24.4.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 106/40

(1)

Zgodnie z art. 19 ust. 1 i art. 27 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 ubezpieczony, podczas tymczasowego pobytu w państwie członkowskim innym niż państwo miejsca zamieszkania, jest uprawniony do otrzymywania świadczeń rzeczowych, które z powodów medycznych stają się niezbędne w czasie jego pobytu, z uwzględnieniem charakteru tych świadczeń i czasu trwania pobytu.

(2)

Zgodnie z art. 25 lit. A) pkt 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009 świadczeniami, o których mowa w art. 19 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004, są świadczenia rzeczowe, które są udzielane w państwie członkowskim miejsca pobytu, zgodnie z jego ustawodawstwem, a które stają się niezbędne ze wskazań medycznych, z myślą o zapobieżeniu przymusowemu powrotowi ubezpieczonego do właściwego państwa członkowskiego przed końcem planowanego pobytu w celu uzyskania niezbędnego leczenia.

(3)

Wykładnia art. 25 lit. A) pkt 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009 powinna prowadzić do włączenia w jego zakres wszystkich świadczeń rzeczowych udzielanych w związku z chorobą przewlekłą lub już istniejącą. Trybunał Sprawiedliwości orzekł (3), że pojęcie „leczenie niezbędne” nie może być interpretowane jako „ograniczające świadczenia wyłącznie do przypadków, w których zapewnione leczenie stało się niezbędne na skutek nagłej choroby. W szczególności okoliczność, że leczenie stało się niezbędne z powodu zmian w stanie zdrowia ubezpieczonego podczas jego tymczasowego pobytu w innym państwie członkowskim i może być związane z istniejącą wcześniej patologią, której istnienia ubezpieczony jest świadomy, taką jak choroba przewlekła, nie oznacza, że nie są spełnione warunki stosowania tych przepisów”.

(4)

Artykuł 25 lit. A) pkt 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009 powinien być interpretowany w ten sposób, że wszystkie świadczenia rzeczowe udzielane w związku z ciążą lub narodzinami dziecka są objęte zakresem tego przepisu. Przepis ten nie obejmuje jednak sytuacji, kiedy celem tymczasowego pobytu za granicą jest urodzenie dziecka.

(5)

Zgodnie z art. 19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 Komisja Administracyjna ustala listę świadczeń rzeczowych, które, aby mogły być udzielone w czasie pobytu w innym państwie członkowskim, z przyczyn praktycznych wymagają wcześniejszego porozumienia między zainteresowaną osobą a instytucją zapewniającą opiekę.

(6)

Celem wcześniejszego porozumienia, przewidzianego w art. 19 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004, jest zagwarantowanie ciągłości leczenia koniecznego z punktu widzenia ubezpieczonego podczas jego tymczasowego pobytu w innym państwie członkowskim.

(7)

Mając na uwadze ten cel, zasadniczymi kryteriami określenia świadczeń rzeczowych wymagających wcześniejszego porozumienia pomiędzy pacjentem i placówką świadczącą opiekę w innym państwie członkowskim są konieczność leczenia medycznego oraz fakt, że dane leczenie jest możliwe jedynie w wyspecjalizowanych placówkach medycznych lub z udziałem wyspecjalizowanego personelu lub sprzętu. Niewyczerpująca lista tych kryteriów znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji.

Działając zgodnie z warunkami określonymi w art. 71 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 883/2004,

1.

Świadczenia rzeczowe, które mają być udzielane na mocy art. 19 ust. 1 i art. 27 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 883/2004 oraz art. 25 lit. A) pkt 3 rozporządzenia (WE) nr 987/2009 obejmują świadczenia udzielane w związku z chorobą przewlekłą lub już istniejącą oraz w związku z ciążą i narodzinami dziecka.

2.

Świadczenia rzeczowe, w tym związane z chorobą przewlekłą lub już istniejącą albo z narodzinami dziecka, nie są objęte tymi przepisami, jeżeli otrzymanie tych świadczeń jest celem pobytu w innym państwie członkowskim.

3.

Każde niezbędne leczenie, które jest możliwe jedynie w wyspecjalizowanych placówkach medycznych lub z udziałem wyspecjalizowanego personelu lub sprzętu, zasadniczo musi być przedmiotem wcześniejszego porozumienia pomiędzy ubezpieczonym a placówką gwarantującą leczenie w celu zapewnienia dostępności leczenia podczas pobytu ubezpieczonego w państwie członkowskim innym niż właściwe państwo członkowskie lub państwo miejsca zamieszkania.

Niewyczerpująca lista rodzajów leczenia spełniających te kryteria znajduje się w załączniku do niniejszej decyzji.

4.

Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejszą decyzję stosuje się od dnia wejścia w życie rozporządzenia (WE) nr 987/2009.