22.12.2004   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 318/15

1.1

uważa, iż inicjatywa EQUAL jest jednym z najważniejszych instrumentów tworzenia i rozpowszechniania innowacji na polu zatrudnienia i polityki społecznej;

1.2

podkreśla, iż władze lokalne usilnie wspierają EQUAL od samego jego początku, gdyż stanowi on znaczącą możliwość poprawy i dalszego rozwoju polityki społecznej i zatrudnienia na szczeblu lokalnym i regionalnym. Władze lokalne i regionalne również aprobują zainicjowany przez EQUAL rodzaj współpracy, który jest zgodny z zasadami dobrego zarządzania;

1.3

uważa, iż upowszechnienie technologii innowacyjnych, a także rozwój praktycznego podejścia i kompetencji długoterminowych, powinny stanowić cele kluczowe; wierzy, iż ich wyniki nie powinny być rozpatrywane w izolacji od powszechnie stosowanych praktyk, lecz być na nie przekładane w celu dodania im nowego wymiaru i zwiększenia efektywności. Władze lokalne i regionalne mogą pomoc w zaszczepieniu nowych praktyk w lokalnych systemach świadczenia usług oraz w sieciach polityki lokalnej;

1.4

podkreśla, iż kwestia Romów ma szczególne znaczenie i wagę dla władz lokalnych i regionalnych. Po rozszerzeniu będą oni stanowić największą wyróżniającą się mniejszość etniczną w Unii Europejskiej. Mimo 700-letniej historii zamieszkiwania w granicach UE, Romowie pozostaną prawdopodobnie jedną z najbardziej dyskryminowanych grup wśród wszystkich obywateli Europy. Władze lokalne i regionalne odgrywają kluczową rolę w rozwiązywaniu problemów, przed którymi stoją Romowie; fakt ten uznawany przez samych przedstawicieli europejskich organizacji Romów;

1.5

podkreśla również znaczenie procederu handlu dziećmi i kobietami; wierzy, iż władze lokalne i regionalne odgrywają ważną rolę we wspieraniu godnej jakości życia swoich społeczności i muszą zająć się osobistymi (np. pomoc dla ofiar) i społecznymi (np. zapobieganie przestępstwom) konsekwencjami handlu ludźmi oraz tym aspektem seks-biznesu; w związku z tym podkreśla konieczność przyznania niezbędnych funduszy i środków władzom lokalnym i regionalnym;

1.6

wierzy, iż władze lokalne i regionalne należy postrzegać jako kluczowych partnerów we wdrażaniu EQUAL i upowszechnianiu jego wyników.

2.1

z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie kroku potwierdzającego Działanie nr 2; zaleca, aby Działanie nr 3 (rozpowszechnienie i ogólne zastosowanie w praktyce) zostało zintegrowane w taki sam sposób w celu uwzględnienia problemów związanych z finansowaniem dopasowanym, bowiem Działanie nr 3 ze względu na swój charakter nie oferuje wielu aktywności atrakcyjnych dla sponsorów (tzn. działalności bezpośrednio wspierających beneficjentów);

2.2

z zadowoleniem przyjmuje możliwość rozszerzenia partnerstwa na państwa wstępujące do Unii – uregulowania finansowe zahamowały część potencjału w tej dziedzinie podczas pierwszego etapu;

2.3

uważa, iż eksperymentując bardziej na polu walki z bezrobociem, podnoszenia jakości zatrudnienia i bezpośredniego tworzenia miejsc pracy, Partnerstwa na rzecz Rozwoju powinny być zachęcane do wykorzystania doświadczeni i wszystkich dobrych rozwiązań z etapu pierwszego – w szczególności do uwzględnienia nauczek z działań, które nie przyniosły efektów;

2.4

podkreśla wagę dłuższej aktywacji zawodowej, popierając stanowisko Komisji w tym zakresie nie tylko w świetle zjawiska generalnego starzenia się społeczeństwa, ale i także w odniesieniu do obszarów tradycyjną przewagą przemysłu ciężkiego, gdzie wielu starszych pracowników musiało, lub nadal musi, przekwalifikowywać się, aby zachować pracę w sektorze usług lub w innych gałęziach przemysłu;

2.5

uważa, iż uznając trudności związane z zatrudnianiem pracowników w celu wspierania dywersyfikacji produkcji, należy zachęcać do korzystania z najlepszych praktyk wypracowanych w tym zakresie w ramach etapu pierwszego w Państwach Członkowskich;

2.6

popiera pomoc konieczną, aby stawić czoła wyzwaniom wynikającym z problemów, z którymi borykają się Romowie i ofiary handlu ludźmi; uważa, iż te oraz inne wyzwania pojawiające się w całej UE, powinny być rozwiązane w odpowiednim kontekście lokalnie, regionalnie i na szczeblu krajowym, jednakże bez negatywnego wpływu na potrzeby innych grup.

2.7

wierzy, iż niezbędne jest, aby wszystkie państwa stosowały się do tego samego harmonogramu, aby ułatwić stworzenie ponadnarodowych partnerstw w czasi umożliwiającym ich równoczesną realizację, co zapewni ich efektywność, czego zabrakło w etapie pierwszym; Komitet z zadowoleniem przyjmuje do wiadomości fakt, iż Komisja ponownie potwierdziła wagę tej kwestii;

2.8

z zadowoleniem przyjmuje możliwość wykorzystania działania sieci grup tematycznych na szczeblu krajowym i europejskim w drugim etapie i oczekuje, iż Komisja dostrzeże w drugim etapie wzrost korzyści oraz efektów wynikających z tego posunięcia. Koncepcja sieci grup tematycznych rozwijała się raczej powoli w pierwszym etapie. KR wierzy, iż władze kierownicze będą odgrywać dużą rolę we wspieraniu Partnerstw na rzecz Rozwoju w partycypowaniu - w tym również o charakterze pro-aktywnym - w określaniu kluczowych osób i kierunków polityki dla zmaksymalizowania wpływu prac pilotowanych przez Partnerstwa. Przydatna byłaby większa integracja grup sieci tematycznych odpowiedzialnych za tworzenie dokumentów Państw Członkowskich i europejskich związanych z Europejską Strategią na rzecz Zatrudnienia i z Polityką Integracji Społecznej. Przyspieszyłoby to upowszechnienie wyników, co uważa się za wyzwanie;

2.9

z zadowoleniem przyjmuje propozycje uwzględnienia doświadczeń wynikających z EQUAL w pracach decydentów i w ramach programów dotyczących Celów 1, 2 i 3; zaleca, aby grupy sieci tematycznych zostały w ten proces oficjalnie włączone;

2.10

uważa za ważne, aby nie stracić korzyści płynących z prac ponadnarodowych po roku 2006 na polu zatrudnienia, i dlatego zaleca ujęcie elementu ponadnarodowego w propozycjach Komisji Europejskiej dotyczących programów EFS mających zastąpić obecne programy (jak również w ramach krajowego programu EFRR).