C2006/193E/02

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
EUR-Lex - C2006/193E/02 - EN

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document C2006/193E/02

Help

PROTOKÓŁ
Wtorek 6 wrzesień 2005

Dz.U. C 193E z 17.8.2006, pp. 16–122 (ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)

HTML

PDF

Official Journal

17.8.2006

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

CE 193/16

PROTOKÓŁ

(2006/C 193 E/02)

PRZEBIEG POSIEDZENIA

PRZEWODNICTWO: Jacek Emil SARYUSZ-WOLSKI

Wiceprzewodniczący

1. Otwarcie posiedzenia

Posiedzenie zostało otwarte o godzinie 9.05.

2. Składanie dokumentów

Złożono następujące dokumenty:

przez Radę i Komisję:

—

Projekt decyzji Parlamentu Europejkiego i Rady w sprawie Europejskiego Roku na rzecz Równych Szans dla Wszystkich (2007) — W kierunku sprawiedliwego społeczeństwa (COM(2005)0225 — C6-0178/2005 — 2005/0107(COD)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: LIBE
	opinia: BUDG, EMPL, CULT, FEMM

—

Projekt rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1348/2000 z 29 maja 2000 r. w sprawie doręczania dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych lub handlowych w Państwach Członkowskich (COM(2005)0305 — C6-0232/2005 — 2005/0126(COD)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: JURI
	opinia: LIBE

—

Ten tytuł nie jest jeszcze dostępny we wszystkich językach. Proposal for a European Parliament and Council directive on criminal measures aimed at ensuring the enforcement of intellectual property rights (COM(2005)0276 [01] — C6-0233/2005 — 2005/0127(COD)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: JURI
	opinia: ITRE, IMCO, LIBE

—

Projekt rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (COM(2005)0181 — C6-0234/2005 — 2005/0090(CNS)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: BUDG
	opinia: CONT

—

Projekt decyzji ramowej Rady w sprawie uwzględniania między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej wyroków skazujących w przypadku nowego postępowania karnego (COM(2005) 0091 — C6-0235/2005 — 2005/0018(CNS)).

odesłany

komisja przedm. właśc.: LIBE

—

Projekt decyzji Rady ustanawiającej na lata 2007-2013 program szczegółowy „Prawa podstawowe i obywatelstwo“ jako część programu ogólnego „Prawa podstawowe i sprawiedliwość“ (COM(2005) 0122 [02] — C6-0236/2005 — 2005/0038(CNS)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: LIBE
	opinia: BUDG, CULT

—

Projekt decyzji Rady ustanawiającej na lata 2007-2013 program szczegółowy „Wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych“ jako część programu ogólnego „Prawa podstawowe i sprawiedliwość“ (COM(2005)0122 [03] — C6-0237/2005 — 2005/0039(CNS)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: LIBE
	opinia: BUDG

—

Projekt decyzji Rady ustanawiającej Europejski Fundusz na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich na lata 2007-2013 jako część programu ogólnego „Solidarność i zarządzanie przepływami migracyjnymi“ (COM(2005)0123 [03] — C6-0238/2005 — 2005/0048(CNS)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: LIBE
	opinia: DEVE, BUDG, EMPL, CULT

—

Projekt budżetu korygującego nr 4 na rok budżetowy 2005 (11220/2005 — C6-0239/2005 — 2005/2079(BUD)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: BUDG
	opinia: AFET, DEVE

—

Projekt budżet korygujący nr 5 na rok budżetowy 2005 (11221/2005 — C6-0240/2005 — 2005/2126(BUD)).

odesłany

komisja przedm. właśc.: BUDG

—

Projekt decyzji Rady ustanawiającej program szczegółowy „Zapobieganie aktom terrorystycznym, gotowość i zarządzanie skutkami“ na okres 2007-2013 — Program ogólny „Bezpieczeństwo i ochrona wolności“ (COM(2005)0124 [01] — C6-0241/2005 — 2005/0034(CNS)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: LIBE
	opinia: AFET, BUDG

—

Projekt decyzji Rady ustanawiającej program szczegółowy „Zapobieganie i zwalczanie przestępczości“ na lata 2007-2013 — Program ogólny „Bezpieczeństwo i ochrona wolności“ (COM(2005) 0124 [02] — C6-0242/2005 — 2005/0035(CNS)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: LIBE
	opinia: BUDG

—

Projekt rozporządzenia Rady w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru (COM (2005)0263 [01] — C6-0243/2005 — 2005/0118(CNS)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: AGRI
	opinia: DEVE, INTA, BUDG, CONT, REGI

—

Projekt rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników (COM(2005)0263 [02] — C6-0244/2005 — 2005/0119(CNS)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: AGRI
	opinia: DEVE, INTA, BUDG, CONT, REGI

—

Projekt rozporządzenia Rady ustanawiającego tymczasowy plan restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie Europejskiej i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1258/1999 w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (COM(2005)0263 [03] — C6-0245/2005 — 2005/0120(CNS)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: AGRI
	opinia: DEVE, INTA, BUDG, CONT, REGI

—

Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady uchylającej dyrektywę 90/544/EWG w sprawie pasm częstotliwości wyznaczonych dla skoordynowanego wprowadzenia paneuropejskiego naziemnego publicznego radiowego systemu przywoławczego we Wspólnocie (COM(2005)0361 — C6-0248/2005 — 2005/0147(COD)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: ITRE
	opinia: IMCO

—

Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie statystyk dotyczących transportu towarów wodami śródlądowymi (COM(2005)0366 — C6-0249/2005 — 2005/0150(COD)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: TRAN
	opinia: ECON

—

Wniosek dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 2000/14/WE w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do emisji hałasu do środowiska przez urządzenia używane na zewnątrz pomieszczeń. (COM(2005)0370 — C6-0250/2005 — 2005/0149(COD)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: ENVI
	opinia: ITRE, IMCO

—

Wniosek dotyczący dyrektywy Rady określającej szczegółowe zasady zwrotu podatku od wartości dodanej, przewidzianego w dyrektywie 77/388/EWG podatnikom niemającym siedziby na terytorium kraju lecz mającym siedzibę w innym Państwie Członkowskim (COM(2004)0728 [03] — C6-0251/2005 — 2005/0807(CNS)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: ECON
	opinia: IMCO

—

Wniosek dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie finansowania normalizacji europejskiej (COM(2005)0377 — C6-0252/2005 — 2005/0157(COD)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: IMCO
	opinia: BUDG, ITRE

—

Ten tytuł nie jest jeszcze dostępny we wszystkich językach. Proposition de décision du Parlement européen et du Conseil établissant un régime simplifié de contrôle des personnes aux frontières exterieures, fondé sur la reconnaissance unilatérale par la République tchèque, l'Estonie, Chypre, la Lettonie, la Lituanie, la Hongrie, Malte, la Pologne, la Slovénie et la Slovaquie de certains documents comme équivalant à leurs visas nationaux aux fins de transit par leur territoire (COM(2005) 0381 [01] — C6-0253/2005 — 2005/0158(COD)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: LIBE
	opinia: AFET

—

Ten tytuł nie jest jeszcze dostępny we wszystkich językach. Proposition de decision du Parlement européen et du Conseil établissant un régime simplifie de contrôle des personnes aux frontières extérieures, fondé sur la reconnaissance unilatérale par les États membres, aux fins de transit par leur territoire, de certains titres de séjour délivrés par la Suisse et le Liechtenstein (COM(2005)0381 [02] — C6-0254/2005 — 2005/0159(COD)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: LIBE
	opinia: AFET

—

Inicjatywa Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zmierzająca do przyjęcia decyzji Rady zmieniającej decyzję 2003/170/WSiSW w sprawie wspólnego wykorzystywania oficerów łącznikowych oddelegowanych za granicę przez organy ścigania Państw Członkowskich (10706/2005 — C6-0255/2005 — 2005/0808(CNS)).

odesłany

komisja przedm. właśc.: LIBE

—

Ten tytuł nie jest jeszcze dostępny we wszystkich językach. Proposal for a regulation of the European Parliament and of the Council on the European Monitoring Centre for Drugs and Drug Addiction (recast) (COM(2005)0399 — C6-0256/2005 — 2005/0166(COD)).

odesłany	komisja przedm. właśc.: LIBE
	opinia: ENVI, JURI

3. Przesunięcie środków

Komisja Budżetowa rozpatrzyła wniosek w sprawie przesunięcia środków DEC 18/2005 Komisji Europejskiej (C6-0186/2005 — SEC(2005)0683 końcowy).

Po zapoznaniu się z opinią Rady, Komisja Budżetowa udzieliła zgody na całkowite przesunięcie środków zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia finansowego z dnia 25 czerwca 2002 r.

* *

Komisja Budżetowa rozpatrzyła wniosek w sprawie przesunięcia środków DEC 19/2005 Komisji Europejskiej (C6-0187/2005 — SEC(2005)0684 końcowy).

Po zapoznaniu się z opinią Rady, Komisja Budżetowa udzieliła zgody na całkowite przesunięcie środków zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia finansowego z dnia 25 czerwca 2002 r.

* *

Komisja Budżetowa rozpatrzyła wniosek w sprawie przesunięcia środków DEC 20/2005 Komisji Europejskiej (C6-0188/2005 — SEC(2005)0685 końcowy).

Po zapoznaniu się z opinią Rady, Komisja Budżetowa udzieliła zgody na całkowite przesunięcie środków zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia finansowego z dnia 25 czerwca 2002 r.

* *

Komisja Budżetowa rozpatrzyła wniosek w sprawie przesunięcia środków DEC 21/2005 Komisji Europejskiej (C6-0189/2005 — SEC(2005)0757 końcowy).

Po zapoznaniu się z opinią Rady, Komisja Budżetowa udzieliła zgody na całkowite przesunięcie środków zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia finansowego z dnia 25 czerwca 2002 r.

* *

Komisja Budżetowa rozpatrzyła wniosek w sprawie przesunięcia środków DEC 22/2005 Komisji Europejskiej (C6-0212/2005 — SEC(2005)0821 końcowy).

Po zapoznaniu się z opinią Rady, Komisja Budżetowa udzieliła zgody na całkowite przesunięcie środków zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia finansowego z dnia 25 czerwca 2002 r.

* *

Komisja Budżetowa rozpatrzyła wniosek w sprawie przesunięcia środków DEC 23/2005 Komisji Europejskiej (C6-0227/2005 — SEC(2005)0822 końcowy).

Po zapoznaniu się z opinią Rady, Komisja Budżetowa udzieliła zgody na całkowite przesunięcie środków zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia finansowego z dnia 25 czerwca 2002 r.

* *

Komisja Budżetowa rozpatrzyła wniosek w sprawie przesunięcia środków DEC 24/2005 Komisji Europejskiej (C6-0228/2005 — SEC(2005)0899 końcowy).

Po zapoznaniu się z opinią Rady, Komisja Budżetowa udzieliła zgody na całkowite przesunięcie środków zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia finansowego z dnia 25 czerwca 2002 r.

* *

Komisja Budżetowa rozpatrzyła wniosek w sprawie przesunięcia środków DEC 26/2005 Komisji Europejskiej (C6-0229/2005 — SEC(2005)0901 końcowy).

Po zapoznaniu się z opinią Rady, Komisja Budżetowa udzieliła zgody na całkowite przesunięcie środków zgodnie z art. 24 ust. 3 rozporządzenia finansowego z dnia 25 czerwca 2002 r.

4. Katastrofy naturalne (pożary i powodzie) (złożone projekty rezolucji)

Złożono następujące projekty rezolucji na zakończenie debaty w sprawie katastrof naturalnych (pożarów i powodzi), zgodnie z art. 103 ust. 2 Regulaminu (pkt 18 protokołu z dnia 05.09.2005):

—

Gerardo Galeote Quecedo, Françoise Grossetête, Luís Queiró, Othmar Karas, Markus Ferber, Richard Seeber, Luis de Grandes Pascual, László Surján, Daniel Varela Suanzes-Carpegna, José Ribeiro e Castro, María Esther Herranz García, María del Pilar Ayuso González i Cristina Gutiérrez-Cortines, w imieniu grupy PPE-DE, w sprawie pożarów mających miejsce tego lata w Europie Południowej oraz powodzi w Europie Środkowej (B6-0458/2005);

—	Vittorio Prodi, w imieniu grupy ALDE, w sprawie katastrof naturalnych mających miejsce w Unii Europejskiej w lecie (B6-0462/2005);

—	Rosa Miguélez Ramos, Edite Estrela, Heinz Kindermann i Herbert Bösch, w imieniu grupy PSE, w sprawie pożarów i powodzi w Europie w lecie 2005 r. (B6-0466/2005);

—	Liam Aylward, Alessandro Foglietta i Rolandas Pavilionis, w imieniu grupy UEN, w sprawie katastrof naturalnych mających miejsce tego lata w UE (B6-0467/2005);

—	Ilda Figueiredo, Pedro Guerreiro, Willy Meyer Pleite, Helmuth Markov i Dimitrios Papadimoulis, w imieniu grupy GUE/NGL, w sprawie katastrof naturalnych (pożarów i powodzi) (B6-0471/2005);

—	Claude Turmes, Satu Hassi i Eva Lichtenberger, w imieniu grupy Verts/ALE, w sprawie katastrof naturalnych (B6-0472/2005).

5. Debata nad przypadkami łamania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa (ogłoszenie o złożonych projektach rezolucji)

Zgodnie z art. 115 Regulaminu następujący posłowie lub grupy polityczne złożyli wniosek o przeprowadzenie takiej debaty nad następującymi projektami rezolucji:

I - GŁÓD W NIGRZE

—	Panagiotis Beglitis i Pasqualina Napoletano w imieniu grupy PSE, w sprawie sytuacji żywnościowej w Nigrze (B6-0460/2005);

—	Marie-Hélène Aubert, Marie Anne Isler Béguin i Frithjof Schmidt w imieniu grupy Verts/ALE, w sprawie głodu w Nigrze (B6-0464/2005);

—	Luisa Morgantini i Gabriele Zimmer w imieniu grupy GUE/NGL, w sprawie sytuacji żywnościowej w Nigrze (B6-0470/2005);

—	Fiona Hall i Johan Van Hecke w imieniu grupy ALDE, w sprawie głodu w Nigrze (B6-0473/2005);

—	John Bowis i Bernd Posselt w imieniu grupy PPE-DE, w sprawie głodu w Nigrze (B6-0476/2005);

—	Girts Valdis Kristovskis, Eoin Ryan i Roberts Zīle w imieniu grupy UEN, w sprawie głodu w Nigrze (B6-0479/2005).

II - NARUSZENIE PRAW CZŁOWIEKA W CHINACH, W SZCZEGÓLNOŚCI W ZAKRESIE SWOBODY WYZNANIA

—	Graham Watson w imieniu grupy ALDE, w sprawie naruszenia praw człowieka w Chinach, w szczególności w zakresie swobody wyznania (B6-0457/2005);

—	Pasqualina Napoletano w imieniu grupy PSE, w sprawie naruszenia praw człowieka w Chinach, w szczególności w zakresie swobody wyznania (B6-0461/2005);

—	Raül Romeva i Rueda, Hélène Flautre, Helga Trüpel i Claude Turmes w imieniu grupy Verts/ALE, w sprawie naruszenia praw człowieka w Chinach, w szczególności w zakresie swobody wyznania (B6-0465/2005);

—	Jonas Sjöstedt w imieniu grupy GUE/NGL, w sprawie podstawowych swobód w Chinach (B6-0469/2005);

—	José Ribeiro e Castro, Mario Mauro, John Bowis, Bernd Posselt, Vytautas Landsbergis, Thomas Mann i Georg Jarzembowski w imieniu grupy PPE-DE, w sprawie naruszenia praw człowieka w Chinach, w szczególności w zakresie swobody wyznania (B6-0475/2005);

—	Bastiaan Beider w imieniu grupy IND/DEM, w sprawie naruszenia praw człowieka w Chinach, w szczególności w zakresie swobody wyznania (B6-0477/2005);

—	Cristiana Muscardini, Marcin Libicki, Konrad Szymański i Roberta Angelilli w imieniu grupy UEN, w sprawie swobody wyznania w Chinach (B6-0478/2005).

III - SYTUACJA WIĘŹNIÓW POLITYCZNYCH W SYRII

—	Philippe Morillon w imieniu grupy ALDE, w sprawie sytuacji praw człowieka w Syrii, w szczególności przypadek Riada Seifa i Mamuna al Humsiego (B6-0456/2005);

—	Pasqualina Napoletano w imieniu grupy PSE, w sprawie sytuacji więźniów politycznych w Syrii (B6-0459/2005);

—	Hélène Flautre i Cem Özdemir w imieniu grupy Verts/ALE, w sprawie więźniów politycznych w Syrii, w szczególności przypadek Riada Seifa i Mamuna al Humsiego (B6-0463/2005);

—	Vittorio Agnoletto w imieniu grupy GUE/NGL, w sprawie sytuacji praw człowieka w Syrii (B6-0468/ 2005);

—	Charles Tannock i Bernd Posselt w imieniu grupy PPE-DE, w sprawie sytuacji praw człowieka w Syrii (B6-0474/2005);

—	Cristiana Muscardini i Sebastiano (Nello) Musumeci w imieniu grupy UEN, w sprawie więźniów politycznych w Syrii (B6-0480/2005).

Czas wystąpień przyznany zostanie zgodnie z art. 142 Regulaminu.

6. Ochrona zdrowia i bezpieczeństwo pracy: narażenie pracowników na promieniowanie optyczne ***II (debata)

Zalecenie do drugiego czytania w sprawie wspólnego stanowiska przyjętego przez Radę w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na ryzyko spowodowane czynnikami fizycznymi (promieniowaniem optycznym) (dziewiętnasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) [05571/6/2005 — C6-0129/2005 — 1992/0449B((COD)] — Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych.

Sprawozdawca: Csaba Őry (A6-0249/2005).

Głos zabrał Jacques Barrot (wiceprzewodniczący Komisji).

Csaba Őry przedstawił zalecenie do drugiego czytania.

Głos zabrali: Ria Oomen-Ruijten w imieniu grupy PPE-DE, Stephen Hughes w imieniu grupy PSE, Elizabeth Lynne w imieniu grupy ALDE, Sepp Kusstatscher w imieniu grupy Verts/ALE, Ilda Figueiredo w imieniu grupy GUE/NGL, Roger Helmer niezrzeszony, Thomas Mann, Harlem Désir, Marian Harkin, Elisabeth Schroedter, Jiří Maštálka, Anja Weisgerber, Karin Jöns, Alyn Smith, Philip Bushill-Matthews, Harald Ettl, Alexander Radwan, Ole Christensen, Avril Doyle, Proinsias De Rossa i Jacques Barrot.

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 4.7 protokołu z dnia 07.09.2005.

7. Program PROGRESS ***I (debata)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej program wspólnotowy na rzecz zatrudnienia i solidarności społecznej — PROGRESS [COM(2004)0488 — C6-0092/2004 — 2004/0158(COD)] — Komisja Zatrudnienia i Spraw Socjalnych.

Sprawozdawca: Karin Jöns (A6-0199/2005)

Głos zabrał Jacques Barrot (wiceprzewodniczący Komisji).

Karin Jöns przedstawiła sprawozdanie.

Głos zabrali: Ilda Figueiredo (sprawozdawczyni komisji opiniodawczej FEMM), Raymond Langendries w imieniu grupy PPE-DE, i Jan Andersson w imieniu grupy PSE.

PRZEWODNICTWO: Miroslav OUZKÝ

Wiceprzewodniczący

Głos zabrali: Luigi Cocilovo w imieniu grupy ALDE, Bairbre de Brún w imieniu grupy GUE/NGL, Derek Roland Clark w imieniu grupy IND/DEM, Ria Oomen-Ruijten, Richard Howitt, Siiri Oviir, Kyriacos Triantaphyllides, Marie Panayotopoulos-Cassiotou, Lissy Gröner, Anna Záborská, Rodi Kratsa-Tsagaropoulou i Jacques Barrot.

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 9.15 protokołu z dnia 06.09.2005

8. Telewizja bez granic (debata)

Sprawozdanie w sprawie zastosowania artykułów 4 i 5 dyrektywy 89/552/EWG „Telewizja bez granic“ w zakresie zmienionym przez dyrektywę 97/36/WE, w okresie 2001-2002 [2004/2236(INI)] — Komisja Kultury i Edukacji.

Sprawozdawca: Henri Weber (A6-0202/2005).

Henri Weber przedstawił sprawozdanie.

Głos zabrali: Luis Herrero-Tejedor w imieniu grupy PPE-DE, Gyula Hegyi w imieniu grupy PSE, Claire Gibault w imieniu grupy ALDE, Helga Trüpel w imieniu grupy Verts/ALE, Dimitrios Papadimoulis w imieniu grupy GUE/NGL, Ruth Hieronymi, Vladimír Železný w imieniu grupy IND/DEM, Nikolaos Sifunakis, Giulietto Chiesa, Alyn Smith, Mario Borghezio, Manolis Mavrommatis, Maria Badia I Cutchet, Anneli Jäätteenmäki, Thomas Wise, Ivo Belet i Jacques Barrot (wiceprzewodniczący Komisji).

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 9.17 protokołu z dnia 06.09.2005

PRZEWODNICTWO: Antonios TRAKATELLIS

Wiceprzewodniczący

9. Głosowanie

Szczegóły głosowania (poprawki, głosowania odrębne, podzielone, itp.) zawarte są w załączniku 1 do protokołu.

9.1. Wniosek o zasięgnięcie opinii Komitetu Ekonomiczno-Społecznego: Struktura, przedmiot i ramy oceny debaty o Unii Europejskiej (art. 117 Regulaminu)

Wniosek o zasięgnięcie opinii Komitetu Ekonomiczno-Społecznego: Struktura, przedmiot i ramy oceny debaty o Unii Europejskiej

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 1)

Zatwierdzono

9.2. Wniosek o zasięgnięcie opinii Komitetu Regionów: Struktura, przedmioty i ramy oceny debaty o Unii Europejskiej (art. 118 Regulaminu)

Wniosek o zasięgnięcie opinii Komitetu Regionów: Struktura, przedmioty i ramy oceny debaty o Unii Europejskiej

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 2)

Zatwierdzono

9.3. Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego UE/Maroko w następstwie rozszerzenia *** (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Zalecenie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie podpisania Protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, oraz Królestwem Maroka, z drugiej strony, uwzględniającego przystąpienie do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej [9649/2005 — COM(2004)0848 — C6-0200/2005 — 2004/0292(AVC)] — Komisja Spraw Zagranicznych.

Sprawozdawca: Elmar Brok (A6-0219/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 3)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0308)

W ten sposób Parlament wyraził swoją zgodę.

9.4. Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego UE/Tunezja w następstwie rozszerzenia *** (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Zalecenie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia Protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Republiką Tunezyjską z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii [9648/2005 — COM(2004)0736 — C6-0199/2005 — 2004/0265(AVC)] — Komisja Spraw Zagranicznych.

Sprawozdawca: Elmar Brok (A6-0220/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 4)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0309)

W ten sposób Parlament wyraził swoją zgodę.

9.5. Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego UE/Jordania w następstwie rozszerzenia *** (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Zalecenie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie przyjęcia Protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Jordańskim Królestwem Haszymidzkim z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej [5092/2005 — COM(2004)0578 — C6-0202/2005 — 2004/ 0196(AVC)] — Komisja Spraw Zagranicznych.

Sprawozdawca: Elmar Brok (A6-0221/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 5)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0310)

W ten sposób Parlament wyraził swoją zgodę.

9.6. Wspólna organizacja rynku surowca tytoniowego * (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (EWG) nr 2075/92 w sprawie wspólnej organizacji rynku surowca tytoniowego [COM(2005)0235 — C6-0193/ 2005 — 2005/0105(CNS)] — Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Sprawozdawca: Joseph Daul (A6-0233/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 6)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0311)

9.7. Znakowanie ekologicznego sposobu produkcji na produktach rolnych i środkach spożywczych * (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 2092/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz odnośnego znakowania produktów rolnych i środków spożywczych [COM(2005)0194 — C6-0140/2005 — 2005/0094(CNS)] — Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

Sprawozdawca: Joseph Daul (A6-0234/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 7)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0312)

9.8. Faza rozmieszczania i faza operacyjna europejskiego programu radiowej nawigacji satelitarnej ***I (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wprowadzenia w życie fazy rozmieszczania i fazy operacyjnej europejskiego programu radiowej nawigacji satelitarnej [COM(2004)0477 — C6-0087/2004 — 2004/0156(COD)] — Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii.

Sprawozdawca: Etelka Barsi-Pataky (A6-0212/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 8)

PROJEKT KOMISJI, POPRAWKI i PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0313)

W związku z głosowaniem głos zabrali:

—	Etelka Barsi-Pataky (sprawozdawczym), przedstawiając ustną poprawkę do poprawek 6, 7, 8 i 19, która została przyjęta.

9.9. Umowa WE/Liban dotycząca pewnych aspektów usług lotniczych * (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Libanu dotyczącej pewnych aspektów usług lotniczych [COM(2005)0062 — C6-0059/2005 — 2005/0012(CNS)] — Komisja Transportu i Turystyki.

Sprawozdawca: Paolo Costa (A6-0232/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 9)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0314)

9.10. Umowa WE/Gruzja dotycząca pewnych aspektów usług lotniczych * (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Gruzją dotyczącej pewnych aspektów usług lotniczych [COM(2005)0061 — C6-0060/2005 — 2005/0009(CNS)] — Komisja Transportu i Turystyki.

Sprawozdawca: Paolo Costa (A6-0231/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 10)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0315)

9.11. Dane dotyczące działalności połowowej i systemów teledetekcji * (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie elektronicznego rejestrowania i sprawozdawczości dotyczącej działalności połowowej i systemów teledetekcji [COM(2004)0724 — C6-0187/2004 — 2004/0252(CNS)] — Komisja Rybołówstwa.

Sprawozdawca: Paulo Casaca (A6-0238/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 11)

PROJEKT KOMISJI, POPRAWKI i PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0316)

9.12. Umowa WE-Albania o readmisji osób przebywających nielegalnie * (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie podpisania umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Albanii w sprawie readmisji osób przebywających nielegalnie [COM(2004) 0092 — C6-0053/2005 — 2004/0033(CNS)] — Komisja Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych.

Sprawozdawca: Ewa Klamt (A6-0214/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 12)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0317)

9.13. Dostęp do pomocy zagranicznej Wspólnoty * (art. 131 Regulaminu) (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady dotyczącego dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty [8977/2005 — C6-0156/2005 — 2005/0806(CNS)] — Komisja Rozwoju.

Sprawozdawca: Michael Gahler (A6-0239/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 13)

PROJEKT KOMISJI, POPRAWKI i PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto w jednym głosowaniu (P6_TA(2005)0318)

9.14. Gospodarowanie odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego ***II (głosowanie)

Zalecenie do drugiego czytania wspólnego stanowiska przyjętego przez Radę w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego oraz zmieniającej dyrektywę 2004/35/WE [16075/1/2004 — C6-0128/2005 — 2003/0107 (COD)] — Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności.

Sprawozdawca: Jonas Sjöstedt (A6-0236/2005)

(Wymagana większość kwalifikowana)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 14)

WSPÓLNE STANOWISKO RADY

Ogłoszono zatwierdzenie w formie poprawionej (P6_TA(2005)0319)

9.15. Program Progress ***I (głosowanie)

Sprawozdawca: Karin Jöns (A6-0199/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 15)

PROJEKT KOMISJI

Zatwierdzony w formie poprawionej (P6_TA(2005)0320)

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ

Przyjęto (P6_TA(2005)0320)

W związku z głosowaniem głos zabrali:

—	Lívia Járóka, przedstawiając poprawki ustne do poprawek 6 i 23; Karin Jöns (sprawozdawczym), zabrała głos w sprawie ww. poprawek. Zważywszy na fakt, że ponad 37 posłów sprzeciwiło się uwzględnianiu rzeczonych poprawek ustnych, nie zostały one poddane pod głosowanie;

—	na zakończenie głosowania sprawozdawczym podziękowała członkom tymczasowej komisji ds. wyzwań politycznych i środków budżetowych w rozszerzonej Unii Europejskiej w latach 2007-2013 za współpracę.

9.16. Przyszłość przemysłu włókienniczego i odzieżowego po 2005 r. (głosowanie)

Sprawozdanie w sprawie przyszłości przemysłu włókienniczego i odzieżowego po 2005 roku [2004/2265 (INI)] — Komisja Handlu Zagranicznego.

Sprawozdawca: Tokia Saïfi (A6-0193/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 16)

PROJEKT REZOLUCJI

Przyjęto (P6_TA(2005)0321)

W związku z głosowaniem głos zabrali:

—	Pedro Guerreiro, w imieniu grupy politycznej GUE/NGL, przedstawił poprawkę ustną do poprawki 9, która została przyjęta.

9.17. Telewizja bez granic (głosowanie)

Sprawozdawca: Henri Weber (A6-0202/2005)

(Wymagana zwykła większość)

(Szczegóły głosowania: załącznik 1, pkt 17)

PROJEKT REZOLUCJI

Przyjęto (P6_TA(2005)0322)

10. Wyjaśnienia dotyczące głosowania

Pisemne wyjaśnienia dotyczące sposobu głosowania:

Pisemne wyjaśnienia złożone zgodnie z art. 16 3 ust. 3 Regulaminu zamieszczone zostaną w pełnym sprawozdaniu z niniejszego posiedzenia.

Ustne wyjaśnienia dotyczące głosowania:

Sprawozdanie Karin Jöns — A6-0199/2005

—	Hynek Fajmon

—	Sprawozdanie Tokia Saïfi — A6-0193/2005

Alexander Stubb i Jörg Leichtfried

11. Korekty do głosowania

Korekty do głosowania znajdują się na stronie internetowej „Séance en direct“, w części „Résultats des votes (appels nominaux)/Results of votes (Roll call votes)“ oraz w wersji wydrukowanej załącznika 2 pt. „Wyniki głosowania imiennego“.

Wersja elektroniczna dostępna na stronach Europarl będzie regularnie aktualizowana przez okres maksymalnie dwóch tygodni licząc od dnia głosowania.

Lista korekt do głosowania zostanie następnie zamknięta w celu jej przetłumaczenia i opublikowania w Dzienniku Urzędowym.

(Posiedzenie zostało zawieszone o godzinie 12.40 i wznowione o 15.05.)

PRZEWODNICTWO: Luigi COCILOVO

Wiceprzewodniczący

12. Zatwierdzenie protokołu poprzedniego posiedzenia

Protokół poprzedniego posiedzenia został zatwierdzony.

13. Rok budżetowy 2006

Przedstawienie przez Radę projektu budżetu ogólnego — Rok budżetowy 2006

Ivan Lewis (urzędujący Przewodniczący Rady) dokonał prezentacji.

Punkt został zamknięty.

14. Budżet ogólny Unii Europejskiej na rok 2006 (debata)

Budżet ogólny Unii Europejskiej na rok 2006

Głos zabrali: Janusz Lewandowski (przewodniczący komisji BUDG), Giovanni Pittella (sprawozdawca ds. budżetu ogólnego na rok 2006), Valdis Dombrovskis (sprawozdawca ds. budżetu ogólnego na rok 2006), Dalia Grybauskaitė (członkini Komisji), Laima Liucija Andrikienė w imieniu grupy PPE-DE, Constanze Angela Krehl w imieniu grupy PSE, István Szent-Iványi w imieniu grupy ALDE, Helga Trüpel w imieniu grupy Verts/ALE, Esko Seppänen w imieniu grupy GUE/NGL, i Lars Wohlin w imieniu grupy IND/DEM.

PRZEWODNICTWO: Dagmar ROTH-BEHRENDT

Wiceprzewodnicząca

Głos zabrali: Wojciech Roszkowski w imieniu grupy UEN, Sergej Kozlík niezrzeszony, Margrietus van den Berg, Anne E. Jensen, Georgios Karatzaferis, Véronique De Keyser, Annemie Neyts-Uyttebroeck, David Martin, Nathalie Griesbeck, Katerina Batzeli, Jan Mulder, Teresa Riera Madurell, Jamila Madeira, Kyösti Tapio Virrankoski, Jutta D. Haug, Catherine Guy-Quint, Bogusław Liberadzki, Martine Roure, Lissy Gröner, Heinz Kindermann i Joseph Muscat.

Debata została zamknięta.

15. Projekt budżetu korygującego nr 4/2005 (tsunami) — Mobilizacja instrumentu elastyczności — tsunami (debata)

Sprawozdanie w sprawie projektu budżetu korygującego nr 4/2005 na rok budżetowy 2005 — Sekcja III — Komisja (tsunami) [11220/2005 — C6-0239/2005 — 2005/2079(BUD)] — Komisja Budżetowa.

Sprawozdawca: Salvador Garriga Polledo (A6-0255/2005)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie mobilizacji instrumentu elastyczności na rzecz wspomagania odbudowy i odnowy krajów dotkniętych tsunami zgodnie z pkt. 24 Porozumienia Międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r. [SEC(2005)0548 — C6-0127/2005 — 2005/2083(ACI)] — Komisja Budżetowa.

Sprawozdawca: Reimer Böge (A6-0254/2005)

Salvador Garriga Polledo przedstawił sprawozdanie (A6-0255/2005).

Reimer Böge przedstawił sprawozdanie (A6-0254/2005).

Głos zabrali: Nirj Deva (sprawozdawca komisji opiniodawczej DEVE), Ingeborg Gräßle w imieniu grupy PPE-DE, Catherine Guy-Quint w imieniu grupy PSE, Kyösti Tapio Virrankoski w imieniu grupy ALDE, Helga Trüpel w imieniu grupy Verts/ALE, Alessandro Battilocchio niezrzeszony, Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk, Anders Wijkman (sprawozdawca komisji opiniodawczej DEVE) i Dalia Grybauskaitè (członkini Komisji).

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 4.4 protokołu z dnia 07.09.2005 i pkt 4.1 protokołu z dnia 07.09.2005.

(Posiedzenie zawieszone o godzinie 17:15 w oczekiwaniu na turę pytań, zostało wznowione o godzinie 17.30.)

PRZEWODNICTWO: Sylvia-Yvonne KAUFMANN

Wiceprzewodnicząca

16. Tura pytań (pytania do Komisji)

Parlament rozpatrzył pytania do przedłożenia Komisji (B6-0330/2005).

Część pierwsza

Pytanie 38 (Panagiotis Beglitis): Wywóz produktów z Byłej Jugosławiańskiej Republikii Macedonii (FYROM).

László Kovács (członek Komisji) udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytanie uzupełniające postawione przez Panagiotisa Beglitisa.

Pytanie 39 (Seán Ó Neachtain): Internetowe programy szpiegujące.

Viviane Reding (członkini Komisji) udzieliła odpowiedzi na pytanie oraz na pytanie uzupełniające postawione przez Seána Ó Neachtaina.

Z powodu nieobecności pytającego, pytanie 40 zostaje pozostawione bez odpowiedzi.

Część druga

Pytanie 41 (Nikolaos Vakalis): Perspektywa finansowa na lata 2007-2013.

Dalia Grybauskaitė (członkini Komisji) udzieliła odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Nikolaosa Vakalisa i Davida Martina.

Pytanie 42 (Justas Vincas Paleckis): Nowe środki służące stworzeniu idei zjednoczonej Europy i informowaniu obywateli Państw Członkowskich o praktycznych osiągnięciach UE.

Pytanie 43 (Gay Mitchell): Plan D.

Margot Wallström (wiceprzewodnicząca Komisji) odpowiedziała na pytania oraz na pytania uzupełniające postawione przez Justasa Vincasa Paleckisa, Gay'a Mitchella, Davida Martina, Paula Rübiga i Elmara Broka.

Pytanie 44 (Nils Lundgren): Strategia informacyjna UE.

Margot Wallström udzieliła odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Nilsa Lundgrena, Elmara Broka i Jana Anderssona.

Pytanie 45 (Bart Staes): Europejskie ramy prawne służące zwalczaniu transgranicznej przestępczości związanej z odpadami.

Franco Frattini (wiceprzewodniczący Komisji) udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytanie uzupełniające postawione przez Barta Staesa.

Z powodu nieobecności pytającego, pytanie 46 zostaje pozostawione bez odpowiedzi.

Pytanie 47 (Sarah Ludford): Amerykańskie listy „no— fly“.

Franco Frattini udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Sophie in 't Veld (zastępca autora), Paula Rübiga i Dimitriosa Papadimoulisa.

Pytanie 48 (Bernd Posselt): Akademia Policyjna i kontrole na granicach zewnętrznych.

Franco Frattini udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytanie uzupełniające postawione przez Bernda Posselta.

Pytanie 49 (Dimitrios Papadimoulis): Europejska Agencja ds. Zarządzania Współpracą Operacyjną na Granicach Zewnętrznych Państw Członkowskich.

Franco Frattini udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytanie uzupełniające postawione przez Dimitriosa Papadimoulisa.

Pytanie 50 (Claude Moraes): Przejrzystość Europolu.

Franco Frattini udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Claude'a Moraesa i Jamesa Hugh Allistera.

Z powodu nieobecności pytającego, pytanie 51 zostaje pozostawione bez odpowiedzi.

Głos zabrał John Purvis w sprawie przebiegu tury pytań.

Pytanie 52 (Joachim Wuermeling): Skandal związany z niemieckimi wizami.

Franco Frattini udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytania uzupełniające postawione przez Ewę Klamt (zastępca autora) i Manfreda Webera.

Z powodu nieobecności pytającego, pytanie 53 zostaje pozostawione bez odpowiedzi.

Pytanie 54 (Inger Segelström): Przesiedlenia i limity liczbowe dotyczące uchodźców.

Franco Frattini udzielił odpowiedzi na pytanie oraz na pytanie uzupełniające postawione przez Inger Segelström.

Pytania od 55 do 94 zostaną rozpatrzone na piśmie.

Tura pytań do Komisji została zamknięta.

(Posiedzenie zostało zawieszone o godzinie 19.10 i wznowione o 21.00.)

PRZEWODNICTWO: Ingo FRIEDRICH

Wiceprzewodniczący

17. Ochrona niepełnoletnich i godności ludzkiej w związku z konkurencją usług audiowizualnych i informacyjnych ***I (debata)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ochrony niepełnoletnich i godności ludzkiej i prawa do odpowiedzi w związku z konkurencją europejskiej branży audiowizualnej i informacyjnej [COM(2004)0341 — C6-0029/2004 — 2004/0117(COD)] — Komisja Kultury i Edukacji.

Sprawozdawca: Marielle De Sarnez (A6-0244/2005)

Głos zabrała Viviane Reding (członkini Komisji).

Marielle De Sarnez przedstawiła sprawozdanie.

Głos zabrali: Roberta Angelilli (sprawozdawczym komisji opiniodawczej LIBE), Vasco Graça Moura w imieniu grupy PPE-DE, Christa Prets w imieniu grupy PSE, Alfonso Andria w imieniu grupy ALDE, Michael Cramer w imieniu grupy Verts/ALE, Konrad Szymański w imieniu grupy UEN, Manolis Mavrommatis, Nikolaos Sifunakis, Ljudmila Novak, Aloyzas Sakalas, Luis Herrero-Tejedor, Laima Liucija Andrikienė i Viviane Reding.

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 4.8 protokołu z dnia 07.09.2005.

18. VAT: 1. Uproszczenie zobowiązań 2. System jednego okienka * (debata)

Sprawozdanie w sprawie: 1. wniosku dotyczącego dyrektywy Rady zmieniającej dyrektywę 77/388/EWG w celu uproszczenia zobowiązań wynikających z podatku od wartości dodanej [COM(2004)0728 — C6-0024/2005 — 2004/02 61 (CNS)]

2. wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1798/2003 w celu wprowadzenia warunków współpracy administracyjnej w ramach systemu jednego okienka i procedury zwrotu podatku od wartości dodanej

[COM(2004)0728 — C6-0025/2005 — 2004/0262(CNS)] — Komisja Gospodarcza i Monetarna.

Sprawozdawca: Zsolt László Becsey (A6-0228/2005).

Głos zabrał László Kovács (członek Komisji).

Zsolt László Becsey przedstawił sprawozdanie.

Głos zabrali: Antolín Sánchez Presedo w imieniu grupy PSE, Margarita Starkevičiūtė w imieniu grupy ALDE, i László Kovács.

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 4.10 protokołu z dnia 07.09.2005.

19. Produkty lecznicze stosowane w pediatrii ***I (debata)

Sprawozdanie w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie produktów leczniczych stosowanych w pediatrii oraz zmieniającego rozporządzenie (EWG) nr 1768/92, dyrektywę 2001/83/WE i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 [COM(2004)0599 — C6-0159/2004 — 2004/0217(COD)] — Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności.

Sprawozdawca: Françoise Grossetête (A6-0247/2005).

Głos zabrał Günther Verheugen (wiceprzewodniczący Komisji).

Françoise Grossetête przedstawiła sprawozdanie.

Głos zabrali: Patrizia Toia (sprawozdawczym komisji opiniodawczej ITRE), John Bowis w imieniu grupy PPE DE, Dagmar Roth-Behrendt w imieniu grupy PSE, Jules Maaten w imieniu grupy ALDE, Hiltrud Breyer w imieniu grupy Verts/ALE, Adamos Adamou w imieniu grupy GUE/NGL, Johannes Blokland w imieniu grupy IND/DEM, Irena Belohorská niezrzeszona, Miroslav Mikolášik, Anne Ferreira, Mojca Drčar Murko, Carl Schlyter, Jiří Maštálka, Kathy Sinnott, Jan Tadeusz Masiel, Frederika Brepoels, Genowefa Grabowska, Marios Matsakis, Vittorio Agnoletto, Thomas Ulmer, Evangelia Tzampazi, Frédérique Ries, Richard Seeber, Dorette Corbey, Holger Krahmer, Alexander Stubb, Gyula Hegyi, Mia De Vits, Lasse Lehtinen i Günther Verheugen.

Debata została zamknięta.

Głosowanie: pkt 4.9 protokołu z dnia 07.09.2005.

20. Porządek dzienny następnego posiedzenia

Ustalony został porządek dzienny jutrzejszego posiedzenia (dokument „Porządek dzienny“ 360.636/OJME).

21. Zamknięcie posiedzenia

Posiedzenie zostało zamknięte o godzinie 23.35.

Julian Priestley

Sekretarz Generalny

Gérard Onesta

Wiceprzewodniczący

LISTA OBECNOŚCI

Podpisali:

Adamou, Agnoletto, Allister, Alvaro, Andersson, Andrejevs, Andria, Andrikienė, Angelilli, Antoniozzi, Arif, Arnaoutakis, Ashworth, Atkins, Attard-Montalto, Attwooll, Aubert, Audy, Auken, Ayala Sender, Aylward, Ayuso González, Bachelot-Narquin, Baco, Badia I Cutchet, Barón Crespo, Barsi-Pataky Batten, Battilocchio, Batzeli, Bauer, Beaupuy, Beazley, Becsey, Beer, Beglitis, Belder, Belet, Belohorská, Bennahmias, Beňová, Berend, Berès, van den Berg, Berger, Berlato, Berlinguer, Bertinotti, Bielan, Birutis, Blokland, Bloom, Bobošíková, Böge, Bösch, Bonde, Bono, Bonsignore, Booth, Borghezio, Borrell Fontelles, Bourlanges, Bourzai, Bowis, Bowles, Bozkurt, Bradbourn, Braghetto, Mihael Brejc, Brepoels, Breyer, Březina, Brie, Brok, Brunetta, Budreikaitė, Bullmann, van den Burg, Bushill-Matthews, Busk, Busquin, Buzek, Cabrnoch, Calabuig Rull, Callanan, Camre, Capoulas Santos, Carlotti, Carlshamre, Carnero González, Carollo, Casa, Casaca, Cashman, Caspary, Castex, del Castillo Vera, Catania, Cavada, Cederschiöld, Cercas, Chatzimarkakis, Chichester, Chiesa, Chmielewski, Christensen, Chruszcz, Cirino Pomicino, Claeys, Clark, Cocilovo, Coelho, Cohn-Bendit, Corbett, Corbey, Cornillet, Correia, Costa, Cottigny, Couteaux, Coveney, Cramer, Crowley, Marek Aleksander Czarnecki, Ryszard Czarnecki, D'Alema, Daul, Davies, de Brún, Degutis, Dehaene, De Keyser, Demetriou, De Michelis, Deprez, De Rossa, De Sarnez, Descamps, Désir, Deß, Deva, De Veyrac, De Vits, Díaz de Mera García Consuegra, Didžiokas, Díez González, Dillen, Dimitrakopoulos, Dionisi, Di Piętro, Dobolyi, Dombrovskis, Doorn, Douay, Dover, Doyle, Drčar Murko, Duchoň, Dührkop Dührkop, Duff, Duka-Zólyomi, Duquesne, Ebner, Ehler, Ek, El Khadraoui, Elles, Esteves, Estrela, Ettl, Eurlings, Jillian Evans, Jonathan Evans, Robert Evans, Fajmon, Falbr, Farage, Fatuzzo, Fava, Fazakas, Ferber, Fernandes, Fernández Martín, Anne Ferreira, Elisa Ferreira, Figueiredo, Fjellner, Flasarová, Flautre, Florenz, Foglietta, Fontaine, Ford, Fotyga, Fourtou, Fraga Estévez, Frassoni, Freitas, Friedrich, Fruteau, Gahler, Gaľa, García-Margallo y Marfil, García Pérez, Gargani, Garriga Polledo, Gaubert, Gauzès, Gawronski, Gentvilas, Geremek, Geringer de Oedenberg, Gibault, Gierek, Giertych, Gklavakis, Glante, Glattfelder, Goebbels, Goepel, Golik, Gollnisch, Gomes, Gomółka, Goudin, Genowefa Grabowska, Grabowski, Graça Moura, Graefe zu Baringdorf, Gräßle, de Grandes Pascual, Grech, Griesbeck, Gröner, de Groen-Kouwenhoven, Grosch, Grossetête, Gruber, Guardans Cambó, Guellec, Guerreiro, Guidoni, Gurmai, Guy-Quint, Gyürk, Hänsch, Hall, Hammerstein Mintz, Hamon, Handzlik, Hannan, Harangozó, Harbour, Harkin, Hasse Ferreira, Hassi, Hatzidakis, Haug, Heaton-Harris, Hedh, Hedkvist Petersen, Hegyi, Helmer, Henin, Hennicot-Schoepges, Hennis-Plasschaert, Herczog, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Honeyball, Hoppenstedt, Horáček, Howitt, Hudacky, Hudghton, Hughes, Hutchinson, Hybášková, Ibrisagic, Ilves, in 't Veld, Isler Béguin, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jäätteenmäki, Jałowiecki, Janowski, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jensen, Joan i Marí, Jöns, Jørgensen, Jonckheer, Jordan Cizelj, Juknevičienė, Jelko Kacin, Kaczmarek, Kallenbach, Kamall, Kamiński, Karas, Karatzaferis, Karim, Kasoulides, Kaufmann, Tunne Kelam, Kindermann, Kinnock, Kirkhope, Klamt, Klaß, Klich, Klinz, Knapman, Koch, Kohlíček, Konrad, Korhola, Kósáné Kovács, Koterec, Kozlik, Krahmer, Krarup, Krasts, Kratsa-Tsagaropoulou, Krehl, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kristovskis, Krupa, Kuc, Kudrycka, Kuhne, Kušķis, Kusstatscher, Kuźmiuk, Lagendijk, Laignel, Lamassoure, Lambert, Lambrinidis, Lambsdorff, Landsbergis, Lang, Langen, Langendries, Laperrouze, La Russa, Lauk, Lavarra, Lax, Lechner, Le Foll, Lehideux, Lehne, Lehtinen, Leichtfried, Leinen, Jean-Marie Le Pen, Marine Le Pen, Fernand Le Rachinel, Lévai, Janusz Lewandowski, Liberadzki, Libicki, Lichtenberger, Lienemann, Liotard, Iipietz, Locatelli, Lombardo, Louis, Lucas, Lulling, Lundgren, Lynne, Maat, Maaten, McGuinness, McMillan-Scott, Madeira, Malmström, Manders, Maňka, Erika Mann, Thomas Mann, Manolakou, Markov, Marques, Martens, David Martin, Hans-Peter Martin, Martinez, Martínez Martínez, Masiel, Masip Hidalgo, Maštálka, Mastenbroek, Mathieu, Mato Adrover, Matsakis, Matsis, Matsouka, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Medina Ortega, Meijer, Méndez de Vigo, Menéndez del Valle, Meyer Pleite, Miguélez Ramos, Mikko, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Mölzer, Montoro Romero, Moraes, Moreno Sánchez, Morgan, Morgantini, Morillon, Moscovici, Mote, Mulder, Musacchio, Muscardini, Muscat, Musotto, Mussolini, Musumeci, Myller, Napoletano, Nassauer, Nattrass, Navarro, Newton Dunn, Annemie Neyts-Uyttebroeck, Nicholson, Nicholson of Winterbourne, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Obiols i Germà, Özdemir, Olajos, Olbrycht, Ó Neachtain, Onesta, Onyszkiewicz, Oomen-Ruijten, Ortuondo Larrea, Őry, Ouzký, Oviir, Pack, Borut Pahor, Paleckis, Pálfi, Panayotopoulos-Cassiotou, Pannella, Panzeri, Papadimoulis, Papastamkos, Parish, Patrie, Peillon, Pęk, Alojz Peterle, Pflüger, Piecyk, Pieper, Pīks, Pinheiro, Pinior, Piotrowski, Pirilli, Piskorski, Pistelli, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Poignant, Pomés Ruiz, Portas, Posselt, Prets, Prodi, Purvis, Queiró, Rack, Radwan, Rapkay, Rasmussen, Remek, Reul, Reynaud, Ribeiro e Castro, Riera Madurell, Ries, Riis-Jørgensen, Rivera, Rizzo, Rogalski, Roithová, Romagnoli, Romeva i Rueda, Rosati, Roszkowski, Roth-Behrendt, Rothe, Rouček, Roure, Rudi Ubeda, Rübig, Rühle, Rutowicz, Ryan, Sacconi, Saïfi, Sakalas, Salafranca Sánchez-Neyra, Salinas García, Salvini, Samaras, Samuelsen, Sánchez Presedo, dos Santos, Sartori, Saryusz-Wolski, Savary, Savi, Sbarbati, Schapira, Scheele, Schenardi, Schierhuber, Schlyter, Schmidt, Ingo Schmitt, Pal Schmitt, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schroedter, Schulz, Schuth, Schwab, Seeber, Seeberg, Segelström, Seppänen, Siekierski, Sifunakis, Silva Peneda, Sinnott, Siwiec, Sjöstedt, Skinner, Škottová, Smith, Sommer, Sousa Pinto, Spautz, Speroni, Staes, Staniszewska, Starkevičiūtė, Šťastný, Stenzel, Sterckx, Stevenson, Stihler, Stockmann, Strejček, Strož, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Svensson, Swoboda, Szájer, Szejna, Szent-Iványi, Szymański, Tabajdi, Tajani, Takkula, Tannock, Tarabella, Tarand, Tatarella, Thomsen, Thyssen, Titford, Titley, Toia, Tomczak, Toubon, Toussas, Trakatellis, Trautmann, Triantaphyllides, Trüpel, Turmes, Tzampazi, Ulmer, Väyrynen, Vaidere, Vakalis, Valenciano Martínez-Orozco, Vanhecke, Van Hecke, Van Lancker, Van Orden, Varela Suanzes-Carpegna, Varvitsiotis, Vatanen, Vaugrenard, Ventre, Vergnaud, Vidal-Quadras Roca, de Villiers, Vincenzi, Virrankoski, Vlasák, Vlasto, Voggenhuber, Wallis, Walter, Watson, Henri Weber, Manfred Weber, Weiler, Weisgerber, Whitehead, Whittaker, Wieland, Wiersma, Wijkman, Wise, von Wogau, Wohlin, Janusz Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Wurtz, Wynn, Xenogiannakopoulou, Yañez-Barnuevo García, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zani, Zapałowski, Zappalà, Zatloukal, Ždanoka, Železný, Zieleniec, Zīle, Zimmer, Zingaretti, Zvěřina, Zwiefka

ZAŁĄCZNIK 1

WYNIKI GŁOSOWANIA

Skróty i symbole

+	przyjęto
-	odrzucono
↓	bezprzedmiotowe
w	w
gi (...........)	głosowanie imienne (za, przeciw, wstrzymujących się)
ge (............)	głosowanie elektroniczne (za, przeciw, wstrzymujących się)
gp	głosowanie podzielone
go	głosowanie odrębne
popr.	poprawka
pk	poprawka kompromisowa
oc	odpowiednia część
s	poprawka skreślająca
=	poprawki identyczne
ust.	ustęp
art.	artykuł
pu	punkt uzasadnienia
pr	projekt rezolucji
wpr	wspólny projekt rezolucji
taj	głosowanie tajne

1. Wniosek o konsultację z Europejskim Komitetem Ekonomiczno — Społecznym: Struktura, przedmioty i ramy oceny debaty o Unii Europejskiej

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

2. Wniosek o konsultację z Komitetem Regionów: Struktura, przedmioty i ramy oceny debaty o Unii Europejskiej

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

3. Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego — Maroko w następstwie rozszerzenia ***

Spraw.: Elmar BROK (A6-0219/2005)

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

4. Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego UE — Tunezja w następstwie rozszerzenia ***

Spraw.: Elmar BROK (A6-0220/2005)

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

5. Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego UE — Jordania w następstwie rozszerzenia ***

Spraw.: Elmar BROK (A6-0221/2005)

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

6. Wspólna organizacja rynku surowca tytoniowego *

Spraw.: Joseph DAUL (A6-0233/2005)

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie	gi	+	463, 27, 68

Wnioski o głosowanie imienne:

IND/DEM: głosowanie końcowe

PPE-DE: głosowanie końcowe

7. Znakowanie ekologicznego sposobu produkcji na produktach rolnych i środkach spożywczych *

Spraw.: Joseph DAUL (A6-0234/2005)

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

8. Faza rozmieszczenia i faza operacyjna europejskiego programu radiowej nawigacji satelitarnej ***I

Spraw.: Etelka BARSI-PATAKY (A6-0212/2005)

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

Różne:

Sprawozdawczym Etelka Barsi-Pataky zaproponowała poprawkę ustną w celu skreślenia stów „według cen z 2004 r.” w poprawkach 6, 7, 8 i 19 sprawozdania. Poprawka ta została przyjęta.

9. Umowa WE-Liban dotycząca pewnych aspektów usług lotniczych *

Spraw.: Paolo COSTA (A6-0232/2005)

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

10. Umowa WE-Gruzja dotycząca pewnych aspektów usług lotniczych *

Spraw.: Paolo COSTA (A6-0231/2005)

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

11. Dane dotyczące działalności połowowej i systemów teledetekcji *

Spraw.: Paulo CASACA (A6-0238/2005)

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

12. Umowa WE-Albania o readmisji osób przebywających nielegalnie *

Sprwa: Ewa KLAMT (A6-0214/2005)

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

13. Dostęp do pomocy zagranicznej Wspólnoty *

Spraw.: Michael GAHLER (A6-0239/2005)

Temat	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
jedno głosowanie		+

14. Gospodarowanie odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego ***II

Zalecenia do drugiego czytania: Jonas SJÖSTEDT (A6-0236/2005)

Temat	Popr. nr	Autor	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
Poprawki komisji przedmiotowo właściwych. — głosowanie łączne	3-4 6-7 9-10 14 16-25 27 29-39 42-45	komisja		+
Poprawki komisji przedmiotowo właściwych. — głosowanie odrębne	1	komisja	go	-
	2	komisja	go	-
	5	komisja	go/ge	-	341, 269, 7
	8	komisja	go/ge	+	532, 91, 6
	11	komisja	go	-
	12	komisja	go	-
	13	komisja	go	-
	15	komisja	go	-
	26	komisja	gp
			1	+
			2	-
	28	komisja	go	-
	40	komisja	go	-
	41	komisja	go	-
	46	komisja	go	-
	47	komisja	go	-
art. 3 pkt 8	48= 49= 50=	PPE-DE PSE GUE/NGL		+

Wnioski o głosowanie odrębne

PPE-DE: popr. 1, 2, 5, 11, 12, 13, 15, 28, 40, 41, 46 i 47

IND/DEM: popr. 8

Wnioski o głosowanie podzielone:

PSE:

popr. 26

pierwsza część: w ustępie 1 pkt 1 tekst z wyłączeniem słów „i wyrobisk poeksploatacyjnych”

druga część: te słowa

15. Program Progress ***I

Spraw.: Karin JÖNS (A6-0199/2005)

Temat	Popr. nr	Autor	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
Poprawki komisji przedmiotowo właściwych. — głosowanie łączne	1-65 68-72	komisje		+
art. 17 ust. 1	73	PPE-DE	ge	-	309, 331, 8
art. 17 ust. 1	66	komisje		+
art. 17 ust. 2	74	PPE-DE		-
art. 17 ust. 2	67	komisja		+
głosowanie: projekt z poprawkami				+
głosowanie: rezolucja legistacyjna				+

Różne:

Pani Járóka przedłożyła poprawki ustne do poprawek 6 i 23, które nie zostały przyjęte.

16. Przyszłość przemysłu włókienniczego i odzieżowego po 2005 r.

Spraw.: Tokia SAÏFI (A6-0193/2005)

Temat	Popr. nr	Autor	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
ust. 2	ust.	tekst oryginału	gp
			1	+
			2	+
			3	+
po ust. 2	13	GUE/NGL	gi	-	122, 519, 10
po ust. 4	14	GUE/NGL	gi	-	162, 482, 7
ust. 5	ust.	tekst oryginału	go	+
ust. 11	10	GUE/NGL	gp
			1/gi	+	408, 235, 10
			2/gi	-	77, 556, 20
po ust. 11	15	GUE/NGL		-
po ust. 17	16	Verts/ALE		-
po ust. 17	17	Verts/ALE		+
ust. 21	3	PPE-DE		+
ust. 22	4	PPE-DE		+
ust. 23	8/rev	PPE-DE		W
ust. 23	5	PPE-DE		+
ust. 28	6	PPE-DE		+
	11	GUE/NGL	gp
			1/gi	-	277, 363, 13
			2/ge	-	98, 534, 12
ust. 33	ust.	tekst oryginału	go	-
ust. 43	ust.	tekst oryginału	go	+
ust. 44	7	PPE-DE		+
po ust. 50	1	COTTIGNY ea	gi	-	165, 408, 80
punkt uzasadnienia Β	2	PPE-DE		+
pu C	9	GUE/NGL	gi	+	503, 121, 26 poprawka ustna
punkt uzasadnienia D	ust.	tekst oryginału	go	+
po pu Η	12	GUE/NGL		-
głosowanie: nad rezolucją (jako całością)				+

Poprawki nr 18 i 19 zostały anulowane.

M. Pan Guerreiro, w imieniu grupy GUE/NGL, złożył poprawkę ustną do poprawki 9:

C.	zauważa, iż zniesienie kontyngentów w sektorze włókienniczym i odzieżowym wiązać się może z negatywnymi skutkami w regionach najmniej rozwiniętych i prawdopodobnie sprzyjać zmniejszeniu regionalnego PKB.

Poprawka ta została przyjęta.

Wnioski o głosowanie imienne

PSE: popr. 1

GUE/NGL: popr. 9, 10, 11 część pierwsza, 13 i 14

Wnioski o głosowanie podzielone

PSE, GUE/NGL

popr. 11

pierwsza część: Całość tekstu z wyłączeniem słów „w tym także regionów dotkniętych efektem statystycznym”

druga część: te słowa

popr. 10

pierwsza część:„przyjmuje do wiadomości ... eksportu chińskich tekstyliów”

druga część:„wyraża jednakże ... wskazane przez Państwa Członkowskie”

Verts/ALE

ust. 2

pierwsza część: Całość tekstu z wyłączeniem słów „i porównywalnych” oraz „dla znaczących producentów wyrobów włókienniczych i odzieży”

druga część:„i porównywalnych”

trzecia część:„dla znaczących producentów wyrobów włókienniczych i odzieży”

Wnioski o głosowanie odrębne

GUE/NGL: punkt uzasadnienia D

Verts/ALE. ust. 5 i 43

PSE: ust. 33

Różne

Grupa PPE-DE wycofała swoją poprawkę 8/rev.

17. Telewizja bez granic

Spraw.: Henri WEBER (A5-0202/2005)

Temat	Popr. nr	Autor	gi itd.	Głosowanie	gi/ge — uwagi
po ust. 6	4	PSE	gi	-	283, 358, 9
ust. 18	5	ALDE		+
ust. 27	6	ALDE		-
po ust. 28	3	PSE	ge	+	348, 273, 9
po ust. 35	2	PSE		+
po ust. 39	7	ALDE		+
ust. 42	8	PPE-DE		+
po odniesieniu 3	9= 1=	PPE-DE PSE		+
głosowanie: nad i rezolucją (jako całością)				+

Wnioski o głosowanie imienne

Verts/ALE: popr. 4

ZAŁĄCZNIK II

WYNIKI GŁOSOWAŃ IMIENNYCH

1. Sprawozdanie: Daul A6-0233/2005

Za: 463

ALDE: Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Carlshamre, Cavada, Chiesa, Cocilovo, Cornillet, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duquesne, Fourtou, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Karim, Klinz, Krahmer, Laperrouze, Lax, Lehideux, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Onyszkiewicz, Ortuondo Larrea, Pistelli, Prodi, Ries, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: de Brún, Krarup, Liotard, Meijer, Portas, Sjöstedt, Svensson

IND/DEM: Belder, Blokland, Bonde, Borghezio, Coûteaux, Goudin, Louis, Lundgren, Salvini, Speroni, de Villiers, Wohlin

NI: Battilocchio, Belohorská, Claeys, Czarnecki Marek Aleksander, De Michelis, Dillen, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Mussolini, Romagnoli, Rutowicz, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Andrikienė, Audy, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Becsey, Belet, Berend, Böge, Bonsignore, Braghetto, Brejc, Brepoels, Březina, Brunetta, Carollo, Casa, Caspary, Cederschiöld, Chmielewski, Cirino Pomicino, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dombrovskis, Doorn, Doyle, Duka-Zólyomi, Ebner, Esteves, Eurlings, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Florenz, Fontaine, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Gargani, Gaubert, Gauzès, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gyürk, Handzlik, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Karas, Kasoulides, Kelam, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Langen, Langendries, Lehne, Lewandowski, Lulling, Maat, McGuinness, Mann Thomas, Mathieu, Mato Adrover, Matsis, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Montoro Romero, Nassauer, Niebler, Novak, Olajos, Olbrycht, Oomen-Ruijten, Őry, Pack, Pálfi, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Peterle, Pieper, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Posselt, Queiró, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt Ingo, Schmitt Pál, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Siekierski, Silva Peneda, Spautz, Stenzel, Stubb, Sudre, Surján, Szájer, Tajani, Thyssen, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Vidal-Quadras Roca, Vlasto, Weber Manfred, Weisgerber, Wieland, Wijkman, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zimmerling, Zwiefka

PSE: Arif, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badía i Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, Berès, Berlinguer, Bösch, Bono, Bozkurt, Bullmann, van den Burg, Calabuig Rull, Carlotti, Carnero González, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, D'Alema, De Keyser, De Rossa, Désir, De Vits, Díez González, Dobolyi, Douay, El Khadraoui, Estrela, Falbr, Fava, Fazakas, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Geringer de Oedenberg, Gierek, Goebbels, Grabowska, Gröner, Gruber, Guy-Quint, Hamon, Hasse Ferreira, Hedh, Hedkvist Petersen, Hughes, Hutchinson, Ilves, Jöns, Jørgensen, Kindermann, Kinnock, Koterec, Krehl, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuc, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leichtfried, Lévai, Liberadzki, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martínez Martínez, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Moreno Sánchez, Moscovici, Napoletano, Navarro, Panzeri, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Prets, Rapkay, Reynaud, Riera Madurell, Rosati, Roth-Behrendt, Rothe, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Schapira, Scheele, Schulz, Sifunakis, Siwiec, Swoboda, Szejna, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Valenciano Martínez-Orozco, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Weber Henri, Weiler, Whitehead, Wiersma, Wynn, Xenogiannakopoulou, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Angelilli, Aylward, Bielan, Didžiokas, Foglietta, Janowski, Kamiński, Krasts, Kristovskis, La Russa, Libicki, Ó Neachtain, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Zīle

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hammerstein Mintz, Hassi, Horáček, Hudghton, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Özdemir, Onesta, Romeva i Rueda, Rühle, Schlyter, Schmidt, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Turmes, Ždanoka

Przeciw: 27

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Brie, Catania, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Markov, Maštálka, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Remek, Rizzo, Seppänen, Strož, Triantaphyllides, Wurtz

NI: Mote

PSE: Evans Robert, Haug, Howitt, Kuhne

Wstrzymujący się: 68

IND/DEM: Batten, Bloom, Booth, Clark, Farage, Giertych, Grabowski, Knapman, Krupa, Nattrass, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Titford, Tomczak, Whittaker, Wise, Zapałowski, Železný

NI: Allister, Baco, Bobošíková, Helmer, Kozlík

PPE-DE: Ashworth, Atkins, Bowis, Bradbourn, Bushill-Matthews, Cabrnoch, Callanan, Chichester, Deva, Dover, Duchoň, Fajmon, Graça Moura, Harbour, Heaton-Harris, Jałowiecki, Kamall, Kirkhope, Landsbergis, McMillan-Scott, Ouzký, Parish, Purvis, Seeberg, Škottová, Stevenson, Strejček, Sumberg, Tannock, Van Orden, Vlasák, Zahradil, Zvěřina

PSE: Andersson, van den Berg, Ettl, Honeyball, Moraes, Muscat, Myller, Segelström, Skinner, Stihler

UEN: Fotyga

Korekty do głosowania

Za:	John Attard-Montalto
Przeciw:	Hélène Goudin, Nils Lundgren, Lars Wohlin

2. Sprawozdanie: Saïfi A6-0193/2005

Za: 122

ALDE: Toia

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Brie, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, Krarup, Liotard, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Morgantini, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Remek, Rizzo, Seppänen, Sjöstedt, Strož, Svensson, Triantaphyllides, Uca, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Borghezio, Giertych, Grabowski, Krupa, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Salvini, Speroni, Tomczak, Zapałowski

NI: Claeys, Dillen, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Mölzer, Mussolini, Romagnoli, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Salafranca Sánchez-Neyra, Ventre

PSE: Arif, Berès, Bono, Bourzai, Castex, Corbett, Cottigny, De Keyser, Désir, Douay, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Fruteau, Guy-Quint, Hamon, Kreissl-Dörfler, Laignel, Le Foll, Lienemann, Moscovici, Muscat, Navarro, Poignant, Roure, Savary, Scheele, Trautmann, Vaugrenard, Vergnaud, Weber Henri

Verts/ALE: Aubert, Beer, Bennahmias, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hammerstein Mintz, Hassi, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Joan i Marí, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Özdemir, Onesta, Romeva i Rueda, Rühle, Schmidt, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 519

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Carlshamre, Cavada, Chatzimarkakis, Cocilovo, Cornillet, Costa, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Ek, Fourtou, Gentvilas, Geremek, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Kacin, Karim, Klinz, Krahmer, Laperrouze, Lax, Lehideux, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Ortuondo Larrea, Oviir, Pannella, Pistelli, Prodi, Ries, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Schuth, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Bonde, Booth, Clark, Coûteaux, Farage, Goudin, Karatzaferis, Knapman, Louis, Lundgren, Nattrass, Sinnott, Titford, de Villiers, Whittaker, Wise, Wohlin, Železný

NI: Allister, Battilocchio, Bobošíková, Czarnecki Marek Aleksander, Czarnecki Ryszard, De Michelis, Helmer, Masiel, Rutowicz

PPE-DE: Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Berend, Böge, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Braghetto, Brejc, Brepoels, Březina, Brok, Brunetta, Bushill-Matthews, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, del Castillo Vera, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Cirino Pomicino, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Duka-Zólyomi, Ebner, Ehler, Elles, Esteves, Eurlings, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Florenz, Fontaine, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Gargani, Gaubert, Gauzès, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Matsis, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Nassauer, Nicholson, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Olbrycht, Oomen-Ruijten, Őry, Ouzký, Pack, Pálfi, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Peterle, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Purvis, Queiró, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt Ingo, Schmitt Pál, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Spautz, Šťastný, Stenzel, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Tannock, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Weber Manfred, Weisgerber, Wieland, Wijkman, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zimmerling, Zvěřina, Zwiefka

PSE: Andersson, Arnaoutakis, Attard-Montalto, Ayala Sender, Badía i Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bozkurt, van den Burg, Busquin, Calabuig Rull, Capoulas Santos, Carlotti, Carnero González, Casaca, Cashman, Cercas, Christensen, Corbey, Correia, D'Alema, De Rossa, Díez González, Dobolyi, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fava, Fazakas, Fernandes, Ford, García Pérez, Geringer de Oedenberg, Gierek, Glante, Goebbels, Golik, Gomes, Grabowska, Grech, Gröner, Gruber, Gurmai, Hänsch, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hedh, Hedkvist Petersen, Hegyi, Herczog, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Ilves, Jöns, Jørgensen, Kindermann, Kinnock, Kósáné Kovács, Koterec, Krehl, Kristensen, Kuc, Kuhne, Lambrinidis, Lavarra, Lehtinen, Leichtfried, Leinen, Lévai, Liberadzki, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Mikko, Moraes, Moreno Sánchez, Myller, Napoletano, Pahor, Paleckis, Panzeri, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Prets, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rosati, Roth-Behrendt, Rothe, Rouček, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Schapira, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Tzampazi, Valenciano Martínez-Orozco, Vincenzi, Walter, Weiler, Whitehead, Wiersma, Wynn, Xenogiannakopoulou, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Bielan, Camre, Crowley, Didžiokas, Foglietta, Fotyga, Janowski, Kamiński, Krasts, Kristovskis, La Russa, Libicki, Muscardini, Ó Neachtain, Pirilli, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Auken, Breyer

Wstrzymujący się: 10

ALDE: Chiesa

GUE/NGL: Portas

NI: Baco, Belohorská, Kozlík, Mote

PSE: De Vits, El Khadraoui, Van Lancker

Verts/ALE: Schlyter

Korekty do głosowania

Za:	Marie-Arlette Carlotti

3. Sprawozdanie: Saïfi A6-0193/2005

Za: 162

ALDE: Chiesa, Fourtou, Toia

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Brie, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, Krarup, Liotard, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Morgantini, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Remek, Rizzo, Seppänen, Sjöstedt, Strož, Svensson, Triantaphyllides, Uca, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Bonde, Borghezio, Coûteaux, Giertych, Grabowski, Krupa, Louis, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Salvini, Speroni, Tomczak, Zapałowski

NI: Allister, Baco, Claeys, Dillen, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Mölzer, Mussolini, Romagnoli, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Audy, Daul, Descamps, De Veyrac, Florenz, Gaubert, Gauzès, Grossetête, Guellec, Mathieu, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Sudre, Vlasto

PSE: Arif, Berès, Bono, Bourzai, Castex, Cottigny, Désir, De Vits, Douay, El Khadraoui, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Fruteau, Guy-Quint, Hamon, Hegyi, Kreissl-Dörfler, Laignel, Le Foll, Lienemann, Moscovici, Navarro, Peillon, Poignant, Reynaud, Roure, Savary, Schapira, Scheele, Trautmann, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Weber Henri

UEN: Angelilli, Berlato, Bielan, Camre, Foglietta, Fotyga, Janowski, Kamiński, La Russa, Libicki, Muscardini, Pirilli, Roszkowski, Szymański, Tatarella

Verts/ALE: Aubert, Beer, Bennahmias, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hammerstein Mintz, Hassi, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Joan i Marí, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Özdemir, Onesta, Romeva i Rueda, Rühle, Schlyter, Schmidt, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Turmes, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 482

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Carlshamre, Cavada, Chatzimarkakis, Cocilovo, Cornillet, Costa, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Ek, Gentvilas, Geremek, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Kacin, Karim, Klinz, Krahmer, Laperrouze, Lax, Lehideux, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Ortuondo Larrea, Oviir, Pannella, Pistelli, Prodi, Ries, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Schuth, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Booth, Clark, Farage, Karatzaferis, Knapman, Lundgren, Nattrass, Sinnott, Titford, de Villiers, Whittaker, Wise, Wohlin, Železný

NI: Battilocchio, Bobošíková, Czarnecki Marek Aleksander, Czarnecki Ryszard, De Michelis, Helmer, Masiel, Rutowicz

PPE-DE: Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Berend, Böge, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Braghetto, Brejc, Brepoels, Březina, Brok, Brunetta, Bushill-Matthews, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, del Castillo Vera, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Cirino Pomicino, Coelho, Coveney, Dehaene, Demetriou, Deß, Deva, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Duka-Zólyomi, Ebner, Elles, Esteves, Eurlings, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fontaine, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Gargani, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Marques, Martens, Mato Adrover, Matsis, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Nassauer, Nicholson, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Olbrycht, Oomen-Ruijten, Őry, Ouzký, Pack, Pálfi, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Peterle, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Purvis, Queiró, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt Ingo, Schmitt Pál, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Spautz, Šťastný, Stenzel, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Tannock, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Weber Manfred, Weisgerber, Wieland, Wijkman, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zimmerling, Zvěřina, Zwiefka

PSE: Andersson, Arnaoutakis, Attard-Montalto, Ayala Sender, Badía i Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, van den Berg, Berger, Berlinguer, Bösch, Bozkurt, van den Burg, Busquin, Calabuig Rull, Capoulas Santos, Carlotti, Carnero González, Casaca, Cashman, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, D'Alema, De Keyser, De Rossa, Díez González, Dobolyi, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fava, Fazakas, Fernandes, Ford, García Pérez, Geringer de Oedenberg, Gierek, Glante, Goebbels, Golik, Gomes, Grabowska, Grech, Gröner, Gruber, Gurmai, Hänsch, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hedh, Hedkvist Petersen, Herczog, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Ilves, Jöns, Jørgensen, Kindermann, Kinnock, Kósáné Kovács, Koterec, Krehl, Kristensen, Kuc, Kuhne, Lambrinidis, Lavarra, Lehtinen, Leichtfried, Leinen, Lévai, Liberadzki, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Mikko, Moraes, Moreno Sánchez, Muscat, Myller, Napoletano, Obiols i Germà, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Prets, Rapkay, Rasmussen, Riera Madurell, Rosati, Roth-Behrendt, Rothe, Rouček, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Tzampazi, Valenciano Martínez-Orozco, Vincenzi, Walter, Weiler, Whitehead, Wiersma, Wynn, Xenogiannakopoulou, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Aylward, Crowley, Didžiokas, Krasts, Kristovskis, Ó Neachtain, Vaidere, Zīle

Wstrzymujący się: 7

IND/DEM: Goudin

NI: Belohorská, Kozlík, Mote

PPE-DE: Ventre

Verts/ALE: Auken, Breyer

Korekty do głosowania

Za:	Marie-Arlette Carlotti, Philippe de Villiers

4. Sprawozdanie: Saïfi A6-0193/2005

Za: 408

ALDE: Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Carlshamre, Cavada, Chatzimarkakis, Chiesa, Cocilovo, Cornillet, Costa, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Ek, Fourtou, Gentvilas, Geremek, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Kacin, Karim, Klinz, Krahmer, Laperrouze, Lax, Lehideux, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Ortuondo Larrea, Oviir, Pannella, Pistelli, Prodi, Ries, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Schuth, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Adamou, Bertinotti, Brie, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, Krarup, Liotard, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Remek, Rizzo, Seppänen, Sjöstedt, Strož, Svensson, Triantaphyllides, Uca, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Borghezio, Giertych, Grabowski, Karatzaferis, Krupa, Pęk, Salvini, Speroni, Tomczak, Zapałowski

NI: Claeys, Czarnecki Marek Aleksander, Czarnecki Ryszard, Dillen, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Masiel, Mölzer, Mussolini, Romagnoli, Rutowicz, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Andrikienė, Antoniozzi, Audy, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Becsey, Belet, Berend, Böge, Bonsignore, Braghetto, Brejc, Brepoels, Brok, Brunetta, Buzek, Carollo, Casa, Caspary, del Castillo Vera, Cederschiöld, Chmielewski, Cirino Pomicino, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dombrovskis, Doorn, Doyle, Duka-Zólyomi, Ebner, Ehler, Esteves, Eurlings, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Florenz, Fontaine, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Gargani, Gauzès, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gyürk, Handzlik, Hatzidakis, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Karas, Kasoulides, Kelam, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, Lulling, Maat, McGuinness, Mann Thomas, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Matsis, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Nassauer, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Olbrycht, Oomen-Ruijten, Őry, Pack, Pálfi, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Peterle, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Queiró, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt Ingo, Schmitt Pál, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Siekierski, Silva Peneda, Sommer, Spautz, Šťastný, Stenzel, Sudre, Surján, Szájer, Tajani, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasto, Weber Manfred, Weisgerber, Wieland, Wijkman, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zimmerling, Zwiefka

PSE: Arif, Berès, Bono, Bourzai, Carlotti, Castex, Christensen, Cottigny, Désir, De Vits, Douay, Ferreira Anne, Fruteau, Guy-Quint, Hamon, Herczog, Jørgensen, Kinnock, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Laignel, Le Foll, Lienemann, Navarro, Patrie, Peillon, Poignant, Reynaud, Roure, Savary, Schapira, Thomsen, Trautmann, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Weber Henri

UEN: Camre

Verts/ALE: Aubert, Beer, Bennahmias, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hammerstein Mintz, Hassi, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Özdemir, Onesta, Romeva i Rueda, Rühle, Schlyter, Schmidt, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Turmes, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 235

ALDE: Alvaro

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Booth, Clark, Coûteaux, Farage, Goudin, Knapman, Louis, Lundgren, Nattrass, Piotrowski, Rogalski, Sinnott, Titford, de Villiers, Whittaker, Wise, Wohlin, Železný

NI: Battilocchio, Bobošíková, De Michelis, Helmer

PPE-DE: Ashworth, Atkins, Beazley, Bowis, Bradbourn, Březina, Bushill-Matthews, Cabrnoch, Callanan, Chichester, Deva, Dover, Duchoň, Elles, Fajmon, Hannan, Harbour, Heaton-Harris, Kamall, Kirkhope, McMillan-Scott, Nicholson, Ouzký, Parish, Purvis, Sartori, Seeberg, Škottová, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sumberg, Tannock, Van Orden, Vlasák, Zahradil, Zvěřina

PSE: Andersson, Arnaoutakis, Attard-Montalto, Ayala Sender, Badía i Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bozkurt, van den Burg, Busquin, Calabuig Rull, Capoulas Santos, Carnero González, Casaca, Cashman, Cercas, Corbett, Corbey, Correia, D'Alema, De Keyser, De Rossa, Díez González, Dobolyi, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fava, Fazakas, Fernandes, Ford, García Pérez, Geringer de Oedenberg, Gierek, Glante, Goebbels, Golik, Gomes, Grabowska, Grech, Gröner, Gruber, Gurmai, Hänsch, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hedh, Hedkvist Petersen, Hegyi, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Ilves, Jöns, Kindermann, Kósáné Kovács, Koterec, Krehl, Kuc, Kuhne, Lambrinidis, Lavarra, Lehtinen, Leichtfried, Leinen, Lévai, Liberadzki, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Mikko, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Obiols i Germà, Pahor, Paleckis, Panzeri, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Prets, Rapkay, Rasmussen, Riera Madurell, Rosati, Roth-Behrendt, Rothe, Rouček, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Scheele, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sousa Pinto, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Titley, Tzampazi, Valenciano Martínez-Orozco, Vincenzi, Walter, Weiler, Whitehead, Wiersma, Wynn, Xenogiannakopoulou, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Bielan, Crowley, Didžiokas, Foglietta, Fotyga, Janowski, Kamiński, Krasts, Kristovskis, La Russa, Libicki, Muscardini, Ó Neachtain, Pirilli, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Auken, Breyer

Wstrzymujący się: 10

GUE/NGL: Agnoletto

IND/DEM: Bonde

NI: Allister, Baco, Belohorská, Kozlík, Mote

PPE-DE: Ventre

PSE: Bullmann, Ferreira Elisa

Korekty do głosowania

Za:	Poul Nyrup Rasmussen

5. Sprawozdanie: Saïfi A6-0193/2005

Za: 77

ALDE: Chiesa

GUE/NGL: Adamou, Bertinotti, Brie, Catania, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kohlíček, Markov, Maštálka, Meyer Pleite, Morgantini, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Remek, Rizzo, Seppänen, Strož, Triantaphyllides, Uca, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Borghezio, Giertych, Grabowski, Karatzaferis, Salvini, Speroni, Zapałowski

NI: Claeys, Dillen, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Mölzer, Mussolini, Romagnoli, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Bachelot-Narquin, Sartori

PSE: Arif, Berès, Bono, Bourzai, Carlotti, Castex, Cottigny, Désir, De Vits, Douay, Ferreira Anne, Fruteau, Guy-Quint, Hamon, Laignel, Le Foll, Lienemann, Moscovici, Navarro, Patrie, Peillon, Poignant, Reynaud, Roure, Savary, Schapira, Trautmann, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Weber Henri

Przeciw: 556

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Bonde, Booth, Clark, Coûteaux, Farage, Goudin, Knapman, Krupa, Louis, Lundgren, Nattrass, Piotrowski, Rogalski, Sinnott, Titford, de Villiers, Whittaker, Wise, Wohlin, Železný

NI: Battilocchio, Bobošíková, Czarnecki Marek Aleksander, Czarnecki Ryszard, De Michelis, Helmer, Masiel, Rutowicz

PPE-DE: Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Berend, Böge, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Braghetto, Brejc, Brepoels, Březina, Brok, Brunetta, Bushill-Matthews, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, del Castillo Vera, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Cirino Pomicino, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Duka-Zólyomi, Ebner, Elles, Esteves, Eurlings, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Florenz, Fontaine, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Gargani, Gaubert, Gauzès, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Matsis, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Nassauer, Nicholson, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Olbrycht, Oomen-Ruijten, Őry, Ouzký, Pack, Pálfi, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Peterle, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Purvis, Queiró, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt Ingo, Schmitt Pál, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Spautz, Šťastný, Stenzel, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Tannock, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Vatanen, Ventre, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Weber Manfred, Weisgerber, Wieland, Wijkman, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zimmerling, Zvěřina, Zwiefka

PSE: Andersson, Arnaoutakis, Ayala Sender, Badía i Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bozkurt, van den Burg, Busquin, Calabuig Rull, Capoulas Santos, Carnero González, Casaca, Cashman, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, D'Alema, De Keyser, De Rossa, Díez González, Dobolyi, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fava, Fazakas, Fernandes, Ford, García Pérez, Geringer de Oedenberg, Gierek, Glante, Goebbels, Golik, Gomes, Grabowska, Grech, Gröner, Gruber, Gurmai, Hänsch, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hedh, Hedkvist Petersen, Herczog, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Ilves, Jöns, Jørgensen, Kindermann, Kinnock, Kósáné Kovács, Koterec, Krehl, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuc, Kuhne, Lambrinidis, Lavarra, Lehtinen, Leinen, Lévai, Liberadzki, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Mikko, Moraes, Moreno Sánchez, Muscat, Myller, Napoletano, Obiols i Germà, Pahor, Paleckis, Panzeri, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Prets, Rapkay, Rasmussen, Riera Madurell, Rosati, Roth-Behrendt, Rouček, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Scheele, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sousa Pinto, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Tzampazi, Valenciano Martínez-Orozco, Vincenzi, Walter, Weiler, Whitehead, Wiersma, Wynn, Xenogiannakopoulou, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Bielan, Camre, Crowley, Foglietta, Fotyga, Janowski, Kamiński, Krasts, Kristovskis, La Russa, Libicki, Muscardini, Ó Neachtain, Pirilli, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Aubert, Auken, Beer, Bennahmias, Breyer, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hammerstein Mintz, Hassi, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Özdemir, Onesta, Romeva i Rueda, Rühle, Schlyter, Schmidt, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Turmes, Voggenhuber, Ždanoka

Wstrzymujący się: 20

GUE/NGL: Agnoletto, de Brún, Kaufmann, Krarup, Liotard, Meijer, Portas, Sjöstedt, Svensson

IND/DEM: Pęk

NI: Allister, Baco, Belohorská, Kozlík, Mote

PSE: Bullmann, Ferreira Elisa, Hegyi, Leichtfried

UEN: Didžiokas

6. Sprawozdanie: Saïfi A6-0193/2005

Za: 277

ALDE: Chiesa, Toia

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Brie, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, Markov, Maštálka, Meyer Pleite, Morgantini, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Remek, Rizzo, Seppänen, Strož, Triantaphyllides, Uca, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Borghezio, Coûteaux, Giertych, Grabowski, Karatzaferis, Krupa, Louis, Salvini, Speroni, de Villiers, Zapałowski

NI: Battilocchio, Claeys, De Michelis, Dillen, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Mölzer, Mussolini, Romagnoli, Schenardi

PPE-DE: Dehaene, Dimitrakopoulos, Gklavakis, Hatzidakis, Kratsa-Tsagaropoulou, Mato Adrover, Matsis, Mavrommatis, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Samaras, Thyssen

PSE: Arif, Arnaoutakis, Attard-Montalto, Ayala Sender, Badía i Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, Berès, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Bullmann, van den Burg, Busquin, Calabuig Rull, Capoulas Santos, Carlotti, Carnero González, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, D'Alema, De Keyser, De Rossa, Désir, De Vits, Díez González, Dobolyi, Douay, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fava, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Geringer de Oedenberg, Gierek, Glante, Goebbels, Golik, Gomes, Grabowska, Grech, Gröner, Gruber, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hegyi, Herczog, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Jöns, Kindermann, Kinnock, Kósáné Kovács, Koterec, Krehl, Kreissl-Dörfler, Kuc, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leichtfried, Leinen, Lévai, Liberadzki, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Mikko, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Prets, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rosati, Roth-Behrendt, Rothe, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Schulz, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sousa Pinto, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Trautmann, Tzampazi, Valenciano Martínez-Orozco, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weber Henri, Weiler, Whitehead, Wiersma, Wynn, Xenogiannakopoulou, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

Verts/ALE: Aubert, Beer, Bennahmias, Breyer, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hammerstein Mintz, Hassi, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Özdemir, Onesta, Romeva i Rueda, Rühle, Schmidt, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Turmes, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 363

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Booth, Clark, Farage, Goudin, Knapman, Lundgren, Nattrass, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Titford, Tomczak, Whittaker, Wise, Wohlin, Železný

NI: Bobošíková, Czarnecki Marek Aleksander, Czarnecki Ryszard, Helmer, Masiel, Rutowicz

PPE-DE: Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Berend, Böge, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Braghetto, Brejc, Brepoels, Březina, Brok, Brunetta, Bushill-Matthews, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, del Castillo Vera, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Cirino Pomicino, Coelho, Coveney, Daul, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Duka-Zólyomi, Ebner, Elles, Esteves, Eurlings, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fontaine, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Gargani, Gaubert, Gauzès, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Marques, Martens, Mathieu, Mauro, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Nassauer, Nicholson, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Olbrycht, Oomen-Ruijten, Őry, Ouzký, Pack, Pálfi, Parish, Peterle, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Purvis, Queiró, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt Ingo, Schmitt Pál, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Spautz, Šťastný, Stenzel, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Tannock, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Vatanen, Ventre, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Weber Manfred, Weisgerber, Wieland, Wijkman, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zimmerling, Zvěřina, Zwiefka

PSE: Andersson, Christensen, Hedh, Hedkvist Petersen, Ilves, Jørgensen, Kristensen, Segelström, Thomsen, Titley

Verts/ALE: Auken

Wstrzymujący się: 13

GUE/NGL: Krarup, Liotard, Meijer, Sjöstedt, Svensson

IND/DEM: Bonde

NI: Allister, Baco, Belohorská, Kozlík, Mote, Vanhecke

Verts/ALE: Schlyter

Korekty do głosowania

Przeciw:

Poul Nyrup Rasmussen

7. Sprawozdanie: Saïfi A6-0193/2005

Za: 165

ALDE: Cornillet, Deprez, Ries

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Brie, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, Krarup, Liotard, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Morgantini, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Remek, Rizzo, Seppänen, Sjöstedt, Strož, Svensson, Triantaphyllides, Uca, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Bonde, Giertych, Grabowski, Pęk, Zapałowski

NI: Battilocchio, Belohorská, De Michelis, Mussolini

PSE: Arif, Arnaoutakis, Attard-Montalto, Batzeli, Beglitis, Beňová, Berès, Berger, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Bullmann, van den Burg, Busquin, Carlotti, Casaca, Castex, Corbett, Corbey, Cottigny, D'Alema, De Keyser, De Rossa, Désir, De Vits, Dobolyi, Douay, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Falbr, Fava, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, Golik, Gomes, Grabowska, Grech, Gröner, Gruber, Guy-Quint, Hamon, Harangozó, Haug, Hegyi, Herczog, Hughes, Hutchinson, Kósáné Kovács, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Leichtfried, Leinen, Lévai, Lienemann, Locatelli, Maňka, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Matsouka, Mikko, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Pinior, Pittella, Poignant, Prets, Reynaud, Rosati, Rothe, Roure, Sakalas, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Schulz, Sifunakis, Siwiec, Sousa Pinto, Stockmann, Swoboda, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Trautmann, Tzampazi, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Weber Henri, Xenogiannakopoulou

UEN: Camre

Verts/ALE: Bennahmias, Hassi, Joan i Marí, Kusstatscher, Özdemir, Onesta, Romeva i Rueda, Schlyter, Schmidt, Schroedter, Trüpel

Przeciw: 408

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Carlshamre, Chatzimarkakis, Cocilovo, Costa, Davies, Degutis, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Ek, Fourtou, Gentvilas, Geremek, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Kacin, Karim, Klinz, Krahmer, Laperrouze, Lax, Lehideux, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Ortuondo Larrea, Oviir, Pannella, Pistelli, Prodi, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Schuth, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Booth, Borghezio, Clark, Farage, Goudin, Karatzaferis, Knapman, Krupa, Lundgren, Nattrass, Piotrowski, Rogalski, Salvini, Sinnott, Speroni, Titford, Tomczak, Whittaker, Wise, Wohlin, Železný

NI: Bobošíková, Claeys, Czarnecki Marek Aleksander, Czarnecki Ryszard, Dillen, Helmer, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Masiel, Mölzer, Rutowicz, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Berend, Böge, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Braghetto, Brejc, Brepoels, Březina, Brok, Brunetta, Bushill-Matthews, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, del Castillo Vera, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Cirino Pomicino, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Duka-Zólyomi, Ebner, Ehler, Elles, Esteves, Eurlings, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Florenz, Fontaine, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Gargani, Gauzès, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Liese, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Matsis, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Nassauer, Nicholson, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Olbrycht, Oomen-Ruijten, Őry, Ouzký, Pack, Pálfi, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Peterle, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Purvis, Queiró, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt Ingo, Schmitt Pál, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Spautz, Šťastný, Stenzel, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Tannock, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Vatanen, Ventre, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Weber Manfred, Weisgerber, Wieland, Wijkman, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zimmerling, Zvěřina, Zwiefka

PSE: Andersson, van den Berg, Christensen, Evans Robert, Glante, Goebbels, Hedh, Hedkvist Petersen, Honeyball, Howitt, Ilves, Jørgensen, Kinnock, Kristensen, Kuc, Lehtinen, McAvan, Martin David, Mastenbroek, Moraes, Rapkay, Rasmussen, Rouček, Segelström, Skinner, Stihler, Thomsen, Titley, Whitehead, Wiersma, Wynn, Zingaretti

Verts/ALE: Auken, Breyer

Wstrzymujący się: 80

ALDE: Cavada, Chiesa, Toia

IND/DEM: Coûteaux, Louis, de Villiers

NI: Allister, Baco, Kozlík, Mote, Romagnoli

PSE: Ayala Sender, Badía i Cutchet, Barón Crespo, Berlinguer, Calabuig Rull, Capoulas Santos, Carnero González, Cashman, Cercas, Correia, Díez González, Fazakas, García Pérez, Geringer de Oedenberg, Gierek, Gurmai, Hänsch, Hasse Ferreira, Kindermann, Koterec, Krehl, Kreissl-Dörfler, Kuhne, Liberadzki, Madeira, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Moreno Sánchez, Obiols i Germà, Piecyk, Pleguezuelos Aguilar, Riera Madurell, Roth-Behrendt, Sacconi, Salinas García, Sánchez Presedo, Szejna, Valenciano Martínez-Orozco, Walter, Weiler, Yañez-Barnuevo García, Zani

Verts/ALE: Aubert, Beer, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hammerstein Mintz, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Jonckheer, Kallenbach, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Rühle, Smith, Staes, Turmes, Voggenhuber, Ždanoka

8. Sprawozdanie: Saïfi A6-0193/2005

Za: 503

ALDE: Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Cavada, Chiesa, Cocilovo, Cornillet, Costa, Davies, Degutis, Deprez, De Sarnez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Ek, Fourtou, Gentvilas, Geremek, Griesbeck, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Jäätteenmäki, Juknevičienė, Kacin, Karim, Laperrouze, Lax, Lehideux, Lynne, Matsakis, Morillon, Newton Dunn, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Ortuondo Larrea, Oviir, Pannella, Pistelli, Prodi, Ries, Schuth, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Toia, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Brie, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, Markov, Maštálka, Meyer Pleite, Morgantini, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Remek, Rizzo, Seppänen, Strož, Triantaphyllides, Uca, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Coûteaux, Giertych, Grabowski, Karatzaferis, Louis, Piotrowski, Salvini, Speroni, de Villiers, Zapałowski

NI: Battilocchio, Belohorská, Czarnecki Marek Aleksander, De Michelis, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Masiel, Mölzer, Mussolini, Romagnoli, Schenardi

PPE-DE: Andrikienė, Antoniozzi, Audy, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Becsey, Belet, Berend, Braghetto, Brejc, Brepoels, Brok, Brunetta, Buzek, Carollo, del Castillo Vera, Chmielewski, Cirino Pomicino, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dombrovskis, Doorn, Duka-Zólyomi, Ebner, Ehler, Esteves, Eurlings, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fontaine, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gargani, Gaubert, Gauzès, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gyürk, Handzlik, Hatzidakis, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hoppenstedt, Hudacký, Itälä, Iturgaiz Angulo, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Karas, Kasoulides, Kelam, Klamt, Klaß, Koch, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lehne, Lewandowski, Liese, Lulling, Maat, McGuinness, Mann Thomas, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Matsis, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Nassauer, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Olbrycht, Őry, Pack, Pálfi, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Peterle, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Posselt, Queiró, Rack, Radwan, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt Ingo, Schmitt Pál, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Siekierski, Silva Peneda, Sommer, Spautz, Šťastný, Stenzel, Sudre, Surján, Szájer, Tajani, Thyssen, Toubon, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Vatanen, Ventre, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasto, Weber Manfred, Weisgerber, Wieland, von Wogau, Wojciechowski, Wortmann-Kool, Wuermeling, Záborská, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zimmerling, Zwiefka

PSE: Andersson, Arif, Arnaoutakis, Attard-Montalto, Ayala Sender, Badía i Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, Berès, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Bullmann, van den Burg, Busquin, Calabuig Rull, Capoulas Santos, Carlotti, Carnero González, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, D'Alema, De Keyser, De Rossa, Désir, De Vits, Díez González, Dobolyi, Douay, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fava, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Geringer de Oedenberg, Glante, Golik, Gomes, Grabowska, Grech, Gröner, Gruber, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hedh, Hedkvist Petersen, Hegyi, Herczog, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Jöns, Kindermann, Kinnock, Kósáné Kovács, Koterec, Krehl, Kreissl-Dörfler, Kuc, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leichtfried, Leinen, Lévai, Liberadzki, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Mikko, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Obiols i Germà, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Prets, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rosati, Roth-Behrendt, Rothe, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sousa Pinto, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Trautmann, Tzampazi, Valenciano Martínez-Orozco, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weber Henri, Weiler, Whitehead, Wiersma, Wynn, Xenogiannakopoulou, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Camre, Pirilli

Verts/ALE: Beer, Bennahmias, Cohn-Bendit, Cramer, Evans Jillian, Flautre, Frassoni, Graefe zu Baringdorf, de Groen-Kouwenhoven, Hammerstein Mintz, Hassi, Horáček, Hudghton, Isler Béguin, Joan i Marí, Jonckheer, Kallenbach, Kusstatscher, Lagendijk, Lambert, Lichtenberger, Lipietz, Lucas, Özdemir, Onesta, Romeva i Rueda, Rühle, Schlyter, Schmidt, Schroedter, Smith, Staes, Trüpel, Turmes, Voggenhuber, Ždanoka

Przeciw: 121

ALDE: Alvaro, Busk, Carlshamre, Chatzimarkakis, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jensen, Klinz, Krahmer, Maaten, Malmström, Manders, Mulder, Riis-Jørgensen, Samuelsen

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Booth, Clark, Farage, Goudin, Knapman, Krupa, Lundgren, Nattrass, Pęk, Rogalski, Titford, Tomczak, Whittaker, Wise, Wohlin, Železný

NI: Czarnecki Ryszard, Helmer, Rutowicz

PPE-DE: Ashworth, Atkins, Beazley, Böge, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Březina, Bushill-Matthews, Cabrnoch, Callanan, Casa, Caspary, Cederschiöld, Chichester, Deva, Dover, Doyle, Duchoň, Elles, Fajmon, Fjellner, Florenz, Gahler, Gaľa, García-Margallo y Marfil, Hannan, Harbour, Heaton-Harris, Hökmark, Hybášková, Ibrisagic, Kamall, Kirkhope, Konrad, McMillan-Scott, Montoro Romero, Nicholson, Ouzký, Parish, Pieper, Pomés Ruiz, Purvis, Seeberg, Škottová, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sumberg, Tannock, Van Orden, Vlasák, Wijkman, Zahradil, Zvěřina

PSE: Christensen, Goebbels, Ilves, Jørgensen, Kristensen, Thomsen

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Bielan, Crowley, Didžiokas, Foglietta, Janowski, Kamiński, Krasts, Kristovskis, La Russa, Libicki, Muscardini, Ó Neachtain, Roszkowski, Szymański, Tatarella, Vaidere, Zīle

Verts/ALE: Auken

Wstrzymujący się: 26

ALDE: Neyts-Uyttebroeck

GUE/NGL: Krarup, Liotard, Meijer, Portas, Sjöstedt, Svensson

IND/DEM: Bonde, Borghezio

NI: Allister, Baco, Bobošíková, Claeys, Dillen, Kozlík, Mote, Vanhecke

PPE-DE: Jałowiecki, Oomen-Ruijten, Zieleniec

PSE: Gierek, Rapkay, Titley

UEN: Fotyga

Verts/ALE: Aubert, Breyer

Korekty do głosowania

Za:	Cristiana Muscardini, Roberta Angelilli, Salvatore Tatarella, Sergio Berlato, Romano Maria La Russa
Przeciw:	Poul Nyrup Rasmussen

9. Sprawozdanie: Weber A6-0202/2005

Za: 283

ALDE: Chiesa, Toia

GUE/NGL: Adamou, Agnoletto, Bertinotti, Brie, Catania, de Brún, Figueiredo, Flasarová, Guerreiro, Guidoni, Henin, Kaufmann, Kohlíček, Krarup, Liotard, Markov, Maštálka, Meijer, Meyer Pleite, Morgantini, Musacchio, Papadimoulis, Pflüger, Portas, Remek, Rizzo, Seppänen, Strož, Svensson, Triantaphyllides, Uca, Wurtz, Zimmer

IND/DEM: Bonde, Coûteaux, Giertych, Grabowski, Krupa, Louis, Pęk, Piotrowski, Rogalski, Tomczak, de Villiers, Zapałowski

NI: Battilocchio, Belohorská, De Michelis, Mussolini

PPE-DE: Florenz, Toubon, Ventre, Wortmann-Kool

PSE: Andersson, Arif, Arnaoutakis, Attard-Montalto, Ayala Sender, Badía i Cutchet, Barón Crespo, Batzeli, Beglitis, Beňová, Berès, van den Berg, Berger, Berlinguer, Berman, Bösch, Bono, Bourzai, Bozkurt, Bullmann, van den Burg, Busquin, Calabuig Rull, Capoulas Santos, Carlotti, Carnero González, Casaca, Cashman, Castex, Cercas, Christensen, Corbett, Corbey, Correia, Cottigny, D'Alema, De Keyser, De Rossa, Désir, De Vits, Díez González, Dobolyi, Douay, El Khadraoui, Estrela, Ettl, Evans Robert, Falbr, Fava, Fazakas, Fernandes, Ferreira Anne, Ferreira Elisa, Ford, Fruteau, García Pérez, Geringer de Oedenberg, Gierek, Glante, Goebbels, Golik, Gomes, Grabowska, Grech, Gröner, Gruber, Gurmai, Guy-Quint, Hänsch, Hamon, Harangozó, Hasse Ferreira, Haug, Hedh, Hedkvist Petersen, Hegyi, Herczog, Honeyball, Howitt, Hughes, Hutchinson, Ilves, Jöns, Jørgensen, Kindermann, Kinnock, Kósáné Kovács, Koterec, Krehl, Kreissl-Dörfler, Kristensen, Kuc, Kuhne, Laignel, Lambrinidis, Lavarra, Le Foll, Lehtinen, Leichtfried, Leinen, Lévai, Liberadzki, Lienemann, Locatelli, McAvan, Madeira, Maňka, Mann Erika, Martin David, Martínez Martínez, Masip Hidalgo, Mastenbroek, Matsouka, Medina Ortega, Menéndez del Valle, Miguélez Ramos, Mikko, Moraes, Moreno Sánchez, Moscovici, Muscat, Myller, Napoletano, Navarro, Obiols i Germà, Pahor, Paleckis, Panzeri, Patrie, Peillon, Piecyk, Pinior, Pittella, Pleguezuelos Aguilar, Poignant, Prets, Rapkay, Rasmussen, Reynaud, Riera Madurell, Rosati, Roth-Behrendt, Rothe, Rouček, Roure, Sacconi, Sakalas, Salinas García, Sánchez Presedo, dos Santos, Savary, Schapira, Scheele, Schulz, Segelström, Sifunakis, Siwiec, Skinner, Sousa Pinto, Stihler, Stockmann, Swoboda, Szejna, Tabajdi, Tarabella, Tarand, Thomsen, Titley, Trautmann, Tzampazi, Valenciano Martínez-Orozco, Van Lancker, Vaugrenard, Vergnaud, Vincenzi, Walter, Weber Henri, Weiler, Whitehead, Wiersma, Wynn, Xenogiannakopoulou, Yañez-Barnuevo García, Zani, Zingaretti

UEN: Didžiokas, Krasts, Vaidere, Zīle

Przeciw: 358

ALDE: Alvaro, Andrejevs, Andria, Attwooll, Beaupuy, Birutis, Bourlanges, Bowles, Budreikaitė, Busk, Carlshamre, Cavada, Chatzimarkakis, Cocilovo, Cornillet, Costa, Davies, Degutis, Deprez, Drčar Murko, Duff, Duquesne, Ek, Fourtou, Gentvilas, Geremek, Gibault, Griesbeck, Guardans Cambó, Hall, Harkin, Hennis-Plasschaert, in 't Veld, Jäätteenmäki, Jensen, Juknevičienė, Kacin, Karim, Klinz, Krahmer, Laperrouze, Lax, Lehideux, Lynne, Maaten, Malmström, Manders, Matsakis, Morillon, Mulder, Newton Dunn, Neyts-Uyttebroeck, Nicholson of Winterbourne, Onyszkiewicz, Ortuondo Larrea, Oviir, Pannella, Pistelli, Prodi, Ries, Riis-Jørgensen, Samuelsen, Schuth, Staniszewska, Starkevičiūtė, Sterckx, Szent-Iványi, Takkula, Väyrynen, Van Hecke, Virrankoski, Wallis, Watson

IND/DEM: Batten, Belder, Blokland, Bloom, Booth, Clark, Farage, Karatzaferis, Knapman, Nattrass, Sinnott, Titford, Whittaker, Wise, Železný

NI: Allister, Bobošíková, Claeys, Czarnecki Marek Aleksander, Czarnecki Ryszard, Dillen, Helmer, Lang, Le Pen Jean-Marie, Le Pen Marine, Le Rachinel, Masiel, Mölzer, Mote, Romagnoli, Rutowicz, Schenardi, Vanhecke

PPE-DE: Andrikienė, Antoniozzi, Ashworth, Atkins, Audy, Bachelot-Narquin, Barsi-Pataky, Bauer, Beazley, Becsey, Belet, Berend, Böge, Bonsignore, Bowis, Bradbourn, Braghetto, Brejc, Brepoels, Březina, Brunetta, Bushill-Matthews, Buzek, Cabrnoch, Callanan, Carollo, Casa, Caspary, del Castillo Vera, Cederschiöld, Chichester, Chmielewski, Cirino Pomicino, Coelho, Coveney, Daul, Dehaene, Demetriou, Descamps, Deß, Deva, De Veyrac, Díaz de Mera García Consuegra, Dimitrakopoulos, Dombrovskis, Doorn, Dover, Doyle, Duchoň, Duka-Zólyomi, Ebner, Ehler, Elles, Esteves, Eurlings, Fajmon, Fatuzzo, Ferber, Fernández Martín, Fjellner, Fontaine, Fraga Estévez, Freitas, Friedrich, Gahler, Gaľa, Galeote Quecedo, García-Margallo y Marfil, Gargani, Gaubert, Gauzès, Gklavakis, Glattfelder, Goepel, Gomolka, Graça Moura, Gräßle, de Grandes Pascual, Grosch, Grossetête, Guellec, Gyürk, Handzlik, Hannan, Harbour, Hatzidakis, Heaton-Harris, Hennicot-Schoepges, Herranz García, Herrero-Tejedor, Hieronymi, Higgins, Hökmark, Hoppenstedt, Hudacký, Hybášková, Ibrisagic, Itälä, Iturgaiz Angulo, Jałowiecki, Járóka, Jarzembowski, Jeggle, Jordan Cizelj, Kaczmarek, Kamall, Karas, Kasoulides, Kelam, Kirkhope, Klamt, Klaß, Koch, Konrad, Kratsa-Tsagaropoulou, Kudrycka, Kušķis, Kuźmiuk, Lamassoure, Landsbergis, Langen, Langendries, Lauk, Lechner, Lehne, Lewandowski, Lulling, Maat, McGuinness, McMillan-Scott, Mann Thomas, Marques, Martens, Mathieu, Mato Adrover, Matsis, Mauro, Mavrommatis, Mayer, Mayor Oreja, Méndez de Vigo, Mikolášik, Millán Mon, Mitchell, Montoro Romero, Nassauer, Nicholson, Niebler, van Nistelrooij, Novak, Olajos, Olbrycht, Oomen-Ruijten, Őry, Ouzký, Pack, Pálfi, Panayotopoulos-Cassiotou, Papastamkos, Parish, Peterle, Pieper, Pīks, Pinheiro, Piskorski, Pleštinská, Podestà, Podkański, Poettering, Pomés Ruiz, Posselt, Purvis, Queiró, Rack, Radwan, Reul, Ribeiro e Castro, Roithová, Rudi Ubeda, Rübig, Saïfi, Salafranca Sánchez-Neyra, Samaras, Sartori, Saryusz-Wolski, Schierhuber, Schmitt Ingo, Schmitt Pál, Schnellhardt, Schöpflin, Schröder, Schwab, Seeber, Seeberg, Siekierski, Silva Peneda, Škottová, Sommer, Šťastný, Stenzel, Stevenson, Strejček, Stubb, Sturdy, Sudre, Sumberg, Surján, Szájer, Tajani, Tannock, Thyssen, Trakatellis, Ulmer, Vakalis, Van Orden, Vatanen, Vernola, Vidal-Quadras Roca, Vlasák, Vlasto, Weber Manfred, Weisgerber, Wijkman, von Wogau, Wojciechowski, Wuermeling, Záborská, Zahradil, Zaleski, Zappalà, Zatloukal, Zieleniec, Zimmerling, Zvěřina, Zwiefka

UEN: Angelilli, Aylward, Berlato, Bielan, Camre, Crowley, Foglietta, Fotyga, Janowski, Kamiński, La Russa, Libicki, Muscardini, Ó Neachtain, Roszkowski, Szymański, Tatarella

Wstrzymujący się: 9

IND/DEM: Borghezio, Goudin, Lundgren, Salvini, Speroni, Wohlin

NI: Baco, Kozlík

UEN: Kristovskis

TEKSTY PRZYJĘTE

P6_TA(2005)0308

Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego UE/Maroko w następstwie rozszerzenia ***

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie projektu decyzji Rady dotyczącej zawarcia Protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, oraz Królestwem Maroka, z drugiej strony, uwzględniającego przystąpienie do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej (9649/2005 — COM(2004) 0848 — C6-0200/2005 — 2004/0292(AVC))

(Procedura zgody)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając projekt decyzji Rady (COM(2004)0848) (1)

—	uwzględniając dokument Rady (9649/2005),

—	uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 300 ust. 3 akapit drugi, nawiązując do art. 300 ust. 2 akapit pierwszy, zdanie drugie oraz art. 310 Traktatu WE (C6-0200/2005),

—	uwzględniając art. 75, art. 83 ust. 7 oraz art. 43 ust. 1 Regulaminu,

—	uwzględniając zalecenie Komisji Spraw Zagranicznych (A6-0219/2005),

1.	wyraża zgodę na zawarcie Protokołu;

2.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, jak również rządom i parlamentom Państw Członkowskich oraz Królestwu Maroka.

(1) Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TA(2005)0309

Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego UE/Tunezja w następstwie rozszerzenia ***

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie projektu decyzji Rady dotyczącej zawarcia Protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Republiką Tunezyjską z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Malty, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (9648/2005 — COM( 2004)0736 — C6-0199/2005 — 2004/0265 (AVC))

(Procedura zgody)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając projekt decyzji Rady (COM(2004)0736) (1),

—	uwzględniając dokument Rady (9648/2005),

—	uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 300 ust. 3 akapit drugi, nawiązując do art. 300 ust. 2 akapit pierwszy, zdanie drugie oraz art. 310 Traktatu WE (C6-0199/2005),

—	art. 75, art. 83 ust. 7 oraz art. 43 ust. 1 Regulaminu,

—	uwzględniając zalecenie Komisji Spraw Zagranicznych (A6-0220/2005),

1.	wyraża zgodę na zawarcie Protokołu;

2.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, jak również rządom i parlamentom Państw Członkowskich oraz Republice Tunezyjskiej.

(1) Dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym.

P6_TA(2005)0310

Protokół do Układu Eurośródziemnomorskiego UE/Jordania w następstwie rozszerzenia ***

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia Protokołu do Układu Eurośródziemnomorskiego między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony, a Jordańskim Królestwem Haszymidzldm z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Malty, Rzeczpospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej do Unii Europejskiej (5092/ 2005 — COM(2004)0578 — C6-0202/2005 — 2004/0196(AVC))

(Procedura zgody)

Parhment Europejski,

—	uwzględniając projekt decyzji Rady (COM(2004)0578) (1)

—	uwzględniając tekst przedstawiony przez Radę (5092/2005),

—	uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 300 ust. 3 akapit drugi w powiązaniu z art. 300 ust. 2 akapit pierwszy zdanie drugie oraz art. 310 Traktatu WE (C6-0202/2005),

—	uwzględniając art. 75, art. 83 ust. 7 oraz art. 43 ust. 1 Regulaminu,

—	uwzględniając zalecenie Komisji Spraw Zagranicznych (A6-0221/2005),

1.	wyraża zgodę na podpisanie Protokołu;

2.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji, jak również rządom i parlamentom Państw Członkowskich oraz Jordańskiego Królestwa Haszymidzkiego.

(1) Tekst dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TA(2005)0311

Wspólna organizacja rynku surowca tytoniowego *

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie projektu rozporządzenia Rady zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 2075/92 w sprawie wspólnej organizacji rynku surowca tytoniowego (COM(2005)0235 — C6-0193/2005 — 2005/0105(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parhment Europejski,

—	uwzględniając projekt Komisji przedstawiony Radzie (COM(2005)0235) (1),

—	uwzględniając art. 37 Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-O193/ 2005),

—	uwzględniając art. 51 oraz art. 43 ust. 1 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A6-0233/2005),

1.	zatwierdza projekt Komisji;

2.	zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

3.	zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli ta uznałaby za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do projektu Komisji;

4.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

(1) Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TA(2005)0312

Znakowanie ekologicznego sposobu produkcji na produktach rolnych i środkach spożywczych *

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie projektu rozporządzenia Rady zmnieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 2092/91 w sprawie produkcji ekologicznej produktów rolnych oraz odnośnego znakowania produktów rolnych i środków spożywczych (COM(2005) 0194 — C6-0140/2005 — 2005/0094(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parhment Europejski,

—	uwzględniając projekt Komisji przedstawiony Radzie (COM(2005)0194) (1),

—	uwzględniając art. 37 Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0140/ 2005),

—	uwzględniając art. 51 oraz art. 43, ust. 1 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi (A6-0234/2005),

1.	zatwierdza projekt Komisji;

2.	zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

3.	zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli ta uznałaby za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do projektu Komisji;

4.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

(1) Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TA(2005)0313

Faza rozmieszczania i faza operacyjna europejskiego programu radiowej nawigacji satelitarnej ***I

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego wprowadzenia w życie fazy rozmieszczania i fazy operacyjnej europejskiego programu radiowej nawigacji satelitarnej (COM(2004)0477 — C6-0087/2004 — 2004/0156(COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2004)0477) (1),

—	uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 156 Traktatu WE, zgodnie z którymi Komisja przedstawiła wniosek Parlamentowi (C6-0087/2004),

—	uwzględniając art. 51 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii oraz opinie Komisji Budżetowej i Komisji Transportu i Turystyki (A6-0212/2005),

1.	zatwierdza po poprawkach projekt Komisji;

2.	wskazuje, że środki określone w projekcie legislacyjnym na okres po roku 2006 zależą od decyzji w sprawie kolejnych wieloletnich ram finansowych;

3.	wzywa Komisję, po przyjęciu wieloletnich ram finansowych na kolejny okres, do ewentualnego przedstawienia dostosowania finansowej kwoty referencyjnej programu;

4.	zwraca się do Komisji o ponowne przedłożenie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego projektu lub zastąpienie go innym tekstem;

5.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

(1) Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TC1-COD(2004)0156

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 6 września 2005 r.w celu przyjęcia rozporządzenia (WE) nr .../2005 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wprowadzenia w życie fazy rozmieszczania i fazy operacyjnej europejskiego programu radiowej nawigacji satelitarnej

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 156,

uwzględniając projekt Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

orzekając zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)	Europejska polityka w zakresie radiowej nawigacji satelitarnej jest obecnie realizowana poprzez programy Galileo i EGNOS.

(2)	Celem programu Galileo jest uruchomienie pierwszej światowej infrastruktury nawigacji radiowej i pozycjonowania satelitarnego specjalnie do celów cywilnych.

(3)	Celem programu EGNOS jest poprawa jakości sygnałów amerykańskiego systemu GPS i rosyjskiego systemu GLONASS w celu zwiększenia ich niezawodności na dużym obszarze geograficznym. Program ten jest niezależny od Galileo i stanowi jego uzupełnienie.

(4)	Parlament Europejski, Rada i Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny systematycznie wspierały program Galileo.

(5)

Program Galileo dotyczy technologii zmierzającej do poprawy życia obywateli europejskich w wielu dziedzinach. W szczególności wpisuje się on doskonale w ramy polityki transportu, przedstawionej w Białej Księdze Komisji, zatytułowanej „Europejska polityka transportowa po 2010 roku: czas podjąć decyzję“, szczególnie w kwestiach dotyczących przewozów, taryfikacji infrastruktury i bezpieczeństwa ruchu drogowego.

(6)

Program ten stanowi jeden z priorytetowych projektów w ramach inicjatywy wzrostu zaproponowanej przez Komisję i popieranej przez Radę. Stanowi on również jedno z głównych osiągnięć przyszłego europejskiego programu kosmicznego, zgodnie z zapisem w Białej Księdze Komisji, zatytułowanej „Przestrzeń kosmiczna: nowa granica Europy dla rozszerzającej się Unii — Plan działania dla wdrażania europejskiej polityki kosmicznej“.

(7)

Program Galileo obejmuje fazę tworzenia definicji, fazę rozwoju, fazę rozmieszczania i fazę operacyjną. Faza rozmieszczenia powinna rozpocząć się w 2006 r. i po dwóch latach równoległego funkcjonowania z fazą operacyjną powinna zakończyć się w 2010 r. Faza operacyjna powinna rozpocząć się w 2008 r., a system powinien być już w pełni operacyjny w 2010 r.

(8)	Faza tworzenia definicji i faza rozwoju stanowią część składową programu poświęconego badaniom naukowym i zostały w znacznym stopniu sfinansowane z budżetu wspólnotowego sieci transeuropejskich.

(9)

Rozporządzeniem Rady (WE) nr 2236/95 z dnia18 września 1995 r., ustanawiającym zasady ogólne przyznawania wspólnotowej pomocy finansowej w dziedzinie sieci transeuropejskich (3), wprowadzono zasady obowiązujące w kwestii wspólnotowej pomocy finansowej w przypadku projektów wspólnotowych, takich jak systemy rozmieszczania i nawigacji satelitarnej.

(10)	W celu wdrożenia fazy rozwojowej programu Galileo, na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 876/ 2002 z dnia 21 maja 2002 r. (4), powołano Wspólne Przedsiębiorstwo Galileo.

(11)	Rozporządzenie Rady (WE) nr 1321/2004 z dnia 12 lipca 2004 r. w sprawie ustanowienia struktur zarządzania europejskimi programami radionawigacyjnymi (5) powołuje Europejski Organ Nadzoru GNSS (zwany dalej „organem nadzoru“).

(12)	W celu zapewnienia kontynuacji programów należy zapewnić finansowanie fazy rozmieszczania i fazy operacyjnej.

(13)

Biorąc pod uwagę wyrażoną przez Radę wolę ograniczenia do jednej trzeciej części finansowania publicznego fazy rozmieszczania i fazy operacyjnej oraz środki finansowe przewidziane już w ramach aktualnej perspektywy finansowej, wkład Wspólnoty w fazie rozmieszczania w ramach nowej perspektywy finansowej powinien wynieść [500] milionów EUR.

(14)

Z uwagi na szczególny charakter rynku radionawigacji satelitarnej i sprzedaży jego usług, jak również gwarancji udostępnienia ich w interesie sektora publicznego, w drodze wyjątku niezbędne będzie wniesienie części finansowania publicznego podczas pierwszych lat fazy operacyjnej. Rada przewidziała zresztą wyraźnie udział środków wspólnotowych na cele finansowania fazy operacyjnej we wnioskach przyjętych kolejno na posiedzeniach w dniach 25 i 26 marca 2002 r. i 8 i 9 marca 2004 r. Przewidywana kwota wymaganego wkładu Wspólnoty będzie rzędu [500] milionów EUR.

(15)

Należy w związku z tym przyznać w budżecie wspólnotowym kwotę 1 000 milionów EUR na cele finansowania fazy rozmieszczania i fazy operacyjnej programów w okresie od 2007 do 2013 r., tworząc na nie w budżecie specjalną linię budżetową i w ten sposób umożliwiając organowi nadzoru dostosowanie finansowania do realizacji poszczególnych faz programu w określonym terminie.

(16)	W przypadkach, gdy Wspólnota zamierza w sposób pośredni lub bezpośredni przyjąć gwarancje finansowe przewyższające wskazane powyżej środki budżetowe, powinny one zostać przedstawione do zatwierdzenia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie zgodnie z właściwymi przepisami budżetowymi.

(17)	W przypadkach, gdy Wspólnota zamierza w sposób pośredni lub bezpośredni podjąć warunkowe zobowiązania przewyższające wskazane powyżej środki budżetowe, powinny one zostać przedstawione do zatwierdzenia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, zgodnie z właściwymi przepisami budżetowymi.

(18)	Podczas fazy rozmieszczania i fazy operacyjnej budowa, a następnie zarządzanie systemem będą powierzone prywatnemu koncesjonariuszowi, kontrolowanemu przez organ nadzoru, powołany rozporządzeniem (WE) nr 1321/2004.

(19)	Należy stworzyć mechanizm dzielenia zysków, by umożliwić zwrot wspólnotowego udziału w fazie rozmieszczania oraz w fazie operacyjnej.

(20)	Koncesjonariusz powinien być uprawniony do otrzymywania dochodów wynikających z korzystania z licencji i praw własności intelektualnej do części składowych systemu, których właścicielem powinien być organ nadzoru.

(21)

Do zadań organu nadzoru należy zarządzanie funduszami przyznawanymi europejskim programom radiowej nawigacji satelitarnej, a także monitorowanie ogólnego zarządzania finansowego tymi programami w celu optymalnego wykorzystania środków publicznych. Ponadto organ nadzoru wykonywać będzie zadania w zakresie wykonania budżetu powierzane mu przez Komisję zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. b) rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (6). Biorąc pod uwagę szczególny charakter tych programów, Parlament Europejski powinien mieć status obserwatora w radzie administracyjnej organu nadzoru, by należycie wypełniać swoją rolę budżetową.

(22)	Wniosek Komisji dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie siódmego programu ramowego Wspólnoty Europejskiej na rzecz badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013) przewiduje wsparcie dla Europejskiego Systemu Nawigacji Satelitarnej GNSS.

(23)

Wniosek Komisji dotyczący decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiający program ramowy na rzecz konkurencyjności i innowacji (2007-2013) przewiduje także włączenie europejskich małych i średnich przedsiębiorstw w opracowywanie innowacji przy wsparciu ze środków wspólnotowych, co przyczyni się do rozwoju Europejskiego Systemu Nawigacji Satelitarnej GNSS.

(24)

Program Galileo znalazł się na etapie zaawansowanej dojrzałości i przekracza aktualnie w znacznym stopniu ramy zwykłego projektu badawczego. Dlatego należy oprzeć go na specjalnym instrumencie prawnym, lepiej przystosowanym do zaspokajania jego potrzeb i mogącym zapewnić jak najlepsze zarządzanie finansowe.

(25)

Projekt stworzenia takiej infrastruktury radionawigacji satelitarnej zdecydowanie przekracza możliwości techniczne i finansowe jakiegokolwiek Państwa Członkowskiego działającego samodzielnie. Programy Galileo i EGNOS są w pełni zgodne z wymaganiami zasady pomocniczości, ponieważ płaszczyzna wspólnotowa jest najwłaściwszą płaszczyzną działania w tym zakresie. Jest to przykład zdolności Europy do stworzenia wartości dodanej na podstawie jasno zdefiniowanych przez nią celów i środków.

(26)

Niniejsze rozporządzenie ustala, dla fazy rozmieszczania i dla fazy operacyjnej programów, ramy finansowe stanowiące dla władz budżetowych główny punkt odniesienia zgodnie z punktem 33 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia6 maja 1999 r.pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i poprawy procedury budżetowej (7) ,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustala szczegółowe zasady dotyczące wkładu finansowego Wspólnoty w fazie rozmieszczania (2006-2010) i fazie operacyjnej (od 2008) europejskich programów radiowej nawigacji satelitarnej Galileo i EGNOS, nazywanych dalej „programami“.

Artykuł 2

Wkład Wspólnoty w programy na mocy niniejszego rozporządzenia przyznany jest w celu współfinansowania:

a)	czynności związanych z fazą rozmieszczania, obejmujących budowę i wyniesienie na orbitę satelitów, a także całkowite uruchomienie infrastruktury naziemnej;

b)	jeżeli jest to konieczne, pierwszej serii czynności związanych z rozpoczęciem fazy operacyjnej, obejmującej zarządzanie infrastrukturą składającą się z satelitów i ze stacji naziemnych połączonych z jej funkcjonowaniem, jak również konserwację i systematyczne udoskonalanie tego systemu.

Artykuł 3

Ustanawia się orientacyjne ramy finansowe niezbędne dla wdrożenia działań przewidzianych w art. 2 w kwocie [1 miliard EUR] na okres siedmiu lat od dnia 1 stycznia 2007 r.

Środki roczne przyznawane są przez władze budżetowe w granicach właściwej perspektywy finansowej.

Artykuł 4

W przypadku gdy planowane jest podjęcie bezpośrednio lub pośrednio przez Wspólnotę gwarancji finansowych, w tym w ramach umowy koncesyjnej, które przewyższają alokację budżetową, o której mowa w art. 3, gwarancje te podlegają zatwierdzeniu przez Parlament Europejski i Radę, zgodnie z właściwymi przepisami budżetowymi

Artykuł 5

W przypadku gdy planowane jest podjęcie bezpośrednio lub pośrednio przez Wspólnotę zobowiązań warunkowych, w tym w ramach umowy koncesyjnej, które przewyższają alokację budżetową, o której mowa w art. 3, zobowiązania te podlegają zatwierdzeniu przez Parlament Europejski i Radę, zgodnie z właściwymi przepisami budżetowymi.

Artykuł 6

Należy ustanowić mechanizm dzielenia zysków, by umożliwić zwrot wspólnotowego udziału w fazie rozmieszczania oraz w fazie operacyjnej.

Artykuł 7

Koncesjonariusz powinien być uprawniony do otrzymywania dochodów wynikających z korzystania z licencji i praw własności intelektualnej do części składowych systemu, których właścicielem powinien być organ nadzoru.

Artykuł 8

Organ nadzoru zapewnia, zgodnie z art. 54 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 i wymogami rozporządzenia (WE) nr 1321/2004 zarządzanie i kontrolę użytkowania funduszy pochodzących z wkładu wspólnotowego przeznaczonego na programy.

Biorąc pod uwagę szczególny charakter tych programów, Parlament Europejski powinien mieć status obserwatora w radzie administracyjnej organu nadzoru, by należycie wypełniać swoją rolę budżetową.

Środki operacyjne niezbędne do finansowania wkładu Wspólnoty przekazywane są do dyspozycji organu nadzoru, na mocy porozumienia, zgodnie z postanowieniami art. 2 ust. 1 litera g) rozporządzenia (WE) nr 1321/2004. Władza budżetowa zostanie zawiadomiona o projekcie porozumienia przed jego parafowaniem.

Kwota przyznawana w ramach każdego corocznego porozumienia w sprawie finansowania jest przyjmowana w ramach procedury budżetowej UE z uwzględnieniem programu roboczego organu nadzoru, zatwierdzonego przez jego radę administracyjną, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 1321/ 2004 oraz w granicach obowiązującej perspektywy finansowej.

Każde porozumienie zawiera w szczególności postanowienia w kwestii ogólnych warunków zarządzania funduszami powierzanymi organowi nadzoru.

Artykuł 9

Komisja czuwa by, podczas wprowadzania w życie przez organ nadzoru działań finansowanych na mocy niniejszego rozporządzenia, interesy finansowe Wspólnoty były chronione przez stosowanie środków zapobiegawczych dla przeciwdziałania nadużyciom finansowym, korupcji i innym nielegalnym działaniom, za pomocą dokonywania faktycznych kontroli oraz za pomocą ściągania niesłusznie zapłaconych kwot, jak również, w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, za pomocą rzeczywistych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 (8), z rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 (9) i z rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady (10).

Dla działań wspólnotowych, finansowanych na mocy niniejszego rozporządzenia, pojęcie nieprawidłowości opisane w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95 rozumiane jest jako jakiekolwiek naruszenie przepisu prawa wspólnotowego lub jakakolwiek nieznajomość obowiązku umownego wynikającego z działania lub z zaniechania przez organ prawny, którego konsekwencją jest lub mogłoby być działanie na szkodę ogólnego budżetu Wspólnot Europejskich lub budżetów, którymi Wspólnota zarządza przez dokonanie nienależnego wydatku.

Umowy i konwencje, jak również porozumienia z uczestniczącymi państwami trzecimi wynikające z niniejszego rozporządzenia przewidują w szczególności monitorowanie i kontrolę finansową przez organ nadzoru lub Komisję lub każdego przedstawiciela posiadającego ich upoważnienie, oraz audyty Trybunału Obrachunkowego, w razie potrzeby audyty wyrywkowe.

Artykuł 10

Co roku w momencie przedstawiania wstępnego projektu budżetu Komisja składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie wdrożenia programu. W 2007 r. należy przeprowadzić średniookresową ocenę programu z celu poinformowania Parlamentu Europejskiego i Rady o postępach, które zostaną poczynione do tego czasu.

Artykuł 11

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący

W imieniu Rady

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 221 z 8.9.2005, str. 28 .

(2) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 6 września 2005 r.

(3) Dz.U. L 228 z 23.9.1995, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1159/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 191 z 22.7.2005, str. 16).

(4) Dz.U. L 138 z 28.5.2002, str. 1.

(5) Dz.U. L 246 z 20.72004, str. 1.

(6) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1 .

(7) Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1 .

(8) Dz.U. L 312 z 23.12.1995, str. 1.

(9) Dz.U. L 292 z 15.11.1996, str. 2.

(10) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 1.

P6_TA(2005)0314

Umowa WE/Liban dotycząca pewnych aspektów usług lotniczych *

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady dotyczącej zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Republiką Libanu dotyczącej pewnych aspektów usług lotniczych (COM(2005)0062 — C6-0059/2005 — 2005/0012(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady (COM(2005)0062) (1),

—	uwzględniając art. 80 ust. 2 i art. 300 ust. 2 akapit pierwszy, zdanie pierwsze Traktatu WE,

—	uwzględniając art. 300 ust. 3 akapit pierwszy Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0059/2005),

—	uwzględniając art. 51 oraz art. 83 ust. 7 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A6-0232/2005),

1.	zatwierdza zawarcie umowy;

2.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom Państw Członkowskich oraz parlamentowi Republiki Libanu.

(1) Dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym.

P6_TA(2005)0315

Umowa WE/Gruzja dotycząca pewnych aspektów usług lotniczych *

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie zawarcia umowy między Wspólnotą Europejską a Gruzją dotyczącej pewnych aspektów usług lotniczych (COM(2005)0061 — C6-0060/2005 — 2005/0009(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając wniosek dotyczący decyzji Rady (COM(2005)0061) (1),

—	uwzględniając art. 80 ust. 2 i art. 300 ust. 2 akapit pierwszy, pierwsze zdanie Traktatu WE,

—	uwzględniając art. 300 ust. 3 akapit pierwszy Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0060/2005),

—	uwzględniając art. 51 oraz art. 83 ust. 7 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Transportu i Turystyki (A6-0231/2005),

1.	zatwierdza zawarcie umowy;

2.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom Państw Członkowskich oraz parlamentowi Gruzji.

(1) Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TA(2005)0316

Dane dotyczące działalności połowowej i systemów teledetekcji *

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Rady w sprawie elektronicznego rejestrowania i sprawozdawczości dotyczącej działalności połowowej i systemów teledetekcji (COM(2004)0724 — C6-0187/2004 — 2004/0252(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Radzie (COM(2004)0724) (1),

—	uwzględniając art. 37 Traktatu WE, na mocy, którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0187/ 2004),

—	uwzględniając art. 51 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Rybołówstwa (A6-0238/2005),

1.	zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.	zwraca się do Komisji o odpowiednią zmianę jej wniosku, zgodnie z art. 250 ust. 2 Traktatu WE;

3.	zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

4.	zwraca się do Rady o ponowne skonsultowanie się z Parlamentem, jeśli ta uznałaby za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do wniosku Komisji;

5.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

TEKST PROPONOWANY PRZEZ KOMISJĘ	POPRAWKI PARLAMENTU
Poprawka 1
Punkt 5 preambuły
(5) Prowadzone w ostatnich latach przez Państwa Członkowskie i inne kraje projekty pilotażowe dotyczące elektronicznego rejestrowania i sprawozdawczości oraz systemów teledetekcji okazały się skuteczne i opłacalne. Okazały się one skuteczne i opłacalne.	(5) W ostatnich latach Państwa Członkowskie i inne kraje prowadziły projekty pilotażowe dotyczące elektronicznego rejestrowania i sprawozdawczości oraz systemów teledetekcji okazały się skuteczne i opłacalne. Te instrumenty monitoringu wymagają jednak jeszcze szeregu udoskonaleń, zanim zostaną wyciągnięte ostateczne wnioski dotyczące korzystania z nich .
Poprawka 2
Artykuł 1 ustęp 1
1. Kapitan wspólnotowego statku rybackiego zapisuje informacje dotyczące działalności połowowej za pomocą elektronicznych nośników informacji, przy czym zgodnie z prawem wspólnotowym ma on obowiązek wpisać je do dziennika połowowego i przekazać je drogą elektroniczną do właściwych władz .	1. Kapitan wspólnotowego statku rybackiego zapisuje takie informacje dotyczące działalności połowowej, które ma on obowiązek wpisać do dziennika połowowego zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/93 z 12 października 1993r. ustanawiającego system kontroli stosowany przy wspólnej polityce rybołówstwa (2) i przekazuje je następnie drogą elektroniczną do właściwego organu bądż organów. Procedura ta zwalnia kapitanów statków z obowiązku rejestrowania takich informacji w dzienniku pokładowym w formie papierowej.
Poprawka 3
Artykuł 1 ustęp 4 a (nowy)
	4a. Dane uzyskane zgodnie z przepisami niniejszego artykułu są udostępniane do celów badań naukowych, jeśli takie informacje nie zawierają poufnych lub tajnych informacji handlowych; należy też zapewnić poufność wszystkich informacji rejestrowanych elektronicznie i przekazywanych przez kapitanów.
Poprawka 4
Artykuł 2 ustęp 1a (nowy)
	1a. Agencje wspólnotowe mogą wykorzystywać obrazy do celów związanych z wykonywaniem swoich zadań i dzielą się nimi w możliwie największym zakresie.
Poprawka 5
Artykuł 2 ustęp 2 a (nowy)
	2a. Komisja określa w szczegółowej tabeli finansowej żródło finansowania oraz całkowite koszty i ich podział między Wspólnotę i Państwa Członkowskie.
Poprawka 6
Artykuł 2 ustęp 2 b (nowy)
	2b. Wspólnota zapewnia władzom krajowym i rybakom wsparcie finansowe w celu ułatwienia zakupu oraz instalacji urządzeń, a także przeprowadzenia stosownego szkolenia.
Poprawka 7
Artykuł 2 ustęp 2 c (nowy)
	2c. Przyjmując wszechstronne podejście Wspólnota poszerza cele i zastosowania w celu zwiększenia efektywności projektu i wykorzystania wszystkich możliwości, jakie oferuje taki system.
Poprawka 8
Artykuł 2 a (nowy)
	Artykuł 2a Komisja wraz z Państwami Członkowskimi współfinansuje koszty związane z obowiązkowym zainstalowaniem Systemów VMS na statkach o długości przekraczającej 15m (całkowitej), oraz z przesyłaniem wiadomości bezpośrednio związanych z elektroniczną księgą pokładową.
Poprawka 9
Artykuł 3 akapit 1
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2006 r.	Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2008 r.

(1) Dotychczas niepublikowany w Dzienniku Urzędowym.

(2) Dz.U. L 261 z 20.10.93, str. 1.

P6_TA(2005)0317

Porozumienie UE-Albania o readmisji osób przebywających nielegalnie *

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie projektu decyzji Rady dotyczącej zawarcia między Wspólnotą Europejską a Republiką Albanii porozumienia o readmisji osób przebywających nielegalnie (COM(2004)0092 — C6-0053/2005 — 2004/0033(CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając projekt decyzji Rady (COM(2004)0092) (1),

—	uwzględniając art. 63 ust. 3 lit. b oraz art. 300 ust. 2 akapit pierwszy Traktatu WE,

—	uwzględniając art. 300 ust. 3 akapit pierwszy Traktatu WE, na mocy którego Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0053/2005),

—	uwzględniając art. 51 oraz art. 83 ust. 7 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A6-0214/2005),

1.	zatwierdza zawarcie umowy;

2.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom Państw Członkowskich oraz parlamentowi Republiki Albanii.

(1) Dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

P6_TA(2005)0318

Dostęp do pomocy zagranicznej Wspólnoty *

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie projektu rozporządzenia Rady dotyczącego dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty (08977/2005 — C6-0156/2005 — 2005/0806 (CNS))

(Procedura konsultacji)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając tekst Rady (8977/2005) (1),

—	uwzględniając wstępny projekt Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM (2004)0313) (2),

—	uwzględniając informację Rady o podziale wstępnego projektu przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie,

—	uwzględniając art. 181a Traktatu WE, zgodnie z którym Rada skonsultowała się z Parlamentem (C6-0156/2005),

—	uwzględniając art. 51 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju (A6-0239/2005),

1.	zatwierdza po poprawkach projekt Rady;

2.	zwraca się do Rady, jeśli ta uznałaby za stosowne oddalić się od przyjętego przez Parlament tekstu, o poinformowanie go o tym fakcie;

3.	zwraca się do Rady o ponowne przedłożenie mu sprawy w przypadku uznania za stosowne wprowadzenia znaczących zmian do projektu;

4.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

TEKST PROPONOWANY PRZEZ KOMISJĘ	POPRAWKI PARLAMENTU
Poprawka 1
Punkt 1 preambuły
(1) Praktyka bezpośredniego lub pośredniego wiązania udzielanej pomocy z zakupem towarów i usług za środki otrzymane w ramach tej pomocy w kraju ofiarodawcy pomocy zmniejsza jej skuteczność i jest niezgodna z polityką popierania rozwoju w krajach biednych. Odejście od wiązania pomocy nie powinno być traktowane jako cel sam w sobie, ale jako narzędzie dla wzbogacenia innych elementów walki z ubóstwem, takich jak własność, integracja regionalna i wzmacnianie potencjału.	(1) Praktyka bezpośredniego lub pośredniego wiązania udzielanej pomocy z zakupem towarów i usług za środki otrzymane w ramach tej pomocy w kraju darczyńcy zmniejsza jej skutecz- ność i jest niezgodna z polityką popierania rozwoju w krajach biednych. Odejście od wiązania pomocy nie powinno być traktowane jako cel sam w sobie, ale jako narzędzie dla wzbogacenia innych elementów walki z ubóstwem, takich jak własność, integracja regionalna i wzmacnianie potencjału, z naciskiem na wzmacnianie pozycji lokalnych i regionalnych dostawców towarów i usług w krajach rozwijających się.
Poprawka 2
Punkt 6 preambuły
(6) 4 września 2003 r. w rezolucji Parlamentu Europejskiego dotyczącej odejścia od wiązania pomocy (3) odnotowana została potrzeba dalszego odejścia od wiązania pomocy wspólnotowej. W Rezolucji tej poparte zostały warunki określone we wyżej wspomnianym komunikacie i wyrażono zgodę na zaproponowane opcje. Podkreślono potrzebę dalszej dyskusji na temat ograniczenia wiązania pomocy w oparciu o dodatkowe badania i udokumentowane propozycje.	(6) Dnia4 września 2003 r. w rezolucji Parlamentu Europejskiego dotyczącej odejścia od wiązania pomocy (4) odnotowana została potrzeba dalszego odejścia od wiązania pomocy wspólnotowej. W Rezolucji tej poparte zostały warunki określone we wyżej wspomnianym komunikacie i wyrażono zgodę na zaproponowane opcje. Podkreślono potrzebę dalszej dyskusji na temat ograniczenia wiązania pomocy w oparciu o dodatkowe badania i udokumentowane propozycje oraz wyraźnie wezwano do wyraźnego preferowania współpracy lokalnej i regionalnej, przy jednoczesnym priorytetowym traktowaniu — w ustalonej kolejności — dostawców z krajów — odbiorców pomocy, sąsiednich państw rozwijających się oraz innych państw rozwijających się, w celu wsparcia wysiłków państw przyjmujących i umożliwienia im poprawy produkcji własnej na poziomie krajowym, regionalnym, lokalnym i rodzinnym, a także działań zmierzających do poprawy podaży i dostępu ludności do środków spożywczych oraz podstawowych usług, przy czym działania te powinny respektować miejscowe zwyczaje i systemy produkcji oraz handlu.
Poprawka 3
Punkt 7 preambuły
(7) Dla określenia dostępu do wspólnotowej pomocy zagranicznej należy zwrócić uwagę na kilka elementów. Kryteria kwalifikujące określają dostęp dla osób w artykule 3. Reguły pochodzenia określają dostęp dla dostaw i materiałów zakupionych przez osoby kwalifikujące się w artykule 4. Dostęp dla określonych kategorii osób jest możliwy na zasadzie wzajemności zgodnie z artykułem 3. Definicja i warunki wprowadzania w życie zasady wzajemności są zawarte w artykule 5. Odstępstwa i ich zastosowanie są określone w artykule 6. Przepisy szczególne dotyczące operacji finansowanych przez organizacje międzynarodowe, organizacje regionalne, lub współfinansowane przez państwa trzecie, są określone w artykule 7. Przepisy szczególne dotyczące pomocy humanitarnej są określone w artykule 8.	(7) Dla określenia dostępu do wspólnotowej pomocy zagranicznej należy zwrócić uwagę na kilka elementów. Kryteria kwalifikujące określają dostęp dla osób w artykule 3. Reguły pochodzenia określają dostęp dla dostaw i materiałów zakupionych, a także ekspertów zaangażowanych przez osoby kwalifikujące się w artykule 4. Definicja i warunki wprowadzania w życie zasady wzajemności są zawarte w artykule 5. Odstępstwa i ich zastosowanie są określone w artykule 6. Przepisy szczególne dotyczące operacji finansowanych przez organizacje międzynarodowe, organizacje regionalne, lub współfinansowane przez państwa trzecie, są określone w artykule 7.
Poprawka 4
Punkt 8 a preambuły (nowy)
	(8a) Podczas udzielania zamówień w ramach instrumentów wspólnotowych, szczególną uwagę należy zwrócić na poszanowanie międzynarodowych ustaleń z zakresu podstawowych standardów prawa pracy Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP), m.in. konwencji dotyczących prawa zrzeszania się i rozwiązywania sporów zbiorowych, zniesienia pracy przymusowej, eliminacji dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu, a także zakazu pracy dzieci.
Poprawka 5
Punkt 8 b preambuły (nowy)
	(8b) Podczas udzielania zamówień w ramach instrumentów wspólnotowych, szczególną uwagę należy zwrócić na przestrzeganie następujących międzynarodowych konwencji z zakresu ochrony środowiska: Konwencja o ochronie różnorodności biologicznej z 1992 r., Protokół z Kartageny o bezpieczeństwie biologicznym z 2000 r. oraz Protokół z Kioto do Konwencji Ramowej ONZ w sprawie zmian klimatu z 1997 r.
Poprawka 6
Artykuł 3 ustęp 2
(2) Udział w procedurach przetargowych lub w przyznawaniu umów z dotacji finansowanych w ramach instrumentów wspólnotowych o zasięgu tematycznym, zgodnie z definicją zawartą w części A załącznika I jest otwarty dla wszystkich osób prawnych będących obywatelami krajów rozwijających się lub krajów w okresie transformacji , zgodnie z definicją list Komitetu Pomocy Rozwojowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD/DAC) , zawartych w załączniku II, a ponadto dla tych osób prawnych, które kwalifikują się na podstawie odpowiednich instrumentów.	(2) Udział w procedurach przetargowych lub w przyznawaniu umów z dotacji finansowanych w ramach instrumentów wspólnotowych o zasięgu tematycznym, zgodnie z definicją zawartą w części A załącznika I jest otwarty dla wszystkich osób prawnych będących obywatelami krajów rozwijających się, zgodnie z definicją listy Komitetu Pomocy Rozwojowej Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD/DAC) zawartą w załączniku II, a ponadto dla tych osób prawnych, które kwalifikują się na podstawie odpowiednich instrumentów.
Poprawka 7
Artykuł 3 ustęp 3
(3) Udział w procedurach przetargowych lub w przyznawaniu umów z dotacji finansowanych w ramach instrumentów wspólnotowych o zasięgu geograficznym, określonych w części B załącznika I jest otwarty dla wszystkich osób prawnych będących obywatelami krajów rozwijających się lub krajów w okresie transformacji, zgodnie z definicją list OECD/DAC, zawartych w załączniku II, i które są wyraźnie wymienione jako kwalifikujące się, a ponadto dla tych osób prawnych, które kwalifikują się na podstawie odpowiednich instrumentów.	(3) Udział w procedurach przetargowych lub w przyznawaniu umów z dotacji finansowanych w ramach instrumentów wspólnotowych o zasięgu geograficznym, określonych w części B załącznika I jest otwarty dla wszystkich osób prawnych będących obywatelami krajów rozwijających się, zgodnie z definicją listy OECD/DAC zawartej w załączniku II, i które są wyraźnie wymienione jako kwalifikujące się, a ponadto dla tych osób prawnych, które kwalifikują się na podstawie odpowiednich instrumentów.
Poprawka 8
Artykuł 3 ustęp 5
(5) Kryteria kwalifikujące na podstawie niniejszego artykułu nie odnoszą się do ekspertów zaproponowanych przez uczestników przetargów biorących udział w procesie przyznawania zamówień publicznych. Eksperci ci mogą posiadać dowolne obywatelstwo.	skreślony
Poprawka 9
Artykuł 3a (nowy)
	Artykuł 3a Eksperci Wszyscy eksperci zaangażowani przez oferentów określonych w art. 3 i 7 mogą posiadać dowolne obywatelstwo. Niniejszy artykuł nie stanowi uszczerbku dla wymogów jakościowych i finansowych wprowadzonych w ramach wspólnotowych przepisów dotyczących zamówień publicznych.
Poprawka 10
Artykuł 4
Wszelkie dostawy i materiały zakupione w ramach umowy finansowanej z instrumentów Wspólnoty muszą pochodzić ze Wspólnoty lub kraju kwalifikującego się na podstawie artykułu 3 niniejszego rozporządzenia. Dla celów niniejszego rozporządzenia pochodzenie jest określone w odpowiednich przepisach Wspólnoty dotyczących pochodzenia dla potrzeb organów celnych.	Wszelkie dostawy i materiały zakupione w ramach umowy finansowanej z instrumentów Wspólnoty muszą pochodzić ze Wspólnoty lub kraju kwalifikującego się na podstawie artykułów 3 i 6 niniejszego rozporządzenia. Dla celów niniejszego rozporządzenia pochodzenie jest określone w odpowiednich przepisach Wspólnoty dotyczących pochodzenia dla potrzeb organów celnych.
Poprawka 11
Artykuł 5 ustęp 1
(1) Wzajemny dostęp do pomocy zagranicznej WE winien zostać zapewniony krajowi, który spełnia warunki artykułu 3 ust. 4, ilekroć taki kraj zapewni kwalifikowanie się na równych zasadach Państwom Członkowskim Unii Europejskiej.	(1) Wzajemny dostęp do pomocy zagranicznej Wspólnoty winien zostać zapewniony krajowi, który spełnia warunki artykułu 3 ust. 4, ilekroć taki kraj zapewni kwalifikowanie się na równych zasadach Państwom Członkowskim Unii Europejskiej i zainteresowanemu krajowi-odbiorcy pomocy.
Poprawka 12
Artykuł 5 ustęp 2
(2) Zapewnienie wzajemnego dostępu do pomocy zagranicznej WE winno być oparte na porównaniu między UE a innymi darczyńcami i powinno się odbywać na poziomie całego sektora, zgodnie z kategoriami określonymi przez OECD/DAC, lub całego kraju, czy to będzie kraj darczyńcy czy odbiorcy pomocy. Decyzja o zapewnieniu takiej wzajemności krajowi darczyńcy powinna być oparta na przejrzystości, spójności i proporcjonalności pomocy przyznawanej przez tego darczyńcę, zarówno pod względem jakości, jak i wielkości pomocy.	(2) Zapewnienie wzajemnego dostępu do pomocy zagranicznej Wspólnoty winno być oparte na porównaniu między UE a innymi darczyńcami i powinno przebiegać na poziomie sektorowym , zgodnie z kategoriami określonymi przez OECD/DAC, lub krajowym, zarówno w kraju darczyńcy, jak też odbiorcy pomocy. Decyzja o zapewnieniu takiej wzajemności krajowi darczyńcy powinna być oparta na przejrzystości, spójności i proporcjonalności pomocy przyznawanej przez tego darczyńcę, zarówno pod względem jakości, jak i wielkości pomocy.
Poprawka 13
Artykuł 5 ustęp 3
(3) Wzajemny dostęp do pomocy zagranicznej WE powinien zostać ustalony na podstawie konkretnej decyzji dotyczącej danego kraju lub danej grupy regionalnej krajów. Taka decyzja powinna zostać przyjęta zgodnie z decyzją Rady 1999/468/ WE (5) na podstawie procedur dotyczących danego instrumentu i przez odpowiedni komitet odpowiedzialny za ten instrument. Taka decyzja powinna obowiązywać przez okres co najmniej jednego roku.	(3) Wzajemny dostęp do pomocy zagranicznej Wspólnoty powinien zostać ustalony na podstawie konkretnej decyzji dotyczącej danego kraju lub danej grupy regionalnej krajów. Taka decyzja powinna zostać przyjęta zgodnie z decyzją Rady 1999/ 468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (6) na podstawie procedur dotyczących danego instrumentu i przez odpowiedni komitet związany z tym instrumentem . Taka decyzja powinna pozostać w mocy przez okres co najmniej jednego roku.
Poprawka 14
Artykuł 5 ustęp 4
(4) Wzajemny dostęp do pomocy zagranicznej WE zostanie automatycznie przyznany państwom trzecim wymienionym w załączniku III, na podstawie punktu II lit. a) zalecenia OECD/DAC z 2001 r. dotyczącego rezygnacji z wiązania oficjalnej pomocy rozwojowej dla krajów najmniej rozwiniętych, wymienionych w załączniku IV.	(4) Wzajemny dostęp do pomocy zagranicznej Wspólnoty w krajach najmniej rozwiniętych wymienionych w Załączniku ΙΙ zostanie automatycznie przyznany państwom trzecim wymienionym w załączniku III.
Poprawka 15
Artykuł 5 ustęp 5
(5) Kraje beneficjenci będą konsultowane w maksymalnym stopniu w procesie opisanym w ustępach 1-3.	(5) Kraje — odbiorcy pomocy będą konsultowane w procesie opisanym w ustępach 1, 2 i 3 .
Poprawka 16
Podtytuł artykułu 7
Operacje, w których biorą udział instytucje międzynarodowe lub państwa trzecie	Operacje, w których biorą udział instytucje międzynarodowe lub które obejmują współfinansowanie
Poprawka 17
Artykuł 7 ustęp 1
(1) We wszystkich przypadkach, gdy fundusze Wspólnoty są wykorzystywane w operacjach wdrażanych przez organizacje międzynarodowe uczestnictwo w odpowiednich procedurach zawierania umów winno być otwarte dla wszystkich osób prawnych, które kwalifikują się na podstawie artykułu 3, a także dla wszystkich osób prawnych, które kwalifikują się zgodnie z regulaminem takiej organizacji. Należy zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie równego dostępu wszystkim darczyńcom. Takie same reguły dotyczą dostaw i materiałów.	(1) We wszystkich przypadkach, gdy fundusze Wspólnoty są wykorzystywane w operacjach wdrażanych przez organizacje międzynarodowe uczestnictwo w odpowiednich procedurach zawierania umów winno być otwarte dla wszystkich osób prawnych, które kwalifikują się na podstawie artykułu 3, a także dla wszystkich osób prawnych, które kwalifikują się zgodnie z regulaminem takiej organizacji. Należy zwrócić szczególną uwagę na zapewnienie równego dostępu wszystkim darczyńcom. Takie same reguły dotyczą dostaw , materiałów i ekspertów .
Poprawka 18
Artykuł 7 ustęp 2
(2) We wszystkich przypadkach, gdy fundusze Wspólnoty są wykorzystywane w operacjach współfinansowanych przez państwo trzecie, pod warunkiem zapewnienia wzajemności zgodnie z artykułem 5, lub przez organizację międzynarodową, uczestnictwo w odpowiednich procedurach zawierania umów winno być otwarte dla wszystkich osób prawnych, które kwalifikują się na podstawie artykułu 3, a także dla wszystkich osób prawnych będących obywatelami tego państwa trzeciego lub będących obywatelami państw członkowskich tej organizacji regionalnej. Takie same reguły dotyczą dostaw towarów i materiałów.	(2) We wszystkich przypadkach, gdy fundusze Wspólnoty są wykorzystywane w operacjach współfinansowanych przez państwo trzecie, pod warunkiem zapewnienia wzajemności zgodnie z artykułem 5, lub przez organizację międzynarodową czy też Państwo Członkowskie , uczestnictwo w odpowiednich procedurach zawierania umów winno być otwarte dla wszystkich osób prawnych, które kwalifikują się na podstawie artykułu 3, a także dla wszystkich osób prawnych wybieranych zgodnie z przepisami tego państwa trzeciego , organizacji regionalnej lub Państwa Członkowskiego . Takie same reguły dotyczą dostaw towarów , materiałów i ekspertów .
Poprawka 19
Artykuł 7 ustęp 3
(3) Kryteria kwalifikujące w tym artykule nie dotyczą ekspertów zaproponowanych przez uczestników procedur przetargowych na zamówienia publiczne. Tacy eksperci mogą być obywatelami jakiegokolwiek kraju.	skreślony
Poprawka 20
Artykuł 7 a (nowy)
	Artykuł 7a Poszanowanie zasad podstawowych i wzmacnianie rynków lokalnych (1) W celu przyspieszenia wykorzeniania ubóstwa poprzez propagowanie lokalnych możliwości rozwoju oraz działań rynkowych i nabywczych szczególną uwagę należy zwrócić na przetargi na poziomie lokalnym i regionalnym w krajach partnerskich. (2) Oferenci, którym przyznane zostały kontrakty, winni przestrzegać międzynarodowych ustaleń z zakresu podstawowych standardów pracy, a w szczególności podstawowych standardów pracy Międzynarodowej Organizacji Pracy, konwencji dotyczącej prawa zrzeszania się i rozwiązywania sporów zbiorowych, zniesienia pracy przymusowej i obowiązkowej, eliminacji dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i wykonywania zawodu, a także zakazu pracy dzieci. (3) Należy umożliwić dostęp krajów rozwijających się do pomocy zagranicznej Wspólnoty poprzez udzielenie każdego rodzaju pomocy technicznej uważanej za stosowną.

(1) Tekst dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

(2) Tekst dotychczas nieopublikowany w Dzienniku Urzędowym.

(3) A5/2003/190, Biuletyn/2003/9 z 1.6.1964.

(4) Dz.U. C 76 E z 25.3.2004, str. 474.

(5) Dz. U. L 231 z 29.8.2001.

(6) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

P6_TA(2005)0319

Gospodarowanie odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego *** ΙΙ

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie wspólnego stanowiska Rady mającego na celu przyjęcie dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącej gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego i zmieniającej dyrektywę 2004/35/WE (16075/1/2004 — C6-0128/2005 — 2003/0107(COD))

(Procedura współdecyzji: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając wspólne stanowisko Rady (16075/1/2004 - C6-0128/2005),

—	uwzględniając stanowisko zajęte w pierwszym czytaniu (1) dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2003)0319) (2),

—	uwzględniając art. 251 ust. 2 Traktatu WE,

—	uwzględniając art. 62 Regulaminu,

—	uwzględniając zalecenia do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (A6-0236/2005),

1.	zatwierdza wspólne stanowisko po poprawkach;

2.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

(1) Teksty przyjęte, P5_TA(2004)0240.

(2) Dotychczas niepublikowane w Dzienniku Urzędowym.

P6_TC2-COD(2003)0107

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w drugim czytaniu w dniu 6 września 2005 r. w celu przyjęcia dyrektywy 2005.../WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego oraz zmieniającej dyrektywę 2004/35/WE

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno — Społecznego (1),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (2),

stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu (3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Komunikat Komisji zatytułowany „Bezpieczne prowadzenie działalności górniczej: następstwa ostatnich wypadków górniczych” stwierdza, że jednym z jego działań priorytetowych jest inicjatywa uregulowania gospodarki odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego. Działanie to stanowi uzupełnienie inicjatyw zgodnie z dyrektywą 2003/105/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 2003 r. zmieniającą dyrektywę Rady 96/82/WE w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi (4) oraz związanych z opracowaniem dokumentu na temat najlepszych dostępnych technik obejmujących gospodarowanie skałą płonną oraz odpadami przeróbczymi pochodzącymi z działalności górniczej, zgodnie z dyrektywą Rady 96/61/ WE z dnia 24 września 1996 r. dotyczącą zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (5).

(2)	Parlament Europejski w rezolucji z dnia 5 lipca 2001 r. (6) dotyczącej tego komunikatu zdecydowanie poparł potrzebę przyjęcia dyrektywy w sprawie odpadów pochodzących z przemysłu wydobywczego.

(3)

Celem decyzji nr 1600/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 2002 r. ustanawiającej szósty wspólnotowy program działań w zakresie środowiska naturalnego (7) w odniesieniu do odpadów, które są nadal wytwarzane, jest zmniejszenie poziomu ich niebezpieczeństwa oraz zapewnienie, że stanowią one możliwie najmniejsze zagrożenie, promowanie ich odzyskiwania, a w szczególności recyklingu, zminimalizowanie ilości odpadów do usunięcia i ich usuwanie w bezpieczny sposób, a w stosunku do odpadów przeznaczonych do usunięcia zapewnienie, aby były one przetwarzane tak blisko ich miejsca wytworzenia jak to możliwe, w stopniu, który nie prowadzi do zmniejszenia skuteczności operacji przetwarzania odpadów. Decyzja nr 1600/2002/WE zaleca również, jako działanie priorytetowe w odniesieniu do wypadków i katastrof, wypracowanie środków mających pomóc w zapobieganiu ryzyka poważnych wypadków, ze szczególnym uwzględnieniem tych wynikających z górnictwa oraz opracowanie środków dotyczących odpadów górnicznych. Decyzja nr 1600/ 2002/WE zaleca również, jako działanie priorytetowe, promowanie zrównoważonego zarządzania przemysłem wydobywczym, mającego na względzie zmniejszanie jego wpływu na środowisko naturalne.

(4)

Zgodnie z celami wspólnotowej polityki ochrony środowiska, należy ustalić minimalne wymagania w celu zapobiegania lub zmniejszania w możliwie najszerszym zakresie, wszelkim niekorzystnym skutkom dla środowiska lub dla zdrowia ludzkiego, spowodowanych gospodarowaniem odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego, takimi jak: odpady przeróbcze (tzn. odpady w formie stałej lub szlamu, które pozostają po prowadzonej różnymi technologiami przeróbce surowców mineralnych), skała płonna i nadkład (tzn. materiał usuwany w czasie poszukiwania i rozpoznawania złóż kopalin, w tym w przedprodukcyjnej fazie przygotowawczej), oraz warstwa uprawna gleby (tzn. górna warstwa gruntu), pod warunkiem, że stanowią one odpady zgodnie z dyrektywą Rady 75/442/EWG z dnia 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów (8).

(5)

Zgodnie z pkt 24 Planu działań w sprawie zrównoważonego rozwoju przyjętego w Johannesburgu w ramach Narodów Zjednoczonych na Światowym Szczycie na temat Zrównoważonego Rozwoju w 2002 roku, należy chronić bazę zasobów naturalnych będących podstawą rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zmienić obecny trend degradacji zasobów naturalnych poprzez zarządzanie bazą zasobów naturalnych w sposób zrównoważony i zintegrowany.

(6)

Stosownie do tego, niniejsza dyrektywa powinna obejmować gospodarowanie odpadami z lądowego przemysłu wydobywczego, to znaczy odpadami pochodzącymi z poszukiwania, wydobywania (z uwzględnieniem przedprodukcyjnej fazy przygotowawczej), przetwarzania oraz magazynowania surowców mineralnych oraz z działalności odkrywkowej. Jednakże, takie gospodarowanie powinno odzwierciedlać zasady i priorytety określone w dyrektywie 75/442/EWG, która, zgodnie z jej art. 2 ust. 1 lit. b) pkt ii), jest nadal stosowana w odniesieniu do wszelkich aspektów gospodarowania odpadami z przemysłu wydobywczego, które nie są objęte niniejszą dyrektywą.

(7)	W celu uniknięcia powtarzających się i nieproporcjonalnych wymogów administracyjnych, zakres niniejszej dyrektywy powinien być ograniczony do tych szczególnych działań, które uznawane są za priorytetowe dla osiągnięcia jej celów.

(8)

Stosownie do tego, przepisy niniejszej dyrektywy nie powinny mieć zastosowania do tych strumieni odpadów, które, chociaż powstały w trakcie wydobycia lub przeróbki surowców mineralnych, nie są bezpośrednio związane z procesami wydobycia lub przeróbki, np.: odpady spożywcze, oleje odpadowe, złomowane pojazdy, zużyte baterie i akumulatory. Gospodarowanie takimi odpadami powinno podlegać przepisom dyrektywy 75/442/EWG lub dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (9), lub wszelkim innym właściwym przepisom wspólnotowym, tak jak ma to miejsce w przypadku odpadów powstałych na terenie poszukiwania, wydobywania lub przetwarzania, które przetransportowano do miejsca nie będącego obiektem unieszkodliwiania odpadów w rozumieniu niniejszej dyrektywy.

(9)

Niniejsza dyrektywa nie powinna również mieć zastosowania do odpadów pochodzących z morskiego poszukiwania, wydobywania i przeróbki surowców mineralnych, ani do wtłaczania wody i powtórnego wtłaczania wypompowanych wód podziemnych, podczas gdy odpady obojętne, odpady inne niż niebezpieczne wytworzone w czasie prac poszukiwawczych, niezanieczyszczona gleba oraz odpady pochodzące z wydobywania, przeróbki i magazynowania torfu powinny być objęte jedynie niektórymi wymaganiami z powodu ich niższego ryzyka dla środowiska. W odniesieniu do odpadów innych niż odpady niebezpieczne i obojętne, Państwa Członkowskie mogą obniżyć lub znieść niektóre wymagania. Takie wyłączenia nie powinny mieć jednak zastosowania do obiektów unieszkodliwiania odpadów kategorii A.

(10)	Ponadto, pomimo tego, że niniejsza dyrektywa obejmuje gospodarowanie odpadami z przemysłu wydobywczego, które mogą być radioaktywne, nie powinna ona obejmować tych aspektów, które są typowe dla radioaktywności .

(11)

W celu pozostania wiernym zasadom i priorytetom określonym w dyrektywie 75/442/EWG, szczególnie w jej art. 3 i 4, Państwa Członkowskie powinny zapewnić, że operatorzy zaangażowani w przemysł wydobywczy podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapobiegania lub zmniejszania, w możliwie najszerszym zakresie, wszelkich negatywnych skutków, rzeczywistych lub potencjalnych, dla środowiska lub zdrowia ludzkiego, które są spowodowane gospodarowaniem odpadami z przemysłu wydobywczego.

(12)

Środki te powinny być oparte, między innymi, na koncepcji najlepszych dostępnych technik określonej w dyrektywie 96/61/WE, a w przypadku, gdy takie techniki są stosowane, Państwa Członkowskie ustalą sposób, w jaki właściwości techniczne obiektu unieszkodliwiania odpadów, jego usytuowanie geograficzne oraz lokalne warunki środowiskowe mogą, tam gdzie to odpowiednie, być wzięte pod uwagę.

(13)

Państwa Członkowskie powinny zapewnić sporządzanie przez operatorów działających w przemyśle wydobywczym odpowiednich planów gospodarowania odpadami dla zapobiegania powstawaniu, przeróbki, odzysku i unieszkodliwiania odpadów wydobywczych. Plany takie powinny być skonstruowane w taki sposób, aby zapewnić odpowiednie planowanie opcji gospodarowania odpadami, mając na względzie zminimalizowanie wytwarzania odpadów i ich szkodliwości oraz zachęcanie do odzyskiwania odpadów. Ponadto, odpady z przemysłu wydobywczego powinny być charakteryzowane według kryterium ich składu tak, aby zapewnić, w możliwie najszerszym zakresie, że takie odpady wchodzą w reakcje tylko w dający się przewidzieć sposób.

(14)

W celu zmniejszenia ryzyka wypadków oraz zagwarantowania wysokiego poziomu ochrony środowiska i zdrowia ludzkiego, Państwa Członkowskie powinny zapewnić, że każdy operator obiektu unieszkodliwiania odpadów kategorii A przyjmuje i stosuje politykę przeciwdziałania poważnym wypadkom w odniesieniu do odpadów. W odniesieniu do środków zapobiegawczych, powinna ona obejmować zapewnienie systemu zarządzania bezpieczeństwem, planów awaryjnych do wykorzystania w razie wypadków oraz rozpowszechnienie informacji na temat bezpieczeństwa wśród osób, które mogą zostać dotknięte poważnym wypadkiem. W razie wypadku, operatorzy powinni mieć obowiązek dostarczenia właściwym organom wszelkich odpowiednich informacji niezbędnych do ograniczenia rzeczywistych i potencjalnych szkód w środowisku naturalnym. Te szczególne wymagania nie powinny mieć zastosowania do obiektów unieszkodliwiania odpadów z przemysłu wydobywczego, które są objęte dyrektywą 96/82/WE.

(15)	Obiekt unieszkodliwiania odpadów nie powinien być zaklasyfikowany do kategorii A wyłącznie na podstawie ryzyka związanego z bezpieczeństwem i ochroną zdrowia pracowników w przemyśle wydobywczym, objętych innymi przepisami wspólnotowymi, w szczególności dyrektywami 92/91/ EWG (10) i 92/104/EWG (11).

(16)

Ze względu na szczególny charakter gospodarowania odpadami z przemysłu wydobywczego, należy wprowadzić szczególne procedury składania wniosków i udzielania zezwoleń w odniesieniu do obiektów unieszkodliwiania odpadów wykorzystywanych do przyjmowania takich odpadów. Dodatkowo, Państwa Członkowskie powinny podjąć niezbędne środki w celu zapewnienia, że właściwe organy okresowo poddają warunki zezwolenia ponownemu rozpatrzeniu oraz, w miarę potrzeby, aktualizacji.

(17)

Państwa Członkowskie powinny mieć obowiązek zapewnienia, że zgodnie z Konwencją ONZ/EKG o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska z dnia 25 czerwca 1998 r. (Konwencja z Aarhus), społeczeństwo jest informowane o złożeniu wniosku o zezwolenie na gospodarowanie odpadami, a zainteresowana społeczność jest konsultowana przed udzieleniem zezwolenia na gospodarowanie odpadami.

(18)

Należy w jasny sposób określić wymagania, które powinien spełniać obiekt unieszkodliwiania odpadów służący przemysłowi wydobywczemu w zakresie lokalizacji, zarządzania, kontroli, zamknięcia oraz środków zapobiegawczych i ochronnych, które podejmuje się w przypadku jakiegokolwiek zagrożenia dla środowiska w perspektywie krótko- i długoterminowej, a w szczególności w przypadku zanieczyszczenia wód podziemnych poprzez przenikanie odcieku do gleby.

(19)	Należy w jasny sposób zdefiniować obiekt unieszkodliwiania odpadów kategorii A dla odpadów z przemysłu wydobywczego, biorąc pod uwagę możliwe skutki jakiegokolwiek zanieczyszczenia, będącego efektem działalności takiego obiektu lub wypadku, w wyniku którego odpady wydostaną się z takiego obiektu.

(20)

Odpady umieszczane z powrotem w wyrobiskach poeksploatacyjnych w celu rekultywacji lub w celach technologicznych związanych z procesem wydobywczym minerałów, takich jak budowanie lub utrzymywanie w wyrobiskach środków dostępu dla maszyn, ramp przewozowych, przegród, barier zabezpieczających lub obwałowań, powinny również podlegać pewnym wymaganiom w celu ochrony wód powierzchniowych lub podziemnych, zabezpieczenia stabilności takich odpadów oraz zapewnienia odpowiedniego monitorowania po zaprzestaniu takich czynności. Stosownie do tego, takie odpady nie powinny podlegać wymogom niniejszej dyrektywy, które odnoszą się wyłącznie do „obiektów unieszkodliwiania odpadów”, z wyjątkiem wymogów określonych w przepisie szczególnym dotyczącym wyrobisk poeksploatacyjnych.

(21)

Mając na względzie zapewnienie właściwej konstrukcji i utrzymania obiektów unieszkodliwiania odpadów z przemysłu wydobywczego, Państwa Członkowskie powinny podjąć odpowiednie środki w celu zapewnienia, że projekt, lokalizacja i zarządzanie takimi obiektami są wykonywane przez osoby posiadające odpowiednie kompetencje techniczne. Należy zapewnić, że szkolenia i wiedza uzyskana przez operatorów i personel zapewniają im niezbędne umiejętności. Ponadto, właściwe organy powinny upewnić się, że operatorzy stosują odpowiednie zasady dotyczące budowy i utrzymania nowego obiektu unieszkodliwiania odpadów lub każdego rozszerzenia, lub zmiany istniejącego obiektu unieszkodliwiania odpadów, w tym w fazie poeksploatacyjnej.

(22)

Należy ustanowić procedury monitorowania obiektów unieszkodliwiania odpadów w czasie ich eksploatacji i nadzoru poeksploatacyjnego. Należy określić czas monitorowania i kontroli obiektów unieszkodliwiania odpadów kategorii A po ich zamknięciu, proporcjonalnie do ryzyka wywoływanego przez dany obiekt unieszkodliwiania odpadów w sposób podobny do tego, który jest wymagany dyrektywą 1999/31/WE.

(23)	Należy określić, kiedy i w jaki sposób obiekt unieszkodliwiania odpadów z przemysłu wydobywczego powinien zostać zamknięty, oraz wyznaczyć obowiązki i zakres odpowiedzialności operatora w fazie poeksploatacyjnej.

(24)

Państwa Członkowskie powinny wymagać od operatorów działających w przemyśle wydobywczym stosowania kontroli monitorowania i zarządzania w celu zapobieżenia zanieczyszczeniu wody i gleby oraz w celu zidentyfikowania niekorzystnych skutków, które ich obiekt unieszkodliwiania odpadów może mieć dla środowiska lub zdrowia ludzkiego. Dodatkowo, w celu zmniejszenia do minimum zanieczyszczenia wody, zrzut odpadów do wszelkich odbiorników wody powinien być zakazany, chyba ze zostanie uprzednio wykazane, iż jest on zgodny z dyrektywą 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiającą ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (12). Ponadto, stężenie cyjanku i związków cyjanku w stawach osadowych odpadów przeróbczych, mając na względzie ich szkodliwe i toksyczne skutki, powinno być zmniejszone do najniższych możliwych poziomów przy wykorzystaniu najlepszych dostępnych technik. Maksymalne progi stężenia powinny zostać odpowiednio ustalone i, w każdym przypadku, powinny odpowiadać szczególnym wymaganiom niniejszej dyrektywy w celu przeciwdziałania takim skutkom.

(25)

Operator obiektu unieszkodliwiania odpadów z przemysłu wydobywczego powinien mieć obowiązek złożenia gwarancji finansowej lub jej ekwiwalentu, zgodnie z procedurami, o których zdecydują Państwa Członkowskie, zapewniając, że wszystkie obowiązki wynikające z zezwolenia zostaną spełnione, w tym obowiązki związane z zamknięciem miejsca prowadzenia działalności i jego fazą poeksploatacyjną. Gwarancja finansowa powinna wystarczać na pokrycie kosztów rekultywacji terenu, na który wywiera wpływ obiekt unieszkodliwiania odpadów, przez odpowiednio wykwalifikowaną i niezależną osobę trzecią. Konieczne jest także, aby taka gwarancja została złożona przed rozpoczęciem składowania odpadów w obiekcie unieszkodliwiania odpadów i była okresowo aktualizowana. Dodatkowo, zgodnie z zasadą „zanieczyszczający płaci” oraz z dyrektywą 2004/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie odpowiedzialności za środowisko w odniesieniu do zapobiegania i zaradzania szkodom wyrządzonym środowisku naturalnemu (13), istotne jest wyjaśnienie, że operator obiektu unieszkodliwiania odpadów z przemysłu wydobywczego ponosi właściwą odpowiedzialność za szkody wyrządzone środowisku spowodowane jego działaniem lub za bezpośrednie zagrożenie wystąpienia takiej szkody.

(26)

W przypadku działalności obiektów unieszkodliwiania odpadów z przemysłu wydobywczego, która może mieć poważne niekorzystne skutki transgraniczne dla środowiska oraz wszelkie wynikające z tego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego na terytorium innego Państwa Członkowskiego, powinna zostać wprowadzona wspólna procedura w celu ułatwienia konsultacji między sąsiadującymi państwami. Należy tego dokonać, mając na względzie zapewnienie odpowiedniej wymiany informacji między organami oraz należytego informowania społeczeństwa o wszelkich obiektach unieszkodliwiania odpadów, które mogłyby mieć niekorzystne skutki dla środowiska takiego innego Państwa Członkowskiego.

(27)

Państwa Członkowskie powinny zapewnić zorganizowanie przez właściwe organy skutecznego systemu inspekcji lub środków równorzędnej kontroli w odniesieniu do obiektów unieszkodliwiania odpadów z przemysłu wydobywczego. Bez uszczerbku dla obowiązków operatora wynikających z zezwolenia, przed rozpoczęciem działalności w zakresie składowania powinna zostać przeprowadzona inspekcja sprawdzająca, czy warunki zezwolenia zostały wypełnione. Dodatkowo, Państwa Członkowskie powinny zapewnić, że operatorzy i ich następcy prowadzą aktualną ewidencję obiektów unieszkodliwiania odpadów, oraz że operatorzy przekazują swoim następcom informacje dotyczące stanu obiektu unieszkodliwiania odpadów i jego działalności.

(28)	Państwa Członkowskie powinny przesyłać Komisji regularne sprawozdania dotyczące wykonania niniejszej dyrektywy, wraz z informacjami dotyczącymi wypadków i sytuacji awaryjnych. Na podstawie tych sprawozdań Komisja powinna złożyć sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(29)	Państwa Członkowskie powinny ustalić zasady dotyczące sankcji za naruszenie niniejszej dyrektywy i zapewnić, że są one wykonywane. Sankcje te powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(30)

Państwa Członkowskie powinny zapewnić sporządzenie wykazu miejsc prowadzenia działalności zlokalizowanych na ich terytorium, ponieważ miejsca te często stanowią bardzo duże zagrożenie dla środowiska. Państwa Członkowskie i Wspólnota są odpowiedzialne za rekultywację opuszczonych miejsc prowadzenia działalności, ponieważ istnieje prawdopodobieństwo, że mogą mieć one poważne negatywne następstwa dla środowiska. Należy dlatego umożliwić wykorzystanie Funduszy Strukturalnych i innych stosownych funduszy wspólnotowych w celu sporządzenia wykazów oraz wdrożenia środków służących uprzątaniu takich miejsc .

(31)

Komisja powinna zapewnić właściwą wymianę informacji naukowo-technicznych, dotyczących sporządzania wykazu zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów na poziomie Państw Członkowskich oraz dotyczących opracowywania metodologii w celu wsparcia Państw Członkowskich w przestrzeganiu niniejszej dyrektywy w trakcie rekultywacji takich obiektów. Ponadto, powinna zostać zapewniona wymiana informacji dotyczących najlepszych dostępnych technik w ramach Państw Członkowskich i pomiędzy nimi.

(32)

Niniejsza dyrektywa może być użytecznym instrumentem branym pod uwagę przy sprawdzaniu, czy projekty otrzymujące finansowanie ze Wspólnoty w kontekście pomocy rozwojowej obejmują niezbędne środki w celu zapobiegania lub zmniejszania, w możliwie najszerszym zakresie, negatywnych oddziaływań na środowisko. Takie podejście jest zgodne z art. 6 Traktatu, szczególnie w odniesieniu do zintegrowania wymogów ochrony środowiska naturalnego z polityką Wspólnoty w sferze współpracy na rzecz rozwoju.

(33)

Cel niniejszej dyrektywy, którym jest usprawnienie gospodarowania odpadami z przemysłu wydobywczego, nie może zostać osiągnięty w dostatecznym stopniu przez Państwa Członkowskie działające samodzielnie, ponieważ niewłaściwe gospodarowanie takimi odpadami może spowodować zanieczyszczenie o charakterze transgranicznym. Zgodnie z zasadą „zanieczyszczający płaci” należy, między innymi, wziąć pod uwagę wszelkie szkody wyrządzone środowisku przez odpady z przemysłu wydobywczego, a różne krajowe zastosowania tej zasady mogą prowadzić do znacznych dysproporcji w obciążeniu finansowym podmiotów gospodarczych. Ponadto, istnienie różnych krajowych polityk dotyczących gospodarowania odpadami z przemysłu wydobywczego hamuje osiągnięcie celu, jakim jest zapewnienie minimalnego poziomu bezpieczeństwa oraz odpowiedzialnego gospodarowania takimi odpadami, a także maksymalizacji ich odzyskiwania w całej Wspólnocie. Zatem, ponieważ ze względu na zasięg i skutki niniejszej dyrektywy możliwe jest lepsze osiągnięcie jej celu na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.

(34)	Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (14).

(35)	Działalność obiektów unieszkodliwiania odpadów istniejących w chwili transpozycji niniejszej dyrektywy powinna zostać uregulowana w celu podjęcia środków niezbędnych do ich dostosowania do wymagań niniejszej dyrektywy w określonych ramach czasowych.

(36)

Zgodnie z ust. 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa (15), zachęca się Państwa Członkowskie do sporządzania, dla własnych potrzeb i w interesie Wspólnoty, tabel, które w możliwie najszerszym zakresie będą ilustrować związek między niniejszą dyrektywą a środkami związanymi z transpozycją, i do podawania ich do wiadomości publicznej.

(37)	Mając na uwadze znaczenie niniejszej Dyrektywy dla ochrony środowiska naturalnego, za wskazane należy uznać, by przyszłe Państwa Członkowskie uwzględniały ją na etapie przedakcesyjnym i stosowały konsekwentnie od dnia przystąpienia.

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsza dyrektywa określa środki, procedury i wskazówki mające na celu zapobieganie lub zmniejszanie, w najszerszym możliwym zakresie, wszelkich niekorzystnych skutków dla środowiska, w szczególności wody, powietrza, gleby, fauny i flory, oraz krajobrazu, oraz wszelkich wynikających z tego zagrożeń dla zdrowia ludzkiego, spowodowanych gospodarowaniem odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego.

W celu spójnego stosowania artykułu 6 Traktatu, wymogi dotyczące ochrony środowiska naturalnego muszą być włączone do wdrażania polityk i działań wspólnotowych w celu wspierania trwałego rozwoju.

Artykuł 2

Zakres

1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, niniejsza dyrektywa obejmuje gospodarowanie odpadami pochodzącymi z poszukiwania, wydobywania, przeróbki i magazynowania surowców mineralnych oraz z działalności odkrywkowej, zwanymi dalej „odpadami wydobywczymi”.

2. Z zakresu niniejszej dyrektywy są wyłączone:

a)	odpady powstałe w wyniku poszukiwania, wydobywania i przeróbki surowców mineralnych oraz z działalności odkrywkowej, które nie pochodzą jednak bezpośrednio z takich prac;

b)	odpady pochodzące z morskiego poszukiwania, wydobywania i przeróbki surowców mineralnych;

c)	wtłaczanie wody i powtórne wtłaczanie wypompowanych wód podziemnych, zgodnie z art. 11 ust. 3 lit. j) akapit pierwszy i drugi dyrektywy 2000/60/WE w zakresie dozwolonym przez powołany artykuł.

3. Odpady obojętne i niezanieczyszczona gleba pochodzące z poszukiwania, wydobywania, przeróbki i magazynowania surowców mineralnych oraz z działalności odkrywkowej, oraz odpady pochodzące z wydobywania, przeróbki i magazynowania torfu nie podlegają art. 7, 8, art. 11 ust. 1 i 3, art. 12, art. 13 ust. 6, art. 14 i 16, chyba że są one składowane w obiekcie unieszkodliwiania odpadów kategorii A.

Właściwy organ może zmniejszyć lub odstąpić od wymagań w odniesieniu do składowania odpadów innych niż niebezpieczne, pochodzących z poszukiwania surowców mineralnych, z wyjątkiem ropy naftowej i ewaporatów innych niż gips i anhydryt, jak również w odniesieniu do składowania niezanieczyszczonej gleby i odpadów pochodzących z wydobycia, przeróbki i magazynowania torfu tak długo, jak w jego opinii spełnione są wymagania art. 4.

Państwa Członkowskie mogą zmniejszyć lub odstąpić od wymagań art. 11 ust. 3, art. 12 ust. 5 i 6, art. 13 ust. 6, art. 14 i 16 w odniesieniu do odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne, chyba że są one składowane w obiekcie unieszkodliwiania odpadów kategorii A.

4. Bez uszczerbku dla innych aktów prawa wspólnotowego, odpady, które objęte są niniejszą dyrektywą, nie podlegają dyrektywie 1999/31/WE.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy:

1)	„odpady” mają znaczenie określone w art. 1 lit. a) dyrektywy 75/442/EWG;

2)	„odpady niebezpieczne” mają znaczenie określone w art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 91/689/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. w sprawie odpadów niebezpiecznych (16);

„odpady obojętne” oznaczają odpady, które nie ulegają jakimkolwiek istotnym przemianom fizycznym, chemicznym lub biologicznym. Odpady obojętne są nierozpuszczalne, niepalne, nie wchodzą w inny sposób w reakcje fizyczne lub chemiczne, nie ulegają biodegradacji, nie wpływają niekorzystnie na inną materię, z którą wchodzą w kontakt w sposób, który mógłby spowodować zanieczyszczenie środowiska lub zaszkodzić zdrowiu ludzkiemu. Całkowita zdolność do wymywania oraz zawartość substancji zanieczyszczających w odpadach oraz ekotoksyczność odcieku muszą być nieznaczne, a w szczególności nie mogą one stanowić zagrożenia dla jakości wód powierzchniowych lub podziemnych;

„niezanieczyszczona gleba” oznacza glebę, która została usunięta z górnej warstwy gruntu w trakcie działalności wydobywczej i która nie jest zanieczyszczona w rozumieniu prawa krajowego Państwa Członkowskiego, w którym zlokalizowane jest miejsce prowadzenia działalności, lub w rozumieniu prawa wspólnotowego;

5)	„surowce mineralne” lub „minerał” oznaczają naturalnie występujące w skorupie ziemi złoża substancji pochodzenia organicznego lub nieorganicznego, takich jak surowce energetyczne, rudy metali, surowce przemysłowe i budowlane, z wyłączeniem wody;

6)	„przemysł wydobywczy” oznacza wszelkie podmioty i przedsiębiorstwa zaangażowane w odkrywkowe lub podziemne wydobycie surowców mineralnych dla celów gospodarczych, w tym wydobycie otworowe lub przeróbkę wydobytego materiału;

7)	„morskie” oznacza obszar morza i dna morskiego rozciągający się od znaku wody niskiej zwykłych lub średnich pływów w kierunku na zewnątrz;

„przeróbka” oznacza procesy mechaniczne, fizyczne, biologiczne, termiczne lub chemiczne, lub połączenie tych procesów, którym poddane są surowce mineralne, w tym pochodzące z działalności odkrywkowej, prowadzone w celu wydobycia minerału, w tym zmiana jego objętości, klasyfikacja, rozdzielanie i ługowanie, a także ponowna przeróbka poprzednio odrzuconych odpadów, z wyłączeniem jednak procesów wytapiania, produkcyjnych procesów termicznych innych niż wypalanie wapienia ; lub procesów metalurgicznych;

9)	„odpady przeróbcze” oznacza odpady w formie stałej lub szlamu, które pozostają po przeróbce minerałów w drodze procesu separacji (np. kruszenia, mielenia, klasyfikacji ziarnowej, flotacji i innych procesów fizykochemicznych) w celu oddzielenia użytecznych minerałów od mniej użytecznych skał;

10)	„hałda” oznacza obiekt inżynieryjny do składowania stałych odpadów na powierzchni ziemi;

11)	„tama” oznacza konstrukcję inżynieryjną, przeznaczoną do zatrzymania lub zamknięcia wody lub odpadów w stawie osadowym;

12)	„staw osadowy” oznacza obiekt naturalny lub inżynieryjny przeznaczony do składowania odpadów droboziarnistych, zazwyczaj odpadów przeróbczych, wraz ze zmieniającą się ilością wody niezwiązanej, która pochodzi z przeróbki surowców mineralnych oraz z oczyszczania i recyklingu wody technologicznej;

13)	„cyjanek dysocjujący w słabym kwasie” oznacza cyjanek i związki cyjanku, które ulegają dysocjacji w słabym kwasie o określonym pH;

14)	„odciek” oznacza wodę przesączającą się przez składowane odpady i emitowaną z lub powstrzymywaną z obiektu unieszkodliwiania odpadów, w tym zanieczyszczoną wodę pochodzącą z drenażu, która może mieć niekorzystny skutek dla środowiska, jeżeli nie jest w odpowiedni sposób oczyszczona;

15)

„obiekt unieszkodliwiania odpadów” oznacza teren przeznaczony do gromadzenia lub składowania odpadów wydobywczych, zarówno w formie stałej, jak i ciekłej, lub w roztworze lub zawiesinie, przez następujące okresy:

—	bezterminowo dla obiektów unieszkodliwiania odpadów kategorii A i obiektów unieszkodliwiania odpadów określonych jako niebezpieczne w planie gospodarowania odpadami;

—	na okres ponad sześciu miesięcy dla obiektów unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych, wytworzonych niespodziewanie;

—	na okres ponad jednego roku dla obiektów unieszkodliwiania odpadów innych niż odpady niebezpieczne i obojętne;

—	na okres ponad trzech lat w przypadku obiektów unieszkodliwiania odpadów niezanieczyszczonej gleby, odpadów innych niż niebezpieczne wytworzonych w czasie prac poszukiwawczych, odpadów pochodzących z wydobywania, przeróbki i magazynowania torfu i odpadów obojętnych.

Za takie obiekty uważa się także tamy lub inne konstrukcje służące do powstrzymywania, zatrzymywania, ograniczania lub umacniania takiego obiektu, jak również, w szczególności, hałdy i stawy, z wyłączeniem jednak wyrobisk poeksploatacyjnych, w których odpady są ponownie umieszczane po wydobyciu minerałów w celach rekultywacyjnych i technologicznych;

16)

„poważny wypadek” oznacza zdarzenie w miejscu prowadzenia działalności w czasie wykonywania działalności obejmującej gospodarowanie odpadami wydobywczymi w dowolnej instalacji objętej niniejszą dyrektywą, prowadzące do natychmiastowego lub występującego po pewnym czasie poważnego niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzkiego lub środowiska, w miejscu prowadzenia działalności lub poza nim;

17)	„substancja niebezpieczna” oznacza substancję, mieszaninę lub preparat, który jest niebezpieczny w rozumieniu dyrektywy 67/548/EWG (17) lub dyrektywy 1999/45/WE (18);

18)	„najlepsze dostępne techniki” mają znaczenie określone w art. 2 ust. 11 dyrektywy 96/61/WE;

19)	„odbiornik wodny” oznacza wody powierzchniowe, wody podziemne, wody przejściowe i wody przybrzeżne, określone odpowiednio w art. 2 ust. 1, 2, 6 i 7 dyrektywy 2000/60/WE;

20)

„rekultywacja” oznacza oczyszczanie gruntu, na który wpływ miał obiekt unieszkodliwiania odpadów, w taki sposób, aby przywrócić go do satysfakcjonującego stanu, ze szczególnym uwzględnieniem jakości gleby, dzikiej fauny i flory, siedlisk naturalnych, systemów wody słodkiej, krajobrazu oraz odpowiednich celów użytkowych;

21)

„poszukiwanie” oznacza poszukiwanie złóż minerałów o znaczeniu gospodarczym, w tym opróbowanie, pobieranie prób losowych, wiercenie i wykonywanie szurfów, z wyłączeniem wszelkich prac wymaganych dla udostępnienia takich złóż oraz wszelkich działań związanych bezpośrednio z czynną działalnością wydobywczą;

22)	„społeczeństwo” oznacza jedną lub więcej osób fizycznych lub prawnych oraz, zgodnie z krajowymi przepisami prawa lub praktyką, ich stowarzyszenia, organizacje lub grupy;

23)

„zainteresowana społeczność” oznacza część społeczeństwa, która jest lub może być dotknięta skutkami lub ma interes w procesie podejmowania decyzji w sprawie środowiska, zgodnie z art. 6 i 7 niniejszej dyrektywy; do celów niniejszej definicji, organizacje pozarządowe działające na rzecz ochrony środowiska i spełniające wszelkie wymogi zgodnie z prawem krajowym uważa się za mające taki interes;

24)

„operator” oznacza osobę fizyczną lub prawną odpowiedzialną za gospodarowanie odpadami wydobywczymi zgodnie z prawem krajowym Państwa Członkowskiego, w którym gospodarowanie odpadami ma miejsce, w tym za tymczasowe magazynowanie odpadów wydobywczych, jak również za fazę eksploatacyjną i poeksploatacyjną;

25)	„posiadacz odpadów” oznacza wytwarzającego odpady wydobywcze lub osobę fizyczną lub prawną, która jest w ich posiadaniu;

26)	„osoba kompetentna” oznacza osobę fizyczną, która posiada wiedzę techniczną i doświadczenie zgodnie z prawem krajowym Państwa Członkowskiego, w którym osoba ta prowadzi działalność, w celu wykonywania obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy;

27)	„organ właściwy” oznacza organ lub organy, które Państwo Członkowskie wyznacza jako odpowiedzialne za wypełnianie obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy;

28)	„miejsce prowadzenia działalności” oznacza cały obszar o wyznaczonej lokalizacji geograficznej będący pod kontrolą operatora;

29)	„istotna zmiana” oznacza zmianę w strukturze lub eksploatacji obiektu unieszkodliwiania odpadów, która w opinii organu właściwego może mieć znaczące negatywne skutki dla zdrowia ludzkiego lub środowiska.

Artykuł 4

Ogólne wymagania

1. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, że odpady wydobywcze są zagospodarowywane bez zagrażania zdrowiu ludzkiemu oraz bez stosowania procesów lub metod, które mogłyby szkodzić środowisku, w szczególności bez ryzyka dla wody, powietrza, gleby oraz fauny i flory, bez powodowania immisji w postaci hałasu lub zapachów, a także bez niekorzystnych skutków dla krajobrazu lub miejsc o szczególnym znaczeniu. Państwa Członkowskie podejmują również niezbędne środki w celu wprowadzenia zakazu porzucania, wyrzucania lub niekontrolowanego składowania odpadów wydobywczych.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, że operator podejmuje wszelkie niezbędne środki w celu zapobiegania lub zmniejszenia, w możliwie najszerszym zakresie, wszelkich niekorzystnych skutków dla środowiska i zdrowia ludzkiego, powstałych w wyniku gospodarowania odpadami wydobywczymi. Obejmuje to zarządzanie jakimkolwiek obiektem unieszkodliwiania odpadów, również po jego zamknięciu, oraz zapobieganie poważnym wypadkom mającym związek z tym obiektem oraz ograniczanie ich konsekwencji dla środowiska i zdrowia ludzkiego.

3. Środki, o których mowa w ust. 2, są oparte, między innymi, na najlepszych dostępnych technikach bez zalecania stosowania jakiejkolwiek techniki lub określonej technologii, lecz z uwzględnieniem cech technicznych obiektu unieszkodliwiania odpadów, jego lokalizacji geograficznej oraz lokalnych warunków środowiskowych.

Artykuł 5

Plan gospodarowania odpadami

1. Państwa Członkowskie zapewniają sporządzenie przez operatora planu gospodarowania odpadami w celu zminimalizowania, przeróbki, odzysku oraz unieszkodliwiania odpadów wydobywczych , uwzględniając zasadę trwałego rozwoju .

2. Celami planu gospodarowania odpadami są:

zapobieganie i zmniejszanie wytwarzania odpadów oraz ich szkodliwości, w szczególności poprzez rozważenie:

i)	opcji gospodarowania odpadami w fazie projektowania i przy wyborze metody wydobywania surowców mineralnych oraz ich przeróbki;

ii)	zmian, którym mogą ulec odpady wydobywcze w związku ze zwiększeniem powierzchni oraz narażenia na warunki powyżej gruntu;

iii)

umieszczenia odpadów wydobywczych z powrotem w wyrobiskach po wydobyciu minerału, w zakresie w jakim jest to wykonalne pod względem technicznym i ekonomicznym oraz uzasadnione pod względem środowiskowym, a także zgodne z obowiązującymi normami środowiskowymi na poziomie wspólnotowym oraz, tam gdzie to odpowiednie, z wymaganiami niniejszej dyrektywy;

iv)	umieszczenia warstwy uprawnej gleby z powrotem na miejscu po zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów lub, jeżeli nie jest to praktycznie wykonalne, ponownego użycia warstwy uprawnej gleby gdzie indziej;

v)	stosowania mniej niebezpiecznych substancji do przeróbki surowców mineralnych;

zachęcania do odzysku odpadów wydobywczych za pomocą recyklingu, ponownego użycia lub regeneracji takich odpadów, tam gdzie jest to uzasadnione pod względem środowiskowym zgodnie z obowiązującymi normami środowiskowymi na poziomie wspólnotowym oraz, tam gdzie to odpowiednie, z wymogami niniejszej dyrektywy;

zapewniania krótko- i długoterminowego bezpiecznego unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, w szczególności poprzez rozważenie na etapie projektowania gospodarowania nimi w czasie eksploatacji i po zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów oraz poprzez wybór projektu, w celu zapobiegania lub przynajmniej zminimalizowania jakichkolwiek długotrwałych skutków związanych z przemieszczaniem się zanieczyszczeń powietrza lub wody z obiektu unieszkodliwiania odpadów, a także zapewnienia długoterminowej geotechnicznej trwałości każdej tamy lub hałdy wznoszącej się ponad istniejącą uprzednio powierzchnię gruntu .

3. Plan gospodarowania odpadami zawiera przynajmniej następujące elementy:

tam gdzie to stosowne, propozycję klasyfikacji obiektu unieszkodliwiania odpadów zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku III:

—	w przypadku, gdy uznaje się, że obiekt unieszkodliwiania odpadów należy do kategorii A, dokument wykazujący, że polityka zapobiegania poważnym wypadkom, wprowadzający ją w życie system zarządzania bezpieczeństwem oraz wewnętrzny plan awaryjny zostaną wprowadzone w życie zgodnie z art. 6 ust. 3;

—	w przypadku, gdy operator uzna, że obiekt unieszkodliwiania odpadów nie należy do kategorii A, wystarczające informacje dla uzasadnienia tej opinii, w tym wskazanie możliwych zagrożeń wystąpienia wypadków;

b)	charakterystyka odpadów zgodnie z załącznikiem II oraz oświadczenie o przewidywanych łącznych ilościach odpadów wydobywczych, które będą wytwarzane w fazie operacyjnej;

c)	opis procesów, w trakcie których wytwarzane są takie odpady oraz wszelkich dalszych procesów przeróbki, którym są one poddane;

opis sposobu, w jaki mogą zostać wywarte niekorzystne skutki dla środowiska i zdrowia ludzkiego poprzez składowanie takich odpadów oraz środków zapobiegawczych, które należy podjąć w celu zmniejszenia wpływu na środowisko w czasie eksploatacji obiektu unieszkodliwiania odpadów i po jego zamknięciu, włącznie z aspektami, o których mowa w art. 11 ust. 2 lit. a), b), d) i e);

e)	zaproponowane procedury kontroli i monitorowania zgodnie z art. 10, tam gdzie ma ono zastosowanie, oraz art. 11 ust. 2 lit. c);

f)	zaproponowany plan dotyczący zamknięcia, włącznie z rekultywacją, procedurami po zamknięciu oraz monitorowania zgodnie z art. 12;

g)	środki mające na celu zapobieganie pogorszenia się stanu wody oraz zanieczyszczenia powietrza i gleby zgodnie z art. 13;

h)	przed rozpoczęciem gospodarowania odpadami, ilościowa ocena stanu gruntów, na które potencjalnie wypłynie obiekt unieszkodliwiania, w celu ustanowienia minimalnych kryteriów uzyskania „stanu satysfakcjonującego”, podczas prowadzenia rekultywacji.

Plan gospodarowania odpadami zawiera wystarczające informacje, umożliwiające właściwemu organowi ocenę zdolności operatora do osiągnięcia celów planu gospodarowania odpadami, jak określono to w ust. 2, oraz jego obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy. Plan objaśnia w szczególności, w jaki sposób opcje i metody wybrane z wymienionych w ust. 2 a) i) zrealizują cele dotyczące planu gospodarowania odpadami ustalone w ust. 2 a).

4. Plan gospodarowania odpadami podlega przeglądowi co pięć lat lub zmianie, o ile jest to właściwe, w przypadku istotnych zmian w działaniu obiektu unieszkodliwiania odpadów lub w odniesieniu do odpadów, które są składowane. Właściwy organ jest informowany o wszelkich zmianach w planie gospodarowania odpadami.

5. Plany sporządzone zgodnie z innymi przepisami krajowymi lub wspólnotowymi oraz zawierające informacje, o których mowa w ust. 3, mogą być stosowane w przypadku, gdy zapobiegają one niepotrzebnemu powielaniu informacji i powtórzeniu pracy operatora, pod warunkiem, że wszystkie wymagania określone w ust. 1-4 są spełnione.

6. Właściwy organ zatwierdza plan gospodarowania odpadami na podstawie procedur, o których zdecydują Państwa Członkowskie, i monitoruje jego wykonanie.

Artykuł 6

Informowanie o poważnych wypadkach i zapobieganie im

1. Niniejszy artykuł ma zastosowanie do obiektów unieszkodliwiania odpadów kategorii A, z wyjątkiem obiektów unieszkodliwiania odpadów objętych dyrektywą 96/82/WE.

2. Bez uszczerbku dla innych przepisów wspólnotowych, w szczególności dyrektyw 92/91/EWG i 92/104/EWG, Państwa Członkowskie zapewniają, że ryzyka wystąpienia poważnych wypadków są rozpoznane, oraz że niezbędne elementy zostały wprowadzone do projektu, budowy, działania i konserwacji, zamknięcia i fazy po zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów w celu zapobiegania takim wypadkom oraz w celu ograniczenia ich niekorzystnych konsekwencji dla zdrowia ludzkiego, środowiska i/lub własności, w tym wpływów transgranicznych.

3. Do celów wymagań wynikających z ust. 2, każdy operator, przed rozpoczęciem eksploatacji, sporządza politykę zapobiegania poważnym wypadkom dla gospodarowania odpadami wydobywczymi oraz wdraża wprowadzający ją w życie system zarządzania bezpieczeństwem, zgodnie z elementami określonymi w sekcji 1 załącznika I, a także wdraża wewnętrzny plan awaryjny wyszczególniający środki, które należy podjąć w miejscu prowadzenia działalności w razie wypadku.

Jako część tej polityki, operator wyznacza kierownika ds. bezpieczeństwa odpowiedzialnego za wykonanie i okresowy nadzór nad polityką zapobiegania poważnym wypadkom.

Właściwy organ sporządza zewnętrzny plan awaryjny wyszczególniający środki, które należy podjąć poza miejscem prowadzenia działalności w razie wypadku. Jako część wniosku o wydanie zezwolenia, operator dostarczy właściwemu organowi niezbędne informacje, które umożliwią organowi sporządzenie takiego planu.

4. Plany awaryjne, o których mowa w ust. 3, mają następujące cele:

a)	powstrzymywanie i kontrolowanie poważnych wypadków i innych awarii tak, aby zmniejszyć ich skutki oraz, w szczególności, ograniczyć szkody dla zdrowia ludzkiego, środowiska i/lub własności;

b)	wprowadzenie w życie środków niezbędnych do ochrony zdrowia ludzkiego, środowiska i/lub własności przed skutkami poważnych wypadków i innych awarii;

c)	przekazanie niezbędnych informacji społeczeństwu oraz właściwym służbom lub organom na danym terenie,

d)	zapewnienie rekultywacji, przywrócenia do stanu poprzedniego i oczyszczenia środowiska po poważnym wypadku.

Państwa Członkowskie zapewniają, że w razie poważnego wypadku operator niezwłocznie dostarcza właściwemu organowi wszystkie niezbędne informacje wymagane w celu pomocy w zmniejszeniu jego konsekwencji dla zdrowia ludzkiego oraz do przeprowadzenia oceny i zmniejszenia zakresu rzeczywistej lub potencjalnej szkody poniesionej przez środowisko.

5. Państwa Członkowskie zapewniają, że zainteresowana społeczność ma zapewnioną z wyprzedzeniem skuteczną możliwość uczestnictwa w opracowywaniu lub przeglądzie zewnętrznego planu awaryjnego, który ma zostać sporządzony zgodnie z ust. 3. W tym celu zainteresowana społeczność jest informowana o wszelkich takich propozycjach oraz udostępniane są jej odpowiednie informacje, w tym, między innymi, informacje o prawie uczestnictwa w procesie decyzyjnym oraz o właściwym organie, do którego mogą być zgłaszane uwagi i pytania.

Państwa Członkowskie zapewniają, że zainteresowana społeczność ma prawo w uzasadnionych ramach czasowych do wyrażania uwag, oraz że przy podejmowaniu decyzji w sprawie zewnętrznego planu awaryjnego uwagi te są w należyty sposób brane pod uwagę.

6. Państwa Członkowskie zapewniają, że informacje w sprawie środków bezpieczeństwa oraz w sprawie działań wymaganych w razie wypadku, zawierające przynajmniej elementy wymienione w sekcji 2 załącznika I, są przekazywane zainteresowanej społeczności bezpłatnie i bez dodatkowych warunków.

Informacje takie podlegają przeglądowi co trzy lata i, jeżeli jest to konieczne, są uaktualniane.

Artykuł 7

Wniosek i zezwolenie

1. Żaden obiekt unieszkodliwiania odpadów nie może działać bez zezwolenia udzielonego przez właściwy organ. Zezwolenie zawiera elementy wyszczególnione w ust. 2 niniejszego artykułu i jasno wskazuje kategorię obiektu unieszkodliwiania odpadów, zgodnie z kryteriami, o których mowa w art. 9.

Pod warunkiem zastosowania się do wszystkich wymogów niniejszego artykułu, wszelkie zezwolenia wydawane na podstawie innych przepisów krajowych lub wspólnotowych mogą być połączone w jedno zezwolenie w przypadku, kiedy taki format zapobiega niepotrzebnemu powielaniu informacji i powtarzaniu pracy operatora lub właściwego organu. Szczegóły określone w ust. 2 mogą być objęte jednym lub kilkoma zezwoleniami, pod warunkiem że spełnione są wszystkie wymogi określone w niniejszym artykule.

2. Wniosek o udzielenie zezwolenia zawiera przynajmniej następujące szczegóły:

a)	oznaczenie operatora;

b)	proponowaną lokalizację obiektu unieszkodliwiania odpadów, włącznie ze wszelkimi możliwymi lokalizacjami alternatywnymi;

c)	rodzaj wydobywanego minerału lub minerałów i/lub skał płonnych, które będą przenoszone w trakcie operacji wydobywczych;

d)	zatwierdzony plan gospodarowania odpadami zgodnie z art. 5;

e)	odpowiednie udokumentowanie gwarancji finansowej lub jej ekwiwalentu, zgodnie z wymogami art. 14;

f)	informacje dostarczone przez operatora zgodnie z art. 5 dyrektywy 85/337/EWG (19), jeżeli zgodnie z tą dyrektywą wymagana jest ocena wpływu na środowisko.

3. Właściwy organ udziela zezwolenia jedynie w przypadku, gdy w jego opinii:

a)	operator spełnia odpowiednie wymagania niniejszej dyrektywy;

b)	gospodarowanie odpadami nie pozostaje w bezpośredniej sprzeczności lub w inny sposób nie koliduje z wprowadzaniem w życie odpowiedniego planu gospodarowania odpadami lub planów, o których mowa w art. 7 dyrektywy 75/442/EWG.

4. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewnienia, że właściwe organy okresowo poddają warunki zezwolenia ponownemu rozpatrzeniu oraz, w miarę potrzeby, aktualizacji:

—	w przypadku, gdy następują istotne zmiany w eksploatacji obiektu unieszkodliwiania odpadów lub w odniesieniu do składowanych odpadów;

—	na podstawie wyników monitorowania zgłoszonych przez operatora zgodnie z art. 11 ust. 3 lub kontroli przeprowadzonych zgodnie z art. 17;

—	w świetle wymiany informacji dotyczących istotnych zmian w najlepszych dostępnych technikach, zgodnie z art. 21 ust. 3.

5. Informacje zawarte w zezwoleniu udzielonym na podstawie niniejszego artykułu są udostępniane właściwym krajowym i wspólnotowym organom w celu sporządzenia odpowiednio krajowych i wspólnotowych wykazów obiektów unieszkodliwiania odpadów . Informacje sensytywne o czysto handlowym charakterze, takie jak informacje dotyczące stosunków handlowych i elementów składowych kosztów oraz poziomu gospodarczych złóż zasobów mineralnych, nie są podawane do informacji publicznej.

Artykuł 8

Udział społeczeństwa

1. Na wczesnym etapie procedury udzielania zezwolenia lub najpóźniej kiedy tylko takie informacje mogą być w uzasadniony sposób dostarczone, społeczeństwo jest informowane za pomocą obwieszczeń lub innych odpowiednich środków, takich jak media elektroniczne, tam gdzie są one dostępne, o następujących kwestiach:

a)	wniosku o udzielenie zezwolenia;

b)	tam gdzie ma to zastosowanie, fakcie, że decyzja dotycząca wniosku o udzielenie zezwolenia podlega konsultacji pomiędzy Państwami Członkowskimi zgodnie z art. 16;

c)	szczegółach dotyczących właściwych organów odpowiedzialnych za podjęcie decyzji, organów, od których można otrzymać odpowiednie informacje, organów, którym można przedstawiać uwagi lub pytania, oraz szczegółach harmonogramu przesyłania uwag lub pytań;

d)	charakterze możliwych decyzji;

e)	tam gdzie ma to zastosowanie, szczegółach dotyczących propozycji uaktualnienia zezwolenia lub warunków zezwolenia;

f)	wskazaniu czasu i miejsca oraz środków, za pomocą których właściwe informacje zostaną udostępnione;

g)	szczegółach ustaleń dotyczących udziału społeczeństwa zgodnie z ust. 7.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, że w odpowiednich ramach czasowych, zainteresowanej społeczności są udostępniane:

a)	zgodnie z prawem krajowym, główne sprawozdania i opinie przekazane właściwemu organowi w czasie, gdy społeczeństwo było informowane zgodnie z ust. 1;

zgodnie z przepisami dyrektywy 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska (20), oprócz informacji, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wszelkie informacje które mają znaczenie dla decyzji zgodnie z art. 7 niniejszej dyrektywy i które stają się dostępne dopiero po poinformowaniu społeczeństwa zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

3. Państwa Członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, że społeczeństwo jest informowane, zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, o uaktualnieniu warunków zezwolenia zgodnie z art. 7 ust. 4.

4. Zainteresowana społeczność ma prawo do wyrażania uwag i opinii właściwym organom przed podjęciem decyzji.

5. Wyniki konsultacji przeprowadzonych zgodnie z niniejszym artykułem są należycie brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji.

6. Kiedy decyzja zostaje podjęta, właściwy organ, zgodnie z odpowiednimi procedurami, informuje zainteresowaną społeczność i udostępnia jej następujące informacje:

a)	treść decyzji, w tym kopię zezwolenia;

b)	przesłanki i powody, na których oparto decyzję.

7. Szczegółowe ustalenia dotyczące udziału społeczeństwa na podstawie niniejszego artykułu są określane przez Państwa Członkowskie tak, aby umożliwić zainteresowanej społeczności skuteczne przygotowanie się i udział.

Artykuł 9

System klasyfikacji obiektów unieszkodliwiania odpadów

Do celów niniejszej dyrektywy, właściwe organy klasyfikują obiekt unieszkodliwiania odpadów jako obiekt unieszkodliwiania odpadów kategorii A zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku III.

Artykuł 10

Wyrobiska poeksploatacyjne

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że operator, umieszczając odpady wydobywcze i inne wydobywane materiały z powrotem w wyrobiskach poeksploatacyjnych w celach rekultywacyjnych i technologicznych, niezależnie od tego czy powstały wskutek wydobycia odkrywkowego czy podziemnego, podejmuje odpowiednie środki w celu:

1)	zabezpieczenia stabilności odpadów wydobywczych, zgodnie z, mutatis mutandis, art. 11 ust 2;

2)	zapobieżenia zanieczyszczeniu gleby, wód powierzchniowych i podziemnych, zgodnie z, mutatis mutandis, art. 13 ust. 1, 3 oraz 5;

3)	zapewnienia monitorowania odpadów wydobywczych i wyrobisk poeksploatacyjnych, zgodnie z, mutatis mutandis, art. 12 ust. 4 i 5.

2. Dyrektywa 1999/31/WE ma nadal zastosowanie w stosunku do odpadów innych niż odpady wydobywcze stosowane do wypełniania wyrobisk poeksploatacyjnych, tam gdzie to odpowiednie.

Artykuł 11

Budowa i zarządzanie obiektami unieszkodliwiania odpadów

1. Państwa Członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, że zarządzaniem obiektem unieszkodliwiania odpadów zajmują się kompetentne osoby, oraz że zapewnione są rozwój techniczny i szkolenia personelu.

2. Właściwy organ upewnia się, że przy budowie nowego obiektu unieszkodliwiania odpadów lub modyfikacji istniejącego obiektu unieszkodliwiania odpadów operator zapewnia, że:

obiekt unieszkodliwiania odpadów jest właściwie zlokalizowany, biorąc pod uwagę w szczególności zobowiązania wspólnotowe lub krajowe dotyczące obszarów chronionych oraz czynniki geologiczne, hydrologiczne, hydrogeologiczne, sejsmiczne i geotechniczne, oraz że jest on zaprojektowany w taki sposób, aby spełniać, w perspektywie krótko- i długoterminowej, niezbędne warunki w zakresie zapobiegania zanieczyszczaniu gleby, powietrza, wód podziemnych lub powierzchniowych, ze szczególnym uwzględnieniem dyrektyw 76/464/EWG (21), 80/68/EWG (22) i 2000/60/WE, oraz zapewniając skuteczne odprowadzanie zanieczyszczonej wody i odcieku, w przypadku gdy jest to wymagane zezwoleniem i w sposób w nim wymagany, oraz zmniejszając erozję spowodowaną przez wodę lub wiatr w możliwie najszerszym zakresie z technicznego i gospodarczego punktu widzenia;

obiekt unieszkodliwiania odpadów jest odpowiednio wybudowany, zarządzanyi utrzymywany w celu zapewnienia jego fizycznej stabilności oraz zapobiegania zanieczyszczeniu lub skażeniu gleby, powietrza, wód powierzchniowych lub podziemnych w perspektywie długo- i krótkoterminowej, jak również w celu zmniejszenia w możliwie najszerszym zakresie szkód wyrządzanych krajobrazowi;

c)	istnieją odpowiednie plany i ustalenia dotyczące regularnego monitorowania i kontrolowania obiektu unieszkodliwiania odpadów przez kompetentne osoby oraz podejmowania działań w przypadku wyników wskazujących niestabilność, zanieczyszczenie wody lub skażenie gleby;

d)	dokonano właściwych ustaleń odnoszących się do rekultywacji gruntu oraz zamknięcia obiektu unieszkodliwiania odpadów;

e)	dokonano właściwych ustaleń dotyczących fazy po zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów.

Dokumenty dotyczące monitorowania i kontroli, o których mowa w pkt c) wraz z dokumentacją dotyczącą zezwolenia, są przechowywane w celu zapewnienia odpowiedniego przekazywania informacji, szczególnie w przypadku zmiany operatora.

3. Operator bez zbędnej zwłoki, a w każdym przypadku nie później niż w ciągu 48 godzin, zawiadamia właściwy organ o każdym wydarzeniu, które może mieć wpływ na stabilność obiektu unieszkodliwiania odpadów oraz o wszelkich istotnych niekorzystnych skutkach dla środowiska, ujawnionych w wyniku kontroli i monitorowania obiektu unieszkodliwiania odpadów. Operator, tam gdzie ma to zastosowanie, wprowadza w życie wewnętrzny plan awaryjny i postępuje zgodnie z wszelkimi instrukcjami właściwego organu dotyczącymi środków korygujących, które należy podjąć.

Operator pokrywa koszty środków, które mają zostać podjęte.

Z częstotliwością ustaloną przez właściwy organ, a w każdym przypadku co najmniej raz do roku, operator przedstawia właściwemu organowi na podstawie zgromadzonych danych sprawozdanie dotyczące wszystkich wyników monitorowania w celu wykazania przestrzegania warunków zezwolenia oraz zwiększania wiedzy na temat odpadów i funkcjonowania obiektów unieszkodliwiania odpadów. Na podstawie tego sprawozdania właściwy organ może zdecydować, że niezbędne jest zatwierdzenie przez niezależnego eksperta.

Artykuł 12

Procedury zamknięcia i po zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów

1. Państwa Członkowskie podejmują środki w celu zapewnienia zgodności z ust. 2-5.

2. Obiekt unieszkodliwiania odpadów rozpoczyna procedurę zamknięcia jedynie, jeżeli spełniony jest jeden z następujących warunków:

a)	spełnione są odpowiednie warunki określone w zezwoleniu;

b)	właściwy organ udzielił pozwolenia na wniosek operatora;

c)	właściwy organ wydał w tym celu decyzję z uzasadnieniem.

3. Obiekt unieszkodliwiania odpadów może zostać uznany za całkowicie zamknięty jedynie po dokonaniu przez właściwy organ bez zbędnej zwłoki następujących czynności: przeprowadzeniu końcowej inspekcji w miejscu prowadzenia działalności, ocenie wszelkich sprawozdań przedstawionych przez operatora, potwierdzeniu, że miejsce prowadzenia działalności zostało zrekultywowane i powiadomieniu operatora o swojej zgodzie na zamknięcie.

Zgoda ta w żaden sposób nie zmniejsza obowiązków operatora wynikających z warunków określonych w zezwoleniu lub z innych przepisów.

4. Operator jest odpowiedzialny za utrzymanie, monitorowanie i kontrolę w fazie po zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów tak długo, jak może być to wymagane przez właściwy organ, z uwzględnieniem charakteru i czasu trwania zagrożenia, z wyjątkiem przypadków, kiedy właściwy organ zdecyduje o przejęciu takich zadań od operatora, po ostatecznym zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów i bez uszczerbku dla jakichkolwiek przepisów krajowych lub wspólnotowych regulujących odpowiedzialność posiadacza odpadów.

5. Jeżeli po zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów właściwy organ uzna to za konieczne, operator , w celu realizacji wspólnotowych norm ekologicznych, w szczególności tych zawartych w dyrektywach 76/464/EWG, 80/68/EWG i 2000/60/WE, między innymi kontroluje fizyczną i chemiczną stabilność obiektu i zmniejsza wszelkie negatywne skutki dla środowiska, w szczególności w odniesieniu do wód powierzchniowych i podziemnych, poprzez zapewnienie, że:

a)	wszystkie struktury należące do obiektu są monitorowane i konserwowane za pomocą zawsze gotowych do użycia aparatów kontrolnych i pomiarowych;

b)	tam gdzie ma to zastosowanie, kanały przelewowe i przelewy spływowe są utrzymywane w stanie czystym i dostępnym;

c)	budowane są pasywne i aktywne zakłady uzdatniania wody, jeżeli konieczne jest zapobieganie przemieszczaniu się zanieczyszczonych wycieków z obiektu do przylegających wód podziemnych lub powierzchniowych.

6. Po zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów, operator bezzwłocznie informuje właściwy organ o wszelkich zdarzeniach lub zmianach, które mogą mieć wpływ na stabilność obiektu unieszkodliwiania odpadów, oraz o wszelkich istotnych niekorzystnych skutkach dla środowiska ujawnionych w wyniku odpowiednich procedur kontrolnych i monitorowania. Operator, tam gdzie ma to zastosowanie, wprowadza w życie wewnętrzny plan awaryjny i postępuje zgodnie z wszelkimi innymi instrukcjami właściwego organu w sprawie środków korygujących, które należy podjąć.

Operator pokrywa koszty środków, które mają zostać podjęte.

W przypadkach i z częstotliwością ustaloną przez właściwy organ oraz w każdym przypadku przynajmniej raz w roku, operator przedstawia właściwemu organowi, na podstawie zgromadzonych danych, sprawozdanie dotyczące wszystkich wyników monitorowania w celu wykazania przestrzegania warunków zezwolenia oraz zwiększenia wiedzy na temat odpadów i obiektów unieszkodliwiania odpadów.

Artykuł 13

Zapobieganie pogarszaniu się stanu wody oraz zanieczyszczaniu powietrza i gleby

1. Właściwy organ upewnia się, że operator podjął niezbędne środki w celu spełnienia norm środowiskowych Wspólnoty, w szczególności aby zapobiec, zgodnie z dyrektywą 2000/60/WE, pogorszeniu się bieżącego stanu wody, min. w celu :

a)	oceny możliwości tworzenia się odcieku ze składowanych odpadów, włącznie z zawartością substancji zanieczyszczającej w odcieku, zarówno podczas fazy operacyjnej, jak i po zamknięciu obiektu unieszkodliwiania odpadów oraz ustaleniu bilansu wodnego obiektu unieszkodliwiania odpadów;

b)	zapobiegania lub zmniejszania tworzenia się odcieku oraz skażenia wód powierzchniowych lub podziemnych przez odpady;

c)	gromadzenia skażonej wody i odcieku;

d)	dokonywania oczyszczania skażonej wody , odcieku oraz innych wycieków zebranych z obiektu unieszkodliwiania odpadów aż do uzyskania standardu wymaganego do ich zrzutu , tak aby zrealizował on wymogi wspólnotowe, w szczególności te zawarte w dyrektywach 76/464/EWG, 80/68/EWG i 2000/60/WE .

2. Właściwy organ upewnia się, że operator podjął odpowiednie środki w celu zapobiegania lub zmniejszania emisji pyłu i gazu.

3. Jeżeli, na podstawie oceny ryzyka dla środowiska, uwzględniając w szczególności dyrektywy 76/464/ EWG, 80/68/EWG lub 2000/60/WE w zależności od przypadku, właściwy organ zdecydował, że zbieranie i oczyszczania odcieku nie jest konieczne lub ustalono, że obiekt unieszkodliwiania odpadów nie stanowi potencjalnego zagrożenia dla gleby, wód podziemnych lub powierzchniowych, można zmniejszyć lub odstąpić od wymagań określonych w ust. 1 lit. b), c) i d).

4. Państwa Członkowskie zakazują zrzutu odpadów wydobywczych, w formie stałej, szlamu lub płynnej, do wszelkich odbiorników wodnych innych niż skonstruowany w celach zrzutu odpadów wydobywczych, chyba że operator wykaże a priori, iż spełnił odpowiednie wymagania dyrektyw 76/464/EWG, 80/68/EWG i 2000/60/WE.

5. W przypadku wyrobisk poeksploatacyjnych, w tym wyrobisk podziemnych i napełnianych wyrobisk poeksploatacyjnych na powierzchni, które dopuszczone są do zatopienia po ich zamknięciu, operator podejmuje niezbędne środki w celu zapobieżenia pogorszeniu się stanu wody i zanieczyszczeniu gleby oraz udziela właściwemu organowi informacji, przynajmniej sześć miesięcy przed zaprzestaniem odwadniania wyrobisk, dotyczących:

a)	dokładnego położenia wyrobisk, przy czym należy wyraźnie zaznaczyć te, które dopuszczone są do zatopienia po zaprzestaniu odwadniania oraz szczegółów geologicznych;

b)	przeglądu ilości i jakości wody występującej w wyrobiskach, za okres przynajmniej dwóch lat działalności;

c)	prognoz wpływu, łącznie z lokalizacją i ilością, wszystkich przyszłych zanieczyszczających zrzutów na wody podziemne i powierzchniowe oraz planów zmniejszenia i zapobiegania tego typu zrzutów;

d)	propozycji monitorowania procesu zatapiania wyrobisk w celu zapewnienia wczesnych możliwości ostrzegawczych w odniesieniu do konieczności podejmowania środków minimalizujących.

6. W przypadku stawu osadowego, w którym obecny jest cyjanek, operator upewnia się, że stężenie cyjanku dysocjującego w słabym kwasie w stawie jest zredukowane do najniższego możliwego poziomu za pomocą najlepszych dostępnych technik, a w każdym przypadku, w obiektach unieszkodliwiania odpadów, które uprzednio otrzymały zezwolenie lub które funkcjonowały już w dniu ... (23), że stężenie cyjanku dysocjującego w słabym kwasie w miejscu zrzutu odpadów przeróbczych z zakładu przeróbczego do stawu osadowego nie przekracza 50 ppm od dnia ... (23), 25 ppm od dnia ... (24), 10 ppm od dnia ... (25) oraz 10 ppm dla obiektów unieszkodliwiania odpadów, które otrzymały zezwolenie po ... (23).

Jeżeli właściwy organ tego wymaga, operator wykaże za pomocą oceny ryzyka, która uwzględnia szczególne warunki dla miejsca prowadzenia działalności, że te limity stężeń nie muszą być dalej obniżane.

Artykuł 14

Gwarancja finansowa

1. Właściwy organ, przed rozpoczęciem jakichkolwiek operacji związanych z gromadzeniem lub składowaniem odpadów wydobywczych w obiekcie unieszkodliwiania odpadów, wymaga przedstawienia gwarancji finansowej (np. w formie depozytu pieniężnego, w tym sponsorowanych przez przemysł wzajemnych funduszy gwarancyjnych) lub jej ekwiwalentu, zgodnie z procedurami, o których zdecydują Państwa Członkowskie i zatwierdzonych przez Komisję , tak aby:

a)	wszystkie obowiązki wynikające z zezwolenia udzielonego na podstawie niniejszej dyrektywy, włącznie z przepisami dotyczącymi fazy po zamknięciu, zostały wypełnione;

b)	w dowolnym czasie dostępne były fundusze na rekultywację terenu w miejscu prowadzenia działalności oraz terenu na który wywiera wpływ obiekt unieszkodliwiania odpadów.

2. Obliczenie gwarancji, o której mowa w ust. 1 jest dokonane na podstawie:

a)	prawdopodobnego wpływu obiektu unieszkodliwiania odpadów na środowisko, biorąc pod uwagę w szczególności kategorię obiektu unieszkodliwiania odpadów, właściwości odpadów oraz przyszłe zastosowanie zrekultywowanego gruntu;

b)	założenia, że niezależne i odpowiednio wykwalifikowane osoby trzecie ocenią i wykonają wszelkie niezbędne prace rekultywacyjne.

3. Wielkość gwarancji jest okresowo dostosowywana do zakresu niezbędnych prac rekultywacyjnych, które należy przeprowadzić na terenie w miejscu prowadzenia działalności oraz terenie znajdującym się pod bezpośrednim wpływem obiektu unieszkodliwiania odpadów.

4. W przypadku, gdy właściwy organ zatwierdzi zamknięcie zgodnie z art. 12 ust. 3, wystawi on operatorowi pisemne oświadczenie zwalniające go z obowiązku gwarancji, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, z wyjątkiem obowiązków związanych z fazą po zamknięciu, o których mowa w art. 12 ust. 4.

Artykuł 15

Odpowiedzialność za środowisko

Do załącznika III dyrektywy 2004/35/WE dodaje się następujący punkt:

„13. Gospodarowanie odpadami wydobywczymi zgodnie z dyrektywą 2005/.../WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia ... w sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego (26).

Artykuł 16

Skutki transgraniczne

1. W przypadku, gdy Państwo Członkowskie, na terytorium którego zlokalizowany jest obiekt unieszkodliwiania odpadów zdaje sobie sprawę, że działanie obiektu unieszkodliwiania odpadów kategorii A może wywierać istotne niekorzystne skutki dla środowiska innego Państwa Członkowskiego oraz powodować jakiekolwiek zagrożenie dla zdrowia ludzkiego w innym Państwie Członkowskim lub w przypadku, gdy Państwo Członkowskie, które może w taki sposób zostać dotknięte tak zażąda, Państwo Członkowskie, na terytorium którego przedłożony został wniosek o zezwolenie na podstawie art. 7, przesyła informacje uzyskane na podstawie tego artykułu do tego innego Państwa Członkowskiego w tym samym czasie, kiedy udostępnia te informacje swoim obywatelom.

Informacje takie stanowią podstawę wszelkich konsultacji, koniecznych w ramach dwustronnych stosunków pomiędzy tymi dwoma Państwami Członkowskimi, opartych na zasadzie wzajemności i równości.

2. W ramach stosunków dwustronnych, Państwa Członkowskie zapewniają, że w przypadkach określonych w ust. 1 niniejszego artykułu, wnioski są również udostępniane na odpowiedni okres zainteresowanej społeczności w Państwie Członkowskim, które może w taki sposób zostać dotknięte tak, aby miała ona prawo do przedstawienia swoich uwag na temat tych wniosków przed podjęciem decyzji przez właściwy organ.

3. Państwa Członkowskie zapewniają, że w razie wypadku, obejmującego obiekt unieszkodliwiania odpadów, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, informacje dostarczone przez operatora właściwemu organowi na podstawie art. 6 ust. 4, są niezwłocznie przekazywane innemu Państwu Członkowskiemu w celu pomocy w zminimalizowaniu konsekwencji wypadku dla zdrowia ludzkiego oraz oceny i zminimalizowania rozmiaru rzeczywistych lub potencjalnych szkód wyrządzonych środowisku naturalnemu.

Artykuł 17

Kontrole przeprowadzane przez właściwy organ

1. Przed rozpoczęciem operacji składowania, a następnie w regularnych odstępach czasu, które mają być określone przez Państwa Członkowskie, w tym w fazie po zamknięciu, właściwy organ przeprowadzi kontrolę każdego obiektu unieszkodliwiania odpadów objętego art. 7 tak, aby zapewnić że przestrzega on odpowiednich warunków zezwolenia. Pozytywne wyniki kontroli w żaden sposób nie ograniczają odpowiedzialności operatora wynikającej z warunków zezwolenia.

2. Państwa Członkowskie wymagają od operatora prowadzenia aktualnej dokumentacji dotyczącej wszelkich działań związanych z gospodarowaniem odpadami oraz udostępniania jej do kontroli właściwego organu, oraz zapewnienia, że w przypadku zmiany operatora w czasie zarządzania obiektem unieszkodliwiania odpadów odpowiednie i aktualne informacje i dokumenty odnoszące się do obiektu unieszkodliwiania odpadów są przekazywane we właściwy sposób.

Artykuł 18

Obowiązek składania sprawozdania

1. Co trzy lata Państwa Członkowskie przekazują Komisji sprawozdanie w sprawie wykonania niniejszej dyrektywy. Sprawozdanie jest sporządzane na podstawie kwestionariusza lub wzoru, które mają być przyjęte przez Komisję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 23 ust. 2. Sprawozdanie jest przekazywane Komisji w ciągu dziewięciu miesięcy od końca trzyletniego terminu, którego dotyczy.

Komisja publikuje sprawozdanie w sprawie wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu dziewięciu miesięcy od otrzymania sprawozdań od Państw Członkowskich.

2. Co roku Państwa Członkowskie przekazują Komisji informacje dotyczące wydarzeń zgłaszanych przez operatorów zgodnie z art. 11 ust. 3 i art. 12 ust. 6. Komisja udostępnia te informacje Państwom Członkowskim na wniosek. Bez uszczerbku dla prawa wspólnotowego w zakresie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska, Państwa Członkowskie udostępniają z kolei, na wniosek, informacje członkom zainteresowanej społeczności.

Artykuł 19

Sankcje

Państwa Członkowskie ustalają zasady dotyczące sankcji za naruszenia przepisów prawa krajowego przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą i podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zapewnienia, że są one wykonywane. Przewidziane sankcje powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Artykuł 20

Wykaz zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów

Państwa Członkowskie zapewniają, że wykaz zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów, włącznie z opuszczonymi obiektami unieszkodliwiania odpadów, zlokalizowanych na ich terytorium, które wywierają poważny negatywny wpływ na środowisko lub mogą stać się w średnio- lub krótkoterminowej perspektywie poważnym zagrożeniem dla zdrowia ludzkiego lub środowiska jest sporządzany i okresowo uaktualniany. Taki wykaz, który zostanie udostępniony społeczeństwu, zostanie sporządzony w terminie ... (27), z uwzględnieniem metodologii, o których mowa w art. 21, jeżeli są one dostępne.

Artykuł 21

Wymiana informacji

1. Komisja, wspierana przez Komitet, o którym mowa w art. 23, zapewnia, że między Państwami Członkowskimi istnieje odpowiednia wymiana informacji technicznych i naukowych, z uwzględnieniem rozwijających się metodologii odnoszących się do:

a)	wykonania art. 20;

rekultywacji zamkniętych obiektów unieszkodliwiania odpadów określonych w art. 20 w celu spełnienia wymagań art. 4. Takie metodologie umożliwią ustanowienie najbardziej odpowiednich procedur oceny ryzyka oraz działań naprawczych z uwzględnieniem różnic charakterystyki geologicznej, hydrogeologicznej i klimatologicznej w Europie.

2. Państwa Członkowskie zapewniają, że właściwy organ śledzi lub jest informowany o zmianach w zakresie najlepszych dostępnych technik.

3. Komisja organizuje wymianę informacji między Państwami Członkowskimi a zainteresowanymi organizacjami na temat najlepszych dostępnych technik, związanego z nimi monitorowania oraz zmian w przedmiotowym zakresie. Komisja publikuje wyniki wymiany informacji.

Artykuł 22

Środki służące wykonaniu i zmianom

1. Do ... (28), Komisja przyjmie, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 23 ust. 2, przepisy niezbędne do realizacji następujących zadań, z uwzględnieniem w pierwszej kolejności lit. e), f) i g):

a)	harmonizacji i regularnego przekazywania informacji, o których mowa w art. 7 ust. 5 i art. 12 ust. 6;

b)	wprowadzania w życie art. 13 ust. 6, włącznie z wymogami technicznymi odnoszącymi się do określenia cyjanku dysocjującego w słabym kwasie oraz metod jego pomiaru;

c)	przygotowania technicznych wskazówek w celu ustanowienia gwarancji finansowej zgodnie z wymaganiami art. 14 ust. 2;

d)	przygotowania technicznych wskazówek odnoszących się kontroli zgodnie z art. 17;

e)	zakończenia formułowania wymagań technicznych odnoszących do charakterystyki odpadów zawartej w załączniku II;

f)	interpretacji definicji zawartej w art. 3 pkt 3;

g)	zdefiniowania kryteriów klasyfikacji obiektów unieszkodliwiania odpadów zgodnie z załącznikiem III;

h)	ustalenia wszelkich zharmonizowanych norm odnoszących się do metod pobierania próbek i wykonywania analiz niezbędnych do technicznego wykonania niniejszej dyrektywy.

2. Wszelkie kolejne zmiany niezbędne w celu dostosowania załączników do rozwoju naukowo-technicznego są przyjmowane przez Komisję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 23 ust. 2.

Zmiany te są dokonywane w celu osiągnięcia wysokiego poziomu ochrony środowiska.

Artykuł 23

Komitet

1. Komisja jest wspomagana przez komitet ustanowiony na mocy art. 18 dyrektywy 75/442/EWG, zwany dalej „Komitetem”.

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, ma zastosowanie art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.

Okres określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 24

Przepisy przejściowe

1. Państwa Członkowskie zapewniają, że wszelkie obiekty unieszkodliwiania odpadów, które otrzymały zezwolenie lub które działają w dniu ... (29) spełniają przepisy niniejszej dyrektywy do ... (30), z wyjątkiem określonych w art. 14 ust. 1, których przestrzeganie musi być zapewnione do ... (31)oraz określonych w art. 13 ust. 6, których przestrzeganie musi być zapewnione zgodnie z harmonogramem tam ustalonym.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania do obiektów unieszkodliwiania odpadów zamkniętych na dzień ... (29).

3. Bez uszczerbku dla ust. 1, Państwa Członkowskie zapewniają, że od dnia wejścia w życie niniejszej dyrektywy lub, w przypadku nowych Państw Członkowskich, od daty przystąpienia do Unii i bez względu na jakiekolwiek zamknięcie obiektu unieszkodliwiania odpadów wymienionego w ust. 1, operator:

a)	zapewnia, że wspomniany obiekt jest eksploatowany, a w przypadku jego zamknięcia zarządzany w sposób, który nie narusza postanowień niniejszej dyrektywy lub jakichkolwiek innych stosownych przepisów wspólnotowych, w tym dyrektywy 2000/60/WE;

zapewnia, że wspomniany obiekt nie powoduje żadnego pogorszenia stanu wód powierzchniowych lub podziemnych który stanowiłoby naruszenie dyrektywy 2000/60/WE oraz zanieczyszczenia gleby poprzez odciek, zanieczyszczoną wodę lub inny wyciek lub odpady, obojętnie czy w postaci stałej, szlamu, czy też ciekłej;

c)	podejmuje wszystkie niezbędne kroki, aby usunąć skutki jakiegokolwiek wymienionego w lit. b naruszenia, w celu dostosowania się do stosownych przepisów wspólnotowych, w tym dyrektywy 2000/60/WE.

4. W przypadku gdy Rada działa w wyniku wniosku Komisji przedłożonego na podstawie art. 55 aktu o przystąpieniu z 2005 r. [lub protokołu o przystąpieniu, jeżeli Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2007 r], Rada skorzysta z uprawnień przewidzianych w tym przepisie w taki sposób, by nie naruszyć celów niniejszej dyrektywy.

Artykuł 25

Transpozycja

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do przestrzegania niniejszej dyrektywy przed ... (32). Państwa Członkowskie bezzwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Gdy Państwa Członkowskie przyjmują te środki, powinny one zawierać odniesienie do niniejszej dyrektywy lub takie odniesienie powinno być zamieszczone w ich urzędowej publikacji. Metody sporządzania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty przepisów prawa krajowego, które przyjmują w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 26

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 27

Adresaci

Niniejsza dyrektywa adresowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący

W imieniu Rady

Przewodniczący

(1) Dz.U. C 80 z 30.3.2004, str. 35.

(2) Dz.U. C 109 z 30.4.2004, str. 33.

(3) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 31 marca 2004 r. ( Dz.U. C 103 E z 29.4.2004, str. 634), wspólne stanowisko Rady z 12 kwietnia 2005 (Dz.U. C 172 E z 12.7.2005, str. 1) oraz stanowisko Parlamentu Europejskiego z 6 września 2005.

(4) Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 97 .

(5) Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(6) Dz.U. C 65 E z 14.3.2002, str. 382.

(7) Dz.U. L 242 z 10.9.2002, str. 1.

(8) Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 39. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

(9) Dz.U. L 182 z 16.7.1999, str. 1. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

(10) Dyrektywa Rady 92/91/EWG z dnia 3 listopada 1992 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników zakładów górniczych wydobywających kopaliny otworami wiertniczymi (jedenasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.U. L 348 z 28.11.1992, str. 9).

(11) Dyrektywa Rady 92/104/EWG z 3 grudnia 1992 r. w sprawie minimalnych wymagań w zakresie poprawy bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników odkrywkowego i podziemnego przemysłu wydobywczego (dwunasta dyrektywa szczegółowa w znaczeniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/391/EWG) (Dz.U. L 404 z 31.12.1992, str. 10).

(12) Dz.U. L 327 z 22.12.2000, str. 1. Dyrektywa zmieniona decyzją nr 2455/2001/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2001, str. 1).

(13) Dz.U. L 143 z 30.4.2004, str. 56.

(14) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(15) Dz.U. C 321 z 31.12.2003, str. 1.

(16) Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 94/31/WE (Dz.U. L 168 z 2.7.1994, str. 28).

(17) Dyrektywa Rady 67/548/EWG z dnia 27 czerwca 1967 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. 196 z 16.8.1967, str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2004/73/WE (Dz.U. L 152 z 30.4.2004, str. 1).

(18) Dyrektywa 1999/45/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 maja 1999 r. odnosząca się do zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania preparatów niebezpiecznych (Dz.U. L 200 z 30.7.1999, str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Rady 2004/66/WE (DZ.U. L 168 z 1.5.2004, str. 35).

(19) Dyrektywa Rady 85/337/EWG z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie oceny wpływu wywieranego przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U. L 175 z 5.7.1985, str. 40). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 156 z 25.6.2003, str. 17).

(20) Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 26.

(21) Dyrektywa Rady 76/464/EWG z dnia 4 maja 1976 r. w sprawie zanieczyszczenia spowodowanego przez niektóre substancje niebezpieczne odprowadzane do środowiska wodnego Wspólnoty (Dz.U. L 129 z 18.5.1976, str. 23). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2000/60/WE.

(22) Dyrektywa Rady 80/68/EWG z dnia 17 grudnia 1979 r. w sprawie ochrony wód podziemnych przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez niektóre substancje niebezpieczne (Dz.U. L 20 z 26.1.1980, str. 43). Dyrektywa zmieniona dyrektywą 91/692/EWG (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48).

(23) Data określona w art. 25 ust. 1.

(24) Pięć lat po dacie określonej w art. 25 ust. 1.

(25) Dziesięć lat po dacie określonej w art. 25 ust. 1.

(26) JO L...”

(27) Cztery lata od daty określonej w art. 25 ust. 1

(28) Dwa lata po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.

(29) Data określona w art. 25 ust. 1.

(30) Cztery lata po dacie określonej w art. 25 ust. 1.

(31) Sześć lat po dacie określonej w art. 25. ust. 1.

(32) 18 miesięcy po wejściu w życie niniejszej dyrektywy.

ZAŁĄCZNIK I

POLITYKA ZAPOBIEGANIA POWAŻNYM WYPADKOM I INFORMACJE, KTÓRE MAJĄ BYĆ PRZEKAZANE ZAINTERESOWANEJ SPOŁECZNOŚCI

1. Polityka zapobiegania poważnym wypadkom

Polityka zapobiegania poważnym wypadkom realizowana przez operatora oraz system zarządzania bezpieczeństwem powinny być proporcjonalne do ryzyka wystąpienia poważnych wypadków, które stwarza obiekt unieszkodliwiania odpadów. W celu ich wykonania należy wziąć pod uwagę następujące elementy:

1)	polityka zapobiegania poważnym wypadkom powinna obejmować ogólne cele oraz zasady działania operatora w odniesieniu do kontroli ryzyka wystąpienia poważnych wypadków;

2)	system zarządzania bezpieczeństwem powinien obejmować część ogólnego systemu zarządzania, który zawiera strukturę organizacyjną, zakres odpowiedzialności, praktyki, procedury, procesy i zasoby konieczne do określenia i wprowadzenia w życie polityki zapobiegania poważnym wypadkom;

system zarządzania bezpieczeństwem uwzględnia następujące zagadnienia:

a)	organizację i personel — rola i obowiązki personelu zaangażowanego w zarządzanie poważnym ryzykiem na wszystkich poziomach organizacji; określenie potrzeb szkoleniowych takiego personelu oraz zapewnienie takich szkoleń; oraz zaangażowanie pracowników, a w odpowiednich przypadkach podwykonawców;

b)	określenie oraz ocena poważnego ryzyka — przyjęcie i wprowadzenie w życie procedur systematycznego określenia poważnych ryzyk wynikających z prawidłowego i nieprawidłowego działania oraz ocena prawdopodobieństwa ich wystąpienia i dotkliwości;

c)	kontrola działania — przyjęcie i wprowadzenie w życie procedur i instrukcji bezpiecznego funkcjonowania, z uwzględnieniem utrzymania zakładu, procesów w nim zachodzących, sprzętu oraz tymczasowych przerw w jego funkcjonowaniu;

d)	zarządzanie zmianą — przyjęcie i wprowadzanie w życie procedur dotyczących planowanych modyfikacji lub tworzenie nowych obiektów unieszkodliwiania odpadów;

e)	planowanie na wypadek sytuacji awaryjnych — przyjęcie i wprowadzenie w życie procedur dotyczących identyfikacji przewidywalnych sytuacji awaryjnych w drodze systematycznej analizy oraz przygotowanie, testowanie i przegląd planów awaryjnych mających na celu szybką reakcję na takie sytuacje awaryjne;

monitorowanie działania — przyjęcie i wprowadzenie w życie procedur w celu zapewnienia stałej oceny zgodności z wytycznymi ustalonymi w polityce zapobiegania poważnym wypadkom opracowanej przez operatora i systemem zarządzania bezpieczeństwem oraz mechanizmami badania i podejmowania odpowiednich działań w przypadku braku takiej zgodności. Procedury te powinny obejmować przyjęty przez operatora system zgłaszania poważnych wypadków lub sytuacji niebezpiecznych, szczególnie tych związanych z przypadkami braku działania środków ochronnych oraz ich badaniem i środkami podjętymi w oparciu o wcześniej wyciągnięte wnioski;

audyt i przegląd — przyjęcie i wprowadzenie w życie procedur systematycznej okresowej oceny polityki zapobiegania poważnym wypadkom oraz skuteczności i przydatności do określonego celu systemu zarządzania bezpieczeństwem; przegląd dokumentów dotyczących działania wspomnianej polityki i systemu zarządzania bezpieczeństwem oraz ich uaktualnianie przez kierownictwo wyższego szczebla.

2. Informacje, które mają być przekazywane zainteresowanej społeczności

1)	Nazwisko (nazwa) operatora oraz adres obiektu unieszkodliwiania odpadów.

2)	Oznaczenie osoby dostarczającej informacje, według zajmowanego stanowiska.

3)	Potwierdzenie, że obiekt unieszkodliwiania odpadów podlega regulacjom lub przepisom administracyjnym wprowadzającym w życie niniejszą dyrektywę oraz, tam gdzie ma to zastosowanie, że informacje związane z elementami, o których mowa w art. 6 ust. 2 zostały przekazane właściwemu organowi.

4)	Proste i jasne objaśnienie działania lub działań podejmowanych w miejscu prowadzenia działalności.

5)	Nazwy własne lub powszechnie znane, lub ogólna klasyfikacja niebezpieczeństwa substancji i preparatów występujących w obiekcie unieszkodliwiania odpadów, jak również odpadów, które mogłyby spowodować poważny wypadek, ze wskazaniem ich głównych niebezpiecznych właściwości.

6)	Ogólne informacje dotyczące charakteru ryzyka wystąpienia poważnych wypadków,z uwzględnieniem ich potencjalnych skutków dla pobliskiej ludności i środowiska.

7)	Dostateczne informacje dotyczące ostrzegania pobliskiej zainteresowanej ludności oraz informowania jej w razie poważnego wypadku.

8)	Dostateczne informacje dotyczące działań, które zainteresowana ludność powinna podjąć, oraz sposobu, w jaki należy się zachować w razie poważnego wypadku.

9)	Potwierdzenie konieczności dokonania odpowiednich ustaleń przez operatora w miejscu prowadzenia działalności, a szczególnie współpracy ze służbami ratowniczymi w celu reagowania na poważne wypadki oraz zmniejszenia ich skutków.

10)	Odniesienia do zewnętrznych planów awaryjnych, sporządzonych w celu reagowania na wszelkie skutki wypadku poza miejscem prowadzenia działalności. Odniesienia te powinny zawierać wskazanie by stosować się do wszelkich instrukcji lub wymagań służb ratowniczych podczas wypadku.

11)	Szczegóły dotyczące tego, gdzie można uzyskać dodatkowe informacje, z zastrzeżeniem wymogów dotyczących zachowania poufności informacji ustanowionych w przepisach krajowych.

ZAŁĄCZNIK II

CHARAKTERYSTYKA ODPADÓW

Odpady wydobywcze, które mają być składowane w obiekcie są charakteryzowane w sposób gwarantujący długoterminową fizyczną i chemiczną stabilność struktury obiektu oraz w celu zapobiegania poważnym wypadkom. Charakterystyka odpadów zawiera, tam gdzie to odpowiednie i zgodne z kategorią obiektu unieszkodliwiania odpadów, następujące elementy:

1)	opis spodziewanych fizycznych i chemicznych właściwości odpadów, które mają być składowane krótko- i długoterminowo, ze szczególnym odniesieniem do ich stabilności w warunkach atmosferycznych/meteorologicznych;

2)	klasyfikacja odpadów zgodnie z odpowiednim zapisem w decyzji 2000/532/WE (1), ze szczególnym uwzględnieniem ich niebezpiecznych właściwości;

3)	opis substancji chemicznych, które mają być stosowane w czasie przeróbki surowców mineralnych oraz ich stabilności;

4)	opis metody składowania;

5)	system transportu odpadów, który ma być zastosowany.

(1) Decyzja Komisji 2000/5 32/WE z dnia 3 maja 2000 r. zastępująca decyzję 94/3/WE ustanawiającą wykaz odpadów zgodnie z art. 1 lit. a) dyrektywy Rady 75/442/EWG w sprawie odpadów oraz decyzję Rady 94/904/WE ustanawiającą wykaz odpadów niebezpiecznych zgodnie z art. 1 ust. 4 dyrektywy Rady 91/689/EWG w sprawie odpadów niebezpiecznych (Dz.U. L 226 z 6.9.2000, str. 3). Decyzja ostatnio zmieniona decyzją Rady 2001/573/WE (Dz.U. L 203 z 28.7.2001, str. 18).

ZAŁĄCZNIK III

KRYTERIA OKREŚLANIA KLASYFIKACJI OBIEKTÓW UNIESZKODLIWIANIA ODPADÓW

Obiekt unieszkodliwiania odpadów zostaje sklasyfikowany jako obiekt unieszkodliwiania odpadów kategorii A, jeżeli:

—	brak działania lub niewłaściwe działanie, np.: zapadnięcie się hałdy lub pęknięcie tamy, mogłoby spowodować poważny wypadek, na podstawie oceny ryzyka uwzględniającej czynniki, takie jak obecny lub przyszły rozmiar, lokalizacja i wpływ obiektu unieszkodliwiania odpadów na środowisko, lub

—	zawiera odpady sklasyfikowane jako niebezpieczne zgodnie z dyrektywą 91/689/EWG powyżej pewnego progu, lub

—	zawiera substancje lub preparaty sklasyfikowane jako niebezpieczne zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG lub 1999/45/WE powyżej pewnego progu.

P6_TA(2005)0320

Program PROGRESS ***I

Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej program wspólnotowy na rzecz zatrudnienia i solidarności społecznej — Progress (COM(2004)0488 — C6-0092/2004 — 2004/0158(COD))

(Procedura współdecyzji: pierwsze czytanie)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2004) 0488) (1),

—	uwzględniając art. 251 ust. 2 oraz art. 13 ust. 2, art. 129 i art. 137 ust. 2 lit. a) Traktatu WE, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony przez Komisję (C6-0092/2004),

—	uwzględniając art. 51 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz stanowisko Komisji Budżetowej, Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A6-0199/2005),

1.	zatwierdza po poprawkach wniosek Komisji;

2.	wskazuje, że środki określone w projekcie legislacyjnym na okres po roku 2006 zależą od decyzji w sprawie kolejnych wieloletnich ram finansowych;

3.	wzywa Komisję, po przyjęciu kolejnych wieloletnich ram finansowych, do ewentualnego przedstawienia zmiany finansowej kwoty referencyjnej programu.

4.	zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli uzna ona za stosowne wprowadzenie znaczących zmian do swojego wniosku lub zastąpienie go innym tekstem;

5.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji.

(1) Dotychczas nieopublikowany w Dz.U.

P6_TC1-COD(2004)0158

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 6 września 2005 r. w celu przyjęcia decyzji nr .../2005/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającej program wspólnotowy na rzecz zatrudnienia i solidarności społecznej — Progress

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 13 ust. 2, art. 129, art. 137 ust. 2 lit. a),

uwzględniając propozycję Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

uwzględniając opinię Komitetu Regionów (2),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (3),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rada Europejska na posiedzeniu w Lizbonie 23 i 24 marca 2000 r. za nieodzowną część ogólnej strategii unijnej uznała promocję zatrudnienia i integracji społecznej, aby osiągnąć cel strategiczny dla następnej dekady, czyli stać się najbardziej konkurencyjną i dynamiczną na świecie gospodarką opartą na wiedzy, zdolną do podtrzymywania zrównoważonego wzrostu gospodarczego, przy coraz większej liczbie miejsc pracy i lepszej spójności społecznej; wyznaczyła ambitne cele i zadania UE, ukierunkowane na powrót do stanu pełnego zatrudnienia, poprawę jakości i produktywności pracy, promocję spójności społecznej oraz zintegrowanego społecznie rynku pracy.

(2)

Zgodnie z wyrażonym przez Komisję zamiarem konsolidacji i racjonalizacji instrumentów finansowania, niniejsza decyzja powinna ustanowić jednolity, uproszczony program (zwany dalej „Programem”) zapewniający kontynuację i rozwój działań uruchomionych na podstawie decyzji Rady 2000/750/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającej wspólnotowy program działań w zakresie zwalczania dyskryminacji (2001-2006) (4), decyzji Rady 2OO1/51/WE z dnia 20 grudnia 2000 r. ustanawiającej program odnoszący się do wspólnotowej strategii ramowej w sprawie równości płci(2001-200 5) (5) oraz decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 50/2002/WE z dnia 7 grudnia 2001 r. ustanawiającej program działań Wspólnoty wspierający współpracę między Państwami Członkowskimi w celu zwalczania wyłączenia społecznego (6), nr 1145/2002/WE z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie wspólnotowych środków zachęcających w dziedzinie zatrudnienia (7), jak również działania podjęte na poziomie wspólnotowym w odniesieniu do warunków pracy oraz decyzji nr 848/2004/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającej wspólnotowy program działania w celu wspierania organizacji aktywnych na poziomie europejskim w dziedzinie równości miedzy mężczyznami i kobietami (8).

(3)

Nadzwyczajne posiedzenie Rady Europejskiej na temat zatrudnienia w Luksemburgu w 1997 r. uruchomiło Europejską Strategię Zatrudnienia, w celu koordynowania polityki zatrudnienia Państw Członkowskich na podstawie wspólnie uzgodnionych wytycznych i zaleceń w dziedzinie zatrudnienia; Europejska Strategia Zatrudnienia stanowi dziś najważniejszy instrument służący wdrażaniu celów Strategii Lizbońskiej w zakresie zatrudnienia i rynku pracy.

(4)

Rada Europejska na posiedzeniu w Lizbonie uznała, że liczba mieszkańców Unii żyjących poniżej poziomu ubóstwa i wyłączonych ze społeczeństwa jest nie do zaakceptowania i dlatego uznała za niezbędne podjęcie działań mających decydujący wpływ na eliminowanie ubóstwa w drodze określenia odpowiednich celów. Takie cele zostały ustalone przez Radę Europejską na posiedzeniu w Nicei 7, 8 i 9 grudnia 2000 r.; uzgodniono także, że polityka zwalczania wyłączenia społecznego powinna opierać się na otwartej metodzie koordynacji, łączącej działania państwowe i inicjatywę wspólnotową na rzecz współpracy.

(5)

Zmiany demograficzne stanowią poważny długotrwały problem dla systemów ochrony socjalnej w kontekście możliwości zapewnienia przez nie stosownej wielkości świadczeń, ogólnodostępnej, wysokowartościowej i finansowanej długoterminowo ochrony zdrowia i opieki długookresowej. Ważne jest promowanie polityk, które pozwolą osiągnąć jednocześnie odpowiedni poziom ochrony socjalnej i równowagi finansowej systemów ochrony socjalnej; Rada zdecydowała, że współpraca w zakresie ochrony socjalnej powinna opierać się na otwartej metodzie koordynacji.

(6)

Należy, w związku z tym, zwrócić uwagę na szczególną sytuację imigrantów oraz doniosłość działań, polegających na przekształceniu pracy nielegalnej, często o charakterze dorywczym, w stałe zatrudnienie dla imigrantów zapewniając im ochronę społeczną, korzyści i warunki pracy takie jak pracownikom legalnym.

(7)

Zapewnienie minimalnych standardów oraz ciągłej poprawy warunków pracy w UE jest centralnym zagadnieniem europejskiej polityki społecznej i odpowiada ważnemu zasadniczemu celowi Unii Europejskiej; Wspólnota ma do odegrania istotną rolę w zakresie wspierania i uzupełniania działań Państw Członkowskich w obszarach bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników, warunków pracy, w tym konieczności godzenia życia zawodowego z rodzinnym, ochrony pracowników w momencie zakończenia stosunku pracy, informowania pracowników , współpracy i konsultacji z nimi, reprezentowania i zbiorowej obrony interesów pracowników.

(8)

Niedyskryminacja jest podstawową zasadą Unii Europejskiej. Art. 13 Traktatu przewiduje działania mające na celu zwalczanie wszelkiej dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Zasada niedyskryminacji jest także określona przez art. 21 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej; pod uwagę powinny zostać wzięte konkretne przejawy różnorodnych form dyskryminacji , a w celu zapobiegania i zwalczania dyskryminacji z jednej lub wielu przyczyn należy równolegle opracować odpowiednie środki działania; dlatego też, biorąc pod uwagę dostępność i efekty Programu, trzeba uwzględnić szczególne potrzeby osób dotkniętych inwalidztwem w zakresie pełnego i równego dostępu do działań finansowanych przez Program oraz wyników i oceny tych działań. Wieloletnie doświadczenie w zwalczaniu określonych form dyskryminacji, włączając w to dyskryminację ze względu na płeć, może być użyteczne także w zwalczaniu dyskryminacji innego rodzaju.

(9)

Opierając się na art. 13 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Rada przyjęła następujące dyrektywy: dyrektywę 2000/43/WE z dnia 29 czerwca 2000 r. wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania osób bez względu na pochodzenie rasowe lub etniczne (9), zabraniającą dyskryminacji ze względu na pochodzenie rasowe i etniczne w zakresie m.in. zatrudnienia, szkoleń zawodowych, oświaty, dostępu do towarów i usług oraz ochrony socjalnej, dyrektywę 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy (10), zabraniającą dyskryminacji w zakresie zatrudniania i zawodu ze względu na religię, wiarę, niepełnosprawność, wiek i orientację seksualną , oraz dyrektywę 2004/113/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. wprowadzającą w życie zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług (11).

(10)

Równe traktowanie kobiet i mężczyzn jest zgodnie z art. 2 i 3 Traktatu podstawową zasadą prawa wspólnotowego, a dyrektywy i inne akty prawne przyjmowane na podstawie tej zasady odegrały znaczącą rolę w poprawie sytuacji kobiet we Wspólnocie; doświadczenia z działań na poziomie wspólnotowym pokazały, że promowanie równości płci w polityce UE i zwalczanie dyskryminacji wymaga w praktyce łączenia instrumentów prawnych, narzędzi finansowych oraz wzajemnych połączeń wzmacniających oba nurty. Zgodnie z zasadą integrowania problematyki płci w różnych dziedzinach życia społecznego kwestia równości kobiet i mężczyzn powinna zostać uwzględniona we wszystkich sekcjach Programu i działaniach.

(11)	Włączenie organizacji pozarządowych działających na poziomie regionalnym, państwowym i europejskim jest istotne dla skutecznej realizacji ogólnych celów Programu i dlatego w ramach odpowiednich sieci UE powinny one odgrywać ważną rolę w tworzeniu koncepcji, wdrażaniu i monitorowania Programu.

(12)

Jako że cele proponowanych działań nie mogą zostać w wystarczającym stopniu spełnione na poziomie Państw Członkowskich, ponieważ konieczna jest wymiana informacji na poziomie UE i upowszechnianie dobrych praktyk w ramach Wspólnoty, a z powodu wielostronnego wymiaru działań i środków wspólnotowych cele te mogą zostać lepiej osiągnięte na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodne z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności o której również mowa w tym artykule niniejsza decyzja nie wykracza poza zakres niezbędny do osiągnięcia tych celów.

(13)

Niniejsza decyzja ustanawia ramy finansowe dla całego okresu trwania Programu, które będą zasadniczym punktem odniesienia dla organu budżetowego w rozumieniu pkt 33 porozumienia międzyinsty-tucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r. między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i ulepszenia procedury budżetowej (12).

(14)	Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (13),

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł 1

Ustanowienie Programu

Niniejsza decyzja ustanawia program wspólnotowy na rzecz zatrudnienia i polityki społecznej PROGRESS, w celu finansowego wsparcia wdrożenia celów Unii Europejskiej w obszarach zatrudnienia i spraw społecznych i tym samym przyczynienia się w ramach Strategii Lizbońskiej do realizacji celów Programu polityki społecznej (2006-2010) (14) w tych obszarach. Program będzie realizowany w okresie od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2013 r.

Artykuł 2

Ogólne cele Programu

Niniejszy Program ma realizować następujące cele ogólne:

1)	poprawa wiedzy i rozumienia sytuacji panującej w Państwach Członkowskich (i innych uczestniczących państwach) w drodze analizy, oceny i ścisłego monitorowania polityki,

2)	wspieranie rozwoju narzędzi i metod statystycznych oraz wspólnych wskaźników , w miarę możliwości z podziałem na płeć i według grup wiekowych w obszarach objętych Programem,

3)	wspieranie i monitorowanie wdrażania przepisów i zadań polityki Wspólnoty w Państwach Członkowskich oraz ocena ich efektywności i skutków działania , zwłaszcza w zakresie tworzenia większej liczby lepszych miejsc pracy,

4)	promocja rozwiązań sieciowych, wzajemnego uczenia się oraz określania i upowszechniania dobrych praktyk i innowacyjnych podejść także na poziomie regionalnym, państwowym i transnarodowym,

5)	zwiększanie świadomości grup interesów oraz ogółu obywateli w zakresie polityki i celów UE realizowanych w ramach każdej z 5 sekcji,

zwiększanie możliwości promowania, wspierania i dalszego rozwoju strategii i celów politycznych UE przez najważniejsze sieci UE oraz promowanie poglądów należących do nich organizacji; takie sieci i organizacje muszą być wyraźnie niezależne i jako takie mieć swobodę działania w szeregu dziedzin związanych z interesami ich członków .

Zasadę promowania równości płci należy uwzględnić we wszystkich sekcjach i działaniach Programu.

Należy zapewnić odpowiednie upowszechnianie wyników osiągniętych poprzez sekcje i działania Programu wśród wszystkich grup interesów i w społeczeństwie. Ponadto Komisja ustanawia niezbędne powiązania z Parlamentem Europejskim, istotnymi organizacjami pozarządowymi i partnerami społecznymi na poziomie UE i podejmuje z nimi regularną wymianę poglądów.

Artykuł 3

Struktura Programu

Program dzieli się na następujących 5 sekcji:

1.	Zatrudnienie,

2.	Ochrona socjalna i integracja społeczna,

3.	Warunki pracy,

4.	Walka z dyskryminacją i różnorodność,

5.	Równość płci.

Artykuł 4

SEKCJA 1: Zatrudnienie

Działania w ramach Sekcji 1 wspierają wdrożenie Europejskiej Strategii na Rzecz Zatrudnienia poprzez:

1)	poprawę zrozumienia sytuacji związanej z zatrudnieniem i perspektywami w tej dziedzinie, zwłaszcza poprzez analizy i studia oraz rozwijanie statystyk i wspólnych wskaźników,

2)	monitorowanie i ocenę wdrożenia europejskich wytycznych i zaleceń w zakresie zatrudnienia, a także ich oddziaływania oraz analizę interakcji między EES (Europejską Strategią Zatrudnienia) i ogólną polityką ekonomiczną i społeczną i innymi obszarami politycznymi,

3)	organizowanie wymiany polityk , dobrych praktyk i innowacyjnych podejść oraz promowanie wzajemnego uczenia się w kontekście EES,

4)	podnoszenie świadomości, upowszechnianie informacji i promowanie dyskusji na temat problemów, polityki i wdrażania krajowych planów działania dotyczących zatrudnienia, także wśród podmiotów lokalnych i regionalnych, partnerów społecznych oraz innych grup interesów,

5)	nadanie szczególnej wagi działaniom pozytywnym, które zachęcają do równego traktowania kobiet i mężczyzn, udzielania im równych szans oraz do zwalczania dyskryminacji w dostępie do pracy, wykształcenia i uzyskiwania awansów zawodowych.

Artykuł 5

SEKCJA 2: Ochrona socjalna i integracja społeczna

Działania w ramach Sekcji 2 wspierają wdrożenie otwartej metody koordynacji w obszarze ochrony socjalnej i integracji społecznej poprzez:

1)	poprawę zrozumienia kwestii wykluczenia społecznego oraz związanych z ubóstwem, polityką ochrony socjalnej i integracji społecznej, zwłaszcza poprzez analizy i studia oraz rozwijanie statystyk i wspólnych wskaźników,

2)	monitorowanie i ocenę wdrożenia otwartej metody koordynacji w obszarze ochrony socjalnej i integracji społecznej oraz analizowanie interakcji pomiędzy otwartą metodą koordynacji i innymi obszarami polityki oraz ich oddziaływaniem na szczeblu krajowym i wspólnotowym

3)	organizację wymiany polityk , najlepszych praktyk i innowacyjnych podejść oraz promocję wzajemnego uczenia się w kontekście ochrony socjalnej i strategii integracji społecznej,

podnoszenie świadomości, upowszechnianie informacji i promocję debaty na temat najważniejszych problemów i kwestii wynikłych w kontekście procesu koordynacyjnego UE w obszarze ochrony socjalnej i integracji społecznej, także wśród organizacji pozarządowych, podmiotów lokalnych i regionalnych, oraz innych grup interesów,

5)	rozwijanie możliwości wspierania i rozwoju strategii i celów politycznych UE w zakresie ochrony socjalnej i integracji społecznej przez najważniejsze sieci UE.

Artykuł 6

SEKCJA 3: Warunki pracy

Działania w ramach Sekcji 3, uwzględniając zasadę promowania równości płci, wspierają poprawę środowiska i warunków pracy łącznie z bezpieczeństwem i higieną pracy oraz potrzebą pogodzenia żyda zawodowego z życiem rodzinnym poprzez:

1)	poprawę zrozumienia sytuacji związanej z warunkami pracy, zwłaszcza poprzez analizy i studia oraz rozwijanie statystyk i wskaźników jakościowych i ilościowych z podziałem na płeć i przedział wiekowy, jak również ocenę efektywności i wpływu istniejących przepisów, procedur i polityki,

2)	wspieranie wdrożenia prawa pracy UE poprzez efektywne monitorowanie, prowadzenie seminariów specjalistycznych, rozwój przewodników i systemów sieciowych w ramach wyspecjalizowanych organów; w tym partnerów społecznych,

3)	inicjowanie akcji zapobiegawczych i promowanie bezpieczeństwa i higieny pracy,

4)	podnoszenie świadomości, upowszechnianie informacji i promocję dyskusji — także między partnerami społecznymi - na temat problemów i polityki dotyczącej ubezpieczeń społecznych, warunków i jakości pracy, z uwzględnieniem potrzeby pogodzenia życia zawodowego z żydem rodzinnym,

podnoszenie świadomości, upowszechnianie informacji i promocję dyskusji na temat ogólnego problemu nielegalnego zatrudnienia, tak aby zagwarantować rozwiązanie kwestii zdrowia, bezpieczeństwa i warunków pracy, z którymi stykają się zarówno imigranci, jak i obywatele UE oraz zachowanie właściwych standartów.

Artykuł 7

SEKCJA 4: Walka z dyskryminacją i różnorodność

Działania w ramach Sekcji 4 wspierają efektywne wdrażanie zasady niedyskryminacji i promuje jej włączenie do wszystkich dziedzin polityki UE poprzez:

1)	poprawę zrozumienia sytuacji związanej z dyskryminacją i jej zwalczaniem, zwłaszcza poprzez analizy i studia, oraz rozwijanie statystyk i wskaźników, jak również ocenę efektywności i wpływu istniejących przepisów, procedur i polityki,

2)	wspieranie wdrożenia przepisów antydyskryminacyjnych UE poprzez efektywne monitorowanie, prowadzenie seminariów specjalistycznych, rozwój systemów sieciowych wśród wyspecjalizowanych organów zajmujących się niedyskryminacją,

podnoszenie świadomości, upowszechnianie informacji i promocję debaty na temat najważniejszych problemów i polityki dotyczącej dyskryminacji oraz włączenie walki z dyskryminacją do wszystkich dziedzin w polityce UE , również wśród organizacji pozarządowych w zakresie walki z dyskryminacją, wśród partnerów regionalnych i lokalnych, partnerów społecznych i innych zainteresowanych stron,

zwiększanie możliwości promowania i dalszego rozwoju strategii i celów politycznych UE w dziedzinie walki z dyskryminacją przez najważniejsze sieci UE; takie sieci UE muszą obejmować także mniejsze sieci UE, w tym wyspecjalizowane i właściwe do spraw niepełnosprawności pozarządowe organizacje inwalidzkie; takie sieci i organizacje muszą być wyraźnie niezależne i jako takie mieć swobodę działania w szeregu dziedzin związanych z interesami ich członków.

Artykuł 8

SEKCJA 5: Równość płci

Sekcja 5 wspiera efektywne wdrażanie zasady równości płci oraz promowania równości płci we wszystkich dziedzinach polityki UE poprzez:

1)	poprawę zrozumienia sytuacji związanej z kwestiami płci i włączanie tematyki związanej z płcią do wszystkich dziedzin życia społecznego, zwłaszcza poprzez analizy i studia oraz rozwijanie statystyk i wskaźników, jak również ocenę wpływu istniejących przepisów, praktyk i polityki,

2)	wspieranie wdrożenia przepisów UE dotyczących równości płci poprzez efektywne monitorowanie, prowadzenie seminariów specjalistycznych, rozwój systemów sieciowych wśród wyspecjalizowanych organów zajmujących się równością,

podnoszenie świadomości, upowszechnianie informacji i promocję dyskusji na temat najważniejszych problemów i kwestii politycznych związanych z równością płci, w szczególności potrzebą pogodzenia życia zawodowego z życiem rodzinnym oraz włączenie tematyki związanej z płcią do wszystkich dziedzin życia społecznego w ujęciu horyzontalnym,

4)	rozwijanie możliwości wsparcia i rozwoju strategii i celów politycznych UE w zakresie wspierania równości płci przez najważniejsze sieci UE.

Artykuł 9

Rodzaje działań

1. Program finansuje następujące rodzaje działań , które mogą być realizowane także w ramach współpracy transgranicznej :

Działania analityczne

—	Gromadzenie, rozwój i upowszechnianie danych i statystyk,

—	Rozwój i upowszechnianie wspólnych metodologii i wskaźników/wartości porównawczych,

—	Wykonywanie studiów, analiz i sondaży oraz upowszechnianie ich wyników,

—	Wykonywanie ocen i analiz wpływu oraz upowszechnianie ich wyników,

—	Opracowanie i publikowanie przewodników i sprawozdań,

—	Publikowanie i rozpowszechnianie materiałów informacyjnych i szkoleniowych przy użyciu Internetu lub innych mediów;

Działania związane z wzajemnym uczeniem się, świadomością i upowszechnianiem

—	Organizowanie wymiany strategii, najlepszych praktyk i innowacyjnych podejść oraz promowanie wzajemnego uczenia się na poziomie regionalnym, państwowym, transnarodowym i UE,

—	Określenie najlepszych praktyk i organizowanie przeglądów prowadzonych przez niezależnych specjalistów za pomocą spotkań/warsztatów/seminariów na poziomie UE, transnarodowym lub państwowym,

—	Organizowanie konferencji/seminariów prezydialnych,

—	Organizowanie konferencji/seminariów w ramach wspierania rozwoju i wdrażania przepisów i celów politycznych Wspólnoty,

—	Organizowanie corocznego forum wszystkich zainteresowanych podmiotów w celu oceny realizacji programu polityki społecznej oraz wdrażania poszczególnych sekcji Programu, włącznie z przedstawieniem wyników i dialogu na temat przyszłych priorytetów,

—	Organizowanie kampanii i wydarzeń medialnych,

—	Opracowanie i publikowanie materiałów oraz upowszechnianie informacji i wyników Programu,

—	Wymiana pomiędzy organami szczebla lokalnego Unii Europejskiej w celu promowania bezpośredniej wymiany informacji i wiedzy na temat specyficznych uwarunkowań krajowych;

Wspieranie głównych podmiotów

—	Wsparcie z tytułu kosztów bieżących sieci UE,

—	Organizowanie grup roboczych urzędników państwowych, monitorujących wdrażania przepisów UE,

—	Finansowanie seminariów szkoleniowych kierowanych do specjalistów, najważniejszych urzędników i innych istotnych podmiotów , w tym również przedstawicieli organizacji pozarządowych i partnerów społecznych,

—	Tworzenie systemów sieciowych wśród wyspecjalizowanych organów na poziomie UE,

—	Finansowanie sieci eksperckich,

—	Finansowanie obserwatoriów na poziomie UE,

—	Wymiana personelu pomiędzy administracjami państwowymi,

—	Współpraca z instytucjami międzynarodowymi,

—	Współpraca między instytucjami i partnerami krajowymi na szczeblu lokalnym.

2. Rodzaje działań przewidzianych w ust. 1 lit. b) powinny mieć silny wymiar UE, właściwą skalę, aby zapewnić istotną dla UE wartość dodaną oraz powinny być prowadzone przez regionalne lub lokalne organy państwowe (subpaństwowe), wyspecjalizowane organy przewidziane w przepisach wspólnotowych lub podmioty uważane za jedne z najważniejszych na swoim obszarze.

3. Rodzaje działań powinny przyczyniać się w dziedzinach wymienionych w art. 3 do osiągania celów programu polityki społecznej w ramach Strategii Lizbońskiej.

4. Z budżetu Programu nie będą finansowane działania obejmujące przygotowanie i przeprowadzenie Lat Europejskich.

Artykuł 10

Dostęp do Programu

1. Dostęp do Programu jest otwarty dla wszystkich organów publicznych i prywatnych, podmiotów i instytucji, w szczególności jeśli są to:

—	Państwa Członkowskie,

—	służby i biura pośrednictwa zatrudnienia,

—	organy władz lokalnych i regionalnych,

—	wyspecjalizowane organy przewidziane w przepisach wspólnotowych,

—	partnerzy społeczni,

—	organizacje pozarządowe zorganizowane na poziomie regionalnym, państwowym lub UE,

—	wyższe uczelnie i instytuty badawcze,

—	specjaliści ds. ewaluacji,

—	państwowe urzędy statystyczne,

—

media.

2. Bezpośredni dostęp do Programu może uzyskać także Komisja w zakresie przewidzianym w art. 9 ust. 1 lit. a) i b).

3. Należy zapewnić pełny dostęp do działań i wyników Programu osobom niepełnosprawnym. Należy uwzględnić szczególne potrzeby tych osób, włącznie z refundowaniem dodatkowych kosztów, o ile takie powstaną, poniesionych przez osoby niepełnosprawne w związku z realizacją potrzeby dostępu.

Artykuł 11

Metoda ubiegania się o wsparcie

Rodzaje działań określone w art. 9 mogą być finansowane poprzez:

—	umowę o świadczenie usług po przetargu. W wypadku współpracy z państwowymi urzędami statystycznymi zastosowanie mają procedury Eurostat lub

—

częściową dotację po wezwaniu do składania propozycji. W tym wypadku kwota współfinansowania UE nie może zasadniczo przekroczyć 90 % całkowitych wydatków poniesionych przez odbiorcę. Wszelkie dotacje przekraczające ten poziom mogą zostać przyznane wyłącznie w wyjątkowych wypadkach i po dokładnym zbadaniu sprawy.

Ponadto, rodzaje działań przewidziane w art. 9 ust. 1 lit. b) mogą otrzymać pomoc finansową na wniosek, np. skierowane przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 12

Przepisy dotyczące wdrożenia

Wszelkie środki niezbędne do wdrożenia niniejszej decyzji związane w szczególności z poniższymi zagadnieniami są przyjmowane zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 13 ust. 2:

a)	a) ogólne wytyczne dotyczące wdrożenia Programu,

b)	roczny program pracy w zakresie wdrożenia programu , podzielony na poszczególne sekcje ,

c)	wsparcie finansowe zapewniane przez Wspólnotę,

d)	budżet roczny,

e)	procedury wyboru działań do wsparcia przez Wspólnotę i dostarczony przez Komisję projekt listy działań, które mają otrzymać takie wsparcie,

f)	kryteria oceny Programu, do których należą również kryteria oparte na stosunku kosztów do korzyści i regulacji dotyczącej upowszechniania i przekazywania wyników.

Artykuł 13

Komitet

1. Komisję wspiera Komitet , który odpowiednio do pięciu sekcji Programu podzielony jest na pięć podkomitetów.

2. W przypadku odniesień do niniejszego ustępu stosuje się art. 3 i 7 decyzji 1999/468/WE zgodnie z postanowieniami art. 8 tejże decyzji.

3. Komitet przyjmuje własny regulamin wewnętrzny.

Artykuł 14

Współpraca z innymi komitetami

1. Komisja ustanawia niezbędne powiązania z Komitetem ds. Ochrony Socjalnej i Komitetem Zatrudnienia, w celu zapewnienia, że są one regularnie i odpowiednio informowane o wdrożeniu działań wdrożeniowych, o których mowa w niniejszej decyzji.

2. Komisja informuje także pozostałe właściwe komitety o działaniach podejmowanych w ramach pięciu sekcji Programu.

3. W odpowiednich przypadkach Komisja ustanawia regularną i strukturalną współpracę pomiędzy Komitetem o którym mowa w art. 13 a komitetami monitorującymi ustanowionymi w celu realizacji innych polityk, instrumentów i działań.

Artykuł 15

Spójność i komplementarność

1. Komisja, we współpracy z Państwami Członkowskimi, zapewnia ogólną spójność z polityką Unii i Wspólnoty, ich instrumentami i działaniami, w szczególności poprzez ustanowienie właściwych mechanizmów koordynacji działań Programu z istotnymi działaniami związanymi z obszarami badań, wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, kultury, oświaty, szkoleń i polityki związanej z młodzieżą oraz zagadnieniami związanymi z rozszerzeniem i stosunkami zewnętrznymi Wspólnoty , a także z polityką regionalną i ogólną polityką gospodarczą . Szczególną uwagę należy zwrócić na możliwe efekty synergii pomiędzy niniejszym Programem a programami w obszarze oświaty i szkoleń.

2. Komisja i Państwa Członkowskie zapewniają spójność i komplementarność między działaniami podejmowanymi w ramach Programu a innymi właściwymi działaniami Unii i Wspólnoty, zwłaszcza prowadzonymi w ramach funduszy strukturalnych, a w szczególności Europejskiego Funduszu Socjalnego , a także podejmują starania w celu uniknięcia powielania zakresu nałożonych obowiązków.

3. Komisja zapewnia spójność i komplementarność działań w ramach Programu z jej innymi działaniami oraz działaniami innych właściwych agencji europejskich, a w szczególności z działaniami Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy, Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa i Higieny Pracy, Europejskiego Centrum Rozwoju Szkolenia Zawodowego, Europejskiego Centrum Monitorowania Rasizmu i Ksenofobii oraz przyszłego Europejskiego Instytutu ds. Równości Płci, a także podejmuje starania w celu uniknięcia powielania zakresu nałożonych obowiązków.

4. Komisja zapewnia, że żadne inne instrumenty finansowe Wspólnoty nie zostaną obciążone wydatkami objętymi Programem i poniesionymi w ramach programu.

5. Komisja regularnie informuje komitet, o którym mowa w art. 13, o innych działaniach wspólnotowych przyczyniających się w ramach Strategii Lizbońskiej do realizacji celów programu polityki społecznej.

6. Państwa Członkowskie dokładają wszelkich starań w celu zapewnienia spójności i komplementarności działań realizowanych w ramach Programu z działaniami prowadzonymi na poziomie państwowym, regionalnym i lokalnym.

Artykuł 16

Udział państw trzecich

Program otwarty jest dla udziału:

—	państw EFTA/EOG zgodnie z warunkami ustanowionymi w Porozumieniu EOG,

—	krajów kandydujących stowarzyszonych z UE, jak również państw z obszaru zachodnich Bałkanów, włączonych w proces stabilizacji i stowarzyszenia.

Artykuł 17

Finansowanie

1. Indykatywne ramy finansowe dla wdrażania tego Programu wspólnotowego wynoszą 854,2 min EUR na okres 7 lat począwszy od 1 stycznia 2007 r.

2. Podział finansowania pomiędzy poszczególne sekcje jest zgodny z następującymi dolnymi limitami:

Sekcja 1	Zatrudnienie	21 %
Sekcja 2	Ochrona socjalna i integracja społeczna	30 %
Sekcja 3	Warunki pracy	8 %
Sekcja 4	Walka z dyskryminacją i różnorodność	23 %
Sekcja 5	Równość płci	12 %

3. Maksymalnie 2 % całości dostępnych środków ma być przydzielone na cele wdrożenia Programu i ma pokrywać np. wydatki związane z funkcjonowaniem komitetu przewidzianego w art. 13 lub oceny wykonywane zgodnie z art. 19.

4. Roczne przydziały środków oraz podział środków na poszczególne sekcje Programu są autoryzowane przez organ budżetowy w ramach limitów perspektyw finansowych. Podział rocznych przydziałów środków na poszczególne sekcje wymaga odpowiedniego ujęcia w projekcie budżetu.

5. Komisja może korzystać z pomocy technicznej oraz/lub administracyjnej, z obopólną korzyścią dla Komisji i beneficjentów i dla wsparcia wydatków.

Artykuł 18

Ochrona interesów finansowych Wspólnoty

1. Komisja zapewnia, że podczas wdrażania działań finansowanych na mocy niniejszej decyzji, finansowe interesy Wspólnoty będą chronione w drodze zastosowania odpowiednich środków zapobiegających oszustwom, korupcji i innym nielegalnym działaniom, efektywnych kontroli i odzyskiwania kwot nienależnie wypłaconych oraz, w razie wykrycia nieprawidłowości, przez efektywne, proporcjonalne i odstraszające kary, zgodnie z rozporządzeniami Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 (15) i (Euratom, WE), nr 2185/96 (16) oraz rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady (17).

2. Dla działań wspólnotowych finansowanych na mocy niniejszej decyzji, nieprawidłowość, o której mowa w art. 1, ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95, oznacza każde naruszenie postanowień przepisów wspólnotowych i każde naruszenie zobowiązań umownych wynikające z działania lub zaniechania działania ze strony podmiotu gospodarczego, które ma lub mogło mieć niekorzystny wpływ na ogólny budżet Wspólnoty lub budżety przez nią zarządzane, poprzez powstanie nieusprawiedliwionej pozycji w wydatkach.

3. Umowy i porozumienia, jak również porozumienia z uczestniczącymi państwami trzecimi wynikające z niniejszej decyzji w szczególności umożliwiają nadzór i kontrolę finansową ze strony Komisji (lub jej autoryzowanych przedstawicieli) i audyty Trybunału Obrachunkowego, w razie potrzeby przeprowadzane na miejscu.

Artykuł 19

Monitorowanie i ocena

1. W celu zapewnienia regularnego monitorowania Programu i umożliwienia niezbędnych zmian w jego orientacji Komisja opracowuje doroczne sprawozdania z działalności i przekazuje je do Komitetu, o którym mowa w art. 13 , oraz do Parlamentu Europejskiego.

2. Program poddawany jest ocenie w połowie okresu na poziomie poszczególnych sekcji z podsumowaniem Programu, w celu oszacowania osiągniętego postępu w zakresie wpływu wywartego przez cele Programu i wartości dodanej dla UE. Ta ocena może być uzupełniana ocenami ciągłymi prowadzonymi przez Komisję przy pomocy zewnętrznych ekspertów. Wyniki po udostępnieniu są zamieszczane w sprawozdaniach z działalności, o których mowa w ust. 1 , i przesyłane do Parlamentu Europejskiego.

3. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów:

a)	najpóźniej do 31 grudnia 2010 r. sprawozdanie wstępne w sprawie oceny osiągniętych wyników oraz aspektów jakościowych i ilościowych realizacji Programu,

b)	w ramach projektów następnej perspektywy finansowej najpóźniej do 31 grudnia 2011 r. komunikat dotyczący kontynuacji Programu oraz

c)	najpóźniej do 31 grudnia 2015 r. sprawozdanie z oceny ex-post przy wsparciu zewnętrznych specjalistów w celu określenia wpływu celów Programu oraz jego dodatkowej przydatności na poziomie UE.

4. Komisja zapewnia, że w ramach procedury monitoringu i oceny dokonywana jest ocena zakresu, obejmująca środki podjęte w celu zagwarantowania dostępu osób niepełnosprawnych do działań i wyników Programu.

Artykuł 20

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego

Przewodniczący

W imieniu Rady

Przewodniczący

(1) Dz.U. C...

(2) Dz.U. C 164 z 5.7.2005, str. 48 .

(3) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 6 września 2005 roku.

(4) Dz.U. L 303 z 2.12.2000, str. 23.

(5) Dz.U. L 17 z 19.11.2001, str. 22.

(6) Dz.U. L 10 z 12.1.2002, str. 1.

(7) Dz.U. L 170 z 29.6.2002, str. 1.

(8) Dz.U. L 157 z 30.42004, str. 18. Poprawione w Dz.U. L 195 z 2.62004, str. 7.

(9) Dz.U. L 180 z 19.7.2000, str. 22.

(10) Dz.U. L 303 z 2.12.2000, str. 16.

(11) Dz.U. L 373 z 21.122004, str. 37.

(12) Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.

(13) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(14) Komunikat Komisji w sprawie programu polityki społeczną, COM(2005)0033.

(15) Dz.U. L 312 z 23.12.1995, str. 1.

(16) Dz.U. L 292 z 15.11.1996, str. 2.

(17) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 1.

P6_TA(2005)0321

Przemysł włókienniczy i odzieżowy po 2005 r.

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie przyszłości przemysłu włókienniczego i odzieżowego po 2005 roku (2004/2265(INI))

Parlament Europejski,

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 13 października 2004 r. zatytułowany „Tekstylia i odzież po 2005 roku - Zalecenia Grupy Wysokiego Szczebla dla branży tekstylno-odzieżowej” (COM(2004) 0668),

—	uwzględniając komunikat Komisji w sprawie stosowania artykułu 10a rozporządzenia Rady (EWG) nr 3030/93 w odniesieniu do specjalnej klauzuli ochronnej dotyczącej wyrobów włókienniczych (1),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 29 października 2003 r. w sprawie przyszłości sektora włókienniczego i odzieżowego w rozszerzonej Unii Europejskiej (COM(2003)0649),

—	uwzględniając komunikat Komisji z dnia 11 grudnia 2002 r. zatytułowany „Polityka przemysłowa w rozszerzonej Europie” (COM(2002)0714),

—	uwzględniając komunikat Komisji w sprawie planu działania na rzecz konkurencyjności europejskiego przemysłu włókienniczego i odzieżowego (COM(1997)0454 - C4-0626/1997),

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji zatytułowane „Wpływ rynku wewnętrznego na zatrudnienie kobiet w sektorze włókienniczym i odzieżowym” (2),

—	uwzględniając „Wytyczne Komisji w sprawie polityki zatrudnienia Państw Członkowskich” (COM(1997) 0497),

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 listopada 1996 r. w sprawie wpływu rozwoju sytuacji międzynarodowej na sektor włókienniczy i odzieżowy we Wspólnocie (3),

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 kwietnia 1992 r. w sprawie inicjatywy wspólnotowej dotyczącej regionów silnie uzależnionych od sektora włókienniczo-odzieżowego - RETEX (4),

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 11 października 1990 r. w sprawie ewentualnego odnowienia porozumienia wielowłóknowego lub systemu, który nastąpi po nim po roku 1991 (5),

—	uwzględniając art. 45 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Handlu Międzynarodowego oraz opinie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych, Komisji Przemysłu, Badań i Energii, Komisji Rozwoju Regionalnego oraz Komisji Prawnej (A6-0193/2005),

mając na uwadze, że sektor włókienniczy i odzieżowy Unii Europejskiej, złożony głównie z małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP) i o dużej pracochłonności, jest dziedziną kluczową, niosącą obiecującą przyszłość, o ile otwarciu rynków towarzyszą reguły społeczne i środowiskowe oraz gwarancja ich przestrzegania, a także o ile zapewniona jest innowacyjność,

mając na uwadze, że po ostatecznym zniesieniu kontyngentów na import od 1 stycznia 2005 r., sektor ten stoi wobec spektakularnego wzrostu importu, zwłaszcza z Chin, co powoduje bezprecedensowe likwidacje miejsc pracy tak w Unii Europejskiej, jak i w krajach rozwijających się, będących tradycyjnie dostawcami do Unii (Sri Lanka, Maroko itd.),

C.	zauważa, iż zniesienie kontyngentów w sektorze włókienniczym i odzieżowym wiązać się może z negatywnymi skutkami w regionach najmniej rozwiniętych i prawdopodobnie sprzyjać zmniejszeniu regionalnego PKB na głowę mieszkańca, co uzasadnia podjęcie adekwatnych kroków w sprawie,

mając na uwadze, że w odniesieniu do handlu z Chinami sedno problemu leży w tym, że Chiny absolutnie nie stanowią wolnego rynku i że większość przedsiębiorstw włókienniczych to nadal przedsiębiorstwa państwowe, uzyskujące kredyty bez odsetek w państwowych bankach oraz systematycznie otrzymujące dotacje eksportowe i ukryte wsparcie, na przykład w postaci darmowych dostaw elektryczności, co nie oznacza prawidłowego funkcjonowania rynku,

E.	zwracając uwagę, że jednoczesne masowe obniżki cen konkretnych grup produktów mogą być rzeczywiście korzystne dla europejskich konsumentów, ale że połączenie rekordowego poziomu importu i niskich cen może postawić miejscową branżę odzieżową w sytuacji niemal bez wyjścia,

F.	mając na uwadze, że to na przedsiębiorstwa spada ciężar podjęcia wyzwań związanych z liberalizacją, ale do władz państwowych należy ustalenie warunków umożliwiających im zachowanie konkurencyjności i gwarantujących rzeczywiste i powszechne otwarcie rynków na zasadach wzajemności,

G.	przyznając, że Chiny mogą spokojnie konkurować w wielu grupach produktów branży włókienniczej i odzieżowej oraz że w wielu dziedzinach rozwinęły swoje mocne strony (masowa produkcja, niskie ceny) w ścisłej współpracy z przemysłem europejskim,

przypominając, że należy unikać sytuacji, w której kraje najsłabiej rozwinięte będą wielkimi przegranymi tej liberalizacji, a warunki pracy i poziom życia ich robotników ulegną pogorszeniu; mając na uwadze, że w najuboższych krajach od 70 do 80 procent pracowników w sektorze odzieżowym stanowią kobiety,

przypominając, że członkowie Światowej Organizacji Handlu (WTO) otrzymali w czasie przystępowania Chin do WTO zezwolenie na ustanowienie, do końca 2008 roku, specjalnych klauzul ochronnych wprowadzających ograniczenia ilościowe na eksport z Chin, szczególnie w przypadku zaburzeń na rynku lub „nieharmonijnego rozwoju handlu”,

mając na uwadze, że 70% wszystkich podrabianych wyrobów wprowadzanych na rynek europejski pochodzi z Chin, a połowa wszystkich europejskich procedur celnych w odniesieniu do podrabianych wyrobów dotyczy tekstyliów i odzieży, oraz że co roku służby celne przechwytują niemal pięć milionów podrabianych wyrobów i akcesoriów odzieżowych,

mając na uwadze koszty społeczne i gospodarcze oraz szkodliwy wpływ podrabiania wyrobów i nielegalnego kopiowania na kreatywność i innowacyjność, w szczególności w odniesieniu do europejskich przedsiębiorstw włókienniczych, które w ostatnich latach coraz bardziej koncentrują się na wyrobach o wysokiej wartości dodanej i są świadkami niszczenia swojej kreatywności i innowacyjności, jednego z ostatnich głównych atutów naszego europejskiego sektora włókienniczego,

przypominając, że czas już, w przededniu dziesiątej rocznicy procesu barcelońskiego, przejść do działania mającego na celu nawiązanie ścisłych stosunków między obydwoma brzegami Morza Śródziemnego, jak również do proponowania licznych udanych strategii dla trwałego rozwoju i zaktywizowania rynków krajowych i regionalnych w tym regionie i dla zapewnienia efektywnej solidarności w duchu wspólnego rozwoju,

M.	mając na uwadze, że Państwa Członkowskie nie mogą podjąć działań z własnej inicjatywy, jako że przekazały UE wyłączne kompetencje w zakresie polityki handlowej,

N.	dostrzegając w umowach dwustronnych pomiędzy Unią Europejską i Chinami możliwość pokonania olbrzymich wyzwań w rzetelny, przejrzysty i skierowany w przyszłość sposób,

mając na uwadze poważne trudności w aspekcie społecznym i ludzkim, wywołane licznymi przypadkami zamknięć przedsiębiorstw i likwidacji miejsc pracy w sektorze włókienniczym, zwłaszcza od kilku lat, a szczególnie od początku 2005 r., oraz bardzo niepokojące przewidywania Europejskiej Organizacji Odzieżowo-Tekstylnej (Euratex),

P.	będąc zdania, że prowadzona dotychczas przez UE polityka wspierania zmian strukturalnych okazała się ogólnie udana,

Q.	mając na uwadze konieczność działań ze strony państwa w kierunku dalszej modernizacji i przekształcania przemysłu włókienniczego, a także innowacji, badań, szkoleń dla pracowników i socjalnych środków wsparcia przy zmianach miejsca pracy,

mając na uwadze, że regiony Unii Europejskiej, których najbardziej dotyka likwidacja miejsc pracy w sektorze włókienniczym, często znajdują się już w bardzo niekorzystnej sytuacji pod względem bezrobocia bądź zamożności oraz że destabilizacja tego sektora gospodarki jedynie wzmaga nierówność terytorialną w Unii,

wyraża zaniepokojenie ogromnym wzrostem ilości wyrobów branży odzieżowej pochodzących spoza UE, napływających przede wszystkim z Chin i wwożonych do UE, stwierdzonym od czasu wygaśnięcia Światowej Umowy Tekstylnej, które nastąpiło z dniem 1 stycznia 2005 r. i zniesienia kontyngentów, co w połączeniu z perspektywą mającego nastąpić zwiększenia importu będzie miało daleko idące konsekwencje dla zatrudnienia w europejskiej branży włókienniczej i odzieżowej, która jest strategicznym sektorem z ogromnym potencjałem rozwoju w przyszłości, charakteryzującym się wysoką koncentracją regionalną, na który składają się przede wszystkim małe przedsiębiorstwa i mikroprzedsiębiorstwa, w których zatrudnione są przeważnie kobiety;

wzywa Komisję do zachęcania wszystkich krajów WTO, z wyjątkiem najsłabszych krajów rozwijających się, do uzyskania w ramach negocjacji programu na rzecz rozwoju z Doha warunków dostępu do rynków na zasadzie wzajemności, jednocześnie sprawiedliwych i porównywalnych dla znaczących producentów wyrobów włókienniczych i odzieży, a także uznania klauzul etycznych, społecznych i środowiskowych;

3.	wzywa Komisję do przeprowadzenia badań dotyczących skutków postępującej liberalizacji tego sektora w ramach WTO na spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną, zwłaszcza w regionach ubogich i silnie uzależnionych od tego sektora;

4.	zwraca się do Komisji o zwiększenie presji gospodarczej i politycznej wobec krajów trzecich tak, aby kraje te lepiej wdrażały normy społeczne i środowiskowe;

5.	wzywa WTO do przyspieszenia znoszenia pozataryfowych barier handlowych oraz do ujednolicenia norm technicznych, zwłaszcza poprzez wprowadzenie zasady wzajemnego uznawania;

6.	zwraca się do Komisji o przygotowanie swojego przyszłego mandatu negocjacyjnego w zakresie handlu w kierunku takiego zorganizowania wymiany handlowej, które pozwoli na poprawę warunków pracy, ochronę i poprawę praw socjalnych i skuteczną ochronę środowiska;

7.	wzywa Komisję, aby wywarła presję polityczną i gospodarczą w celu uelastycznienia kursu wymiany waluty chińskiej, utrzymywanego sztucznie na niskim poziomie, co jest sprzeczne ze stopniową liberalizacją światowego handlu;

8.	wzywa Komisję do uproszczenia procedur mających na celu ułatwienie stosowania przez MŚP mechanizmów antydumpingowych i domaga się zwiększenia przejrzystości procedury antydumpingowej;

9.	żąda, aby Komisja Europejska wykorzystywała rozporządzenie „przeszkody w handlu”, gdy mają miejsce nieuczciwe praktyki i zaopatrzyła się w skuteczne narzędzie nadzoru pozwalające na systematyczne odnotowywanie takich praktyk i błyskawiczne uruchamianie właściwych środków retorsji;

10.	podkreśla, że światowy handel, w szczególności z Chinami, może być postrzegany przez europejski sektor włókienniczy bardziej jako wyzwanie niż jako zagrożenie, o ile walka toczy się na równych prawach, a reguły gry są przestrzegane, co w tym konkretnym przypadku z pewnością nie ma miejsca;

11.

przyjmuje do wiadomości porozumienie zawarte pomiędzy Komisją i Chinami w dniu 10 czerwca 2005 r. w sprawie ograniczenia eksportu niektórych tekstyliów z Chin; wzywa jednak Komisję i Radę do rozszerzenia zakresu porozumienia na inne kategorie tekstyliów tam, gdzie jest to konieczne i do zapewnienia przejrzystości podstawy obliczania stosowanej dla ograniczeń eksportu; nalega na zastosowanie klauzul ochronnych w przypadku niewłaściwego stosowania porozumienia;

12.	zachęca Komisję do zachowania czujności w związku z konsekwencjami, jakie mogą wywoływać podjęte przez Stany Zjednoczone środki ochronne w zakresie włókiennictwa i przemysłu odzieżowego, a zwłaszcza w odniesieniu do wypaczania przez Chiny handlu wyrobami włókienniczymi i odzieżowymi;

13.

zwraca się do Komisji i do Państw Członkowskich o aktywne wspieranie badań, innowacji i ustawicznego kształcenia zawodowego poprzez konkretne działania w ramach funduszy Unii Europejskiej, dążące do wzmocnienia konkurencji w sektorze włókienniczym i odzieżowym Unii, a zwłaszcza wśród MŚP dotkniętych zniesieniem limitów po 1 stycznia 2005 r., oraz do udzielenia im pomocy w zaradzeniu konsekwencjom delokalizacji;

14.	podkreśla, że oprócz interesów europejskiego przemysłu wytwórczego należy również mieć na względzie długoterminowe interesy europejskich importerów;

15.

wzywa Komisję do jednoczesnej ochrony własności intelektualnej zgodnie z porozumieniem w Sprawie Handlowych Aspektów Praw Własności Intelektualnej (TRIPS) WTO, aby walka z wyrobami podrabianymi i nielegalnym kopiowaniem była skuteczna; wzywa również, aby postępowała ona ofensywnie w celu upewnienia się, że porozumienie TRIPS (a w szczególności jego artykuł 25 ustęp 2 jest przestrzegane w zakresie rysunków i wzorów tekstylnych na rynkach państw trzecich i przewidziała surowe środki retorsji w przypadku jego nieprzestrzegania; uważa, że należy podejmować stosowne działania także wobec osób współuczestniczących w podrabianiu towarów i piractwie;

16.

uważa w związku z tym, że należy wyjść poza działania na rzecz podnoszenia świadomości i informowania w przedsiębiorstwach w ramach chińsko-europejskiej grupy roboczej i że Komisja powinna zapewnić, iż Chiny zaostrzą sankcje wobec tych, którzy zajmują się podrabianiem wyrobów i nielegalnym kopiowaniem;

17.

podkreśla znaczenie wzmocnienia zasady odpowiedzialności socjalnej przedsiębiorstw, ścisłego przestrzegania norm i konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) oraz międzynarodowych konwencji w zakresie ochrony środowiska i praw człowieka gwarantujących trwały rozwój poprzez włączanie tych zasad do dwustronnych i wielostronnych umów handlowych UE;

18.	wzywa Komisję do propagowania większej przejrzystości w zakresie zakładów produkcji włókienniczej i odzieżowej z udziałem przedsiębiorstw europejskich oraz w zakresie obowiązujących w nich standardów pracy;

19.

zwraca się do Komisji o nadanie znaczenia instytucjonalnym ramom WTO oraz dwustronnym umowom handlowym, tak, aby skutecznie zwalczać wszelkie formy współczesnego niewolnictwa, pracy dzieci i wykorzystywania, a szczególnie wykorzystywania kobiet do pracy w sektorze włókienniczym i odzieżowym w krajach trzecich, z myślą o przestrzeganiu podstawowych praw pracowników i wyeliminowaniu dumpingu socjalnego;

20.	wzywa Chiny, jako członka MOP, do przestrzegania przyjętych dyrektyw dotyczących kwestii pracowniczych i podstawowych przepisów z zakresu ochrony środowiska oraz do karania naruszeń;

21.

zwraca się do Komisji Europejskiej o podjęcie ambitnej inicjatywy międzynarodowej, tak, aby poprawić równowagę w zakresie kompetencji, władzy i siły poszczególnych organizacji międzynarodowych i zwraca się o skuteczne wprowadzenie w życie traktatów dotyczących praw socjalnych, praw człowieka i ochrony środowiska;

22.	nalega, aby wspieranie adaptacji sektora postrzegane było jako cel polityki Unii, szczególnie polityki strukturalnej Unii;

23.

ma świadomość, że klauzule ochronne, o których natychmiastowe zastosowanie wnioskuje się zgodnie z zasadami WTO, mają ograniczony czas trwania; zwraca się do Komisji o stworzenie konkretnego planu przejściowej pomocy przy restrukturyzacji i przekształceniu całego sektora włókienniczego i odzieżowego dla zagwarantowania jego przyszłości i konkurencyjności na rynkach międzynarodowych;

24.

podkreśla konieczność uznania przejściowego podejścia sektorowego na poziomie Wspólnoty oraz nalega, aby Komisja miała na uwadze tę kwestię, biorąc pod uwagę wyjątkowość tego sektora oraz pilny charakter stojących przed nim wyzwań; zwraca także uwagę, że dialog między kadrą kierowniczą i pracownikami odgrywa kluczową rolę w kwestiach związanych z modernizacją i w poszukiwaniu sposobów wprowadzenia zmian koniecznych dla zapewnienia konkurencyjności sektora;

25.

zwraca się do Komisji o zaproponowanie, aby każde przedsiębiorstwo chcące prowadzić eksport do UE składało deklaracje przestrzegania międzynarodowych praw socjalnych i w zakresie ochrony środowiska, a także aby zakazany był import wyrobów do UE odbywający się z naruszeniem tych reguł, w szczególności w odniesieniu do wyrobów produkowanych przez więźniów, dzieci, pracowników przymusowych pozbawionych praw do zrzeszanie się w związki zawodowe;

26.	podkreśla znaczenie wprowadzenia obowiązkowego etykietowania wyrobów z tej branży z uwzględnieniem kraju pochodzenia i nazwy producenta, co pozwoli klientowi rozpoznać pochodzenie produktów;

27.	zwraca się do Komisji i Państw Członkowskich o podjęcie bardziej stanowczych kroków w celu zwalczania zjawiska podrabiania wyrobów włókienniczych i odzieżowych oraz na rzecz ochrony europejskich konsumentów;

28.

zwraca się zatem do Komisji, aby zaproponowała dokonanie zmian w rozporządzeniu (EWG) nr 2913/92 Rady z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny (6), pozwalających na wprowadzenie kontroli celnych umożliwiających rozpoznanie produktów zaopatrzonych w fałszywe świadectwa pochodzenia;

29.	zwraca się do UE o utrzymanie funduszy strukturalnych po 2006 r. we wszystkich europejskich regionach włókienniczych w celu wspierania badań, innowacji, kształcenia zawodowego oraz MŚP;

30.	zwraca się do Komisji, aby wykorzystywała wszelkie rezerwy w funduszach strukturalnych na nieprzewidziane lokalne i związane z sektorem kryzysy oraz na tworzenie przedsiębiorstw i wspieranie MŚP w dotkniętych problemami regionach;

31.

ponownie stwierdza, że liczne możliwości pomocy Unii na rzecz przedsiębiorstw, oferowane poprzez fundusze strukturalne, powinny być uzależnione od przyjęcia dokładnie określonych zobowiązań w dziedzinie zatrudnienia oraz rozwoju lokalnego i regionalnego, które odpowiadają filozofii polityki lizbońskiej;

32.	wzywa Komisję Europejską do zrealizowania nowej analizy w celu zadecydowania o wsparciu dla przemysłu włókienniczego krajów rozwijających się i najsłabiej rozwiniętych, dla których eksport tekstyliów jest sprawą życiową tak, aby rozwinąć ich produkcję i zaktywizować ich rynek krajowy i regionalny;

33.	ponagla do utworzenia w krajach najsłabiej rozwiniętych infrastruktur koniecznych do poprawy ich konkurencyjności na rynkach międzynarodowych w sektorze włókienniczym i do wspierania współpracy na szczeblu regionalnym;

34.	uznaje, że liberalizacja dotyka mężczyzn i kobiety w różnym zakresie oraz że ryzyko zapaści przemysłu odzieżowego w wielu ubogich krajach po zniesieniu limitów zagraża poważnym osłabieniem pozycji kobiet w tych krajach;

35.

przypomina, że w ramach GSP utrzymanie produkcji i zdolności eksportowej krajów najsłabszych wiąże się z koniecznością zachowania stosowanych wobec nich preferencji, zgodnie z wyżej wymienioną rezolucją, która przewiduje mechanizmy graduacji, wycofując preferencje taryfowe przyznawane wyrobom pochodzącym z kraju-beneficjenta, który osiągnął wysoki poziom konkurencyjności w danym sektorze, tak aby wspierać właśnie kraje najsłabsze w światowym handlu artykułami włókienniczymi i odzieżowymi;

36.

popiera eurośródziemnomorskie partnerstwo służące rozwojowi współpracy w sektorze i jego konkurencyjności dzięki aktywnej polityce wspierającej kształcenie, badania i rozwój, innowacje techniczne, rozpowszechnianie dobrych praktyk oraz wymianę danych wywiadu rynkowego; zaleca utworzenie euro-śródziemnomorskiej sieci szkół, instytucji szkoleniowych oraz ośrodków technicznych mających doświadczenie związane z sektorem włókienniczym i odzieżowym, które będą promować partnerstwo techniczne, szkolenia oraz wspólne programy badawcze;

37.

wzywa Komisję, na podstawie kryteriów określonych w jej komunikacie z dnia 16 marca 2005 r. zatytułowanym „Zasady dotyczące pochodzenia w preferencyjnych systemach handlowych” (COM(2005) 0100) do uważnego przeanalizowania ich uproszczenia i uelastycznienia oraz potrzeby sprawowania skuteczniejszej kontroli nad ich stosowaniem, tak aby uniknąć niewłaściwego wykorzystywania preferencji, i pragnie, aby nowe przepisy gwarantowały przestrzeganie tych reguł i poszanowanie zobowiązań zaciągniętych wobec strefy Euromed; żąda przeprowadzenia badań oddziaływania uproszczonych preferencyjnych zasad dotyczących pochodzenia na sektor włókienniczy i odzieżowy w UE i w krajach najsłabiej rozwiniętych;

38.

ponagla Komisję do podjęcia szybkiej inicjatywy i natychmiastowego zaangażowania w celu stworzenia skonsolidowanego rynku w ramach eurośródziemnomorskich umów o stowarzyszeniu, jak również do szybkiego zawarcia i wdrożenia dwustronnych umów między krajami śródziemnomorskimi w celu ułatwienia swobodnego przepływu towarów w szeroko pojętej strefie śródziemnomorskiej; zaleca wprowadzenie wspólnych ram celnych dla tej strefy;

39.

zwraca uwagę, iż brak dostępu do finansowania i nieprzystosowanie niektórych instrumentów finansowych w dalszym ciągu stanowi poważną przeszkodę dla MŚP tego sektora jak i dla wielu sektorów europejskiej gospodarki; zwraca się do Komisji o zbadanie odnośnych środków dla wypełnienia tej luki i bodźców zmierzających do utrzymania części łańcucha produkcyjnego w krajach obszaru eurośródziemnomorskiego, krajach, które przystąpiły do UE w procesie rozszerzenia oraz w krajach objętych polityką Europejskiego Sąsiedztwa i Partnerstwa;

40.	wzywa, aby dyskusje między Państwami Członkowskimi doprowadziły do stosowania kumulacji pochodzenia z wyprzedzeniem w stosunku do wszystkich narażonych krajów oraz południowych krajów regionu Morza Śródziemnego;

41.

popiera konsolidację eurośródziemnomorskiej strefy produkcyjnej, jedynej umożliwiającej krajom leżącym na południowym, a także na pomocnym brzegu Morza Śródziemnego, stawienie czoła regionalnym ugrupowaniom amerykańskim i azjatyckim oraz zachowanie produkcji przemysłowej i zatrudnienia; uważa za konieczne przyznanie specjalnych funduszy europejskich, które będą mogły towarzyszyć idącym w tym kierunku programom badań, innowacji i współpracy;

42.

zwraca się do Komisji, aby dokładnie zbadała skutki nowej polityki związanej z Rejestracją, Oceną, Udzielaniem Zezwoleń i stosowanymi Ograniczeniami w zakresie Chemikaliów (REACH) na ten sektor, a konkretnie jej wpływ na konkurencyjność branży, koncentrując się bardziej na MŚP, oraz aby zmodyfikowała projekty w odniesieniu do tej nowej polityki dotyczącej substancji chemicznych w ten sposób, by towary importowane nie miały przewagi nad towarami produkowanymi w UE;

43.

zachęca Komisję do rozpatrzenia wszystkich parametrów związanych z REACH, w szczególności konsekwencji w zakresie wzrostu kosztów, zdolności do innowacji i wpływu na konkurencję między wyrobami wytwarzanymi w UE a importowanymi z krajów trzecich, które to konsekwencje będą musiały podlegać szczegółowej ocenie oddziaływania, biorącej pod uwagę wpływ wywierany na MŚP;

44.	wzywa Komisję do poszukiwania instrumentów wsparcia śródziemnomorskiego przemysłu odzieżowego i włączenia go w działania ukierunkowane na wzmocnienie eurośródziemnomorskiej strefy produkcyjnej w sektorze włókienniczym i odzieżowym;

45.

zwraca się o stworzenie europejskiego planu dla włókiennictwa, określającego specjalny budżet tak na badania, innowacje, kształcenie i wspieranie MŚP, jak i na przekształcenia miejsc produkcji i przekwalifikowanie pracowników; uważa za nieodzowne promowanie europejskiego dialogu społecznego i konsultacji z partnerami społecznymi przy tworzeniu i monitorowaniu tego planu;

46.

uważa za sprawę zasadniczą przyjęcie środków wspierających innowacje techniczne i przyjmuje z satysfakcją powołanie Europejskiej Platformy Technologicznej ds. Przemysłu Włókienniczego i Konfekcji, która stworzy długofalową i innowacyjną strategię globalną dla branży w celu zwiększenia globalnej konkurencyjności oraz wesprze i skoordynuje wysiłki w kwestiach związanych z badaniami naukowymi i rozwojem;

47.

z ogromnym zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Grupy Wysokiego Szczebla branży tekstylno-odzieżowej Unii zatytułowane „Wyzwanie 2005 roku - europejskie tekstylia i odzież w środowisku wolnym od kontyngentów” z 30 czerwca 2004 r. (7) zarówno pod względem treści jego zaleceń, jak i realistycznej oceny sytuacji w sektorze oraz propozycji strategii;

48.

zwraca się do Komisji, aby Siódmy Program Ramowy na rzecz Badań i Rozwoju szczególnie koncentrował się na MŚP i przyczynił się do przezwyciężenia trudności wynikających z przekazania w prac badawczych na przedsiębiorstwom; zwraca się oprócz tego o stworzenie sprzyjających warunków, dzięki którym badania i innowacje staną się stałym elementem działalności gospodarczej, niezależnie od wielkości przedsiębiorstw;

49.

zwraca się do Komisji i do Państw Członkowskich, aby ustanowiły bodźce i specjalne programy pomocowe dla zachęcenia MŚP w sektorze włókienniczym i odzieżowym do inwestowania w prowadzenie własnej działalności w zakresie badań i rozwoju oraz w innowacje nietechniczne; zwraca uwagę na znaczenie inwestowania w badania nietechniczne i wzywa Komisję do dokonania rewizji ustawodawstwa w sprawie pomocy przyznawanej przez państwo, aby tego rodzaju inwestycje były traktowane w ten sam sposób, jak inwestycje w badania i rozwój;

50.	wzywa władze regionalne i krajowe, aby w ścisłej współpracy z podmiotami gospodarczymi i społecznymi sporządziły lokalne plany strategiczne dla regionów będących ośrodkami przemysłu włókienniczego;

51.	zobowiązuje swojego Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

(1) Dz.U. C 101 z 27.4.2005, str. 2.

(2) Dodatek 2/91 do Europy Socjalnej.

(3) Dz.U. C 362 z 2.12.1996, str. 248.

(4) Dz.U. C 125 z 18.5.1992, str. 276.

(5) Dz.U. C 284 z 12.11.1990, str. 147.

(6) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1.

(7) Pełny tekst sprawozdania Grupy Wysokiego Szczebla jest dostępny na stronach: http://europa.eu.int/comm/entreprise/textile/documents/hlg_report_30_06_04.pdf.

P6_TA(2005)0322

Telewizja bez granic

Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie stosowania art. 4 i 5 dyrektywy 89/552/EWG dotyczącej „telewizji bez granic”, zmienionej dyrektywą 97/36/WE, w okresie 2001-2002 (2004/2236 (INI))

Parlament Europejski,

—

uwzględniając dyrektywę Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (1) zmienioną dyrektywą 97/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 czerwca 1997 r. (zwaną dalej dyrektywą) (2),

—	uwzględniając wyniki konsultacji publicznej w sprawie stosowania art. 4 i5 dyrektywy, przeprowadzonej przez Komisję,

—	uwzględniając Europejską konwencję o telewizji ponadgranicznej Rady Europy z 1989 r.,

—	uwzględniając rezolucję Rady Europy w sprawie różnorodności kulturowej i pluralizmu mediów w czasach globalizacji, przyjętą przez 7 Europejską Konferencję Ministerialną na temat polityki w dziedzinie środków masowego przekazu, odbytą w Kijowie (Ukraina) w dniach 10-11 marca 2005 r.,

—	uwzględniając komunikat Komisji w sprawie przyszłych uregulowań europejskiej polityki audiowizualnej (COM(2003)0784),

—	uwzględniając komunikat Komisji w sprawie zasad i kierunków polityki audiowizualnej Wspólnoty w dobie łączności cyfrowej (COM(1999)0657),

—	uwzględniając art. 151 i 157 Traktatu WE, Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej i Protokół w sprawie publicznych systemów transmisji w Państwach Członkowskich, załączony do Traktatu WE,

—	uwzględniając rezolucję Parlamentu z dnia 4 września 2003 r. w sprawie „telewizji bez granic” (3),

—	uwzględniając rezolucję Parlamentu z dnia 4 października 2001 r. w sprawie trzeciego sprawozdania Komisji dla Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Ekonomiczno-Społecznego na temat stosowania dyrektywy 89/552/EWG dotyczącej „telewizji bez granic” (4),

—	uwzględniając rezolucję Parlamentu z dnia 2 lipca 2002 r. w sprawie komunikatu Komisji dotyczącego niektórych aspektów prawnych związanych z dziełami kinematograficznymi i innymi dziełami audiowizualnymi (5),

—

uwzględniając stanowisko Parlamentu z dnia 12 lutego 2004 r. w sprawie projektu decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej decyzję Rady 2000/821/WE z dnia 20 grudnia 2000 r. w sprawie wykonania programu wspierającego rozwój, rozpowszechnianie i promocję europejskich utworów audiowizualnych (6),

—	uwzględniając rezolucję Parlamentu z dnia 26 września 2002 r. w sprawie planu działania UE na rzecz pomyślnego wprowadzenia telewizji cyfrowej w Europie (7),

—	uwzględniając art. 45 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji (A6-0202/2005),

A.	mając na uwadze, że Strategia Lizbońska zmierza do wzmocnienia możliwości innowacyjnych przemysłu europejskiego oraz do uczynienia z UE najbardziej konkurencyjnej i najbardziej dynamicznej gospodarki opartej na wiedzy w skali światowej,

B.	mając na uwadze, że sektor audiowizualny charakteryzuje jednocześnie innowacja technologiczna oraz wpływ społeczny, gospodarczy i kulturalny,

mając na uwadze, że ochrona szczególnego charakteru dóbr kultury, w tym dzieł audiowizualnych, w ramach Światowej Organizacji Handlu (WTO) stanowi jeden z$ priorytetów Unii; wyrażając ubolewanie, że Komisja nie kierowała się tą zasadą składając propozycję włączenia sektora audiowizualnego do zakresu wniosku w sprawie dyrektywy dotyczącej usług na rynku wewnętrznym;

D.	mając na uwadze, że obrót dziełami europejskimi i niezależnymi dziełami producentów ma zasadnicze znaczenie dla promowania różnorodności kulturowej, wolności wypowiedzi i pluralizmu mediów,

E.	mając na uwadze, że dyrektywa, która powstała w kontekście jednolitego rynku, musi w większym stopniu uwzględniać aspiracje związane ze wspólnotową przestrzenią prawa, z obywatelstwem i unią polityczną,

F.	mając również na względzie niedostosowanie dyrektywy do szybkiego rozwoju nowych technologii, którego efektem będzie niebawem nieograniczona oferta w ramach krajobrazu w europejskim sektorze audiowizualnym, co spowoduje konieczność dostosowania jej przepisów do postępu technologicznego,

mając na uwadze, że za jej zastosowanie odpowiedzialne są Państwa Członkowskie i odpowiednie organy krajowe, niemniej jednak Komisja odgrywa zasadniczą rolę organu oceniającego i nadzorującego, przy czym funkcję tę powinna dzielić z Parlamentem Europejskim, krajowymi organami regulacyjnymi i opinią publiczną,

H.	mając na uwadze, że dyrektywa, stanowiąca elastyczne ramy, które umożliwiły wykonanie dyrektywy przez Państwa Członkowskie i samoregulację sektora audiowizualnego, odgrywa ważną rolę jako dyrektywa ustanawiająca ramy minimalne,

I.	stwierdzając z zaniepokojeniem, że niektóre przepisy dyrektywy (dotyczące limitów, reklam itp.) są prawidłowo stosowane i respektowane w niektórych Państwach Członkowskich z powodu braku właściwej kontroli,

J.	mając na uwadze, że wzrost i dywersyfikacja oferty usług muszą iść w parze z dostępnością dla ogółu.

Zastosowanie art. 4 i 5 dyrektywy

stwierdza, że wyżej wspomniany komunikat Komisji w sprawie przyszłości europejskiej polityki reglamentacyjnej w sektorze audiowizualnym podkreśla pozytywne wyniki oraz że wskaźniki, oprócz kilku wyjątków, wykazują wzrost w zakresie programowania dzieł europejskich; przyjmuje do wiadomości fakt, że ilościowy udział dzieł europejskich i producentów niezależnych w ofercie programowej był przestrzegany w ujęciu ogólnym; podkreśla, że według Komisji cele dyrektywy zostały osiągnięte; zachęca mimo tego Państwa Członkowskie do wzmożenia starań w zakresie transmitowania europejskich oraz niezależnych programów;

2.	ubolewa nad faktem, że w okresie referencyjnym poddanym analizie w szóstym sprawozdaniu Komisji w sprawie stosowania art. 4 i 5 (COM(2004)0524) udział produkcji niezależnych zmniejszył się o 3,48 procent w okresie czterech lat (strona 7 sprawozdania);

zauważa, że znaczne różnice w metodach stosowania i interpretacji przepisów dyrektywy nie pozwalają na wierne odzwierciedlenie sytuacji, jak wykazały wyniki niezależnych audytów; zaleca Komisji, aby przygotowała i przekazała Państwom Członkowskim ujednoliconą tabelę pozwalającą na uzyskanie porównywalnych wyników; podkreśla, że należy pilnie przeprowadzić analizę wyników w nowych Państwach Członkowskich; proponuje, aby ww. ujednolicona tabela zawierała również dane na temat usług świadczonych na rzecz osób niepełnosprawnych;

4.	podkreśla, że spójniejszym wskaźnikiem mierzącym zgodność z art. 5 byłoby oparcie limitu w wysokości 10% na wartości (a nie dopuszczalnych godzinach), przez co wyeliminowane zostałyby stwierdzone niespójności między Państwami Członkowskimi w zakresie dopuszczalnych godzin;

wyraża ubolewanie, że niektóre Państwa Członkowskie nie dostarczyły jeszcze wszystkich informacji dotyczących między innymi kanałów telewizji satelitarnej i/lub kablowej, często pomijanych w sprawozdaniach krajowych; uważa, że do zadań Komisji należy dbanie o to, by Państwa Członkowskie wypełniały swoje obowiązki oraz że jej rola nie powinna ograniczać się do podkreślania, że obowiązek zawiadamiania dotyczy wszystkich programów telewizyjnych podlegających kompetencji danego Państwa Członkowskiego; wzywa Komisję oraz właściwe władze krajowe do nałożenia jednoznacznych sankcji w przypadku uporczywego uchybiania obowiązkowi podporządkowania się istotnym przepisom lub obowiązkowi przekazywania informacji;

wyraża ubolewanie, że w niektórych Państwach Członkowskich limity są obliczane przez nadawców telewizyjnych a nie przez kanały, co stanowi naruszenie zasad zawartych w dyrektywie i jest szczególnie poważne w tych Państwach Członkowskich, w których istnieje wysoki stopień koncentracji nadawców telewizyjnych;

7.	wzywa, aby swoboda pozostawiona Państwom Członkowskim w zakresie stosowania art. 4 została co najmniej zrekompensowana komunikowaniem precyzyjnych i przejrzystych wskaźników publicznych;

uważa, że różnice w interpretacji, istniejące między Państwami Członkowskimi w zakresie pojęcia „utworu europejskiego” i „niezależnego producenta” mogłyby zniknąć, gdyby Komisja sprecyzowała - w ramach rewizji dyrektywy — pojęcia „producentów niezależnych”, „utworu europejskiego”, i „kanałów wyspecjalizowanych”; uważa też, że przyczyniłoby się to do zwiększenia bezpieczeństwa prawnego przy stosowaniu dyrektywy;

9.	zauważa, że w ramach udziału ilościowego utworów europejskich transmitowane są w głównej mierze utwory krajowe oraz opowiada się za dobrowolnymi inicjatywami zwiększenia udziału ilościowego utworów europejskich niebędących utworami krajowymi;

10.	podkreśla ogromne znaczenie wspierania programu MEDIA, wskazując, iż celem jego powstania i przedłużenia jest, i nadal powinno być, wspieranie producentów niezależnych oraz małych i średnich przedsiębiorstw;

11.

podkreśla znaczenie wzmocnienia ww. programu jako zasadniczego instrumentu europejskiej polityki audiowizualnej dla kształcenia zawodowego i wspierania dystrybucji, rozpowszechniania i obiegu dzieł kinematograficznych; zachęca Państwa Członkowskie do uwzględnienia w systemach edukacyjnych wiedzy dotyczącej europejskiego dziedzictwa kinematograficznego, języków, kultur, gustów, historii i doświadczeń narodów Europy;

12.

przypomina o znaczeniu koprodukcji europejskich i wspólnych strategii marketingowych dla obrotu dziełami europejskimi; zauważa, że europejska przestrzeń audiowizualna jest lepiej wykorzystywana przez producentów amerykańskich, niż przez samych Europejczyków, którzy przecież są bardziej produktywni w dziedzinie filmów dokumentalnych i fabularnych, a to z powodu braku zintegrowanego przemysłu europejskiego w ujęciu globalnym; uważa, że brak równowagi w obrocie dziełami audiowizualnymi stanowi zagrożenie dla różnorodności kulturowej;

13.	uważa, że aby europejski przemysł audiowizualny mógł rywalizować z amerykańskim, europejskie starania muszą w znacznie większym stopniu skoncentrować się na promowaniu;

14.	zwraca uwagę Komisji na fakt, że w obliczu ofensywy grup produkcyjnych na europejskich rynkach konieczne wydaje się wsparcie na rzecz specyficznie europejskich treści oraz na rzecz rozwijania takich treści poprzez połączenie ze środkami finansowania;

15.

przypomina o znaczeniu docierania kanałów paneuropejskich, takich jak ARTE czy EURONEWS, lub innych podobnych inicjatyw, do jak największej liczby obywateli europejskich i w jak największej liczbie języków; zwraca się do Komisji i Państw Członkowskich o wspieranie na szczeblu ogólnoeuropejskim informacji o wydarzeniach kulturalnych w Europie i ich rozpowszechniania, z uwzględnieniem formatów dostępnych dla osób niepełnosprawnych (tzn. z uwzględnieniem opisu dźwiękowego, napisów i języka migowego);

16.	podkreśla priorytetowe znaczenie określenia metod analizy jakościowej w zakresie treści kulturalnej europejskiej produkcji audiowizualnej i przypomina o znaczeniu programu ramowego badań i rozwoju technologicznego.

Rewizja dyrektywy

17.

pragnie podkreślić, że sektor audiowizualny przyczynia się do innowacji technologicznej, wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy; uważa, że jest on też ważnym instrumentem funkcjonowania jednolitego rynku; uważa, że ma też kluczowe znaczenie dla funkcjonowania demokracji, pod warunkiem istnienia zróżnicowania wkładu i opinii, pluralizmu i zróżnicowania kulturowego; uważa, że aby zachować ww. demokratyczne wartości obywatelskie, jak i swobodę wypowiedzi i opinii, konieczne jest uregulowanie ochrony prawa do własnego wizerunku;

18.

stwierdza, że europejski model audiowizualny musi opierać się na równowadze między silną, niezależną i pluralistyczną służbą publiczną i dynamicznym i równie pluralistycznym sektorem handlowym, w obydwu przypadkach stanowiącymi bezpośrednie i pośrednie wektory zatrudnienia; uważa, że trwałość tego modelu jest niezbędna dla znaczenia i jakości twórczości i wymaga ram prawnych, aby zapewnić poszanowanie praw Europejczyków;

19.

podkreśla, że uniwersalny dostęp społeczeństwa do wysokiej jakości i zróżnicowanych treści ma jeszcze większe znaczenie w kontekście mutacji technologicznych i coraz silniejszej koncentracji w coraz bardziej konkurencyjnym i globalnym otoczeniu; uważa, że służby publiczne odpowiedzialne za nadawanie są niezbędne do kształtowania opinii w sposób demokratyczny oraz zapewniania i szerzenia różnorodności kulturowej, a także muszą mieć szanse priorytetowego dostępu do rynku, w tym do nowych usług w zakresie masowego przekazu;

20.

uważa, że rewizja dyrektywy jest konieczna, aby stawić czoła zmianom strukturalnym; uważa, że taka rewizja nie powinna kwestionować podstawowych zasad zawartych w dyrektywie — swobodnego obrotu emisjami europejskimi, wolnego dostępu do ważnych wydarzeń, promowania dzieł europejskich i najnowszych produkcji niezależnych, ochrony nieletnich i porządku publicznego, ochrony konsumentów, prawa do odpowiedzi — ale dostosować je do nowych wyzwań, nie zapominając jednocześnie o wymogach jakości i żywotności gospodarczej sektora;

21.	zaleca ustanowienie klauzuli ochronnej w celu jednoznacznego określenia poszanowania kompetencji Państw Członkowskich w dziedzinie kultury i środków przekazu;

22.	uważa, że rewizja dyrektywy powinna zapewnić rozwój nowych technologii i nowych usług w celu zagwarantowania wzrostu w gospodarce europejskiej, zgodnie ze Strategią Lizbońską;

23.

stwierdza, że Komisja prowadzi od kilku lat konsultacje publiczne w związku z nową dyrektywą, którą zamierza przedstawić pod koniec 2005 r.; stwierdza, że Prezydencja Brytyjska Rady zorganizuje w Liverpoolu konferencję w sprawie rewizji dyrektywy; wzywa, aby Parlament Europejski został w pełni włączony we wszystkie etapy prac;

24.

obawia się, że w tak ważnej sprawie zarówno debata, jak i konsultacje będą traktowały w sposób uprzywilejowany aspekty gospodarcze i stosunki międzyrządowe; zdaje sobie sprawę z faktu, że sam rynek nie rozwiąże wszystkich problemów, a instytucje muszą znaleźć odpowiedź na obawy Europejczyków związane z treścią kulturową w telewizji;

25.	zwraca się do Komisji o zapewnienie, aby niezależni producenci mogli zachować prawa związane z produkowanymi przez siebie utworami oraz by lepiej zagwarantować ochronę ich praw intelektualnych, w taki sposób, aby zwiększyć ich zdolność przyciągania prywatnych inwestycji;

26.	wyraża zaniepokojenie z powodu nacisków na złagodzenie regulacji sektora i przypomina, że dyrektywa ustanawia minimalne normy, które nie doprowadziły do powstrzymania pogorszenia jakości programów;

27.

odnotowuje rolę reklamy w finansowaniu niektórych ogólnych programów telewizyjnych oraz jej wpływ na ramówkę programową; podkreśla jednak, że stosowanie artykułów ograniczających czas antenowy przeznaczony na reklamy w niektórych krajach nadal jest przedmiotem tak znacznych niedociągnięć, że trudne stało się zapewnienie ścisłego oddzielenia reklamy od treści redakcyjnych, co jest szkodliwe dla integralności kulturowej dzieł;

28.

podkreśla konieczność jasnego określenia treści i przepisów dotyczących reklamy, zwłaszcza tych dotyczących alkoholu, którego oddziaływanie jest szczególnie szkodliwe w przypadku dzieci i narażonych osób; przypomina, że ochrona nieletnich musi pozostać celem priorytetowym polityki audiowizualnej i podstawową zasadą, którą należy objąć wszystkie usługi audiowizualne dostępne dla ogółu społeczeństwa;

29.	nalega zatem na utrzymanie przepisów ograniczających możliwość przerywania utworów audiowizualnych reklamami;

30.	podkreśla, że rewizja dyrektywy musi pozwolić na określenie zobowiązań prawnych i wyrażenie stanowczej politycznej woli zapewnienia rygorystycznego podziału między treścią redakcyjną i artystyczną z jednej strony, a promocją handlową z drugiej strony;

31.	wzywa do tego, by nowa dyrektywa nakładała na Państwa Członkowskie i ich właściwe organy skuteczniejsze mechanizmy zapewniające poszanowanie i kontrolę prawodawstwa, a także stosowanie przewidzianych sankcji, zwłaszcza w odniesieniu do limitów i reklam;

32.	stwierdza, że technologia cyfrowa i interaktywność stanowią szansę dla sektora i konsumentów, lecz większy wybór nie oznacza koniecznie lepszej jakości ani ilości utworów europejskich; zauważa pojawiające się niebezpieczeństwo powstania sektora audiowizualnego dwóch prędkości;

33.

podkreśla, że pojawiły się nowe formy telewizji, takie jak na przykład telewizja przez sieci ADSL, telewizja przez Internet oraz telewizja dostępna przez telefony komórkowe; uważa, że w celu uniknięcia wszelkich zakłóceń konkurencji pomiędzy różnymi obecnie dostępnymi formami telewizji, zastosowanie dyrektywy do tych nowych, form telewizji powinno zostać wyjaśnione przy okazji rewizji;

34.	stwierdza, że rozszerzenie zakresu stosowania dyrektywy nie powinno przeszkadzać we wzmocnieniu modelu europejskiego opartego na swobodnym przepływie, wysokiej jakości, usługach publicznych, interesie ogólnym i przestrzeganiu wartości europejskich;

35.

podkreśla konieczność stworzenia jak najbardziej niezależnego od technologii audiowizualnych prawodawstwa europejskiego; wzywa do tego, by prawodawstwo to stanowiło jednoznacznie, że dostawcy usług użyteczności publicznej mogą wykorzystywać wszelkie nowe technologie i środki przekazu, takie jak Internet i usługi WAP, bez naruszania przez to zasad jednolitego rynku;

36.	wyraża zadowolenie, zważywszy na rozwój technologii (taki jak postęp w zakresie konwergencji i numeracji), z zapowiadanego przez Komisję w kontekście rewizji dyrektywy projektu, który ma rozszerzyć zakres jej stosowania na wszystkie usługi w oparciu o przepisowe podejście modulowane;

37.

uważa, że w przypadku rozszerzenia zakresu jej stosowania na nowe usługi, dyrektywa musi przewidywać, że również te usługi podlegają zasadom promocji utworów europejskich i niezależnych produkcji europejskich; świadomy, że mechanizmy przewidziane w art. 4 i 5 dla usług tradycyjnych nie są dostosowane do nowych usług, zwraca się do Komisji o wprowadzenie obowiązku inwestycji (produkcja lub zakup), oferowania treści europejskich i udostępniania tej oferty;

38.	uważa, że w celu zagwarantowania różnorodności kulturowej należy przewidzieć środki odnoszące się do promowania utworów europejskich w nowych usługach, takich jak filmy na zamówienie;

39.	biorąc pod uwagę technologie cyfrowe, podkreśla pilną potrzebę fundamentalnej zmiany podejścia stosowanego dotychczas w prawodawstwie wspólnotowym, opartego na rozróżnieniu między treścią a „infrastrukturą”;

40.

podkreśla konieczność zarówno wzmocnienia kontroli kanałów niewspólnotowych podlegających kompetencji Państw Członkowskich na mocy art. 2 dyrektywy, nadających programy nawołujące do nienawiści związanej z rasą i wyznaniem, jak i poprawy koordynacji działań w tym zakresie pomiędzy Państwami Członkowskimi;

41.

wzywa, aby zwrócić szczególną uwagę na dostęp do programów dla osób niedosłyszących i niedowidzących; proponuje, aby Państwa Członkowskie przedstawiały co roku Komisji dane dotyczące procentowego udziału wszystkich ich programów, które oferują usługi poświęcone pomocy osobom niepełnosprawnym (tzn. napisy, opis dźwiękowy oraz język migowy) w kanałach publicznych i prywatnych oraz sporządzały krajowe plany działania w celu zwiększenia dostępności tych usług i ułatwienia ich odbioru na sprzęcie telewizyjnym;

42.	zwraca się do Rady i Komisji o stworzenie i wprowadzenie — w ramach społeczeństwa informacyjnego — medialnych programów mających na celu zwalczanie analfabetyzmu, by promować aktywne i świadome obywatelstwo w Europie;

43.	podkreśla znaczenie grupy roboczej złożonej z krajowych organów regulacyjnych i wzywa do włączenia do niej Parlamentu Europejskiego w charakterze obserwatora;

44.

proponuje, aby zorganizować europejski rok działalności audiowizualnej i mediów, włączając do inicjatywy instytucje, partie polityczne, społeczeństwo obywatelskie i sektor audiowizualny w celu przygotowania „paktu europejskiego na rzecz innowacji”, zapewniającego równowagę między konkurencyjnością, jakością, kulturą i pluralizmem.

Pluralizm i koncentracja

45.

wyraża zaniepokojenie tendencją do koncentracji - horyzontalnej i wertykalnej - mediów w niektórych Państwach Członkowskich, która stanowi zagrożenie dla demokracji oraz dla różnorodności kulturowej i mogłaby wzmocnić tendencje do wysokiej komercjalizacji sektora audiowizualnego oraz do dominacji niektórych produkcji krajowych nad produkcją krajów z mniejszego obszaru językowego i o mniejszej bazie produkcyjnej;

46.

podkreśla, że w trosce o zagwarantowanie pluralizmu opinii i różnorodności dystrybucji programów, w trakcie opracowywania wspólnotowego i krajowego prawodawstwa dotyczącego przejścia na technologie cyfrowe należy zadbać o to, by większość nowopowstałych usług dystrybucji cyfrowej nie znalazła się pod kontrolą lub decydującym wpływem wielkich wielonarodowych grup medialnych dysponujących potężnym kapitałem, zwłaszcza tych grup, których interesy sytuują się poza UE;

47.

podkreśla, że konkurencja oraz prawo konkurencji nie wystarczą do zapewnienia pluralizmu środków przekazu; uważa, że pluralizm opiera się na poszanowaniu i promocji różnorodności punktów widzenia we wszystkich mediach poprzez uznanie niezależności redakcyjnej zarówno w sektorze publicznym, jak i komercyjnym, oraz poprzez autorytet i niezależność organów regulacyjnych;

48.	wyraża zaniepokojenie zjawiskami koncentracji sektora reklamy w niektórych Państwach Członkowskich;

49.

podkreśla, że podział europejskich rynków audiowizualnych na rynki krajowe nie ogranicza ryzyka koncentracji mediów na poziomie europejskim, a naruszenie swobody wypowiedzi oraz przestrzegania pluralizmu i różnorodności spowodowane koncentracją mediów w jednym z Państw Członkowskich stanowi również czynnik ryzyka dla wspólnotowego porządku instytucjonalnego i demokratycznego;

50.

zwraca się do starych i nowych Państw Członkowskich, które doświadczają szybkiego rozwoju tego sektora, o rozpatrzenie i w razie konieczności wzmocnienie antykoncentracyjnych przepisów w zakresie własności mediów oraz o poszanowanie niezależności organów regulacyjnych; uważa, że rola Komisji w dziedzinie nadzoru, wymiany informacji i porównania ustawodawstw powinna zostać wzmocniona; przypomina Komisji o wniosku Parlamentu o sporządzenie Zielonej Księgi w sprawie stopnia koncentracji mediów w Europie, która umożliwiłaby otwarcie w tej sprawie szeroko zakrojonej debaty, oraz o jego życzeniu włączenia do poddawanej rewizji dyrektywy porozumienia w sprawie dywersyfikacji własności i kontroli mediów;

51.

podkreśla, że skoro różnorodność kulturowa, wolność i pluralizm mediów pozostają najważniejszymi elementami europejskiego modelu audiowizualnego, te trzy wartości są podstawowymi warunkami do zapewnienia wymiany kulturowej i demokracji; uważa że w związku z tym zmieniona dyrektywa powinna zawierać przepisy gwarantujące i chroniące swobodę wypowiedzi oraz pluralizm mediów;

* *

52.	zobowiązuje Przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.

(1) Dz.U. L 298 z 17.10.1989, str. 23.

(2) Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 60.

(3) Dz.U. C 76 E z 25.3.2004, str. 453.

(4) Dz.U. C 87 E z 11.4.2002, str. 221.

(5) Dz.U. C 271 E z 12.11.2003, str. 176.

(6) Dz.U. C 97 E z 22.4.2004, str. 603.

(7) Dz.U. C 273 E z 14.11.2003, str. 311.

Top

Choose the experimental features you want to try