EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 02006D0133-20081011

Consolidated text: Decyzja Komisji z dnia 13 lutego 2006 r. zobowiązująca państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje (notyfikowana jako dokument nr C(2006) 345) (2006/133/WE)

ELI: http://data.europa.eu/eli/dec/2006/133(1)/2008-10-11

2006D0133 — PL — 11.10.2008 — 003.001


Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

►B

DECYZJA KOMISJI

z dnia 13 lutego 2006 r.

zobowiązująca państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje

(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 345)

(2006/133/WE)

(Dz.U. L 052, 23.2.2006, p.34)

zmienione przez:

 

 

Dziennik Urzędowy

  No

page

date

►M1

DECYZJA KOMISJI z dnia 25 kwietnia 2008 r.

  L 115

41

29.4.2008

►M2

DECYZJA KOMISJI z dnia 15 maja 2008 r.

  L 130

22

20.5.2008

►M3

DECYZJA KOMISJI z dnia 19 sierpnia 2008 r.

  L 224

8

22.8.2008

►M4

DECYZJA KOMISJI z dnia 7 października 2008 r.

  L 271

47

11.10.2008




▼B

DECYZJA KOMISJI

z dnia 13 lutego 2006 r.

zobowiązująca państwa członkowskie do tymczasowego podjęcia dodatkowych środków przeciwko rozprzestrzenianiu się Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) w odniesieniu do obszarów w Portugalii innych niż te, na których organizm ten nie występuje

(notyfikowana jako dokument nr C(2006) 345)

(2006/133/WE)



KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie ( 1 ), w szczególności jej art. 16 ust. 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W przypadku gdy państwo członkowskie uznaje, że istnieje bezpośrednie niebezpieczeństwo wprowadzenia na jego terytorium Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) z innego państwa członkowskiego, należy zezwolić temu państwu na tymczasowe podjęcie dodatkowych środków niezbędnych do ochrony przed takim niebezpieczeństwem.

(2)

W dniu 25 czerwca 1999 r. Portugalia poinformowała pozostałe państwa członkowskie i Komisję, iż niektóre próby pobrane z drzew sosny pochodzących z jej terytorium uznano za porażone przez węgorka sosnowca. Komisja przyjęła decyzje 2000/58/WE ( 2 ) i 2001/218/WE ( 3 ) określające środki, jakie mają zostać podjęte w celu zwalczania węgorka sosnowca.

(3)

Z ocen dokonanych przez Biuro ds. Żywności i Weterynarii, z których ostatnie przeprowadzono w listopadzie 2004 r., przekazanych przez Portugalię dodatkowych informacji i przeprowadzonych przez inne państwa członkowskie urzędowych badań drewna, oddzielonej kory i roślin z rodzajów: Abies Mill., Cedrus Trew, Larix Mill., Picea A. Dietr., Pinus L., Pseudotsuga Carr. i Tsuga Carr. wynika, że wprowadzenie w Portugalii programu zwalczania węgorka sosnowca spowodowało, że rozprzestrzenianie się tego organizmu jest ograniczone do wyznaczonych obszarów w Portugalii. Jednakże podczas badań przeprowadzonych na tych obszarach stwierdzono, że nadal znajdują się tam drzewa z objawami porażenia przez węgorka sosnowca.

(4)

Podczas posiedzeń Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin, które odbyły się w lipcu 2004 r. i w maju 2005 r., dokonano oceny realizacji średniookresowego planu zwalczania węgorka sosnowca w Portugalii z lutego 2003 r., do którego wprowadzono zmiany w czerwcu 2003 r. Podczas ostatniego posiedzenia uznano, że zamierzony cel zmniejszenia poziomu porażenia w wyznaczonej strefie nie został jeszcze w pełni osiągnięty.

(5)

Portugalia powinna zatem w dalszym ciągu podejmować szczególne środki w odniesieniu do przemieszczania drewna, oddzielonej kory i roślin żywicielskich wewnątrz wyznaczonych obszarów w Portugalii oraz z takich obszarów do innych obszarów Portugalii i do pozostałych państw członkowskich.

(6)

Niezbędne jest również, by Portugalia w dalszym ciągu podejmowała środki w zakresie kontroli rozprzestrzeniania się organizmu w celu jego zwalczenia. W związku z tym należy przedstawić zaktualizowany średniookresowy plan zwalczania węgorka sosnowca mający na celu lepszą kontrolę jego rozprzestrzeniania się.

(7)

Pozostałe państwa członkowskie powinny w dalszym ciągu mieć możliwość stosowania dodatkowych środków pozwalających na ochronę ich terytoriów przed węgorkiem sosnowcem.

(8)

Skutki zastosowania środków nadzwyczajnych i realizacji planu średniookresowego powinny być stale poddawane ocenie, w szczególności w oparciu o informacje dostarczane przez Portugalię i pozostałe państwa członkowskie.

(9)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Zdrowia Roślin,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:



Artykuł 1

Do celów niniejszej decyzji stosuje się następujące definicje:

a) „węgorek sosnowiec”: Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al.;

b) „podatne drewno i kora”: drewno i oddzielona kora drzew iglastych (Coniferales), z wyjątkiem drzew z rodzaju Thuja L.;

c) „podatne rośliny”: rośliny (inne niż owoce i nasiona) z rodzajów: Abies Mill., Cedrus Trew, Larix Mill., Picea A. Dietr., Pinus L., Pseudotsuga Carr. i Tsuga Carr.

▼M1

Artykuł 2

▼M4

Do dnia 31 marca 2012 r. Portugalia oraz, w odpowiednich przypadkach, Hiszpania gwarantują, że spełnione są warunki ustanowione w załączniku w odniesieniu do podatnego drewna, kory i roślin, które mają być przemieszczane wewnątrz wyznaczonych obszarów, zdefiniowanych zgodnie z art. 5, lub poza nie, do obszarów innych niż wyznaczone obszary w państwach członkowskich lub do krajów trzecich.

▼M1

Do dnia 31 marca 2012 r., Portugalia realizuje plan zwalczania mający na celu ograniczenie rozprzestrzeniania się szkodnika i jego zwalczenie. Plan ten zawiera szczegółowe informacje na temat gospodarowania wewnątrz wyznaczonego obszaru gatunkami roślin bardzo podatnymi na węgorka sosnowca w warunkach panujących w Portugalii. Plan ten będzie poddawany corocznemu przeglądowi do dnia 31 grudnia danego roku

▼B

Artykuł 3

Państwa członkowskie przeznaczenia inne niż Portugalia mogą:

▼M3

a) poddawać badaniom na obecność węgorka sosnowca przesyłki zawierające podatne drewno, korę i rośliny przywiezione z Portugalii i przemieszczane na ich terytorium;

▼B

b) podjąć dalsze właściwe kroki w celu przeprowadzenia urzędowego monitorowania takich przesyłek, aby ustalić, czy są zgodne z odpowiednimi warunkami określonymi w Załączniku.

▼M2

Artykuł 4

1.  Państwa członkowskie prowadzą urzędowe badania roczne dotyczące występowania węgorka sosnowca, obejmujące podatne drewno, korę i rośliny pochodzące z ich terytoriów w celu ustalenia, czy istnieją jakiekolwiek dowody porażenia przez węgorka sosnowca.

Nie naruszając art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE, co roku do dnia 15 grudnia powiadamia się pozostałe państwa członkowskie i Komisję o wynikach tych badań.

2.   ►M4  Oprócz badań, o których mowa w ust. 1, Portugalia oraz, w odpowiednich przypadkach, Hiszpania przygotowują co roku plan badania dla wyznaczonych obszarów i przedstawiają ten plan Komisji do zatwierdzenia. Plan ten oparty jest na analizie ryzyka i uwzględnia rozmieszczenie podatnych roślin na terytorium tych krajów. ◄

O wynikach badania przeprowadzonego na podstawie tego planu bezzwłocznie powiadamia się Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie.

▼B

Artykuł 5

Portugalia ustanawia obszary, o których wiadomo, że nie występuje tam węgorek sosnowiec, oraz wyznacza obszary (zwane dalej „wyznaczonymi obszarami”) składające się z części, o których wiadomo, że węgorek sosnowiec tam występuje, oraz części uznanej za strefę buforową otaczającą pierwszą część na szerokości co najmniej 20 km, biorąc pod uwagę wyniki badań, o których mowa w art. 4.

▼M4

Jeżeli wyniki badania, o którym mowa w art. 4 ust. 2, wskazują na obecność węgorka sosnowca w odległości mniejszej niż 20 km od granicy z Hiszpanią, Portugalia natychmiast informuje o tym fakcie Hiszpanię. Jeżeli obecność węgorka sosnowca zostanie potwierdzona w odległości do 3 km od granicy z Hiszpanią lub jeżeli w ciągu jednego roku obecność węgorka sosnowca wykryta zostanie w pobliżu miejsc, w których węgorek sosnowiec wystąpił po raz pierwszy, Hiszpania ustanowi na swoim terytorium obszar wyznaczony, jako przedłużenie obszaru wyznaczonego w Portugalii, obejmujący strefę buforową o szerokości 20 km wokół miejsca wykrycia węgorka sosnowca.

▼B

Komisja opracowuje wykaz „obszarów”, o których wiadomo, że nie występuje tam węgorek sosnowiec, i przekazuje taki wykaz Stałemu Komitetowi ds. Zdrowia Roślin oraz państwom członkowskim. Obszary w Portugalii nieumieszczone we wspomnianym wykazie uznaje się za wyznaczone obszary.

▼M2

Wspomniany wykaz jest aktualizowany zgodnie z wynikami badań, o których mowa w art. 4, i ustaleniami zgłoszonymi na mocy art. 16 ust. 1 dyrektywy 2000/29/WE.

▼B

Artykuł 6

Niniejszym uchyla się decyzję 2001/218/WE.

Artykuł 7

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.




ZAŁĄCZNIK

Do celów art. 2 powinny być spełnione następujące warunki:

▼M3

1.  ►M4  Bez uszczerbku dla przepisów określonych w pkt 2, w przypadku przemieszczania z wyznaczonych obszarów na obszary inne niż wyznaczone obszary w państwach członkowskich lub do krajów trzecich, a także w przypadku przemieszczania z części wyznaczonych obszarów, o których wiadomo, że węgorek sosnowiec tam występuje, do części wyznaczonych obszarów pełniących rolę strefy buforowej: ◄

a) podatnym roślinom o miejscu przeznaczenia na terytorium Wspólnoty towarzyszy paszport roślin przygotowany i wydany zgodnie z przepisami dyrektywy Komisji 92/105/EWG ( 4 ), po:

 poddaniu roślin urzędowej kontroli i stwierdzeniu, że są one wolne od oznak i objawów porażenia przez węgorka sosnowca, oraz

 stwierdzeniu braku objawów występowania węgorka sosnowca w miejscu produkcji lub jego bezpośrednim sąsiedztwie od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacji;

b) podatne drewno i oddzielona kora, inne niż drewno w postaci:

 wiórów, kawałków, odpadów lub ścinków drewnianych uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych,

 skrzyń, klatek lub bębnów,

 palet, palet skrzyniowych lub innych platform załadunkowych,

 drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników,

ale łącznie z drewnem o miejscu przeznaczenia na terytorium Wspólnoty, które nie zachowało swojej naturalnie krągłej powierzchni, opatrzone jest paszportem roślin, o którym mowa w lit. a), po poddaniu drewna lub oddzielonej kory właściwej obróbce termicznej przy minimalnej temperaturze rdzenia drewna wynoszącej 56 °C przez 30 minut w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

c) podatne drewno o miejscu przeznaczenia na terytorium Wspólnoty w formie wiórów, kawałków, odpadów lub ścinków drewnianych uzyskanych w całości lub w części z tych drzew iglastych opatrzone jest paszportem roślin, o którym mowa w pkt a), po poddaniu go właściwemu zabiegowi fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

d) podatne drewno pochodzące z wyznaczonych obszarów, w postaci nowo wytworzonego drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie krągłej powierzchni oraz drewno w postaci nowo wytworzonych skrzyń, klatek, bębnów oraz podobnych opakowań, palet, palet skrzyniowych i innych platform załadunkowych, nadstawek do palet płaskich bez względu na to, czy są w danej chwili używane do transportu wszelkiego rodzaju przedmiotów, jest poddawane jednemu z zatwierdzonych środków wyszczególnionych w załączniku I do międzynarodowej normy środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15): Wytyczne do przepisów dotyczących drzewnych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym oraz oznakowane zgodnie z załącznikiem II do wymienionej normy.

Portugalia zapewnia dołączanie paszportu roślin, o którym mowa w pkt 1 lit. a), lub umieszczanie oznakowania zgodnego z międzynarodową normą środków fitosanitarnych FAO (ISPM nr 15) były załączane do każdej przemieszczanej jednostki podatnego drewna, kory czy też roślin.

▼B

2)  ►M4  W przypadkach przemieszczania wewnątrz wyznaczonych obszarów: ◄

▼M1

a) Podatne rośliny poddawane są następującym zabiegom:

(i) podatnym roślinom uprawianym w miejscach produkcji, w których – lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie – nie zaobserwowano objawów występowania węgorka sosnowca od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacyjnego, i uznanym podczas urzędowych inspekcji za wolne od oznak i objawów występowania węgorka sosnowca, w czasie ich przemieszczania z miejsca produkcji towarzyszy wspomniany paszport roślin;

(ii) podatne rośliny uprawiane w miejscach produkcji, w których – lub w ich bezpośrednim sąsiedztwie – zaobserwowano objawy występowania węgorka sosnowca od rozpoczęcia ostatniego pełnego cyklu wegetacyjnego, lub uznane za porażone przez węgorka sosnowca, nie są przemieszczane z miejsca produkcji i są niszczone przez spalenie;

(iii) podatne rośliny uprawiane w miejscach takich jak lasy lub publiczne bądź prywatne ogrody, które uznano za porażone przez węgorka sosnowca, lub wykazujące jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej, bądź znajdujące się na terenach rekultywowanych:

 jeżeli zostały zidentyfikowane w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, są w tym okresie wycinane, lub

 jeżeli zostały zidentyfikowane w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, są wycinane natychmiast, oraz

 poddawane są badaniom na obecność węgorka sosnowca w każdym przypadku, gdy takie podatne rośliny znajdują się w części wyznaczonego obszaru oznaczonej jako strefa buforowa zgodnie z art. 5. Jeżeli obecność została potwierdzona, porażone rośliny i wszystkie podatne rośliny w promieniu co najmniej 50 m od porażonych roślin, a obowiązkowo w promieniu pokrywającym co najmniej dziesięć podatnych roślin, są niszczone (strefa ogniska). Wszystkie podatne rośliny w strefie o promieniu co najmniej 50 m wokół strefy ogniska są urzędowo kontrolowane co dwa miesiące w okresie co najmniej roku od usunięcia porażonych roślin (strefa bezpieczeństwa). Jeżeli w tym okresie ponownie stwierdzona zostanie obecność węgorka sosnowca, wyznaczony obszar należy zmienić zgodnie z art. 5 akapit pierwszy;

▼M4 —————

▼B

b) w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, podatne drewno w formie drewna okrągłego lub piłowanego, z korą lub bez kory, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni:

i) uzyskane z drzew uznanych za porażone przez węgorka sosnowca lub znajdujących się na terenach rekultywowanych, bądź wykazujących jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej, jest przed dniem 2 kwietnia:

 niszczone przez spalenie pod urzędową kontrolą w odpowiednich miejscach, lub

 przemieszczone pod urzędową kontrolą do:

 

 zakładu przetwórczego w celu rozdrobnienia i utylizacji w tym zakładzie, lub

 zakładu przemysłowego w celu wykorzystania jako paliwo drzewne w tym zakładzie; lub

 zakładu przetwórczego, gdzie drewno jest:

 

 poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

 rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca.

ii) uzyskane z drzew innych niż wymienione w ppkt i) poddaje się urzędowym badaniom na obecność węgorka sosnowca i szkodników z rodzaju Monochamus spp.; jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. zostanie potwierdzona, drewno podlega przepisom, o których mowa w ppkt i); jeżeli obecność węgorka sosnowca oraz szkodników z rodzaju Monochamus spp. nie zostanie potwierdzona, drewno może zostać przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu przetwórczego celem dalszego wykorzystania jako drewno konstrukcyjne lub w drodze odstępstwa przemieszczone pod urzedową kontrolą na obszary Portugalii inne niż wyznaczone, do zatwierdzonych zakładów przetwórczych, zgłoszonych Komisji, gdzie – w okresie między dniem 1 listopada a dniem 1 kwietnia – uzyskane z niego drewno lub wióry są:

 w przypadku wiórów, wykorzystane do celów przemysłowych w zatwierdzonym zakładzie przetwórczym, lub

 w przypadku drewna:

 

 poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut; dalsze przemieszczanie drewna poddanego obróbce termicznej może być dozwolone, jeżeli drewnu towarzyszy paszport roślin, lub

 rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca; dalsze przemieszczanie drewna poddanego fumigacji może być dozwolone, jeżeli drewnu towarzyszy paszport roślin, lub

 rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych w tym zakładzie, lub

 przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu, gdzie drewno jest:

 

 poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

 rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca, lub

 rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych;

c) w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, podatne drewno w formie drewna okrągłego lub piłowanego, z korą lub bez kory, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni:

i) otrzymane z drzew uznanych za porażone przez węgorka sosnowca lub znajdujących się na terenach rekultywowanych bądź wykazujących jakiekolwiek objawy słabej kondycji zdrowotnej jest:

 natychmiast niszczone przez spalenie pod urzędową kontrolą w odpowiednim miejscu, lub

 natychmiast okorowane w odpowiednich miejscach poza lasem, zanim zostanie przemieszczone pod urzędową kontrolą do miejsc składowania, gdzie drewno jest poddane zabiegowi przy użyciu odpowiedniego insektycydu lub jest przechowywane w odpowiednich i zatwierdzonych warunkach mokrego przechowywania dostępnych przynajmniej podczas wspomnianego okresu, w celu dalszego przemieszczenia do zakładu przemysłowego, gdzie drewno jest:

 

 natychmiast rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych, lub

 natychmiast wykorzystane jako paliwo opałowe w tym zakładzie, lub

 natychmiast poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

 natychmiast rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

ii) otrzymane z drzew innych niż drzewa, o których mowa w ppkt i), jest natychmiast okorowane w miejscu ścięcia lub w jego najbliższym sąsiedztwie, oraz jest:

 poddane urzędowemu badaniu na obecność węgorka sosnowca i szkodników z rodzaju Monochamus spp.; jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. zostanie potwierdzona, drewno podlega przepisom, o których mowa w ppkt i); jeżeli obecność węgorka sosnowca lub szkodników z rodzaju Monochamus spp. nie zostanie potwierdzona, drewno może zostać przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu przetwórczego do dalszego wykorzystania jako drewno konstrukcyjne, lub

 przemieszczone pod urzędową kontrolą do zakładu, gdzie drewno jest:

 

 rozdrobnione i wykorzystane do celów przemysłowych, lub

 poddane obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę rdzenia drewna wynoszącą 56 °C przez 30 minut, lub

 rozdrobnione i poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

d) podatna kora jest:

 niszczona przez spalenie lub wykorzystana jako paliwo w przemysłowym zakładzie przetwórczym, lub

 poddana obróbce termicznej w taki sposób, aby osiągnąć minimalną temperaturę 56 °C przez 30 minut w całej korze, lub

 poddana fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ona wolna od żywych osobników węgorka sosnowca;

▼M1

e) Podatne drewno w formie odpadów powstałych w trakcie wyrębu jest, pod urzędowym nadzorem, spalane w odpowiednich miejscach lub krojone na kawałki grubości i szerokości poniżej 3 cm i pozostawiane na miejscu:

 w okresie od dnia 1 listopada do dnia 1 kwietnia, w tym okresie, lub

 w okresie od dnia 2 kwietnia do dnia 31 października, natychmiast;

f) podatne drewno w formie odpadów powstałych podczas jego przetwarzania jest natychmiast spalane w odpowiednich miejscach pod urzędową kontrolą, wykorzystane jako paliwo drzewne w zakładzie przetwórczym lub poddane fumigacji w celu zagwarantowania, że jest ono wolne od żywych osobników węgorka sosnowca;

▼M4

g) pochodzące z wyznaczonych obszarów podatne drewno w formie nowo wyprodukowanych skrzyń do pakowania, klatek, bębnów oraz podobnych opakowań, palet, palet skrzyniowych lub innych platform załadunkowych, nadstawek do palet płaskich, drewna sztauerskiego, przekładek drewnianych i wsporników, łącznie z drewnem, które nie zachowało swojej naturalnie zaokrąglonej powierzchni, jest poddawane jednemu z zatwierdzonych środków wyszczególnionych w załączniku I do międzynarodowych standardów dla środków sanitarnych FAO (ISPM nr 15): Wytyczne do przepisów dotyczących drzewnych materiałów opakowaniowych w handlu międzynarodowym i znakowane zgodnie z załącznikiem II do wymienionych standardów.



( 1 ) Dz.U. L 169 z 10.7.2000, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/77/WE (Dz.U. L 296 z 12.11.2005, str. 17).

( 2 ) Dz.U. L 21 z 26.1.2000, str. 36.

( 3 ) Dz.U. L 81 z 21.3.2001, str. 34. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2003/127/WE (Dz.U. L 50 z 25.3.2003, str. 27).

( 4 ) Dz.U. L 4 z 8.1.1993, s. 22.

Top