27.10.2007   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 256/1

1.

EKES zdecydowanie potwierdza swoje stanowisko wyrażone w opiniach w sprawie traktatu konstytucyjnego z 24 września 2003 r. (1), z 28 października 2004 r. (2) i w opinii z 17 maja 2006 r. (3), a także w rezolucji z 14 marca 2007 r. przyjętej z okazji 50. rocznicy podpisania traktatów rzymskich (4). We wszystkich tych dokumentach EKES deklarował swoje pełne poparcie dla konwencjonalnej metody oraz dla uzyskanego rezultatu.

2.

EKES nadal popiera traktat konstytucyjny, który w zasadniczy i pozytywny sposób odbiega od wszystkich wcześniejszych dokumentów instytucjonalnych opracowanych przez różne konferencje międzyrządowe w ramach rewizji traktatów rzymskich: powstał on przy współudziale krajowych i europejskich parlamentarzystów w ramach swobodnej debaty publicznej; w jednym dokumencie streszcza on w usystematyzowany sposób całość dorobku polityczno-instytucjonalnego, jaki rozwinął się od czasu ustanowienia Wspólnot Europejskich; zawiera on dyspozycje dotyczące koniecznych reform instytucjonalnych i proceduralnych systemu podejmowania decyzji w Unii Europejskiej, określa cele, do jakich UE powinna dążyć, wskazuje wartości, na jakich powinny się opierać różne dziedziny prowadzonej przez nią polityki oraz kodyfikuje prawa podstawowe, które Wspólnota musi respektować i chronić.

3.

Wszystkie powyższe cechy sprawiły, iż uzasadnione było nazwanie projektu opracowanego przez Konwent „Traktatem ustanawiającym Konstytucję dla Europy”. Jednak ze względu na liczne nieporozumienia w niektórych państwach członkowskich miano „konstytucja” zostało jednak odrzucone. EKES nie sprzeciwia się nadaniu nowemu traktatowi innej nazwy. Od nazwy ważniejsza jest bowiem treść.

4.

Jako instytucja reprezentująca zorganizowane społeczeństwo obywatelskie, EKES utrzymuje swoje poparcie dla traktatu konstytucyjnego, kierując się następującymi względami, przyczyniającymi się do wzmocnienia demokratycznej legitymacji Unii:

5.

EKES przypomina, że zgromadzeni na posiedzeniu Rady Europejskiej szefowie państw lub rządów wszystkich państw członkowskich zaakceptowali traktat konstytucyjny i uroczyście go podpisali 29 października 2004 r. w Rzymie. Od tego czasu traktat konstytucyjny ratyfikowało również dwie trzecie państw członkowskich o łącznej ludności stanowiącej wyraźną większość obywateli Unii Europejskiej. EKES nalega zatem, by traktat konstytucyjny pozostał podstawą do dalszych dyskusji w sprawie rozwiązania obecnego kryzysu.

6.

EKES popiera zamiar niemieckiej prezydencji, by przy okazji posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 21-22 czerwca 2007 r. przedstawić plan przyszłych działań na rzecz rozwiązania kryzysu, oraz przyjmuje z zadowoleniem fakt, iż w deklaracji berlińskiej z 25 marca 2007 r. jako termin wejścia w życie nowego traktatu ustalono wybory do Parlamentu Europejskiego w 2009 r.

7.

Oznacza to, że do końca 2007 r. krótkotrwała konferencja międzyrządowa musi przyjąć zmiany do aktualnego projektu niezbędne do osiągnięcia nowego konsensusu. Mandat owej konferencji międzyrządowej musiałby zatem precyzyjnie wymieniać tę niewielką liczbę postanowień, w odniesieniu do których byłoby dopuszczalne ponowne otwarcie obrad. Wyniki tego procesu musiałyby zostać ratyfikowane przez wszystkie państwa członkowskie w ciągu 2008 r.

8.

Efektem wznowionych obrad musi być zachowanie istoty ustaleń poczynionych przez Konwent Europejski, a następnie jednomyślnie przyjętych przez szefów państw i rządów. Należą tutaj przede wszystkim innowacje instytucjonalne i proceduralne, jak również wiążący charakter Karty praw podstawowych. Oznacza to, że należy zachować część I (cele, instytucje, struktura Unii), część II (Karta praw podstawowych Unii) oraz część IV (postanowienia ogólne i końcowe). Część III obejmuje zasadniczo postanowienia obowiązujących traktatów odnoszące się do polityk Unii Europejskiej, które nie muszą koniecznie być elementem nowego traktatu. Postanowienia instytucjonalne i proceduralne zawarte w części III, o ile wykraczają poza dotychczas obowiązujące prawo, powinny zostać włączone do części I.

9.

EKES będzie w konstruktywny sposób towarzyszyć pracom konferencji międzyrządowej. Podkreśla on jednak, że pomimo spodziewanego krótkiego czasu trwania konferencji międzyrządowej oraz jej ograniczonego mandatu, należy umożliwić organizacjom społeczeństwa obywatelskiego uczestnictwo w charakterze doradców. Komitet gotów jest organizować, we współpracy z prezydencją Rady, odpowiednie spotkania informacyjno-konsultacyjne. W tym zakresie może się on oprzeć na zdobytych w trakcie prac Konwentu Europejskiego pozytywnych doświadczeniach ze współpracy z prezydium Konwentu oraz Parlamentem Europejskim.

10.

Istnieje pilna potrzeba szybkiego zakończenia obecnego kryzysu poprzez przyjęcie traktatu, który odpowiadać będzie wymaganiom Unii łączącej 27 państw członkowskich. Nowe wyzwania sprawiają bowiem, iż Unia Europejska musi porozumieć się w sprawie nowych polityk i podjąć dalekowzroczne decyzje dotyczące przede wszystkim dalszego rozwoju europejskiego modelu społecznego, którego elementem składowym są usługi użyteczności publicznej, i wzmacniania społecznego wymiaru integracji europejskiej, radzenia sobie z negatywnymi skutkami globalizacji wszystkich powiązań gospodarczych, społecznych i kulturowych, wspierania wzrostu gospodarczego i wzmacniania konkurencyjności, przeciwdziałania zmianom klimatu, zapewniania zaopatrzenia w energię, pokonywania problemów związanych z imigracją oraz zwalczania ubóstwa i marginalizacji społecznej.