31981R0139

Rozporządzenie Komisji (EWG) NR 139/81

z dnia 16 stycznia 1981 r.

określające warunki objęcia niektórych rodzajów mrożonej wołowiny i cielęciny podpozycją 02.01 A II b) 4 bb) 22 Wspólnej Taryfy Celnej

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 805/68 z dnia 27 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny [1], ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia Grecji [2], w szczególności jego art. 11 ust. 5,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozporządzenie Komisji (EWG) nr 162/74 [3], ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2014/75 [4], określa warunki objęcia niektórych rodzajów mrożonej wołowiny i cielęciny podpozycją 02.01 A II a) 2 dd) 22 bbb) Wspólnej Taryfy Celnej; od czasu przyjęcia tego rozporządzenia Wspólna Taryfa Celna została zmieniona; w celu przejrzystości należy dostosować przepisy rozporządzenia (EWG) nr 162/74;

rozwój handlu wołowiną i cielęciną między Wspólnotą a państwami trzecimi doprowadził do opracowania nowych form świadectw w celu poprawy efektywności tego handlu; wydaje się właściwe, aby świadectwa autentyczności przewidziane w rozporządzeniu (EWG) nr 162/74 zostały dostosowane do świadectw dla pozostałych produktów w sektorze wołowiny i cielęciny;

produkty objęte podpozycją 02.01 A II b) 4 bb) 22 Wspólnej Taryfy Celnej zostały określone w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 586/77 [5], ostatnio zmienionym rozporządzeniem (EWG) nr 882/79 [6];

przepisy niniejszego rozporządzenia nie naruszają przepisów prawa wspólnotowego przyjętego w odniesieniu do prawodawstwa w dziedzinie weterynarii oraz prawodawstwa w dziedzinie środków spożywczych, w celu ochrony zdrowia ludzi i zwierząt oraz zapobiegania fałszerstwom i nadużyciom finansowym;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Objęcie mięsa mrożonego z państw trzecich podpozycją 02.01 A II b) 4 bb) 22 Wspólnej Taryfy Celnej (rozbratel, karkówka, łopatka i mostek) wymaga wystawienia świadectwa autentyczności spełniającego wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł 2

1. Świadectwo autentyczności jest wydawane na formularzu, którego wzór jest zamieszczony w załączniku I.

Wymiary tego formularza wynoszą około 210 x 297 mm. Stosuje się biały papier o gramaturze przynajmniej 40 gramów na metr kwadratowy.

2. Formularze są drukowane i wypełniane w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Formularze mogą być także drukowane i wypełniane w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych kraju wywozu.

3. Formularze wypełnia się pismem maszynowym lub odręcznie. W tym ostatnim przypadku stosuje się atrament i litery drukowane.

4. Każde świadectwo autentyczności oznaczone jest odrębnym numerem seryjnym, nadawanym przez agencję wydającą świadectwo, określoną w art. 4.

Artykuł 3

Świadectwo przedkłada się, w załączeniu do odpowiedniego produktu, organom celnym przywożącego Państwa Członkowskiego w okresie trzech miesięcy od dnia wydania świadectwa.

Artykuł 4

1. Świadectwo autentyczności jest ważne tylko wówczas, gdy jest należycie wypełnione i potwierdzone, zgodnie z instrukcją określoną w załączniku I, przez agencję wydającą świadectwo, znajdującą się w wykazie zawartym w załączniku II.

2. Świadectwo autentyczności uważa się za należycie potwierdzone, jeśli określa miejsce i datę wystawienia oraz posiada pieczęć agencji wydającej świadectwo i podpis osoby lub osób upoważnionych do podpisywania świadectw.

Pieczęć może zostać zastąpiona znakiem drukowanym.

Artykuł 5

1. Agencja wydająca świadectwo, znajdująca się w wykazie zawartym w załączniku II, musi:

a) być uznana jako agencja wydająca świadectwo przez kraj wywozu;

b) przeprowadzać weryfikację danych szczegółowych znajdujących się na świadectwie autentyczności;

c) dostarczać na żądanie Komisji i Państw Członkowskich informacje umożliwiające ocenę danych szczegółowych znajdujących się na świadectwach autentyczności.

2. Wykaz jest korygowany, jeśli warunek określony w ust. 1 lit. a) przestaje być spełniany lub jeśli agencja wydająca świadectwo nie spełnia jednego ze spoczywających na niej zobowiązań.

Artykuł 6

Rozporządzenie (EWG) nr 162/74 traci moc.

Jednakże świadectwa wystawione zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 162/74 pozostają ważne do dnia 30 czerwca 1981 r.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 stycznia 1981 r.

W imieniu Komisji

Gaston Thorn

Przewodniczący

[1] Dz.U. L 148 z 28.6.1968, str. 24.

[2] Dz.U. L 291 z 19.11.1979, str. 17.

[3] Dz.U. L 19 z 23.1.1974, str. 10.

[4] Dz.U. L 204 z 2.8.1975, str. 14.

[5] Dz.U. L 75 z 23.3.1977, str. 10.

[6] Dz.U. L 111 z 4.5.1979, str. 14.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK I

+++++ TIFF +++++

Definicje

Stosuje się następujące definicje:

1. Rozbratel, karkówka i łopatka

grzbietowa część ćwierćtuszy przedniej obejmująca górną część łopatki, cięta z ćwierćtuszy na szerokość minimum czterech żeber i maksimum dziesięciu żeber wzdłuż linii prostej przechodzącej przez punkt, w którym pierwsze żebro łączy się z pierwszym segmentem mostkowym, do punktu położenia przepony na dziesiątym żebrze;

2. Mostek

dolna część ćwierćtuszy przedniej obejmująca zakończenie części piersiowej i tylną część mostka.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK II

Wykaz agencji w krajach wywozu upoważnionych do wydawania świadectw autentyczności

Państwo trzecie | Agencja wydająca świadectwo |

Nazwa | Adres |

Argentyna | Junta Nacional de Carnes | San Martin 459, Buenos Aires |

Australia | Australian Meat Board and Livestock Corporation | Aetna Life Tower, Hyde Park Square, Sydney 2000 |

Botswana | Department of Agriculture | Senior Veterinary Officer, Ministry for Agriculture, Private Bag 12, Lobatse |

Nowa Zelandia | New Zealand Meat Producers Board | Massey House, Lambton Quay, Wellington |

Suazi | Ministry of Agriculture | PO Box 162, Mbabane |

Urugwaj | Instituto Nacional de Carnes (INAC) | Rincon 459, Montevideo |

Republika Południowej Afryki | South African Livestock and Meat Industries Control Board | Hamilton and Vermuelen Streets, Pretoria |

--------------------------------------------------