52013PC0008

UZASADNIENIE

1.           KONTEKST WNIOSKU

Opodatkowanie produktów energetycznych i energii elektrycznej w UE jest regulowane dyrektywą Rady 2003/96/WE (zwaną dalej „dyrektywą”). Dyrektywa określa produkty, które podlegają opodatkowaniu, ich wykorzystanie prowadzące do ich opodatkowania oraz minimalne stawki, którymi muszą być opodatkowane w zależności od tego, czy są wykorzystywane jako paliwo silnikowe, do niektórych celów przemysłowych lub handlowych czy też jako paliwo do ogrzewania.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 dyrektywy Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde państwo członkowskie do wprowadzenia dalszych zwolnień lub obniżek stawki podatków akcyzowych na podstawie szczególnych rozważań politycznych.

Celem niniejszego wniosku jest umożliwienie Francji dalszego stosowania obniżonej stawki opodatkowania benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako paliwo silnikowe i zużywanej w departamentach Korsyki w celu częściowej rekompensaty dodatkowych kosztów spowodowanych odległym położeniem geograficznym i trudnościami związanymi z dostawami.

Wniosek i jego kontekst ogólny

Decyzja Rady 2007/880/WE z dnia 20 grudnia 2007 r. upoważniła Francję do stosowania obniżonej stawki podatku akcyzowego w odniesieniu do benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako paliwo silnikowe i zużywanej w departamentach Korsyki pod warunkiem, że obniżka nie przekracza dodatkowych kosztów transportu, składowania i dystrybucji w porównaniu z Francją kontynentalną. Celem niniejszej decyzji jest umożliwienie Francji częściowego zrekompensowania dodatkowych kosztów spowodowanych odległym położeniem geograficznym i trudnościami związanymi z dostawami. W zastosowaniu niniejszej decyzji Francja stosowała obniżkę w wysokości 1 EUR za 1 hektolitr benzyny bezołowiowej.

Pismem z dnia 12 marca 2012 r. władze francuskie zwróciły się o upoważnienie do dalszego stosowania obniżki w wysokości 1 EUR za 1 hektolitr przez okres sześciu lat, od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. W pismach z dnia 25 czerwca 2012 r. i 5 października 2012 r. Francja przedłożyła dodatkowe informacje dotyczące uzasadnienia wniosku o przyznanie odstępstwa.

Jak w poprzednich wnioskach, władze francuskie stwierdziły, że obniżka stawki podatku akcyzowego jest konieczna w celu częściowej rekompensaty wyższej ceny benzyny bezołowiowej[1] wynikającej z wyspiarskiego charakteru Korsyki. Wyższa cena spowodowana jest dodatkowymi kosztami sprzedaży paliwa w tym regionie, które szacuje się na 7 eurocentów za litr. Według władz francuskich istnieje kilka przyczyn tych dodatkowych kosztów:

(1) Biorąc pod uwagę, że na Korsyce nie ma rafinerii, koszty transportu i dystrybucji paliwa na Korsyce są wyższe ze względu na dodatkowe koszty związane z transportem morskim i drogowym (większa odległość i dłuższy czas przewozu). Odległość od najbliższej rafinerii w Fos-sur-Mer do dwóch składów paliw na Korsyce w Luciano i Ajaccio wynosi odpowiednio 358 km (z czego 182 km drogą morską) i 315 km (z czego 170 km drogą morską). Transport do tych składów odbywa się wyłącznie statkami, podczas gdy wszystkie składy znajdujące się we Francji kontynentalnej są bezpośrednio połączone z rafineriami siecią rurociągów, co znacznie ogranicza koszty transportu. Na przykład koszty transportu na Korsykę są od czterech do pięciu razy wyższe niż koszty transportu rurociągiem między Hawrem i regionem paryskim.

(2) Z powodu znacznie mniejszej pojemności wspomnianych dwóch składów na Korsyce (odpowiednio 16 000 m3 i 19 000 m3) konieczne są częstsze dostawy paliw do tych składów. Inwestycje w zakresie obsługi technicznej, zgodności urządzeń i kosztów personelu są uzależnione od skali działalności tych składów. Całkowita ilość paliwa przywożonego do tych składów wynosi mniej niż 400 000 m3 rocznie, co stanowi połowę średniej ilości paliwa w przypadku składu zlokalizowanego na kontynencie. W związku z tym koszt składowania metra sześciennego paliwa jest wyższy na Korsyce.

(3) Koszty stałe ponoszone przez dystrybutorów muszą być wchłonięte przez niższą wielkość sprzedaży z powodu niskiej liczby ludności[2], bardzo górzysty teren (90% to góry) oraz małych ilości paliwa sprzedawanego przez poszczególne stacje paliw. Dlatego obszary dystrybucji są odizolowane i oddalone od siebie. Liczba mieszkańców przypadających na stację paliw wynosi 2 485; dla porównania na terytorium Francji średnia wynosi 5 768. Natomiast wielkość sprzedaży przypadająca na stację paliw na Korsyce wynosi 2 278 m3, a we Francji kontynentalnej 4 149 m3.

Jak przedstawiono w tabeli poniżej, międzynarodowe notowania cen ropy dla Korsyki i dla Francji kontynentalnej są takie same i wynoszą 64,82 EUR za 100 litrów. Różnica w kosztach transportu brutto między Francją kontynentalną a Korsyką jest bardzo duża – odpowiednio 7,77 EUR za 100 litrów i 23,28 za 100 litrów. Pomimo niższych stawek podatkowych (zarówno podatku energetycznego jak i VAT), ostateczna cena benzyny bezołowiowej jest wyższa na Korsyce niż we Francji kontynentalnej.  Poniższa tabela przedstawia strukturę cen benzyny i oleju napędowego w dniu 10 sierpnia 2012 r.

Średnia cena paliwa w EUR za 100 litrów || Francja kontynentalna benzyna || Korsyka benzyna || Korsyka Południowa benzyna

Cena włącznie z podatkami || 160,07 || 165,00 || 163,51

VAT || 26,23 || 18,98 || 18,81

Podatek energetyczny || 61,25 || 57,92 || 57,92

Marża brutto dotycząca transportu i dystrybucji || 7,77 || 23,28 || 21,96

Międzynarodowe notowania (hipotetyczne dla Korsyki) || 64,82 || 64,82 || 64,82

Źródło: www.prix- carburants.gouv.fr

Francja wskazała również na fakt, że wspomniany środek objęty jest szczególną polityką rządu na rzecz rozwoju na Korsyce, uzasadnioną jej trudniejszą sytuacją wynikającą z jej wyspiarskiego charakteru. Według dostępnych statystyk Korsyka jako całość odnotowała w 2009 r. produkt krajowy brutto na jednego mieszkańca w wysokości 23 800 EUR, czyli znacznie niższy niż średnia krajowa w wysokości 29 574 EUR odnotowana w tym samym roku.

Przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek

Dyrektywa Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej.

Decyzja Rady 2011/38/UE z dnia 18 stycznia 2011 r. zezwalająca Francji na stosowanie zróżnicowanych stawek opodatkowania paliw silnikowych zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE. Regionalizacja stawek krajowych podatków konsumpcyjnych na produkty ropopochodne (TIPP) dotyczy zarówno oleju napędowego jak i benzyny bezołowiowej używanych jako paliwo silnikowe. Stanowi ona część polityki decentralizacji planowanej przez władze francuskie, gdyż umożliwia regionom Francji, w tym Korsyce, dostosowanie wysokości stawek podatku akcyzowego mających zastosowanie do paliw silnikowych. Decentralizacja ta stanowi część podejścia mającego na celu wzmocnienie skuteczności administracyjnej poprzez poprawę jakości i obniżenie kosztów usług publicznych. Jest ona również elementem polityki pomocniczości, umożliwiając podejmowanie decyzji w wielu dziedzinach na odpowiednim szczeblu (zob. motyw drugi decyzji 2011/38/UE), a zatem realizuje cele inne niż te, do których dąży się poprzez obniżenie podatku. Upoważnienie wygasa z końcem 2012 r., jednak Francja zwróciła się o jego przedłużenie.

Ocena środka zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE

Szczególne względy polityczne

Artykuł 19 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy stanowi:

„Oprócz przepisów przedstawionych w poprzednich artykułach, w szczególności w art. 5, 15 i 17, Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde państwo członkowskie do wprowadzenia dalszych zwolnień lub obniżek na podstawie szczególnych rozważań politycznych”.

Zróżnicowanie podatku umożliwia zbliżenie sytuacji konsumentów benzyny bezołowiowej na Korsyce do sytuacji podobnych konsumentów we Francji kontynentalnej poprzez częściową rekompensatę dodatkowych kosztów ponoszonych przez konsumentów na Korsyce. Środek ten realizuje więc niektóre cele polityki regionalnej i polityki spójności.

Obniżka podatku nie przekracza dodatkowych kosztów transportu i dystrybucji ponoszonych przez konsumentów na Korsyce. Obniżka o 10 EUR/1 000 litrów kosztów benzyny bezołowiowej jest znacznie mniejsza niż różnica między odnośnymi cenami końcowymi.

Obniżona stawka opodatkowania zużycia benzyny bezołowiowej stosowana obecnie na Korsyce (579,2 EUR/1000 l) ([3]) jest nadal znacznie wyższa niż minimalny poziom unijny ustalony w dyrektywie 2003/96/WE (359 EUR/1000 l).

Spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami Unii

W przypadku gdy Komisja bada wniosek, bierze pod uwagę właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, konieczność zapewnienia uczciwej konkurencji oraz wdrażania polityki UE w dziedzinie zdrowia, ochrony środowiska, energii i transportu.

Środek jest możliwy do przyjęcia z punktu widzenia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz konieczności zapewnienia uczciwej konkurencji. Ogranicza się on do częściowej rekompensaty dodatkowych kosztów związanych z wyspiarskim charakterem Korsyki. Ze względu na oddalenie i wyspiarski charakter departamentów, do których środek ma zastosowanie oraz umiarkowany zakres obniżki stawki – która jest zresztą bardzo wysoka w porównaniu z minimalną stawką unijną - nie przewiduje się, by środek ten mógł doprowadzić do zmian w zużyciu paliwa poprzez przyciągnięcie konsumentów spoza tych obszarów.

Ponieważ skutki ulgi podatkowej w odniesieniu do transportu mają być nieznaczne, a także możliwa jest realizacja polityki kompensacyjnej w przypadku wystąpienia ewentualnych skutków marginalnych, środek nie jest niezgodny z polityką Unii w dziedzinie zdrowia, ochrony środowiska, energii i transportu.

Okres stosowania środka i opracowanie ram prawnych UE w zakresie opodatkowania energii

Art. 19 ust. 2 dyrektywy 2003/96/WE ustanawia, dla tego typu środka, maksymalny okres obowiązywania wynoszący sześć lat, z możliwością przedłużenia. Komisja proponuje, aby ustanowiony okres stosowania był maksymalnym okresem, jaki dopuszcza dyrektywa 2003/96/WE, tj. aby wynosił sześć lat, biorąc pod uwagę brak negatywnego wpływu obecnych ustaleń na handel wewnątrzunijny i na ogólny poziom opodatkowania paliw we Francji, w celu zapewnienia pewności prawa w tym regionie, Komisja proponuje na tym etapie przyznanie upoważnienia na sześć lat, tj. od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2018 r.

Jednakże, aby nie naruszać przyszłych ogólnych zmian obowiązujących ram prawnych, należy zagwarantować, że jeżeli Rada, działając na podstawie art. 113 Traktatu, wprowadzi zmieniony powszechny system opodatkowania produktów energetycznych, do którego nie będzie dostosowane niniejsze upoważnienie, niniejsza decyzja wygaśnie w dniu rozpoczęcia stosowania tych zmienionych przepisów.

Jeśli Rada przyjmie taki nowy system, a Komisja uzna, że upoważnienie zawarte w niniejszym wniosku jest nadal uzasadnione, Komisja rozpatrzy, w konstruktywny sposób i bez zbędnej zwłoki, każdy wniosek Francji dotyczący podobnego upoważnienia dostosowanego do nowego systemu, aby zapewnić ciągłość niniejszego wniosku.

Przepisy dotyczące pomocy państwa

Środek może stanowić pomoc państwa zgodnie z art. 107 ust. 1 TFUE. W związku z tym, że obniżone stawki są wyższe niż unijne stawki minimalne, środek byłby objęty art. 25 rozporządzenia 800/2008/WE ([4]) ogólne rozporządzenie w sprawie wyłączeń blokowych), a tym samym zostać uznana za zgodną z rynkiem wewnętrznym. Jednakże ponieważ okres obowiązywania ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych wygasa z dniem 31 grudnia 2013 r., wszelka pomoc nieodłącznie związana z przedmiotowym środkiem musiałaby być zgłaszana Komisji zgodnie z przepisami dotyczącymi pomocy państwa, w przypadku gdyby Komisja nie przyjęła nowego rozporządzenie porównywalnego do ogólnego rozporządzenia w sprawie wyłączeń blokowych lub w przypadku, gdyby nowe rozporządzenie nie zawierało przepisu równoważnego przepisowi zawartemu w art. 25.

Decyzja pozostaje bez uszczerbku dla mających zastosowanie zasad pomocy państwa w okresie objętym wspomnianym odstępstwem.

2.           WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENA SKUTKÓW

Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Wniosek dotyczy obniżki podatku, która odnosi się wyłącznie do Francji.

Uzyskanie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej

Nie korzystano z pomocy ekspertów zewnętrznych.

Ocena skutków

Nie przeprowadzono oceny skutków.

Streszczenie proponowanego środka

Komisja proponuje zezwolenie na obniżkę podatku w wysokości 10 EUR za 1 000 litrów do dnia 31 grudnia 2018 r., co pozwoli Francji na stosowanie obniżonej stawki opodatkowania benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako paliwo silnikowe i zużywanej w departamentach Korsyki.

Podstawa prawna

Artykuł 19 dyrektywy Rady 2003/96/WE.

Zasada pomocniczości

Dziedzina podatków pośrednich objęta art. 113 TFUE nie jest sama w sobie przedmiotem wyłącznej kompetencji UE w rozumieniu art. 3 Traktatu.

Tym niemniej wykonywanie przez państwa członkowskie ich obecnych kompetencji w tej dziedzinie jest ściśle określone i ograniczone przez środki harmonizujące ustawodawstwo krajowe już przyjęte przez Radę.

Zasadniczo zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE jedynie Rada może upoważnić państwo członkowskie do wprowadzenie dalszych zwolnień lub obniżek w rozumieniu tego przepisu. Państwa członkowskie nie mogą zastępować w tym zakresie Rady.

Wniosek jest zatem zgodny z zasadą pomocniczości.

Zasada proporcjonalności

Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności. Obniżenie o 0,01 EUR/l kosztu benzyny bezołowiowej jest znacznie niższe od ponoszonych dodatkowych kosztów (0,10 EUR za litr).

Wybór instrumentów

Proponowany instrument: decyzja Rady.

Artykuł 19 dyrektywy 2003/96/WE przewiduje jedynie tego typu środek.

3.           WPŁYW NA BUDŻET

Proponowany środek nie pociąga ze sobą obciążenia finansowego ani administracyjnego dla Unii, w związku z powyższym niniejszy wniosek nie ma wpływu na budżet Unii.

4.           ELEMENTY FAKULTATYWNE

Brak.

2013/0006 (NLE)

Wniosek

DECYZJA RADY

zezwalająca Francji na stosowanie obniżonej stawki opodatkowania benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako paliwo silnikowe i zużywanej w departamentach Korsyki zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej[5], w szczególności jej art. 19 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)       Decyzją Rady 2007/880/WE ([6]) Francja została upoważniona do stosowania obniżonej stawki opodatkowania benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako paliwo silnikowe i zużywanej w departamentach Korsyki zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE.

(2)       Pismem z dnia 12 marca 2012 r. Francja zwróciła się o upoważnienie do stosowania obniżonej stawki podatku energetycznego w odniesieniu do benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako paliwo silnikowe, w drodze przedłużenia praktyki stosowanej zgodnie z decyzją 2007/880/WE. Obniżka wynosi 1 EUR za hektolitr. Wniosek o upoważnienie obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. Na Korsyce koszty związane z dostarczaniem benzyny bezołowiowej do dystrybutorów są znacznie wyższe niż we Francji kontynentalnej, a ostateczna cena jest o 0,10 EUR za litr wyższa niż na kontynencie.

(3)       Dzięki obniżeniu podatku od benzyny bezołowiowej płaconego przez konsumentów na Korsyce, ich sytuacja stanie się bardziej porównywalna z sytuacją konsumentów na kontynencie. Środek realizuje więc cele polityki regionalnej i polityki spójności.

(4)       Obniżenie podatku nie przekracza poziomu koniecznego ze względu na dodatkowe koszty transportu i dystrybucji ponoszone przez konsumentów na Korsyce.

(5)       Ostateczny poziom opodatkowania jest zgodny ze stawkami minimalnymi przewidzianymi w dyrektywie 2003/96/WE – obecnie 359 EUR/1 000 l (czyli 35,90 EUR/hl). Jest tak nawet po uwzględnieniu upoważnienia analogicznego do upoważnienia przyznanego decyzją wykonawczą Rady 2011/38/UE z dnia 18 stycznia 2011 r. zezwalającą Francji na stosowanie zróżnicowanych stawek opodatkowania paliw silnikowych zgodnie z art. 19 dyrektywy 2003/96/WE ([7]), na okres od dnia 1 stycznia 2013 r., w przypadku gdy skutki takiej decyzji są połączone ze skutkami niniejszej decyzji.

(6)       Ze względu na oddalenie i wyspiarski charakter departamentów, do których decyzja ma zastosowanie, a także na niewielką wysokość obniżki stawki, która jest zresztą bardzo wysoka w porównaniu z poziomem minimalnym przewidzianym w dyrektywie 2003/96/WE, środek ten nie spowoduje przemieszczeń ściśle związanych z dostawą paliw.

(7)       W związku z tym środek jest dopuszczalny z punktu widzenia prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego i konieczności zapewnienia uczciwej konkurencji, a także nie jest niezgodny z polityką Unii w dziedzinie zdrowia, ochrony środowiska, energii i transportu.

(8)       Należy więc zezwolić Francji, zgodnie z art. 19 ust. 2 dyrektywy 2003/96/WE, na stosowanie obniżonej stawki opodatkowania w odniesieniu do benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako paliwo i zużywanej na Korsyce do dnia 31 grudnia 2018 r.

(9)       Z art. 19 ust. 2 dyrektywy 2003/96/WE wynika, że każde upoważnienie przyznawane na podstawie tego artykułu musi być ściśle ograniczone w czasie.

(10)     Aby dać odnośnym regionom wystarczającą pewność, upoważnienie należy przyznać na okres sześciu lat. Jednakże, aby nie naruszać przyszłych ogólnych zmian obowiązujących ram prawnych, należy zagwarantować, że jeżeli Rada, stanowiąc na podstawie art. 113 Traktatu, wprowadzi zmieniony powszechny system opodatkowania produktów energetycznych, do którego nie będzie dostosowane niniejsze upoważnienie, niniejsza decyzja wygaśnie w dniu rozpoczęcia stosowania tego zmienionego systemu.

(11)     Należy zapewnić Francji możliwość stosowania obniżki będącej przedmiotem niniejszej decyzji z zachowaniem ciągłości w stosunku do przepisów obowiązujących przed dniem 1 stycznia 2013 r., zgodnie z decyzją 2007/880/WE. Należy zatem przyznać upoważnienie, którego dotyczy wniosek, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2013 r.

(12)     Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla stosowania unijnych przepisów dotyczących pomocy państwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Zezwala się Francji na zastosowanie obniżki stawki opodatkowania nieprzekraczającej 1 EUR za hektolitr benzyny bezołowiowej wykorzystywanej jako paliwo silnikowe i zużywanej w departamentach Korsyki.

Aby uniknąć nadmiernej rekompensaty, obniżka nie może przekroczyć dodatkowych kosztów transportu, magazynowania i dystrybucji w porównaniu z Francją kontynentalną.

Obniżona stawka musi być zgodna z obowiązkami przewidzianymi w dyrektywie 2003/96/WE, w szczególności z minimalnymi stawkami określonymi w art. 7 tej dyrektywy.

Artykuł 2

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia 1 stycznia 2013 r.; i wygasa ona w dniu 31 grudnia 2018 r.

Jednakże w przypadku gdy Rada, stanowiąc na podstawie art. 113 Traktatu, wprowadzi zmieniony powszechny system opodatkowania produktów energetycznych, do którego upoważnienie przyznane w art. 1 niniejszej decyzji nie będzie dostosowane, niniejsza decyzja wygaśnie w dniu rozpoczęcia stosowania tego zmienionego systemu.

Artykuł 3

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Francuskiej.

Sporządzono w Brukseli dnia […] r.

                                                                       W imieniu Rady

                                                                       Przewodniczący

([1])            Cena benzyny bezołowiowej (SSP 95) na stacji paliw na Korsyce w dniu 22 maja 2012 r. wynosiła 1,66 EUR za litr; dla porównania średnia cena na terytorium Francji wynosiła 1,56 EUR za litr.

([2])            Gęstość zaludnienia wynosi 35/km2 na Korsyce w porównaniu z 94/km2 we Francji kontynentalnej.

([3])            Stawka ta uwzględnia obniżkę stosowaną przez Korsykę w zastosowaniu decyzji Rady 2011/38/UE z dnia 17 stycznia 2011 r.

([4])            Rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008/WE z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz.U. L 214 z 9.8.2008, s. 3).

([5])            Dz.U. L 283 z 31.10.2003 r., s. 51.

([6])            Dz.U. L 346 z 29.12.2007, s. 15.

([7])            Dz.U. L 19 z 22.1.2011, s. 13.