EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 01992R3911-20030605

Consolidated text: Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3911/92 z dnia 9 grudnia 1992 r. w sprawie wywozu dóbr kultury

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/1992/3911/2003-06-05

1992R3911 — PL — 05.06.2003 — 003.001


Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

►B

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 3911/92

z dnia 9 grudnia 1992 r.

w sprawie wywozu dóbr kultury

(Dz.U. L 395, 31.12.1992, p.1)

zmienione przez:

 

 

Dziennik Urzędowy

  No

page

date

►M1

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 2469/96 z dnia 16 grudnia 1996 r.

  L 335

9

24.12.1996

►M2

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 974/2001 z dnia 14 maja 2001 r.

  L 137

10

19.5.2001

►M3

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 806/2003 z dnia 14 kwietnia 2003 r.

  L 122

1

16.5.2003




▼B

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 3911/92

z dnia 9 grudnia 1992 r.

w sprawie wywozu dóbr kultury



RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 113,

uwzględniając wniosek Komisji ( 1 ),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ( 2 ),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ( 3 ),

a także mając na uwadze, co następuje:

w związku z urzeczywistnieniem rynku wewnętrznego, potrzebne są zasady dotyczące handlu z państwami trzecimi, w celu ochrony dóbr kultury;

w świetle konkluzji ze spotkania Rady w dniu 19 listopada 1990 r., wydaje się niezbędne podjęcie środków, w szczególności w celu zapewnienia, że wywóz dóbr kultury podlega jednolitym kontrolom na zewnętrznych granicach Wspólnoty;

system taki powinien nakładać wymóg przedstawienia pozwolenia wydanego przez właściwe Państwo Członkowskie, przed wywozem dóbr kultury objętych niniejszym rozporządzeniem; wymaga to jasnego zdefiniowania zakresu stosowania takich środków oraz procedur dla ich realizacji; wprowadzenie systemu powinno być możliwie najbardziej proste i skuteczne; należy utworzyć Komitet w celu wspierania Komisji przy wykonywaniu obowiązków nałożonych na nią przez niniejsze rozporządzenie;

z uwagi na znaczne doświadczenie władz Państw Członkowskich w stosowaniu rozporządzenia Rady (EWG) nr 1468/81 z dnia 19 maja 1981 r. w sprawie wzajemnej pomocy między władzami administracyjnymi Państw Członkowskich oraz współpracy między nimi i Komisją w celu zapewnienia prawidłowego stosowania prawa dotyczącego spraw celnych lub rolnych ( 4 ), w niniejszej sprawie należy stosować wspomniane rozporządzenie;

załącznik do niniejszego rozporządzenia ma na celu wyjaśnienie kategorii dóbr kultury, które powinny podlegać szczególnej ochronie w handlu z państwami trzecimi, lecz nie zmierza on do naruszania definiowania przez Państwa Członkowskie narodowych dóbr kultury, w rozumieniu art. 36 Traktatu,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:



Artykuł 1

Bez uszczerbku dla uprawnień Państw Członkowskich przyznanych na mocy art. 36 Traktatu, wyrazy „dobra kultury” odnoszą się, do celów niniejszego rozporządzenia, do pozycji wymienionych w załączniku.



TYTUŁ 1

Pozwolenie na wywóz

Artykuł 2

1.  Wywóz dóbr kultury poza obszar celny Wspólnoty objęty jest wymogiem przedstawienia pozwolenia na wywóz.

2.  Pozwolenie na wywóz jest wydawane na wniosek zainteresowanej osoby:

 przez właściwy organ Państwa Członkowskiego, na którego terytorium, dany przedmiot kultury został zgodnie z prawem i ostatecznie umieszczony, dnia 1 stycznia 1993 r.,

 lub, następnie, przez właściwy organ Państwa Członkowskiego, na którego terytorium jest on umieszczony w następstwie zarazem zgodnej z prawem i ostatecznej wysyłki z innego Państwa Członkowskiego, lub przywozu z państwa trzeciego, bądź ponownego przywozu z państwa trzeciego po zgodnej z prawem wysyłce z Państwa Członkowskiego do tego kraju.

Jednakże bez uszczerbku dla ust. 4, Państwo Członkowskie, które jest właściwe, zgodnie z dwoma tiret akapitu pierwszego, jest upoważnione, aby nie wymagać pozwoleń na wywóz dóbr kultury określonych w tiret pierwszym i drugim kategorii A1 załącznika, jeżeli mają one ograniczoną archeologiczną lub naukową wartość, oraz pod warunkiem że nie pochodzą one bezpośrednio z wykopalisk, odkryć i terenów archeologicznych w Państwie Członkowskim, oraz że ich obecność na rynku jest zgodna z prawem.

Do celów niniejszego rozporządzenia można odmówić wydania pozwolenia na wywóz, w przypadku gdy dobra kultury, o których mowa, podlegają ustawodawstwu chroniącemu narodowe dobra kultury o wartości artystycznej, historycznej lub archeologicznej w zainteresowanym Państwie Członkowskim.

W przypadku gdy to konieczne, władze określone w akapicie pierwszym tiret drugie, skontaktują się z właściwymi władzami Państwa Członkowskiego, z którego pochodzi dany przedmiot kultury, oraz w szczególności z właściwymi władzami w rozumieniu dyrektywy Rady 93/…/EWG z dnia… w sprawie zwrotu przedmiotów kultury bezprawnie wywiezionych z terytorium Państwa Członkowskiego ( 5 ).

3.  Pozwolenie na wywóz jest ważne w całej Wspólnocie.

4.  Bez uszczerbku dla przepisów niniejszego artykułu, bezpośredni wywóz z obszaru celnego Wspólnoty narodowych dóbr kultury posiadających wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną, które nie są dobrami kultury w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, podlega prawu wewnętrznemu Państwa Członkowskiego wywozu.

Artykuł 3

1.  Państwa Członkowskie dostarczają Komisji wykaz organów upoważnionych do wydawania pozwoleń na wywóz dóbr kultury.

2.  Komisja publikuje wykaz tych organów oraz wszelkie zmiany do tego wykazu w serii „C”Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.

Artykuł 4

Pozwolenie na wywóz jest przedstawiane na poparcie zgłoszenia wywozowego, podczas wykonywania celnych formalności wywozowych, w urzędzie celnym, który jest właściwy do przyjęcia takiego zgłoszenia.

Artykuł 5

1.  Państwa Członkowskie mogą ograniczyć ilość urzędów celnych upoważnionych do przeprowadzania formalności związanych z wywozem dóbr kultury.

2.  Państwa Członkowskie korzystające z możliwości przyznanej przez ust. 1, powiadamiają Komisję o należycie upoważnionych urzędach celnych.

Komisja publikuje te informacje w serii „C”Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich.



TYTUŁ 2

Współpraca administracyjna

Artykuł 6

Do celów wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia, przepisy rozporządzenia (EWG) nr 1468/81, w szczególności przepisy dotyczące poufności informacji, stosuje się mutatis mutandis.

Poza współpracą przewidzianą w akapicie pierwszym, Państwa Członkowskie podejmą wszelkie niezbędne czynności w celu ustanowienia, w kontekście ich wzajemnych stosunków, współpracy między władzami celnymi oraz właściwymi władzami określonymi w art. 4 dyrektywy 93/…/EWG ( 6 ).



TYTUŁ 3

Przepisy ogólne i końcowe

Artykuł 7

Przepisy niezbędne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia, w szczególności te dotyczące formy, jaka ma być zastosowana (na przykład wzoru i właściwości technicznych) zostaną przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 8 ust. 2.

▼M3

Artykuł 8

1.  Komisję wspomaga komitet.

2.  W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego ustępu zastosowanie mają art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE ( 7 )

3.  Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

▼B

Artykuł 9

Każde Państwo Członkowskie ustala kary, które będą stosowane za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia. Kary muszą być wystarczające, aby wspierać zgodność z tymi przepisami.

Artykuł 10

Każde Państwo Członkowskie powiadamia Komisję o środkach podjętych na mocy niniejszego rozporządzenia.

Komisja przekazuje te informacje pozostałym Państwom Członkowskim.

Co trzy lata Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie na temat wykonania niniejszego rozporządzenia.

Rada przeanalizuje skuteczność rozporządzenia po okresie trzech lat jego stosowania oraz, stanowiąc na wniosek Komisji, dokona wszelkich koniecznych dostosowań.

W każdym przypadku, Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, bada co trzy lata i, w odpowiednim przypadku, aktualizuje liczby wymienione w załączniku, na podstawie ekonomicznych i walutowych wskaźników we Wspólnocie.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich dyrektywy 93/…/EWG ( 8 ).

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.




ZAŁĄCZNIK

KATEGORIE PRZEDMIOTÓW KULTURY OBJĘTYCH ART. 1

A.



1.  Przedmioty archeologiczne mające więcej niż 100 lat, które pochodzą z:

 

— wykopalisk i odkryć lądowych lub podwodnych

9705 00 00

— terenów archeologicznych

9706 00 00

— zbiorów archeologicznych

 

2.  Elementy stanowiące integralną część pomników artystycznych, historycznych lub religijnych, które zostały rozczłonkowane, mające więcej niż 100 lat

9705 00 00

9706 00 00

►M1  

3.  Obrazy i malarstwo, inne niż włączone do kategorii 3A lub 4, wykonane w całości ręcznie przy użyciu jakichkolwiek materiałów czy technik (1)

 ◄

9701

▼M1

3A.  Akwarele, gwasze i pastele wykonane w całości ręcznie przy użyciu jakichkolwiek materiałów (1)

 

▼B

►M1  

4.  Mozaiki wykonane w całości ręcznie przy użyciu jakichkolwiek materiałów, inne niż te, które zalicza się do kategorii 1 lub 2, i rysunki wykonane w całości ręcznie przy użyciu jakichkolwiek materiałów lub technik (1)

 ◄

6914

9701

5.  Oryginalne ryciny, druki, serigrafie i litografie z ich odpowiednimi płytami oraz oryginalne plakaty (1)

Dział 49

9702 00 00

8442 50 99

6.  Oryginalne rzeźby lub posągi oraz kopie wyprodukowane według tego samego procesu co oryginał (1), inne niż te w kategorii 1

9703 00 00

7.  Fotografie, filmy oraz ich negatywy (1)

3704

3705

3706

4911 91 80

8.  Inkunabuły i manuskrypty, łącznie z mapami i partyturami muzycznymi, pojedynczo lub w zbiorach (1)

9702 00 00

9706 00 00

4901 10 00

4901 99 00

4904 00 00

4905 91 00

4905 99 00

4906 00 00

9.  Książki mające więcej niż 100 lat, pojedynczo lub w zbiorach

9705 00 00

9706 00 00

10.  Mapy drukowane mające więcej niż 200 lat

9706 00 00

11.  Archiwa, oraz wszelkie ich elementy, dowolnego rodzaju lub w formie dowolnego środka, mające więcej niż 50 lat

3704

3705

3706

4901

4906

9705 00 00

9706 00 00

12. a)  Zbiory (2) i okazy ze zbiorów zoologicznych, botanicznych, mineralogicznych lub anatomicznych;

9705 00 00

b)  Zbiory (2) o wartości historycznej, paleontologicznej, etnograficznej lub numizmatycznej

9705 00 00

13.  Środki transportu mające więcej niż 75 lat

9705 00 00

Działy 86-89

14.  Wszelkie pozostałe antyki nie zawarte w kategoriach A.1–A.13

a)  mające 50-100 lat:

— zabawki, gry

Dział 95

— wyroby ze szkła

7013

— wyroby jubilerskie ze złota lub srebra

7114

— meble

Dział 94

— przyrządy optyczne, fotograficzne lub kinematograficzne

Dział 90

— instrumenty muzyczne

Dział 92

— zegary i zegarki oraz ich części

Dział 91

— wyroby z drewna

Dział 44

— wyroby ceramiczne

Dział 69

— tkaniny dekoracyjne

5805 00 00

— dywany

Rozdział 57

— tapety ścienne

4814

— broń

Dział 93

b)  mające więcej niż 100 lat

9706 00 00

(1)   Które mają więcej niż 50 lat i nie należą do ich twórców.

(2)   Jak zdefiniował Trybunał Sprawiedliwości w swoim orzeczeniu w sprawie 252/84: „Przedmiotami kolekcjonerskimi w rozumieniu pozycji nr 97.05 Wspólnej Taryfy Celnej są takie przedmioty, które posiadają wymagane cechy aby włączyć je do zbioru, to znaczy przedmioty, które są stosunkowo rzadkie, nie są normalnie wykorzystywane do pierwotnych celów, są przedmiotem specjalnych transakcji poza normalnym obrotem przedmiotami o podobnej użyteczności oraz posiadają wysoką wartość”.

Przedmioty kultury z kategorii A.1–A.14 są objęte niniejszym rozporządzeniem tylko jeżeli ich wartość odpowiada, lub jest wyższa, od progów finansowych objętych pkt B.

B.

Progi finansowe stosowane do niektórych kategorii objętych punktem A (w ecu)

▼M2

WARTOŚĆ:

Niezależnie od wartości

▼B

 1 (przedmioty archeologiczne)

 2 (rozczłonkowane pomniki)

 8 (inkunabuły i manuskrypty)

 11 (archiwa)

15 000

 4 (mozaiki i rysunki)

 5 (ryciny)

 7 (fotografie)

 10 (drukowane mapy)

▼M1

30 000

 3A. (Akwarele, gwasze i pastele)

▼B

50 000

 6 (rzeźby)

 9 (książki)

 12 (zbiory)

 13 (środki transportu)

 14 (wszelkie inne przedmioty)

150 000

 3 (obrazy)

Ocena, czy spełnione są, czy nie, warunki dotyczące wartości finansowej, musi być dokonana, gdy został złożony wniosek o wydanie pozwolenia na wywóz. Wartość finansowa jest to wartość przedmiotu kultury w Państwie Członkowskim określonym w art. 2 ust. 2 rozporządzenia.

▼M2

W przypadku Państw Członkowskich, w których euro nie jest obowiązującą walutą, wyrażone w euro wartości określone w Załączniku zostaną wyrażone w walutach krajowych po przeliczeniu na podstawie kursu wymiany z dnia 31 grudnia 2001 r. opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Od dnia 31 grudnia 2001 r. równowartość wyrażona w walutach krajowych będzie co dwa lata poddawana korekcie. Obliczenie równowartości będzie dokonywane na podstawie wyrażonej w euro średniej dziennej wartości tych walut z okresu ostatnich 24 miesięcy do ostatniego dnia sierpnia poprzedzającego korektę, która wchodzi w życie z dniem 31 grudnia. Na wniosek Komisji, Komitet Doradczy ds. Dóbr Kultury będzie dokonywał korekty sposobu obliczenia, z reguły po upływie dwóch lat od pierwszego zastosowania sposobu obliczania. Przy każdej korekcie wartości wyrażone w euro, jak również ich równowartości w walucie krajowej będą okresowo publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich w pierwszych dniach listopada poprzedzającego datę wejścia w życie korekty.



( 1 ) Dz.U. C 53 z 28.2.1992, str. 8.

( 2 ) Dz.U. C 176 z 13.7.1992, str. 31.

( 3 ) Dz.U. C 223 z 31.8.1992, str. 10.

( 4 ) Dz.U. L 144 z 2.6.1981, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 945/87 (Dz.U. L 90 z 2.4.1987, str. 3).

( 5 ) Nieprzyjęta jeszcze w momencie niniejszej publikacji; zgodnie z art. 11 poniżej, niniejsze rozporządzenie wejdzie w życie trzeciego dnia po opublikowaniu dyrektywy w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

( 6 ) Patrz przypis art. 2 ust. 2.

( 7 ) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

( 8 ) Dyrektywa w sprawie zwrotu przedmiotów kultury bezprawnie wywiezionych z terytorium Państwa Członkowskiego, już wspomniana w art. 2 ust. 2 i art. 6, nie została jeszcze przyjęta w momencie niniejszej publikacji.

Top