20.3.2010   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 72/38

(1)

Polityka i2010, stanowiąca strategiczne ramy europejskiego społeczeństwa informacyjnego (2), wspiera otwartą i konkurencyjną gospodarkę cyfrową w Unii Europejskiej oraz podkreśla znaczenie technologii informacyjnych i komunikacyjnych jako czynnika wspierającego integrację społeczną i podnoszącego jakość życia. Opracowanie dodatkowych środków łączności mogłoby korzystnie wpłynąć na wydajność pracy i rozwój rynku telefonii ruchomej.

(2)

Systemy łączności morskiej stosowane są na pokładach statków towarowych i pasażerskich pływających po morzach terytorialnych i wodach międzynarodowych w Unii Europejskiej, mając często charakter ogólnoeuropejski i międzypaństwowy. Systemy świadczące usługi łączności ruchomej na pokładach statków („usługi MCV”) mają stanowić uzupełnienie istniejących środków łączności ruchomej podczas żeglugi na takich obszarach mórz terytorialnych państw członkowskich Unii Europejskiej, zdefiniowanych zgodnie z Konwencją Narodów Zjednoczonych o prawie morza, które leżą poza zasięgiem naziemnych sieci ruchomych podlegających decyzji Komisji 2009/766/WE z dnia 16 października 2009 r. w sprawie harmonizacji pasm częstotliwości 900 MHz i 1 800 MHz na potrzeby systemów naziemnych umożliwiających dostarczanie paneuropejskich usług łączności elektronicznej we Wspólnocie (3). Skoordynowane podejście do uregulowania kwestii takich usług MCV powinno wspierać realizację celów jednolitego rynku oraz w miarę możliwości poprawić dostęp do usług GSM na terenie Unii Europejskiej.

(3)

Harmonizacja zasad korzystania z widma radiowego w całej Unii Europejskiej powinna ułatwić wdrożenie i upowszechnienie usług MCV na terenie Unii Europejskiej, przy czym głównym celem powinno być niepowodowanie szkodliwych zakłóceń w naziemnych sieciach ruchomych oraz zapobieganie połączeniom z systemami świadczącymi usługi MCV w sytuacji, gdy możliwe jest połączenie do naziemnych sieci ruchomych.

(4)

Zgodnie z art. 4 ust. 2 decyzji nr 676/2002/WE Komisja Europejska udzieliła mandatu (4) Europejskiej Konferencji Administracji Poczty i Telekomunikacji (zwanej dalej „CEPT”) do określenia technicznych i eksploatacyjnych warunków koniecznych do wyeliminowania szkodliwych zakłóceń w pracy istniejących naziemnych sieci ruchomych wywoływanych przez systemy GSM wykorzystywane na pokładach statków w pasmach częstotliwości 900 MHz i 1 800 MHz na morzach terytorialnych państw członkowskich, w tym również na obszarach takich mórz terytorialnych, gdzie dostępne są usługi świadczone przez te sieci, a także do uniemożliwienia połączeń naziemnych ruchomych urządzeń końcowych do takiego systemu, kiedy jest on wykorzystywany na morzach terytorialnych, oraz do zapewnienia wszelkim ruchomym urządzeniom końcowym możliwości połączeń do sieci naziemnych. Niniejsza decyzja oparta jest na badaniach technicznych przeprowadzonych przez CEPT na podstawie mandatu Komisji Europejskiej i przedstawionych w sprawozdaniu CEPT nr 28 (5).

(5)

System świadczący usługi MCV ujęty w sprawozdaniu CEPT składa się z jednej lub więcej stacji bazowych w technologii pikokomórkowej (ang. pico-cell) na pokładzie statku (SB statku), zapewniających dostęp do sieci szkieletowej GSM za pośrednictwem łącza dosyłowego, np. satelitarnego, wykorzystującego inne części widma radiowego niż pasma częstotliwości 900 MHz i 1 800 MHz. SB statków w ramach takiego systemu obsługują działające w trybie roamingu urządzenia końcowe GSM należące do pasażerów lub członków załogi statku, zapewniając łączność w paśmie częstotliwości GSM-900 lub GSM-1 800 w czasie, gdy statek znajduje się na wodach międzynarodowych bądź na obszarach mórz terytorialnych, które leżą poza zasięgiem naziemnych sieci ruchomych lub na których jest on niewystarczający.

(6)

W sprawozdaniu CEPT stwierdza się, iż systemy świadczące usługi MCV nie mogą być wykorzystywane w odległości bliższej niż dwie mile morskie (Mm) od linii podstawowej państwa nadbrzeżnego. W sprawozdaniu wyliczono szereg technicznych i eksploatacyjnych warunków wykorzystania takich systemów na morzach terytorialnych w odległości od dwóch do dwunastu Mm od linii podstawowej.

(7)

Urządzenia przeznaczone do realizacji usług MCV, o których mowa w niniejszej decyzji, objęte są zakresem dyrektywy 1999/5/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie urządzeń radiowych i końcowych urządzeń telekomunikacyjnych oraz wzajemnego uznawania ich zgodności (6). Zgodność z odnośnymi zharmonizowanymi normami dla pasma GSM-900 lub GSM-1 800, o których mowa w dyrektywie, implikuje domniemanie zgodności z jej wymogami, dopuszczając tym samym wprowadzenie takich urządzeń do obrotu rynkowego.

(8)

Niezależnie od faktu istnienia zharmonizowanych norm Europejskiego Instytutu Norm Telekomunikacyjnych, określających techniczne wymogi dopuszczenia do obrotu rynkowego spełniających je urządzeń GSM, oraz faktu, iż takie urządzenia GSM mogą być wykorzystywane w ramach systemów świadczących usługi MCV, konieczne jest ustalenie konkretnych parametrów eksploatacyjnych, którym powinny odpowiadać systemy świadczące usługi MCV wykorzystywane na morzach terytorialnych, aby nie powodować szkodliwych zakłóceń w sieciach naziemnych.

(9)

W związku z powyższym w załączniku do niniejszej decyzji przedstawiono wszystkie wymienione w sprawozdaniu CEPT wymogi techniczne i eksploatacyjne. Oczekuje się, że wymogi te, mieszczące się w zakresach adaptowalnych parametrów standardów GSM, zapewnią koegzystencję systemów świadczących usługi MCV z naziemnymi sieciami GSM/UMTS w pasmach 900 i 1 800 MHz, a także z radiotechnicznymi systemami bliskiej nawigacji lotniczej (systemami RSBN) działającymi w paśmie 862–960 MHz. Wymogi te obejmują techniki osłabiania zakłóceń w oparciu o określone parametry eksploatacyjne systemu GSM, przy czym mogą być stosowane również inne środki lub techniki osłabiania zakłóceń, o ile zapewniają one równorzędny poziom ochrony.

(10)

Niniejsza decyzja nie ma na celu nakładania zobowiązań na państwa członkowskie nieposiadające mórz terytorialnych. Nie ma to wpływu na udzielanie zezwoleń na usługi MCV, które nie jest objęte zakresem niniejszej decyzji, lecz które może wymagać od państw członkowskich podjęcia działań zgodnych z prawem unijnym w odniesieniu do statków posiadających ich przynależność państwową.

(11)

Państwa członkowskie powinny dążyć do jak najszybszego udostępnienia w całości pasm 900 MHz i 1 800 MHz na potrzeby systemów świadczących usługi MCV na zasadzie niepowodowania zakłóceń i braku ochrony przed zakłóceniami na ich morzach terytorialnych, np. w celu uniknięcia dyskryminacji wśród posiadaczy praw do tych pasm. Jednak w przypadku gdy ze względu na uwarunkowania krajowe udostępnienie pasm w całości jest niemożliwe, państwa członkowskie mogą udostępnić mniejszą część widma, przy czym powinny one udostępnić przynajmniej 2 MHz widma w kierunku łącza „w górę” i 2 MHz widma w kierunku łącza „w dół”, co uznaje się za minimum niezbędne do świadczenia usług MCV.

(12)

W celu zapewnienia stałego dostosowania warunków określonych w niniejszej decyzji oraz wobec szybkich zmian w dziedzinie widma radiowego krajowe organy administracji powinny w miarę możliwości monitorować wykorzystanie widma radiowego przez urządzenia do świadczenia usług MCV na potrzeby aktywnego przeglądu niniejszej decyzji. Przegląd taki powinien uwzględniać postęp techniczny i polegać na sprawdzeniu, czy pierwotne założenia dotyczące świadczenia usług MCV są nadal właściwe.

(13)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Widma Radiowego,

1)

„usługi łączności ruchomej na pokładach statków (usługi MCV)” oznaczają usługi łączności elektronicznej, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 lit. c) dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (7), świadczone przez przedsiębiorstwo w celu umożliwienia osobom znajdującym się na pokładzie statku korzystania z publicznych sieci łączności przy użyciu systemu GSM bez nawiązywania bezpośrednich połączeń z naziemnymi sieciami ruchomymi;

2)

„pasmo 900 MHz” oznacza zakresy częstotliwości 880–915 MHz dla łącza „w górę” (urządzenie końcowe nadaje, a stacja bazowa odbiera) i 925–960 MHz dla łącza „w dół” (stacja bazowa nadaje, a urządzenie końcowe odbiera);

3)

„pasmo 1 800 MHz” oznacza zakresy częstotliwości 1 710–1 785 MHz dla łącza „w górę” (urządzenie końcowe nadaje, a stacja bazowa odbiera) i 1 805–1 880 MHz dla łącza „w dół” (stacja bazowa nadaje, a urządzenie końcowe odbiera);

4)

„system GSM” oznacza sieć łączności elektronicznej spełniającą normy GSM opublikowane przez Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych, w szczególności normy EN 301 502 oraz EN 301 511;

5)

„niepowodowanie zakłóceń i brak ochrony przed zakłóceniami” oznacza niepowodowanie szkodliwych zakłóceń żadnej służby radiokomunikacyjnej oraz brak możliwości żądania ochrony danych służb przed szkodliwymi zakłóceniami wytwarzanymi przez inne służby radiokomunikacyjne;

6)

„morze terytorialne” stosowane jest w rozumieniu Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza;

7)

„stacja bazowa statku (SB statku)” oznacza zainstalowaną na statku ruchomą pikokomórkę umożliwiającą świadczenie usług GSM w paśmie 900 MHz lub 1 800 MHz.