52011DC0697

2009/0129 (COD)

KOMUNIKAT KOMISJI DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO na podstawie art. 294 ust. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczący

stanowiska Rady w sprawie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie niektórych przepisów dotyczących połowów na obszarze objętym porozumieniem GFMC (Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego)

1. PRZEBIEG PROCEDURY

Data przekazania wniosku Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (dokument COM(2009) 477 wersja ostateczna – 2009/0129 COD): | 16.9.2009. |

Data wydania opinii przez Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny | 17.3.2010. |

Data uchwalenia stanowiska Parlamentu Europejskiego w pierwszym czytaniu: | 8.3.2011. |

Data przekazania zmienionego wniosku: | 29.3.2011. |

Data przyjęcia stanowiska Rady: | 20.10.2011. |

2. PRZEDMIOT WNIOSKU KOMISJI

Celem wniosku jest transpozycja do prawa UE zaleceń przyjętych w ramach Porozumienia o ustanowieniu Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego (GFCM) oraz zmiana rozporządzenia Rady nr 1967/2006. Te międzynarodowe środki ochrony i zarządzania zostały już wprowadzone w życie i są wiążące dla UE i państw członkowskich. Transpozycja jest jednak niezbędna, aby można było stosować te międzynarodowe środki do osób fizycznych lub prawnych na poziomie UE i zapewnić pewność prawną w tym względzie.

3. UWAGI DOTYCZąCE STANOWISKA RADY

3.1. Uwagi ogólne dotyczące stanowiska Rady

Komisja zgadza się, że transpozycja nowych zaleceń GFCM powinna podlegać zwykłej procedurze ustawodawczej, ale uważała zawsze, że Komisja powinna posiadać przekazane jej uprawnienia upoważniające ją co najmniej do dokonywania transpozycji do prawa UE zmian do wszystkich istniejących środków. Stanowisko Rady stanowi znaczny krok w kierunku pierwotnego stanowiska Komisji, mimo iż nie jest w pełni z nim zbieżne. Aby uniknąć dalszych opóźnień we wdrażaniu wiążących środków GFMC do prawa UE, które mogłyby zaistnieć w wyniku drugiego czytania, stanowisko Rady może zostać poparte.

3.2. Poprawki Parlamentu Europejskiego zgłoszone w pierwszym czytaniu:

– poprawki włączone do stanowiska Rady w pierwszym czytaniu: 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 40, 45, 46, 50, 51 oraz 52.

– poprawki niewłączone do stanowiska Rady w pierwszym czytaniu: 41, 42, 43 oraz poprawka 44 dotycząca przekazywania uprawnień; poprawka 26 dotycząca pierwszego terminu przekazania wykazu statków rybackich poławiających włokami dennymi na Morzu Czarnym; poprawki 47 i 13 dotyczące opowiednio motywów aktów wykonawczych i delegowanych; poprawki 48 i 49 dotyczące aktów wykonawczych.

Podczas wypracowywania wspólnego stanowiska Rada uwzględniła wszystkie te poprawki Parlamentu, co do których osiągnięto konsensus, oraz dokonała dodatkowych poprawek odzwierciedlających wyniki trójstronnych rozmów z dnia 21 czerwca 2011 r. Służby prawne i prawnicy lingwiści z obu instytucji zostali upoważnieni do dokonania w tekście wszelkich istotnych dostosowań. Powstały w rezultacie dokument stanowi wniosek Komisji zmieniony zgodnie z uzgodnionymi poprawkami Parlamentu oraz uwzględniający wynik rozmów trójstronnych dotyczących tych drażliwych kwestii.

3.3. Nowe przepisy wprowadzone przez Radę i stanowisko Komisji w tym względzie:

Na wniosek Prezydencji Komisja sporządziła wykaz odpowiednich artykułów dla aktów wykonawczych: artykuł 9 (informacja – sprawozdanie dotyczące działalności połowowej), artykuł 12 ust. 4 i 6 (okresy zamknięte), artykuł 14 (gromadzenie danych), artykuł 15 ust. 3 (minimalna wielkość oczek sieci na Morzu Czarnym), artykuł 23 (współpraca i wymiana informacji) oraz artykuł 24 ust. 4 (matryce statystyczne). Wykaz ten został przedstawiony na posiedzeniu grupy roboczej Rady w dniu 16 czerwca 2011 r. Nie zgłoszono żadnych zastrzeżeń do tego wykazu podczas trzecich nieformalnych rozmów trójstronnych w dniu 21 czerwca 2011 r.

Rada włączyła do swojego obecnego stanowiska te specyficzne elementy, w odniesieniu do których Komisja nie ma zastrzeżeń.

Inne nieznaczne zmiany wynikają z faktu, że tekst został sprawdzony przez prawników lingwistów oraz dostosowany do zmian wprowadzonych traktatem lizbońskim i do standardowych sformułowań opierających się na nowym rozporządzeniu (UE) nr 182/2011 w sprawie procedury komitetowej i wspólnym porozumieniu w sprawie aktów delegowanych. Motywy dostosowano do ostatecznej treści przepisów operacyjnych wniosku.

Komisja nie zgłasza zastrzeżeń co do tych zmian.

3.4. Problemy napotkane podczas przyjęcia stanowiska w pierwszym czytaniu oraz stanowisko Komisji w tym względzie:

Wniosek Komisji opracowano i przedstawiono przed wejściem w życie traktatu lizbońskiego. Zatem przepisy dotyczące procedury komitetowej należało dostosować do traktatu lizbońskiego, przewidując akty wykonawcze i delegowane zgodnie z art. 291 i 290 TFUE. Doprowadziło to do długich dyskusji: Komisja zawsze uważała w tym względzie, że Komisja powinna posiadać przekazane jej uprawnienia upoważniające ją co najmniej do dokonywania transpozycji do prawa UE zmian do wszystkich istniejących środków.

4. PODSUMOWANIE

Komisja może zgodzić się ze stanowiskiem Rady, które jest wynikiem dyskusji prowadzonych z Parlamentem Europejskim, w celu umożliwienia wcześniejszego przyjęcia rozporządzenia. Jednakże Komisja obawia się, że ograniczenie przez uczestników procesu ustawodawczego przekazywanych jej uprawnień może w przyszłości wpłynąć negatywnie na zdolność UE do dokonywania w odpowiednim czasie transpozycji do prawa unijnego środków ustanowionych w ramach GFCM, które zmieniają lub aktualizują międzynarodowe środki ochrony i zarządzania tej organizacji. W rezultacie Komisja składa następujące oświadczenie:

Komisja wyraża obawę, że ograniczenie przez uczestników procesu ustawodawczego przekazywanych jej uprawnień może w przyszłości wpłynąć negatywnie na zdolność UE do dokonywania w odpowiednim czasie transpozycji do prawa unijnego środków ustanowionych w ramach GFCM, które zmieniają lub aktualizują międzynarodowe środki ochrony i zarządzania tej organizacji.

Komisja może zatem proponować zmiany do rozporządzenia, zwiększając liczbę środków, które należy przyjąć w drodze aktów delegowanych w przypadku, gdy transpozycja w drodze zwykłej procedury ustawodawczej prowadzi do opóźnień mogących zagrozić zdolności UE do wypełnienia międzynarodowych zobowiązań.