Falende banken en beleggingsondernemingen: regels en procedures

KERNPUNTEN

De gemeenschappelijke afwikkelingsraad

• Wanneer er wordt geoordeeld dat een bank in een crisissituatie verkeert, kan de afwikkelingsraad een afwikkelingsregeling opstellen die wordt doorgegeven aan de Europese Commissie voor formele goedkeuring. Als de Commissie geen bezwaren heeft, wordt de regeling binnen de 24 uur aangenomen. In een aantal specifieke gevallen kan de Commissie de Raad van de Europese Unie vragen om haar wijzigingen aan de regeling goed te keuren.
• Over een afwikkelingsregeling die minder dan 5 miljard euro uit het gemeenschappelijk afwikkelingsfonds gebruikt, wordt beslist in bestuursvergaderingen van het afwikkelingsfonds, waaraan enkel de nationale afwikkelingsautoriteit deelneemt van de lidstaat waar de bank in crisis zich bevindt.
• Wanneer meer dan 5 miljard euro nodig is, worden de beslissingen genomen door de plenaire vergadering.

Het gemeenschappelijk afwikkelingsfonds

• Het gemeenschappelijk afwikkelingsfonds, dat vanaf 2016 door banken wordt gefinancierd, bedraagt in 2024 1 % van de verzekerde deposito’s in alle deelnemende lidstaten (voor een totaal van ongeveer 55 miljard EUR). Samen met Verordening (EU) nr. 806/2014 werd een intergouvernementele overeenkomst aangegaan tussen de deelnemende lidstaten. Deze zorgt voor:
  • de overdracht van de bijdragen van de banken aan de nationale compartimenten van het fonds; en
  • de geleidelijk toenemende mutualisatie¹ van die bijdragen aan het fonds.

Gemeenschappelijk afwikkelingsmechanisme

• De GAR en het gemeenschappelijk afwikkelingsfonds vormen samen het gemeenschappelijk afwikkelingsmechanisme. Dit systeem en het gemeenschappelijk toezichtsmechanisme, dat toezichtbevoegdheden geeft aan de ECB, vormen de fundering van de bankenunie van de EU, die van toepassing is op de landen van de eurozone. Ook andere lidstaten kunnen deelnemen.

Banken waarop de verordening van toepassing is

• De GAR is verantwoordelijk voor de afwikkeling van alle banken die onder toezicht staan van de ECB. Net zoals bij het gemeenschappelijk toezichtsmechanisme geldt, is de GAR rechtstreeks verantwoordelijk voor de grootste banken die onder direct toezicht van de ECB staan en voor andere grensoverschrijdende banken.
• De andere banken blijven onder de rechtstreekse verantwoordelijkheid van hun nationale afwikkelingsautoriteiten. Ze blijven echter onder de indirecte verantwoordelijkheid van de GAR, en de GAR kan tussenbeide komen als hun afwikkelingsregeling het gebruik van het gemeenschappelijk afwikkelingsfonds vereist.

Berekening van de bijdragen van individuele instellingen

Een uitvoeringshandeling, Verordening (EU) 2015/81 bevat regels voor de verplichting van de GAR om de bijdragen voor individuele instellingen te berekenen en de methode voor de berekening daarvan.

De verliesabsorptie- en herkapitalisatiecapaciteit van kredietinstellingen en beleggingsondernemingen

Door het opnemen van internationale normen inzake verliesabsorptie en herkapitalisatie in de EU-wetgeving voor mondiaal systeemrelevante banken en het wijzigen van de bestaande regels voor andere banken, stelt Wijzigingsverordening (EU) 2019/877 de regels voor banken vast om met verliezen om te gaan door te waarborgen dat ze over voldoende kapitaal en andere passiva beschikken teneinde door de belastingbetaler gefinancierde reddingen tot een minimum te beperken.