EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 02014R0640-20210903
Commission Delegated Regulation (EU) no 640/2014 of 11 March 2014 supplementing Regulation (EU) No 1306/2013 of the European Parliament and of the Council with regard to the integrated administration and control system and conditions for refusal or withdrawal of payments and administrative penalties applicable to direct payments, rural development support and cross compliance
Consolidated text: Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 640/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli oraz warunków odmowy lub wycofania płatności oraz do kar administracyjnych mających zastosowanie do płatności bezpośrednich, wsparcia rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności
Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 640/2014 z dnia 11 marca 2014 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli oraz warunków odmowy lub wycofania płatności oraz do kar administracyjnych mających zastosowanie do płatności bezpośrednich, wsparcia rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności
02014R0640 — PL — 03.09.2021 — 004.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 640/2014 z dnia 11 marca 2014 r. (Dz.U. L 181 z 20.6.2014, s. 48) |
zmienione przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
nr |
strona |
data |
||
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2016/1393 z dnia 4 maja 2016 r. |
L 225 |
41 |
19.8.2016 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2017/723 z dnia 16 lutego 2017 r. |
L 107 |
1 |
25.4.2017 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/841 z dnia 19 lutego 2021 r. |
L 186 |
12 |
27.5.2021 |
|
|
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/1418 z dnia 23 czerwca 2021 r. |
L 305 |
6 |
31.8.2021 |
|
sprostowane przez:
ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 640/2014
z dnia 11 marca 2014 r.
uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli oraz warunków odmowy lub wycofania płatności oraz do kar administracyjnych mających zastosowanie do płatności bezpośrednich, wsparcia rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności
TYTUŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Zakres
W niniejszym rozporządzeniu ustanawia się przepisy uzupełniające niektóre inne niż istotne elementy rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do:
warunków częściowej lub całkowitej odmowy lub wycofania pomocy lub wsparcia;
określenia kar administracyjnych i ustalenia stawki kary, która ma być nałożona;
określenia przypadków, w których nie stosuje się kary administracyjnej;
zasad mających zastosowanie do okresów, dat i terminów, w przypadku gdy termin składania wniosków lub poprawek do nich przypada w dniu ustawowo wolnym od pracy, w sobotę lub niedzielę;
szczegółowych definicji niezbędnych do zagwarantowania zharmonizowanego wdrożenia systemu zintegrowanego;
podstawowych funkcji i przepisów technicznych dotyczących systemu identyfikacji działek rolnych i identyfikacji beneficjentów;
podstawowych funkcji, przepisów technicznych i wymogów jakości systemu identyfikacji i rejestracji uprawnień do płatności;
podstawy obliczania pomocy, włącznie z zasadami postępowania w pewnych przypadkach, gdy obszary kwalifikowalne obejmują elementy krajobrazu lub drzewa;
dodatkowych przepisów dotyczących pośredników, takich jak służby, jednostki lub organizacje, które są zaangażowane w procedurę przyznawania pomocy lub wsparcia;
utrzymywania pastwisk trwałych w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności;
jednolitej podstawy obliczania kar administracyjnych związanych ze stosowaniem zasady wzajemnej zgodności;
warunków obliczania i stosowania kar administracyjnych związanych ze stosowaniem zasady wzajemnej zgodności;
uzupełnienia przepisów przewidzianych w rozporządzeniu (UE) nr 1306/2013, aby zapewnić sprawne przejście na nowe przepisy.
Artykuł 2
Definicje
Stosuje się również następujące definicje:
„beneficjent” oznacza rolnika, który zdefiniowany jest w art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 i o którym mowa w art. 9 tego rozporządzenia, a także beneficjenta podlegającego zasadzie wzajemnej zgodności w rozumieniu art. 92 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 lub beneficjenta otrzymującego wsparcie rozwoju obszarów wiejskich, jak określono w art. 2 ust. 10 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 ( 1 );
„niezgodność” oznacza:
w odniesieniu do kryteriów kwalifikowalności, zobowiązań lub innych obowiązków związanych z warunkami przyznania pomocy lub wsparcia, o których mowa w art. 67 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 – każdy przypadek nieprzestrzegania tych kryteriów kwalifikowalności, zobowiązań lub innych obowiązków; lub
w odniesieniu do zasady wzajemnej zgodności – niezgodność z wymogami podstawowymi w zakresie zarządzania określonymi w przepisach Unii, niezgodność z normami dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska ustanowionymi przez państwa członkowskie zgodnie z art. 94 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013 lub nieprzestrzeganie obowiązku utrzymywania pastwisk trwałych, o którym mowa w art. 93 ust. 3 tego rozporządzenia;
„wniosek o wsparcie” oznacza wniosek o wsparcie lub wniosek o objęcie środkiem na mocy rozporządzenia (UE) nr 1305/2013;
„wniosek o płatność” oznacza złożony przez beneficjenta wniosek o płatność przez organy krajowe na podstawie rozporządzenia (UE) nr 1305/2013;
„inna deklaracja” oznacza deklarację lub dokument, które nie są wnioskami o wsparcie ani wnioskami o płatność, a które beneficjent lub osoba trzecia musi złożyć lub przechowywać w celu spełnienia określonych wymogów dotyczących niektórych środków rozwoju obszarów wiejskich;
„środki rozwoju obszarów wiejskich objęte zakresem systemu zintegrowanego” oznaczają środki wsparcia przyznane zgodnie z art. 21 ust. 1 lit. a) i b), art. 28-31, art. 33, 34 i 40 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013 oraz, w stosownych przypadkach, z art. 35 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia (UE) nr 1303/2013 z wyjątkiem środków, o których mowa w art. 28 ust. 9 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, oraz środków przyznanych na podstawie art. 21 ust. 1 lit. a) i b) tego rozporządzenia, jeżeli chodzi o koszty założenia;
„kolczyk” oznacza odpowiednio pasek informacyjny umieszczany na uchu sztuki bydła w celu jej indywidualnej identyfikacji, o którym mowa w art. 3 lit. a) i art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000, lub kolczyk służący do indywidualnej identyfikacji owiec i kóz, o którym mowa w pkt A.3 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 21/2004;
„skomputeryzowana baza danych” oznacza odpowiednio skomputeryzowaną bazę danych, o której mowa w art. 3 lit. b) i art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000, lub centralny rejestr lub komputerową bazę danych, o której mowa w art. 3 ust. 1 lit. d), art. 7 i art. 8 rozporządzenia (WE) nr 21/2004;
„paszport zwierzęcia” oznacza paszport zwierzęcia, o którym mowa w art. 3 lit. c) i art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000;
„rejestr” w odniesieniu do zwierząt oznacza rejestr prowadzony przez hodowcę zwierząt, wymieniony w art. 3 lit. d) i art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000, lub rejestr, o którym mowa w art. 3 ust. 1 lit. b) i art. 5 rozporządzenia (WE) nr 21/2004;
„kod identyfikacyjny” oznacza odpowiednio kod identyfikacyjny, o którym mowa w art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1760/2000, lub kody, o których mowa w pkt A.2 załącznika do rozporządzenia (WE) nr 21/2004;
„system pomocy związanej z produkcją zwierzęcą” oznacza dobrowolne wsparcie związane z produkcją przewidziane w tytule IV rozdział 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, o ile płatność roczna przyznawana w określonych granicach ilościowych jest oparta na ustalonej liczbie zwierząt;
„środki wsparcia związane z produkcją zwierzęcą” oznaczają środki rozwoju obszarów wiejskich lub rodzaje operacji, w przypadku których wsparcie jest oparte na zgłoszonej liczbie zwierząt lub dużych jednostek przeliczeniowych inwentarza;
„wniosek o przyznanie pomocy związanej z produkcją zwierząt gospodarskich” oznacza wnioski o wypłatę pomocy, o ile płatność roczna przyznawana w określonych granicach ilościowych jest oparta na ustalonej liczbie zwierząt w ramach dobrowolnego wsparcia związanego z produkcją przewidzianego w tytule IV rozdział 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013;
„zwierzęta zgłoszone” oznaczają zwierzęta objęte wnioskiem o przyznanie pomocy związanej z produkcją zwierząt gospodarskich w ramach systemu pomocy związanej z produkcją zwierzęcą lub zwierzęta objęte wnioskiem o płatność w ramach środka wsparcia związanego z produkcją zwierzęcą;
„zwierzęta potencjalnie kwalifikujące się” oznaczają zwierzęta, które a priori potencjalnie spełniają kryteria kwalifikowalności do otrzymania pomocy w ramach systemu pomocy związanej z produkcją zwierzęcą lub wsparcia w ramach środka wsparcia związanego z produkcją zwierzęcą w danym roku składania wniosków;
„zwierzę zatwierdzone” oznacza:
w przypadku systemu pomocy związanej z produkcją zwierzęcą – zwierzę, w odniesieniu do którego spełnione są wszystkie warunki określone w zasadach przyznawania pomocy; lub
w przypadku środka wsparcia związanego z produkcją zwierzęcą – zwierzę zidentyfikowane w drodze kontroli administracyjnych lub kontroli na miejscu;
„posiadacz zwierząt” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną odpowiedzialną za zwierzęta, na stałe lub tymczasowo, w tym w czasie transportu lub w czasie sprzedaży;
„systemy pomocy obszarowej” oznaczają bezpośrednie płatności obszarowe w rozumieniu art. 67 ust. 4 lit. b) rozporządzenia 1306/2013, z wyłączeniem szczególnych środków w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej, o których to środkach jest mowa w rozdziale IV rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013 ( 4 ), oraz szczególnych środków dotyczących rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego, o których to środkach jest mowa w rozdziale IV rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 ( 5 );
„środki wsparcia obszarowego” oznaczają środki rozwoju obszarów wiejskich lub rodzaj operacji, w przypadku których wsparcie jest oparte na powierzchni zgłoszonego obszaru;
„wykorzystywanie” w odniesieniu do obszaru oznacza wykorzystywanie obszaru pod względem rodzaju uprawy, o której mowa w art. 44 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, rodzaju trwałych użytków zielonych zdefiniowanych w art. 4 ust. 1 lit. h) tego rozporządzenia, pastwisk trwałych, o których mowa w art. 45 ust. 2 lit. a) tego rozporządzenia, lub obszarów użytków zielonych innych niż trwałe użytki zielone lub pastwiska trwałe, bądź pod względem okrywy roślinnej lub też braku uprawy;
„obszar zatwierdzony” oznacza:
w przypadku systemów pomocy obszarowej – obszar, w odniesieniu do którego spełniono wszystkie kryteria kwalifikowalności lub inne obowiązki związane z warunkami przyznania pomocy, bez względu na liczbę uprawnień do płatności, które posiada beneficjent; lub
w przypadku środków wsparcia obszarowego – obszar poletek lub działek zidentyfikowanych w drodze kontroli administracyjnych lub kontroli na miejscu;
„system informacji geograficznej” („GIS”) oznacza techniki skomputeryzowanego systemu informacji geograficznej, o których mowa w art. 70 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013;
„działka referencyjna” oznacza wyznaczony obszar geograficzny, któremu przypisany jest niepowtarzalny numer identyfikacyjny i który jest zarejestrowany w systemie identyfikacji działek rolnych państwa członkowskiego, o którym mowa w art. 70 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013;
„materiały geograficzne” oznaczają mapy lub inne dokumenty wykorzystywane do przekazywania informacji zawartych w GIS pomiędzy osobami wnioskującymi o pomoc lub wsparcie a państwami członkowskimi.
Ponadto „normy” oznaczają wszelkie normy określone przez państwa członkowskie zgodnie z art. 94 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, jak również zobowiązania dotyczące pastwisk trwałych określone w art. 93 ust. 3 tego rozporządzenia.
Artykuł 3
Stosowanie sankcji karnych
Stosowanie kar administracyjnych oraz odmowy lub wycofania pomocy lub wsparcia, które zostały przewidziane w niniejszym rozporządzeniu, pozostają bez uszczerbku dla stosowania sankcji karnych, jeżeli tak stanowi prawo krajowe.
Artykuł 4
Siła wyższa i nadzwyczajne okoliczności
W odniesieniu do środków rozwoju obszarów wiejskich przewidzianych w art. 28, 29, 33 i 34 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, jeżeli beneficjent nie jest w stanie wykonać zobowiązania w wyniku siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności, daną płatność wycofuje się proporcjonalnie za lata, w których występowała siła wyższa lub nadzwyczajne okoliczności. Wycofanie dotyczy wyłącznie tych części zobowiązania, dla których nie wystąpiły dodatkowe koszty lub utracone dochody przed wystąpieniem siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności. Nie stosuje się wycofania w odniesieniu do kryteriów kwalifikowalności i innych obowiązków i nie nakłada się kary administracyjnej.
W odniesieniu do innych środków rozwoju obszarów wiejskich państwa członkowskie nie wymagają częściowego lub całkowitego zwrotu wsparcia w przypadku działania siły wyższej lub wystąpienia nadzwyczajnych okoliczności. W przypadku zobowiązań lub płatności wieloletnich, nie wymaga się zwrotu wsparcia otrzymanego w poprzednich latach, a zobowiązania lub płatności są kontynuowane w kolejnych latach zgodnie z ich pierwotnym okresem trwania.
Jeżeli niezgodność wynikająca z takiej siły wyższej lub nadzwyczajnych okoliczności dotyczy zasady wzajemnej zgodności, nie stosuje się odpowiedniej kary administracyjnej, o której mowa w art. 91 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.
TYTUŁ II
ZINTEGROWANY SYSTEM ZARZĄDZANIA I KONTROLI
ROZDZIAŁ I
WYMAGANIA SYSTEMU
Artykuł 5
Identyfikacja działek rolnych
Państwa członkowskie wytyczają działkę referencyjną w sposób gwarantujący, że działka referencyjna jest mierzalna, umożliwia niepowtarzalną i jednoznaczną lokalizację każdej zgłaszanej corocznie działki rolnej i co do zasady jest stabilna w czasie.
Państwa członkowskie dopilnowują ponadto, aby zgłaszane działki rolne były identyfikowane w sposób pewny. W szczególności państwa członkowskie wymagają, aby wnioski o przyznanie pomocy i wnioski o płatność były składane wraz z określonymi informacjami lub aby towarzyszyły im dokumenty określone przez właściwy organ, które umożliwią lokalizację i pomiar każdej działki rolnej. W odniesieniu do każdej działki referencyjnej państwa członkowskie:
określają maksymalny kwalifikowalny obszar do celów systemów wsparcia wymienionych w załączniku I do rozporządzenia (UE) nr 1307/2013;
określają maksymalny kwalifikowalny obszar do celów środków obszarowych, o których mowa w art. 28-31 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013;
lokalizują i ustalają wielkość tych obszarów proekologicznych, wymienionych w art. 46 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, w odniesieniu do których dane państwo członkowskie podjęło decyzję, że uznaje je za obszar proekologiczny. W tym celu państwa członkowskie stosują, w stosownych przypadkach, współczynniki przekształcenia lub współczynniki ważenia określone w załączniku X do rozporządzenia (UE) nr 1307/2013;
ustalają, czy mają zastosowanie przepisy dotyczące obszarów górskich, obszarów charakteryzujących się znacznymi ograniczeniami naturalnymi i innych obszarów charakteryzujących się szczególnymi ograniczeniami, o których mowa w art. 32 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, obszarów Natura 2000, obszarów objętych dyrektywą 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 6 ), gruntów rolnych zatwierdzonych do produkcji bawełny zgodnie z art. 57 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, użytków rolnych utrzymujących się naturalnie w stanie nadającym się do wypasu lub uprawy, o których mowa w art. 4 ust. 1 lit. c) ppkt (iii) rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, obszarów wyznaczonych przez państwa członkowskie do wdrażania na poziomie regionalnym lub wspólnego wdrażania obszarów proekologicznych zgodnie z art. 46 ust. 5 i 6 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, obszarów zgłoszonych Komisji zgodnie z art. 20 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, obszarów pokrytych trwałymi użytkami zielonymi, które są wrażliwe pod względem środowiskowym, na obszarach objętych dyrektywą Rady 92/43/EWG ( 7 ) lub dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE ( 8 ), jak i dalszych obszarów wrażliwych, o których mowa w art. 45 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, lub obszarów wyznaczonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 48 tego rozporządzenia.
Artykuł 6
Ocena jakości systemu identyfikacji działek rolnych
Pierwsza klasa zgodności obejmuje następujące elementy niezbędne do przeprowadzenia oceny jakości systemu identyfikacji działek rolnych:
poprawne ujęcie ilościowe maksymalnego kwalifikowalnego obszaru;
proporcje i rozmieszczenie działek referencyjnych, w przypadku gdy maksymalny kwalifikowalny obszar uwzględnia obszary niekwalifikowalne lub nie uwzględnia powierzchni użytków rolnych;
występowanie działek referencyjnych ze znacznymi defektami.
Druga klasa zgodności obejmuje następujące elementy jakościowe w celu identyfikacji słabych punktów systemu identyfikacji działek rolnych:
kategoryzację działek referencyjnych, na których maksymalny kwalifikowalny obszar uwzględnia obszary niekwalifikowalne, nie uwzględnia powierzchni użytków rolnych lub ujawnia znaczne defekty;
stosunek obszaru zgłoszonego do maksymalnego kwalifikowalnego obszaru w obrębie działek referencyjnych;
odsetek działek referencyjnych, które były przedmiotem zmian na przestrzeni lat.
W przypadku gdy wyniki oceny jakości wykażą braki w systemie, państwo członkowskie podejmuje odpowiednie działania naprawcze.
Artykuł 7
Identyfikacja oraz rejestracja uprawnień do płatności
System identyfikacji i rejestracji uprawnień do płatności przewidziany w art. 71 rozporządzenia (WE) nr 1306/2013 jest elektronicznym rejestrem prowadzonym na poziomie państwa członkowskiego, który zapewnia, w szczególności odnośnie do kontroli krzyżowych przewidzianych w ust. 1 wymienionego artykułu, skuteczną identyfikowalność uprawnień do płatności, w szczególności w odniesieniu do następujących elementów:
posiadacza,
rocznych wartości;
daty ustalenia uprawnienia;
▼M1 —————
pochodzenia, w szczególności, w odniesieniu do ich przyznania, rezerwy początkowej, krajowej lub regionalnej, jak również kupna, dzierżawy i dziedziczenia;
w przypadkach, w których ma zastosowanie art. 21 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 – uprawnień utrzymanych na mocy wspomnianego przepisu;
w stosownych przypadkach, ograniczeń regionalnych.
Przedmiotowy rejestr elektroniczny zawiera wszystkie informacje konieczne do uzupełnienia rezerwy krajowej lub rezerw regionalnych zgodnie z art. 31 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.
Artykuł 8
Identyfikacja beneficjentów
Nie naruszając przepisów art. 72 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, jednolity system rejestrowania tożsamości każdego beneficjenta, przewidziany w art. 73 wymienionego rozporządzenia, gwarantuje jednoznaczną identyfikację odnośnie do wszystkich wniosków o przyznanie pomocy i wniosków o płatność lub innych deklaracji złożonych przez tego samego beneficjenta.
ROZDZIAŁ II
DZIAŁKI ROLNE Z ELEMENTAMI KRAJOBRAZU I DRZEWAMI
Artykuł 9
Ustalenie obszarów, na których działki rolne obejmują elementy krajobrazu i drzewa
Jeżeli jednak do dnia 9 grudnia 2009 r. i zgodnie z art. 30 ust. 2 akapit trzeci rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004 ( 10 ) państwa członkowskie zawiadomiły Komisję, że szerokość ta przekracza dwa metry, można ją nadal stosować.
Akapitu pierwszego i drugiego nie stosuje się do trwałych użytków zielonych, na których znajdują się rozrzucone elementy krajobrazu i drzewa, jeżeli dane państwo członkowskie postanowiło stosować system proporcjonalny zgodnie z art. 10.
Działkę rolną zawierającą rozrzucone drzewa uznaje się za kwalifikujący się obszar, o ile spełnione są następujące warunki:
działalność rolniczą można prowadzić w podobny sposób jak na działkach bez drzew położonych na tym samym obszarze; oraz
liczba drzew na kwalifikujący się hektar nie przekracza maksymalnego zagęszczenia.
Państwa członkowskie określają i zgłaszają maksymalne zagęszczenie, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. b), w oparciu o tradycyjne praktyki uprawy, warunki naturalne i względy środowiskowe. Nie przekracza ono 100 drzew na hektar. Limitu tego nie stosuje się jednak w odniesieniu do środków, o których mowa w art. 28 i 30 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.
Jeżeli państwo członkowskie podjęło decyzję o stosowaniu systemu proporcjonalnego zgodnie z art. 10, przepisów niniejszego ustępu nie stosuje się do rozrzuconych drzew owocowych, które dają powtarzające się zbiory, do rozrzuconych drzew nadających się do wypasu na trwałych użytkach zielonych oraz do trwałych użytków zielonych z rozrzuconymi elementami krajobrazu i drzewami.
Artykuł 10
System proporcjonalny dotyczący trwałych użytków zielonych zawierających elementy krajobrazu i drzewa
Na system proporcjonalny, o którym mowa w akapicie pierwszym, składają się różne kategorie rodzajów jednorodnego pokrycia terenu, w odniesieniu do których stosuje się ustalony współczynnik zmniejszenia oparty na odsetku niekwalifikującego się obszaru. Kategoria odpowiadająca najniższemu odsetkowi niekwalifikującego się obszaru nie przekracza 10 % niekwalifikującego się obszaru i nie stosuje się do niej współczynnika zmniejszenia.
ROZDZIAŁ III
WNIOSKI O PRZYZNANIE POMOCY I WNIOSKI O PŁATNOŚĆ
Artykuł 11
Pojedynczy wniosek
Pojedynczy wniosek obejmuje co najmniej wniosek o płatności bezpośrednie, o którym mowa w art. 72 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, w odniesieniu do systemu płatności podstawowej lub systemu jednolitej płatności obszarowej i innych systemów pomocy obszarowej.
Artykuł 12
Odstępstwo od ostatecznego terminu składania dokumentów i przekazywania wyników kontroli
Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 ( 11 ), jeżeli jeden z wymienionych poniżej terminów przypada w dniu ustawowo wolnym od pracy, w sobotę lub niedzielę, uważa się, że termin ten przypada w pierwszym następnym dniu roboczym:
ostateczny termin składania wniosków o przyznanie pomocy, wniosków o wsparcie, wniosków o płatność lub innych deklaracji, dokumentów uzupełniających lub umów, lub ostateczny termin wnoszenia poprawek do pojedynczego wniosku lub do wniosku o płatność;
najpóźniejszy możliwy termin w odniesieniu do wniosków złożonych po terminie, o którym mowa w art. 13 ust. 1 akapit trzeci, oraz najpóźniejszy możliwy termin w odniesieniu do wniosków beneficjentów o przydział lub zwiększenie wartości uprawnień do płatności, o którym mowa w art. 14 akapit drugi;
najpóźniejszy możliwy termin przekazania beneficjentowi wyników kontroli wstępnych, o którym mowa w art. 11 ust. 4 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 809/2014 ( 12 );
najpóźniejszy możliwy termin, w którym beneficjent może powiadomić właściwy organ o zmianach wprowadzonych w wyniku tych kontroli wstępnych, o którym mowa w art. 15 ust. 2a rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 809/2014.
Jeżeli jednak najpóźniejszy możliwy termin w odniesieniu do wniosków złożonych po terminie, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. b), przypada w pierwszym następnym dniu roboczym, wówczas uznaje się, że najpóźniejszy możliwy termin przekazania wyników kontroli, o którym mowa w lit. c) tego akapitu, przypada w drugim następnym dniu roboczym.
Artykuł 13
Złożenie dokumentów po terminie
Bez uszczerbku dla jakichkolwiek szczególnych środków wprowadzanych przez państwa członkowskie odnośnie do konieczności składania dokumentów uzupełniających w należytym terminie, aby umożliwić planowanie oraz przeprowadzenie skutecznych kontroli, pierwszy akapit stosuje się również do wniosków o wsparcie, dokumentów, umów oraz innych deklaracji, które należy przedstawić właściwym organom, jeśli takie wnioski o wsparcie, dokumenty, umowy lub deklaracje stanowią o kwalifikowalności do danej pomocy lub wsparcia. W tym przypadku zmniejszenie płatności będzie dotyczyło kwoty wypłacanej w ramach przedmiotowej pomocy lub wsparcia.
Jeśli takie opóźnienie wynosi ponad 25 dni kalendarzowych, wniosek uznaje się za niedopuszczalny, a beneficjentowi nie przyznaje się pomocy lub wsparcia.
Poprawki w pojedynczym wniosku lub wniosku o płatność są dopuszczalne tylko do najpóźniejszego możliwego terminu wyznaczonego dla składania po terminie pojedynczego wniosku lub wniosku o płatność, jak określono w ust. 1 akapit trzeci. Jeżeli jednak ten najpóźniejszy termin jest wcześniejszy niż ostateczny termin wnoszenia poprawek do pojedynczego wniosku lub wniosku o płatność, o którym to terminie mowa w ust. 1 akapit pierwszy niniejszego artykułu, bądź gdy terminy te przypadają w tym samym dniu, za niedopuszczalne uznaje się poprawki do pojedynczego wniosku lub wniosku o płatność wniesione po tym terminie.
Artykuł 14
Wniosek dotyczący uprawnień do płatności złożony po terminie
Z wyjątkiem przypadków siły wyższej i nadzwyczajnych okoliczności, o których mowa w art. 4, złożenie wniosku o przydział lub, w stosownych przypadkach, wniosku o zwiększenie wartości uprawnień do płatności po ostatecznym terminie, ustalonym w tym celu przez Komisję na podstawie art. 78 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, prowadzi do zmniejszenia o 3 % za każdy dzień roboczy kwot do wypłaty w związku z uprawnieniami do płatności lub, w stosownych przypadkach, w związku ze zwiększeniem wartości uprawnień do płatności, które mają być przydzielone beneficjentowi.
Jeżeli takie opóźnienie wynosi ponad 25 dni kalendarzowych, wniosek uznaje się za niedopuszczalny, a beneficjentowi nie przydziela się żadnych uprawnień do płatności ani, w stosownych przypadkach, nie zwiększa się wartości jego uprawnień do płatności.
ROZDZIAŁ IV
OBLICZANIE POMOCY I KAR ADMINISTRACYJNYCH ZWIĄZANYCH Z SYSTEMAMI PŁATNOŚCI BEZPOŚREDNICH I ŚRODKAMI ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH W RAMACH SYSTEMU ZINTEGROWANEGO
SEKCJA 1
Zasady ogólne
Artykuł 15
Wyjątki od stosowania kar administracyjnych
Artykuł 15a
Indywidualny limit lub pułap
Jeżeli w ramach systemu pomocy lub środka wsparcia ma zastosowanie indywidualny limit lub pułap, a obszar lub liczba zwierząt zgłoszone przez beneficjenta przekraczają ten indywidualny limit lub pułap, wówczas odpowiedni zgłoszony obszar lub zgłoszoną liczbę zwierząt dostosowuje się do limitu lub pułapu określonego dla danego beneficjenta.
Artykuł 16
Niezgłoszenie wszystkich obszarów
Karę obliczoną zgodnie z akapitem pierwszym zmniejsza się o kwotę wszelkich kar administracyjnych nałożonych zgodnie z art. 28 ust. 2.
SEKCJA 2
Systemy pomocy obszarowej, z wyjątkiem płatności z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, lub środki wsparcia obszarowego
Artykuł 17
Zasady ogólne
Do celów niniejszej sekcji wyróżnia się odpowiednio następujące grupy upraw:
obszary zgłoszone w celu aktywowania uprawnień do płatności w ramach systemu płatności podstawowej lub w celu uzyskania jednolitej płatności obszarowej;
obszary dające prawo do ubiegania się o płatność redystrybucyjną;
obszary dające prawo do ubiegania się o płatności w ramach systemu dla młodych rolników;
obszary zgłoszone w ramach środków dobrowolnego wsparcia związanego z produkcją;
każdą grupę obszarów zgłoszonych do celów wszystkich innych systemów pomocy obszarowej lub środków wsparcia obszarowego, dla których stosuje się inne stawki pomocy lub wsparcia;
obszary zgłoszone w rubryce „inne rodzaje wykorzystywania”.
Do celów akapitu pierwszego lit. e) w odniesieniu do płatności z tytułu obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami, o których mowa w art. 31 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, w przypadku stosowania degresywnych kwot pomocy uwzględnia się średnią tych kwot w stosunku do odpowiednich obszarów zgłoszonych.
Artykuł 18
Podstawa obliczania odnośnie do płatności obszarowych
W odniesieniu do wniosków o przyznanie pomocy w ramach systemu płatności podstawowej i systemu dla małych gospodarstw, płatności redystrybucyjnych, płatności z tytułu obszarów z ograniczeniami naturalnymi oraz, w stosownych przypadkach, płatności z systemu dla młodych rolników, i w przypadkach, w których państwa członkowskie stosują system płatności podstawowej, stosuje się następujące przepisy:
jeżeli liczba zgłoszonych uprawnień do płatności przekracza liczbę uprawnień do płatności przysługujących beneficjentowi, liczbę zgłoszonych uprawnień do płatności zmniejsza się do liczby uprawnień do płatności przysługujących beneficjentowi;
jeżeli istnieje różnica między liczbą zgłoszonych uprawnień do płatności a zgłoszonym obszarem, obszar zgłoszony dostosowuje się do najniższej wartości.
Niniejszego ustępu nie stosuje się w pierwszym roku przydziału uprawnień do płatności.
Nie naruszając przepisów art. 60 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, jeżeli różnica między całkowitym obszarem zatwierdzonym a całkowitym obszarem zgłoszonym do objęcia płatnością w ramach systemów pomocy bezpośredniej ustanowionych w tytułach III, IV oraz V rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 lub całkowitym obszarem zgłoszonym do objęcia płatnością w ramach środka wsparcia obszarowego jest mniejsza lub równa 0,1 ha, obszar zatwierdzony uznaje się za równy obszarowi zgłoszonemu. Na potrzeby obliczeń uwzględnia się jedynie zawyżenia powierzchni obszarów na poziomie grupy upraw, o której mowa w art. 17 ust. 1.
Akapitu drugiego nie stosuje się, w przypadku gdy różnica przekracza 20 % całkowitej powierzchni obszaru zgłoszonego do objęcia płatnością.
Artykuł 19
Kary administracyjne w przypadkach zawyżenia deklaracji
Jeśli różnica ta przekracza 20 % obszaru zatwierdzonego, w odniesieniu do danej grupy upraw nie przyznaje się żadnej pomocy obszarowej ani wsparcia obszarowego.
Artykuł 19a
Kary administracyjne w przypadku zawyżenia deklaracji obszaru w odniesieniu do systemu płatności podstawowej, systemu jednolitej płatności obszarowej, płatności redystrybucyjnej, systemu dla młodych rolników, płatności z tytułu obszarów z ograniczeniami naturalnymi, systemu dla małych gospodarstw, płatności z tytułu obszarów Natura 2000, płatności związanych z ramową dyrektywą wodną oraz płatności z tytułu obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami
Kara administracyjna nie przekracza 100 % wartości kwot obliczonych w oparciu o zgłoszony obszar.
Artykuł 20
Kary administracyjne dotyczące płatności specyficznej w odniesieniu do bawełny
Bez uszczerbku dla kar administracyjnych, które mają zastosowanie zgodnie z art. 19 niniejszego rozporządzenia, w przypadku stwierdzenia, że beneficjent nie przestrzega zobowiązań wynikających z art. 61 ust. 1 i 2 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 639/2014 ( 15 ), traci on prawo do zwiększenia pomocy przewidzianego w art. 60 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013. Ponadto pomoc z tytułu bawełny przyznawana na hektar kwalifikującego się obszaru zgodnie z art. 57 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 zmniejsza się o kwotę zwiększenia, którą beneficjent otrzymałby w przeciwnym przypadku zgodnie z art. 60 ust. 2 wymienionego rozporządzenia.
Artykuł 21
Kary administracyjne, w przypadkach innych niż zawyżenie deklaracji obszarów, dotyczące płatności dla młodych rolników w ramach tytułu III rozdział V rozporządzenia (UE) nr 1307/2013
SEKCJA 3
Płatność z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska
Artykuł 22
Zasady ogólne
Do celów niniejszej sekcji, jeżeli ten sam obszar zatwierdzony jest dla więcej niż jednej z praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, w celu obliczania płatności z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, zwanej dalej „płatnością z tytułu zazieleniania”, obszar ten uwzględnia się osobno dla każdej z tych praktyk.
Artykuł 23
Podstawa obliczania płatności z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska w odniesieniu do kwalifikujących się hektarów zgłoszonych w ramach systemu płatności podstawowej lub systemu jednolitej płatności obszarowej
W przypadkach gdy państwo członkowskie stosuje system płatności podstawowej, stosuje się następujące przepisy:
jeżeli liczba zgłoszonych uprawnień do płatności przekracza liczbę uprawnień do płatności przysługujących beneficjentowi, liczbę zgłoszonych uprawnień do płatności zmniejsza się do liczby uprawnień do płatności przysługujących beneficjentowi;
jeżeli istnieje różnica między liczbą zgłoszonych uprawnień do płatności a zgłoszonym obszarem, obszar zgłoszony dostosowuje się do najniższej wartości.
Jeśli jednak obszar zatwierdzony w ramach systemu płatności podstawowej lub systemu jednolitej płatności obszarowej okaże się większy niż obszar zgłoszony we wniosku o przyznanie pomocy, do obliczania płatności z tytułu zazieleniania wykorzystuje się obszar zgłoszony.
Artykuł 24
Zmniejszenie płatności z tytułu zazieleniania w przypadku niezgodności ze zobowiązaniami w zakresie dywersyfikacji upraw
Artykuł 25
Zmniejszenie płatności z tytułu zazieleniania w przypadku niezgodności z wymaganiami w zakresie trwałych użytków zielonych
Artykuł 26
Zmniejszenie płatności z tytułu zazieleniania w przypadku niezgodności z wymaganiami w zakresie obszarów proekologicznych
Do celów akapitu pierwszego zatwierdzony obszar proekologiczny nie może przekraczać udziału zgłoszonych obszarów proekologicznych w całkowitej powierzchni zgłoszonych gruntów ornych.
Artykuł 27
Maksymalne zmniejszenie płatności z tytułu zazieleniania
Artykuł 28
Kary administracyjne w odniesieniu do płatności z tytułu zazieleniania
Jeżeli różnica wynosi więcej niż 20 %, pomoc nie jest przyznawana.
Jeżeli różnica wynosi więcej niż 50 %, pomoc nie jest przyznawana. Ponadto beneficjent podlega dodatkowej karze równej kwocie pomocy odpowiadającej różnicy między obszarem wykorzystywanym do obliczania płatności z tytułu zazieleniania zgodnie z art. 23 a obszarem wykorzystywanym do obliczania płatności z tytułu zazieleniania po zastosowaniu przepisów art. 24-27.
Artykuł 29
Zasady mające zastosowanie do praktyk równoważnych
Niniejszą sekcję stosuje się odpowiednio do praktyk równoważnych, o których mowa w art. 43 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013.
SEKCJA 4
Dobrowolne wsparcie związane z produkcją w oparciu o wnioski o przyznanie pomocy związanej z produkcją zwierząt gospodarskich w ramach systemów pomocy związanej z produkcją zwierzęcą lub wsparcie rozwoju obszarów wiejskich w oparciu o wnioski o płatność w ramach środków wsparcia związanych z produkcją zwierzęcą
Artykuł 30
Podstawa obliczania
W przypadku stwierdzenia niezgodności z systemem identyfikacji i rejestracji bydła, owiec i kóz stosuje się następujące przepisy:
obecne w gospodarstwie bydło, które utraciło jeden z dwóch środków identyfikacji, uznaje się za zatwierdzone, pod warunkiem że jest jednoznacznie i indywidualnie identyfikowalne przy pomocy innych elementów systemu identyfikacji i rejestracji bydła, o których mowa w art. 3 akapit pierwszy lit. b), c) i d) rozporządzenia (WE) nr 1760/2000;
obecne w gospodarstwie owce lub kozy, które utraciły jeden z dwóch środków identyfikacji, uznaje się za zatwierdzone pod warunkiem że zwierzę jest wciąż identyfikowalne przy pomocy pierwszego sposobu identyfikacji zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 21/2004 i pod warunkiem że wszystkie pozostałe wymogi systemu identyfikacji i rejestrowania owiec i kóz są spełnione;
obecne w gospodarstwie zwierzę z gatunków bydła, owcę lub kozę które utraciły obydwa środki identyfikacji, uznaje się za zatwierdzone, pod warunkiem że zwierzę nadal może być zidentyfikowane za pomocą rejestru, paszportu zwierzęcia, w stosownych przypadkach bazy danych lub innych środków ustanowionych odpowiednio w rozporządzeniu (WE) nr 1760/2000 lub rozporządzeniu (WE) nr 21/2004 oraz pod warunkiem że posiadacz zwierzęcia może udowodnić, iż podjął działania w celu naprawy tej sytuacji przed otrzymaniem powiadomienia o kontroli na miejscu;
w przypadku gdy stwierdzone niezgodności dotyczą niepoprawnych wpisów do rejestru, paszportów zwierząt lub skomputeryzowanej bazy danych zwierząt, lecz nie mają znaczenia dla celów weryfikacji zgodności z kryteriami kwalifikowalności innymi niż te, o których mowa w art. 53 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014, w odniesieniu do danego systemu pomocy lub środka wsparcia, przedmiotowe zwierzę uznaje się za niezatwierdzone jedynie w przypadku, gdy takie niepoprawne wpisy wykryto w toku co najmniej dwóch kontroli w ciągu 24 miesięcy. We wszystkich pozostałych przypadkach przedmiotowe zwierzęta uznaje się za niezatwierdzone po pierwszym stwierdzeniu niezgodności;
w przypadku gdy stwierdzone niezgodności dotyczą spóźnionych zgłoszeń zdarzeń zwierzęcych do skomputeryzowanej bazy danych, dane zwierzę uznaje się za zatwierdzone, jeżeli zgłoszenie miało miejsce przed rozpoczęciem okresu przetrzymania lub przed datą odniesienia ustanowioną zgodnie z art. 53 ust. 4 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 639/2014.
W przypadku stwierdzenia przez właściwy organ oczywistych błędów wpisy i zgłoszenia do systemu identyfikacji i rejestracji bydła, owiec i kóz można w dowolnym momencie sprostować.
▼M3 —————
Artykuł 31
Kary administracyjne w odniesieniu do zwierząt objętych systemami pomocy lub środkami wsparcia związanymi z produkcją zwierzęcą
Całkowita kwota pomocy lub wsparcia, do której beneficjent jest uprawniony w ramach systemu pomocy związanej z produkcją zwierzęcą, środka wsparcia związanego z produkcją zwierzęcą lub rodzaju operacji w ramach takiego środka wsparcia w danym roku składania wniosków, jest wypłacana na podstawie liczby zwierząt zatwierdzonych zgodnie z art. 30 ust. 3, pod warunkiem że w następstwie kontroli administracyjnych lub kontroli na miejscu stwierdzono, że:
nie więcej niż trzy zwierzęta są niezatwierdzone; oraz
niezatwierdzone bydło, owce i kozy można indywidualnie zidentyfikować za pomocą dowolnych środków przewidzianych w systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt.
►M4 Jeżeli niezatwierdzone są więcej niż trzy zwierzęta lub jeżeli niezatwierdzone są sztuki bydła, owiec lub kóz, których nie można indywidualnie zidentyfikować za pomocą dowolnych środków przewidzianych w systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt, całkowita kwota pomocy lub wsparcia, do której beneficjent jest uprawniony w ramach systemów pomocy, środków wsparcia lub rodzaju operacji w ramach danego środka wsparcia, o których mowa w ust. 1, w danym roku składania wniosków zostaje zmniejszona o: ◄
odsetek ustalany zgodnie z ust. 3, jeżeli nie przekracza on 20 %;
dwukrotność odsetka ustalonego zgodnie z ust. 3, jeżeli przekracza on 20 % ale nie przekracza 30 %.
Jeżeli odsetek ustalony zgodnie z ust. 3 przekracza 30 %, za dany rok składania wniosków nie przyznaje się pomocy lub wsparcia, do których beneficjent byłby uprawniony zgodnie z art. 30 ust. 3 w ramach systemu pomocy lub środka wsparcia lub rodzaju operacji w ramach danego środka wsparcia w danym roku składania wniosków.
Jeżeli odsetek ustalony zgodnie z ust. 3 przekracza 50 %, za dany rok składania wniosków nie przyznaje się pomocy lub wsparcia, do których beneficjent byłby uprawniony zgodnie z art. 30 ust. 3 w ramach systemu pomocy lub środka wsparcia lub rodzaju operacji w ramach danego środka wsparcia w danym roku składania wniosków. Ponadto beneficjent podlega dodatkowej karze w kwocie odpowiadającej różnicy między liczbą zwierząt zgłoszonych a liczbą zwierząt zatwierdzonych zgodnie z art. 30 ust. 3. Jeśli kwota nie może być w całości odliczona w ciągu trzech kolejnych lat kalendarzowych następujących po roku kalendarzowym, w którym dokonano ustalenia, zgodnie z art. 28 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 908/2014 anuluje się saldo pozostałe do spłaty.
W przypadku gatunków innych niż te, o których mowa w art. 30 ust. 4 niniejszego rozporządzenia, państwa członkowskie mogą określić liczbę zwierząt inną niż próg trzech zwierząt przewidziany w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu. Przy określaniu tej liczby państwa członkowskie zapewniają, że jest ona w istocie równoważna progowi trzech zwierząt, uwzględniając między innymi duże jednostki przeliczeniowe inwentarza lub kwotę przyznawanej pomocy lub wsparcia.
Artykuł 32
Wyjątki od stosowania kar administracyjnych w przypadku wystąpienia przyczyn naturalnych
Kar administracyjnych przewidzianych w art. 31 nie stosuje się w przypadkach, w których beneficjent nie jest w stanie spełnić kryteriów kwalifikowalności, zobowiązań lub innych obowiązków, w wyniku wystąpienia przyczyn naturalnych, które mogą mieć wpływ na trzodę lub stado, pod warunkiem że powiadomił on właściwy organ na piśmie w terminie dziesięciu dni roboczych od dnia stwierdzenia spadku liczby zwierząt.
Bez uszczerbku dla faktycznych okoliczności branych pod uwagę w indywidualnych przypadkach, właściwe organy mogą uznać przyczyny naturalne mające wpływ na trzodę lub stado i obejmujące
śmierć zwierzęcia na skutek choroby; lub
śmierć zwierzęcia na skutek wypadku, za który beneficjent nie ponosi odpowiedzialności.
Artykuł 33
Dodatkowe kary i środki
Artykuł 34
Zmiany i dostosowania wpisów w skomputeryzowanej bazie danych zwierząt
W odniesieniu do zgłoszonych zwierząt art. 15 stosuje się do błędów i opuszczeń w odniesieniu do wpisów do skomputeryzowanej bazy danych zwierząt dokonanych od momentu złożenia wniosku o przyznanie pomocy lub wniosku o płatność.
TYTUŁ III
PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE ŚRODKÓW WSPARCIA ROZWOJU OBSZARÓW WIEJSKICH
Artykuł 35
Niezgodność z kryteriami kwalifikowalności innymi niż wielkość obszaru i liczba zwierząt oraz niespełnienie zobowiązań lub innych obowiązków
Odmawia się wnioskowanego wsparcia bądź cofa się je w całości lub w części, jeżeli nie spełniono następujących zobowiązań lub innych obowiązków:
zobowiązań ustanowionych w programie rozwoju obszarów wiejskich; lub
w stosownych przypadkach, innych obowiązków dotyczących operacji, ustanowionych w przepisach Unii, w przepisach krajowych lub w programie rozwoju obszarów wiejskich, w szczególności w przepisach w zakresie zamówień publicznych, pomocy państwa oraz innych obowiązkowych normach i wymogach.
Dotkliwość niezgodności zależy w szczególności od znaczenia jej konsekwencji, z uwzględnieniem celów, którym miały służyć niespełnione zobowiązania lub obowiązki.
Zasięg niezgodności zależy w szczególności od skutków, jakie niezgodność wywiera na całość operacji.
Trwałość zależy w szczególności od czasu trwania skutków lub możliwości likwidacji tych skutków przy użyciu racjonalnych środków.
Powtarzalność zależy od tego, czy stwierdzono wcześniej podobne niezgodności, w ostatnich czterech latach lub w całym okresie programowania 2014-2020, w przypadku tego samego beneficjenta i takiego samego środka lub rodzaju operacji lub – w przypadku okresu programowania 2007-2013 – podobnego środka.
Artykuł 36
Zawieszenie wsparcia
Agencja płatnicza może zawiesić wsparcie odnoszące się do danych wydatków, jeżeli wykryta zostanie niezgodność skutkująca karą administracyjną. Agencja płatnicza cofa zawieszenie, gdy tylko beneficjent udowodni w sposób spełniający wymagania właściwego organu, że naprawił sytuację. Maksymalny okres zawieszenia nie przekracza trzech miesięcy. Państwa członkowskie mogą również ustalić krótsze maksymalne okresy w zależności od rodzaju operacji i skutków danej niezgodności.
Agencja płatnicza może zawiesić wsparcie wyłącznie, w przypadku, gdy niezgodność nie zagraża osiągnięciu ogólnego celu danej operacji i jeżeli przewiduje się, że beneficjent jest w stanie naprawić sytuację w ciągu maksymalnego ustalonego okresu.
TYTUŁ IV
SYSTEM KONTROLI I KARY W ZWIĄZKU Z ZASADĄ WZAJEMNEJ ZGODNOŚCI
ROZDZIAŁ I
UTRZYMYWANIE PASTWISK TRWAŁYCH
Artykuł 37
Obowiązki dotyczące pastwisk trwałych
Dane państwo członkowskie wprowadza taki obowiązek w przypadku stwierdzenia, że stosunek ten spadł w 2014 r. o ponad 5 %.
Jeśli warunkiem udzielenia zgody, o której mowa w akapicie pierwszym i drugim, jest ustanowienie na danych gruntach pastwisk trwałych, grunty te od pierwszego dnia po ich przekształceniu uznawane są za pastwiska trwałe na zasadzie odstępstwa od definicji określonej w art. 2 akapit drugi pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009. Obszar ten wykorzystuje się do uprawy traw lub innych pastewnych roślin zielnych przez pięć kolejnych lat następujących po przekształceniu.
Akapit pierwszy stosuje się wyłącznie do beneficjentów, którzy posiadają grunty przekształcone z pastwisk trwałych w grunty wykorzystywane do innych celów.
Akapit pierwszy stosuje się do gruntów przekształconych w ten sposób od daty rozpoczęcia 24-miesięcznego okresu poprzedzającego ostateczny termin składania pojedynczych wniosków zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009 w zainteresowanym państwie członkowskim.
W takim przypadku rolnicy ponownie przekształcają w pastwiska trwałe odsetek tego obszaru lub ustanawiają pastwiska trwałe na obszarze o takiej samej powierzchni Odsetek ten obliczany jest na podstawie powierzchni uprzednio przekształconego przez rolnika obszaru oraz powierzchni potrzebnej do przywrócenia równowagi.
Jeżeli jednak obszar ten został przekazany po jego przekształceniu w grunty wykorzystywane do innych celów, akapit pierwszy stosuje się wyłącznie wtedy, gdy przekazanie odbyło się po dniu 6 maja 2004 r.
Obszary ponownie przekształcone lub ustanowione jako pastwiska trwałe są od pierwszego dnia po ich ponownym przekształceniu lub ustanowieniu uznawane za „pastwiska trwałe” na zasadzie odstępstwa od art. 2 akapit drugi pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 1122/2009. Obszary te wykorzystuje się do uprawy traw lub innych pastewnych roślin zielnych przez pięć kolejnych lat następujących po przekształceniu.
ROZDZIAŁ II
OBLICZANIE I STOSOWANIE KAR ADMINISTRACYJNYCH
Artykuł 38
Zasady ogólne dotyczące niezgodności
Artykuł 39
Obliczanie i stosowanie kar administracyjnych w przypadku zaniedbania
Agencja płatnicza może jednak, na podstawie oceny ważności niezgodności, dokonanej przez właściwy organ kontrolny w poświęconej ocenie części sprawozdania z kontroli, biorąc pod uwagę kryteria, o których mowa w art. 38 ust. 1-4, postanowić o zmniejszeniu tego odsetka do 1 % lub o zwiększeniu go do 5 % łącznej kwoty, o której mowa w akapicie pierwszym; agencja może też nie zastosować żadnego zmniejszenia w przypadkach, w których przepisy dotyczące przedmiotowego wymogu lub normy pozostawiają możliwość odstąpienia od karania wykrytej niezgodności lub w przypadkach, w których wsparcie przyznano zgodnie z art. 17 ust. 5 i 6 rozporządzenia (UE) nr 1305/2013.
Termin ustala właściwy organ i przypada on najpóźniej z końcem roku następującego po roku, w którym stwierdzono niezgodność.
Termin ustala właściwy organ i przypada on najpóźniej z końcem roku następującego po roku, w którym stwierdzono niezgodność.
Niezgodność, którą beneficjent usunął w określonym terminie, nie jest uznawana za niezgodność do celów ustalenia powtarzalności zgodnie z ust. 4.
W przypadku kolejnych powtórzeń przez trzy mnoży się za każdym razem zmniejszenie ustalone w przypadku wcześniejszych powtórzeń. Maksymalna wysokość zmniejszenia nie może jednak przekroczyć 15 % łącznej kwoty, o której mowa w ust. 1.
Po osiągnięciu maksymalnej wysokości 15 % agencja płatnicza informuje danego beneficjenta, że w przypadku stwierdzenia tej samej niezgodności po raz kolejny, jego czyn zostanie uznany za umyślny w rozumieniu art. 40.
Artykuł 40
Obliczanie i stosowanie kar administracyjnych w przypadku umyślnej niezgodności
Jeżeli beneficjent umyślnie dopuścił się stwierdzonej niezgodności, do łącznej kwoty, o której mowa w art. 39 ust. 1, stosuje się zmniejszenie, które co do zasady wynosi 20 % tej łącznej kwoty.
Agencja płatnicza może jednak, na podstawie oceny ważności niezgodności, dokonanej przez właściwy organ kontrolny w poświęconej ocenie części sprawozdania z kontroli, biorąc pod uwagę kryteria, o których mowa w art. 38 ust. 1-4, postanowić o zmniejszeniu tego odsetka do co najmniej 15 % lub o zwiększeniu go do 100 % tej łącznej kwoty.
Artykuł 41
Kumulacja kar administracyjnych
Jeżeli niezgodność w rozumieniu art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt (2) lit. b) stanowi także niezgodność w rozumieniu art. 2 ust. 1 akapit drugi pkt (2) lit. a), kary administracyjne stosuje się zgodnie z przepisami ustanowionymi przez Komisję na podstawie art. 77 ust. 8 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1306/2013.
TYTUŁ V
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Artykuł 42
Przepis przejściowy dotyczący zasady wzajemnej zgodności
Artykuł 43
Uchylenie
Rozporządzenia (WE) nr 1122/2009 i (UE) nr 65/2011 tracą moc z dniem 1 stycznia 2015 r.
Rozporządzenia te stosuje się jednak nadal w stosunku do:
wniosków o płatności bezpośrednie złożonych w odniesieniu do okresów premiowych rozpoczynających się przed dniem 1 stycznia 2015 r.;
wniosków o płatność i wniosków o wsparcie złożonych w odniesieniu do roku 2014 i lat wcześniejszych oraz wniosków o płatność złożonych w odniesieniu do roku 2015 zgodnie z art. 66 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1698/2005; oraz
systemu kontroli i kar administracyjnych w odniesieniu do obowiązków rolników w zakresie zasady wzajemnej zgodności zgodnie z art. 85t i 103z rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 ( 18 ).
Artykuł 44
Wejście w życie i stosowanie
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się do wniosków o przyznanie pomocy, wniosków o wsparcie lub wniosków o płatność dotyczących lat składania wniosków lub okresów premiowych rozpoczynających się od dnia 1 stycznia 2015 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 320).
( 2 ) Rozporządzenie (WE) nr 1760/2000 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 lipca 2000 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestracji bydła i dotyczące etykietowania wołowiny i produktów z wołowiny oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 820/97 (Dz.U. L 204 z 11.8.2000, s. 1).
( 3 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 21/2004 z dnia 17 grudnia 2003 r. ustanawiające system identyfikacji i rejestracji owiec i kóz oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 i dyrektywy 92/102/EWG i 64/432/EWG (Dz.U. L 5 z 9.1.2004, s. 8).
( 4 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 228/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki w dziedzinie rolnictwa na rzecz regionów najbardziej oddalonych w Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 247/2006 (Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 23).
( 5 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 229/2013 z dnia 13 marca 2013 r. ustanawiające szczególne środki dotyczące rolnictwa dla mniejszych wysp Morza Egejskiego i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1405/2006 (Dz.U. L 78 z 20.3.2013, s. 41).
( 6 ) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, s. 1).
( 7 ) Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).
( 8 ) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7).
( 9 ) Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z 25.4.2007, s. 1).
( 10 ) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 796/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów pomocy bezpośredniej w zakresie wspólnej polityki rolnej oraz określonych systemów wsparcia dla rolników (Dz.U. L 141 z 30.4.2004, s. 18).
( 11 ) Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom) nr 1182/71 z dnia 3 czerwca 1971 r. określające zasady mające zastosowanie do okresów, dat i terminów (Dz.U. L 124 z 8.6.1971, s. 1).
( 12 ) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 809/2014 z dnia 17 lipca 2014 r. ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli, środków rozwoju obszarów wiejskich oraz zasady wzajemnej zgodności (Dz.U. L 227 z 31.7.2014, s. 69).
( 13 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671).
( 14 ) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 908/2014 z dnia 6 sierpnia 2014 r. ustanawiające zasady dotyczące stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do agencji płatniczych i innych organów, zarządzania finansami, rozliczania rachunków, przepisów dotyczących kontroli, zabezpieczeń i przejrzystości (Dz.U. L 255 z 28.8.2014, s. 59).
( 15 ) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 639/2014 z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie uzupełnienia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej oraz zmiany załącznika X do tego rozporządzenia (zob. s. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego)
( 16 ) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2078/92 z dnia 30 czerwca 1992 roku w sprawie metod produkcji rolnej zgodnych z wymaganiami ochrony środowiska i utrzymania obszarów wiejskich (Dz.U. L 215 z 30.7.1992, s. 85).
( 17 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) oraz zmieniające i uchylające niektóre rozporządzenia (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, s. 80).
( 18 ) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) (Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1–149).