Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018CA0688

Sprawa C-688/18: Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 13 lutego 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Spetsializiran nakazatelen sad – Bułgaria) – postępowanie karne przeciwko TX, UW [Odesłanie prejudycjalne – Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych – Dyrektywa (UE) 2016/343 – Domniemanie niewinności i prawo do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym – Artykuł 8 ust. 1 i 2 – Przewidziane w uregulowaniu krajowym warunki przeprowadzenia rozprawy pod nieobecność oskarżonego – Brak stawiennictwa oskarżonych na niektórych rozprawach z zależnych bądź niezależnych od nich przyczyn – Prawo do rzetelnego procesu sądowego]

Dz.U. C 103 z 30.3.2020, p. 3–3 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

30.3.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 103/3


Wyrok Trybunału (szósta izba) z dnia 13 lutego 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Spetsializiran nakazatelen sad – Bułgaria) – postępowanie karne przeciwko TX, UW

(Sprawa C-688/18) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych - Dyrektywa (UE) 2016/343 - Domniemanie niewinności i prawo do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym - Artykuł 8 ust. 1 i 2 - Przewidziane w uregulowaniu krajowym warunki przeprowadzenia rozprawy pod nieobecność oskarżonego - Brak stawiennictwa oskarżonych na niektórych rozprawach z zależnych bądź niezależnych od nich przyczyn - Prawo do rzetelnego procesu sądowego)

(2020/C 103/03)

Język postępowania: bułgarski

Sąd odsyłający

Spetsializiran nakazatelen sad

Strony w postępowaniu karnym przed sądem krajowym

TX, UW

Sentencja

Artykuł 8 ust. 1 i 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/343 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie wzmocnienia niektórych aspektów domniemania niewinności i prawa do obecności na rozprawie w postępowaniu karnym należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu przewidującemu w sytuacji, gdy oskarżony został poinformowany w odpowiednim czasie o rozprawie oraz o skutkach niestawiennictwa na tej rozprawie oraz gdy oskarżony był reprezentowany przez umocowanego obrońcę, którego sam wybrał, że prawo oskarżonego do obecności na rozprawie nie zostaje naruszone, jeżeli:

oskarżony zdecydował jednoznacznie nie stawić się na jednej z rozpraw przeprowadzanych w ramach jego procesu lub

nie stawił się on na jednej z tych rozpraw z niezależnej od niego przyczyny, o ile po rozprawie tej został poinformowany o czynnościach przeprowadzonych pod jego nieobecność i podjął świadomą decyzję, w której oświadczył, że nie powoła się na swoją nieobecność w celu zakwestionowania zgodności z prawem tych czynności bądź że pragnie on uczestniczyć w tych czynnościach, co prowadzi do powtórzenia owych czynności przez sąd krajowy, między innymi poprzez przeprowadzenie dodatkowego przesłuchania świadka, w którym oskarżony miał możliwość w pełni uczestniczyć.


(1)  Dz.U. C 25 z 21.1.2019.


Top