(1)

Oszustwa podatkowe w dziedzinie podatku od wartości dodanej (VAT) prowadzą do znacznych strat budżetowych i negatywnie wpływają na funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

(2)

Dyrektywa Rady 2006/112/WE (3) przewiduje fakultatywne stosowanie przez państwa członkowskie mechanizmu odwrotnego obciążenia (RCM) w odniesieniu do płatności VAT w związku z dostawami określonych towarów i usług, które są podatne na oszustwa, w szczególności na wewnątrzwspólnotowe oszustwa typu „znikający podmiot gospodarczy”. Dyrektywa ta przewiduje także specjalny środek w ramach mechanizmu szybkiego reagowania, który oferuje państwom członkowskim, pod pewnymi ścisłymi warunkami, szybszą procedurę umożliwiającą wprowadzenie mechanizmu odwrotnego obciążenia, zapewniając im tym samym bardziej odpowiednią i skuteczną możliwość reagowania na przypadki nagłych i znaczących oszustw. Okres stosowania obu mechanizmów wygasa z dniem 30 czerwca 2022 r.

(3)

Komisja przyjęła dwa wnioski ustawodawcze dotyczące wprowadzenia docelowego systemu VAT, które mają na celu ustanowienie kompleksowej odpowiedzi na oszustwa typu „znikający podmiot gospodarczy”. Wnioski te, które pierwotnie miały wejść w życie w dniu 1 lipca 2022 r., są nadal przedmiotem negocjacji w Radzie i można z dużym prawdopodobieństwem przewidzieć, że nie zostaną one przyjęte ani nie wejdą w życie przed tym dniem.

(4)

W swoim sprawozdaniu z dnia 8 marca 2018 r. na temat skutków art. 199a i 199b dyrektywy Rady 2006/112/WE dla zwalczania oszustw Komisja wskazuje, że państwa członkowskie i zainteresowane podmioty na ogół uznają mechanizm odwrotnego obciążenia za skuteczne tymczasowe narzędzie w zwalczaniu oszustw związanych z VAT. Ponadto państwa członkowskie uznały, że mechanizm szybkiego reagowania stanowi przydatne narzędzie i środek zapobiegawczy w razie wystąpienia wyjątkowych przypadków oszustw związanych z VAT. Od tego czasu ani warunki prawne ani praktyczne aspekty stosowania RCM w ramach unijnego systemu VAT nie uległy zmianie. Dyrektywa 2006/112/WE nie została również znacząco zmieniona w celu rozwiązania problemu oszustw typu „znikający podmiot gospodarczy” w bardziej usystematyzowany sposób. Uzasadnione jest zatem założenie, że ustalenia i rozważania zawarte w sprawozdaniu są nadal w dużej mierze aktualne.

(5)

Wydaje się zatem, że RCM i mechanizm szybkiego reagowania były użyteczne jako środki tymczasowe i ukierunkowane. Ich wygaśnięcie pozbawiłoby państwa członkowskie skutecznych narzędzi do zwalczania oszustw. Należy zatem przedłużyć okres stosowania RCM i mechanizmu szybkiego reagowania na kolejny ograniczony okres, tak aby umożliwić prowadzenie w Radzie negocjacji w sprawie docelowego systemu VAT, a także dalsze opracowywanie narzędzi do walki z uchylaniem się od opodatkowania i zmodernizowanych zasad sprawozdawczości, które mają zostać w międzyczasie przyjęte.

(6)

Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, a mianowicie utrzymanie skutecznych narzędzi do zwalczania oszustw, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na skutki działania możliwe jest jego lepsze osiągnięcie na poziomie Unii, może ona podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2006/112/WE,

1)

w art. 199a wprowadza się następujące zmiany:

2)

art. 199b ust. 6 otrzymuje brzmienie: