EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62022CO0337(01)
Order of the President of the Court of 27 April 2023.#European Union Intellectual Property Office v Nowhere Co. Ltd.#Appeal – Intervention – Second paragraph of Article 40 of the Statute of the Court of Justice of the European Union – Interest in the result of the case – EU trade mark – Opposition proceedings – Rejection of the opposition – Refusal to take into account earlier rights protected in the United Kingdom – Relevant stage of the procedure for assessing the existence of a relative ground for refusal – Association of proprietors of trade marks and professionals in that field with the purpose of promoting trade mark law – Allowed.#Case C-337/22 P.
Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 27 kwietnia 2023 r.
Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) przeciwko Nowhere Co. Ltd.
Odwołanie – Interwencja – Artykuł 40 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej – Interes w rozstrzygnięciu sprawy – Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Oddalenie sprzeciwu – Odmowa uwzględnienia wcześniejszych praw chronionych w Zjednoczonym Królestwie – Właściwy etap postępowania dla oceny istnienia względnej podstawy odmowy rejestracji – Zrzeszenie właścicieli znaków towarowych i specjalistów w dziedzinie, której celem jest promowanie przestrzegania prawa znaków towarowych – Dopuszczenie.
Sprawa C-337/22 P.
Postanowienie prezesa Trybunału z dnia 27 kwietnia 2023 r.
Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) przeciwko Nowhere Co. Ltd.
Odwołanie – Interwencja – Artykuł 40 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej – Interes w rozstrzygnięciu sprawy – Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Oddalenie sprzeciwu – Odmowa uwzględnienia wcześniejszych praw chronionych w Zjednoczonym Królestwie – Właściwy etap postępowania dla oceny istnienia względnej podstawy odmowy rejestracji – Zrzeszenie właścicieli znaków towarowych i specjalistów w dziedzinie, której celem jest promowanie przestrzegania prawa znaków towarowych – Dopuszczenie.
Sprawa C-337/22 P.
ECLI identifier: ECLI:EU:C:2023:409
POSTANOWIENIE PREZESA TRYBUNAŁU
z dnia 27 kwietnia 2023 r. ( *1 )
Odwołanie – Interwencja – Artykuł 40 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej – Interes w rozstrzygnięciu sprawy – Znak towarowy Unii Europejskiej – Postępowanie w sprawie sprzeciwu – Oddalenie sprzeciwu – Odmowa uwzględnienia wcześniejszych praw chronionych w Zjednoczonym Królestwie – Właściwy etap postępowania dla oceny istnienia względnej podstawy odmowy rejestracji – Zrzeszenie właścicieli znaków towarowych i specjalistów w dziedzinie, której celem jest promowanie przestrzegania prawa znaków towarowych – Dopuszczenie
W sprawie C‑337/22 P
mającej za przedmiot odwołanie w trybie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wniesione w dniu 23 maja 2022 r.,
Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO), który reprezentowali D. Gája, D. Hanf, E. Markakis i V. Ruzek, w charakterze pełnomocników,
strona wnosząca odwołanie,
popierany przez:
Republikę Federalną Niemiec, którą reprezentowali J. Möller, J. Heitz i M. Hellmann, w charakterze pełnomocników,
interwenient w postępowaniu odwoławczym,
w której drugą stroną postępowania jest:
Nowhere Co. Ltd, z siedzibą w Tokio (Japonia), którą reprezentował R. Kunze, Rechtsanwalt,
strona skarżąca w pierwszej instancji,
PREZES TRYBUNAŁU,
uwzględniając wniosek D. Gratsiasa, sędziego sprawozdawcy,
po wysłuchaniu T. Ćapety, rzecznik generalnej,
wydaje następujące
Postanowienie
1 |
W swoim odwołaniu Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) wnosi o uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 16 marca 2022 r., Nowhere/EUIPO – Ye (APE TEES) (T‑281/21, zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”, EU:T:2022:139), w którym Sąd, po pierwsze, stwierdził nieważność decyzji Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 10 lutego 2021 r. (sprawa R 2474/2017‑2) dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu między Nowhere Co. Ltd a Junguo Ye, a po drugie, oddalił w pozostałym zakresie skargę Nowhere. |
2 |
Pismem złożonym w sekretariacie Trybunału w dniu 22 lutego 2023 r. Republika Federalna Niemiec wniosła o dopuszczenie do sprawy C‑337/22 P w charakterze interwenienta popierającego żądania EUIPO. Prezes Trybunału uwzględnił ten wniosek postanowieniem z dnia 21 marca 2023 r. |
3 |
Pismem złożonym w sekretariacie Trybunału w dniu 27 lutego 2023 r. International Trademark Association (INTA), na podstawie art. 40 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz art. 129 regulaminu postępowania przed Trybunałem, wniosła o dopuszczenie do sprawy C‑337/22 P w charakterze interwenienta popierającego żądania EUIPO. |
4 |
Pismem złożonym w sekretariacie Trybunału w dniu 1 marca 2023 r. EUIPO poinformowało Trybunał, że nie ma uwag do wniosku INTA o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta. |
5 |
Pismem złożonym w dniu 16 marca 2023 r. Nowhere wskazała, że pozostawi w gestii Trybunału ustalenie, czy wniosek INTA o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta powinien zostać uwzględniony. |
W przedmiocie wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta
6 |
Na podstawie art. 40 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej każda osoba mogąca uzasadnić interes w rozstrzygnięciu sprawy przedłożonej Trybunałowi, innej niż sprawa między państwami członkowskimi, między instytucjami Unii Europejskiej lub między tymi państwami, z jednej strony, a wspomnianymi instytucjami, z drugiej strony, może interweniować w owej sprawie. |
7 |
Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem pojęcie „interesu w rozstrzygnięciu sprawy” w rozumieniu tegoż przepisu należy określić na podstawie przedmiotu sporu i rozumieć je jako bezpośredni i aktualny interes w rozstrzygnięciu co do samych żądań, a nie jako interes w odniesieniu do podniesionych zarzutów lub argumentów. Wyrażenie „rozstrzygnięcie sprawy” odnosi się bowiem do żądanego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, i to w taki sposób, w jaki jest ono ujęte w sentencji wyroku, który ma zostać wydany (postanowienie prezesa Trybunału z dnia 10 marca 2023 r., Illumina/Komisja, C‑611/22 P, EU:C:2023:205, pkt 6 i przytoczone tam orzecznictwo). |
8 |
W tym względzie należy w szczególności ustalić, czy zaskarżony akt dotyczy składającego wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta bezpośrednio i czy jego interes w rozstrzygnięciu sprawy został stwierdzony. Co do zasady interes w rozstrzygnięciu sprawy można uznać za wystarczająco bezpośredni tylko wówczas, gdy rozstrzygnięcie to może zmienić sytuację prawną wnoszącego o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta (postanowienie prezesa Trybunału z dnia 10 marca 2023 r., Illumina/Komisja, C‑611/22 P, EU:C:2023:205, pkt 7 i przytoczone tam orzecznictwo). |
9 |
Niemniej jednak z utrwalonego orzecznictwa Trybunału wynika, że reprezentatywne stowarzyszenie zawodowe, mające za cel ochronę interesów swych członków, może zostać dopuszczone do sprawy w charakterze interwenienta w sytuacji, gdy w ramach sporu podniesione są kwestie o zasadniczym znaczeniu, mogące mieć wpływ na owe interesy (zob. w szczególności postanowienie prezesa Trybunału z dnia 12 stycznia 2018 r., Société des produits Nestlé i in./Mondelez UK Holdings & Services, C‑84/17 P, C‑85/17 P i C‑95/17 P, niepublikowane, EU:C:2018:16, pkt 6 i przytoczone tam orzecznictwo). Dlatego wymóg posiadania przez takie stowarzyszenie bezpośredniego i aktualnego interesu w rozstrzygnięciu sprawy, do której zamierza ono przystąpić w charakterze interwenienta, należy uznać za spełniony, gdy stowarzyszenie to wykaże, że znajduje się w takiej właśnie sytuacji, niezależnie od tego, czy rozstrzygnięcie sprawy może zmienić sytuację prawną stowarzyszenia jako takiego (zob. podobnie postanowienie prezesa Trybunału z dnia 10 marca 2023 r., Illumina/Komisja, C‑611/22 P, EU:C:2023:205, pkt 8 i przytoczone tam orzecznictwo). |
10 |
Przyjęcie tak szerokiej wykładni prawa do dopuszczenia do sprawy w charakterze interwenienta w przypadku reprezentatywnych stowarzyszeń ma bowiem na celu umożliwienie lepszej oceny ram, w jakich przedstawiane są sprawy przedkładane sędziemu Unii, unikając jednocześnie dopuszczania do sprawy zbyt wielu interwenientów indywidualnych, co zagrażałoby skuteczności i prawidłowemu przebiegowi postępowania. Dopuszczenie takiego stowarzyszenia do sprawy w charakterze interwenienta umożliwia bowiem uzyskanie całościowej perspektywy zbiorowych interesów jego członków, które to interesy chroni to stowarzyszenie i których dotyczy mająca zasadnicze znaczenie kwestia, od której zależy rozstrzygnięcie sprawy (zob. podobnie postanowienie prezesa Trybunału z dnia 10 marca 2023 r., Illumina/Komisja, C‑611/22 P, EU:C:2023:205, pkt 9 i przytoczone tam orzecznictwo). |
11 |
Zgodnie zatem z orzecznictwem przypomnianym w pkt 9 niniejszego postanowienia stowarzyszenie może zostać dopuszczone do sprawy w charakterze interwenienta, po pierwsze, jeżeli jest reprezentatywne dla znacznej liczby osób fizycznych lub prawnych prowadzących działalność w danej dziedzinie, po drugie, jeżeli ma za cel statutowy ochronę interesów swych członków, po trzecie, jeżeli dana sprawa może dotyczyć mających zasadnicze znaczenie kwestii wpływających na funkcjonowanie danej działalności i wreszcie, po czwarte, jeżeli, mający zapaść w sprawie wyrok może mieć istotny wpływ na interesy jego członków (zob. podobnie postanowienie prezesa Trybunału z dnia 10 marca 2023 r., Illumina/Komisja, C‑611/22 P, EU:C:2023:205, pkt 10 i przytoczone tam orzecznictwo). |
12 |
To właśnie w świetle tych przesłanek należy zbadać złożony przez INTA wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta. |
13 |
W pierwszej kolejności z wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta wynika, że INTA jest stowarzyszeniem o charakterze niezarobkowym z siedzibą w Nowym Jorku (Stany Zjednoczone) posiadającym osobowość prawną. Zrzesza ono na całym świecie właścicieli znaków towarowych, w szczególności znaków towarowych Unii Europejskiej, oraz specjalistów z zakresu prawa znaków towarowych. Jego członkami jest ponad 6000 organizacji ze wszystkich sektorów działalności gospodarczej, a także usługodawców z zakresu prawa znaków towarowych czy stowarzyszeń przedsiębiorców, mających siedzibę w 27 państwach członkowskich. INTA posiada zatem cechy reprezentatywnego stowarzyszenia zawodowego. |
14 |
W drugiej kolejności, z wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta oraz z dołączonych do niego dokumentów wynika, że celem statutowym INTA jest w szczególności promowanie znaków towarowych i innych uzupełniających praw własności intelektualnej w celu zwiększenia zaufania konsumentów, pobudzenia wzrostu gospodarczego i wspierania innowacji, ochrony interesu publicznego poprzez właściwe wykorzystanie znaków towarowych, podejmując starania celem przyspieszenia rozwoju ustawodawstwa i traktatów dotyczących znaków towarowych i nieuczciwej konkurencji na całym świecie, a także promowanie interesów swoich członków w zakresie korzystania z ich znaków towarowych. Ponadto z wniosku tego wynika również, że INTA posiada status obserwatora w Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (WIPO) od 1979 r. i współpracuje z EUIPO, zwłaszcza uczestnicząc w spotkaniach grupy użytkowników EUIPO i wspólnych spotkaniach tego Urzędu i INTA dotyczących praktyk urzędów ds. znaków towarowych. |
15 |
W dodatku przedmiotowy spór dotyczy prawa znaków towarowych, i w konsekwencji jest związany z celem statutowym INTA, którym jest wspieranie interesów jego członków w zakresie używania ich znaków towarowych. |
16 |
W trzeciej kolejności, po pierwsze, należy zauważyć, że w niniejszej sprawie, dotyczącej odwołania od zaskarżonego wyroku, na mocy którego stwierdzono nieważność decyzji Drugiej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 10 lutego 2021 r., którą oddalono sprzeciw oparty na wcześniejszych prawach chronionych w Zjednoczonym Królestwie na tej podstawie, w istocie, że wnoszący sprzeciw nie mógł już powoływać się na prawo tego państwa w następstwie jego wystąpienia z Unii, powstaje pytanie w kwestii, jaką datę i jakie okoliczności należy brać pod uwagę przy ocenie interesu właściciela w uwzględnieniu sprzeciwu opartego na takich wcześniejszych prawach do zgłoszenia unijnego znaku towarowego oraz obowiązku uwzględnienia takich wcześniejszych praw przez EUIPO. Po drugie, w sprawie tej pojawia się bardziej ogólne pytanie odnoszące się do wpływu ustania ex nunc prawa wcześniejszego w toku prowadzonych przed EUIPO postępowań w sprawie sprzeciwu lub unieważnienia prawa do znaku na wynik tych postępowań (zob. podobnie postanowienie z dnia 16 listopada 2022 r., EUIPO/Nowhere, C‑337/22 P, EU:C:2022:908, pkt 34). |
17 |
Tymczasem chodzi tu o kwestie zasadnicze związane w szczególności z przesłanką interesu prawnego i interesu w dalszym prowadzeniu postępowania w ramach postępowań administracyjnych dotyczących unijnych znaków towarowych oraz z zasadami terytorialności znaku towarowego i jednolitego charakteru unijnego znaku towarowego. Ponadto dotyczą one nie tylko wpływu wystąpienia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii na takie znaki towarowe, ale również wszystkich – częstych w dziedzinie własności intelektualnej – sytuacji ustania prawa wcześniejszego w toku postępowania administracyjnego, w szczególności w przypadku wygaśnięcia tego prawa (zob. podobnie postanowienie z dnia 16 listopada 2022 r., EUIPO/Nowhere, C‑337/22 P, EU:C:2022:908, pkt 37–39). |
18 |
Kwestie te mają zatem szczególne znaczenie zarówno dla użytkowników systemu unijnych znaków towarowych, jak i dla sądów krajowych (zob. podobnie postanowienie z dnia 16 listopada 2022 r., EUIPO/Nowhere, C‑337/22 P, EU:C:2022:908, pkt 38), ponieważ celem takiego systemu jest umożliwienie przedsiębiorstwom prowadzenia nieograniczonej działalności gospodarczej na terenie całego rynku wewnętrznego (zob. podobnie wyrok z dnia 19 grudnia 2012 r., Leno Merken, C‑149/11, EU:C:2012:816, pkt 40). |
19 |
W związku z tym w niniejszej sprawie pojawiają się kwestie zasadnicze, które mogą mieć wpływ na funkcjonowanie systemu unijnych znaków towarowych, którego użytkownikami są członkowie INTA. |
20 |
W czwartej kolejności, w świetle rozważań przedstawionych w pkt 16–19 niniejszego postanowienia należy zauważyć, że wyrok, który ma zostać wydany, może w istotnym stopniu wpłynąć na interesy członków INTA, w szczególności, jak wskazuje w istocie to stowarzyszenie w swoim wniosku o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta ze względu na okoliczność, że Trybunał może rozstrzygnąć w tym wyroku kwestię, jaką datę należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu, czy wcześniejsze prawo jest chronione prawem Unii i czy w związku z tym można się na nie powołać na poparcie sprzeciwu wobec rejestracji unijnego znaku towarowego. |
21 |
Z powyższego wynika, że należy uznać, iż INTA wykazała w sposób wystarczający pod względem prawnym, że ma bezpośredni i aktualny interes w rozstrzygnięciu co do żądań EUIPO zmierzających do uchylenia zaskarżonego wyroku, a w konsekwencji interes w rozstrzygnięciu sprawy przedłożonej Trybunałowi w ramach niniejszego odwołania, w rozumieniu art. 40 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. |
W przedmiocie zakresu uprawnień procesowych interwenienta
22 |
Ponieważ wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta został uwzględniony, INTA zostaną przekazane, na podstawie art. 131 § 3 regulaminu postępowania, mającego zastosowanie do postępowania odwoławczego na mocy art. 190 § 1 tego regulaminu, wszelkie doręczone stronom dokumenty procesowe, jeśli strony te nie wniosą o wyłączenie z tego przekazania niektórych materiałów lub dokumentów. |
23 |
Ponieważ wniosek ten został złożony w terminie jednego miesiąca przewidzianym w art. 190 § 2 regulaminu postępowania, INTA będzie mogła, zgodnie z art. 132 § 1 tego regulaminu, mającym zastosowanie do postępowania odwoławczego na podstawie art. 190 § 1 regulaminu, przedstawić uwagi interwenienta w terminie jednego miesiąca od przekazania dokumentów, o którym mowa w poprzednim punkcie. |
24 |
Wreszcie, jeśli odbędzie się rozprawa, INTA będzie mogła przedstawić swe uwagi ustnie. |
W przedmiocie kosztów
25 |
Zgodnie z art. 137 regulaminu postępowania, mającym zastosowanie do postępowania odwoławczego na mocy art. 184 § 1 tego regulaminu, o kosztach rozstrzyga się w wyroku lub postanowieniu kończącym postępowanie w sprawie. |
26 |
Ponieważ złożony przez INTA wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta został uwzględniony, rozstrzygnięcie o kosztach związanych z tą interwencją nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. |
Z powyższych względów prezes Trybunału postanawia, co następuje: |
|
|
|
|
Podpisy |
( *1 ) Język postępowania: angielski.