12.8.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 197/1

12.8.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 197/2

1.

W dniu 14 czerwca 2005 r. Republika Austrii przedstawiła wniosek o przedłużenie okresu stosowania prawa krajowego dotyczącego wprowadzenia do obrotu nawozów zawierających kadm. Przepisy te obowiązywały już w momencie przystąpienia Republiki Austrii do Unii Europejskiej i odbiegają od postanowień rozporządzenia (WE) 2003/2003 w sprawie nawozów (1).

2.

W momencie przystąpienia do Unii Europejskiej na początku 1995 r., w Republice Austrii obowiązywały prawnie ustalone, dopuszczalne wartości stężenia kadmu w nawozach mineralnych i art. 69 pkt 4 załącznika VIII do Traktatu Akcesyjnego Republiki Austrii z 1994 r. stanowi, że art. 7 dyrektywy 76/116/EWG (2), w stopniu, w jakim dotyczy zawartości kadmu w nawozach, przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie ma zastosowania w odniesieniu do Republiki Austrii. Dyrektywa 76/116/EWG została następnie zmieniona dyrektywą 98/97/WE (3) w sprawie wprowadzenia do obrotu w Austrii, Finlandii i Szwecji nawozów zawierających kadm, zezwalając, między innymi, Republice Austrii na ustanowienie zakazu wprowadzania do obrotu na swoim terytorium nawozów zawierających kadm o stężeniu przekraczającym wartości ustalone na poziomie krajowym w dniu przystąpienia do UE. Przyznane odstępstwo obowiązywało w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2001 r.

3.

W dniu 16 listopada 2001 r. Republika Austrii zawiadomiła o istnieniu prawa krajowego odbiegającego od postanowień dyrektywy 76/116/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstwa Państw Członkowskich w odniesieniu do nawozów. Po dogłębnej analizie, decyzją Komisji 2002/366/WE z dnia 15 maja 2002 r. (4) w sprawie przepisów krajowych zgłoszonych przez Republikę Austrii na podstawie art. 95 ust. 4 Traktatu WE, dotyczących maksymalnej dopuszczalnej zawartości kadmu w nawozach, przedłużono Republice Austrii odstępstwo od dyrektywy 76/116/EWG do dnia 31 grudnia 2005 r. Wyrażono zgodę na taki okres czasu, przy założeniu, że harmonizacja przepisów nastąpi do końca 2005 r. Chociaż prace trwają, ustawy nie zostaną przyjęte na poziomie Wspólnoty przed końcem roku.

4.

Prawo krajowe zabrania na terytorium Republiki Austrii wprowadzania do obrotu nawozów mineralnych na bazie fosforu, o zawartości 5 % lub więcej P2O5 i zawierających kadm w stężeniu przekraczającym 75 mg/kg P2O5.

5.

Art. 95 ust. 4 stanowi, że, jeśli po przyjęciu przez Radę lub Komisję środka harmonizującego Państwo Członkowskie uzna za niezbędne utrzymanie przepisów krajowych, uzasadnionych ważnymi względami określonymi w artykule 30 lub dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego, lub środowiska pracy, notyfikuje je Komisji, wskazując powody ich utrzymania.

6.

Komisja, w ciągu sześciu miesięcy od daty zawiadomienia, zatwierdza lub odrzuca przedmiotowe przepisy krajowe, sprawdzając czy stanowią one środek arbitralnej dyskryminacji lub ukryte ograniczenie w handlu pomiędzy Państwami Członkowskimi, albo przeszkodę w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego.

7.

Władze austriackie uzasadniają swój wniosek odnosząc się do:

8.

W związku z powyższym, Republika Austrii na podstawie art. 95 ust. 4 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską uznaje za konieczne, na podstawie art. 95 ust. 4 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, utrzymanie regulacji krajowych w odniesieniu do kadmu w nawozach od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia wejścia w życie doraźnego ustawodawstwa UE dotyczącego kadmu w nawozach. W opinii Austrii, krajowe regulacje są uzasadnione ważnymi względami w myśl art. 30 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego.

9.

Ewentualne uwagi dotyczące zawiadomienia złożonego przez Republikę Austrii, przekazane Komisji później niż w ciągu trzydziestu dni od daty jego publikacji, nie mogą być brane pod uwagę.

10.

Dodatkowych informacji dotyczących wniosku Republiki Austrii udziela:

Punkt kontaktowy w Komisji Europejskiej:

12.8.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 197/4

1.

W dniu 7 czerwca 2005 r. Republika Finlandii przedstawiła wniosek o przedłużenie okresu stosowania prawa krajowego dotyczącego wprowadzenia do obrotu nawozów zawierających kadm. Przepisy te obowiązywały już w momencie przystąpienia Republiki Finlandii do Unii Europejskiej i odbiegają od postanowień rozporządzenia (WE) 2003/2003 w sprawie nawozów (1).

2.

W momencie przystąpienia do Unii Europejskiej na początku 1995 r., w Republice Finlandii obowiązywały prawnie ustalone, dopuszczalne wartości stężenia kadmu w nawozach mineralnych i art. 84 pkt 2 załącznika X do Traktatu Akcesyjnego Republiki Finlandii stanowi, że art. 7 dyrektywy 76/116/EWG (2), w stopniu, w jakim dotyczy zawartości kadmu w nawozach, przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie ma zastosowania w odniesieniu do Republiki Finlandii. Dyrektywa 76/116/EWG została następnie zmieniona dyrektywą 98/97/WE (3) w sprawie wprowadzenia do obrotu w Austrii, Finlandii i Szwecji nawozów zawierających kadm, zezwalając, między innymi, Republice Finlandii na ustanowienie zakazu wprowadzania do obrotu na swoim terytorium nawozów zawierających kadm o stężeniu przekraczającym wartości ustalone na poziomie krajowym w dniu przystąpienia do UE. Przyznane odstępstwo obowiązywało w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2001 r.

3.

W dniu 7 grudnia 2001 r. Republika Finlandii zawiadomiła o istnieniu prawa krajowego odbiegającego od postanowień dyrektywy 76/116/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstwa Państw Członkowskich w odniesieniu do nawozów. Po dogłębnej analizie, decyzją Komisji 2002/398/WE z dnia 24 maja 2002 r. (4) w sprawie przepisów krajowych zgłoszonych przez Republikę Finlandii na podstawie art. 95 ust. 4 Traktatu WE, dotyczących maksymalnej dopuszczalnej zawartości kadmu w nawozach, przedłużono Republice Finlandii odstępstwo od dyrektywy 76/116/EWG do dnia 31 grudnia 2005 r. Wyrażono zgodę na taki okres czasu, przy założeniu, że harmonizacja przepisów nastąpi do końca 2005 r. Chociaż prace trwają, ustawy nie zostaną przyjęte na poziomie Wspólnoty przed końcem roku.

4.

Prawo krajowe Republiki Finlandii stanowi, że nawozy dla rolnictwa i sadownictwa mogą zawierać nie więcej niż 50 mg kadmu na każdy kilogram fosforu. Wartość ta podana jest w punkcie 3 decyzji Ministra Rolnictwa i Leśnictwa (45/1994) z dnia 21 stycznia 1994 r.

5.

Art. 95 ust. 4 stanowi, że, jeśli po przyjęciu przez Radę lub Komisję środka harmonizującego Państwo Członkowskie uzna za niezbędne utrzymanie przepisów krajowych, uzasadnionych ważnymi względami określonymi w artykule 30 lub dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego, lub środowiska pracy, notyfikuje je Komisji, wskazując powody ich utrzymania.

6.

Komisja, w ciągu sześciu miesięcy od daty zawiadomienia, zatwierdza lub odrzuca przedmiotowe przepisy krajowe, sprawdzając czy stanowią one środek arbitralnej dyskryminacji lub ukryte ograniczenie w handlu pomiędzy Państwami Członkowskimi, albo przeszkodę w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego.

7.

Władze fińskie uzasadniają swój wniosek odnosząc się do oceny zagrożeń przeprowadzonej zgodnie z zatwierdzoną przez Komisję metodologią („Kadm w nawozach — zagrożenia dla zdrowia człowieka i środowiska naturalnego, Ministerstwo Rolnictwa i Leśnictwa Finlandii, Publikacja 4/2000”), przedstawionej Komisji w związku z wykonaniem decyzji Komisji 2002/398/WE.

Ocena zagrożeń pokazała, że, jeśli chodzi o środowisko naturalne, fińskie gleby i wody są bardzo wrażliwe na negatywne działanie kadmu. Aktualna zawartość kadmu w gruntach ornych powoduje szkody w żywych organizmach żyjących w ziemi, oraz, z powodu wypłukiwanego z gruntów ornych kadmu, w żywych organizmach żyjących w wodzie. Ocena zagrożenia uwzględniła szczególne warunki fińskiego środowiska naturalnego, takie jak duża kwaśność gruntów ornych i wód, duża ilość materii organicznej i miękka woda. To wszystko ma wpływ na wiązanie się i przepływ kadmu oraz zatrucie organizmów. Jeśli chodzi o ludzkie zdrowie, obecnie relatywnie niewielka część starszej populacji w Finlandii należy do grupy ryzyka w odniesieniu do kadmu, to znaczy, że nadmierne spożycie kadmu może mieć dla nich negatywne skutki zdrowotne. Wzrost zawartości kadmu w nawozach doprowadziłby do znacznego wzrostu ilości osób w grupie ryzyka.

8.

W związku z powyższym, Republika Finlandii uznaje za konieczne, na podstawie art. 95 ust. 4 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, utrzymanie regulacji krajowych w odniesieniu do kadmu w nawozach od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia wejścia w życie doraźnego ustawodawstwa UE dotyczącego kadmu w nawozach.

9.

Ewentualne uwagi dotyczące zawiadomienia złożonego przez Republikę Finlandii, przekazane Komisji później niż w ciągu trzydziestu dni od daty jego publikacji, nie mogą być brane pod uwagę.

10.

Dodatkowych informacji dotyczących wniosku Republiki Finlandii udziela:

Punkt kontaktowy w Komisji Europejskiej:

12.8.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 197/6

1.

W dniu 29 czerwca 2005 r. Królestwo Szwecji przedstawiło wniosek o przedłużenie okresu stosowania prawa krajowego dotyczącego wprowadzenia do obrotu nawozów zawierających kadm. Przepisy te obowiązywały już w momencie przystąpienia Królestwa Szwecji do Unii Europejskiej i odbiegają od postanowień rozporządzenia (WE) 2003/2003 w sprawie nawozów (1).

2.

W momencie przystąpienia do Unii Europejskiej na początku 1995 r., w Królestwie Szwecji obowiązywały prawnie ustalone, dopuszczalne wartości stężenia kadmu w nawozach mineralnych i art. 112 pkt 4 załącznika XII do Traktatu Akcesyjnego Królestwa Szwecji stanowi, że art. 7 dyrektywy 76/116/EWG (2), w stopniu, w jakim dotyczy zawartości kadmu w nawozach, przed dniem 1 stycznia 1999 r. nie ma zastosowania w odniesieniu do Królestwa Szwecji. Dyrektywa 76/116/EWG została następnie zmieniona dyrektywą 98/97/WE (3) w sprawie wprowadzenia do obrotu w Austrii, Finlandii i Szwecji nawozów zawierających kadm, zezwalając, między innymi, Królestwu Szwecji na ustanowienie zakazu wprowadzania do obrotu na swoim terytorium nawozów zawierających kadm o stężeniu przekraczającym wartości ustalone na poziomie krajowym w dniu przystąpienia do UE. Przyznane odstępstwo obowiązywało w okresie od dnia 1 stycznia 1999 r. do dnia 31 grudnia 2001 r.

3.

W dniu 7 grudnia 2001 r. Królestwo Szwecji zawiadomiło o istnieniu prawa krajowego odbiegającego od postanowień dyrektywy 76/116/EWG w sprawie zbliżenia ustawodawstwa Państw Członkowskich w odniesieniu do nawozów. Po dogłębnej analizie, decyzją Komisji 2002/399/WE z dnia 24 maja 2002 r. (4) w sprawie przepisów krajowych zgłoszonych przez Królestwo Szwecji na podstawie art. 95 ust. 4 Traktatu WE, dotyczących maksymalnej dopuszczalnej zawartości kadmu w nawozach, przedłużono Królestwu Szwecji odstępstwo od dyrektywy 76/116/EWG do dnia 31 grudnia 2005 r. Wyrażono zgodę na taki okres czasu, przy założeniu, że harmonizacja przepisów nastąpi do końca 2005 r. Chociaż prace trwają, ustawy nie zostaną przyjęte na poziomie Wspólnoty przed końcem roku.

4.

Prawo krajowe zabrania na terytorium Królestwa Szwecji wprowadzania do obrotu i przepływu nawozów objętych taryfami celnymi o numerach 25.10, 28.09, 28.35, 31.03 i 31.05, zawierających kadm w stężeniu przekraczającym 100 gramów na tonę fosforu.

5.

Art. 95 ust. 4 stanowi, że jeśli po przyjęciu przez Radę lub Komisję środka harmonizującego Państwo Członkowskie uzna za niezbędne utrzymanie przepisów krajowych, uzasadnionych ważnymi względami określonymi w artykule 30 lub dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego, lub środowiska pracy, notyfikuje je Komisji, wskazując powody ich utrzymania.

6.

Komisja, w terminie sześciu miesięcy od daty zawiadomienia, zatwierdza lub odrzuca przedmiotowe przepisy krajowe, sprawdzając, czy stanowią one środek arbitralnej dyskryminacji lub ukryte ograniczenie w handlu pomiędzy Państwami Członkowskimi, albo przeszkodę w funkcjonowaniu rynku wewnętrznego.

7.

Władze szwedzkie uzasadniają swój wniosek odnosząc się do oceny zagrożeń przeprowadzonej przez Szwecję i pozostałe Państwa Członkowskie. Oceny dokonano zgodnie z ustaloną metodologią oceny zagrożeń, opartą na wytycznych dotyczących oceny zagrożeń na poziomie wspólnotowym, zgodnie z rozporządzeniem Rady 793/93/EWG (5) z dnia 23 marca 1993 r. w sprawie oceny i kontroli zagrożeń stwarzanych przez istniejące substancje. Szwedzką ocenę zagrożeń opublikowano na stronie internetowej www.forum.europa.eu.int/enterprise.

Szwedzka ocena zagrożeń pokazuje, że dopuszczenie nawozów z większą zawartością kadmu niż obecnie doprowadziłoby do znacznego wzrostu stężenia kadmu w glebie. Zwiększone stężenie kadmu w glebie spowodowałoby zatrucie organizmów żyjących w ziemi. Niedopuszczalne stężenie mogłoby również pojawić się w ciekach wodnych w rejonach rolniczych.

Ponadto ocena zagrożeń pokazuje, że dopuszczenie nawozów z większą zawartością kadmu niż obecnie doprowadziłoby do znacznego wzrostu spożycia kadmu przez człowieka. Margines bezpieczeństwa pomiędzy obecną dawką a tymczasowo dopuszczalnym tygodniowym poziomem spożycia według WHO (6) jest niezwykle mały. Dla niektórych grup podwyższonego ryzyka, takich jak kobiety z niskim poziomem żelaza w organiźmie, nie istnieją w ogóle marginesy bezpieczeństwa. Duże spożycie kadmu może zatem doprowadzić do wzrostu liczby osób narażonych na zaburzenia pracy nerek i osteoporozę.

8.

W związku z powyższym Królestwo Szwecji uznaje za konieczne, na podstawie art. 95 ust. 4 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, utrzymanie regulacji krajowych w odniesieniu do kadmu w nawozach od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia wejścia w życie doraźnego ustawodawstwa UE dotyczącego kadmu w nawozach.

9.

Ewentualne uwagi dotyczące zawiadomienia złożonego przez Królestwo Szwecji, przekazane Komisji później niż w ciągu trzydziestu dni od daty jego publikacji, nie mogą być brane pod uwagę.

10.

Dodatkowych informacji dotyczących wniosku Królestwa Szwecji udziela:

Punkt kontaktowy w Komisji Europejskiej:

12.8.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 197/8

—

albo kontyngentu taryfowego GATT otwartego decyzją Rady 2001/404/WE (1),

—

albo preferencyjnych środków taryfowych określonych w umowach, które Wspólnota zawarła z niektórymi państwami lub grupami państw, bądź w ustaleniach, które przyjęła jednostronnie w odniesieniu do niektórych państw lub grup państw.

12.8.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 197/9

1.

W dniu 5 sierpnia 2005 r. do Komisji wpłynęło zgłoszenie planowanej koncentracji, dokonane na podstawie art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), zgodnie z którym przedsiębiorstwo Apax Europe VI (Apax, Guernsey) należące do grupy Hirzell Trust nabywa kontrolę nad całością przedsiębiorstwa Versatel Deutschland Holding GmbH (Versatel, Niemcy), w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) wymienionego rozporządzenia w drodze zakupu akcji.

2.

Dziedziny działalności gospodarczej zainteresowanych przedsiębiorstw są następujące:

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, zastrzegając sobie jednocześnie prawo do ostatecznej decyzji w tej kwestii, iż zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres zastosowania rozporządzenia (WE) nr 139/2004. Należy zauważyć, iż zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie procedury uproszczonej stosowanej do niektórych koncentracji w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) 139/2004 (2), sprawa ta kwalifikuje się do rozpatrzenia w ramach procedury określonej w tym obwieszczeniu.

4.

Komisja zaprasza zainteresowane strony trzecie do przedłożenia jej ewentualnych uwag o planowanej koncentracji.

Spostrzeżenia te muszą dotrzeć do Komisji nie później niż w ciągu 10 dni od daty niniejszej publikacji. Mogą one zostać nadesłane Komisji za pomocą faksu (na nr (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, z zaznaczonym numerem referencyjnym: COMP/M.3915 — Apax/Versatel, na adres:

12.8.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 197/10

1.

W dniu 5 sierpnia 2005 r. do Komisji wpłynęło zgłoszenie planowanej koncentracji, dokonane na podstawie art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (1), zgodnie z którym przedsiębiorstwo Tele2 Netherlands B.V., kontrolowane przez Tele2 A.B. („Tele2”, Szwecja) nabywa kontrolę nad duńską i belgijską częścią przedsiębiorstwa Versatel Telecom International N.V. („Versatel”, Holandia) w rozumieniu art. 3 ust. 1 lit. b) wymienionego rozporządzenia w drodze publicznej oferty przejęcia ogłoszonej dnia 18 lipca 2005 r.

2.

Dziedziny działalności gospodarczej zainteresowanych przedsiębiorstw są następujące:

3.

Po wstępnej analizie Komisja uznała, zastrzegając sobie jednocześnie prawo do ostatecznej decyzji w tej kwestii, iż zgłoszona transakcja może wchodzić w zakres zastosowania rozporządzenia (WE) nr 139/2004.

4.

Komisja zaprasza zainteresowane strony trzecie do przedłożenia jej ewentualnych uwag o planowanej koncentracji.

Spostrzeżenia te muszą dotrzeć do Komisji nie później niż w ciągu 10 dni od daty niniejszej publikacji. Mogą one zostać nadesłane Komisji za pomocą faksu (na nr (32-2) 296 43 01 lub 296 72 44) lub listownie, z zaznaczonym numerem referencyjnym: COMP/M.3914 — Tele2/Versatel, na adres:

12.8.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 197/11

—

na stronie internetowej: Europa — Dyrekcja Generalna do spraw Konkurencji (http://europa.eu.int/comm/competition/mergers/cases/). Strona ta została wyposażona w różnorodne opcje wyszukiwania, takie jak spis firm, numerów spraw, dat oraz spis sektorów przemysłowych, które mogą być pomocne w znalezieniu poszczególnych decyzji w sprawach połączeń,

—

w formie elektronicznej na stronie internetowej EUR-Lex, pod numerem dokumentu 32005M3845. EUR-Lex pozwala na dostęp on-line do dokumentacji prawa Europejskiego. (http://europa.eu.int/eur-lex/lex)