52000PC0386

Voorstel voor een RICHTLIJN VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD betreffende de machtiging voor elektronische communicatienetwerken en -diensten (ingediend door de Commissie)

TOELICHTING

1. Inleiding

Dit voorstel voor een richtlijn is bedoeld om Richtlijn 97/13/EG betreffende een gemeenschappelijk kader voor algemene machtigingen en individuele vergunningen op het gebied van telecommunicatiediensten te vervangen. Richtlijn 97/13/EG werd op 10 april 1997 [1] vastgesteld door het Europees Parlement en de Raad en moest vanaf 1 januari 1998 worden toegepast.

[1] PB L 117 van 7.5.1997, blz.15.

De belangrijkste elementen in de huidige richtlijn zijn het verbod op iedere beperking van het aantal nieuwe marktdeelnemers (beperkingen zijn alleen toegestaan om een efficiënt gebruik van radiofrequenties te waarborgen), de prioriteit die wordt gegeven aan de algemene machtigingen in tegenstelling tot individuele vergunningen, en de definitie van geharmoniseerde beginselen, met inbegrip van een complete lijst van vergunningsvoorwaarden.

In het vijfde verslag over de tenuitvoerlegging van het pakket telecommunicatieregelgeving [2] uit de Commissie echter haar ernstige bezorgdheid over de wijze waarop de richtlijn in de Gemeenschap ten uitvoer is gelegd.

[2] COM(1999)537 van 10.11.1999.

In de mededeling van de Commissie over de resultaten van de openbare raadpleging over de herziening van de communicatiewetgeving 1999 en uitgangspunten voor het nieuwe regelgevingskader (COM(2000) 239), werd krachtig gepleit voor een aanzienlijke verdere harmonisatie en vereenvoudiging van de nationale machtigingsregels.

2. Doelstellingen

Overeenkomstig de beleidsdoelstellingen en uitgangspunten van het nieuwe regelgevingskader is het onderhavige voorstel voor een herziening van de bestaande machtigings- en vergunningenstelsels gebaseerd op de noodzaak om een dynamische, concurrerende markt voor communicatiediensten te stimuleren, de interne markt te consolideren in een convergerende omgeving, de regelgeving tot het noodzakelijke minimum te beperken, te streven naar technologische neutraliteit en de convergerende markten onderling aan te passen.

Uit drie studies die het Europees Bureau voor telecommunicatie [3] in opdracht van de Commissie heeft uitgevoerd, blijkt dat er momenteel in de Gemeenschap geen geharmoniseerde aanpak bestaat voor het verlenen van markttoegang aan aanbieders van communicatiediensten, maar een lappendeken van vijftien nationale stelsels die zowel qua opzet als qua specifieke bijzonderheden sterk uiteenlopen.

[3] Categorieën machtigingen, de voor de controle vereiste informatie, heffingen, gepubliceerd op www.eto.dk.

Het aantal door de lidstaten ingevoerde vergunningencategorieën loopt uiteen van twee tot niet minder dan achttien, waarbij elke categorie zijn eigen voorwaarden, procedures, vergoedingen en heffingen kent. Als gevolg van deze segmentering vragen de lidstaten allerlei verschillende soorten gegevens van dienstverleners, variërend van helemaal niets in het soepelste systeem tot 49 items in een van de zwaarste vergunningenstelsels. Met het beheer van het machtigings- en vergunningenstelsel is in het ene geval dan ook vrij weinig, maar in het andere geval bijzonder veel werk gemoeid, met het gevolg dat de exploitanten in sommige lidstaten geen, en in andere lidstaten buitengewoon hoge administratieve vergoedingen moeten betalen.

Uit de ervaringen met de eenvoudiger stelsels is gebleken dat er geen objectieve rechtvaardiging bestaat voor het opsplitsen van de machtigingen in allerlei dienstencategorieën en dat een dergelijke aanpak dus beter kan worden opgegeven. Terwijl een aantal lidstaten heeft bewezen dat een soepel systeem haalbaar, uitvoerbaar en succesvol is, heeft de huidige vergunningenrichtlijn andere lidstaten er niet van weerhouden te opteren voor een nogal omslachtige markttoegangsregulering. Dit strookt niet met de beleidsdoelstelling om de ontwikkeling van een concurrerende en dynamische markt voor communicatiediensten te stimuleren, en het gaat eveneens voorbij aan de convergentie tussen diensten, netwerken en technologieën. Een aanpassing van het EU-regelgevingskader is dan ook noodzakelijk.

Bovendien is het zo dat, hoewel de versnippering van de markten voor communicatiediensten in de huidige economische werkelijkheid de traditionele nationale grenzen volgt, de ontwikkeling van pan-Europese diensten van de grond komt en actief moet worden aangemoedigd. De bestaande divergentie is duidelijk niet bevorderlijk voor dat proces.

Een efficiënte en doelmatig functionerende interne markt in Europa kan tot stand worden gebracht door een verregaande vereenvoudiging van de nationale stelsels, waarbij de soepelste systemen als voorbeeld dienen. Alleen als de procedures en voorwaarden inzake machtigingen voor elektronische communicatiediensten worden gereduceerd tot het strikt noodzakelijke, behoeft er geen Europese machtiging of een wederzijdse erkenning van machtigingen te komen om de ontwikkeling van een dynamische en concurrerende interne markt mogelijk te maken en te bevorderen.

3. Voorgestelde verbeteringen

Algemene machtigingen in plaats van individuele vergunningen

Hoewel de huidige Vergunningenrichtlijn prioriteit geeft aan algemene machtigingen, laat hij de lidstaten nog flink wat ruimte voor het gebruik van individuele vergunningen. De meeste lidstaten hebben daar ruimschoots gebruik van gemaakt, zodat individuele vergunningen in de meeste nationale stelsels eerder regel dan uitzondering zijn geworden. Dit bemoeilijkt de toegang tot de nationale markt en belemmert de ontwikkeling van grensoverschrijdende diensten.

- Dit voorstel wil alle elektronische communicatiediensten en netwerken onder een algemene machtiging brengen en het gebruik van specifieke rechten beperken tot de toewijzing van radiofrequenties en nummers. De in deze context behandelde nummers zijn die van de nationale nummerplannen.

Duidelijk onderscheid tussen categorieën van voorwaarden

In de Vergunningenrichtlijn is een volledige lijst van voorwaarden opgenomen die aan algemene machtigingen en individuele vergunningen kunnen worden gekoppeld. Het lijkt er echter op dat deze lijst is uitgelegd als een opsomming van voorwaarden die moeten worden opgelegd. Bovendien zijn de voorwaarden in individuele vergunningen vaak niet meer dan herhalingen van voorwaarden van de algemene telecommunicatieregelgeving of de algemene wetgeving. Dit creëert oneigenlijke relaties en voorwaarden tussen het recht om diensten of netwerken aan te bieden en diverse voorschriften van het nationale recht, waardoor machtigingen minder transparant worden dan ze zouden kunnen zijn.

- De voorgestelde richtlijn zou het aantal voorwaarden dat aan dienstverleners mag worden opgelegd verder beperken en brengt een strikte scheiding aan tussen de voorwaarden krachtens de algemene wetgeving, die voor alle ondernemingen gelden, de voorwaarden van de algemene machtiging en de voorwaarden die aan de gebruiksrechten voor radiofrequenties en nummers kunnen worden gekoppeld. Verder wordt in het voorstel gespecificeerd dat intrekking van het recht om diensten of netwerken aan te bieden alleen een ultieme sanctie mag zijn, en geen permanente dreiging bij iedere vorm van niet-nakoming van een voorwaarde.

Vereenvoudiging van procedures

Ondanks de gemeenschappelijke regels inzake de vergunningenprocedures, zijn de bestaande formaliteiten op nationaal niveau volgens de exploitanten onnodig omslachtig. Een aantal lidstaten stelt onnodig zware eisen aan de informatie die moet worden verstrekt om markttoegang te verkrijgen. Voordat kan worden begonnen met dienstverlening moet worden aangetoond dat aan alle voorwaarden is voldaan. Er is geen objectieve noodzaak voor een dergelijke uitgebreide controle vooraf op de nakoming van de vergunningsvoorwaarden, en de soepeler nationale regelgevingssystemen die in de praktijk hun effectiviteit hebben bewezen moeten in dit opzicht dan ook als voorbeeld dienen.

- Volgens dit voorstel kan het verstrekken van informatie niet fungeren als randvoorwaarde voor markttoegang en moet de systematische controle op de nakoming van de voorwaarden van machtigingen beperkt blijven tot de voorwaarden waarvoor dat objectief gerechtvaardigd is overeenkomstig de voorgestelde richtlijn.

Beperking van heffingen en vergoedingen en van de discrepanties daartussen in de EU

In de huidige Vergunningenrichtlijn is reeds bepaald dat de van exploitanten verlangde vergoedingen en heffingen alleen mogen dienen ter dekking van de administratiekosten die voortvloeien uit de afgifte, het beheer, de controle en het toezicht op de naleving van de toepasselijke stelsels voor machtigingen en vergunningen. Tijdens de openbare raadpleging werden niettemin de praktijken in sommige lidstaten aan de kaak gesteld wegens het gebrek aan transparantie en de hoge heffingen. De sterk uiteenlopende vergoedingen en heffingen in de EU kunnen niet uitsluitend worden verklaard door verschillen in werklast bij de beheersinstanties.

- De voorgestelde richtlijn houdt een aanzienlijke beperking in van de administratieve vergoedingen, doordat de machtigingssystemen in de hierboven omschreven zin worden vereenvoudigd zodat de werklast en de daarmee verband houdende administratiekosten worden verminderd. Tegelijkertijd zou de eis dat de nationale regelgevende instanties jaaroverzichten van kosten en vergoedingen moeten publiceren tot de noodzakelijke transparantie leiden. Het voorstel verplicht de nationale regelgevende instanties bovendien de hoogte van de vergoedingen het jaar nadien aan te passen als het totale bedrag van de ontvangen vergoedingen hoger is dan de administratiekosten.

Versterking van de interne markt

Tijdens de openbare raadpleging is van verschillende zijden gepleit voor de invoering van een algemene Europese vergunning voor elektronische communicatiediensten of wederzijdse erkenning van machtigingen. Met name de satellietindustrie - grensoverschrijdend bij uitstek - maakte zich sterk voor een verdergaande harmonisatie van de machtigingssystemen. Een meerderheid was het echter stilzwijgend eens met het voorstel van de Commissie om de nationale stelsels sterk te vereenvoudigen volgens de hierboven omschreven lijnen om zo tot een doelmatig functionerende interne markt te komen.

Het mechanisme voor harmonisatie van vergunningsvoorwaarden en -procedures via de CEPT (Europese Conferentie voor Post en Telecommunicatie) waarin de huidige Vergunningenrichtlijn voorzag is niet succesvol gebleken. Zelfs een minimale vorm van harmonisatie - de één-loket-procedure - heeft niet tot concrete resultaten geleid, behalve misschien in de satellietsector, waar de invoering van een dergelijke procedure gepland is voor juli 2000. Achteraf bezien lijkt het onrealistisch om te verwachten dat een harmonisatie die niet kan worden gerealiseerd via de supranationale besluitvormingsprocedures op communautair niveau, wel tot stand kan worden gebracht in het intergouvernementele kader van de CEPT.

Op het gebied van radiofrequenties is de coördinatie binnen de CEPT echter betrekkelijk succesvol geweest, bijvoorbeeld bij de toewijzing van frequenties voor persoonlijke communicatiesystemen per satelliet. Helaas heeft de gemeenschappelijke Europese toewijzing van frequenties voor S-PCS-aanbieders geen vervolg gekregen op nationaal niveau.

- In het voorstel blijft de CEPT een rol spelen bij de harmonisatie van de toewijzing van radiofrequenties. De verplichting van de lidstaten om uitvoering te geven aan de in de CEPT bereikte overeenkomsten over de geharmoniseerde toewijzing van spectrum, zal worden versterkt. Hoewel het uitgangspunt van het voorstel is dat alle belangrijke belemmeringen voor de Europese interne markt uit de weg kunnen worden geruimd door de vereenvoudiging van de nationale vergunningenstelsels, kunnen verdere harmonisatiemaatregelen met betrekking tot voorwaarden, procedures of heffingen zo nodig worden genomen via een comitéprocedure.

4. Beschrijving van de voorgestelde artikelen

Artikel 1 - Doel en toepassingsgebied

Totstandbrenging van een interne markt, vergemakkelijken van markttoegang. Betreft alle machtigingen in verband met het aanbieden van elektronische communicatiediensten of -netwerken.

Artikel 2 - Definities

Breidt de toepassing van de definities in de kaderrichtlijn uit tot deze richtlijn.

Artikel 3 - Algemene machtiging voor elektronische communicatiediensten en -netwerken

Bepaalt dat het aanbieden van alle elektronische communicatiediensten en -netwerken kan worden onderworpen aan een algemene machtiging, waarvoor ten hoogste kennisgeving of registratie vereist is, maar geen expliciet besluit. Beperkt de informatie die een instantie in het kader van de kennisgevingsprocedure mag vragen tot het absolute minimum (identificatie van de onderneming, contactpersonen en beschrijving van de dienst).

Artikel 4 - Minimumlijst van uit de algemene machtiging voortvloeiende rechten

Stelt de algemene basisrechten vast van exploitanten in het kader van de algemene machtiging, namelijk het recht om elektronische communicatiediensten aan te bieden aan het publiek en te onderhandelen over interconnectie met andere aanbieders van publieke communicatiediensten, elektronische communicatienetwerken tot stand te brengen en de noodzakelijke doorgangsrechten aan te vragen.

Artikel 5 - Rechten om radiofrequenties en nummers te gebruiken

Bepaalt dat ondernemingen rechten voor het gebruik van radiofrequenties en nummers kunnen aanvragen. Eist dat de procedures voor de verdeling en toewijzing open, niet-discriminerend en transparant zijn, en dat moet worden verduidelijkt in hoeverre gebruiksrechten overdraagbaar en verhandelbaar zijn. Het beperken van gebruiksrechten wordt verboden, behalve wanneer dat nodig is om een efficiënt gebruik van radiofrequenties te verzekeren (niet voor nummers, omdat er daar genoeg van moeten zijn). Er wordt een termijn vastgesteld voor de procedure voor de verlening van gebruiksrechten.

Artikel 6 - Maximumlijst van voorwaarden die aan de algemene machtiging en de gebruiksrechten voor radiofrequenties en nummers kunnen worden gekoppeld

Beperkt en harmoniseert de voorwaarden die aan de algemene machtiging en gebruiksrechten kunnen worden gekoppeld, aan de hand van een volledige lijst van deze voorwaarden.

Stelt het beginsel vast dat alle voorwaarden objectief gerechtvaardigd, niet-discriminerend, proportioneel en transparant moeten zijn.

Bepaalt dat a) niet-sectorspecifieke voorwaarden (belastingen, vennootschapsrecht enz.), b) voorwaarden in het kader van de algemene machtiging, en c) aan gebruiksrechten gekoppelde voorwaarden strikt gescheiden moeten zijn, teneinde de transparantie te verbeteren en te verhinderen dat er oneerlijke en oneigenlijke verbanden worden gecreëerd tussen verschillende categorieën rechten en verplichtingen.

Artikel 7 - Procedure voor beperkte verlening van rechten om radiofrequenties te gebruiken

Stelt strikte voorwaarden aan de beperking van gebruiksrechten voor radiofrequenties (redenen voor de beperking, selectiecriteria, soorten procedures en termijnen, regelmatige herziening).

Artikel 8 - Geharmoniseerde toewijzing van radiofrequenties

Waarborgt de correcte uitvoering van overeenkomsten voor geharmoniseerde toewijzing van radiofrequenties (bijv. voor S-PCS) op nationaal niveau zonder beperkingen, wijzigingen of vertragingen.

Artikel 9 - Verklaringen om de uitoefening van doorgangs- en interconnectierechten te vergemakkelijken

Zorgt ervoor dat ondernemingen die daarom verzoeken van de nationale regelgevende instantie een bevestiging krijgen van het feit dat zij het recht hebben om doorgangsrechten aan te vragen en/of over interconnectie te onderhandelen, met het oog op onderhandelingen met andere instanties (bijv. op gemeentelijk niveau) of andere ondernemingen (in het bijzonder in andere lidstaten).

Artikel 10 - Nakoming van de voorwaarden van de algemene machtiging of gebruiksrechten

Voorziet in procedurele controle (tijdslimieten, het recht van ondernemingen om hun standpunt naar voren te brengen en in beroep te gaan) in het geval van niet-nakoming van voorwaarden. Verplicht lidstaten proportionele maatregelen te nemen (geen intrekking van het recht om diensten of netwerken aan te bieden of van gebruiksrechten, behalve in uitzonderlijke gevallen waarvoor een spoedprocedure moet worden gevolgd).

Artikel 11 - Informatie die moet worden verstrekt in het kader van de algemene machtiging en voor gebruiksrechten

Beperkt de informatie die van ondernemingen kan worden gevraagd tot het strikt noodzakelijke en relevante (geen systematische controle op de nakoming van de voorwaarden, behalve bij het vermoeden van een inbreuk). Op grond van deze bepaling kan informatie worden gevraagd voor vergelijkende overzichten van kwaliteit en prijs van diensten ten behoeve van de consumenten, of voor bepaalde duidelijk omschreven statistische doeleinden en voor biedingsprocedures voor frequenties.

Bepaalt dat de informatie niet behoeft te worden verstrekt voorafgaand aan of als voorwaarde voor markttoegang.

Artikel 12 - Administratieve vergoedingen

Beperkt de lasten die aan dienstverleners worden opgelegd tot de administratiekosten, terwijl van de lidstaten wordt geëist dat zij deze kosten bekendmaken en, wanneer het totale bedrag van de ontvangen vergoedingen hoger is dan de administratiekosten, de hoogte van de vergoedingen het volgende jaar aanpassen. Zorgt er bovendien voor dat de vergoedingen worden verdeeld op basis van de omzet van de ondernemingen en stelt kleine en middelgrote ondernemingen van deze lasten vrij.

Artikel 13 - Heffingen voor gebruiksrechten en doorgangsrechten

Staat heffingen voor het gebruik van spectrum en nummers toe, mits daarbij de beginselen van niet-discriminatie, transparantie, objectieve rechtvaardiging en proportionaliteit in acht worden genomen, alsmede de beleidsdoelstellingen met betrekking tot de ontwikkeling van innovatieve diensten en mededinging.

Artikel 14 - Wijziging van rechten en verplichtingen

Verplicht de lidstaten om belanghebbende partijen tijdig in kennis te stellen en hun standpunt kenbaar te laten maken in het geval van een voorgenomen wijziging van rechten, voorwaarden, procedures, vergoedingen en heffingen.

Artikel 15 - Publicatie van informatie

Verplicht de lidstaten tot het publiceren en actualiseren van alle informatie over rechten, voorwaarden, procedures, vergoedingen en heffingen met betrekking tot algemene machtigingen, gebruiksrechten voor radiofrequenties en nummers en doorgangsrechten, en zulks op gebruikersvriendelijke wijze.

Artikel 16 - Werking van de interne markt

Schrijft voor dat de Commissie regelmatig verslag uitbrengt over de stand van zaken in de interne markt en voorziet in verdere harmonisatiemaatregelen voor het geval er belemmeringen voor de interne markt blijven bestaan.

Artikel 17 - Geldende machtigingen op de datum van inwerkingtreding van deze richtlijn

Voorziet in regelingen om de overgang van het oude naar het nieuwe stelsel te vergemakkelijken, zonder beperking van rechten of uitbreiding van verplichtingen.

Artikel 18 - Omzetting

Standaardbepaling. Stelt 31 december 2001 voor als uiterste datum voor de omzetting van de richtlijn in nationale wetgeving.

Artikel 19 - Inwerkingtreding

Standaardbepaling.

Artikel 20 - Adressaten

Standaardbepaling.

Bijlage

Geeft een volledige lijst van voorwaarden die in de algemene machtiging kunnen worden opgenomen of kunnen worden gekoppeld aan gebruiksrechten. Relateert deze voorwaarden aan andere richtlijnen.

5. Conclusie

In de voorgestelde richtlijn betreffende de machtiging voor elektronische communicatienetwerken en -diensten is rekening gehouden met resultaten van de openbare raadpleging over de herziening van de communicatiewetgeving 1999. Het voorstel behelst een lichter en geharmoniseerder stelsel van machtigingen in de gehele Gemeenschap, met minimale wettelijke belemmeringen voor markttoegang, teneinde de ontwikkeling van nieuwe elektronische communicatiediensten te bevorderen en dienstverleners en consumenten de mogelijkheden te geven om te profiteren van de schaalvoordelen van de interne markt.

2000/0188 (COD)

Voorstel voor een RICHTLIJN VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD betreffende de machtiging voor elektronische communicatienetwerken en -diensten

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, inzonderheid op artikel 95,

Gezien het voorstel van de Commissie [4],

[4] PB C ... van ..., blz. ...

Gezien het advies van het Economisch en Sociaal Comité [5],

[5] PB C ... van ..., blz. ...

Gezien het advies van het Comité van de Regio's [6],

[6] PB C ... van ..., blz. ...

Volgens de procedure van artikel 251 van het Verdrag [7],

[7] PB C ... van ..., blz. ...

Overwegende hetgeen volgt:

(1) De resultaten van de openbare raadpleging over de in 1999 ondernomen herziening van het regelgevingskader voor elektronische communicatie, als weergegeven in de mededeling van de Commissie van 26 april 2000 [8], hebben de noodzaak bevestigd van een beter geharmoniseerde en lichtere markttoegangsregeling voor elektronische communicatiediensten en -netwerken in de Gemeenschap.

[8] COM(2000) 239.

(2) De convergentie tussen verschillende elektronische communicatiediensten en -netwerken en de daarbij gebruikte technieken maakt de totstandbrenging noodzakelijk van een machtigingsregeling waarin alle vergelijkbare diensten op vergelijkbare wijze worden behandeld, ongeacht de gebruikte technologieën.

(3) Een zo licht mogelijk systeem moet worden gehanteerd om het aanbieden van elektronische communicatiediensten en -netwerken mogelijk te maken, teneinde de ontwikkeling van nieuwe elektronische communicatiediensten te bevorderen en dienstenaanbieders en consumenten te laten profiteren van de schaalvoordelen van de interne markt.

(4) Deze doelstellingen kunnen het best worden verwezenlijkt door middel van een algemene machtiging voor alle elektronische communicatiediensten en -netwerken, waarvoor geen expliciet besluit of bestuursbehandeling van de nationale regelgevende instantie nodig is en waarvoor kennisgeving de enige procedurele vereiste mag zijn.

(5) De rechten van ondernemingen in het kader van algemene machtigingen moeten expliciet in die machtigingen worden opgenomen om gelijke concurrentievoorwaarden in de Gemeenschap te waarborgen en grensoverschrijdende onderhandelingen over interconnectie tussen openbare communicatienetwerken te vergemakkelijken.

(6) Het verlenen van specifieke rechten kan noodzakelijk blijven voor het gebruik van radiofrequenties en nummers, inclusief korte codes, van het nationale nummerplan. Nummerrechten kunnen ook worden toegekend op basis van een Europees nummerplan, zoals bijvoorbeeld de virtuele landcode '3883' die is toegewezen aan de landen die deel uitmaken van de Europese Conferentie voor Post en Telecommunicatie (CEPT). Die gebruiksrechten mogen niet worden beperkt, tenzij dit onvermijdelijk is in verband met de schaarsheid van radiofrequenties en de noodzaak om een efficiënt gebruik daarvan te waarborgen.

(7) De voorwaarden die aan de algemene machtiging en aan de specifieke gebruiksrechten kunnen worden verbonden moeten beperkt blijven tot wat strikt noodzakelijk is om de naleving van de essentiële voorwaarden en verplichtingen krachtens het Gemeenschapsrecht te verzekeren.

(8) Specifieke verplichtingen voor aanbieders van elektronische communicatiediensten en -netwerken op grond van hun aanmerkelijke marktmacht als omschreven in Richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten] [9], die overeenkomstig het Gemeenschapsrecht kunnen worden opgelegd, moeten gescheiden worden van de algemene rechten en verplichtingen in het kader van de algemene machtiging.

[9] PB L ... van ..., blz. ...

(9) De algemene machtiging mag alleen voorwaarden bevatten die specifiek zijn voor de sector elektronische communicatie. Er mogen geen voorwaarden worden opgelegd die reeds van toepassing zijn krachtens andere bestaande nationale wetgeving die niet specifiek is voor de sector elektronische communicatie.

(10) Wanneer de vraag naar radiofrequenties in een bepaald bereik groter is dan het aantal beschikbare frequenties, moeten bij de toewijzing van de frequenties passende en transparante procedures worden gevolgd teneinde discriminatie te vermijden en een optimaal gebruik van dit schaarse goed te waarborgen.

(11) Wanneer de geharmoniseerde toewijzing van radiofrequenties aan bepaalde ondernemingen op Europees niveau is overeengekomen, dienen de lidstaten dergelijke overeenkomsten strikt toe te passen bij het verlenen van gebruiksrechten voor radiofrequenties van het nationale frequentieplan.

(12) Aanbieders van elektronische communicatiediensten en -netwerken kunnen een bevestiging nodig hebben van hun rechten in het kader van de algemene machtiging met betrekking tot interconnectie en doorgangsrechten, met name om onderhandelingen met andere, regionale of lokale, overheden of met dienstenaanbieders in andere lidstaten te vergemakkelijken. Hiertoe dienen de nationale regelgevende instanties op verzoek of automatisch verklaringen aan ondernemingen af te geven naar aanleiding van een kennisgeving in het kader van de algemene machtiging.

(13) De sancties voor het niet-voldoen aan de voorwaarden in het kader van de algemene machtiging moeten in verhouding staan tot de inbreuk. Behalve in uitzonderlijke omstandigheden geldt intrekking van het recht om elektronische communicatiediensten aan te bieden of het recht om radiofrequenties of nummers te gebruiken wanneer een onderneming niet aan een of meerdere voorwaarden in het kader van de algemene machtiging voldoet, als onevenredige maatregel. Dit doet geen afbreuk aan de dringende maatregelen die de lidstaten kunnen nemen bij ernstige bedreigingen van de openbare orde, de veiligheid, de gezondheid of economische en commerciële belangen van andere ondernemingen. De richtlijn mag evenmin afbreuk doen aan vorderingen tot schadevergoeding tussen ondernemingen op grond van nationaal recht.

(14) Het onderwerpen van dienstenaanbieders aan verplichtingen inzake rapportage en informatieverstrekking kan zowel voor de onderneming als voor de betrokken nationale regelgevende instantie bezwaarlijk zijn. Dergelijke verplichtingen behoren daarom evenredig en objectief gerechtvaardigd te zijn en beperkt te blijven tot het strikt noodzakelijke. Er behoeft niet te worden geëist dat systematisch en regelmatig wordt aangetoond dat is voldaan aan alle in het kader van de algemene machtiging geldende of aan de gebruiksrechten gekoppelde voorwaarden. Ondernemingen hebben het recht te weten voor welke doeleinden de informatie die zij moeten verstrekken zal worden gebruikt. De verstrekking van informatie mag geen voorwaarde voor markttoegang zijn. Deze richtlijn mag geen afbreuk doen aan de verplichtingen van de lidstaten om alle nodige informatie te verstrekken voor de verdediging van communautaire belangen in de context van internationale overeenkomsten.

(15) Aanbieders van elektronische communicatiediensten kunnen worden verplicht tot betaling van een administratieve bijdrage ter financiering van de werkzaamheden van de nationale regelgevende instantie bij het beheer van het machtigingsstelsel en het verlenen van gebruiksrechten. Dergelijke bijdragen mogen het bedrag van de feitelijke administratieve kosten van die werkzaamheden niet overschrijden. Hiertoe dient te worden gezorgd voor transparantie ter zake van de inkomsten en de uitgaven van de nationale regelgevende instanties, door middel van een jaarlijkse rapportage over het totale bedrag aan ontvangen bijdragen en de totale administratiekosten. Dit stelt ondernemingen in staat te controleren of de administratiekosten en de bijdragen met elkaar in overeenstemming zijn. De administratieve bijdragen mogen niet als belemmering voor markttoegang fungeren. De bijdragen moeten daarom naar evenredigheid worden verdeeld op basis van de omzet voor de relevante diensten van de betrokken onderneming zoals die is berekend over het boekjaar dat voorafgaat aan het jaar waarvoor de administratieve bijdrage wordt betaald. Door kleine en middelgrote ondernemingen behoeft geen administratieve bijdrage te worden betaald.

(16) Naast administratieve bijdragen kan voor het gebruik van radiofrequenties en nummers een heffing worden ingesteld, als middel om een optimaal gebruik van deze goederen te waarborgen. Dergelijke heffingen mogen geen belemmering vormen voor de ontwikkeling van innovatieve diensten en concurrentie in de markt.

(17) De lidstaten kunnen wijzigingen aanbrengen in rechten, voorwaarden, procedures, bijdragen en heffingen met betrekking tot algemene machtigingen en gebruiksrechten wanneer dat objectief gerechtvaardigd is. Dergelijke wijzigingen moeten tijdig en op passende wijze ter kennis van alle belanghebbende partijen worden gebracht, zodat deze voldoende gelegenheid wordt geboden om hun standpunt ten aanzien van de wijzigingen naar voren te brengen.

(18) De beoogde transparantie vereist dat dienstenaanbieders, consumenten en andere belanghebbende partijen gemakkelijk toegang hebben tot alle informatie betreffende rechten, voorwaarden, procedures, bijdragen, heffingen en besluiten inzake het aanbieden van elektronische communicatiediensten, gebruiksrechten voor radiofrequenties en nummers, nationale frequentiegebruiksplannen en nationale nummerplannen. De nationale regelgevende instanties hebben een belangrijke functie bij het verstrekken en actualiseren van dergelijke informatie en het centraliseren van alle relevante informatie in verband met doorgangsrechten wanneer dergelijke rechten op een ander bestuursniveau worden beheerd.

(19) Er moet op worden toegezien dat de interne markt goed functioneert in combinatie met de nationale machtingsstelsels in het kader van deze richtlijn. Naar aanleiding van de resultaten van dit toezicht kunnen verdere harmonisatiemaatregelen noodzakelijk blijken indien er nog steeds belemmeringen voor de interne markt blijven bestaan. Richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten] voorziet in een procedureel kader voor dergelijke maatregelen.

(20) De vervanging van de op de datum van inwerkingtreding van deze richtlijn bestaande machtigingen door de algemene machtiging en de individuele gebruiksrechten overeenkomstig deze richtlijn, mag niet leiden tot een verzwaring van de verplichtingen voor dienstenaanbieders die met een bestaande machtiging werken of tot een beperking van hun rechten, tenzij dit een negatief effect zou hebben op de rechten en verplichtingen van andere ondernemingen,

HEBBEN DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD:

Artikel 1

Doel en toepassingsgebied

1. Deze richtlijn heeft tot doel een interne markt voor elektronische communicatiediensten tot stand te brengen door middel van harmonisatie en vereenvoudiging van de regels en voorwaarden inzake machtigingen, teneinde het aanbieden van elektronische communicatiediensten en -netwerken in de Gemeenschap te vergemakkelijken.

2. Deze richtlijn is van toepassing op alle machtigingen in verband met het aanbieden van elektronische communicatiediensten en -netwerken.

Artikel 2

Definities

De in Richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten] gegeven definities zijn van toepassing.

Artikel 3

Algemene machtiging voor elektronische communicatiediensten en -netwerken

1. De lidstaten beletten een onderneming niet elektronische communicatiediensten en -netwerken aan te bieden, tenzij dat noodzakelijk is ter bescherming van de openbare orde, de openbare veiligheid of de volksgezondheid.

2. Het aanbieden van elektronische communicatiediensten en -netwerken kan alleen worden onderworpen aan een algemene machtiging. Van de betrokken onderneming kan worden verlangd dat zij een kennisgeving indient, maar niet dat zij een expliciet besluit of andere bestuurshandeling van de nationale regelgevende instantie moet verkrijgen alvorens de uit de machtiging voortvloeiende rechten te kunnen uitoefenen. Na kennisgeving te hebben gedaan kan een onderneming haar commerciële activiteiten aanvangen, waar nodig met inachtneming van de bepalingen inzake gebruiksrechten van de artikelen 5, 6 en 7.

3. De in lid 2 bedoelde kennisgeving behelst niet meer dan een verklaring waarmee een natuurlijke of rechtspersoon de nationale regelgevende instantie in kennis stelt van zijn voornemen om te beginnen met het aanbieden van elektronische communicatienetwerken of -diensten en de indiening van de minimale informatie die nodig is om de nationale regelgevende instantie in staat te stellen een register van aanbieders van elektronische communicatiediensten en -netwerken bij te houden. Deze informatie moet beperkt blijven tot wat strikt noodzakelijk is voor de identificatie van de aanbieder en zijn contactpersonen, zijn adres en een korte beschrijving van de dienst die zal worden aangeboden.

Artikel 4

Minimumlijst van uit de algemene machtiging voortvloeiende rechten

Ondernemingen de overeenkomstig artikel 3 zijn gemachtigd hebben het recht om:

a) elektronische communicatiediensten aan te bieden aan het publiek en te onderhandelen over interconnectie met andere aanbieders van algemeen beschikbare communicatiediensten die ongeacht waar in de Gemeenschap onder een algemene machtiging vallen, overeenkomstig Richtlijn [inzake toegang tot en interconnectie van elektronische communicatienetwerken en bijbehorende faciliteiten]. [10]

[10] PB L ... van ..., blz. ...

b) elektronische communicatienetwerken tot stand te brengen en de noodzakelijke doorgangsrechten toegewezen te krijgen overeenkomstig Richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten].7

c) in staat te worden gesteld om te worden aangewezen om onderdelen van een universele-dienstverplichting aan te bieden op het gehele nationale grondgebied of in een deel daarvan, overeenkomstig Richtlijn [inzake de universele dienst en gebruikersrechten met betrekking tot elektronische communicatienetwerken en -diensten]. [11]

[11] PB L ... van ..., blz. ...

Artikel 5

Recht op het gebruik van radiofrequenties en nummers

1. Waar mogelijk, in het bijzonder indien het gevaar van schadelijke interferentie te verwaarlozen is, onderwerpen de lidstaten het gebruik van radiofrequenties niet aan het verlenen van individuele gebruiksrechten, maar nemen zij de voorwaarden voor het gebruik van dergelijke radiofrequenties op in de algemene machtiging.

2. Wanneer individuele rechten moeten worden verleend voor het gebruik van radiofrequenties en nummers, verlenen de lidstaten die rechten op verzoek aan alle ondernemingen die diensten aanbieden in het kader van de algemene machtiging, met inachtneming van de bepalingen van de artikelen 6 en 7 en alle andere regels die een efficiënt gebruik van deze middelen moeten waarborgen overeenkomstig Richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten].

Deze gebruiksrechten worden verleend via open, niet-discriminerende en transparante procedures. Bij het verlenen van gebruiksrechten specificeren de lidstaten of en onder welke voorwaarden deze kunnen worden overgedragen, overeenkomstig artikel 8 van Richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten]. Wanneer lidstaten gebruiksrechten verlenen voor een bepaalde termijn, moet de duur zijn aangepast aan de betrokken dienst.

3. Besluiten over gebruiksrechten worden zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk binnen twee weken na onvangst van de aanvraag door de bevoegde instantie genomen, meegedeeld en gepubliceerd wat nummers betreft, en uiterlijk binnen zes weken na onvangst van de aanvraag door de bevoegde instantie wat radiofrequenties betreft.

4. De lidstaten beperken het verlenen van gebruiksrechten niet, behalve wanneer dat noodzakelijk is om een optimaal gebruik van radiofrequenties te waarborgen en overeenkomstig artikel 7. De lidstaten verlenen rechten om spectrum te gebruiken voor zover dat beschikbaar is.

Artikel 6

Voorwaarden die aan de algemene machtiging en de gebruiksrechten voor radiofrequenties en gebruiksrechten voor nummers kunnen worden gekoppeld

1. De algemene machtiging voor het aanbieden van elektronische communicatiediensten en -netwerken en de gebruiksrechten voor radiofrequenties en gebruiksrechten voor nummers worden alleen aan de respectievelijk in de delen A, B en C van de bijlage genoemde voorwaarden onderworpen. Deze voorwaarden moeten objectief gerechtvaardigd zijn in relatie tot de betrokken dienst, alsmede niet-discriminerend, proportioneel en transparant zijn.

2. Specifieke verplichtingen die kunnen worden opgelegd aan aanbieders van elektronische communicatiediensten en -netwerken met aanmerkelijke marktmacht in de zin van artikel 8 van Richtlijn [inzake toegang tot en interconnectie van elektronische communicatienetwerken en bijbehorende faciliteiten] of die zijn aangewezen voor het aanbieden van de universele dienst overeenkomstig Richtlijn [inzake de universele dienst en gebruikersrechten met betrekking tot elektronische communicatienetwerken en -diensten], moeten juridisch gescheiden zijn van de algemene rechten en verplichtingen in het kader van de algemene machtiging. Met het oog op transparantie ten aanzien van ondernemingen, worden de criteria en procedures voor het opleggen van dergelijke specifieke verplichtingen aan individuele ondernemingen in de algemene machtiging genoemd.

3. In de algemene machtiging worden alleen voorwaarden als genoemd in deel A van de bijlage opgenomen die specifiek zijn voor de betrokken sector, en worden geen voorwaarden opgenomen die reeds krachtens andere nationale wetgeving voor ondernemingen gelden.

4. De lidstaten leggen de voorwaarden van de algemene machtiging niet nogmaals op wanneer zij het recht verlenen om radiofrequenties of nummers te gebruiken.

Artikel 7

Procedure voor beperkte verlening van rechten om radiofrequenties te gebruiken

1. Wanneer een lidstaat overweegt de verlening van gebruiksrechten voor radiofrequenties te beperken, dient hij:

a) voldoende rekening te houden met de noodzaak de voordelen voor de gebruikers te maximaliseren en de ontwikkeling van de mededinging te bevorderen,

b) alle belanghebbende partijen, met inbegrip van gebruikers en consumenten, voldoende gelegenheid en minimaal 30 dagen de tijd te geven om hun standpunt met betrekking tot een eventuele beperking kenbaar te maken,

c) het besluit tot beperking van het verlenen van gebruiksrechten met opgave van redenen bekend te maken,

d) de beperking met een redelijke regelmaat of op verzoek van ondernemingen te herzien, en

e) een uitnodiging te doen tot het indienen van aanvragen voor gebruiksrechten.

2. Wanneer een lidstaat van oordeel is dat er meer rechten voor het gebruik van radiofrequenties kunnen worden verleend, maakt hij dit bekend en doet hij een uitnodiging tot het indienen van aanvragen voor deze rechten.

3. Wanneer de verlening van gebruiksrechten voor radiofrequenties moet worden beperkt, verlenen de lidstaten deze rechten op basis van objectieve, niet-discriminerende, gedetailleerde, transparante en evenredige selectiecriteria. Bij de selectie moet voldoende rekening worden gehouden met de noodzaak de ontwikkeling van de mededinging en van innoverende diensten te bevorderen en de voordelen voor de gebruikers te maximaliseren.

4. Wanneer biedingsprocedures worden toegepast kunnen de lidstaten de in artikel 5, lid 3, genoemde termijn van zes weken verlengen zolang als nodig is om ervoor te zorgen dat deze procedures eerlijk, redelijk, open en doorzichtig zijn voor alle belanghebbende partijen, welke verlenging echter niet meer dan zes maanden mag bedragen.

Deze termijnen doen geen afbreuk aan toepasselijke internationale overeenkomsten betreffende het gebruik van radiofrequenties en posities in de ruimte.

Artikel 8

Geharmoniseerde toewijzing van radiofrequenties

Wanneer het gebruik van radiofrequenties is geharmoniseerd en de voorwaarden en procedures voor toegang zijn overeengekomen, overeenkomstig Beschikking [inzake een regelgevingskader voor het radiospectrumbeleid in de Europese Gemeenschap] [12] en andere communautaire voorschriften, verlenen de lidstaten het recht om radiofrequenties te gebruiken in volledige overeenstemming daarmee. Zij voeren geen voorwaarden, aanvullende criteria of procedures in die de correcte uitvoering van de geharmoniseerde toewijzing van radiofrequenties zouden kunnen beperken, wijzigen of vertragen.

[12] PB L ... van ..., blz. ...

Artikel 9

Verklaringen om de uitoefening van doorgangs- en interconnectierechten te vergemakkelijken

Op verzoek van een onderneming geeft een lidstaat binnen een week verklaringen af waarin wordt bevestigd dat de onderneming gemachtigd is doorgangsrechten te vragen en/of te onderhandelen over interconnectie in het kader van de algemene machtiging teneinde de uitoefening van deze rechten op andere bestuursniveaus of tegenover andere ondernemingen te vergemakkelijken. In voorkomend geval kunnen dergelijke verklaringen ook automatisch worden afgegeven naar aanleiding van een kennisgeving overeenkomstig artikel 3, lid 2.

Artikel 10

Nakoming van de voorwaarden van de algemene machtiging of gebruiksrechten

1. De nationale regelgevende instanties kunnen eisen dat ondernemingen die onder de algemene machtiging vallende elektronische communicatiediensten en -netwerken aanbieden of gebruiksrechten hebben ten aanzien van radiofrequenties of nummers, de nodige informatie verstrekken om na te gaan of wordt voldaan aan de voorwaarden van de algemene machtiging of de gebruiksrechten, overeenkomstig artikel 11.

2. Indien een nationale regelgevende instantie van oordeel is dat een onderneming niet voldoet aan een of meerdere voorwaarden van de algemene machtiging of de gebruiksrechten, deelt zij dit aan de onderneming mee en geeft zij de onderneming een redelijke gelegenheid om binnen een maand na de mededeling of binnen een andere tussen de betrokken onderneming en de nationale regelgevende instantie overeengekomen termijn haar standpunt kenbaar te maken of een eind te maken aan eventuele inbreuken.

3. Indien de betrokken onderneming binnen de in lid 2 genoemde termijn geen eind maakt aan de inbreuken, neemt de nationale regelgevende instantie de nodige passende maatregelen om naleving van de voorwaarden te verzekeren. De maatregelen en de daaraan ten grondslag liggende redenen worden binnen een week na de vaststelling en ten minste een week voor de inwerkingtreding ervan aan de betrokken onderneming meegedeeld.

4. Wanneer een inbreuk op de voorwaarden van de algemene machtiging of gebruiksrechten een directe en ernstige bedreiging vormt voor de openbare orde, de openbare veiligheid of de volksgezondheid, of ernstige economische of bedrijfstechnische problemen voor andere aanbieders of gebruikers van elektronische communicatiediensten of -netwerken tot gevolg heeft, kunnen de lidstaten tussentijdse spoedmaatregelen nemen om een eind te maken aan de situatie. De betrokken onderneming krijgt vervolgens een redelijke gelegenheid om haar standpunt kenbaar te maken en oplossingen voor te stellen.

5. Ondernemingen hebben het recht beroep in te stellen tegen maatregelen die lidstaten krachtens dit artikel nemen, overeenkomstig de in artikel 4 van Richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten] bedoelde procedure.

Artikel 11

Informatie die moet worden verstrekt in het kader van de algemene machtiging en voor gebruiksrechten

1. Onverminderd de informatie- en rapportageverplichtingen krachtens andere nationale wetgeving dan de algemene machtiging verplichten de lidstaten de ondernemingen niet om in het kader van de algemene machtiging meer informatie te verstrekken dan passend en objectief gerechtvaardigd is voor:

a) systematische controle op de naleving van de voorwaarden 1 en 2 van deel A, voorwaarde 6 van deel B en voorwaarde 5 van deel C van de bijlage en op de naleving van de in artikel 6, lid 2, genoemde verplichtingen;

b) controle per geval op de naleving van voorwaarden als genoemd in de bijlage wanneer een klacht is ontvangen of wanneer de nationale regelgevende instantie andere redenen heeft om aan te nemen dat niet aan een voorwaarde wordt voldaan;

c) biedingsprocedures voor radiofrequenties;

d) publicatie van vergelijkende overzichten van kwaliteit en prijs van diensten ten behoeve van de consumenten;

e) duidelijk omschreven statistische doeleinden;

f) marktonderzoek voor de toepassing van Richtlijn [inzake toegang tot en interconnectie van elektronische communicatienetwerken en bijbehorende faciliteiten] of Richtlijn [inzake de universele dienst en gebruikersrechten met betrekking tot elektronische communicatienetwerken en -diensten];

Het verstrekken van de in de eerste alinea, onder a), b), d), e) en f), bedoelde informatie kan niet verplicht worden gesteld voorafgaand aan of als voorwaarde voor toegang tot de markt.

2. Wanneer lidstaten ondernemingen verplichten informatie te verstrekken als bedoeld in lid 1, delen zij hen mee voor welk bepaald doel de informatie zal worden gebruikt.

Artikel 12

Administratieve bijdragen

1. Administratieve bijdragen die worden geheven van ondernemingen die diensten aanbieden in het kader van de algemene machtiging,

a) dienen uitsluitend ter dekking van de administratiekosten van het beheer, de controle en de toepassing van het geldende algemene machtigingsstelsel en van het verlenen van gebruiksrechten en

b) worden omgeslagen over individuele ondernemingen op basis van de omzet die de onderneming op de binnenlandse markt van de lidstaat die de bijdrage heft, in het laatste boekjaar heeft behaald met de onder de algemene machtiging vallende diensten of met de diensten waarvoor de gebruiksrechten zijn verleend.

2. Ondernemingen die met de in lid 1, onder b) bedoelde diensten een jaaromzet behalen van minder dan 10 miljoen EUR, zijn van betaling van administratieve bijdragen vrijgesteld.

3. Wanneer lidstaten administratieve bijdragen heffen, publiceren zij een jaarlijks overzicht van hun administratieve kosten en het totale bedrag van de geïnde bijdragen. Indien het totaal van de geïnde bijdragen hoger is dan de administratieve kosten, vindt in het daaropvolgende jaar de nodige aanpassingen plaats.

Artikel 13

Heffingen voor gebruiksrechten en doorgangsrechten

De lidstaten kunnen de toewijzende instantie toestaan de gebruiksrechten voor radiofrequenties, nummers of doorgangsrechten te onderwerpen aan heffingen die ten doel hebben een optimaal gebruik van deze middelen te waarborgen. Deze heffingen moeten niet-discriminerend, transparant en objectief gerechtvaardigd zijn en in verhouding staan tot het beoogde doel, waarbij met name rekening wordt gehouden met de noodzaak om de ontwikkeling van innoverende diensten en de mededinging te bevorderen.

Artikel 14

Wijziging van rechten en verplichtingen

De lidstaten kunnen de rechten, voorwaarden, procedures, bijdragen en heffingen die van toepassing zijn bij algemene machtigingen en gebruiksrechten of doorgangsrechten in objectief gerechtvaardigde gevallen en binnen redelijke proporties wijzigen. De lidstaten maken hun voornemen om dergelijke wijzigingen aan te brengen op passende wijze bekend en geven belanghebbende partijen, met inbegrip van gebruikers en consumenten, lang genoeg en minimaal 4 weken de tijd om hun standpunt met betrekking tot de voorgestelde wijzigingen kenbaar te maken.

Artikel 15

Publicatie van informatie

1. De lidstaten zorgen ervoor dat alle relevante informatie over rechten, voorwaarden, procedures, bijdragen, heffingen en besluiten betreffende algemene machtigingen en gebruiksrechten op zodanige wijze wordt gepubliceerd en geactualiseerd dat alle belanghebbende partijen gemakkelijk toegang hebben tot deze informatie.

2. Wanneer bijdragen, heffingen, procedures en voorwaarden met betrekking tot doorgangsrechten worden vastgesteld op verschillende bestuursniveaus, publiceren en actualiseren de lidstaten een register van al deze bijdragen, heffingen, procedures en voorwaarden, op zodanige wijze dat alle belanghebbende partijen gemakkelijk toegang hebben tot deze informatie.

Artikel 16

Werking van de interne markt

Wanneer uiteenlopende nationale bijdragen, heffingen, procedures of voorwaarden met betrekking tot de algemene machtiging of het verlenen van gebruiksrechten leiden tot belemmeringen voor de interne markt, kan de Commissie maatregelen voorstellen om deze bijdragen, heffingen, procedures of voorwaarden te harmoniseren overeenkomstig de procedure van artikel 19, lid 3, van Richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten].

Teneinde eventuele belemmeringen voor de interne markt te kunnen vaststellen, evalueert de Commissie op gezette tijden het functioneren van de nationale machtigingsstelsels en de ontwikkeling van grensoverschrijdende dienstverlening in de Gemeenschap en brengt zij hierover verslag uit aan het Europees Parlement en de Raad.

Artikel 17

Bestaande machtigingen

1. De lidstaten brengen de op de datum van inwerkingtreding van deze richtlijn reeds bestaande machtigingen uiterlijk op 31 december 2001 in overeenstemming met de bepalingen van deze richtlijn.

2. Wanneer de toepassing van lid 1 leidt tot een beperking van de rechten of een verzwaring van de verplichtingen in het kader van reeds bestaande machtigingen, kunnen de lidstaten de geldigheid van die rechten of voorwaarden verlengen tot uiterlijk 30 juni 2002, mits dit geen afbreuk doet aan de rechten van andere ondernemingen krachtens het Gemeenschapsrecht. De lidstaten stellen de Commissie in kennis van deze verlengingen en de redenen daarvoor.

Artikel 18

Omzetting in nationaal recht

1. De lidstaten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden om uiterlijk op 31 december 2001 aan deze richtlijn te voldoen. Zij stellen de Commissie daarvan onverwijld in kennis.

Wanneer de lidstaten deze bepalingen aannemen, wordt in die bepalingen naar deze richtlijn verwezen of wordt hiernaar verwezen bij de officiële bekendmaking van de bepalingen. De regels voor deze verwijzing worden vastgesteld door de lidstaten.

2. De lidstaten delen de Commissie de tekst mee van de bepalingen van intern recht die zij op het onder deze richtlijn vallende gebied vaststellen alsmede van elke latere wijziging van die bepalingen.

Artikel 19

Inwerkingtreding

Deze richtlijn treedt in werking op de twintigste dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen.

Artikel 20

Adressaten

Deze richtlijn is gericht tot de lidstaten.

Gedaan te Brussel,

Voor het Europees Parlement Voor de Raad

De Voorzitter De Voorzitter

BIJLAGE

Deze bijlage bevat de volledige lijst van voorwaarden die kunnen worden gekoppeld aan algemene machtigingen (deel A), rechten om radiofrequenties te gebruiken (deel B) en rechten om nummers te gebruiken (deel C) als bedoeld in artikel 6, lid 1, en artikel 11, lid 1, onder a), van deze richtlijn.

A. Voorwaarden die aan de algemene machtiging kunnen worden verbonden

1. Financiële bijdrage voor de financiering van universele dienstverlening overeenkomstig de richtlijn [inzake de universele dienst en gebruikersrechten met betrekking tot communicatienetwerken en -diensten]

2. Administratieve vergoedingen overeenkomstig artikel 12 van deze richtlijn.

3. Interoperabiliteit van diensten en interconnectie van netwerken overeenkomstig de richtlijn [inzake toegang tot en interconnectie van elektronische communicatienetwerken en bijbehorende faciliteiten]

4. Toegankelijkheid van nummers van het nationale nummerplan voor eindgebruikers overeenkomstig de richtlijn [inzake de universele dienst en gebruikersrechten met betrekking tot elektronische communicatienetwerken en -diensten]

5. Milieuvoorschriften en stedenbouwkundige en planologische voorschriften, met inbegrip van voorwaarden in verband met het verlenen van toegang tot openbaar of particulier terrein en voorwaarden in verband met collocatie en gedeeld gebruik van faciliteiten overeenkomstig de richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten]

6. Verplichte doorgifte van nader gespecificeerde radio- en TV-uitzendingen overeenkomstig de richtlijn [inzake de universele dienst en gebruikersrechten met betrekking tot elektronische communicatienetwerken en -diensten]

7. Voor de sector elektronische communicatie specifieke bescherming van persoonsgegevens en de persoonlijke levenssfeer overeenkomstig de richtlijn [betreffende de verwerking van persoonsgegevens en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in de sector elektronische communicatie]

8. Voor de sector elektronische communicatie specifieke voorschriften inzake consumentenbescherming met inbegrip van voorwaarden overeenkomstig de richtlijn [inzake de universele dienst en gebruikersrechten met betrekking tot elektronische communicatienetwerken en -diensten]

9. Verplichtingen in verband met de inhoud van uitzendingen, in het bijzonder die betreffende de bescherming van minderjarigen overeenkomstig artikel 2 bis, punt 2, van Richtlijn 89/552/EEG van de Raad van 3 oktober 1989 betreffende de coördinatie van bepaalde wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in de lidstaten inzake de uitoefening van televisie-omroepactiviteiten, gewijzigd bij Richtlijn 97/36/EG van het Europees Parlement en de Raad.

10. Informatie die moet worden verstrekt in het kader van een kennisgevingsprocedure overeenkomstig artikel 3, lid 3, van deze richtlijn, en voor andere doeleinden als bedoeld in artikel 11 van deze richtlijn.

11. Mogelijkheid van legale onderschepping door de bevoegde nationale instanties overeenkomstig de richtlijn [betreffende de verwerking van persoonsgegevens en de bescherming van de persoonlijke levenssfeer in de sector elektronische communicatie] en Richtlijn 95/46/EG.

12. Voorwaarden voor gebruik tijdens grote rampen om de communicatie tussen hulpdiensten en overheidsinstanties te waarborgen en uitzendingen voor het publiek mogelijk te maken.

13. Maatregelen ter beperking van de blootstelling van de bevolking aan elektromagnetische velden die worden veroorzaakt door elektronische communicatienetwerken, overeenkomstig het Gemeenschapsrecht.

B. Voorwaarden die aan gebruiksrechten voor radiofrequenties kunnen worden gekoppeld

1. Aanwijzing van de dienst waarvoor de frequentie moet worden gebruikt, met inbegrip van voorwaarden met betrekking tot de aangeboden inhoud.

2. Efficiënt gebruik van frequenties overeenkomstig de richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten].

3. Vermijden van schadelijke interferentie.

4. Maximumduur overeenkomstig artikel 5 van deze richtlijn.

5. Overdracht van rechten en de daarvoor geldende voorwaarden overeenkomstig de richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten].

6. Gebruiksheffingen overeenkomstig artikel 13 van deze richtlijn.

7. Toezeggingen die de onderneming die het gebruiksrecht verkrijgt, heeft gedaan tijdens een biedingsprocedure.

C. Voorwaarden die aan gebruiksrechten voor nummers kunnen worden gekoppeld

1. Aanwijzing van de dienst waarvoor het nummer moet worden gebruikt.

2. Efficiënt gebruik van nummers overeenkomstig de richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten].

3. Eisen inzake nummerportabiliteit overeenkomstig de richtlijn [inzake de universele dienst en gebruikersrechten met betrekking tot elektronische communicatienetwerken en -diensten].

4. Maximumduur overeenkomstig artikel 5 van deze richtlijn.

5. Overdracht van rechten en de daarvoor geldende voorwaarden overeenkomstig de richtlijn [inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten].

6. Gebruiksheffingen overeenkomstig artikel 13 van deze richtlijn.

FINANCIEEL MEMORANDUM

De financiële gevolgen van deze richtlijn worden behandeld in het financieel memorandum van de richtlijn inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten.

NOTITIE OVER DE VERWACHTE EFFECTEN HET EFFECT VAN HET VOORSTEL OP HET BEDRIJFSLEVEN MET SPECIALE AANDACHT VOOR HET MIDDEN- EN KLEINBEDRIJF (MKB)

Titel van het voorstel

Voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad betreffende de machtiging voor elektronische communicatienetwerken en -diensten

referentienummer

Het voorstel

1. Waarom is, rekening houdend met het subsidiariteitsbeginsel, communautaire wetgeving op dit gebied noodzakelijk en wat zijn de voornaamste doelstellingen-

De richtlijn is een onderdeel van een nieuw regelgevingskader dat ervoor moet zorgen dat de sector van de elektronische communicatie zich blijft ontwikkelen als een concurrerende markt die voordelen oplevert voor alle bedrijven en personen die in de Gemeenschap gebruik maken van elektronische communicatiediensten.

Het belang van de consolidatie van de interne markt op dit gebied wordt algemeen erkend, en de aanpassing van de bestaande communautaire maatregelen wordt gezien als het meest doelmatige middel daarvoor.

Effecten op het bedrijfsleven

2. Op welke bedrijven is het voorstel van invloed-

Dankzij het nieuwe regelgevingskader zullen alle bedrijven, ongeacht hun omvang, profiteren van de grotere mededinging en een innoverend marktaanbod, terwijl zij tevens meer waar voor hun geld zullen krijgen.

Het voorstel zal de markttoegang voor aanbieders van elektronische netwerken vergemakkelijken door de administratieve belemmeringen tot een minimum te beperken. Het zal de ontwikkeling van pan-Europese dienstverlening bevorderen.

3. Welke maatregelen moeten de bedrijven nemen om aan de voorgestelde wetgeving te voldoen-

Dit voorstel plaatst hoofdzakelijk verplichtingen op lidstaten of op nationale regelgevende instanties. Geen enkel artikel heeft rechtstreeks betrekking op het bedrijfsleven.

4. Welke economische effecten zijn van de voorgestelde wetgeving te verwachten-

Het voorstel moet de groei van de sector bevorderen en daardoor werkgelegenheid creëren in de sector en in aanverwante markten.

Het voorstel zal ervoor zorgen dat de Europese markt voor elektronische communicatienetwerken en -diensten aantrekkelijke investeringsmogelijkheden blijft bieden op mondiaal niveau.

Het voorstel zal het concurrentievermogen van de bedrijven in de sector verbeteren doordat het de markttoegang vergemakkelijkt. Dit zal de gehele economie ten goede komen, aangezien alle bedrijven behoefte hebben aan efficiënte communicatie-infrastructuren.

5. Bevat het voorstel maatregelen teneinde rekening te houden met de specifieke situatie van het midden- en kleinbedrijf (bijvoorbeeld minder strenge of andere eisen)-

Het voorstel beoogt in het algemeen de regelgevingsdruk op alle bedrijven in de sector van de elektronische communicatie te verlichten. Aangezien de lasten in verband met bijvoorbeeld individuele vergunningen onevenredig zwaar wegen op het MKB, zullen deze bedrijven het meeste voordeel hebben bij de afschaffing van individuele vergunningen en een ruimer gebruik van algemene machtigingen. Bovendien is in artikel 12 bepaald dat de administratieve vergoeding voor de machtiging moet worden berekend op basis van de omzet van de betrokken onderneming en dat ondernemingen met een jaaromzet van minder dan 10 miljoen EUR zijn vrijgesteld van betaling van administratieve vergoedingen.

Raadpleging

6. Welke organisaties werden geraadpleegd over het voorstel en wat zijn hun belangrijkste standpunten-

De Commissie heeft een raadpleging gehouden over talrijke aspecten van deze voorstellen in het kader van haar mededeling over de herziening van de communicatiewetgeving 1999, die in november 1999 is uitgebracht (COM(1999)539). 229 organisaties en personen hebben gereageerd. Een lijst is te vinden op het volgende adres:

http://www.ispo.cec.be/infosoc/telecompolicy/review99/comments/comments.html.

De belangrijkste inzichten zijn samengevat in de mededeling van de Commissie over de resultaten van de openbare raadpleging (COM(2000)239). Verder is op 28 april een werkdocument met de belangrijkste bepalingen van dit voorstel gepubliceerd, waarop door 128 organisaties en personen is gereageerd. Een lijst is te vinden op het volgende adres:

http://www.ispo.cec.be/infosoc/telecompolicy/review99/nrfwd/comments.html.