Skarga wniesiona w dniu 29 marca 2024 r. – Niemcy/Komisja

(Sprawa T-177/24)

(C/2024/3343)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele: J. Möller i R. Kanitz, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi jeden zarzut. Utrzymuje ona, że Komisja Europejska błędnie zinterpretowała i zastosowała art. 107 ust. 1 TFUE, stwierdzając, że przedsiębiorstwa, których dotyczy zgłoszony środek, uzyskały pomoc przyznaną przez państwo lub przy użyciu zasobów państwowych. Według strony skarżącej w przypadku zwolnień z opłaty pobieranej na podstawie ustawy w sprawie kogeneracji i z opłaty z tytułu sieci offshore, przyznanych przedsiębiorstwom kolejowym przez ustawę w sprawie finansowania energii, nie chodzi o obowiązkową opłatę w rozumieniu orzecznictwa Trybunału. Ponadto w ocenie skarżącej środki pobierane przez operatorów sieci nie podlegają stałej kontroli państwa, a zatem państwo nie dysponuje nimi.

(1)  Combined heat and power (CHP) (Kogeneracja ciepła i energii elektrycznej).

(2)  Gesetz für die Erhaltung, die Modernisierung und den Ausbau der Kraft-Wärme-Kopplung (Kraft Wärme Kopplungsgesetz – KWKG 2023) (ustawa w sprawie utrzymania, modernizacji i rozwoju kogeneracji, zwana dalej „ustawą w sprawie kogeneracji”) z dnia 21 grudnia 2015 r. (BGBl. I s. 2498), ostatnio zmieniona przez art. 9 ustawy z dnia 20 grudnia 2022 r. (BGBl. I s. 2512).

(3)  Gesetz zur Finanzierung der Energiewende im Stromsektor durch Zahlungen des Bundes und Erhebung von Umlagen (Energiefinanzierungsgesetz – EnFG) (ustawa w sprawie finansowania transformacji energetycznej w sektorze energii elektrycznej w drodze dopłat ze strony państwa federalnego i poboru opłat, zwana dalej „ustawą w sprawie finansowania energii”) z dnia 20 lipca 2022 r. (BGBl. I s. 1237, 1272), ostatnio zmieniona przez art. 5 ustawy z dnia 26 lipca 2023 r. (BGBl. 2023 I nr 202).