31996R0716

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 716/96

z dnia 19 kwietnia 1996 r.

przyjmujące nadzwyczajne środki wspierania rynku wołowiny w Zjednoczonym Królestwie

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 805/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny [1], ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2417/95 [2], w szczególności jego art. 23,

a także mając na uwadze, co następuje:

decyzja Komisji 96/239/WE z dnia 27 marca 1996 r. w sprawie środków nadzwyczajnych w celu ochrony przed gąbczastą encefalopatią bydła (BSE) [3] zakazuje wywozu żywca wołowego lub jakichkolwiek jego części ze Zjednoczonego Królestwa do innych Państw Członkowskich oraz ich wywozu do państw trzecich, w związku z częstością występowania BSE w Zjednoczonym Królestwie; Zjednoczone Królestwo zakazało wprowadzania bydła, starszego niż trzydzieści miesięcy w momencie uboju, do łańcuchów pokarmowych ludzi i zwierząt; środki te pociągają za sobą poważne zaburzenia na rynku Zjednoczonego Królestwa; dlatego niezbędne jest zastosowanie nadzwyczajnych środków wspierania wymienionego rynku, należy stworzyć program współfinansowany przez Wspólnotę, zezwalający Zjednoczonemu Królestwu na zakup zwierząt objętych wyżej wymienionym zakazem, w celu ich ubicia, a następnie zniszczenia;

z uwagi na zasięg choroby, w szczególności prawdopodobny okres jej trwania, a w konsekwencji rozmiary pomocy niezbędnej do wspierania rynku, byłoby właściwe, aby Wspólnota i Zjednoczone Królestwo wspólnie prowadziły tego rodzaju akcje;

w większości przypadków zwierzęta ubite powyżej trzydziestego miesiąca życia są to krowy przeznaczone na ubój; ostatnio notowane ceny tusz krów na rynku Zjednoczonego Królestwa wynosiły 1 ECU za kilogram żywej wagi i dlatego na tej podstawie należy opierać cenę skupu, z zastrzeżeniem możliwości dopasowania jej w przyszłości w zależności od rozwoju sytuacji; w podobnych przypadkach Wspólnota pokrywała 70 %; całkowitych poniesionych nakładów; cena 1 ECU za kilogram jest równa średnio cenie 560 ECU za zwierzę; ze względu na dużą liczbę takich zwierząt i w celu uproszczenia należy przewidzieć wspólnotowy wkład w wysokości 392 ECU za zwierzę;

niezbędne jest zagwarantowanie ubicia i zniszczenia zwierzęcia w sposób, który nie będzie stanowił żadnego zagrożenia dla zdrowia ludzkiego lub zdrowia innych zwierząt; dlatego konieczne jest określenie warunków niszczenia wymienionych zwierząt i warunków kontroli przeprowadzanych przez władze Zjednoczonego Królestwa; w celu uniknięcia sytuacji, w której zwierzęta przeznaczone do uboju w ramach niniejszego programu, przemieszają się ze zwierzętami nieobjętymi niniejszym programem i w której występują pomyłki co do tożsamości zwierząt, należy trzymać je oddzielnie w pobliżu rzeźni lub w samej rzeźni;

należy upoważnić biegłych Komisji do przeprowadzania kontroli zgodności z wymienionymi warunkami;

Komitet Zarządzający ds. Wołowiny i Cielęciny nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez swojego przewodniczącego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Właściwe władze Zjednoczonego Królestwa upoważnia się do zakupu bydła starszego niż trzydzieści miesięcy, niewykazującego żadnych objawów klinicznych BSE, zgłoszonego im przez producenta lub jego agenta, które przez okres co najmniej trzech miesięcy przed sprzedażą znajdowało się na terenie gospodarstwa położonego na terytorium Zjednoczonego Królestwa.

2. Zwierzęta określone w ust. 1 są ubijane w specjalnie wyznaczonych rzeźniach, a ich głowy, organy wewnętrzne i tusze są trwale oznaczane. Oznaczony materiał jest przewożony w zaplombowanych pojemnikach do specjalnie upoważnionych spalarni lub zakładów utylizacji, gdzie są przetwarzane, a następnie niszczone. Żaden element wyżej wymienionych zwierząt nie może dostać się do łańcuchów pokarmowych ludzi i zwierząt ani zostać zastosowany w artykułach kosmetycznych lub farmaceutycznych.

Przedstawiciel właściwych władz Zjednoczonego Królestwa jest stale obecny w rzeźni, o której mowa powyżej, w celu nadzorowania omawianych czynności.

Nie naruszając akapitu pierwszego, właściwe władze Zjednoczonego Królestwa mogą zezwolić na ubój gospodarski, w przypadku gdy wymagałaby tego istniejąca praktyka ochrony zwierząt.

Nie naruszając akapitu drugiego, skóry zwierząt, o których mowa w ust. 1, nie muszą być oznaczane ani niszczone, o ile ich obróbka zapewnia ich wykorzystanie jedynie do produkcji wyrobów ze skóry.

3. Rzeźnie, o których mowa w ust. 2, są organizowane i zarządzane w sposób zapewniający, że:

- żadne zwierzę, z uboju którego produkt przeznaczony jest do spożycia przez ludzi lub zwierzęta, nie znajduje się w rzeźni w momencie, kiedy zwierzęta są ubijane w ramach niniejszego programu,

- w przypadku gdy jest niezbędne, aby bydło, które ma zostać ubite na mocy niniejszego programu, było trzymane w magazynie żywca, jest ono oddzielane od bydła, które jest przeznaczone do uboju na potrzeby spożycia przez ludzi lub zwierzęta, oraz

- w przypadku gdy jest niezbędne, aby produkty pozyskane ze zwierząt ubitych w ramach niniejszego programu były magazynowane, miejsce takiego magazynowania jest oddzielone od innych miejsc składowania, wykorzystywanych do mięsa lub innymi produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi lub zwierzęta.

4. Właściwe władze Zjednoczonego Królestwa:

- prowadzą niezbędne kontrole administracyjne i skuteczny nadzór na miejscu w odniesieniu do czynności, o których mowa w ust. 2 i 3, oraz

- kontrolują wymienione czynności w trybie częstych i niezapowiedzianych inspekcji, w szczególności w celu sprawdzenia, czy wszystkie oznaczone materiały zostały w rzeczywistości zniszczone.

Wyniki wymienionych kontroli i inspekcji są udostępniane na żądanie Komisji.

5. W przypadku gdy liczba zwierząt zgłoszonych do sprzedaży, a następnie do zniszczenia, przekracza liczbę, jaka może zostać zniszczona w Zjednoczonym Królestwie, właściwe władze mogą ograniczyć dostęp do niniejszego programu.

Artykuł 2

1. Cena płacona producentom lub ich agentom przez właściwe władze Zjednoczonego Królestwa na mocy art. 1 ust. 1 wynosi 1 ECU za kilogram żywej wagi.

2. Wspólnota współfinansuje wydatki poniesione przez Zjednoczone Królestwo na zakupy, o których mowa w art. 1 ust. 1, na poziomie 392 ECU za zakupione zwierzę, które zostało zniszczone zgodnie z przepisami art. 1.

3. Stosowany kurs przeliczeniowy jest rolniczym kursem z pierwszego dnia miesiąca, w którym dokonano zakupu danych zwierząt.

Artykuł 3

Zjednoczone Królestwo przyjmuje wszelkie środki niezbędne do zapewnienia właściwego stosowania niniejszego programu i pełnej zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia. Jak najszybciej informuje Komisję o przyjętych środkach oraz o wszelkich zmianach w nich wprowadzonych.

Artykuł 4

Właściwe władze Zjednoczonego Królestwa:

a) w każdą środę informują Komisję o liczbie zwierząt:

- zakupionych, oraz

- ubitych

w ramach niniejszego programu w ciągu poprzedniego tygodnia;

b) opracowują szczegółowy raport dotyczący podjętych przez nie kontroli w ramach środków, o których mowa w art. 3, i przekazują go Komisji co kwartał.

Artykuł 5

Bez uszczerbku dla przepisów art. 9 rozporządzenia Rady (EWG) nr 729/70 [4] biegli Komisji, gdzie stosowne, razem z biegłymi z Państw Członkowskich, przeprowadzają we współpracy z właściwymi władzami Zjednoczonego Królestwa kontrole na miejscu w celu sprawdzenia zgodności ze wszystkimi przepisami niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

Środki przyjęte na mocy niniejszego rozporządzenia uważane są za środki interwencyjne w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 729/70.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 29 kwietnia 1996 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 kwietnia 1996 r.

W imieniu Komisji

Franz Fischler

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 148 z 28.6.1968, str. 24.

[2] Dz.U. L 248 z 14.10.1995, str. 39.

[3] Dz.U. L 78 z 28.3.1996, str. 47.

[4] Dz.U. L 94 z 28.4.1970, str. 13.

--------------------------------------------------