13.6.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 204/93

—

uwzględniając wniosek Komisji dotyczący dyrektywy Rady wdrażającej Umowę zawartą między Generalną Konfederacją Spółdzielni Rolniczych przy Unii Europejskiej (COGECA), Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) oraz Stowarzyszeniem Krajowych Organizacji Przedsiębiorstw w Sektorze Rybołówstwa (EUROPÊCHE) z dnia 21 maja 2012 r., zmienioną w dniu 8 maja 2013 r., w sprawie wdrożenia Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa z 2007 r. (COM(2016)0235),

—

uwzględniając Umowę zawartą między Generalną Konfederacją Spółdzielni Rolniczych przy Unii Europejskiej (COGECA), Europejską Federacją Pracowników Transportu (ETF) oraz Stowarzyszeniem Krajowych Organizacji Przedsiębiorstw w Sektorze Rybołówstwa (EUROPÊCHE) z dnia 21 maja 2012 r., zmienioną w dniu 8 maja 2013 r., w sprawie wdrożenia Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa z 2007 r.,

—

uwzględniając art. 155 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

—

uwzględniając art. 101 ust. 3 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że zgodnie z art. 155 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej partnerzy społeczni mają możliwość prowadzenia na poziomie Unii dialogu, który może prowadzić, jeśli sobie tego życzą, do nawiązania stosunków umownych, w tym umów zbiorowych;

B.

mając na uwadze, że art. 155 ust. 2 Traktatu stanowi, że wykonywanie umów zbiorowych zawartych na poziomie Unii może odbywać się na wspólne żądanie stron-sygnatariuszy, w drodze decyzji Rady na wniosek Komisji;

C.

mając na uwadze, że pracownicy w sektorze rybołówstwa wymagają specjalnej ochrony, zważywszy między innymi na szczególny charakter pracy na pokładzie statków rybackich; wysoki wskaźnik wypadków śmiertelnych i innych niż śmiertelne, jak również ryzyko i częstotliwość – w porównaniu z innymi sektorami – chorób zawodowych w niebezpiecznym środowisku pracy; niejasne rozróżnienie między godzinami pracy, wypoczynku i czasu wolnego, a także wpływ zmęczenia, wynikającego m.in. ze zbyt krótkiego czasu odpoczynku, na zdrowie i bezpieczeństwo; przewagę nieformalnych i niestandardowych stosunków zawodowych i rozwiązań płacowych, w tym systemy podziału zysków między członków załogi;

D.

mając na uwadze, że Konwencja MOP dotycząca pracy w sektorze rybołówstwa (nr 188) wraz z zaleceniem (nr 199) reguluje zasadnicze kwestie dotyczące zapewniania godnych warunków pracy i życia na pokładzie, takie jak obowiązki właścicieli statków rybackich i szyprów w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa pracowników (art. 8), definicja minimalnego wieku zatrudnienia i ochrony młodych pracowników (art. 9), obowiązkowe badania i zaświadczenia lekarskie (art. 10–12), godziny odpoczynku (art. 13 i 14), listy załogi (art. 15), umowy o pracę określające obowiązki i warunki pracy (art. 16–20), prawo do repatriacji (art. 21), rekrutacja i pośrednictwo pracy (art. 22), regularna wypłata wynagrodzeń rybaków i przesyłanie pieniędzy rodzinom (art. 23 i 24), zakwaterowanie i wyżywienie (art. 25–28), definicja norm bezpieczeństwa i higieny pracy oraz opieka medyczna na pokładzie (art. 29–33), ochrona w ramach zabezpieczenia społecznego (art. 34–37), ochrona w razie choroby, uszkodzenia ciała lub śmierci w związku z wykonywaną pracą (art. 38–39) oraz przestrzeganie i egzekwowanie (art. 40–44);

E.

mając na uwadze, że dotychczas jedynie osiem państw ratyfikowało Konwencję MOP dotyczącą pracy w sektorze rybołówstwa (nr 188); mając na uwadze, że pomimo podjęcia przez Radę decyzji upoważniającej państwa członkowskie UE do ratyfikowania konwencji uczyniły to tylko dwa z nich – Francja i Estonia; mając na uwadze, że UE i państwa członkowskie powinny odgrywać wiodącą rolę w propagowaniu godnych wynagrodzeń i warunków pracy w sektorze rybołówstwa;

F.

mając na uwadze, że umowę stosuje się w odniesieniu do wszystkich rybaków zatrudnionych na pokładzie statku rybackiego zarejestrowanego w państwie członkowskim UE lub pływającego pod jego banderą, który bierze udział w połowach komercyjnych; mając na uwadze, że dzięki włączeniu umowy partnerów społecznych w sprawie Konwencji MOP dotyczącej pracy w sektorze rybołówstwa do unijnego prawodawstwa Unia Europejska będzie miała silniejszy mandat do propagowania jej wdrożenia w krajach partnerskich na całym świecie, co przyczyni się do wprowadzenia sprawiedliwych i równych warunków działania w globalnym sektorze rybołówstwa oraz do zwalczania najgorszych form wyzysku rybaków, takich jak praca przymusowa, handel ludźmi i praca dzieci;

1.

2.

3.

4.