1)

Czy art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (1) należy interpretować w ten sposób, że obsługujący przewoźnik lotniczy może powoływać się również na takie nadzwyczajne okoliczności, które nie wystąpiły podczas lotu zarezerwowanego przez pasażera, lecz tego samego dnia, podczas nie poprzedzającego go bezpośrednio lotu samolotem przewidzianym do zrealizowania zarezerwowanego lotu, w ramach procedury przelotu samolotów między lotniskami?

2)

Czy art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91 należy interpretować w ten sposób, że „wszelki[e] racjonaln[e] środk[i]”, które obsługujący przewoźnik lotniczy powinien był podjąć, aby w razie zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności uchylić obowiązek zapłaty odszkodowania przewidzianego w art. 7 tego rozporządzenia, muszą odnosić się jedynie do uniknięcia „nadzwyczajnych okoliczności” (w konkretnym przypadku przydział nowego [późniejszego] slotu (air traffic control slot) przez europejską organizację kontroli ruchu lotniczego EUROCONTROL), czy też ponadto wymaga się, aby obsługujący przewoźnik lotniczy podejmował również racjonalne środki w celu uniknięcia odwołania lub samego dużego opóźnienia lotu?

3)

Czy – w razie potwierdzenia konieczności podejmowania racjonalnych środków w celu uniknięcia samego dużego opóźnienia – art. 5 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91 należy interpretować w ten sposób, że w celu uchylenia obowiązku zapłaty odszkodowania przewidzianego w art. 7 tego rozporządzenia obsługujący przewoźnik lotniczy musi podjąć w razie przewozu pasażerów w ramach połączenia lotniczego złożonego z dwóch (lub więcej) lotów jedynie racjonalne środki w celu uniknięcia opóźnienia obsługiwanego przez niego, zagrożonego możliwym opóźnieniem lotu, czy też ponadto musi on podjąć racjonalne środki w celu uniknięcia dużego opóźnienia przewozu indywidulanego pasażera do miejsca docelowego (przykładowo przez sprawdzenie możliwości zmiany rezerwacji na rezerwację na inne połączenie lotnicze)?