a)

Czy jeżeli wykonujące nakaz organy sądowe posiadają dowody istnienia nieprawidłowości, systemowych lub ogólnych, dotyczących niektórych grup osób, czy też niektórych ośrodków penitencjarnych w odniesieniu do warunków pozbawienia wolności w wydającym nakaz państwie członkowskim, należy, biorąc pod uwagę wyżej wskazane przepisy, już wtedy wykluczyć stanowiące przeszkodę dopuszczalności wydania rzeczywiste niebezpieczeństwo nieludzkiego lub poniżającego traktowania ściganego w przypadku jego wydania, jeżeli zostaną stworzone takie możliwości ochrony prawnej, bez konieczności dalszego sprawdzenia konkretnych warunków pozbawienia wolności?

b)

Czy ma znaczenie, że w odniesieniu do takich możliwości ochrony prawnej Europejski Trybunał Praw Człowieka nie widział przesłanek przemawiających za tym, że nie dają one osobom pozbawionym wolności realnych perspektyw poprawy nieodpowiednich warunków pozbawienia wolności?

a)

Czy wyżej wskazane przepisy należy interpretować w ten sposób, że sprawdzenie warunków pozbawienia wolności w wydającym nakaz państwie członkowskim przez wykonujące nakaz organy sądowe należy rozciągnąć na wszelkie ośrodki penitencjarne lub inne zakłady karne, w których ścigany mógłby ewentualnie zostać umieszczony? Czy dotyczy to również pozbawienia wolności dokonanego tylko tymczasowo lub dla celów przejściowych w określonych ośrodkach penitencjarnych? Lub czy sprawdzenie może się ograniczyć do tego ośrodka penitencjarnego, w którym według informacji organów wydającego nakaz państwa członkowskiego ścigany prawdopodobnie zostanie umieszczony na większość czasu?

b)

Czy w tym celu każdorazowo konieczne jest kompleksowe sprawdzenie danych warunków pozbawienia wolności, które obejmuje zarówno ustalenie powierzchni osobistej przestrzeni na osadzonego, jak i inne warunki pozbawienia wolności? Czy oceny tak ustalonych warunków pozbawienia wolności należy dokonywać na podstawie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka wynikającego z orzeczenia w sprawie Muršić przeciwko Chorwacji (wyrok z dnia 30 października 2016 r., nr 7334/13)?

a)

Czy sprawdzenie warunków pozbawienia wolności w każdym pojedynczym, wchodzącym w rachubę ośrodku penitencjarnym przez wykonujące nakaz organy sądowe może stać się zbędne wskutek tego, że wydające nakaz państwo członkowskie udzieli ogólnego zapewnienia, że ścigany nie będzie narażony na niebezpieczeństwo nieludzkiego lub poniżającego traktowania?

b)

Lub czy zamiast sprawdzenia warunków pozbawienia wolności w każdym pojedynczym, wchodzącym w rachubę ośrodku penitencjarnym decyzja wykonujących nakaz organów sądowych o dopuszczalności wydania może zostać uzależniona od warunku, że ścigany nie będzie narażony na takie traktowanie?

a)

Czy również wówczas należy rozszerzyć obowiązek sprawdzenia przez wykonujące nakaz organy sądowe na warunki pozbawienia wolności we wszystkich wchodzących w rachubę ośrodkach penitencjarnych, gdy organy sądowe wydającego nakaz państwa członkowskiego informują, że czas trwania pozbawienia tam wolności ściganego nie przekroczy okresu trzech tygodni, jednak z zastrzeżeniem zaistnienia okoliczności stojących temu na przeszkodzie?

b)

Czy to obowiązuje również wtedy, gdy wykonujące nakaz organy sądowe nie są w stanie określić, czy owe informacje zostały udzielone przez wydający nakaz organ sądowy, czy też pochodzą od centralnych organów wydającego nakaz państwa członkowskiego, które działały na prośbę o wsparcie wydającego nakaz organu sądowego?