This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32020D1277
Council Implementing Decision (EU) 2020/1277 of 9 September 2020 amending Implementing Decision 2013/680/EU authorising the Kingdom of Denmark and the Kingdom of Sweden to extend the application of a special measure derogating from Articles 168, 169, 170 and 171 of Directive 2006/112/EC on the common system of value added tax
Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2020/1277 z dnia 9 września 2020 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/680/UE upoważniającą Królestwo Danii i Królestwo Szwecji do przedłużenia okresu stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 168, 169, 170 i 171 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
Decyzja wykonawcza Rady (UE) 2020/1277 z dnia 9 września 2020 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/680/UE upoważniającą Królestwo Danii i Królestwo Szwecji do przedłużenia okresu stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 168, 169, 170 i 171 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
Dz.U. L 300 z 14/09/2020, p. 35–36
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force
14.9.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 300/35 |
DECYZJA WYKONAWCZA RADY (UE) 2020/1277
z dnia 9 września 2020 r.
zmieniająca decyzję wykonawczą 2013/680/UE upoważniającą Królestwo Danii i Królestwo Szwecji do przedłużenia okresu stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 168, 169, 170 i 171 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1), w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
Pismami, które wpłynęły do Komisji w dniu 20 lutego 2020 r., Dania i Szwecja zwróciły się z wnioskiem o upoważnienie do przedłużenia stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 168, 169, 170 i 171 dyrektywy 2006/112/WE, zgodnie z którymi z prawa do odliczenia lub zwrotu podatku od wartości dodanej (VAT) podatnicy muszą korzystać w państwie członkowskim, w którym podatek został zapłacony. |
(2) |
Zgodnie z art. 395 ust. 2 akapit drugi dyrektywy 2006/112/WE Komisja pismem z dnia 2 kwietnia 2020 r. przekazała pozostałym państwom członkowskim wnioski złożone przez Danię i Szwecję. Pismem z dnia 3 kwietnia 2020 r. Komisja zawiadomiła Danię i Szwecję, że posiada wszystkie informacje niezbędne w celu rozpatrzenia wniosków. |
(3) |
Wnioski o odstępstwo dotyczą zasad odzyskiwania VAT uiszczonego w związku z opłatami za korzystanie ze stałego połączenia między Danią i Szwecją przez cieśninę Öresund. Zgodnie z przepisami dotyczącymi VAT w odniesieniu do miejsca świadczenia usług związanych z nieruchomościami część VAT od opłat za korzystanie z tego połączenia przypada na Danię, a część na Szwecję. |
(4) |
Decyzją Rady 2000/91/WE (2), w drodze odstępstwa od wymogu, zgodnie z którym z prawa do odliczenia lub zwrotu VAT podatnicy muszą korzystać w państwie członkowskim, w którym podatek został zapłacony, Dania i Szwecja zostały upoważnione do dnia 31 grudnia 2002 r. do stosowania szczególnego środka umożliwiającego podatnikom odzyskiwanie VAT od organów podatkowych tylko jednego z tych państw. Upoważnienie to zostało następnie przedłużone decyzją Rady 2003/65/WE (3) do dnia 31 grudnia 2006 r. oraz decyzją Rady 2007/132/WE (4) do dnia 31 grudnia 2013 r. Decyzją wykonawczą Rady 2013/680/UE (5) Dania i Szwecja zostały upoważnione do stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 168, 169, 170 i 171 dyrektywy 2006/112/WE od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. |
(5) |
Stan prawny i faktyczny uzasadniający odstępstwo nie zmienił się i występuje w dalszym ciągu. Należy zatem upoważnić Danię i Szwecję do dalszego stosowania szczególnego środka przez kolejny ograniczony w czasie okres. |
(6) |
Stosowanie szczególnego środka nie ma negatywnego wpływu na zasoby własne Unii z tytułu VAT. |
(7) |
Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2013/680/UE, |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
W art. 2 decyzji wykonawczej 2013/680/UE datę „31 grudnia 2020 r.” zastępuje się datą „31 grudnia 2027 r.”.
Artykuł 2
Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji.
Artykuł 3
Niniejsza decyzja skierowana jest do Królestwa Danii i Królestwa Szwecji.
Sporządzono w Brukseli dnia 9 września 2020 r.
W imieniu Rady
M. ROTH
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.
(2) Decyzja Rady 2000/91/WE z dnia 24 stycznia 2000 r. upoważniająca Królestwo Danii i Królestwo Szwecji do wprowadzenia środka stanowiącego odstępstwo od art. 17 szóstej dyrektywy Rady (77/388/EWG) w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych (Dz.U. L 28 z 3.2.2000, s. 38).
(3) Decyzja Rady 2003/65/WE z dnia 21 stycznia 2003 r. w sprawie przedłużenia okresu stosowania decyzji 2000/91/WE upoważniającej Królestwo Danii i Królestwo Szwecji do wprowadzenia środka stanowiącego odstępstwo od art. 17 szóstej dyrektywy Rady (77/388/EWG) w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych (Dz.U. L 25 z 30.1.2003, s. 40).
(4) Decyzja Rady 2007/132/WE z dnia 30 stycznia 2007 r. w sprawie przedłużenia okresu stosowania decyzji 2000/91/WE upoważniającej Królestwo Danii i Królestwo Szwecji do wprowadzenia środka stanowiącego odstępstwo od art. 17 szóstej dyrektywy Rady (77/388/EWG) w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych (Dz.U. L 57 z 24.2.2007, s. 10).
(5) Decyzja wykonawcza Rady 2013/680/UE z dnia 15 listopada 2013 r. upoważniająca Królestwo Danii i Królestwo Szwecji do przedłużenia okresu stosowania szczególnego środka stanowiącego odstępstwo od art. 168, 169, 170 i 171 dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. L 316 z 27.11.2013, s. 39).