EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62014CA0386
Case C-386/14: Judgment of the Court (Second Chamber) of 2 September 2015 (request for a preliminary ruling from the Cour administrative d’appel de Versailles — France) — Groupe Steria SCA v Ministère des Finances et des Comptes publics (Reference for a preliminary ruling — Tax legislation — Freedom of establishment — Directive 90/435/EEC — Article 4(2) — Cross-border distributions of dividends — Corporation tax — Group taxation (French intégration fiscale) — Tax exemption for dividends paid by subsidiaries belonging to the tax-integrated group — Residence qualification — Dividends paid by non-resident subsidiaries — Non-deductible costs and expenses relating to the holding)
Sprawa C-386/14: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 2 września 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour administrative d’appel de Versailles – Francja) – Groupe Steria SCA/Ministère des finances et des comptes publics [Odesłanie prejudycjalne — Przepisy podatkowe — Swoboda przedsiębiorczości — Dyrektywa 90/435/EWG — Artykuł 4 ust. 2 — Wypłata dywidend o charakterze transgranicznym — Podatek dochodowy od osób prawnych — Opodatkowanie grup (francuskie „intégration fiscale”) — Zwolnienie dywidend wypłacanych przez spółki zależne należące do tej samej zintegrowanej grupy podatkowej — Warunek posiadania siedziby — Dywidendy wypłacane przez spółki zależne niebędące rezydentami — Niepodlegające odliczeniu koszty i opłaty związane z udziałem]
Sprawa C-386/14: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 2 września 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour administrative d’appel de Versailles – Francja) – Groupe Steria SCA/Ministère des finances et des comptes publics [Odesłanie prejudycjalne — Przepisy podatkowe — Swoboda przedsiębiorczości — Dyrektywa 90/435/EWG — Artykuł 4 ust. 2 — Wypłata dywidend o charakterze transgranicznym — Podatek dochodowy od osób prawnych — Opodatkowanie grup (francuskie „intégration fiscale”) — Zwolnienie dywidend wypłacanych przez spółki zależne należące do tej samej zintegrowanej grupy podatkowej — Warunek posiadania siedziby — Dywidendy wypłacane przez spółki zależne niebędące rezydentami — Niepodlegające odliczeniu koszty i opłaty związane z udziałem]
Dz.U. C 354 z 26.10.2015, p. 10–10
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
26.10.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 354/10 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 2 września 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour administrative d’appel de Versailles – Francja) – Groupe Steria SCA/Ministère des finances et des comptes publics
(Sprawa C-386/14) (1)
([Odesłanie prejudycjalne - Przepisy podatkowe - Swoboda przedsiębiorczości - Dyrektywa 90/435/EWG - Artykuł 4 ust. 2 - Wypłata dywidend o charakterze transgranicznym - Podatek dochodowy od osób prawnych - Opodatkowanie grup (francuskie „intégration fiscale”) - Zwolnienie dywidend wypłacanych przez spółki zależne należące do tej samej zintegrowanej grupy podatkowej - Warunek posiadania siedziby - Dywidendy wypłacane przez spółki zależne niebędące rezydentami - Niepodlegające odliczeniu koszty i opłaty związane z udziałem])
(2015/C 354/12)
Język postępowania: francuski
Sąd odsyłający
Cour administrative d’appel de Versailles
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Groupe Steria SCA
Strona pozwana: Ministère des finances et des comptes publics
Sentencja
Artykuł 49 TFUE należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on przepisom państwa członkowskiego dotyczącym zintegrowanego systemu podatkowego, które przyznały spółce dominującej objętej integracją neutralizację skutków włączenia proporcjonalnej części kosztów i opłat ryczałtowo określonej na 5 % kwoty netto dywidend otrzymanych przez nią od spółek będących rezydentami objętych integracją, podczas gdy przepisy te odmawiają jej takiej neutralizacji dla dywidend wypłacanych przez jej spółki zależne z siedzibą w innym państwie członkowskim, które gdyby były rezydentami, obiektywnie mogłyby, według wyboru, należeć do systemu integracji.