Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62007TN0140

    Sprawa T-140/07: Skarga wniesiona w dniu 26 kwietnia 2007 r. — Chi Mei Optoelectronics Europe i Chi Mei Optoelectronics UK przeciwko Komisji

    Dz.U. C 155 z 7.7.2007, p. 28–29 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    7.7.2007   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 155/28


    Skarga wniesiona w dniu 26 kwietnia 2007 r. — Chi Mei Optoelectronics Europe i Chi Mei Optoelectronics UK przeciwko Komisji

    (Sprawa T-140/07)

    (2007/C 155/54)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Chi Mei Optoelectronics Europe BV (Hoofddorp, Niderlandy) i Chi Mei Optoelectronics UK (Havant, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: adwokaci S. Völcker, F. Louis i A.Vallery).

    Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

    Żądania strony skarżącej

    stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w całości;

    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Skarga wniesiona przez skarżące ma na celu stwierdzenie przez Sąd nieważności decyzji Komisji C (2007) 546 z dnia 15 lutego 2007 r., w której na podstawie art. 18 ust. 3 rozporządzenia Rady nr 1/2003 (1) Komisja nakazała skarżącym udzielić konkretnych informacji i przedstawić konkretne dokumenty w związku z praktykami będącymi przedmiotem dochodzenia w sprawie COMP/F/39309 — Thin Films Transistors Liquid Crystal Displays.

    Skarżące twierdzą, że zaskarżona decyzja jest niezgodna z prawem, ponieważ Komisji nie przysługują uprawnienia do dochodzenia i zobowiązania spółek zależnych mających siedziby na terytorium UE do przedstawienia dokumentów i udzielenia informacji będących w wyłącznym posiadaniu i pod wyłączną kontrolą podmiotów mających siedziby poza obszarem właściwości Komisji. Skarżące podnoszą więc, że Komisja naruszyła prawo, kierując do nich formalne żądanie udzielenia informacji i nakazując im przedstawienie dokumentów i udzielenie informacji znajdujących się pod wyłączną kontrolą i w wyłącznym posiadaniu ich spółki dominującej mającej swoją siedzibę poza terytorium UE.

    Skarżące podnoszą w szczególności, że zaskarżona decyzja narusza art. 18 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady nr 1/2003, ponieważ nienależycie uwzględnia zasady dotyczące własności dokumentów i ich kontroli, a w konsekwencji także ograniczenia nierozerwalnie związane z tymi przepisami. Ponadto, zdaniem skarżących, zaskarżona decyzja narusza ogólne zasady prawa międzynarodowego, jak zasadę terytorialności, suwerenności, nieinterwencji i równości państw, poprzez powołanie się na rzekome uprawnienia wiążące dla przedsiębiorstwa mającego siedzibę poza terytorium Unii Europejskiej.


    (1)  Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, str. 1).


    Top