19.5.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 132/15

(1)

Decyzją 2011/289/UE (2) Rada zadecydowała o kontynuowaniu udzielania Rumunii pomocy wzajemnej.

(2)

W obecnej sytuacji, charakteryzującej się nadal ograniczonym napływem kapitału i utrzymującą się znaczną nierównowagą zewnętrzną i budżetową, odpowiednim środkiem wydaje się być zapobiegawcza średnioterminowa pomoc finansowa na rzecz Rumunii w ramach instrumentu pomocy finansowej dla bilansów płatniczych państw członkowskich. W aktualnych warunkach rynkowych Rumunia nie zamierza wprawdzie występować o wypłacenie jakiejkolwiek transzy środków, jednak wsparcie finansowe udzielone zapobiegawczo ułatwi kontynuowanie uporządkowanej korekty deficytu budżetowego i deficytu bilansu płatniczego, zwiększając wiarygodność rządowego programu gospodarczego, obejmującego kontynuowanie korekty budżetowej, konsolidację reform rynku finansowego, zintensyfikowanie reform rynku produktowego i rynku pracy oraz zwiększenie absorpcji unijnych funduszy strukturalnych. Wdrożenie tych środków powinno wzmocnić potencjał wzrostu Rumunii, zwiększyć stabilność finansową i pieniężną, jak również zaufanie do rumuńskiej waluty (RON), oraz zmniejszyć ryzyko pogorszenia sytuacji finansowej przedsiębiorstw i gospodarstw domowych.

(3)

Gdyby zagrożenia związane z podstawowym scenariuszem rządowego programu gospodarczego miały się zrealizować, Rumunia nie byłaby w stanie pokryć z dostępnych środków finansowych swoich potrzeb w zakresie finansowania zewnętrznego, głównie z powodu zmniejszonego napływu bezpośrednich inwestycji zagranicznych oraz ograniczonych możliwości refinansowania długu, w szczególności przy udziale banków. W razie takiego skrajnie negatywnego scenariusza potrzeby finansowe Rumunii musiałyby zostać zaspokojone poprzez uruchomienie zapobiegawczej pomocy finansowej ze strony Unii. Ten scenariusz warunków skrajnych został opracowany w ścisłej współpracy ze służbami Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) i potwierdza on zapotrzebowanie na dodatkowe finansowanie w wysokości około 5 mld EUR, które musiałoby zostać pokryte z międzynarodowej pomocy finansowej.

(4)

Uzasadnione jest udzielenie Rumunii wsparcia Unii o charakterze zapobiegawczym w maksymalnej wysokości 1,4 mld EUR w ramach instrumentu średnioterminowej pomocy finansowej Unii dla bilansów płatniczych państw członkowskich, który został ustanowiony rozporządzeniem (WE) nr 332/2002. Pomocy tej należy udzielić w powiązaniu ze wsparciem finansowym MFW w wysokości 3,09 mld SDR (ok. 3,6 mld EUR) przyznanym w ramach zapobiegawczej promesy kredytowej MFW zatwierdzonej w dniu 25 marca 2011 r. Bank Światowy będzie nadal udzielał wsparcia w wysokości 400 mln EUR, do czego zobowiązał się wcześniej w ramach swojego programu pożyczkowego na rzecz rozwoju (DPL3), oraz w wysokości maksymalnie 750 mln EUR z tytułu pomocy uzależnionej od wyników reformy sektora pomocy społecznej i opieki zdrowotnej.

(5)

Pomocą tą powinna zarządzać Komisja, która uzgodni z władzami Rumunii, po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Finansowym, szczegółowe warunki dotyczące polityki gospodarczej związane z pomocą finansową udzielaną zapobiegawczo. Warunki te należy określić w protokole ustaleń.

(6)

W związku z zapobiegawczym charakterem pomocy finansowej Rumunia nie będzie występować o wypłacenie jakiejkolwiek transzy środków w ramach pożyczki Unii, chyba że doświadczy trudności w zakresie bilansu obrotów bieżących lub obrotów kapitałowych. W przypadku gdy Rumunia zwróciłaby się do Komisji o wypłatę środków finansowych, Komisja podejmie decyzję, po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Finansowym, w sprawie uruchomienia programu oraz wysokości transz i terminu ich wypłaty. Szczegółowe warunki finansowe związane z ewentualnymi wypłatami transz zostaną określone w ramowej umowie pożyczki.

(7)

Celem udzielanej zapobiegawczo pomocy finansowej jest przyczynienie się do skutecznego wdrożenia rządowego programu gospodarczego i wsparcie w ten sposób równowagi bilansu płatniczego Rumunii,

a)

przyjęcie budżetów i wdrażanie polityki zgodnie z jasno określonymi celami budżetowymi na lata budżetowe 2011–2013, które wspierają stałą konsolidację budżetową z myślą o ustabilizowaniu relacji długu publicznego do PKB oraz likwidacji nadmiernego deficytu zgodnie z zaleceniami Rady przyjętymi w ramach procedury nadmiernego deficytu;

b)

wymóg stopniowego osiągnięcia bardziej restrykcyjnych poziomów referencyjnych w odniesieniu do ograniczenia zaległości w płatnościach sektora instytucji rządowych i samorządowych, zarówno na szczeblu administracji centralnej, jak i samorządowym;

c)

wprowadzenie ulepszonego systemu sprawozdawczości w przedsiębiorstwach państwowych, zarówno tych, które zgodnie z definicją europejskiego systemu rachunków już wchodzą w skład sektora instytucji rządowych i samorządowych, jak i tych, które prawdopodobnie będą przeklasyfikowane do tego sektora przez Eurostat w 2011 r. lub 2012 r., co pozwoli rządowi oceniać w sposób ciągły prawdopodobne skutki dla deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych oraz sytuację w zakresie zaległych płatności, dotacji, transferów i strat powiązanych z tymi przedsiębiorstwami;

d)

stałe monitorowanie kosztów wynagrodzeń w sektorze publicznym, tak aby nie przekraczały one limitów określonych w średnioterminowej strategii budżetowej;

e)

wprowadzenie – w odniesieniu do usług zdrowotnych – systemu współpłatności pacjentów uzależnionej od dochodów, jak również odpowiedniego systemu weryfikacji i kontroli zapobiegających akumulacji zaległych płatności w sektorze opieki zdrowotnej;

f)

wprowadzenie środków służących lepszemu zarządzaniu budżetem na inwestycje publiczne, zgodnie ze strategią budżetową na lata 2012–2014, oraz ukierunkowanych na przejście z inwestycji całkowicie finansowanych ze środków krajowych na inwestycje współfinansowane przez Unię;

g)

coroczny przegląd, aktualizację i publikację wieloletniej strategii zarządzania długiem;

h)

wdrożenie środków polityki zmierzających do racjonalizacji systemu ustalania wysokości wynagrodzeń, tak aby zmiany wysokości wynagrodzeń lepiej odzwierciedlały wydajność, oraz wprowadzenie reform mających na celu zwiększenie elastyczności umów o pracę i organizacji czasu pracy w ramach zintegrowanego podejścia opartego na modelu „flexicurity”;

i)

przyjęcie środków zmierzających do poprawy funkcjonowania rynku energii i rynku transportu zgodnie, w stosownych przypadkach, z prawodawstwem Unii;

j)

wdrożenie środków służących poprawie warunków prowadzenia działalności w sektorze usług zgodnie z dyrektywą 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącą usług na rynku wewnętrznym (3);

k)

środki dalszego wzmacniania ram nadzoru ostrożnościowego dla instytucji kredytowych oraz przygotowujące wprowadzenie międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej począwszy od 2012 r.;

l)

zmiany ustawodawcze, których celem jest zapewnienie wzajemnej spójności pomiędzy przepisami dotyczącymi likwidacji zakładów ubezpieczeń, ogólnymi przepisami prawa dotyczącymi niewypłacalności oraz przepisami w sprawie zakładów ubezpieczeń i nadzoru w tym sektorze;

m)

lepszą absorpcję środków pochodzących z unijnych funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności oraz osiągnięcie szczegółowych wartości docelowych dotyczących łącznego poziomu poświadczonych wydatków w ramach tych funduszy.