15.10.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 268/1

(1)

Konferencja Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), służąca za spotkanie stron protokołu z Kioto, przyjęła poprawkę dauhańską ustanawiającą drugi okres rozliczeniowy protokołu z Kioto, rozpoczynający się dnia 1 stycznia 2013 r. i kończący się dnia 31 grudnia 2020 r. („poprawka dauhańska”). Unia zatwierdziła poprawkę dauhańską decyzją Rady (UE) 2015/1339 (2) (decyzja w sprawie ratyfikacji).

(2)

Niezbędne techniczne wykonanie poprawki dauhańskiej do protokołu z Kioto powinno być przeprowadzone w ramach rejestru Unii i krajowych rejestrów w ramach protokołu z Kioto. Konieczne jest również zapewnienie zgodności z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) oraz decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE (4), a także spójnego wdrożenia uzgodnionych na szczeblu międzynarodowym wymogów w zakresie rozliczania, tak by zapewnić optymalną przejrzystość, a także dokładność w zakresie rozliczania jednostek AAU, RMU, ERU, CER, tCER oraz lCER przez Unię i państwa członkowskie, unikając jednocześnie, w miarę możliwości, stwarzania obciążeń i kosztów administracyjnych, w tym kosztów związanych z udziałem w dochodach oraz opracowaniem i utrzymaniem narzędzi informatycznych.

(3)

Z chwilą wejścia w życie poprawki dauhańskiej Unia i państwa członkowskie będą zobowiązane do wydawania w swoich rejestrach protokołu z Kioto jednostek przyznanej emisji (AAU) w ilości równej ich przyznanej ilości ustalonej zgodnie z decyzją w sprawie ratyfikacji, dodając wszelkie ilości wynikające ze stosowania art. 3 ust. 7bis protokołu z Kioto.

(4)

W następstwie jakiekolwiek korekty powiększającej roczny limit emisji państwa członkowskiego zgodnie z art. 10 decyzji nr 406/2009/WE lub art. 27 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 państwo to może być zmuszone do nabycia dodatkowych jednostek AAU na końcu drugiego okresu rozliczeniowego, jeśli wykorzystało ten dodatkowy roczny limit emisji w celu pokrycia swoich emisji na mocy decyzji nr 406/2009/WE lub przekazało go innemu państwu członkowskiemu. Państwo członkowskie, którego to dotyczy, może także wykorzystywać swoją rezerwę nadwyżki z poprzedniego okresu, o której mowa w art. 3 pkt 13b) rozporządzenia (UE) nr 525/2013, jeżeli jego emisje przekraczają przyznane mu uprawnienia do emisji. Wszelkie wynikające z tego nabycie jednostek AAU będzie podlegało stosowaniu udziału we wpływach w następstwie pierwszego międzynarodowego przekazania jednostek AAU, o którym mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013. W stosownych przypadkach sytuacje takie można uznać za rozbieżności rozliczeniowe powstałe podczas dostosowywania wdrażania przepisów Unii do zasad uzgodnionych na mocy protokołu z Kioto w rozumieniu art. 10 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 525/2013.

(5)

Aby dokonać rozliczenia dotyczącego jednostek AAU w ramach jakiegokolwiek przekazywania rocznych limitów emisji netto zgodnie z decyzją nr 406/2009/WE, na końcu drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto należy ustanowić proces rozliczenia.

(6)

Zgodnie z art. 11a dyrektywy 2003/87/WE prowadzącym instalacje stacjonarne i operatorom statków powietrznych zezwala się na wymianę jednostek CER i ERU w zamian za uprawnienia. Wymienione jednostki CER i ERU ważne w pierwszym okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto stanowią potencjalnie emisje objęte systemem EU ETS w drugim okresie rozliczeniowym. Ponieważ poprawka dauhańska ustanawia ograniczenia dotyczące przenoszenia jednostek CER i ERU z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto, państwa członkowskie powinny przekazać Unii odpowiadającą liczbę jednostek AAU ważnych w pierwszym okresie rozliczeniowym, aby pokryć te potencjalne emisje, zaś Unia powinna przekazać państwom członkowskim odnośne jednostki CER i ERU ważne w pierwszym okresie zobowiązań protokołu z Kioto, otrzymane od operatorów instalacji stacjonarnych i operatorów statków powietrznych w zamian za uprawnienia.

(7)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 389/2013 (5).

(8)

Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym, gdyż jest ono niezbędne do dokonania przejściowych przekazań przed końcem dodatkowego okresu na wypełnienie zobowiązań w ramach pierwszego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto, o którym mowa w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 525/2013.

(9)

Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od daty wejścia w życie poprawki dauhańskiej do protokołu z Kioto, z wyjątkiem w zakresie, w jakim przewiduje ono przejściowe przekazania,

1)

dodaje się art. 73a w brzmieniu:

„Artykuł 73a

Przekazywanie jednostek CER i ERU wymienianych w ramach systemu EU ETS

1.   Centralny administrator informuje wszystkich krajowych administratorów o liczbie jednostek CER i ERU ważnych w pierwszym okresie rozliczeniowym, przekazanych zgodnie z art. 60 z rachunków posiadania operatora i rachunków posiadania operatorów statków powietrznych zarządzanych przez dane państwo członkowskie. Centralny administrator dodaje do tej liczby część liczby jednostek CER i ERU ważnych w pierwszym okresie rozliczeniowym, przekazanych zgodnie z art. 60 z rachunków posiadania operatorów i rachunków posiadania operatorów statków powietrznych zarządzanych przez państwa członkowskie bez rejestru PzK w pierwszym okresie rozliczeniowym, proporcjonalnie do limitów ilościowych poszczególnych państw członkowskich dotyczących przenoszenia jednostek CER i ERU z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego.

2.   Przed końcem dodatkowego okresu na wypełnienie zobowiązań w ramach pierwszego okresu rozliczeniowego protokołu z Kioto, o którym to okresie mowa w art. 11 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 525/2013, centralny administrator przekazuje każdemu krajowemu rejestrowi PzK z unijnego rachunku międzynarodowych jednostek emisji pewną liczbę jednostek CER i ERU ważnych w pierwszym okresie zobowiązań, równą całkowitej liczbie określonej zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu.

3.   Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL zapobiegał wszystkim transakcjom jednostek przekazanych zgodnie z ust. 1, z wyjątkiem:

4.   Natychmiast po przekazaniu dokonanym zgodnie z ust. 2 każdy krajowy administrator przekazuje pewną liczbę jednostek AAU na rachunek posiadania odpowiedniej strony w rejestrze Unii, równą liczbie jednostek emisji zwracanej temu państwu członkowskiemu zgodnie z ust. 2.”;

2)

dodaje się art. 73b–73g w brzmieniu:

„Artykuł 73b

Wydawanie i deponowanie jednostek AAU

1.   Przed dokonaniem transakcji umarzania zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady (6), centralny administrator:

2.   Najpóźniej w terminie trzech miesięcy po zamknięciu rachunku zgodności w ramach ESD na rok 2020 zgodnie z art. 31, każdy krajowy administrator:

3.   Przed zakończeniem procesów rozliczeniowych zgodnie z art. 73f centralny administrator dopilnowuje, by EUTL zapobiegał wszystkim transakcjom z udziałem jednostek AAU z rachunku depozytowego ETS AAU lub z rachunków depozytowych ESD AAU, z wyjątkiem:

Artykuł 73c

Przekazywanie i wykorzystywanie jednostek

1.   Centralny administrator dopilnowuje, by EUTL zapobiegał transakcjom z udziałem jednostek CER, ERU, tCER i lCER, które zostały wykorzystane zgodnie z art. 81, z wyjątkiem:

2.   Po zakończeniu przeniesienia jednostek z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 centralny administrator dopilnowuje, by EUTL zapobiegał wykorzystywaniu jednostek CER, ERU, tCER lub lCER na mocy art. 81 niniejszego rozporządzenia, chyba że jednostki te są ważne w drugim okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto.

Artykuł 73d

Anulowanie jednostek

1.   Po zakończeniu przeniesienia jednostek z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 centralny administrator anuluje wszystkie jednostki CER i ERU pozostające na rachunku umarzania jednostek Kioto dla sektora lotniczego.

2.   Po zakończeniu przeniesienia jednostek z pierwszego do drugiego okresu rozliczeniowego zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013 centralny administrator żąda od krajowych administratorów anulowania jednostek CER i ERU ważnych w pierwszym okresie rozliczeniowym protokołu z Kioto, przechowywanych na rachunkach ETS zarządzanych przez tych administratorów w rejestrze Unii lub anuluje je.

Artykuł 73e

Umarzanie jednostek

W zakresie, w jakim emisje objęte dyrektywą 2003/87/WE przekraczają liczbę przyznanych Unii uprawnień do emisji określoną zgodnie z decyzją w sprawie ratyfikacji, centralny administrator umarza jednostki AAU z unijnego rachunku rezerwy nadwyżki z poprzedniego okresu.

Artykuł 73f

Przeniesienie w rejestrze Unii

Centralny administrator dokonuje przeniesienia wszystkich jednostek AAU z centralnego rachunku rozliczeniowego ETS oraz jednostek AAU przekazanych zgodnie z art. 73a ust. 4 niniejszego rozporządzenia na unijny rachunek rezerwy nadwyżki z poprzedniego okresu ustanowiony na mocy art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013.

Artykuł 73g

Procesy rozliczeniowe

1.   W ciągu sześciu miesięcy od zamknięcia rachunku zgodności w ramach ESD na rok 2020 zgodnie z art. 31 centralny administrator oblicza wartość rozliczenia dla każdego państwa członkowskiego poprzez odjęcie wartości przekazania jednostek AEA netto od wartości nabycia jednostek AEA netto między państwami członkowskimi w okresie 2013-2020.

2.   Jeżeli państwo członkowskie ma ujemną wartość rozliczenia zgodnie z ust. 1, odpowiedni krajowy administrator przekazuje pewną liczbę jednostek AAU równą wartości rozliczenia z rachunku depozytowego AAU ESD na centralny rachunek rozliczeniowy w ramach ESD.

3.   Jeżeli państwo członkowskie ma dodatnią wartość rozliczenia zgodnie z ust. 1 oraz po zakończeniu wszystkich przekazań zgodnie z ust. 2 centralny administrator przekazuje pewną liczbę jednostek AAU równą wartości rozliczenia na rachunek posiadania strony w danym państwie członkowskim.

4.   Przed przeprowadzeniem przekazania, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, odnośny krajowy administrator najpierw przekazuje pewną liczbę jednostek AAU wymaganych, by spełnić wymóg udziału w dochodach stosowany w odniesieniu do pierwszych międzynarodowych przekazań jednostek AAU zgodnie z art. 10 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 525/2013.

(6)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 525/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie mechanizmu monitorowania i sprawozdawczości w zakresie emisji gazów cieplarnianych oraz zgłaszania innych informacji na poziomie krajowym i unijnym, mających znaczenie dla zmiany klimatu, oraz uchylające decyzję nr 280/2004/WE (Dz.U. L 165 z 18.6.2013, s. 13)."

(7)  Decyzja Rady (UE) 2015/1339 z dnia 13 lipca 2015 r. w sprawie przyjęcia w imieniu Unii Europejskiej poprawki dauhańskiej do Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu i wspólnej realizacji wynikających z niego zobowiązań (Dz.U. L 207 z 4.8.2015, s. 1)."

(8)  Decyzja Komisji 2010/634/UE z dnia 22 października 2010 r. dostosowująca w całej Unii liczbę uprawnień, które mają być wydane w ramach systemu unijnego na rok 2013, oraz uchylająca decyzję 2010/384/UE (Dz.U. L 279 z 23.10.2010, s. 34).”;"

3)

w załączniku I wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.