—

Skarżąca podnosi w tym względzie, że postępowanie przygotowawcze Komisji jest obciążone poważnymi i oczywistymi zaniechaniami o charakterze przede wszystkim proceduralnym, w szczególności: (A) uchybieniami powstałymi przed przedstawieniem końcowych zobowiązań, polegającymi na braku przedstawienia, wobec istnienia szeregu różnych kandydatów zainteresowanych pakietem środków, przejrzystego i niedyskryminującego postępowania mogącego zapewnić wybór najlepszego kandydata i na niesłusznym przyjęciu środka zapobiegawczego zwanego „fix-it-first”, przedstawionego na zbyt późnym etapie postępowania; (B) uchybieniem w postępowaniu przygotowawczym powstałym po przedstawieniu końcowych zobowiązań, w szczególności brakiem oceny pewnych aspektów tych zobowiązań(na przykład w odniesieniu do umowy roamingowej) i odpowiednich rozważań dotyczących przydatności potencjalnego nabywcy, które to uchybienia są bardziej widoczne ze względu na nieprzeprowadzenie badania rynku.

—

Skarżąca podnosi w tym względzie, że Komisja w szczególności nie zadbała o zbadanie, czy nowy MNO będzie miał (bądź na rynku detalicznym, bądź na rynku hurtowym) możliwości operacyjne, warunki gospodarcze i czynniki motywujące co najmniej równoważne, jako całość, tym, którymi dysponowała H3G, w początkowych latach działająca na dynamicznie rozwijającym się rynku. Ponadto Komisja powinna była wziąć pod uwagę skutek wywierany na dynamikę konkurencyjną przez asymetrię taryfową, z której ustanowienia korzystała H3G i która powodowała jej znaczące uprzywilejowanie w stosunku do pozostałych MNO.

—

Skarżąca podnosi w tym względzie, że porównanie z poprzedzającym połączenie przydziałem częstotliwości H3G samo w sobie budzi poważne wątpliwości co do wystarczającego charakteru przewidywanego przydziału widma. Ponadto Komisja oparła się na wydarzeniach przyszłych i niepewnych, takich jak udział nowego MNO w przyszłych przetargach, nie uwzględniwszy zresztą wysokich kosztów związanych z nadchodzącym odnowieniem i ponownym przydziałem przekazanych częstotliwości. Komisja zaakceptowała przekazanie niewłaściwej liczby lokalizacji, opierając się na niepewnych umowach z Tower Companies. Wreszcie umowa przejściowa zawarta ze zgłaszającymi stronami, której struktura oparta jest na wydajności, znacząco zmniejsza zachętę do inwestowania.

—

Skarżąca podnosi w tym względzie, iż Komisja pominęła okoliczność, że jakość i zasięg sieci mają podobne znaczenie i że nie powinna poprzestać na statecznej analizie preferencji bardzo cząstkowej próby użytkowników z grupy o niskich wydatkach. Ponadto pominęła prospektywne znaczenie konwergencji, które jest decydujące dla nowego podmiotu na rynku, potrzebującego dodatkowych dźwigni w stosunku do operatora zasiedziałego (jakim była H3G). Wybór nabywcy będącego w stanie sprostać żądaniu konwergencji zapewniłby większą skuteczność i trwałość zobowiązań w czasie.

—

Skarżąca podnosi w tym względzie, że aby móc prowadzić działalność w sposób naprawdę agresywny i przełamać równowagę kartelową, nowy podmiot na rynku w rzeczywistości powinien być w stanie prowadzić działalność w sposób niezależny od pozostałych MNO. Jednak wybrana z góry formuła udostępnienia zasobów (umowy roamingowe i umowy o krajowy MOCN) powoduje na długi czas ścisłą zależność pomiędzy nowym MNO i JV. Decyzja jest ponadto obarczona niezbadaniem zgodności umów roamingowych lub umów o krajowy MOCN z art. 101 TFUE.

—

Skarżąca podnosi w tym względzie w szczególności, że Komisja popełniła błąd odtwarzając scenariusz alternatywny i nie wymagając żadnego szczególnego środka, licząc wyłącznie na to, że Iliad będzie mieć motywację, aby zaoferować takie usługi pomimo braku stosownych środków i doświadczeniu tego operatora we Francji. Przeciwnie, zobowiązania stanowią dla nowego MNO zachętę do pozyskiwania tylko i wyłącznie klientów operatorów wirtualnych.

—

Skarżąca podnosi w tym względzie, że Komisja zaakceptowała Iliad jako odpowiedniego nabywcę bez uwzględnienia zagrożeń dla skuteczności zobowiązań związanych z wejściem na rynek operatora mającego jego cechy bez przewidzenia w zobowiązaniach odpowiednich gwarancji, w szczególności w odniesieniu do jakości i zasięgu sieci.