EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011CN0071
Case C-71/11: Reference for a preliminary ruling from the Bundesverwaltungsgericht (Germany) lodged on 18 February 2011 — Federal Republic of Germany v Y
Sprawa C-71/11: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) w dniu 18 lutego 2011 r. — Luqman Ahmad Tarar przeciwko Republice Federalnej Niemiec
Sprawa C-71/11: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) w dniu 18 lutego 2011 r. — Luqman Ahmad Tarar przeciwko Republice Federalnej Niemiec
Dz.U. C 130 z 30.4.2011, p. 11–12
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
30.4.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 130/11 |
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bundesverwaltungsgericht (Niemcy) w dniu 18 lutego 2011 r. — Luqman Ahmad Tarar przeciwko Republice Federalnej Niemiec
(Sprawa C-71/11)
2011/C 130/21
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Bundesverwaltungsgericht
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Luqman Ahmad Tarar
Strona pozwana: Republika Federalna Niemiec.
Inni uczestnicy:
|
Der Vertreter des Bundesinteresses beim Bundesverwaltungsgericht; |
|
Der Bundesbeauftragte für Asylangelegenheiten beim Bundesamt für Migration und Flüchtlinge |
Pytania prejudycjalne
1) |
Czy art. 9 ust. 1 lit. a) dyrektywy Rady 2004/83/WE należy interpretować w ten sposób, że nie każda ingerencja w wolność wyznania, stanowiąca naruszenie art. 9 EKPC, jest aktem prześladowania w rozumieniu wspomnianego przepisu dyrektywy, lecz że poważne naruszenie wolności wyznania jako podstawowego prawa człowieka zachodzi tylko wówczas, kiedy dotyczy jej zasadniczej sfery? |
2) |
W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie pierwsze:
|
3) |
W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie pierwsze: Czy obawa bycia prześladowanym w rozumieniu art. 2 lit. c) dyrektywy Rady 2004/83/WE zachodzi wówczas, gdy pewne jest, że wnioskodawca będzie po powrocie do swojego państwa pochodzenia uprawiał określone, znajdujące się poza zasadniczą sferą, praktyki religijne, pomimo że prowadzić one będą do zagrożenie dla zdrowia, życia czy wolności fizycznej, czy też można od wnioskodawcy wymagać zaniechania takich praktyk w przyszłości? |