26.3.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 83/37

1)

artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Komitet Mieszany składa się z przedstawicieli rządu Konfederacji Szwajcarskiej (dalej zwanej »Szwajcarią«) i Księstwa Liechtensteinu (dalej zwanego »Liechtenstein«), członków Rady Unii Europejskiej (dalej zwanej »Radą«) i Komisji Wspólnot Europejskich (dalej zwanej »Komisją«).

Komitetowi przewodniczy:

2)

w art. 4 dodaje się następujący akapit:

„Jeżeli, w przypadku przewidzianym w art. 5 ust. 4 protokołu, delegacja Liechtensteinu uzna, że treść aktu lub środek może mieć wpływ na zasady demokracji bezpośredniej, posiedzenie Komitetu Mieszanego na poziomie ministerialnym zwoływane jest przez Liechtenstein lub na jego wniosek w terminie trzech tygodni. Komitet Mieszany analizuje szczegółowo wszystkie sposoby przedłużenia stosowania protokołu, w szczególności wszystkie alternatywne rozwiązania zaproponowane przez delegację Liechtensteinu. Jeżeli po dogłębnym przeanalizowaniu w okresie, o którym mowa w art. 5 ust. 4 protokołu, Komitet Mieszany nie przyjmie takich rozwiązań, wygaśnięcie protokołu staje się skuteczne trzy miesiące po upływie tego okresu.”;

3)

w art. 5 ust. 1 i 2 po wyrażeniu „przedstawiciele Szwajcarii” dodaje się „i Liechtensteinu”;

4)

w art. 6 ust. po słowie „Szwajcaria” dodaje się „i Liechtenstein”;

5)

artykuł 9 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„Zgłoszenia dokonane przez przewodniczącego zgodnie z niniejszym regulaminem wewnętrznym kierowane są do szwajcarskiej misji przy Wspólnotach Europejskich, jak również do misji Liechtensteinu przy Unii Europejskiej, przedstawicielstw państw członkowskich Unii Europejskiej i Komisji.”;

6)

artykuł 13 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 13

Jeżeli Komitet Mieszany został powiadomiony zgodnie z art. 7 ust. 4 umowy lub art. 5 ust. 4 protokołu, każda decyzja Komitetu Mieszanego o przedłużeniu stosowania umowy lub protokołu wymaga jednomyślności.

Jeżeli wygaśnięcie umowy lub protokołu wynika z nieprzyjęcia aktu lub środka, który nie ma zastosowania do Irlandii lub Zjednoczonego Królestwa, ich odpowiedni przedstawiciele nie mogą sprzeciwić się jednomyślnej decyzji.”.