου 2 σημείο 6 της οδηγίας 90/425/ΕΟΚ (6).

Άρθρο 3

Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε:

1. - από την 1η Ιανουαρίου 1994, όλες οι νεόδμητες ή ανοικοδομηθείσες εκμεταλλεύσεις ή/και όλες οι εκμεταλλεύσεις που τίθενται σε λειτουργία για πρώτη φορά μετά από αυτή την ημερομηνία να πληρούν τουλάχιστον την ακόλουθη απαίτηση:

κάθε απογαλακτισμένος χοίρος ή κάθε χοίρος παραγωγής που εκτρέφεται ομαδικά πρέπει να έχει στη διάθεσή του ελεύθερο χώρο τουλάχιστον:

- 0,15 m² για χοίρους μέσου βάρους το πολύ 10 kg,

- 0,20 m² για χοίρους μέσου βάρους μεταξύ 10 και 20 kg,

- 0,30 m² για χοίρους μέσου βάρους μεταξύ 20 και 30 kg,

- 0,40 m² για χοίρους μέσου βάρους μεταξύ 30 και 50 kg,

- 0,55 m² για χοίρους μέσου βάρους μεταξύ 50 και 85 kg,

- 0,65 m² για χοίρους μέσου βάρους μεταξύ 85 και 110 kg,

- 1,00 m² για χοίρους μέσου βάρους άνω των 110 kg,

- από την 1η Ιανουαρίου 1998, οι στοιχειώδεις κανόνες που προβλέπονται παραπάνω να εφαρμόζονται σε όλες τις εκμεταλλεύσεις 7

2. η κατασκευή ή η διαρρύθμιση των εγκαταστάσεων στις οποίες οι χοιρομητέρες και οι μικροί θηλυκοί χοίροι κρατούνται δεμένοι να απαγορευθεί μετά την 31η Δεκεμβρίου 1995.

Ωστόσο, η χρησιμοποίηση των εγκαταστάσεων που έχουν κατασκευασθεί πριν από την 1η Ιανουαρίου 1996 και οι οποίες πληρούν τις απαιτήσεις του σημείου 1 μπορεί να επιτρέπεται από την αρμόδια αρχή, με βάση τα αποτελέσματα των επιθεωρήσεων που προβλέπονται στο άρθρο 7 παράγραφο 1, για ένα διάστημα που δεν υπερβαίνει σε καμία περίπτωση τις 31 Δεκεμβρίου 2005.

Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν εφαρμόζονται στις εκμεταλλεύσεις που έχουν λιγότερο από έξι χοίρους ή πέντε χοιρομητέρες με τα χοιρίδιά τους.

Άρθρο 4

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι συνθήκες εκτροφής των χοίρων να είναι σύμφωνες προς τις γενικές διατάξεις που ορίζονται στο παράρτημα.

Πάντως, μέχρι τις 30 Ιουνίου 1995, η αρμόδια αρχή των κρατών μελών μπορεί να επιτρέπει παρέκκλιση από το κεφάλαιο Ι παράγραφοι 3, 5, 8 και 11 του εν λόγω παραρτήματος.

2. Εξάλλου, πριν από την έναρξη ισχύος της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή, σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, καθορίζει, υπό μορφήν σύστασης, τυχόν στοιχειώδεις κανόνες, συμπληρωματικούς των κανόνων του παραρτήματος οδηγίας όσον αφορά την προστασία των χοίρων.

Άρθρο 5

Οι κανόνες του παραρτήματος μπορούν να τροποποιούνται, με τη διαδικασία του άρθρου 10, ώστε να λαμβάνεται υπόψη η επιστημονική πρόοδος.

Άρθρο 6

Πριν από την 1η Οκτωβρίου 1997, η Επιτροπή υποβάλλει στο Συμβούλιο έκθεση που συντάσσεται βάσει γνώμης της επιστημονικής κτηνιατρικής επιτροπής σχετικά με τα διάφορα συστήματα εντατικής εκτροφής που τηρούν τις απαιτήσεις καλής διαβίωσης των χοίρων από άποψη παθολογίας, ζωοτεχνίας, φυσιολογίας και συμπεριφοράς, καθώς και σχετικά με τις κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις των διάφορων συστημάτων. Η έκθεση αυτή πρέπει να λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη την καλή διαβίωση των χοιρομητέρων, που εκτρέφονται σε διάφορους βαθμούς απομόνωσης και ομαδικά, και να συνοδεύεται από κατάλληλες προτάσεις που θα βασίζονται στα πορίσματα της έκθεσης αυτής.

Το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία για αυτές τις προτάσεις το αργότερο τρεις μήνες μετά την υποβολή τους.

Άρθρο 7

1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε να πραγματοποιούνται επιθεωρήσεις υπό την ευθύνη της αρμόδιας αρχής για να ελέγχεται η τήρηση των διατάξεων της παρούσας οδηγίας και του παραρτήματός της.

Οι επιθεωρήσεις αυτές, που είναι δυνατόν να διεξάγονται κατά τη διάρκεια ελέγχων που διενεργούνται για άλλους σκοπούς, πρέπει να καλύπτουν κάθε χρόνο ένα στατιστικά αντιπροσωπευτικό δείγμα των διαφόρων συστημάτων εκτροφής κάθε κράτους μέλους.

2. Η Επιτροπή, με τη διαδικασία του άρθρου 10, καταρτίζει κώδικα με τους κανόνες που πρέπει να εφαρμόζονται κατά τις επιθεωρήσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 1.

3. Κάθε δύο χρόνια, πριν από την τελευταία εργάσιμη ημέρα του Απριλίου και για πρώτη φορά πριν από τις 30 Απριλίου 1996, τα κράτη μέλη ενημερώνουν την Επιτροπή για τα αποτελέσματα των επιθεωρήσεων που διενεργήθηκαν κατά τα δύο προηγούμενα έτη σύμφωνα με το παρόν άρθρο καθώς και για τον αριθμό των επιθεωρήσεων που διενεργήθηκαν σε σχέση με τον αριθμό εκμεταλλεύσεων στο έδαφός τους.

Άρθρο 8

Για να εισαχθούν στην Κοινότητα τα ζώα προέλευσης τρίτων χωρών πρέπει να συνοδεύονται από πιστοποιητικό που χορηγείται από την αρμόδια αρχή αυτής της χώρας στο οποίο βεβαιώνεται ότι είχαν μεταχείριση τουλάχιστον ισοδύναμη της μεταχείρισης που έχουν τα κοινοτικής προελεύσεως ζώα όπως αυτή προβλέπεται από την παρούσα οδηγία.

Άρθρο 9

Πραγματογνώμονες κτηνίατροι της Επιτροπής μπορούν, σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών, να πραγματοποιούν επιτόπιους ελέγχους, εφόσον αυτό κρίνεται αναγκαίο για την ενιαία εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Κατά τους ελέγχους αυτούς, οι ελεγκτές πρέπει να εφαρμόζουν οι ίδιοι τα δέοντα ιδιαίτερα μέτρα υγιεινής προκειμένου να αποκλεισθεί κάθε κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών.

Το κράτος μέλος, στο έδαφος του οποίου διενεργείται έλεγχος, παρέχει κάθε αναγκαία συνδρομή στους πραγματογνώμονες για την εκπλήρωση της αποστολής τους. Η Επιτροπή ενημερώνει την αρμόδια αρχή του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους σχετικά με τα αποτελέσματα των διεξαχθέντων ελέγχων.

Η αρμόδια αρχή του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους λαμβάνει τα τυχόν αναγκαία μέτρα για να ληθφούν τα αποτελέσματα αυτού του ελέγχου.

Όσον αφορά τις σχέσεις με τις τρίτες χώρες, ισχύουν οι διατάξεις του κεφαλαίου ΙΙΙ της οδηγίας 91/496/ΕΟΚ (1).

Οι γενικές διατάξεις για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου καθορίζονται με τη διαδικασία του άρθρου 10.

Άρθρο 10

1. Σε περίπτωση που γίνεται αναφορά στη διαδικασία του παρόντος άρθρου, η μόνιμη κτηνιατρική επιτροπή, που καλείται στο εξής «επιτροπή», η οποία έχει συσταθεί με την απόφαση 68/361/ΕΟΚ (2), συγκαλείται χωρίς καθυστέρηση από τον πρόεδρό της, είτε με δική του πρωτοβουλία είτε μετά από αίτηση του αντιπροσώπου ενός κράτους μέλους.

2. Ο αντιπρόσωπος της Επιτροπής υποβάλλει στην επιτροπή σχέδιο των ληπτέων μέτρων. Η επιτροπή διατυπώνει τη γνώμη της για το σχέδιο αυτό εντός προθεσμίας που ορίζεται από τον πρόεδρο ανάλογα με τον επείγοντα χαρακτήρα του θέματος. Αποφασίζει με την πλειοψηφία που προβλέπεται στο άρθρο 148 παράγραφος 2 της συνθήκης για την έκδοση των αποφάσεων που καλείται να λάβει το Συμβούλιο βάσει πρότασης της Επιτροπής. Κατά την ψηφοφορία στην επιτροπή, οι ψήφοι των αντιπροσώπων των κρατών μελών σταθμίζονται σύμφωνα με το προαναφερόμενο άρθρο. Ο πρόεδρος δεν λαμβάνει μέρος στην ψηφοφορία.

3. Η Επιτροπή θεσπίζει τα σχεδιαζόμενα μέτρα εφόσον είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής.

4. Όταν τα προτεινόμενα μέτρα δεν είναι σύμφωνα με τη γνώμη της επιτροπής ή ελλείψει γνώμης, η Επιτροπή υποβάλλει αμέσως στο Συμβούλιο πρόταση σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία.

Εάν το Συμβούλιο δεν αποφασίσει εντός προθεσμίας τριών μηνών από την ημερομηνία υποβολής της πρότασης, η Επιτροπή θεσπίζει τα προτεινόμενα μέτρα και τα θέτει αμέσως σε εφαρμογή, εκτός εάν το Συμβούλιο έχει αποφασίσει με απλή πλειοψηφία ότι αντιτίθεται στα εν λόγω μέτρα.

Άρθρο 11

1. Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις που περιλαμβάνουν τυχόν κυρώσεις, για να συμμορφωθούν με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας πριν από την 1η Ιανουαρίου 1994. Ενημερώνουν αμέσως σχετικά την Επιτροπή.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή εκδίδονται από τα κράτη μέλη.

2. Ωστόσο, από την ημερομηνία που καθορίζεται στην παράγραφο 1 όσον αφορά την προστασία των χοίρων, τα κράτη μέλη μπορούν, τηρουμένων των γενικών κανόνων της συνθήκης, να διατηρούν ή να εφαρμόζουν στο έδαφός τους αυστηρότερες διατάξεις από αυτές που προβλέπει η παρούσα οδηγία. Ενημερώνουν την Επιτροπή για κάθε σχετικό μέτρο.

Άρθρο 12

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 19 Νοεμβρίου 1991.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

P. BUKMAN

(1) ΕΕ αριθ. C 214 της 21. 8. 1989, σ. 31.

(2) ΕΕ αριθ. C 113 της 7. 5. 1990, σ. 183.

(3) ΕΕ αριθ. C 62 της 12. 3. 1990, σ. 40.

(4) ΕΕ αριθ. L 323 της 17. 11. 1978, σ. 12.

(5) ΕΕ αριθ. C 76 της 23. 3. 1987, σ. 185.

(6) ΕΕ αριθ. L 224 της 18. 8. 1990, σ. 29. Οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 91/496/ΕΟΚ (ΕΕ αριθ. L 268 της 24. 9. 1991, σ. 56).

(1) EE ariu. L 268 thw 24. 9. 1991, s. 56.

(2) EE ariu. 255 thw 18. 10. 1968, s. 23.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΡΟΥPΟΘΕΣΕΙΣ

1. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή των χώρων σταβλισμού και, ιδίως, των θέσεων και του εξοπλισμού, με τα οποία ενδέχεται να έλθουν σε επαφή οι χοίροι, δεν πρέπει να είναι επιβλαβή για τους χοίρους και πρέπει να είναι δυνατόν να καθαρίζονται και να απολυμαίνονται καλά.

2.

Έως ότου θεσπιστούν σχετικοί κοινοτικοί κανόνες, ο ηλεκτρικός εξοπλισμός και τα ηλεκτρικά κυκλώματα πρέπει να είναι εγκατεστημένα σύμφωνα με την ισχύουσα εθνική νομοθεσία ώστε να αποφεύγονται οι ηλεκτρικές εκκενώσεις.

3.

Η μόνωση, η θέρμανση και ο εξαερισμός του κτηρίου πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η κυκλοφορία του αέρα, η στάθμη κονιορτού, η θερμοκρασία, η σχετική υγρασία του αέρα και οι συγκεντρώσεις αερίων παραμένουν εντός ορίων που δεν βλάπτουν τους χοίρους.

4.

Κάθε αυτόματος ή μηχανικός εξοπλισμός που είναι απαραίτητος για την υγεία και την καλή διαβίωση των χοίρων, πρέπει να επιθεωρείται τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Κάθε διαπιστωνόμενο ελάττωμα πρέπει να διορθώνεται αμέσως ή, εάν κάτι τέτοιο είναι αδύνατο, πρέπει να λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για να προστατεύονται η υγεία και η καλή διαβίωση των χοίρων μέχρι να επισκευασθεί η βλάβη, ιδίως με τη χρησιμοποίηση εναλλακτικών μεθόδων διατροφής και με τη διατήρηση ικανοποιητικού περιβάλλοντος. Σε περίπτωση που χρησιμοποιείται σύστημα τεχνητού εξαερισμού, πρέπει να προβλέπεται κατάλληλο σύστημα αντικατάσταση ώστε να εξασφαλίζεται επαρκής ανανέωση του αέρα ώστε να διατηρούνται η υγεία και οι καλές συνθήκες διαβίωσης των χοίρων σε περίπτωση βλάβης του συστήματος, πρέπει δε να υπάρχει σύστημα συναγερμού που να προειδοποιεί τον εκτροφέα για τη βλάβη. Το σύστημα συναγερμού πρέπει να ελέγχεται τακτικά.

5.

Οι χοίροι δεν πρέπει να είναι διαρκώς στο σκοτάδι. Για το λόγο αυτόν, για να καλύπτονται οι φυσιολογικές ανάγκες τους και οι ανάγκες συμπεριφοράς τους, θα πρέπει να προβλέπεται, ανάλογα με τις διάφορες κλιματικές συνθήκες των κρατών μελών, κατάλληλος φυσικός ή τεχνητός φωτισμός ο οποίος, στη δεύτερη περίπτωση, πρέπει να ισοδυναμεί τουλάχιστον προς τη διάρκεια φυσικού φωτισμού η οποία είναι διαθέσιμη φυσιολογικά μεταξύ 9 π.μ. και 5 μ.μ. Επιπλέον, πρέπει να υπάρχει κατάλληλος (σταθερός ή κινητός) φωτισμός, επαρκούς εντάσεως, που να επιτρέπει την επιθεώρηση των χοίρων ανά πάσα στιγμή.

6.

Όλοι οι χοίροι που εκτρέφονται ομαδικά ή σε ατομικές θέσεις πρέπει να επιθεωρούνται από τον κάτοχο ή τον υπεύθυνο των ζώων τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Κάθε χοίρος που φαίνεται ασθενής ή τραυματισμένος πρέπει να υποβάλλεται, χωρίς καθυστέρηση, σε κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Οι ασθενείς ή τραυματισμένοι χοίροι πρέπει να μπορούν, όταν αυτό είναι απαραίτητο, να απομονώνονται σε κατάλληλους χώρους με ξηρά και άνετη στρωμνή. Εάν οι χοίροι δεν αντιδρούν στις φροντίδες του εκτροφέα, θα πρέπει, το συντομότερο δυνατόν, να ζητείται η γνώμη ενός κτηνιάτρου.

7.

Εάν οι χοίροι εκτρέφονται ομαδικά, λαμβάνονται μέτρα για την αποφυγή συγκρούσεων που υπερβαίνουν τη συνήθη συμπεριφορά. Οι χοίροι που δείχνουν συνεχή επιθετικότητα έναντι των άλλων ή είναι θύματα αυτής της επιθετικότητας απομονώνονται ή απομακρύνονται από την ομάδα.

8.

Οι χώροι σταβλισμού των χοίρων πρέπει να κατασκευάζονται έτσι ώστε κάθε χοίρος να μπορεί:

- να ξαπλώνει, να αναπαύεται και να σηκώνεται χωρίς δυσκολία,

- να έχει καθαρό χώρο για την ανάπαυσή του,

- να βλέπει άλλους χοίρους.

9.

Σε περίπτωση που οι χοίροι είναι δεμένοι, το σύστημα πρόσδεσης δεν πρέπει να τους τραυματίζει και πρέπει να επιθεωρείται τακτικά και, εάν χρειάζεται, να προσαρμόζεται ώστε να μη συνιστά ενόχληση. Κάθε σύστημα πρόσδεσης πρέπει να έχει αρκετό μήκος ώστε να επιτρέπει στο χοίρο να κινείται σύμφωνα με την παράγραφο 8. Το σύστημα πρόσδεσης πρέπει να σχεδιάζεται κατά τρόπο που να αποφεύγεται ο κίνδυνος στραγγαλισμού ή τραυματισμού.

10.

Οι χώροι, οι κλωβοί, ο εξοπλισμός και τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για τους χοίρους πρέπει να καθαρίζονται και να απολυμαίνονται κατάλληλα ώστε να προλαμβάνεται η αλληλομόλυνση και η εμφάνιση οργανισμών που είναι φορείς ασθενειών. Τα κόπρανα, τα ούρα και τα υπολείμματα τροφής θα πρέπει να απομακρύνονται όσο το δυνατό συχνότερα για να περιορίζεται η δυσοσμία και να αποφεύγεται η συγκέντρωση μυγών ή τρωκτικών.

11.

Το δάπεδο δεν πρέπει να είναι ολισθηρό ή ανώμαλο, ώστε να αποφεύγεται ο τραυματισμός των χοίρων, και να είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε να μην προκαλεί τραυματισμό ούτε ταλαιπωρία στους χοίρους που στέκονται ή ξαπλώνουν σ' αυτό. Το δάπεδο πρέπει να είναι κατάλληλο για το μέγεθος και το βάρος των χοίρων και να αποτελείται από ανθεκτική, επίπεδη και σταθερή επιφάνεια. Ο χώρος στον οποίο ξαπλώνουν τα ζώα πρέπει να είναι άνετος, καθαρός και κατάλληλα αποστραγγιζόμενος και να μην βλάπτει τους χοίρους. Εφόσον παρέχεται στρωμνή, πρέπει να είναι καθαρή, στεγνή και να μη βλάπτει τους χοίρους.

12.

Όλοι οι χοίροι πρέπει να λαμβάνουν κατάλληλη τροφή προσαρμοσμένη στην ηλικία και το βάρος τους και ανάλογη με τη συμπεριφορά και τις φυσιολογικές τους ανάγκες, έτσι ώστε να ευνοείται η καλή και η υγιεινή τους διαβίωση.

13.

Σε όλους τους χοίρους πρέπει να παρέχεται τροφή τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Σε περίπτωση που οι χοίροι βρίσκονται σε ομαδικούς στάβλους και δεν τρέφονται ελεύθερα (ad libitum) ή με αυτόματο σύστημα τροφής, όλοι οι χοίροι της ομάδας πρέπει να λαμβάνουν τροφή την ίδια ώρα.

14. Όλοι οι χοίροι ηλικίας άνω των δύο εβδομάδων πρέπει να μπορούν να έχουν καθημερινώς επαρκή ποσότητα κατάλληλου καθαρού νερού ή να μπορούν να ικανοποιούν τις ανάγκες τους σε υγρό πίνοντας άλλα υγρά.

15.

Η εγκατάσταση που χρησιμοποιείται για την παροχή τροφής και νερού πρέπει να σχεδιάζεται, να κατασκευάζεται, να τοποθετείται και να συντηρείται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μειώνεται η μόλυνση της τροφής ή του νερού των χοίρων.

16.

Εκτός από τα μέτρα που λαμβάνονται συνήθως για να αποφεύγεται το δάγκωμα της ουράς και τα άλλα ελαττώματα και για να μπορούν να ικανοποιούν τις ανάγκες συμπεριφοράς τους, όλοι οι χοίροι - ανάλογα με το περιβάλλον και την πυκνότητα του πληθυσμού - πρέπει να διαθέτουν άχυρο ή οποιοδήποτε άλλο κατάλληλο υλικό ή αντικείμενο.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΙ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΟΙΡΩΝ

Ι. ΚΑΠΡΟΙ

Τα χωρίσματα για τους κάπρους πρέπει να τοποθετούνται και να κατασκευάζονται με τρόπο που να επιτρέπει στους κάπρους να γυρίζουν, να αντιλαμβάνονται τον γρυλισμό, την οσμή και την παρουσία των άλλων ζώων, ενώ παράλληλα θα πρέπει να έχουν χώρο επαρκή για να αναπαύονται. Ο χώρος που ξαπλώνουν πρέπει να είναι στεγνός και άνετος. Επιπλέον, το ελάχιστο μέγεθος του χωρίσματος για έναν ενήλικα κάπρο πρέπει να είναι 6 m². Ωστόσο, πρέπει να προβλέπεται μεγαλύτερο εμβαδόν όταν τα χωρίσματα χρησιμοποιούνται για την οχεία.

ΙΙΙ.

ΧΟΙΡΟΜΗΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΙ ΘΗΛΥΚΟΙ ΧΟΙΡΟΙ

1. Οι κυοφορούσες χοιρομητέρες και οι μικροί θηλυκοί χοίροι πρέπει, εφόσον χρειάζεται, να υποβάλλονται σε θεραπεία κατά των εξωτερικών και εσωτερικών παρασίτων. Πρέπει να απαλλάσσονται από οποιαδήποτε ακαθαρσία προτού τοποθετηθούν στο χώρο τοκετού.

2.

Οι κυοφορούσες χοιρομητέρες και οι μικροί θηλυκοί χοίροι πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους χώρο για να ξαπλώνουν καθαρό, δεόντως αποστραγγιζόμενο και άνετο και να έχουν τα κατάλληλα υλικά για να φτιάξουν φωλιά, εφόσον χρειάζεται.

3.

Πίσω από τη χοιρομητέρα ή το μικρό θηλυκό χοίρο πρέπει να διαμορφώνεται χώρος για τη διευκόλυνση του φυσιολογικού ή του υποβοηθούμενου τοκετού.

4.

Οι χώροι τοκετού όπου οι χοιρομητέρες μπορούν να κινούνται ελεύθερα πρέπει να φέρουν εξοπλισμό προστασίας των χοιριδίων, π.χ. κιγκλιδώματα.

ΙΙΙ.

ΧΟΙΡΙΔΙΑ

1.

Εάν χρειάζεται, πρέπει να προβλέπεται για τα χοιρίδια μια πηγή θερμότητας και ανθεκτικός στεγνός και άνετος χώρος για να ξαπλώνουν, μακριά από τη χοιρομητέρα όπου όλα μπορούν να αναπαύονται συγχρόνως.

2.

Στην περίπτωση που χρησιμοποιείται ειδικό χώρισμα τοκετού, τα χοιρίδια πρέπει να έχουν επαρκή χώρο ώστε να μπορούν να θηλάζουν χωρίς δυσκολία.

3.

Εάν γίνεται ευνουχισμός, πρέπει να γίνεται στους άρρενες χοίρους ηλικίας άνω των τεσσάρων εβδομάδων και μόνον με αναισθησία από κτηνίατρο ή άλλο πρόσωπο ειδικευμένο σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία.

4.

Η μερική τομή της ουράς και των δοντιών δεν πρέπει να γίνεται συστηματικά, αλλά μόνον όταν διαπιστώνεται, στην εκμετάλλευση, ότι οι τραυματισμοί των μαστών των χοιρομητέρων, των αυτιών και της ουράς των χοίρων οφείλεται ακριβώς στην απουσία αυτής της πρακτικής. Εάν κρίνεται αναγκαία η μερική τομή των δοντιών, πρέπει να γίνεται εντός των πρώτων επτά ημερών μετά τη γέννηση.

5.

Τα χοιρίδια δεν πρέπει να χωρίζονται από τη μητέρα τους πριν από την ηλικία των τριών εβδομάδων, εκτός αν ο μη χωρισμός αποδεικνύεται επιβλαβής για την καλή διαβίωση ή την υγεία της χοιρομητέρας ή των χοιριδίων.

IV.

ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΣΜΕΝΑ ΧΟΙΡΙΔΙΑ ΚΑΙ ΧΟΙΡΟΙ ΠΡΟΣ ΠΑΧΥΝΣΗ

Η δημιουργία ομάδων των ζώων πρέπει να γίνεται το συντομότερο μετά τον απογαλακτισμό. Οι χοίροι θα πρέπει να εκτρέφονται σε σταθερές ομάδες με όσο το δυνατόν λιγότερη ανάμιξη.