52006PC0263

[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 2.6.2006

KOM(2006) 263 wersja ostateczna

Wniosek

DECYZJA RADY

zezwalająca Grecji i Portugalii na zastosowanie specjalnych środków stanowiących odstępstwo od art. 21 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych

(Jedynie teksty w językach greckim i portugalskim są autentyczne)

(przedstawiony przez Komisję)

UZASADNIENIE

KONTEKST WNIOSKU |

110 | Podstawa i cele wniosku Zgodnie z art. 27 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde z państw członkowskich do stosowania specjalnych środków stanowiących odstępstwo od zastosowania przepisów powyższej dyrektywy w celu uproszczenia procedury poboru podatków lub zapobieżenia niektórym rodzajom uchylania się od płacenia podatków lub unikania zobowiązań podatkowych. W piśmie, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 19 września 2005 r., Portugalia wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do wprowadzenia środków stanowiących odstępstwo od art. 21 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG. Zgodnie z art. 27 ust. 2 dyrektywy 77/388/EWG Komisja poinformowała inne państwa członkowskie o wniosku Portugalii w dniu 8 marca 2006 r. W piśmie z dnia 9 marca 2006 r. Komisja zawiadomiła Portugalię, że otrzymała wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku. W piśmie, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 15 marca 2006 r. władze Grecji wystąpiły z wnioskiem o rozszerzenie obowiązującego odstępstwa, do wprowadzenia którego upoważniono Grecję na mocy decyzji 2002/736/WE (zmienionej decyzją 2004/227/WE). Równocześnie zwróciły się one z wnioskiem o zamianę wyłączenia na samonaliczanie podatku poprzez zastosowanie odstępstwa od art. 21 ust. 1 dyrektywy Rady 77/388/EWG. Zgodnie z art. 27 ust. 2 dyrektywy 77/388/EWG, dnia 28 marca 2006 r. Komisja poinformowała listownie inne państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Grecję. W piśmie z dnia 31 marca 2006 r. Komisja zawiadomiła Grecję, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku. |

120 | Kontekst ogólny Jako ogólną zasadę, art. 21 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG w wersji określonej w art. 28g tej dyrektywy przewiduje, że w systemie wewnętrznym do zapłacenia podatku od wartości dodanej (VAT) zobowiązany jest zazwyczaj podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi. Grecja i Portugalia chciałyby zastosować procedurę samonaliczania podatku, w ramach której podatnik, któremu dostarczono towary lub na rzecz którego świadczono usługi jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT w przypadku dostaw następujących towarów: (1) dostawa odpadów żelaznych i nieżelaznych, złomu oraz materiałów używanych łącznie z półwyrobami będącymi wynikiem przetwarzania, wytwarzania lub stapiania metali nieżelaznych; (2) dostawa półproduktów żelaznych i nieżelaznych oraz określonych powiązanych usług przetwarzania (3) dostawa pozostałości i innych materiałów przetwarzalnych składających się z metali żelaznych i nieżelaznych, ich stopów, żużlu, popiołu, zgorzeliny i pozostałości przemysłowych zawierających metale lub ich stopy, a także świadczenie usług polegających na selekcji, cięciu, rozdrabnianiu i prasowaniu tych produktów; (4) dostawa oraz określone usługi polegające na przetwarzaniu, związane z odpadami żelaznymi, jak również ze ścinkami, złomem, odpadami i materiałami używanymi i przetwarzanymi składającymi się ze stłuczki, szkła, papieru, tektury i kartonu, szmat, kości, skóry, sztucznej skóry, pergaminu, skór surowych, ścięgien, szpagatu, wyrobów powroźniczych, lin, kabli, gumy i plastiku; (5) dostawa materiałów, o których mowa w pkt 4 po przetworzeniu w formie oczyszczenia, polerowania, selekcji, cięcia lub wlewaniu do wlewek; (6) dostawa złomu lub odpadów po obróbce materiałów podstawowych.” Samonaliczanie podatku obowiązywałoby wyłącznie w odniesieniu do dostaw wykonanych w Grecji i Portugalii. Portugalia podkreśliła, iż ma trudności z pobieraniem należnego podatku VAT w sektorze handlu odpadami ze względu na uchylanie się od płacenia podatków. Charakterystycznym sposobem uchylania się od płacenia podatków jest niepłacenie zafakturowanego podatku VAT organom podatkowym przez przedsiębiorstwa działające w sektorze dostaw materiałów odpadowych po odsprzedaniu surowców innemu klientowi, który sam jest upoważniony do odliczenia podatku. W wyniku takich działań zmniejszają się dochody państwa, a dostawca uzyskuje przewagę rynkową w nieuczciwy sposób, co ma negatywny wpływ na przedsiębiorstwa prowadzące działalność w sposób zgodny z prawem. Portugalia oszacowała, że w 2005 r. VAT nie został zapłacony w przypadku 40 % zwrotów podatku w sektorze odpadów. Podobne straty dochodów w tym sektorze zaobserwowano w Grecji. Na mocy decyzji Rady 2004/227/WE, która przedłużyła okres stosowania decyzji Rady 2002/736/WE Grecja została upoważniona do zastosowania, do końca 2005 r., wyłączenia obejmującego dostawy i wewnątrzwspólnotowe zakupy niektórych odpadów przetwarzalnych przez podatników, w przypadku których wartość sprzedaży w poprzednim roku była niższa niż 900 000 EUR. Uzyskano również upoważnienie dotyczące wyłączenia dostaw i wewnątrzwspólnotowych zakupów odpadów nieżelaznych, bez względu na wysokość obrotów danego podatnika. Jak oceniają władze Grecji, wyłączenie okazało się mniej skuteczne w zapobieganiu uchylaniu się od płacenia podatków i unikaniu zobowiązań podatkowych, niż planowano. Przedsiębiorstwa podlegające wyłączeniu są w niekorzystnej sytuacji, ponieważ nie mogą odliczać podatku od wartości dodanej (VAT) uiszczanego przy okazji wykonania dostawy i z tego względu stały się mniej konkurencyjne. W związku z tym zwiększyła się liczba przedsiębiorstw składających wniosek i otrzymujących upoważnienie do niestosowania tego wyłączenia. Możliwość taką przewidziano na mocy decyzji 2002/736/WE. Podobnie, jak Portugalia i kilka innych państw członkowskich, rząd Grecji chciałby stosować procedurę samonaliczania podatku. Z samonaliczaniem podatku nie wiąże się konieczność odbierania dostawcy prawa do odliczania podatku; dzięki temu mechanizm ten zapewnia szerszy zakres zastosowania środka i zapobiega dalszym stratom w poborze podatku. Niniejszy wniosek pozwala na stosowanie upoważnienia dotyczącego samonaliczania podatku do dnia 31 grudnia 2009 r. Należy jednak zwrócić uwagę na fakt, iż dnia 16 marca 2005 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący dyrektywy zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG w odniesieniu do niektórych środków w celu uproszczenia procedury obciążania podatkiem VAT i pomocy w zapobieganiu uchylaniu się od płacenia podatków i unikaniu zobowiązań podatkowych i uchylającej niektóre decyzje przyznające odstępstwa (racjonalizacja odstępstw przyznawanych na podstawie art. 27). Wniosek ten uwzględnia m. in. przepisy podobne do środka, o którego wprowadzenie zwrócono się w niniejszym wniosku. Z tego względu odstępstwo, którego dotyczy wniosek, straci ważność od dnia wejścia w życie środków w tym obszarze zawartych w dyrektywie będącej wynikiem wniosku racjonalizującego i tylko w takim zakresie, który zostanie objęty dyrektywą racjonalizującą. |

130 | Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek Podobne odstępstwa dotyczące art. 21 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG zostały przyznane innym państwom członkowskim. |

141 | Zgodność z innymi politykami i celami Unii Nie dotyczy. |

KONSULTACJE Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI ORAZ OCENA WPłYWU |

Konsultacje z zainteresowanymi stronami |

219 | Nie dotyczy. |

Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej |

229 | Ekspertyzy zewnętrzne nie były potrzebne. |

230 | Ocena wpływu Wniosek dotyczący decyzji ma na celu uproszczenie procedury pobierania podatku oraz zwalczanie ewentualnego uchylania się od płacenia podatku VAT lub unikania zobowiązań podatkowych, dlatego też jego potencjalny wpływ na gospodarkę jest pozytywny. Wpływ będzie w każdym razie ograniczony ze względu na wąski zakres odstępstwa. |

ASPEKTY PRAWNE WNIOSKU |

305 | Streszczenie proponowanych działań Upoważnienie Grecji i Portugalii do stosowania środka stanowiącego odstępstwo od art. 21 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG w odniesieniu do mechanizmu samonaliczania podatku w przypadku krajowych dostaw niektórych materiałów odpadowych. |

310 | Podstawa prawna Artykuł 27 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku. |

329 | Zasada pomocniczości Wniosek wchodzi w zakres wyłącznych kompetencji Wspólnoty. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania. |

Zasada proporcjonalności Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów: |

331 | Decyzja dotyczy upoważnienia przyznanego dwóm państwom członkowskim w odpowiedzi na ich własny wniosek i nie stanowi jakiegokolwiek zobowiązania. |

332 | Biorąc pod uwagę ograniczony zasięg odstępstwa, środek specjalny jest proporcjonalny do wyznaczonego celu. |

Wybór instrumentów |

341 | Proponowane instrumenty: inne. |

342 | Inne instrumenty byłyby nieodpowiednie z następujących względów: Zgodnie z art. 27 szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych odstępstwo od wspólnych zasad dotyczących podatku od wartości dodanej jest możliwe jedynie po uzyskaniu upoważnienia Rady, stanowiącej jednogłośnie na wniosek Komisji. Jedynym właściwym instrumentem jest decyzja Rady. |

WPłYW NA BUDżET |

409 | Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet Wspólnoty. |

INFORMACJE DODATKOWE |

Klauzula przeglądu/weryfikacji/wygaśnięcia |

533 | Wniosek zawiera klauzulę wygaśnięcia. |

1. Wniosek

DECYZJA RADY

zezwalająca Grecji i Portugalii na zastosowanie specjalnych środków stanowiących odstępstwo od art. 21 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych

(Jedynie teksty w językach greckim i portugalskim są autentyczne)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając szóstą dyrektywę Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku[1], w szczególności jej art. 27 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji[2],

a także, mając na uwadze, co następuje:

2. Zgodnie z art. 27 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG Rada, stanowiąc jednogłośnie na wniosek Komisji, może upoważnić każde z państw członkowskich do stosowania specjalnych środków stanowiących odstępstwo od zastosowania przepisów powyższej dyrektywy w celu uproszczenia procedury poboru podatków oraz zapobieżenia niektórym rodzajom uchylania się od płacenia podatków lub unikania zobowiązań podatkowych.

3. W piśmie, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 19 września 2005 r., Portugalia wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do wprowadzenia środków stanowiących odstępstwo od art. 21 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG.

4. Zgodnie z art. 27 ust. 2 dyrektywy 77/388/EWG Komisja poinformowała inne państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Portugalię pismem z dnia 8 marca 2006 r. Pismem z dnia 9 marca 2006 r. Komisja zawiadomiła Portugalię, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku.

5. W piśmie, które wpłynęło do Sekretariatu Generalnego Komisji w dniu 15 marca 2006 r., Grecja wystąpiła z wnioskiem o upoważnienie do wprowadzenia środków stanowiących odstępstwo od art. 21 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG.

6. Zgodnie z art. 27 ust. 2 dyrektywy 77/388/EWG Komisja poinformowała inne państwa członkowskie o wniosku złożonym przez Grecję pismem z dnia 28 marca 2006 r. Pismem z dnia 31 marca 2006 r. Komisja zawiadomiła Grecję, że posiada wszystkie informacje, które uznaje za niezbędne w celu rozpatrzenia wniosku.

7. Celem środka stanowiącego odstępstwo od art. 21 ust. 1 dyrektywy 77/388/EWG jest umożliwienie Grecji i Portugalii przeciwdziałania unikaniu zobowiązań podatkowych i uchylaniu się od płacenia podatków w sektorze odpadów. Działający w sektorze handlu odpadami przedsiębiorcy, których odnalezienie jest bardzo często niemożliwe, często nie płacą podatku VAT organom podatkowym po odsprzedaniu surowców. Ich klienci otrzymujący ważną fakturę są jednak uprawnieni do odliczenia podatku.

8. Środek jest proporcjonalny do wyznaczonych celów z uwagi na fakt, iż nie będzie stosowany powszechnie, lecz tylko do szczególnych sektorów i dostaw, w przypadku których pobieranie podatku jest utrudnione ze względu na uchylanie się od płacenia podatku lub unikanie zobowiązań podatkowych.

9. Podobne odstępstwa zostały przyznane innym państwom członkowskim w celu przeciwdziałania unikaniu zobowiązań podatkowych lub uchylaniu się od płacenia podatków.

10. Upoważnienie powinno ograniczać się do okresu kończącego się w dniu 31 grudnia 2009 r., co umożliwi ocenę, w świetle zdobytych w tym okresie doświadczeń, czy utrzymanie odstępstwa jest uzasadnione. Jednakże 16 marca 2005 r. Komisja przedstawiła wniosek dotyczący dyrektywy racjonalizującej niektóre odstępstwa przyznawane na mocy art. 27 dyrektywy 77/388/EWG. Należy zatem ograniczyć w czasie stosowanie tych części niniejszej decyzji, które są objęte wnioskiem, do chwili wejścia w życie tej dyrektywy.

11. Odstępstwo nie ma żadnego negatywnego wpływu na zasoby własne Wspólnoty z tytułu VAT,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ :

Artykuł 1

Na zasadzie odstępstwa od art. 21 ust. 1 dyrektywy Rady 77/388/EWG, w wersji określonej w art. 28g tej dyrektywy, niniejszym upoważnia się Grecję i Portugalię do wyznaczenia podatnika, któremu dostarczane są towary lub na rzecz którego świadczone są usługi, jako osoby odpowiedzialnej za zapłacenie podatku VAT.

Artykuł 2

Do zapłaty podatku VAT wyznaczeni zostać mogą odbiorcy następujących dostaw towarów i usług:

(1) dostawa odpadów żelaznych i nieżelaznych, złomu oraz materiałów używanych łącznie z półwyrobami będącymi wynikiem przetwarzania, wytwarzania lub stapiania metali nieżelaznych;

(2) dostawa półproduktów żelaznych i nieżelaznych oraz określonych powiązanych usług przetwarzania

(3) dostawa pozostałości i innych materiałów przetwarzalnych składających się z metali żelaznych i nieżelaznych, ich stopów, żużlu, popiołu, zgorzeliny i pozostałości przemysłowych zawierających metale lub ich stopy, a także świadczenie usług polegających na selekcji, cięciu, rozdrabnianiu i prasowaniu tych produktów;

(4) dostawa oraz określone usługi polegające na przetwarzaniu, związane z odpadami żelaznymi, jak również ze ścinkami, złomem, odpadami i materiałami używanymi i przetwarzanymi składającymi się ze stłuczki, szkła, papieru, tektury i kartonu, szmat, kości, skóry, sztucznej skóry, pergaminu, skór surowych, ścięgien, szpagatu, wyrobów powroźniczych, lin, kabli, gumy i plastiku;

(5) dostawa materiałów, o których mowa w pkt 4 po przetworzeniu w formie oczyszczenia, polerowania, selekcji, cięcia lub wlewaniu do wlewek;

(6) dostawa złomu lub odpadów po obróbce materiałów podstawowych.

Artykuł 3

Upoważnienie udzielone na mocy art. 1 wygasa z dniem wejścia w życie dyrektywy racjonalizującej odstępstwa przyznane na mocy art. 27 dyrektywy 77/388/EWG w takim zakresie, w jakim dostawy określone w art. 2 niniejszej decyzji są uwzględnione w tej dyrektywie, lub do dnia 31 grudnia 2009 r., w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza.

Artykuł 4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Greckiej i Republiki Portugalskiej.

Sporządzono w Brukseli, […]

W imieniu Rady

Przewodniczący

[1] Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2006/18/WE (Dz.U. L 51 z 22.2.2006, str. 12).

[2] Dz.U. C […] z [...], str. […].