26.10.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 354/21

1)

Czy jest zgodne z zasadą braku związania, zawartą w art. 6 i 7 dyrektywy Rady 93/13/EWG (1) z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, ograniczenie skutków wstecznych stwierdzenia nieważności zawartej w umowie kredytu z konsumentem klauzuli dolnego progu z uwagi na jej nieuczciwy charakter?

2)

Czy jest zgodne z zasadą braku związania, zawartą w art. 6 i 7 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, utrzymanie skutków wywieranych przez uznaną za nieważną z uwagi na jej nieuczciwy charakter klauzulę dolnego progu zawartą w umowie kredytu z konsumentem?

3)

Czy jest zgodne z zasadą braku związania, zawartą w art. 6 i 7 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, ograniczenie w czasie skutków wstecznych stwierdzenia nieważności z uwagi na jej nieuczciwy charakter klauzuli dolnego progu zawartej w umowie podpisanej z konsumentem z uwagi na ocenę ryzyka poważnych zakłóceń mających przełożenie na gospodarczy porządek publiczny i dobrą wiarę?

4)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na poprzedzające pytanie, czy w wypadku powództwa indywidualnego o stwierdzenie nieważności warunku zawartego w umowie z konsumentem z uwagi na jego nieuczciwy charakter jest zgodne z art. 6 i 7 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich domniemanie ryzyka poważnych zagrożeń przekładających się na gospodarczy porządek publiczny, czy też należy oceniać i ważyć je z uwzględnieniem konkretnych danych ekonomicznych, z których wynikać będą makroekonomiczne reperkusje przyznania skutków wstecznych stwierdzeniu nieważności nieuczciwego warunku?

5)

Z kolei, czy w przypadku powództwa indywidualnego o stwierdzenie nieważności warunku zawartego w umowie z konsumentem z uwagi na jego nieuczciwy charakter jest zgodna z art. 6 i 7 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. [w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich], ocena ryzyka poważnych zagrożeń przekładających się na gospodarczy porządek publiczny w oparciu o skutki gospodarcze, jakie miałoby wystąpienie z indywidualnym powództwem przez dużą liczbę konsumentów? Czy też przeciwnie, należy ocenić to ryzyko w oparciu o skutki gospodarcze dla gospodarki konkretnego powództwa indywidualnego, z którym wystąpił konsument?

6)

W przypadku odpowiedzi twierdzącej na pytanie trzecie, czy zgodna z art. 6 i 7 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich jest abstrakcyjna ocena zachowania jakiegokolwiek podmiotu gospodarczego w celu oceny dobrej wiary?

7)

Czy przeciwnie, konieczne jest, aby owa dobra wiara była badana i oceniana w każdym konkretnym przypadku z uwzględnieniem konkretnego zachowania danego podmiotu gospodarczego przy zawieraniu umowy i wprowadzaniu nieuczciwego warunku do umowy, zgodnie z wykładnią art. 6 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich?