1.6.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 178/2

—

uchylenie zaskarżonego postanowienia;

—

uchylenie wniosku Sądu o uwzględnieniu zarzutu niedopuszczalności, w szczególności wniosku, iż „nie można […] uważać, że deklaracja Eurogrupy stanowi akt zmierzający do wywarcia skutków prawnych wobec podmiotów” i w konsekwencji wobec wnoszących odwołanie oraz że w zakwestionowanej deklaracji Eurogrupa „dokonała w bardzo ogólny sposób streszczenia pewnych środków uzgodnionych na płaszczyźnie politycznej z Republiką Cypryjską”;

—

uchylenie zaskarżonego postanowienia, w którym Republice Cypryjskiej przypisano zmniejszenie wartości depozytów bez przypisania zachowania, aktu lub decyzji Eurogrupie, pozwanym lub tym ostatnim za pośrednictwem Eurogrupy;

—

uchylenie obciążenia wnoszących odwołanie kosztami.

1.

Zaskarżone postanowienie zostało niewystarczająco uzasadnione i zostało wydane na podstawie błędnej interpretacji pod względem faktycznym i prawnym w odniesieniu do instytucji, która w rzeczywistości przyjęła decyzję w przedmiocie zmniejszenia wartości depozytów „bail in”.

2.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane z naruszeniem ogólnych zasad prawa, gdyż Sąd przeinaczył okoliczność, że niezależnie od rodzaju i formy, w jakiej zapadła zakwestionowana decyzja Eurogrupy, decyzja ta stanowiła w niniejszym przypadku akt podlegający zaskarżeniu w drodze skargi o stwierdzenie nieważności.

3.

Zaskarżone postanowienie jest wadliwe, jako że Sąd, wydając postanowienie, nie zbadał stosunków prawnych i faktycznych między Komisją Europejską, Europejskim Bankiem Centralnym i Eurogrupą ani nie zbadał okoliczności, że na podstawie zasady Legal Causation i kryterium podmiotu ponoszącego w rzeczywistości odpowiedzialność akty Eurogrupy stanowiły akty Europejskiego Banku Centralnego i Komisji Europejskiej, które powinny były postępować zgodnie z traktatem i protokołami Unii Europejskiej, jak również na podstawie prawa wtórnego i pochodnego.

Wobec powyższego Sąd nie zbadał istoty argumentów i sprawy wnoszących odwołanie i tym samym błędnie odrzucił skargę o stwierdzenie nieważności.

4.

W przypadku uwzględnienia niniejszego odwołania wnoszący odwołanie nie powinni zostać obciążeni kosztami niniejszego postępowania ani kosztami poniesionymi w pierwszej instancji.