31996R0240

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 240/96

z dnia 31 stycznia 1996 r.

w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do niektórych kategorii porozumień o transferze technologii

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady nr 19/65/EWG z dnia 2 marca 1965 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień i praktyk uzgodnionych[1], ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji, w szczególności jego art. 1,

po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia[2],

po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie nr 19/65/EWG upoważnia Komisję do stosowania w drodze rozporządzenia art. 85 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień i praktyk uzgodnionych objętych zakresem art. 85 ust. 1, które zawierają ograniczenia nałożone w związku z nabyciem lub korzystaniem z praw własności przemysłowej - w szczególności patentów, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych lub znaków towarowych - lub w odniesieniu do praw wynikających z porozumień o przeniesienie lub korzystanie z praw do procesu wytwarzania lub wiedzy dotyczącej stosowania procesów przemysłowych.

(2) Komisja wykorzystała posiadane upoważnienie przyjmując rozporządzenie (EWG) nr 2349/84 z dnia 23 lipca 1984 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do niektórych kategorii porozumień dotyczących licencji na korzystanie z patentów[3], ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2131/95[4], oraz rozporządzenie (EWG) nr 556/89 z dnia 30 listopada 1988 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do niektórych kategorii porozumień dotyczących korzystania z know-how[5] ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji.

(3) Te dwa wyłączenia grupowe powinny być połączone w jedno rozporządzenie obejmujące porozumienia o transferze technologii, a zasady regulujące porozumienia dotyczące licencji na korzystanie z patentów i porozumienia dotyczące korzystania z know-how powinny być zharmonizowane i uproszczone w możliwie najszerszym zakresie, w celu wspierania rozpowszechniania wiedzy technicznej we Wspólnocie i promowania produkcji bardziej zaawansowanych technicznie wyrobów. Ze względu na te okoliczności rozporządzenie (EWG) nr 556/89 powinno zostać uchylone.

(4) Niniejsze rozporządzenie stosuje się do licencji dotyczących krajowych patentów Państw Członkowskich, patentów Wspólnoty[6] i patentów europejskich[7] ("czyste" porozumienia dotyczące licencji na korzystanie z patentów). Powinno ono również mieć zastosowanie do porozumień dotyczących licencji na korzystanie z nieopatentowanych informacji technicznych, takich jak opisy procesów produkcyjnych, receptury, formuły, wzory lub rysunki, powszechnie określane mianem "know-how" ("czyste" porozumienia dotyczące licencji na korzystanie z know-how) oraz do połączonych porozumień licencyjnych na korzystanie z patentów i know-how (porozumienia "mieszane"), które odgrywają coraz większą rolę w transferze technologii. Do celów niniejszego rozporządzenia wiele terminów zdefiniowano w art. 10.

(5) Porozumienia dotyczące licencji na korzystanie z patentów i licencji na korzystanie z know-how są porozumieniami, według których jedno przedsiębiorstwo posiadające patent lub dysponujące know-how ("licencjodawca") zezwala innemu przedsiębiorstwu ("licencjobiorca") na korzystanie z patentu lub przekazuje mu know-how, w szczególności w celu wytwarzania, użytkowania lub wprowadzania na rynek. W świetle nabytych dotychczas doświadczeń możliwe jest określenie kategorii porozumień licencyjnych obejmujących całość lub część wspólnego rynku, które mogą wejść w zakres art. 85 ust. 1, ale które uznawane są normalnie za spełniające warunki ustanowione w art. 85 ust. 3, co ma miejsce, gdy patenty są konieczne dla osiągnięcia celów licencjonowanej technologii poprzez porozumienia mieszane lub gdy know-how - czy to w uzupełnieniu patentów, czy niezależnie od nich, stanowi tajemnicę, jest istotne i zidentyfikowane we właściwy sposób. Kryteria te mają służyć jedynie zapewnieniu, że udzieleni licencji na korzystanie z know-how lub udzielenie licencji na korzystanie z patentu usprawiedliwia zastosowanie wyłączenia grupowego z zobowiązań ograniczających konkurencję. Jest to bez uszczerbku dla prawa stron do zawarcia w umowie przepisów dotyczących innych zobowiązań, takich jak zobowiązanie do zapłaty opłat licencyjnych, nawet jeżeli wyłączenie grupowe nie ma już zastosowania.

(6) Właściwym jest rozszerzenie zakresu niniejszego rozporządzenia na czyste lub mieszane porozumienia licencyjne zawierające licencjonowanie praw własności intelektualnej innych niż patenty (w szczególności znaki towarowe, wzory przemysłowe i prawa autorskie, w szczególności ochrona oprogramowania), gdy takie dodatkowe licencjonowanie przyczynia się do osiągnięcia celów licencjonowanej technologii i zawiera jedynie dodatkowe przepisy.

(7) Jeżeli czyste lub mieszane porozumienia licencyjne zawierają nie tylko zobowiązania obejmujące terytoria wewnątrz wspólnego rynku, ale odnoszące się również do państw trzecich, obecność tych ostatnich nie stoi na przeszkodzie stosowaniu rozporządzenia w stosunku do zobowiązań dotyczących terytoriów wewnątrz wspólnego rynku. W przypadku gdy porozumienia licencyjne dla państw trzecich lub terytoriów wykraczających poza granice Wspólnoty wywierają skutki na obszarze wspólnego rynku mogące wejść w zakres art. 85 ust. 1, porozumienia takie powinny podlegać niniejszemu rozporządzeniu w takim samym zakresie, jak porozumienia na terytoriach wewnątrz wspólnego rynku.

(8) Ponieważ celem jest ułatwienie rozpowszechniania technologii i ulepszenie procesów produkcyjnych, rozporządzenie to powinno mieć zastosowanie jedynie wówczas, gdy licencjobiorca sam wytwarza produkty objęte licencją lub zleca ich wytwarzanie na własny rachunek, albo jeżeli produktem objętym licencją jest usługa, świadczy ją sam lub świadczona jest na jego rachunek, niezależnie od tego, czy licencjobiorca uprawniony jest również do korzystania z poufnych informacji dostarczonych przez licencjodawcę w celu promocji i sprzedaży produktu objętego licencją. Dlatego też z zakresu tego rozporządzenia powinny być wyłączone porozumienia zawarte wyłącznie w celu sprzedaży. Wyłączeniu spod zakresu rozporządzenia podlegają także porozumienia dotyczące obrotu know-how udostępnionego w ramach umów franchisingu oraz niektóre porozumienia licencyjne zawarte w związku z takimi umowami jak spółki joint venture lub porozumienia przedsiębiorstw w sprawie wymiany patentów i licencji lub z innymi porozumieniami, w których licencja została udzielona w zamian za inne licencje niedotyczące udoskonaleń w istniejącej lub nowych zastosowań licencjonowanej technologii. Takie porozumienia stwarzają różne problemy, które nie mogą być obecnie rozwiązane w ramach jednego rozporządzenia (art. 5).

(9) Uwzględniając podobieństwo między sprzedażą a licencją wyłączną i niebezpieczeństwo, że wymogi niniejszego rozporządzenia mogą być omijane poprzez przedstawianie jako cesję tego, co w istocie jest ograniczającą konkurencję licencją wyłączną, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie do porozumień dotyczących cesji i nabycia patentów lub know-how, w których ryzyko wynikające z korzystania z nich ponosi nadal przekazujący. Zasada ta powinna mieć zastosowanie również do porozumień licencyjnych, w których licencjodawca nie jest posiadaczem patentu lub know-how, ale jest upoważniony przez posiadacza do udzielania licencji (jak w przypadku sublicencji) i porozumień licencyjnych, w których prawa i obowiązki stron są przejmowane przez przedsiębiorstwa powiązane (art. 6).

(10) Porozumienia dotyczące licencji wyłącznych, tj. porozumienia, na podstawie których licencjodawca zobowiązuje się sam nie korzystać z licencjonowanej technologii na terytorium objętym licencją ani nie udzielać tam dalszych licencji, mogą nie być same w sobie niezgodne z art. 85 ust. 1, jeżeli dotyczą wprowadzenia i ochrony nowej technologii na terytorium objętym licencją, ze względu na skalę poczynionych badań, zwiększenie poziomu konkurencji, szczególnie konkurencji między markami, oraz konkurencyjności przedsiębiorstw wynikającej z rozpowszechniania innowacji we Wspólnocie. Jeżeli jednak porozumienia tego rodzaju wejdą z powodu innych okoliczności w zakres art. 85 ust. 1, właściwym jest zaliczenie ich do art. 1, aby również i one mogły skorzystać z wyłączenia.

(11) Wyłączenie z zakazów wywozu nałożonych na licencjodawcę oraz na licencjobiorców nie narusza orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości w odniesieniu do takich porozumień, w szczególności w odniesieniu do art. 30-36 i art. 85 ust. 1. Dotyczy to także w szczególności zakazania licencjobiorcy sprzedaży produktów objętych licencją na terytoriach przyznanych innym licencjobiorcom (konkurencja bierna).

(12) Zobowiązania wymienione w art. 1 ogólnie przyczyniają się do udoskonalenia produkcji towarów i promowania postępu technicznego. Powodują one, że posiadacze patentów lub know-how chętniej udzielają licencji, zaś licencjobiorcy są bardziej skłonni do podejmowania inwestycji niezbędnych do produkcji, wykorzystania i do obrotu nowych produktów lub do stosowania nowych technologii. Takie zobowiązania mogą być dozwolone na podstawie niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do terytoriów, na których produkt objęty licencją chroniony jest patentami do czasu ich wygaśnięcia.

(13) Ponieważ moment, w którym know-how przestaje stanowić tajemnicę jest trudny do ustalenia, należy w odniesieniu do terytoriów, na których licencjonowana technologia obejmuje tylko know-how, ograniczyć te zobowiązania do określonej liczby lat. Ponadto, dla zapewnienia dostatecznych okresów ochrony, właściwe jest, z punktu wyjścia tego okresu, przyjęcie daty, kiedy licencjobiorca po raz pierwszy wprowadził produkt do obrotu we Wspólnocie.

(14) Wyłączenie na mocy art. 85 ust. 3 dotyczące dłuższych okresów ochrony terytorialnej w porozumieniach dotyczących korzystania z know-how, w szczególności w celu ochrony kosztownej i wiążącej się z ryzykiem inwestycji lub gdy strony w momencie udzielania licencji nie były jeszcze konkurentami, może zostać udzielone tylko w drodze indywidualnej decyzji. Jednakże strony mogą przedłużać okres trwania ich porozumienia dla wykorzystania wszelkich późniejszych udoskonaleń i uzyskania dodatkowych opłat licencyjnych. Tym niemniej, w takich przypadkach dłuższe okresy ochrony terytorialnej mogą być dozwolone tylko poczynając od daty udzielenia licencji na poufne ulepszenie na terenie Wspólnoty i w drodze indywidualnej decyzji. W przypadku gdy wynikiem dążenia do udoskonaleń jest innowacja, która odróżnia się od licencjonowanej technologii, strony mogą zawrzeć nowe porozumienie korzystając z wyłączenia na podstawie niniejszego rozporządzenia.

(15) Należy także określić wyłączenie licencjobiorcy z obowiązku niewprowadzania produktu do obrotu na terytoriach innych licencjobiorców, dopuszczalny okres takiego zobowiązania (zobowiązanie to zakazuje nie tylko konkurencji aktywnej, ale także konkurencji biernej) powinien być jednak ograniczony do kilku lat od daty, gdy produkt objęty licencją został po raz pierwszy wprowadzony przez licencjobiorcę do obrotu we Wspólnocie, niezależnie od tego, czy licencjonowana technologia na odnośnych terytoriach obejmuje know-how, patenty lub jedno i drugie.

(16) Wyłączenie z ochrony terytorialnej powinno być stosowane przez cały czas trwania dopuszczalnych okresów, tak długo jak patenty pozostające w mocy lub know-how stanowią tajemnicę i są istotne. Strony mieszanych porozumień dotyczących licencji na korzystanie z patentów i know-how muszą mieć możliwość skorzystania na poszczególnym terytorium z ochrony dostarczanej z patentu lub know-how, w zależności od tego, która jest dłuższa.

(17) Zobowiązania wymienione w art. 1 również ogólnie spełniają pozostałe warunki stosowania art. 85 ust. 3. Konsumenci będą z zasady mieli zapewniony uczciwy udział w korzyści wynikającej z poprawy w dostawie towarów na rynek. Jednak dla zachowania takiego skutku właściwym jest wyłączenie ze stosowania art. 1 przypadków, kiedy strony uzgadniają w obrębie swoich terytoriów odmowę zaspokajania popytu użytkowników lub odsprzedawców, którzy prowadziliby odsprzedaż wywozową lub podejmują inne kroki dla powstrzymania przywozu równoległego. Określone powyżej zobowiązania nakładają zatem tylko takie ograniczenia, jakie są niezbędne dla osiągnięcia pożądanych rezultatów.

(18) W niniejszym rozporządzeniu należy wymienić wiele zobowiązań, które powszechnie znajdują się w porozumieniach licencyjnych, ale na ogół nie powodują ograniczenia konkurencji i przewidzieć, że w razie gdyby na skutek szczególnych okoliczności gospodarczych czy prawnych zostały objęte zakresem art. 85 ust. 1, także i one podlegałyby wyłączeniu. Wykaz ten, w art. 2, nie jest wyczerpujący.

(19) Niniejsze rozporządzenie musi także sprecyzować, jakich ograniczeń lub przepisów nie mogą zawierać porozumienia licencyjne, jeśli mają korzystać z wyłączenia grupowego. Ograniczenia wymienione w art. 3 mogą być przedmiotem zakazu zawartego w art. 85 ust. 1, ale w ich przypadku, chociaż dotyczą one transferu technologii, nie występuje ogólne domniemanie, że przyniosą pozytywne rezultaty wymagane przez art. 85 ust. 3, co byłoby niezbędne do przyznania wyłączenia grupowego. Takie ograniczenia mogą zostać uznane za wyłączone jedynie w drodze indywidualnej decyzji, po uwzględnieniu pozycji rynkowej zaangażowanych przedsiębiorstw i stopnia koncentracji danego rynku.

(20) Zobowiązania licencjobiorcy do zaprzestania korzystania z licencjonowanej technologii po wygaśnięciu porozumienia (art. 2 ust. 1 pkt 3) i do udostępnienia licencjodawcy udoskonaleń (art. 2 ust. 1 pkt 4) generalnie nie ograniczają konkurencji. Zakaz korzystania po wygaśnięciu porozumienia można uznać za normalną cechę przyznawania licencji, w przeciwnym przypadku licencjodawca zmuszony byłby do przekazania swojego know-how czy patentów na wieczność. Zobowiązania licencjobiorcy do udzielenia w zamian licencjodawcy licencji na udoskonalenia w licencjonowanych know-how i/lub patentach generalnie nie stanowią ograniczenia konkurencji, jeżeli licencjobiorca jest na podstawie Umowy upoważniony do korzystania w przyszłości z doświadczeń i wynalazków dokonanych przez licencjodawcę. Z drugiej strony, skutki ograniczające konkurencję powstają kiedy porozumienie zobowiązuje licencjobiorcę do przeniesienia na licencjodawcę praw do dokonanych przez niego udoskonaleń w pierwotnie licencjonowanej technologii (art. 3 ust. 6).

(21) Wykaz klauzul, które nie stanowią przeszkody w uzyskaniu wyłączenia, zawiera zobowiązanie licencjobiorcy do kontynuowania wnoszenia opłat licencyjnych aż do czasu zakończenia porozumienia, niezależnie od tego, czy licencjonowane know-how na skutek działań stron trzecich czy samego licencjobiorcy stało się własnością publiczną, czy też nie (art. 2 ust. 1 pkt 7). Co więcej, w celu ułatwienia płatności, strony muszą mieć swobodę przedłużenia czasu wnoszenia opłat licencyjnych na okres przekraczający okres ważności licencjonowanych patentów, w szczególności poprzez ustalenie niższych rat opłaty licencyjnej. Z zasady strony nie potrzebują ochrony przed przewidywalnymi skutkami finansowymi porozumienia, które zawarły dobrowolnie, powinny zatem móc również swobodnie wybrać stosowne środki finansowania transferu technologii i podziału między sobą ryzyka związanego z korzystaniem z niej. Jednakże takie ustalenie rat opłaty licencyjnej, które prowadzi do jednego z ograniczeń wymienionych w art. 3 sprawia, że porozumienie nie kwalifikuje się do wyłączenia grupowego.

(22) Zobowiązanie licencjobiorcy do ograniczenia korzystania z licencjonowanej technologii do jednej lub więcej technicznych dziedzin zastosowania ("dziedziny wykorzystania") lub do jednego lub więcej rynków produktowych także nie jest objęte zakresem art. 85 ust. 1, ponieważ licencjodawca ma prawo dokonać transferu technologii tylko w ograniczonym zakresie (art. 2 ust. 1 pkt 8).

(23) Klauzule, za pomocą których strony dokonują alokacji klientów w obrębie tej samej dziedziny zastosowania technologii lub tego samego rynku produktów, czy to w formie rzeczywistego zakazu zaopatrywania określonych kategorii klientów, czy też poprzez zobowiązanie dające podobny skutek, również prowadziłyby do tego, że porozumienie nie kwalifikowałoby się do wyłączenia grupowego, które ma miejsce, gdy strony są konkurentami w zakresie produktów objętych porozumieniem (art. 3 ust. 4). Takie ograniczenia między przedsiębiorstwami, które nie są konkurentami pozostają przedmiotem procedury sprzeciwu. art. 3 nie ma zastosowania w przypadkach, gdy licencja na korzystanie z patentu lub know-how udzielona jest w celu stworzenia klientowi drugiego źródła zaopatrzenia. W takim przypadku zakazanie drugiemu licencjobiorcy zaopatrywania osób innych, niż dany klient, jest podstawowym warunkiem udzielenia drugiej licencji, ponieważ celem transakcji nie jest stworzenie na rynku niezależnego dostawcy. To samo stosuje się do ograniczeń ilości w dostawach licencjobiorcy do danego klienta (art. 2 ust. 1 pkt 13).

(24) Oprócz wspomnianych już klauzul, wykaz ograniczeń, które wykluczają stosowanie wyłączenia grupowego zawiera także ograniczenia dotyczące cen sprzedaży produktu objętego licencją lub ilości, jakie mają być produkowane lub sprzedawane, ponieważ ograniczają one w sposób istotny zakres, w jakim licencjobiorca może korzystać z licencjonowanej technologii i ponieważ ograniczenia ilościowe mogą wywrzeć taki sam skutek jak zakazy wywozu (art. 3 ust. 1 i 5). Nie ma to zastosowania w przypadku gdy licencja udzielana jest na wykorzystanie technologii w szczególnych urządzeniach produkcyjnych i kiedy zarówno specjalna technologia na uruchomienie produkcji, funkcjonowanie i utrzymanie tych urządzeń jak i licencja udzielane są na zwiększenie mocy produkcyjnych urządzeń lub do uruchomienia nowych urządzeń dla własnego użytku na zwykłych warunkach handlowych. Z drugiej strony, licencjobiorca może podlegać prawnemu zakazowi wykorzystywania przekazanej mu technologii do tworzenia urządzeń dla stron trzecich, gdy celem porozumienia nie jest zezwolenie licencjobiorcy na danie innym producentom dostępu do technologii licencjodawcy podczas gdy pozostaje ona niejawna i chroniona jest patentem (art. 2 ust. 1 pkt 12).

(25) Porozumienia, które nie podlegają automatycznie wyłączeniu ponieważ zawierają pewne przepisy, które nie są wyraźnie wyłączone niniejszym rozporządzeniem i nie są wyraźnie wykluczone z wyłączenia, łącznie z wymienionymi w art. 4 ust. 2 mogą, w pewnych okolicznościach, być jednak uważane za kwalifikujące się do zastosowania wyłączenia grupowego. Dla Komisji możliwym będzie szybkie ustalenie, czy taki przypadek zachodzi na podstawie informacji, które przedsiębiorstwa zobowiązane są dostarczyć na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 3385/94[8]. Komisja może uchylić wymóg dostarczenia szczegółowych informacji wymaganych w formularzu A/B, ale nieuznanych przez nią za konieczne. Komisja na ogół usatysfakcjonowana będzie zgłoszeniem tekstu porozumienia i prognozy w oparciu o bezpośrednio dostępne dane, struktury rynku i udział w nim licencjobiorcy. Takie porozumienia powinny zatem być uznane za objęte wyłączeniem przewidzianym w tym rozporządzeniu, w przypadku gdy zostały zgłoszone Komisji, a Komisja nie wyraziła sprzeciwu w określonym terminie.

(26) Jeżeli porozumienia objęte wyłączeniem na mocy niniejszego rozporządzenia wywołują jednak skutki niezgodne z art. 85 ust. 3, Komisja może uchylić wyłączenie grupowe, w szczególności gdy produkty objęte licencją nie napotykają rzeczywistej konkurencji na terytorium, którego dotyczy licencja (art. 7). Może to nastąpić również w przypadku gdy licencjobiorca ma silną pozycję rynkową. Oceniając konkurencję Komisja zwróci szczególną uwagę na przypadki, gdy licencjobiorca ma większy niż 40 % udział w całym rynku produktów objętych licencją i wszystkich produktów lub usług, które klienci uważają za zamienne lub substytucyjne ze względu na ich właściwości, ceny i zamierzone zastosowanie.

(27) Porozumienia, które spełniają warunki art. 1 i 2 i których ani celem, ani skutkiem nie jest ograniczanie konkurencji w jakikolwiek inny sposób nie muszą już być zgłaszane. Tym niemniej, przedsiębiorstwa nadal mają prawo składać wnioski o przyznanie w indywidualnych przypadkach atestu negatywnego lub wyłączenia na mocy art. 85 ust. 3 zgodnie z rozporządzeniem Rady nr 17[9], ostatnio zmienionym Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji. Mogą one w szczególności zgłaszać porozumienia zobowiązujące licencjodawcę do nieudzielania innych licencji na terytorium, na którym udział licencjobiorcy w rynku przekracza lub może przekroczyć 40 %,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Na podstawie art. 85 ust. 3 Traktatu i na warunkach określonych poniżej, niniejszym oświadcza się, że art. 85 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do czystych porozumień dotyczących licencji na korzystanie z patentów i porozumień dotyczących licencji na korzystanie z know-how, łącznie z porozumieniami zawierającymi dodatkowe przepisy odnoszące się do praw własności intelektualnej innych niż patenty, których stronami są tylko dwa przedsiębiorstwa i które zawierają jedno lub więcej z następujących zobowiązań:

1) zobowiązanie licencjodawcy do nieudzielania licencji innym przedsiębiorstwom na korzystanie z licencjonowanej technologii na terytorium objętym licencją;

2) zobowiązanie licencjodawcy do niewykorzystywania licencjonowanej technologii na terytorium objętym licencją;

3) zobowiązanie licencjobiorcy do niewykorzystywania licencjonowanej technologii na terytorium licencjodawcy na wspólnym rynku;

4) zobowiązanie licencjobiorcy do niewytwarzania lub niewykorzystywania produktu objętego licencją lub niestosowania licencjonowanych procesów technologicznych na terytoriach wspólnego rynku, na które udzielono licencji innym licencjobiorcom;

5) zobowiązanie licencjobiorcy do nieprowadzenia aktywnej polityki wprowadzania produktu objętego licencją do obrotu na terytoriach na wspólnym rynku, na które udzielono licencji innym licencjobiorcom, w szczególności do niepodejmowania działań reklamowych celowo skierowanych na te terytoria lub niezakładania tam oddziałów lub utrzymywania centrów dystrybucji;

6) zobowiązanie licencjobiorcy do niewprowadzania do obrotu produktu objętego licencją na terytoriach na wspólnym rynku przyznanych licencją innym licencjobiorcom, w odpowiedzi na niewywołane zamówienia;

7) zobowiązanie licencjobiorcy do oznaczania znakiem towarowym licencjodawcy lub innym znakiem odróżniającym produkt objęty licencją w okresie obowiązywania porozumienia pod warunkiem że licencjobiorcy nie zabrania się identyfikować jako producenta produktu objętego licencją;

8) zobowiązanie licencjobiorcy do ograniczenia rozmiarów swojej produkcji licencyjnego produktu do ilości, jakie są mu potrzebne do jego własnej produkcji i do sprzedawania licencyjnego produktu tylko jako integralnej części lub części zamiennej do swoich wyrobów bądź w inny sposób związany ze sprzedażą jego własnych wyrobów pod warunkiem że rozmiary własnej produkcji są swobodnie określane przez licencjobiorcę.

2. W odniesieniu do czystej licencji patentowej wyłączenie zobowiązań określonych w ust. 1 udzielane jest tylko w takim zakresie i na taki okres czasu, jak długo produkt objęty licencją chroniony jest równoległymi patentami na terytoriach odpowiednio licencjobiorcy (pkt 1, 2, 7 i 8), licencjodawcy (pkt 3) i innych licencjobiorców (pkt 4 i 5). Wyłączenie zobowiązania określonego w ust. 1 pkt 6 udzielane jest na okres nieprzekraczający pięciu lat od daty, gdy produkt objęty licencją po raz pierwszy został wprowadzony do obrotu na wspólnym rynku przez jednego z licencjobiorców, w takim zakresie i na tak długo jak, na tych terytoriach, produkt jest chroniony równoległymi patentami.

3. W odniesieniu do czystego porozumienia dotyczącego licencji na korzystanie z know-how okres, na jaki udziela się wyłączenia z zobowiązań określonych w ust. 1 pkt 1-5 nie może przekroczyć dziesięciu lat od daty, gdy licencjonowany produkt został po raz pierwszy wprowadzony do obrotu na wspólnym rynku przez jednego z licencjobiorców.

Wyłączenia z zobowiązania, określonego w ust. 1 pkt 6, udziela się na okres nieprzekraczający pięciu lat od daty, gdy licencjonowany produkt został po raz pierwszy wprowadzony do obrotu na wspólnym rynku przez jednego z licencjobiorców.

Zobowiązania określone w ust. 1 pkt 7 i 8 podlegają wyłączeniu przez cały okres obowiązywania porozumienia, tak długo, jak know-how jest niejawne i istotne.

Jednakże wyłączenie w ust. 1 ma zastosowanie jedynie wówczas, gdy strony zidentyfikowały we właściwy sposób pierwotne know-how i wszelkie późniejsze w nim udoskonalenia, które zostały udostępnione jednej ze stron i zostały przekazane drugiej stronie na warunkach i w celach określonych w porozumieniu i tylko na tak długo, jak know-how jest niejawne i istotne.

4. W odniesieniu do mieszanego porozumienia dotyczącego licencji na korzystanie z patentów i licencji na korzystanie z know-how, wyłączenie dotyczące zobowiązań wymienionych w ust. 1 pkt 1-5 stosuje się w Państwach Członkowskich, w których licencjonowana technologia jest chroniona niezbędnymi patentami tak długo, jak długo licencjonowany produkt jest w tych Państwach Członkowskich chroniony wspomnianymi patentami, o ile okres trwania takiej ochrony przekracza okresy wymienione w ust. 3.

Czas trwania wyłączenia przewidzianego w ust. 1 pkt 6 nie może przekroczyć okresu pięciu lat przewidzianego w ust. 2 i 3.

Jednakże porozumienia takie kwalifikują się do wyłączenia określonego w ust. 1 jedynie tak długo, jak patenty pozostają w mocy lub w takim zakresie, w jakim know-how zostało zidentyfikowane i tak długo, jak jest ono niejawne i istotne, zależnie od tego, który okres jest dłuższy.

5. Wyłączenie przewidziane w ust. 1 stosuje się również wtedy, gdy w danym porozumieniu strony przyjmują zobowiązania o charakterze określonym w tym ustępie, ale w zakresie bardziej ograniczonym niż zezwala na to ten ustęp.

Artykuł 2

1. Artykuł 1 stosuje się bez względu na to czy zawiera w szczególności którąkolwiek z następujących klauzul, które na ogół nie stanowią ograniczenia konkurencji:

1) zobowiązanie licencjobiorcy do nieujawniania know-how, przekazanego mu przez licencjodawcę; licencjobiorca może być związany tym zobowiązaniem nawet po wygaśnięciu porozumienia;

2. zobowiązanie licencjobiorcy do nieudzielania sublicencji lub nieprzenoszenia licencji;

3. zobowiązanie licencjobiorcy do niewykorzystywania licencjonowanego know-how lub patentów po wygaśnięciu porozumienia w takim zakresie i przez taki okres czasu, jak know-how pozostaje nadal niejawne lub patenty wciąż pozostają w mocy;

4. zobowiązanie licencjobiorcy do udzielenia licencjodawcy licencji w odniesieniu do jego własnych udoskonaleń w lub nowych zastosowań licencjonowanej technologii pod warunkiem że:

- w przypadku autonomicznych udoskonaleń taka licencja nie jest wyłączna, aby licencjobiorca mógł skorzystać ze swoich własnych udoskonaleń lub udzielić na nie licencji stronom trzecim, w takim zakresie, w jakim nie powoduje to ujawnienia know-how przekazanego przez licencjodawcę, które wciąż pozostaje niejawne,

- oraz, że licencjodawca zobowiązuje się udzielić licencjobiorcy wyłącznej lub niewyłącznej licencji na swoje własne udoskonalenia;

5. zobowiązanie licencjobiorcy do przestrzegania minimalnych specyfikacji jakościowych, łącznie ze specyfikacją techniczną, na licencjonowane produkty lub do nabywania towarów lub usług od licencjodawcy lub przedsiębiorstwa wskazanego przez licencjodawcę w takim zakresie, w jakim te specyfikacje jakościowe, produkty lub usługi niezbędne są dla:

a) technicznie prawidłowego wykorzystania licencjonowanej technologii; lub

b) zapewnienia, że produkty licencjobiorcy zgodne są z minimalnymi standardami jakościowymi stosowanymi przez licencjodawcę i innych licencjobiorców;

oraz do zezwolenia licencjodawcy na przeprowadzenie stosownych kontroli;

6. zobowiązania:

a) do informowania licencjodawcy o sprzeniewierzeniu know-how lub o naruszeniu licencjonowanych patentów; lub

b) do podjęcia lub do udzielenia pomocy licencjodawcy w podjęciu kroków przeciwko takim sprzeniewierzeniom lub naruszeniom;

7. zobowiązanie licencjobiorcy do kontynuowania uiszczania opłat licencyjnych:

a) do końca trwania porozumienia w kwotach, okresach i w sposób swobodnie określony przez strony, w przypadku gdy know-how stanie się powszechnie znane w sposób niezależny od działania licencjodawcy, bez uszczerbku dla płatności dodatkowych odszkodowań w przypadku gdy know-how przekazano do wiadomości publicznej na skutek działania licencjobiorcy naruszającego przepisy porozumienia;

b) przez okres przekraczający okres ważności licencjonowanych patentów, w celu ułatwienia płatności;

8. zobowiązanie licencjobiorcy do ograniczenia korzystania z licencjonowanej technologii do jednej lub więcej dziedzin zastosowania objętych licencjonowaną technologią lub do jednego lub więcej rynków produktowych;

9. zobowiązanie licencjobiorcy do zapłaty minimalnej opłaty licencyjnej lub do produkowania minimalnych ilości produktu objętego licencją lub do wykonywania minimalnych ilości operacji wykorzystujących licencjonowaną technologię;

10. zobowiązanie licencjodawcy do zapewnienia licencjobiorcy warunków korzystniejszych niż te, które licencjodawca może zapewnić innemu przedsiębiorstwu po wejściu porozumienia w życie;

11. zobowiązanie licencjobiorcy do znakowania produktów objętych licencją wskazaniem nazwy licencjodawcy lub licencjonowanego patentu;

12. zobowiązanie licencjobiorcy do niewykorzystywania technologii licencjodawcy dla budowania urządzeń dla stron trzecich; jest to bez uszczerbku dla prawa licencjobiorcy do zwiększania mocy produkcyjnych jego własnych urządzeń lub do zakładania nowych dla jego własnego użytku na zwykłych warunkach handlowych, włączając uiszczanie dodatkowych opłat licencyjnych;

13. zobowiązanie licencjobiorcy do dostarczania tylko ograniczonych ilości produktu objętego licencją określonemu nabywcy, jeżeli licencji udzielono tak, aby nabywca mógł mieć drugie źródło zaopatrzenia na terytorium objętym licencją; postanowienie to stosuje się również wówczas, gdy nabywcą jest licencjobiorca a licencja, która została udzielona dla zapewnienia drugiego źródła zaopatrzenia stanowi, że nabywca sam wytwarza produkt objęty licencją lub zleca jego wytwarzanie podwykonawcy;

14. zastrzeżenie przez licencjodawcę prawa do korzystania z praw nadanych patentem w celu sprzeciwienia się wykorzystywaniu przez licencjobiorcę licencjonowanej technologii poza terytorium objętym licencją;

15. zastrzeżenie przez licencjodawcę prawa do wypowiedzenia porozumienia, jeżeli licencjobiorca kwestionuje niejawną lub istotną naturę licencjonowanego know-how lub podważa ważność licencjonowanych patentów na wspólnym rynku terytorium należących do licencjodawcy lub do przedsiębiorstw z nim powiązanych;

16. zastrzeżenie przez licencjodawcę prawa do wypowiedzenia porozumienia dotyczącego licencji na korzystanie z patentów jeśli licencjobiorca zgłasza roszczenie, iż taki patent nie jest konieczny;

17. zobowiązanie licencjobiorcy do dołożenia najwyższej staranności w produkcji i obrocie produktem objętym licencją;

18. zastrzeżenie przez licencjodawcę prawa do wypowiedzenia wyłączności przyznanej licencjobiorcy i zaprzestania przekazywania mu udoskonaleń licencyjnych w przypadku gdy licencjobiorca podejmuje na wspólnym rynku konkurencję z licencjodawcą, z przedsiębiorstwami powiązanymi z licencjodawcą lub z innymi przedsiębiorstwami w zakresie prac badawczo - rozwojowych, produkcji, użytkowania lub dystrybucji produktów konkurencyjnych i do wymagania od licencjobiorcy udowodnienia, że licencjonowane know-how nie jest wykorzystywane do wytwarzania produktów i świadczenia usług innych, niż te objęte licencją.

2. W przypadku gdy z powodu szczególnych okoliczności klauzule określone w ust. 1 wchodzą w zakres art. 85 ust. 1, zostają one również wyłączone, nawet jeżeli nie towarzyszą im żadne zobowiązania podlegające wyłączeniu na mocy art. 1.

3. Wyłączenia na podstawie ust. 2 mają zastosowanie również w przypadku gdy porozumienie zawiera klauzule o charakterze określonym w ust. 1, ale w zakresie bardziej ograniczonym niż zezwala na to niniejszy ustęp.

Artykuł 3

Artykułów 1 i art. 2 ust. 2 nie stosuje się w przypadku gdy:

1) jedna ze stron podlega ograniczeniom swobody ustalania cen, składników cen lub rabatów w odniesieniu do produktów objętych licencją;

2) jedna ze stron podlega ograniczeniom w konkurowaniu na wspólnym rynku z drugą ze stron, z przedsiębiorstwami powiązanymi z drugą ze stron lub z innymi przedsiębiorstwami w zakresie prac badawczo-rozwojowych, produkcji, użytkowania lub dystrybucji konkurencyjnych produktów, bez uszczerbku dla przepisów art. 2 ust. 1 pkt 17 i 18;

3) od jednej lub obu stron wymaga się bez obiektywnie uzasadnionej przyczyny:

a) odmowy zrealizowania zamówień użytkowników lub odsprzedawców na ich odpowiednich terytoriach, którzy wprowadzaliby produkty do obrotu na innych terytoriach wewnątrz wspólnego rynku;

b) utrudniania użytkownikom lub odsprzedawcom uzyskiwania produktów od innych odsprzedawców na wspólnym rynku, w szczególności wykorzystywania praw własności intelektualnej albo podejmowania kroków uniemożliwiających użytkownikom lub odsprzedawcom uzyskanie ich gdzie indziej, albo wprowadzania do obrotu na terytorium objętym licencją produktów, które zostały zgodnie z prawem wprowadzone do obrotu na wspólnym rynku przez licencjodawcę lub za jego zgodą;

lub podejmowania takich działań w wyniku uzgodnionej między nimi praktyki;

4) przed udzieleniem licencji strony były już konkurującymi ze sobą producentami i jedna ze stron podlega w zakresie tej samej technicznej dziedziny zastosowania lub tego samego rynku produktowego ograniczeniom w możliwości wyboru klientów, których może obsługiwać, w szczególności zakazowi zaopatrywania niektórych kategorii użytkowników, stosowania pewnych form dystrybucji albo, w celu dokonania podziału nabywców, używania pewnych typów opakowania produktów, z wyjątkiem jak określono w art. 1 ust. 1 pkt 7 i art. 2 ust. 1 pkt 13;

5) ograniczeniom podlega ilość produktów objętych licencją, które jedna ze stron może wywarzać lub sprzedawać albo niektóre operacje wykorzystujące licencjonowaną technologię, które może wykonać, z wyjątkiem sytuacji określonej w art. 1 ust. 1 pkt 8 i art. 2 ust. 1 pkt 13;

6) licencjobiorca zobowiązany jest do przeniesienia na licencjodawcę całości lub części praw do udoskonaleń lub do nowych zastosowań licencjonowanej technologii;

7) od licencjodawcy wymaga się, aby bądź to w odrębnych porozumieniach, bądź przez automatyczne przedłużenie początkowego okresu trwania porozumienia poprzez włączenie wszystkich nowych udoskonaleń na okres przekraczający ten określony w art. 1 ust. 2 i 3, nie udzielał innym przedsiębiorstwom licencji na wykorzystywanie licencjonowanej technologii na terytorium objętym licencją albo od strony wymaga się, aby przez okres przekraczający ten określony w art. 1 ust. 2 i 3 lub art. 1 ust. 4, nie wykorzystywała licencjonowanej technologii na terytorium drugiej ze stron lub innych licencjobiorców.

Artykuł 4

1. Wyłączenie przewidziane w art. 1 i 2 stosuje się również do porozumień zawierających zobowiązania ograniczające konkurencję, które nie są objęte tymi artykułami i nie wchodzą w zakres art. 3, pod warunkiem że takie porozumienia są zgłoszone Komisji zgodnie z przepisami art. 1, 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3385/94 oraz, że Komisja nie wyraża sprzeciwu wobec takiego wyłączenia w ciągu czterech miesięcy.

2. Ustęp 1 stosuje się w szczególności, gdy:

a) licencjobiorca zobowiązany jest w chwili zawierania porozumienia do przyjęcia specyfikacji jakościowych lub dalszych licencji albo do dostarczania towarów lub usług, które nie są niezbędne dla zadawalającego technicznie wykorzystywania licencjonowanej technologii albo do zapewnienia, że produkcja licencjobiorcy odpowiada normom jakości, przestrzeganym przez licencjodawcę i innych licencjobiorców;

b) licencjobiorcy zakazuje się kwestionowania niejawności lub istotności licencjonowanego know-how lub kwestionowania ważności licencjonowanych patentów na terytoriach na wspólnym rynku należących do licencjodawcy lub przedsiębiorstw z nim powiązanych.

3. Okres czterech miesięcy określony w ust. 1 biegnie od daty dokonania zgłoszenia zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 3385/94.

4. O skorzystanie z ust. 1 i 2 można ubiegać się dla porozumień zgłoszonych po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia przedkładając Komisji powiadomienie powołujące się wyraźnie na ten artykuł i na obowiązek zgłoszenia. ust. 3 stosuje się mutatis mutandis.

5. Komisja może wyrazić sprzeciw wobec wyłączenia w okresie czterech miesięcy. Sprzeciwia się ona wyłączeniu, jeśli otrzyma o to wniosek od Państwa Członkowskiego w ciągu dwóch miesięcy od przekazania Państwu Członkowskiemu zgłoszenia określonego w ust. 1 lub zgłoszenia określonego w ust. 4. Wniosek ten musi być uzasadniony w oparciu o względy odnoszące się do reguł konkurencji Traktatu.

6. Komisja może wycofać sprzeciw wobec wyłączenia w każdej chwili. Jednakże jeżeli sprzeciw został wniesiony na wniosek Państwa Członkowskiego i wniosek ten jest podtrzymywany, sprzeciw może zostać wycofany jedynie po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Praktyk Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominujących.

7. Jeśli sprzeciw został wycofany, ponieważ zaangażowane przedsiębiorstwa wykazały, że spełnione są warunki art. 85 ust. 3, wyłączenie stosuje się od daty powiadomienia.

8. Jeśli sprzeciw został wycofany, ponieważ zaangażowane przedsiębiorstwa zmieniły porozumienie tak aby zostały spełnione warunki art. 85 ust. 3, wyłączenie stosuje się od daty wprowadzenia zmian w życie.

9. Jeśli Komisja wyraża sprzeciw wobec wyłączenia i sprzeciw nie zostaje wycofany, skutki powiadomienia regulowane są przepisami rozporządzenia nr 17.

Artykuł 5

1. Niniejsze rozporządzenia nie ma zastosowania do:

1) porozumień między członkami porozumienia przedsiębiorstw w sprawie wymiany patentów lub licencji, które odnoszą się do przekazanych do wspólnego użytkowania technologii;

2) porozumień licencyjnych między konkurującymi ze sobą przedsiębiorstwami, które mają udziały w spółce joint venture lub między jednym z nich a spółką joint venture, jeżeli porozumienia licencyjne odnoszą się do działalności spółki joint venture;

3) porozumień, na podstawie których jedna ze stron udziela licencji dotyczącej korzystania z patentów i/lub licencji dotyczącej korzystania z know-how drugiej stronie, a w zamian druga strona, na mocy odrębnych porozumień lub za pośrednictwem przedsiębiorstw powiązanych, udziela pierwszej stronie patentu, znaku towarowego lub licencji na korzystanie z know-how albo praw wyłącznej sprzedaży, gdy strony są konkurentami w odniesieniu do produktów objętych tymi porozumieniami;

4) porozumień licencyjnych zawierających przepisy odnoszące się do praw własności intelektualnej innych niż patenty, które nie są pomocnicze;

5) porozumień zawartych jedynie do celów sprzedaży.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się jednak do:

1) porozumień, do których stosuje się ust. 1 pkt 2, na podstawie których przedsiębiorstwo dominujące udziela spółce joint venture licencji na korzystanie z patentu lub know-how pod warunkiem że produkty objęte licencją oraz inne towary i usługi uczestniczących w porozumieniu przedsiębiorstw, które uważane są przez użytkowników za zamienne lub substytucyjne ze względu na ich właściwości, cenę i zamierzone zastosowanie stanowią:

- w przypadku licencji ograniczonej do produkcji, nie więcej niż 20 %, oraz

- w przypadku licencji obejmującej produkcję i dystrybucję, nie więcej niż 10 %;

rynku produktów objętych licencją oraz wszystkich zamiennych lub substytucyjnych towarów i usług;

2) porozumień, do których stosuje się ust. 1 pkt 1 i do licencji wzajemnych w rozumieniu ust. 1 pkt 3 pod warunkiem że strony nie podlegają żadnym ograniczeniom terytorialnym na wspólnym rynku w odniesieniu do produkcji, użytkowania lub wprowadzania do obrotu produktów objętych licencją albo w odniesieniu do wykorzystywania technologii licencjonowanych lub objętych porozumieniem przedsiębiorstw w sprawie wymiany patentów lub licencji.

3. Niniejsze rozporządzenie nadal stosuje się w przypadku gdy w ciągu dwóch kolejnych lat budżetowych udziały w rynku określone w ust. 2 pkt 1 nie są przekroczone więcej niż o jedną dziesiątą; po przekroczeniu tego limitu rozporządzenie to stosuje się nadal przez okres sześciu miesięcy po zakończeniu roku, w którym limit został przekroczony.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie stosuje się również do:

1) porozumień, w których licencjodawca nie jest posiadaczem know-how ani uprawnionym z patentu, ale jest upoważniony przez posiadacza lub uprawnionego z patentu do udzielenia licencji;

2) przeniesienia know-how, patentów lub jednego i drugiego, jeżeli ryzyko związane z ich wykorzystywaniem pozostaje po stronie przenoszącego, w szczególności gdy kwota płatna w związku z przeniesieniem uzależniona jest od wysokości obrotu osiąganego przez nabywcę w odniesieniu do produktów wytworzonych przy wykorzystaniu know-how lub patentów, ilości tak wytworzonych produktów albo ilości operacji wykonanych przy wykorzystaniu know-how lub patentów;

3) porozumień licencyjnych, w których prawa lub zobowiązania licencjodawcy albo licencjobiorcy przejmowane są przez przedsiębiorstwa z nimi powiązane.

Artykuł 7

Komisja może wycofać przywilej korzystania ze stosowania niniejszego rozporządzenia na podstawie art. 7 rozporządzenia nr 19/65/EWG, jeżeli stwierdza w szczególnym przypadku, że porozumienie wyłączone niniejszym rozporządzeniem wywiera jednak pewne skutki, które są niezgodne z warunkami ustanowionymi w art. 85 ust. 3 Traktatu, w szczególności gdy:

1) skutkiem porozumienia jest uniemożliwienie, aby produkty objęte licencją były narażone na terytorium objętym licencją na skuteczną konkurencję ze strony identycznych towarów lub usług albo towarów i usług traktowanych przez użytkowników jako zamienne lub substytucyjne ze względu na ich właściwości, cenę i zamierzone zastosowanie, co może w szczególności nastąpić, gdy udział licencjobiorcy w rynku przekracza 40 %;

2) bez uszczerbku dla art. 1 ust. 1 pkt 6, licencjobiorca odmawia, bez żadnej obiektywnie uzasadnionej przyczyny, realizacji niewywołanych przez siebie zamówień użytkowników lub odsprzedawców na terytorium innych licencjobiorców;

3) strony:

a) bez żadnej obiektywnie uzasadnionej przyczyny odmawiają realizacji zamówień użytkowników lub odsprzedawców na swoich odpowiednich terytoriach, którzy wprowadziliby produkty do obrotu na innych terytoriach na wspólnym rynku; lub

b) utrudniają użytkownikom lub odsprzedawcom uzyskanie produktów od innych odsprzedawców na wspólnym rynku, w szczególności, gdy wykorzystują prawa własności intelektualnej lub podejmują środki w celu uniemożliwienia odsprzedawcom lub użytkownikom uzyskanie z zewnątrz albo wprowadzenie do obrotu na terytorium objętym licencją produktów, które zostały legalnie wprowadzone do obrotu na wspólnym rynku przez licencjodawcę albo za jego zgodą;

4) w chwili udzielenia licencji strony były konkurującymi ze sobą producentami i zobowiązania licencjobiorcy do produkowania minimalnych ilości lub do dołożenia najlepszych starań, jak określono odpowiednio w art. 2 ust. 1 pkt 9 i 17, powodują w efekcie uniemożliwienie licencjobiorcy korzystania z konkurencyjnych technologii.

Artykuł 8

1. Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) wnioski o udzielenie patentu;

b) wzory użytkowe;

c) wnioski o rejestrację wzorów użytkowych;

d) topografie produktów półprzewodnikowych;

e) certificates d'utilité oraz certificates d'addition zgodnie z prawem francuskim;

f) wnioski o certificates d'utilité oraz certificates d'addition zgodnie z prawem francuskim;

g) świadectwa ochrony dodatkowej dla produktów leczniczych lub innych produktów, w przypadku których takie świadectwa ochrony dodatkowej mogą być uzyskane;

h) świadectwa hodowców roślin,

uważane są za patenty.

2. Niniejsze rozporządzenie stosuje się również do porozumień dotyczących korzystania z wynalazku, jeżeli wniosek w rozumieniu ust. 1 składany jest w odniesieniu do wynalazku na terytorium objętym licencją po dacie wejścia w życie porozumienia, ale w ramach terminów określonych przez prawo krajowe lub mającą zastosowanie konwencję międzynarodową.

3. Niniejsze rozporządzenie stosuje się ponadto do czystych porozumień licencyjnych dotyczących korzystania z patentów lub know-how albo do porozumień mieszanych, których początkowy okres ważności został automatycznie przedłużony poprzez włączenie nowych udoskonaleń, objętych lub nieobjętych patentem, zgłoszonych przez licencjodawcę pod warunkiem że licencjobiorca ma prawo odmówić takich udoskonaleń albo każda ze stron ma prawo do wypowiedzenia porozumienia z wygaśnięciem pierwotnego terminu oraz co najmniej co trzy lata po tym terminie.

Artykuł 9

1. Informacje uzyskane na podstawie art. 4 wykorzystywane są tylko do celów niniejszego rozporządzenia.

2. Komisja i władze Państw Członkowskich, ich urzędnicy i inni pracownicy nie ujawniają uzyskanych przez nich na mocy niniejszego rozporządzenia informacji o charakterze objętym zobowiązaniem do zachowania tajemnicy zawodowej.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie stanowią przeszkody dla publikowania przeglądów lub zestawień, które nie zawierają informacji dotyczących poszczególnych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw.

Artykuł 10

Do celów niniejszego rozporządzenia:

1) "know-how" oznacza zbiór technicznych informacji, które są niejawne, istotne i zidentyfikowane we właściwy sposób;

2) "niejawne" oznacza, że pakiet know-how jako taki lub w ściśle określonej konfiguracji nie jest powszechnie znany lub łatwo dostępny, tak że część jego wartości polega na wyprzedzeniu, które licencjobiorca uzyskuje gdy zostaje mu ono udostępnione; określenie to nie jest ograniczone do wąskiego sensu, że każdy poszczególny składnik know-how powinien być całkowicie nieznany lub niedostępny poza firmą licencjodawcy;

3) "istotne" oznacza, że know-how zawiera informacje, które muszą być użyteczne, tzn., iż można oczekiwać, że z datą zawarcia porozumienia będą w stanie poprawić pozycję konkurencyjną licencjobiorcy, na przykład pomagając mu wejść na nowy rynek lub zapewniając mu przewagę w konkurencji z innymi producentami lub dostawcami usług, którzy nie mają dostępu do niejawnego licencjonowanego niejawnego know-how lub innego porównywalnego, niejawnego know-how;

4) "zidentyfikowane" oznacza, że know-how jest opisane lub zarejestrowane w taki sposób, aby można było sprawdzić, czy spełnia ono kryteria niejawności i istotności i zapewnić, że licencjobiorca nie jest nadmiernie ograniczony w wykorzystywaniu swojej własnej technologii, aby dokonać identyfikacji know-how może być ono bądź opisane w porozumieniu licencyjnym, bądź w odrębnym dokumencie lub zarejestrowane w jakiejkolwiek innej właściwej formie, najpóźniej w chwili przekazywania know-how lub wkrótce potem pod warunkiem że odrębny dokument lub inny rejestr mogą być w razie potrzeby udostępnione;

5) "niezbędne patenty" oznacza patenty, w przypadku których licencja objęta patentem jest konieczna dla wprowadzenia licencjonowanej technologii w takim stopniu, że z braku takiej licencji wykorzystanie licencjonowanej technologii nie byłoby możliwe lub możliwe byłoby w mniejszym stopniu lub na trudniejszych i bardziej kosztownych warunkach. Takie patenty muszą zatem leżeć w sferze zainteresowania licencjobiorcy ze względów technicznych, prawnych lub gospodarczych;

6) "porozumienie licencyjne" oznacza czyste porozumienia dotyczące licencji na korzystanie z patentów i czyste porozumienia dotyczące licencji na korzystanie z know-how, jak również mieszane porozumienia dotyczące licencji na korzystanie z patentów i know-how;

7) "licencjonowana technologia" oznacza początkowe know-how dotyczące produkcji lub niezbędne patenty dotyczące produktu i procesu produkcyjnego, lub jedno i drugie, istniejące w czasie zawarcia pierwszego porozumienia licencyjnego oraz dokonane później udoskonalenia w know-how lub patentach, niezależnie od tego w jakim zakresie są wykorzystywane przez strony lub przez innych licencjobiorców;

8) "produktami objętymi licencją" są towary lub usługi, których wytworzenie lub świadczenie wymaga wykorzystywania licencjonowanej technologii;

9) "udział licencjobiorcy w rynku" oznacza proporcję, jaką produkty objęte licencją i inne towary i usługi dostarczane przez licencjodawcę, uznawane przez użytkowników za zamienne lub substytucyjne w stosunku do produktów objętych licencją ze względu na ich właściwości, cenę i zamierzone zastosowanie, stanowią na rynku produktów objętych licencją i wszystkich innych zamiennych lub substytucyjnych towarów i usług na wspólnym rynku lub na znaczącej jego części;

10) "wykorzystywanie" odnosi się do każdego użytkowania licencjonowanej technologii, w szczególności w produkcji, aktywnej lub pasywnej sprzedaży na danym terytorium, nawet jeśli nie wiąże się to z produkcją na tym terytorium, lub do leasingowania produktów objętych licencją;

11) "terytorium objętym licencją" jest terytorium obejmujące całość lub przynajmniej część wspólnego rynku, na którym licencjobiorca uprawniony jest wykorzystywania licencjonowanej technologii;

12) "terytorium licencjodawcy" oznacza terytoria, na których licencjodawca nie udzielił żadnej licencji na korzystanie z patentów i/lub know-how objętych porozumieniem licencyjnym;

13) "patenty równoległe" oznaczają patenty, które niezależnie od rozbieżności, występujących z braku ujednolicenia przepisów krajowych dotyczących praw własności przemysłowej, chronią ten sam wynalazek w różnych Państwach Członkowskich;

14) "przedsiębiorstwa powiązane" oznacza:

a) przedsiębiorstwa, w których strona porozumienia, bezpośrednio lub pośrednio:

- posiada więcej niż połowę kapitału lub aktywów przedsiębiorstwa, lub

- posiada uprawnienia do korzystania z ponad połowy głosów, lub

- posiada uprawnienia do mianowania ponad połowy członków Rady nadzorczej, zarządu lub organów prawnie reprezentujących przedsiębiorstwo, lub

- posiada prawo zarządzania działalnością przedsiębiorstwa;

b) przedsiębiorstwa, które bezpośrednio lub pośrednio mają w lub w stosunku do strony porozumienia uprawnienia wymienione w lit. a);

c) przedsiębiorstwa, w których przedsiębiorstwo określone w lit. b) posiada, bezpośrednio lub pośrednio, uprawnienia wymienione w lit. a);

d) przedsiębiorstwa, w których strony porozumienia albo przedsiębiorstwa powiązane z nimi wspólnie posiadają uprawnienia wymienione w lit. a); takie wspólnie kontrolowane przedsiębiorstwa uznawane są za powiązane z każdą ze stron porozumienia;

15) "dodatkowymi przepisami" są przepisy odnoszące się do korzystania z praw własności intelektualnej innych niż patenty, które nie zawierają innych zobowiązań ograniczających konkurencję niż te, które dołączone są także do licencjonowanych know-how lub patentów i podlegają wyłączeniu na podstawie niniejszego rozporządzenia;

16) "zobowiązanie" oznacza zarówno zobowiązania umowne jak i uzgodnioną praktykę;

17) "producenci konkurujący ze sobą" lub "producenci konkurencyjnych produktów" oznaczają producentów, którzy sprzedają produkty, które ze względu na ich właściwości, cenę i zamierzone zastosowanie uznawane są przez użytkowników za zamienne lub substytucyjne w stosunku do produktów objętych licencją.

Artykuł 11

1. Rozporządzenie (EWG) nr 556/89 traci moc z dniem 1 kwietnia 1996 r.

2. Rozporządzenie(EWG) nr 2349/84 stosuje się nadal do dnia 31 marca 1996 r.

3. Zakaz w art. 85 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do porozumień pozostających w mocy w dniu 31 marca 1996 r., które spełniają wymogi wyłączenia przewidziane w rozporządzeniu (EWG) nr 2349/84 lub w rozporządzeniu (EWG) nr 556/89.

Artykuł 12

1. Komisja podejmuje regularną ocenę stosowania niniejszego rozporządzenia, w szczególności procedury sprzeciwu przewidzianej w art. 4.

2. Komisja opracowuje sprawozdanie z funkcjonowania niniejszego rozporządzenia przed końcem czwartego roku następującego po jego wejściu w życie i na tej podstawie ocenia, czy pożądane jest wprowadzenie dostosowań w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 13

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 1996 r.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 31 marca 2006 r.

Artykuł 11 ust. 2 niniejszego rozporządzenia wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1996 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 31 stycznia 1996 r.

W imieniu Komisji

Karel VAN MIERT

Członek Komisji

[1] Dz.U. 36 z 6.3.1965, str. 533/65.

[2] Dz.U. C 178 z 30.6.1994, str. 3.

[3] Dz U. L 219 z 16.8.1984, str. 15.

[4] Dz U. L 214 z 8.9.1995, str. 6.

[5] Dz.U. L 61 z 4.3.1989, str. 1.

[6] Konwencja o patencie europejskim dla Wspólnego Rynku (Wspólnotowa Konwencja Patentowa) z dnia 15 grudnia 1975 r., Dz.U. L 17 z 26.1.1976, str. 1.

[7] Konwencja o udzielaniu patentów europejskich (Europejska Konwencja Patentowa) z dnia 5 października 1973 r.

[8] Dz.U. L 377 z 31.12.1994, str. 28.

[9] Dz.U. 13 z 21.2.1962, str. 204/62.