52021IP0039

EUR-Lex

Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

EUROPA
EUR-Lex home
EUR-Lex - 52021IP0039 - EN

Help

Search tips

Need more search options? Use the Advanced search

Document 52021IP0039

Help

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 lutego 2021 r. w sprawie raportu rocznego Europejskiego Banku Centralnego za rok 2020 (2020/2123(INI))

Dz.U. C 465 z 17.11.2021, p. 4–10 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

HTML

PDF

Official Journal

17.11.2021

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 465/4

P9_TA(2021)0039

Europejski Bank Centralny – raport roczny za rok 2020

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 10 lutego 2021 r. w sprawie raportu rocznego Europejskiego Banku Centralnego za rok 2020 (2020/2123(INI))

(2021/C 465/02)

Parlament Europejski,

—	uwzględniając raport roczny Europejskiego Banku Centralnego (EBC) za rok 2019,

—	uwzględniając informacje przekazane przez EBC w odpowiedzi na uwagi Parlamentu Europejskiego zawarte w rezolucji w sprawie raportu rocznego Europejskiego Banku Centralnego za rok 2018,

—	uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) i Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego art. 15 i 21,

—	uwzględniając art. 123, art. 127 ust. 1, 2 i 5, art. 130, art. 132 i art. 284 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

—	uwzględniając art. 3 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE),

—	uwzględniając projekcje makroekonomiczne ekspertów Eurosystemu dla strefy euro oraz środki przyjęte przez Radę Prezesów EBC w dniu 4 czerwca 2020 r.,

—	uwzględniając opublikowane 8 maja 2020 r. badanie EBC dotyczące dostępu przedsiębiorstw w strefie euro do finansowania w okresie od października 2019 r. do marca 2020 r.,

—	uwzględniając projekcje makroekonomiczne ekspertów EBC dla strefy euro opublikowane w dniu 10 września 2020 r.,

—	uwzględniając dialog monetarny z prezes Europejskiego Banku Centralnego Christine Lagarde z 6 lutego, 8 czerwca i 28 września 2020 r.,

—	uwzględniając swoje stanowisko z dnia 28 marca 2019 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie ustanowienia ram ułatwiających zrównoważone inwestycje (1),

—

uwzględniając dokument okolicznościowy grupy zadaniowej EBC ds. kryptoaktywów nr 247 z września 2020 r. zatytułowany „Stablecoins: Implications for monetary policy, financial stability, market infrastructure and payments, and banking supervision in the euro area” [Stabilne kryptowaluty: implikacje dla polityki pieniężnej, stabilności finansowej, infrastruktury rynkowej i płatności oraz nadzoru bankowego w strefie euro],

—	uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 marca 2019 r. w sprawie równowagi płci przy obsadzaniu stanowisk w obszarze polityki gospodarczej i monetarnej UE (2),

—	uwzględniając raport EBC z października 2020 r. na temat cyfrowego euro,

—	uwzględniając dokument okolicznościowy EBC nr 201 z listopada 2017 r. zatytułowany „The use of cash by households in the euro area” [Korzystanie z gotówki przez gospodarstwa domowe w strefie euro],

—	uwzględniając aktualizację deklaracji środowiskowej EBC z 2020 r.,

—	uwzględniając art. 142 ust. 1 Regulaminu,

—	uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej (A9-0002/2021),

mając na uwadze, że Komisja w prognozie gospodarczej z lata 2020 r., uwzględniającej wstrząsy gospodarcze spowodowane pandemią COVID-19, przewiduje, że gospodarka strefy euro skurczy się o 8,7 % w 2020 r., a w 2021 r. wzrośnie o 6,1 %, natomiast gospodarka UE-27 skurczy się w 2020 r. o 8,3 %, a w 2021 r. wzrośnie o 5,8 %;

mając na uwadze, że zgodnie z makroekonomicznymi projekcjami ekspertów EBC z września 2020 r. roczna inflacja w strefie euro mierzona zharmonizowanym indeksem cen konsumpcyjnych (HICP) wyniesie średnio 0,3 % w 2020 r., 1,0 % w 2021 r. i 1,3 % w 2022 r., a prognozy dotyczące inflacji w poszczególnych państwach strefy euro są bardzo zróżnicowane;

mając na uwadze, że według Eurostatu stopa bezrobocia w sierpniu 2020 r. wyniosła 7,4 % w UE i 8,1 % w strefie euro; mając na uwadze, że przewiduje się, iż stopa bezrobocia będzie rosła; mając na uwadze, że stopa bezrobocia w całej Unii nie jest jednolita; mając na uwadze, że zarówno w obrębie państw członkowskich, jak i między nimi utrzymują się niesłychane nierówności na szczeblu regionalnym; mając na uwadze, że poważnym problemem do rozwiązania w UE wciąż pozostaje wysoka stopa bezrobocia młodzieży;

D.	mając na uwadze, że dane EBC o HICP za 2020 rok wskazują na deflacyjne skutki kryzysu związanego z COVID-19 w kilku państwach członkowskich;

E.	mając na uwadze, że wrześniowe projekcje EBC dotyczące globalnego realnego PKB (z wyłączeniem strefy euro) zapowiadają spadek do -3,7 % w 2020 r., odbicie się do poziomu 6,2 % w 2021 r. i poziom 3,8 % w 2022 r.;

mając na uwadze, że pomimo wielokrotnych wezwań ze strony Parlamentu Europejskiego, by przedstawiać mu zrównoważoną pod względem płci listę co najmniej dwojga kandydatów na stanowiska w Zarządzie EBC, na liście kandydatów na nowego członka zarządu, który miał zastąpić Yves’a Merscha, znajdowali się wyłącznie mężczyźni; mając na uwadze, że kobiety nadal są zdecydowanie niedostatecznie reprezentowane w Radzie Prezesów EBC;

G.	mając na uwadze, że w 2019 r. zysk netto EBC wyniósł 2 366 mld EUR w porównaniu z 1 575 mld EUR w 2018 r.; mając na uwadze, że wzrost ten można głównie przypisać wzrostowi wyniku odsetkowego netto w portfelu denominowanym w dolarach amerykańskich oraz w portfelu programu zakupu aktywów (APP);

H.	mając na uwadze, że pod koniec 2019 r. bilans Eurosystemu osiągnął poziom 4 671 425 mln EUR – drugi z kolei wśród najwyższych poziomów wszech czasów po rekordowo wysokim poziomie z 2018 r.;

I.	mając na uwadze, że MŚP, które są wciąż filarem gospodarki i społeczeństw UE oraz zwiększają spójność gospodarczą i społeczną, potrzebują dalszego wsparcia;

J.	mając na uwadze, że kryzys związany z COVID-19 boleśnie doświadczył MŚP; mając na uwadze, że zmiana ogólnych perspektyw gospodarczych negatywnie wpłynęła na ich dostęp do finansowania;

K.	mając na uwadze, że TFUE stanowi, iż EBC w ramach swojego mandatu utrzymuje stabilność cen i wspiera ogólne polityki gospodarcze w Unii, mając na względzie przyczynianie się do osiągnięcia celów Unii;

mając na uwadze, że UE zobowiązała się do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r., a zadaniem EBC jest pomoc w realizacji tego celu; mając na uwadze, że zadania EBC nie ograniczają się do stabilności cen, ale obejmują również bezpieczeństwo i dobrą kondycję systemu bankowego oraz stabilność systemu finansowego;

M.	mając na uwadze, że zgodnie z badaniem Eurobarometr z listopada 2019 r. poparcie społeczne dla europejskiej unii gospodarczej i walutowej z jedną walutą euro wyniosło w 2019 r. 62 %;

mając na uwadze, że w dniu 18 marca 2020 r. EBC ogłosił nadzwyczajny program zakupów w czasie pandemii (PEPP) jako nowy, tymczasowy program zakupu aktywów publicznych i prywatnych o puli 750 mld EUR mający na celu przeciwdziałanie zagrożeniom dla transmisji polityki pieniężnej w strefie euro spowodowanym pandemią COVID-19;

mając na uwadze, że w dniu 4 czerwca 2020 r. Rada Prezesów EBC postanowiła zwiększyć pulę PEPP do 1,35 bln EUR, rozszerzyć horyzont zakupów netto w ramach PEPP co najmniej do końca czerwca 2021 r. oraz reinwestować zapadające płatności kwoty głównej w ramach PEPP co najmniej do końca 2022 r.; odnotowuje ponadto, że zakupy netto w ramach programu zakupu aktywów będą kontynuowane do końca 2020 r. na kwotę 20 mld EUR miesięcznie wraz z zakupami w ramach dodatkowej tymczasowej puli wynoszącej 120 mld EUR;

P.	mając na uwadze, że w celu zapewnienia płynności zostały podjęte także inne środki z zakresu polityki, takie jak warunkowe długoterminowe operacje refinansujące (TLTRO III) i PELTRO – specjalny instrument wsparcia płynności na czas pandemii;

Q.	mając na uwadze, że europejski system gwarantowania depozytów został znacznie opóźniony pomimo wniosków Komisji i EBC dotyczących pilnej potrzeby ochrony depozytów na szczeblu UE;

Uwagi ogólne

pozytywnie odbiera rolę, jaką EBC odgrywa w utrzymaniu stabilności euro; podkreśla, że podstawowym warunkiem wywiązywania się przez EBC ze swoich zadań oraz zachowania przezeń demokratycznej legitymacji jest ustawowa niezależność EBC ustanowiona w traktatach; zauważa, że niezależność wymaga, by EBC nie zwracał się o instrukcje do instytucji lub organów unijnych, rządów państw członkowskich ani do żadnego innego podmiotu, ani też nie przyjmował od nich takich instrukcji; podkreśla, że nie wolno naruszać tej niezależności, oraz zaznacza, że niezależności banku centralnego powinna zawsze towarzyszyć odpowiednia rozliczalność; podkreśla, że TFUE stanowi, iż EBC, oprócz utrzymywania stabilności cen będącego jego głównym zadaniem, musi również wspierać ogólne polityki gospodarcze Unii z zamiarem przyczynienia się do osiągnięcia celów Unii, pod warunkiem że nie stoją one w sprzeczności z jego głównym zadaniem; podkreśla, że zrównoważony rozwój, konwergencja, pełne zatrudnienie i postęp społeczny stanowią ogólne cele Unii określone w art. 3 TFUE;

z zadowoleniem przyjmuje utworzenie nowego działu w EBC – centrum ds. zmiany klimatu;

podkreśla, że wspólna waluta ma charakter nieodwracalny; podkreśla, że euro jest projektem nie tylko walutowym, lecz także politycznym;

jest zaniepokojony bezprecedensowym kryzysem zdrowotnym, gospodarczym i społecznym spowodowanym pandemią COVID-19, charakteryzującym się gwałtownym kurczeniem się gospodarki strefy euro i szybko pogarszającymi się warunkami na rynku pracy, w tym wzrostem bezrobocia; zauważa, że spodziewane jest ożywienie działalności w strefie euro, chociaż tempo i skala tego ożywienia pozostają wysoce niepewne i nierównomierne w poszczególnych państwach członkowskich;

ponadto obawia się, że perspektywy wzrostu wciąż pozostają obarczone istotnym ryzykiem w tej wyjątkowo niepewnej sytuacji, w której skala kurczenia się i odbudowa gospodarki będą zależały od czasu trwania i skuteczności środków powstrzymujących rozprzestrzenianie się COVID-19, od powodzenia polityki fiskalnej i pieniężnej mających na celu złagodzenie niekorzystnego wpływu na dochody i zatrudnienie oraz od tego, na ile to będzie stale wpływać na zdolność podaży, popyt wewnętrzny i międzynarodowe łańcuchy dostaw;

wzywa do pilnego przeprowadzenia ponownej oceny ryzyka systemowego w sektorze finansowym w następstwie pandemii; w związku z tym z zadowoleniem przyjmuje powołanie rady roboczej ds. pandemii w ramach Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego; radzi, by przyszłe testy warunków skrajnych obejmowały jakościową ocenę ryzyka niesystematycznego;

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki EBC na rzecz utrzymania stabilności cen; zwraca uwagę, że nie zawsze udawało się osiągnąć cel dotyczący inflacji i że trzeba dalej trzymać rękę na pulsie; zaznacza, że w strefie euro odnotowano w ostatnich miesiącach deflację; podkreśla, że deflacja stanowi poważne zagrożenie dla gospodarek należących do strefy euro, co może wymagać stanowczej interwencji EBC;

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że EBC rozważa dostosowanie swoich pomiarów inflacji; odnotowuje, że HICP stanowi bardzo wąską koncepcję pomiaru inflacji, która szacuje inflację w strefie euro na zbyt niskim poziomie ze względu na nieadekwatny udział wydatków mieszkaniowych w koszyku HICP (3); wzywa do skorygowania koszyka, aby odzwierciedlić fakt, że europejskie gospodarstwa domowe przeznaczają 24 % swoich dochodów na wydatki związane z mieszkaniem; zachęca EBC, by wziął także pod uwagę inflację cen aktywów spowodowaną między innymi niskimi stopami procentowymi; dostrzega wyzwania dotyczące transmisji polityki pieniężnej;

docenia stanowczy apel prezes Lagarde o „pełne zbliżenie polityki fiskalnej i pieniężnej” oraz jej zobowiązanie do „wykorzystania wszystkich narzędzi, które doprowadzą do najskuteczniejszych, najwydajniejszych i najbardziej współmiernych wyników” w celu wsparcia odbudowy gospodarczej strefy euro; podkreśla, że polityka fiskalna i pieniężna w znacznym stopniu się uzupełniają; z zadowoleniem przyjmuje realizowany przez EBC nadzwyczajny program zakupów w czasie pandemii służący wsparciu odbudowy gospodarczej strefy euro;

Polityka pieniężna

10.

z zadowoleniem przyjmuje szybką i zdecydowaną reakcję EBC środkami polityki pieniężnej na kryzys związany z COVID-19 w obliczu tej wyjątkowej sytuacji; uznaje pozytywny wpływ tej reakcji na sytuację gospodarczą w strefie euro; oczekuje, że EBC utrzyma swoje wsparcie, dopóki będzie ono potrzebne; przyjmuje do wiadomości oświadczenie członka Rady ds. Nadzoru EBC Yves’a Merscha, że taka elastyczność nie obejmie innych operacji;

11.

podkreśla, że sama polityka pieniężna nie wystarczy do osiągnięcia trwałej odbudowy gospodarczej; podkreśla, że do przywrócenia i zwiększenia wzrostu gospodarczego w całej Unii niezbędne są reformy wzmacniające konkurencyjność i spójność społeczną; uważa, że sama polityka pieniężna ma ograniczony potencjał jako czynnik ułatwiający odbudowę gospodarki oraz, w pełni respektując niezależność EBC, apeluje do EBC, by zbadał możliwość zastosowania w ramach swojego mandatu innych środków z zakresu polityki, które mogłyby pobudzić gospodarkę; podkreśla skutki uboczne ultraakomodacyjnej polityki pieniężnej, takie jak negatywne konsekwencje dla oszczędzających lub ryzyko inflacji cen aktywów; ostrzega państwa członkowskie przed traktowaniem niskich stóp procentowych jako dane raz na zawsze, ponieważ wzrost stóp procentowych mógłby mieć niekorzystny wpływ na obsługę długu publicznego;

12.

ostrzega jednak przed ryzykiem zbyt wysokich wycen na rynkach obligacji, co może być trudne do opanowania, jeżeli stopy procentowe zaczną ponownie rosnąć, zwłaszcza w przypadku krajów objętych procedurą nadmiernego deficytu lub z wysokim poziomem zadłużenia;

13.

dostrzega znaczenie aktywnej polityki pieniężnej w zmniejszaniu presji wynikającej z ograniczeń finansowych, której podlegają małe i średnie przedsiębiorstwa; przyznaje, że odsetek MŚP zmagających się z ograniczeniami finansowymi zmniejszył się z 18 % w latach 2009–2012 do 8 % w latach 2016–2019; podkreśla, że kryzys związany z COVID-19 ma znaczący wpływ na MŚP; uznaje znaczenie mikroprzedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw w UE; w związku z tym zwraca uwagę na potrzebę zachęcania do inwestycji publicznych i prywatnych oraz do reform, a także wzywa do dalszych wysiłków, by zapewnić finansowania gospodarki realnej;

14.

wzywa EBC do monitorowania proporcjonalności luzowania ilościowego do ryzyka w jego bilansach, inflacji cen aktywów i potencjalnej niewłaściwej alokacji zasobów;

15.

dostrzega skutki niskich długoterminowych stóp procentowych; z jednej strony podkreśla, że niskie stopy procentowe stwarzają możliwości konsumentom, przedsiębiorstwom, w tym MŚP, pracownikom i kredytobiorcom, którzy mogą czerpać korzyści z większego tempa rozwoju gospodarki, niższego bezrobocia i niższych kosztów pożyczek; uznaje różnorodne efekty dystrybucyjnych polityk EBC; wzywa EBC do zbadania wpływu swojej polityki na nierówności majątkowe; z drugiej strony ubolewa nad wzrostem liczby nierentownych i wysoce zadłużonych przedsiębiorstw, słabszą zachętą dla rządów, by dążyć do reform sprzyjających wzrostowi i stabilności, oraz nad szkodliwymi skutkami niskich stóp procentowych dla ubezpieczycieli i funduszy emerytalnych, a także podkreśla ciężar finansowy, jakim obarcza to wielu obywateli w całej Unii;

16.

zauważa związek między polityką pieniężną a wzrostem cen nieruchomości mieszkalnych w strefie euro; podkreśla, że utrzymujący się wysoki wskaźnik przeciążenia wydatkami mieszkaniowymi wynoszący 9,6 % w 2018 r. przypuszczalnie jeszcze wzrośnie w związku z pandemią, i zwraca się do EBC o ocenę regionalnego i sektorowego wpływu programu luzowania ilościowego na koszty utrzymania w całej Unii oraz na sprawiedliwość międzypokoleniową;

17.

rozumie, że dotkliwość kryzysu zmusiła EBC do rezygnacji z przeglądu ramowej strategii polityki pieniężnej; przyjmuje w związku z tym do wiadomości podjęte w ramach dialogu monetarnego z dnia 28 września 2020 r. zobowiązanie prezes Lagarde do częstych kontaktów z Parlamentem i do regularnego dialogu;

18.

podkreśla, że przy każdym przeglądzie ramowej strategii polityki pieniężnej należy dokładnie rozważać charakter gospodarki europejskiej, która coraz bardziej opiera się na usługach i ma charakter coraz bardziej cyfrowy, oraz należy oceniać, w jakim stopniu zakłóca to transmisję impulsów polityki pieniężnej do sfery realnej;

Przeciwdziałanie zmianie klimatu

19.

zauważa, respektując niezależność EBC, wpływ zmiany klimatu na dynamikę inflacji i ryzyko transmisji w ramach polityki pieniężnej; przypomina o roli EBC w utrzymaniu stabilności cen; przypomina, że EBC jako instytucja europejska jest związany porozumieniem paryskim;

20.

przyjmuje do wiadomości zobowiązanie prezes Lagarde do rozważenia przyjaznych dla klimatu zmian w operacjach EBC i „do zbadania wszelkich dostępnych możliwości, by przeciwdziałać zmianie klimatu”; wzywa EBC do dostosowania swojego systemu zabezpieczeń do ryzyka związanego ze zmianą klimatu oraz do ujawnienia poziomu dostosowania do porozumienia paryskiego, a także do przeanalizowania takiego dostosowania w sektorze bankowym;

21.

apeluje o proaktywne i jakościowe podejście do zarządzania ryzykiem, uwzględniające ryzyko systemowe związane ze zmianą klimatu;

22.

przyjmuje z zadowoleniem fakt, że zakup obligacji ekologicznych i ich udział w portfelu EBC stale rosną;

23.

zachęca do wysiłków na rzecz zwiększenia zdolności badawczych w kwestii wpływu zmiany klimatu na stabilność finansową i strefę euro;

Inne aspekty

24.

zwraca się do EBC o kontynuowanie działań na rzecz stabilności rynków finansowych w obliczu wszelkich nieprzewidzianych wydarzeń związanych z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa z UE;

25.

wyraża zaniepokojenie stale rosnącą rozbieżnością sald w systemie TARGET2 w ramach ESBC; zauważa, że interpretację tych rozbieżności podaje się w wątpliwość;

26.

odnotowuje wyniki analizy grupy zadaniowej EBC ds. kryptoaktywów; wzywa EBC do stawienia czoła zagrożeniom, jakimi są pranie pieniędzy, finansowanie terroryzmu i inna działalność przestępcza związana z anonimowością zapewnianą przez kryptoaktywa; wzywa EBC, by baczniej monitorował rozwój kryptoaktywów, w tym stabilnych kryptowalut, oraz wzrastające zagrożenia dla cyberbezpieczeństwa;

27.

przyjmuje z zadowoleniem analizę i prace przygotowawcze EBC dotyczące wprowadzenia cyfrowego euro; zauważa, że cyfrowe euro nie jest kryptowalutą; podkreśla, że cyfrowe euro musiałoby spełnić szereg minimalnych wymogów, w tym dotyczących odporności, bezpieczeństwa, wydajności i ochrony prywatności; podkreśla, że cyfrowe euro nie może zagrozić gotówce jako środkowi płatniczemu; popiera zalecenie EBC, zgodnie z którym emisja cyfrowego euro powinna być dostępna poza strefą euro w sposób zgodny z celami Eurosystemu, aby stymulować popyt na euro wśród zagranicznych inwestorów, a tym samym promować silniejszą rolę euro w kontekście międzynarodowym; apeluje do EBC o zapewnienie właściwej równowagi między dopuszczaniem finansowych innowacji regulacyjnych w ramach FinTech a dbałością o stabilność finansową;

28.

podziela obawy EBC co do intensywnego rozwoju pozabankowego sektora finansowego, znanego też jako działalność parabankowa; podkreśla potrzebę odpowiednich regulacji w tej dziedzinie; podkreśla, że EBC powinien łagodzić rodzące się ryzyko systemowe związane z rosnącą liczbą regulowanych instytucji niebędących bankami skupionych wokół banków, by mieć dostęp do ich systemu płatności;

29.

z zadowoleniem przyjmuje bieżące wysiłki EBC na rzecz dalszego wzmocnienia jego zdolności w zakresie reagowania i przywracania gotowości do pracy w razie cyberataku na tę instytucję; z zaniepokojeniem odnotowuje niedawne usterki techniczne systemu rozrachunku TARGET2 z października i listopada 2020 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że EBC zbadał te usterki, i zwraca się o ujawnienie wyników tego badania Parlamentowi;

30.

dostrzega sukces EBC w walce z fałszowaniem pieniędzy, o czym świadczy stale niski udział sfałszowanych banknotów w całkowitym obiegu; z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie w 2019 r. unowocześnionych banknotów o nominale 100 EUR i 200 EUR ze wzmocnionymi zabezpieczeniami; wskazuje na znaczenie gotówki jako środka płatniczego dla obywateli UE; wzywa EBC, by nie kontynuował redukowania liczby różnych banknotów w obiegu;

31.

wzywa EBC do zbadania sposobów wzmocnienia międzynarodowej pozycji euro, gdyż zwiększyłoby to zdolność UE do obierania kursu polityki niezależnie od innych światowych mocarstw i jest niezwykle istotne dla zachowania europejskiej suwerenności gospodarczej; odnotowuje, że uczynienie z euro atrakcyjniejszej waluty rezerwowej zwiększy jego międzynarodowe wykorzystanie; podkreśla, że wzmocnienie roli euro wymaga pogłębienia europejskiej unii walutowej; z zadowoleniem przyjmuje wielokrotne apele EBC, by dokończyć budowę unii bankowej; podkreśla, że stworzenie dobrze zaprojektowanego europejskiego bezpiecznego składnika aktywów mogłoby ułatwić integrację finansową i złagodzić negatywny wpływ więzi państwa z krajowym sektorem bankowym;

32.

z zadowoleniem przyjmuje przystąpienie do ERM II w lipcu 2020 r. Bułgarii i Chorwacji; popiera szybki termin przyjęcia euro w obu krajach; z zadowoleniem przyjmuje wszechstronną ocenę chorwackich i bułgarskich banków przeprowadzoną przez EBC w lipcu i sierpniu 2019 r.; przypomina o obowiązku ustanowionym w traktatach, który dotyczy przyjęcia wspólnej waluty przez wszystkie państwa członkowskie poza Danią, pod warunkiem spełnienia kryteriów konwergencji z Maastricht;

33.

wzywa EBC do kontynuowania owocnej współpracy również z państwami członkowskimi spoza strefy euro;

Rozliczalność

34.

odnotowuje otwartość prezes Lagarde na pogłębiony dialog i podkreśla potrzebę dalszego wzmocnienia mechanizmów rozliczalności i przejrzystości EBC; podkreśla potrzebę zastanowienia się nad tym, jak można by wzmocnić kontrolę EBC przez Parlament Europejski oraz poprzez dialog z parlamentami narodowymi; wzywa do wynegocjowania formalnego porozumienia międzyinstytucjonalnego, aby sformalizować i pójść dalej niż istniejące praktyki w zakresie rozliczalności w odniesieniu do zadań polityki pieniężnej;

35.

wyraża poważne zaniepokojenie faktem, że tylko 2 z 25 członków Rady Prezesów EBC to kobiety, pomimo wielokrotnych wezwań ze strony Parlamentu i wysokiej rangi urzędników EBC, w tym jego prezes Christine Lagarde, by poprawić równowagę płci przy obsadzaniu stanowisk w obszarze polityki gospodarczej i monetarnej UE; podkreśla, że mianowanie członków Zarządu powinno być przygotowywane starannie, z zachowaniem pełnej przejrzystości oraz wspólnie z Parlamentem, jak przewidują traktaty; apeluje do Rady o przygotowywanie listy kandydatów na przyszłe wakujące stanowiska oraz o przekazywanie jej Parlamentowi, co pozwoli mu odgrywać istotniejszą rolę doradczą w procesie mianowania; ubolewa, że dotychczas nie poczyniono w tej kwestii zadowalających postępów; ubolewa, że dotychczas nie poczyniono w tej kwestii zadowalających postępów; przypomina, że równe traktowanie mężczyzn i kobiet jest zasadą konstytucyjną, której należy ściśle przestrzegać;

36.

zwraca uwagę, że Zarząd EBC liczy sześciu członków, w tym tylko dwie kobiety; zauważa, że pomimo licznych postulatów wystosowanych przez Parlament do Rady w celu rozwiązania problemu braku równowagi płci w Zarządzie EBC Rada nie potraktowała ich poważnie; przypomina o zobowiązaniu Parlamentu, by nie uwzględniać list kandydatów, w przypadku których nie przestrzegano zasady równowagi płci; wzywa rządy państw członkowskich, Radę Europejską, Radę, Eurogrupę oraz Komisję do aktywnych działań na rzecz zapewnienia równowagi płci w przyszłych wnioskach dotyczących list kandydatów i nominacji;

37.

z zadowoleniem przyjmuje szczegółowe, merytoryczne informacje odnoszące się do poszczególnych części, przekazane przez EBC w odpowiedzi na rezolucję Parlamentu w sprawie raportu rocznego EBC za rok 2018; wzywa EBC, by kontynuował wypełnianie zobowiązania do rozliczalności i co roku publikował pisemne informacje przekazywane w odpowiedzi na rezolucje Parlamentu w sprawie raportu rocznego EBC;

38.

odnotowuje decyzję niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 maja 2020 r. w sprawie EBC, a także oświadczenie Rady Prezesów EBC z tego samego dnia; uznaje ciągłą ocenę proporcjonalności wszystkich programów ze strony EBC; odnotowuje późniejszą decyzję EBC o ujawnieniu Parlamentowi Europejskiemu, niemieckiemu rządowi federalnemu, Bundestagowi i Bundesbankowi niepublicznych dokumentów związanych z programem skupu aktywów sektora publicznego (PSPP);

39.

docenia czynione obecnie wysiłki na rzecz poprawy komunikacji z Parlamentem i przejrzystości wobec niego oraz gratuluje tych wysiłków EBC i prezes Lagarde; zgadza się ponadto z prezes Lagarde, że EBC musi usprawnić metody informowania obywateli o wpływie swojej polityki; proponuje, z drugiej strony, prowadzenie regularnego dialogu przy drzwiach zamkniętych między członkami Komisji Gospodarczej i Monetarnej Parlamentu a odpowiednimi przedstawicielami EBC po publikacji ostatniego dostępnego sprawozdania z obrad Rady Prezesów, umożliwiającej ocenę decyzji EBC przed turami dialogu monetarnego i równolegle z nimi;

40.

przyjmuje z zadowoleniem publikację opinii Komitetu ds. Etyki EBC na temat przypadków konfliktu interesów oraz pracy zarobkowej członków Zarządu, Rady Prezesów i Rady ds. Nadzoru EBC po upływie kadencji; apeluje do EBC, by zapewnił niezależność członków Komitetu ds. Audytu Wewnętrznego, zadbał o to, by przewodniczącymi Komitetu ds. Etyki nie zostawali byli prezesi EBC, byli członkowie Rady Prezesów EBC bądź inne osoby narażone na konflikt interesów oraz by wykazał się taką samą przejrzystością w odniesieniu do potencjalnych konfliktów interesów oraz pracy zarobkowej po upływie kadencji;

41.

zauważa, że EBC „ponownie analizuje” swoją politykę zezwalania głównemu ekonomiście na prywatne rozmowy telefoniczne z dużymi inwestorami po spotkaniach, na których podejmowane są decyzje polityczne, ale jest zdania, że ta nieprzejrzysta praktyka wymaga natychmiastowego ukrócenia;

42.

ponawia swoje wezwanie do przyjęcia wzmocnionej polityki informowania o nieprawidłowościach oraz do przeglądu regulaminu pracowniczego EBC, tak by był zgodny co najmniej z normami i celami określonymi w dyrektywie (UE) 2019/1937 w sprawie ochrony sygnalistów (4), by zarówno chronić sygnalistów, jak i umożliwić im ostrzeganie poprzez pomoc w poufnym zgłaszaniu problemów bez lęku przed działaniami odwetowymi, w tym, w razie potrzeby, poprzez zapewnienie anonimowości;

43.

apeluje o bardziej szczegółowe ujawnianie informacji dotyczących kwestii socjalnych i pracowniczych oraz kwestii ładu korporacyjnego w duchu dyrektywy 2014/95/UE w sprawie ujawniania informacji niefinansowych (5);

o o

44.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz Europejskiemu Bankowi Centralnemu.

(1) Teksty przyjęte, P8_TA(2019)0325.

(2) Dz.U. C 23 z 21.1.2021, s. 105.

(3) Por. „Persistent low inflation in the euro area: Mismeasurement rather than a cause for concern?” [Trwały niski poziom inflacji w strefie euro: nieprawidłowa ocena czy powód do obaw?] (https://www.europarl.europa.eu/RegData/etudes/IDAN/2018/614214/IPOL_IDA(2018)614214_EN.pdf).

(4) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii. Dz.U. L 305 z 26.11.2019, s. 17.

(5) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE z dnia 22 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy. Dz.U. L 330 z 15.11.2014, s. 1.

Top

Choose the experimental features you want to try