Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Plan zalesiania i późniejszy plan urządzenia lasu lub równoważny dokument

1.1.  Obszar, na którym prowadzona jest działalność, objęty jest planem zalesiania co najmniej pięcioletnim lub trwającym przez minimalny okres przewidziany w prawie krajowym, opracowanym przed rozpoczęciem działalności i stale aktualizowanym, aż do momentu, w którym obszar ten będzie odpowiadał definicji lasu określonej w prawie krajowym lub, jeżeli nie jest ona dostępna, definicji lasu ustanowionej przez FAO.

Plan zalesiania zawiera wszystkie wymagane w prawie krajowym elementy dotyczące oceny oddziaływania zalesiania na środowisko.

1.2.  Najlepiej w ramach planu zalesiania lub, w przypadku braku informacji, w jakimkolwiek innym dokumencie, przedstawia się szczegółowe informacje dotyczące takich kwestii, jak:

a)  opis obszaru zgodnie z zapisem w rejestrze gruntów;

b)  przygotowanie gruntu oraz wpływ tego przygotowania na istniejące zasoby węgla, w tym na glebę i biomasę nadziemną, w celu ochrony terenów zasobnych w pierwiastek węgla (1);

c)  cele urządzenia lasu z uwzględnieniem najważniejszych ograniczeń;

d)  planowane ogólne strategie i działania służące osiągnięciu celów urządzenia lasu, w tym przewidywane operacje na przestrzeni całego cyklu życia lasu;

e)  określenie kontekstu siedlisk leśnych, w tym głównych istniejących i planowanych gatunków drzew leśnych, a także ich zasięgu i rozmieszczenia;

f)  obręby, drogi, prawa drogi i inne publiczne drogi dostępu, cechy fizyczne, w tym drogi wodne, obszary podlegające ograniczeniom prawnym i innym;

g)  środki wprowadzone w celu ustanowienia i utrzymania dobrego stanu ekosystemów lasu;

h)  uwzględnienie kwestii społecznych (w tym zachowanie krajobrazu, konsultacje z zainteresowanymi stronami zgodnie z warunkami określonymi w prawie krajowym);

i)  ocena zagrożeń związanych z lasem, takich jak pożary lasu, ataki szkodników lub ogniska choroby, w celu zapobiegania zagrożeniom i ich ograniczania, a także w celu kontrolowania zagrożeń i środków wprowadzanych w celu zapewnienia ochrony przed ryzykiem resztkowym i adaptacji do niego;

j)  ocena wpływu na bezpieczeństwo żywnościowe;

k)  wszystkie kryteria dotyczące nieczynienia poważnych szkód odnoszące się do zalesiania.

1.3.  Jeżeli obszar staje się lasem, po planie zalesiania przyjmowany jest plan urządzenia lasu lub równoważny dokument określony w prawie krajowym lub – w przypadku, gdy w prawie krajowym nie zdefiniowano planu urządzenia lasu ani równoważnego dokumentu – zgodnie z opracowaną przez FAO definicją „obszaru leśnego z długoterminowym planem urządzenia lasu” (2). Plan urządzenia lasu lub równoważny dokument obejmuje okres co najmniej 10 lat i jest stale uaktualniany.

1.4.  Przedstawia się informacje dotyczące następujących kwestii, które nie są jeszcze udokumentowane w planie urządzenia lasu lub w równoważnym systemie:

a)  cele urządzenia lasu z uwzględnieniem najważniejszych ograniczeń (3);

b)  planowane ogólne strategie i działania służące osiągnięciu celów urządzenia lasu, w tym przewidywane operacje na przestrzeni całego cyklu życia lasu;

c)  określenie kontekstu siedlisk leśnych, w tym głównych istniejących i planowanych gatunków drzew leśnych, a także ich zasięgu i rozmieszczenia;

d)  określenie obszaru zgodnie z zapisem w rejestrze gruntów;

e)  obręby, drogi, prawa drogi i inne publiczne drogi dostępu, cechy fizyczne, w tym drogi wodne, obszary podlegające ograniczeniom prawnym i innym;

f)  środki wprowadzone w celu utrzymania dobrego stanu ekosystemów lasu;

g)  uwzględnienie kwestii społecznych (w tym zachowanie krajobrazu, konsultacje z zainteresowanymi stronami zgodnie z warunkami określonymi w prawie krajowym);

h)  ocena zagrożeń związanych z lasem, takich jak pożary lasu, ataki szkodników lub ogniska choroby, w celu zapobiegania zagrożeniom i ich ograniczania, a także w celu kontrolowania zagrożeń i środków wprowadzanych w celu zapewnienia ochrony przed ryzykiem resztkowym i adaptacji do niego;

i)  wszystkie kryteria dotyczące nieczynienia poważnych szkód odnoszące się do gospodarki leśnej.

1.5.  W ramach działalności stosuje się najlepsze praktyki z zakresu zalesiania określone w prawie krajowym lub – jeżeli w prawie krajowym nie określono takich najlepszych praktyk – działalność spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  działalność jest zgodna z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) nr 807/2014 (4);

b)  działalność jest zgodna z „Ogólnoeuropejskimi wytycznymi dotyczącymi zalesiania i ponownego zalesiania ze szczególnym naciskiem na przepisy UNFCCC” (5).

1.6.  Działalność nie obejmuje degradacji terenów zasobnych w pierwiastek węgla (6).

1.7.  Wdrożony system zarządzania związany z działalnością jest zgodny z obowiązkiem zachowania należytej staranności oraz wymogami dotyczącymi zgodności z prawem określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 995/2010 (7).

1.8.  W planie zalesiania i w późniejszym planie urządzenia lasu lub równoważnym dokumencie przewiduje się monitorowanie, które zapewnia poprawność informacji zawartych w planie, w szczególności jeżeli chodzi o dane dotyczące danego obszaru.

2.  Analiza korzyści dla klimatu

2.1.  W przypadku obszarów, które spełniają wymogi na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania, w celu zapewnienia utrzymania poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienia, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001, działanie spełnia poniższe kryteria:

a)  analiza korzyści dla klimatu wykazuje, że bilans netto emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wygenerowanych przez działalność w okresie 30 lat od rozpoczęcia działalności jest niższy niż poziom bazowy, odpowiadający bilansowi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w okresie 30 lat, począwszy od rozpoczęcia działalności, powiązanemu ze zwykłymi praktykami, które miałyby miejsce na danym obszarze w przypadku braku działalności,

b)  uznaje się, że wykazano długoterminowe korzyści dla klimatu, jeżeli przedstawiony zostanie dowód zgodności z art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001.

2.2.  W przypadku obszarów, które nie spełniają wymogów na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania, w celu zapewnienia utrzymania poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienia, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001, działanie spełnia poniższe kryteria:

a)  analiza korzyści dla klimatu wykazuje, że bilans netto emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wygenerowanych przez działalność w okresie 30 lat od rozpoczęcia działalności jest niższy niż poziom bazowy, odpowiadający bilansowi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w okresie 30 lat, począwszy od rozpoczęcia działalności, powiązanemu z zwykłymi praktykami, które miałyby miejsce na danym obszarze w przypadku braku działalności.

b)  przewidywany długoterminowy średni bilans netto emisji gazów cieplarnianych pochodzących z działalności jest niższy niż długoterminowy średni bilans emisji gazów cieplarnianych przewidywany dla poziomu bazowego, o którym mowa w pkt 2.2, gdzie termin „długoterminowy” odpowiada dłuższemu okresowi trwania: od 100 lat po długość całego cyklu życia lasu.

2.3.  Obliczenia korzyści dla klimatu spełniają wszystkie poniższe kryteria:

a)  analiza jest zgodna z wytycznymi z 2019 r. aktualizującymi wytyczne IPCC z 2006 r. w sprawie krajowych bilansów emisji gazów cieplarnianych (8). Analiza korzyści dla klimatu opiera się na przejrzystych, dokładnych, spójnych, kompletnych i porównywalnych informacjach, obejmuje wszystkie rezerwuary węgla, na które działalność ma wpływ, w tym biomasę nadziemną, biomasę podziemną, drewno posuszowe, ściółkę i glebę, opiera się na najbardziej konserwatywnych założeniach dotyczących obliczeń i uwzględnia odpowiednie kwestie dotyczące ryzyka związanego z nietrwałym i odwracalnym charakterem sekwestracji dwutlenku węgla, ryzyka przesycenia oraz ryzyka wycieku.

b)  Możliwe są następujące dotychczasowe praktyki, w tym praktyki pozyskiwania:

(i)  praktyki zarządzania udokumentowane w najnowszej wersji planu urządzenia lasu lub równoważnym dokumencie przed rozpoczęciem działalności, jeżeli istnieją;

(ii)  zwykłe praktyki stosowane ostatnio przed rozpoczęciem działalności;

(iii)  praktyki odpowiadające systemowi zarządzania zapewniającemu długoterminowe utrzymanie poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienie, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001;

c)  szczegółowość analizy jest proporcjonalna do wielkości danego obszaru oraz stosowane są wartości specyficzne dla danego obszaru;

d)  emisje i pochłanianie, które mogą wynikać ze zjawisk katastrofalnych, takich jak ataki szkodników i ogniska choroby, pożary lasu, wiatr, szkody spowodowane przez burze, które wpływają na dany obszar i są przyczyną gorszych wyników, nie prowadzą do niezgodności z rozporządzeniem (UE) 2020/852, pod warunkiem że analiza korzyści dla klimatu jest zgodna z wytycznymi z 2019 r. aktualizującymi wytyczne IPCC z 2006 r. w sprawie krajowych bilansów emisji gazów cieplarnianych dotyczącymi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wynikających ze zjawisk katastrofalnych.

2.4.  Gospodarstwa leśne o powierzchni poniżej 13 ha nie muszą przeprowadzać analizy korzyści dla klimatu.

3.  Gwarancja trwałości

3.1.  Zgodnie z prawem krajowym obszar, na którym prowadzona jest działalność, ma zagwarantowany status lasu na podstawie jednego z następujących środków:

a)  obszar ten jest sklasyfikowany jako stały obszar leśny zgodnie z definicją FAO (9);

b)  obszar ten jest sklasyfikowany jako obszar chroniony;

c)  obszar ten objęty jest gwarancją prawną lub umowną zapewniającą, że pozostanie on lasem.

3.2.  Zgodnie z prawem krajowym podmiot prowadzący działalność zobowiązuje się, że przyszłe aktualizacje planu zalesiania oraz późniejszego planu urządzenia lasu lub równoważnego dokumentu, również poza ramami działalności, która jest finansowana, będą nadal służyły przynoszeniu korzyści dla klimatu, jak określono w pkt 2. Ponadto podmiot prowadzący działalność zobowiązuje się do zrekompensowania wszelkiego zmniejszenia korzyści dla klimatu ustalonej zgodnie z pkt 2 równoważną korzyścią dla klimatu wynikającą z prowadzenia działalności, która odpowiada jednemu z rodzajów działalności leśnej określonych w niniejszym rozporządzeniu.

4.  Audyt

W ciągu dwóch lat od rozpoczęcia działalności, a następnie co 10 lat, zgodność działalności z kryteriami dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i kryteriami dotyczącymi nieczynienia poważnych szkód jest weryfikowana przez jeden z poniższych podmiotów:

a)  odpowiednie właściwe organy krajowe;

b)  niezależną zewnętrzną jednostkę certyfikującą na wniosek organów krajowych lub podmiotu prowadzącego daną działalność.

W celu ograniczenia kosztów audyty można przeprowadzać wraz z certyfikacją lasów, certyfikacją klimatyczną lub innym audytem.

Niezależna zewnętrzna jednostka certyfikująca nie może mieć żadnego konfliktu interesów w stosunku do właściciela lub podmiotu finansującego ani nie może być zaangażowana w rozwój ani prowadzenie działalności.

5.  Ocena grupy

Zgodność z kryteriami dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i kryteriami dotyczącymi nieczynienia poważnych szkód może być weryfikowana:

a)  na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania (10) zgodnego z definicją w art. 2 pkt 30 dyrektywy (UE) 2018/2001;

b)  na poziomie grupy gospodarstw wystarczająco jednolitych, aby można było ocenić ryzyko związane z cechami zrównoważonego charakteru działalności leśnej, pod warunkiem że wszystkie te gospodarstwa są trwale powiązane między sobą i uczestniczą w działalności, a grupa tych gospodarstw pozostaje taka sama w odniesieniu do wszystkich późniejszych audytów.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

Szczegółowe informacje, o których mowa w pkt 1.2. lit. k) obejmuje przepisy w celu zapewnienia zgodności z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Ogranicza się stosowanie pestycydów i preferuje się alternatywne podejścia lub techniki, które mogą obejmować niechemiczne alternatywy dla pestycydów, zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE (11), z wyjątkiem przypadków, w których stosowanie pestycydów jest konieczne do celów kontroli ognisk agrofagów i chorób.

W ramach tej działalności minimalizuje się stosowanie nawozów i nie stosuje się obornika. Działalność jest zgodna z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1009 (12) lub przepisami krajowymi dotyczącymi nawozów lub polepszaczy gleby stosowanych w rolnictwie.

Podejmuje się dobrze udokumentowane i możliwe do zweryfikowania działania w celu uniknięcia stosowania substancji czynnych wymienionych w załączniku I część A rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1021 (13) (14), konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami (15), Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci (16), Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową (17), a także substancji czynnych wymienionych w klasyfikacji Ia („skrajnie niebezpieczne”) lub Ib („wysoce niebezpieczne”) w zalecanej przez WHO klasyfikacji pestycydów według zagrożeń (18). Działalność jest zgodna z odpowiednimi krajowymi przepisami dotyczącymi substancji czynnych.

Zapobiega się zanieczyszczaniu wody i gleby, a w przypadku wystąpienia zanieczyszczeń podejmuje się działania mające na celu ich oczyszczenie.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Na obszarach wyznaczonych przez właściwy organ krajowy do celów ochrony lub w siedliskach, które są chronione, działalność jest zgodna z celami wyznaczonymi dla tych obszarów w zakresie ochrony.

Nie przekształca się siedlisk szczególnie wrażliwych na utratę bioróżnorodności lub o wysokiej wartości przyrodniczej lub obszarów odłogowanych w celu odtworzenia takich siedlisk zgodnie z przepisami krajowymi.

Szczegółowe informacje, o których mowa w pkt 1.2. lit. k) (Plan zalesiania) i 1.4 lit. i) (Plan urządzenia lasu lub równoważny system), zawierają zapisy dotyczące utrzymania i ewentualnego zwiększenia bioróżnorodności zgodnie z przepisami krajowymi i lokalnymi, uwzględniające m.in.:

a)  zapewnienie dobrego stanu ochrony siedlisk i gatunków, utrzymanie typowych gatunków siedliskowych;

b)  wyłączenie stosowania lub uwalniania inwazyjnych gatunków obcych;

c)  wyłączenie stosowania gatunków obcych, chyba że można wykazać:

(i)  że stosowanie leśnego materiału rozmnożeniowego prowadzi do uzyskania korzystnych i odpowiednich warunków ekosystemu (takich jak klimat, kryteria glebowe, strefy wegetacyjne, odporność lasu na pożary);

(ii)  że gatunki rodzime występujące obecnie w danym miejscu nie są już dostosowane do przewidywanych warunków klimatycznych oraz glebowych i hydrologicznych;

d)  zapewnienie utrzymania i poprawy fizycznej, chemicznej i biologicznej jakości gleby;

e)  wspieranie praktyk przyjaznych bioróżnorodności, które sprzyjają naturalnym procesom rozwoju lasów;

f)  wyłączenie przekształcania ekosystemów o dużej bioróżnorodności w ekosystemy o mniejszej bioróżnorodności;

g)  zapewnienie różnorodności powiązanych siedlisk i gatunków związanych z danym lasem;

h)  zapewnienie różnorodności struktury drzewostanu oraz utrzymanie lub wzmocnienie dojrzałego drzewostanu i drewna posuszowego.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Plan urządzenia lasu lub równoważny dokument

1.1.  Działalność jest prowadzona na obszarze objętym planem urządzenia lasu lub równoważnym dokumentem określonym w prawie krajowym lub – w przypadku, gdy w prawie krajowym nie zdefiniowano planu urządzenia lasu ani równoważnego instrumentu – zgodnie z opracowaną przez FAO definicją „obszaru leśnego z długoterminowym planem urządzenia lasu” (1).

Plan urządzenia lasu lub równoważny dokument obejmuje okres co najmniej 10 lat i jest stale uaktualniany.

1.2.  Przedstawia się informacje dotyczące następujących kwestii, które nie są jeszcze udokumentowane w planie urządzenia lasu lub w równoważnym systemie:

a)  cele urządzenia lasu z uwzględnieniem najważniejszych ograniczeń (2);

b)  planowane ogólne strategie i działania służące osiągnięciu celów urządzenia lasu, w tym przewidywane operacje na przestrzeni całego cyklu życia lasu;

c)  określenie kontekstu siedlisk leśnych, w tym głównych istniejących i planowanych gatunków drzew leśnych, a także ich zasięgu i rozmieszczenia;

d)  określenie obszaru zgodnie z zapisem w rejestrze gruntów;

e)  obręby, drogi, prawa drogi i inne publiczne drogi dostępu, cechy fizyczne, w tym drogi wodne, obszary podlegające ograniczeniom prawnym i innym;

f)  środki wprowadzone w celu utrzymania dobrego stanu ekosystemów lasu;

g)  uwzględnienie kwestii społecznych (w tym zachowanie krajobrazu, konsultacje z zainteresowanymi stronami zgodnie z warunkami określonymi w prawie krajowym);

h)  ocena zagrożeń związanych z lasem, takich jak pożary lasu, ataki szkodników lub ogniska choroby, w celu zapobiegania zagrożeniom i ich ograniczania, a także w celu kontrolowania zagrożeń i środków wprowadzanych w celu zapewnienia ochrony przed ryzykiem resztkowym i adaptacji do niego;

i)  wszystkie kryteria dotyczące nieczynienia poważnych szkód odnoszące się do gospodarki leśnej.

1.3.  Zrównoważony rozwój systemów gospodarki leśnej udokumentowany w planie, o którym mowa w pkt 1.1., zapewnia się poprzez wybranie najbardziej ambitnego z poniższych podejść:

a)  gospodarka leśna odpowiada obowiązującej krajowej definicji zrównoważonej gospodarki leśnej;

b)  gospodarka leśna jest zgodna z opracowaną przez Forest Europe (3) definicją zrównoważonej gospodarki leśnej i z ogólnoeuropejskimi wytycznymi na poziomie operacyjnym dotyczącymi zrównoważonej gospodarki leśnej (4);

c)  wdrożony system zarządzania spełnia kryteria zrównoważonego rozwoju lasów określone w art. 29 ust. 6 dyrektywy (UE) 2018/2001, a od dnia jej stosowania – z aktem wykonawczym ustanawiającym wytyczne operacyjne dotyczące energii z biomasy leśnej przyjęte na podstawie art. 29 ust. 8 tej dyrektywy.

1.4.  Działalność nie obejmuje degradacji terenów zasobnych w pierwiastek węgla (5).

1.5.  Wdrożony system zarządzania związany z działalnością jest zgodny z obowiązkiem zachowania należytej staranności oraz wymogami dotyczącymi zgodności z prawem określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 995/2010.

1.6.  W planie urządzenia lasu lub równoważnym dokumencie przewiduje się monitorowanie, które zapewnia poprawność informacji zawartych w planie, w szczególności jeżeli chodzi o dane dotyczące danego obszaru.

2.  Analiza korzyści dla klimatu

2.1.  W przypadku obszarów, które spełniają wymogi na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania, w celu zapewnienia utrzymania poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienia, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001, działanie spełnia poniższe kryteria:

a)  analiza korzyści dla klimatu wykazuje, że bilans netto emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wygenerowanych przez działalność w okresie 30 lat od rozpoczęcia działalności jest niższy niż poziom bazowy, odpowiadający bilansowi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w okresie 30 lat, począwszy od rozpoczęcia działalności, powiązanemu ze zwykłymi praktykami, które miałyby miejsce na danym obszarze w przypadku braku działalności,

b)  uznaje się, że wykazano długoterminowe korzyści dla klimatu, jeżeli przedstawiony zostanie dowód zgodności z art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001.

2.2.  W przypadku obszarów, które nie spełniają wymogów na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania, w celu zapewnienia utrzymania poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienia, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001, działanie spełnia poniższe kryteria:

a)  analiza korzyści dla klimatu wykazuje, że bilans netto emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wygenerowanych przez działalność w okresie 30 lat od rozpoczęcia działalności jest niższy niż poziom bazowy, odpowiadający bilansowi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w okresie 30 lat, począwszy od rozpoczęcia działalności, powiązanemu z zwykłymi praktykami, które miałyby miejsce na danym obszarze w przypadku braku działalności.

b)  przewidywany długoterminowy średni bilans netto emisji gazów cieplarnianych pochodzących z działalności jest niższy niż długoterminowy średni bilans emisji gazów cieplarnianych przewidywany dla poziomu bazowego, o którym mowa w pkt 2.2, gdzie termin „długoterminowy” odpowiada dłuższemu okresowi trwania: od 100 lat po długość całego cyklu życia lasu.

2.3.  Obliczenia korzyści dla klimatu spełniają wszystkie poniższe kryteria:

a)  analiza jest zgodna z wytycznymi z 2019 r. aktualizującymi wytyczne IPCC z 2006 r. w sprawie krajowych bilansów emisji gazów cieplarnianych (6). Analiza korzyści dla klimatu opiera się na przejrzystych, dokładnych, spójnych, kompletnych i porównywalnych informacjach, obejmuje wszystkie rezerwuary węgla, na które działalność ma wpływ, w tym biomasę nadziemną, biomasę podziemną, drewno posuszowe, ściółkę i glebę, opiera się na najbardziej konserwatywnych założeniach dotyczących obliczeń i uwzględnia odpowiednie kwestie dotyczące ryzyka związanego z nietrwałym i odwracalnym charakterem sekwestracji dwutlenku węgla, ryzyka przesycenia oraz ryzyka wycieku.

b)  zwykłe praktyki, w tym praktyki pozyskiwania, oznaczają jedną z poniższych pozycji:

(i)  praktyki zarządzania udokumentowane w najnowszej wersji planu urządzenia lasu lub równoważnym dokumencie przed rozpoczęciem działalności, jeżeli istnieją;

(ii)  zwykłe praktyki stosowane ostatnio przed rozpoczęciem działalności;

(iii)  praktyki odpowiadające systemowi zarządzania zapewniającemu długoterminowe utrzymanie poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienie, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001;

c)  szczegółowość analizy jest proporcjonalna do wielkości danego obszaru oraz stosowane są wartości specyficzne dla danego obszaru;

d)  emisje i pochłanianie, które mogą wynikać ze zjawisk katastrofalnych, takich jak ataki szkodników i ogniska choroby, pożary lasu, wiatr, szkody spowodowane przez burze, które wpływają na dany obszar i są przyczyną gorszych wyników, nie prowadzą do niezgodności z rozporządzeniem (UE) 2020/852, pod warunkiem że analiza korzyści dla klimatu jest zgodna z wytycznymi z 2019 r. aktualizującymi wytyczne IPCC z 2006 r. w sprawie krajowych bilansów emisji gazów cieplarnianych dotyczącymi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wynikających ze zjawisk katastrofalnych.

2.4.  Gospodarstwa leśne o powierzchni poniżej 13 ha nie muszą przeprowadzać analizy korzyści dla klimatu.

3.  Gwarancja trwałości

3.1.  Zgodnie z prawem krajowym obszar, na którym prowadzona jest działalność, ma zagwarantowany status lasu na podstawie jednego z następujących środków:

a)  obszar ten jest sklasyfikowany jako stały obszar leśny zgodnie z definicją FAO (7);

b)  obszar ten jest sklasyfikowany jako obszar chroniony;

c)  obszar ten objęty jest gwarancją prawną lub umowną zapewniającą, że pozostanie on lasem.

3.2.  Zgodnie z prawem krajowym podmiot prowadzący działalność zobowiązuje się, że przyszłe aktualizacje planu urządzenia lasu lub równoważnego dokumentu, również poza ramami działalności, która jest finansowana, będą nadal służyły przynoszeniu korzyści dla klimatu, jak określono w pkt 2. Ponadto podmiot prowadzący działalność zobowiązuje się do zrekompensowania wszelkiego zmniejszenia korzyści dla klimatu ustalonej zgodnie z pkt 2 równoważną korzyścią dla klimatu wynikającą z prowadzenia działalności, która odpowiada jednemu z rodzajów działalności leśnej określonych w niniejszym rozporządzeniu.

4.  Audyt

W ciągu dwóch lat od rozpoczęcia działalności, a następnie co 10 lat, zgodność działalności z kryteriami dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i kryteriami dotyczącymi nieczynienia poważnych szkód jest weryfikowana przez jeden z poniższych podmiotów:

a)  odpowiednie właściwe organy krajowe;

b)  niezależną zewnętrzną jednostkę certyfikującą na wniosek organów krajowych lub podmiotu prowadzącego daną działalność.

W celu ograniczenia kosztów audyty można przeprowadzać wraz z certyfikacją lasów, certyfikacją klimatyczną lub innym audytem.

Niezależna zewnętrzna jednostka certyfikująca nie może mieć żadnego konfliktu interesów w stosunku do właściciela lub podmiotu finansującego ani nie może być zaangażowana w rozwój ani prowadzenie działalności.

5.  Ocena grupy

Zgodność z kryteriami dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i kryteriami dotyczącymi nieczynienia poważnych szkód może być weryfikowana:

a)  na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania (8) zgodnego z definicją w art. 2 pkt 30 dyrektywy (UE) 2018/2001;

b)  na poziomie grupy gospodarstw wystarczająco jednolitych, aby można było ocenić ryzyko związane z cechami zrównoważonego charakteru działalności leśnej, pod warunkiem że wszystkie te gospodarstwa są trwale powiązane między sobą i uczestniczą w działalności, a grupa tych gospodarstw pozostaje taka sama w odniesieniu do wszystkich późniejszych audytów.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

Szczegółowe informacje, o których mowa w pkt 1.2. lit. i) obejmuje przepisy w celu zapewnienia zgodności z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Zmiana gospodarki leśnej spowodowana daną działalnością na obszarze objętym tą działalnością prawdopodobnie nie doprowadzi do znacznego ograniczenia zrównoważonych dostaw pierwotnej biomasy leśnej nadającej się do wytwarzania produktów drewnopochodnych o długoterminowym potencjale obiegu zamkniętego. Kryterium to można wykazać za pomocą analizy korzyści dla klimatu, o której mowa w pkt 2.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Ogranicza się stosowanie pestycydów i preferuje się alternatywne podejścia lub techniki, które mogą obejmować niechemiczne alternatywy dla pestycydów, zgodnie z dyrektywą 2009/128/WE, z wyjątkiem przypadków, w których stosowanie pestycydów jest konieczne do celów kontroli ognisk agrofagów i chorób.

W ramach tej działalności minimalizuje się stosowanie nawozów i nie stosuje się obornika. Działalność jest zgodna z rozporządzeniem (UE) 2019/1009 lub przepisami krajowymi dotyczącymi nawozów lub polepszaczy gleby stosowanych w rolnictwie.

Podejmuje się dobrze udokumentowane i możliwe do zweryfikowania działania w celu uniknięcia stosowania substancji czynnych wymienionych w załączniku I część A rozporządzenia (UE) 2019/1021 (9), konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami, Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci, Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, a także substancji czynnych wymienionych w klasyfikacji Ia („skrajnie niebezpieczne”) lub Ib („wysoce niebezpieczne”) w zalecanej przez WHO klasyfikacji pestycydów według zagrożeń. Działalność jest zgodna z odpowiednimi krajowymi przepisami dotyczącymi substancji czynnych.

Zapobiega się zanieczyszczaniu wody i gleby, a w przypadku wystąpienia zanieczyszczeń podejmuje się działania mające na celu ich oczyszczenie.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Na obszarach wyznaczonych przez właściwy organ krajowy do celów ochrony lub w siedliskach, które są chronione, działalność jest zgodna z celami wyznaczonymi dla tych obszarów w zakresie ochrony.

Nie przekształca się siedlisk szczególnie wrażliwych na utratę bioróżnorodności lub o wysokiej wartości przyrodniczej lub obszarów odłogowanych w celu odtworzenia takich siedlisk zgodnie z przepisami krajowymi.

Szczegółowe informacje, o których mowa w pkt 1.2. lit. i), zawierają zapisy dotyczące utrzymania i ewentualnego zwiększenia bioróżnorodności zgodnie z przepisami krajowymi i lokalnymi, uwzględniające m.in.:

a)  zapewnienie dobrego stanu ochrony siedlisk i gatunków, utrzymanie typowych gatunków siedliskowych;

b)  wyłączenie stosowania lub uwalniania inwazyjnych gatunków obcych;

c)  wyłączenie stosowania gatunków obcych, chyba że można wykazać:

(i)  że stosowanie leśnego materiału rozmnożeniowego prowadzi do uzyskania korzystnych i odpowiednich warunków ekosystemu (takich jak klimat, kryteria glebowe, strefy wegetacyjne, odporność lasu na pożary);

(ii)  że gatunki rodzime występujące obecnie w danym miejscu nie są już dostosowane do przewidywanych warunków klimatycznych oraz glebowych i hydrologicznych;

d)  zapewnienie utrzymania i poprawy fizycznej, chemicznej i biologicznej jakości gleby;

e)  wspieranie praktyk przyjaznych bioróżnorodności, które sprzyjają naturalnym procesom rozwoju lasów;

f)  wyłączenie przekształcania ekosystemów o dużej bioróżnorodności w ekosystemy o mniejszej bioróżnorodności;

g)  zapewnienie różnorodności powiązanych siedlisk i gatunków związanych z danym lasem;

h)  zapewnienie różnorodności struktury drzewostanu oraz utrzymanie lub wzmocnienie dojrzałego drzewostanu i drewna posuszowego.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Plan urządzenia lasu lub równoważny dokument

1.1.  Działalność jest prowadzona na obszarze objętym planem urządzenia lasu lub równoważnym dokumentem określonym w prawie krajowym lub – w przypadku, gdy w prawie krajowym nie zdefiniowano planu urządzenia lasu ani równoważnego instrumentu – zgodnie z opracowaną przez FAO definicją „obszaru leśnego z długoterminowym planem urządzenia lasu” (1).

Plan urządzenia lasu lub równoważny dokument obejmuje okres co najmniej 10 lat i jest stale uaktualniany.

1.2.  Przedstawia się informacje dotyczące następujących kwestii, które nie są jeszcze udokumentowane w planie urządzenia lasu lub w równoważnym systemie:

a)  cele urządzenia lasu z uwzględnieniem najważniejszych ograniczeń (2);

b)  planowane ogólne strategie i działania służące osiągnięciu celów urządzenia lasu, w tym przewidywane operacje na przestrzeni całego cyklu życia lasu;

c)  określenie kontekstu siedlisk leśnych, w tym głównych istniejących i planowanych gatunków drzew leśnych, a także ich zasięgu i rozmieszczenia;

d)  określenie obszaru zgodnie z zapisem w rejestrze gruntów;

e)  obręby, drogi, prawa drogi i inne publiczne drogi dostępu, cechy fizyczne, w tym drogi wodne, obszary podlegające ograniczeniom prawnym i innym;

f)  środki wprowadzone w celu utrzymania dobrego stanu ekosystemów lasu;

g)  uwzględnienie kwestii społecznych (w tym zachowanie krajobrazu, konsultacje z zainteresowanymi stronami zgodnie z warunkami określonymi w prawie krajowym);

h)  ocena zagrożeń związanych z lasem, takich jak pożary lasu, ataki szkodników lub ogniska choroby, w celu zapobiegania zagrożeniom i ich ograniczania, a także w celu kontrolowania zagrożeń i środków wprowadzanych w celu zapewnienia ochrony przed ryzykiem resztkowym i adaptacji do niego;

i)  wszystkie kryteria dotyczące nieczynienia poważnych szkód odnoszące się do gospodarki leśnej.

1.3.  Zrównoważony rozwój systemów gospodarki leśnej udokumentowany w planie, o którym mowa w pkt 1.1., zapewnia się poprzez wybranie najbardziej ambitnego z poniższych podejść:

a)  gospodarka leśna odpowiada obowiązującej krajowej definicji zrównoważonej gospodarki leśnej;

b)  gospodarka leśna jest zgodna z opracowaną przez Forest Europe (3) definicją zrównoważonej gospodarki leśnej i z ogólnoeuropejskimi wytycznymi na poziomie operacyjnym dotyczącymi zrównoważonej gospodarki leśnej (4);

c)  wdrożony system zarządzania wykazuje zgodność z kryteriami zrównoważonego rozwoju lasów określonymi w art. 29 ust. 6 dyrektywy (UE) 2018/2001, a od dnia jej stosowania – z aktem wykonawczym ustanawiającym wytyczne operacyjne dotyczące energii z biomasy leśnej przyjęte na podstawie art. 29 ust. 8 tej dyrektywy.

1.4.  Działalność nie obejmuje degradacji terenów zasobnych w pierwiastek węgla (5).

1.5.  Wdrożony system zarządzania związany z działalnością jest zgodny z obowiązkiem zachowania należytej staranności oraz wymogami dotyczącymi zgodności z prawem określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 995/2010.

1.6.  W planie urządzenia lasu lub równoważnym dokumencie przewiduje się monitorowanie, które zapewnia poprawność informacji zawartych w planie, w szczególności jeżeli chodzi o dane dotyczące danego obszaru.

2.  Analiza korzyści dla klimatu

2.1.  W przypadku obszarów, które spełniają wymogi na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania, w celu zapewnienia utrzymania poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienia, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001, działanie spełnia poniższe kryteria:

a)  analiza korzyści dla klimatu wykazuje, że bilans netto emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wygenerowanych przez działalność w okresie 30 lat od rozpoczęcia działalności jest niższy niż poziom bazowy, odpowiadający bilansowi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w okresie 30 lat, począwszy od rozpoczęcia działalności, powiązanemu ze zwykłymi praktykami, które miałyby miejsce na danym obszarze w przypadku braku działalności,

b)  uznaje się, że wykazano długoterminowe korzyści dla klimatu, jeżeli przedstawiony zostanie dowód zgodności z art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001.

2.2.  W przypadku obszarów, które nie spełniają wymogów na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania, w celu zapewnienia utrzymania poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienia, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001, działanie spełnia poniższe kryteria:

a)  analiza korzyści dla klimatu wykazuje, że bilans netto emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wygenerowanych przez działalność w okresie 30 lat od rozpoczęcia działalności jest niższy niż poziom bazowy, odpowiadający bilansowi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w okresie 30 lat, począwszy od rozpoczęcia działalności, powiązanemu z zwykłymi praktykami, które miałyby miejsce na danym obszarze w przypadku braku działalności.

b)  przewidywany długoterminowy średni bilans netto emisji gazów cieplarnianych pochodzących z działalności jest niższy niż długoterminowy średni bilans emisji gazów cieplarnianych przewidywany dla poziomu bazowego, o którym mowa w pkt 2.2, gdzie termin „długoterminowy” odpowiada dłuższemu okresowi trwania: od 100 lat po długość całego cyklu życia lasu.

2.3.  Obliczenia korzyści dla klimatu spełniają wszystkie poniższe kryteria:

a)  analiza jest zgodna z wytycznymi z 2019 r. aktualizującymi wytyczne IPCC z 2006 r. w sprawie krajowych bilansów emisji gazów cieplarnianych (6). Analiza korzyści dla klimatu opiera się na przejrzystych, dokładnych, spójnych, kompletnych i porównywalnych informacjach, obejmuje wszystkie rezerwuary węgla, na które działalność ma wpływ, w tym biomasę nadziemną, biomasę podziemną, drewno posuszowe, ściółkę i glebę, opiera się na najbardziej konserwatywnych założeniach dotyczących obliczeń i uwzględnia odpowiednie kwestie dotyczące ryzyka związanego z nietrwałym i odwracalnym charakterem sekwestracji dwutlenku węgla, ryzyka przesycenia oraz ryzyka wycieku.

b)  zwykłe praktyki, w tym praktyki pozyskiwania, oznaczają jedną z poniższych pozycji:

(i)  praktyki zarządzania udokumentowane w najnowszej wersji planu urządzenia lasu lub równoważnym dokumencie przed rozpoczęciem działalności, jeżeli istnieją;

(ii)  zwykłe praktyki stosowane ostatnio przed rozpoczęciem działalności;

(iii)  praktyki odpowiadające systemowi zarządzania zapewniającemu długoterminowe utrzymanie poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienie, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001;

c)  szczegółowość analizy jest proporcjonalna do wielkości danego obszaru oraz stosowane są wartości specyficzne dla danego obszaru;

d)  emisje i pochłanianie, które mogą wynikać ze zjawisk katastrofalnych, takich jak ataki szkodników i ogniska choroby, pożary lasu, wiatr, szkody spowodowane przez burze, które wpływają na dany obszar i są przyczyną gorszych wyników, nie prowadzą do niezgodności z rozporządzeniem (UE) 2020/852, pod warunkiem że analiza korzyści dla klimatu jest zgodna z wytycznymi z 2019 r. aktualizującymi wytyczne IPCC z 2006 r. w sprawie krajowych bilansów emisji gazów cieplarnianych dotyczącymi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wynikających ze zjawisk katastrofalnych.

2.4.  Gospodarstwa leśne o powierzchni poniżej 13 ha nie muszą przeprowadzać analizy korzyści dla klimatu.

3.  Gwarancja trwałości

3.1.  Zgodnie z prawem krajowym obszar, na którym prowadzona jest działalność, ma zagwarantowany status lasu na podstawie jednego z następujących środków:

a)  obszar ten jest sklasyfikowany jako stały obszar leśny zgodnie z definicją FAO (7);

b)  obszar ten jest sklasyfikowany jako obszar chroniony;

c)  obszar ten objęty jest gwarancją prawną lub umowną zapewniającą, że pozostanie on lasem.

3.2.  Zgodnie z prawem krajowym podmiot prowadzący działalność zobowiązuje się, że przyszłe aktualizacje planu urządzenia lasu lub równoważnego dokumentu, również poza ramami działalności, która jest finansowana, będą nadal służyły przynoszeniu korzyści dla klimatu, jak określono w pkt 2. Ponadto podmiot prowadzący działalność zobowiązuje się do zrekompensowania wszelkiego zmniejszenia korzyści dla klimatu ustalonej zgodnie z pkt 2 równoważną korzyścią dla klimatu wynikającą z prowadzenia działalności, która odpowiada jednemu z rodzajów działalności leśnej określonych w niniejszym rozporządzeniu.

4.  Audyt

W ciągu dwóch lat od rozpoczęcia działalności, a następnie co 10 lat, zgodność działalności z kryteriami dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i kryteriami dotyczącymi nieczynienia poważnych szkód jest weryfikowana przez jeden z poniższych podmiotów:

a)  odpowiednie właściwe organy krajowe;

b)  niezależną zewnętrzną jednostkę certyfikującą na wniosek organów krajowych lub podmiotu prowadzącego daną działalność.

W celu ograniczenia kosztów audyty można przeprowadzać wraz z certyfikacją lasów, certyfikacją klimatyczną lub innym audytem.

Niezależna zewnętrzna jednostka certyfikująca nie może mieć żadnego konfliktu interesów w stosunku do właściciela lub podmiotu finansującego ani nie może być zaangażowana w rozwój ani prowadzenie działalności.

5.  Ocena grupy

Zgodność z kryteriami dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i kryteriami dotyczącymi nieczynienia poważnych szkód może być weryfikowana:

a)  na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania (8) zgodnego z definicją w art. 2 pkt 30 dyrektywy (UE) 2018/2001;

b)  na poziomie grupy gospodarstw wystarczająco jednolitych, aby można było ocenić ryzyko związane z cechami zrównoważonego charakteru działalności leśnej, pod warunkiem że wszystkie te gospodarstwa są trwale powiązane między sobą i uczestniczą w działalności, a grupa tych gospodarstw pozostaje taka sama w odniesieniu do wszystkich późniejszych audytów.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

Szczegółowe informacje, o których mowa w pkt 1.2. lit. i) obejmuje przepisy w celu zapewnienia zgodności z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Zmiana gospodarki leśnej spowodowana daną działalnością na obszarze objętym tą działalnością prawdopodobnie nie doprowadzi do znacznego ograniczenia zrównoważonych dostaw pierwotnej biomasy leśnej nadającej się do wytwarzania produktów drewnopochodnych o długoterminowym potencjale obiegu zamkniętego. Kryterium to można wykazać za pomocą analizy korzyści dla klimatu, o której mowa w pkt 2.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Ogranicza się stosowanie pestycydów i preferuje się alternatywne podejścia lub techniki, które mogą obejmować niechemiczne alternatywy dla pestycydów, zgodnie z dyrektywą 2009/128/WE, z wyjątkiem przypadków, w których stosowanie pestycydów jest konieczne do celów kontroli ognisk agrofagów i chorób.

W ramach tej działalności zminimalizowano stosowanie nawozów i nie stosowano obornika. Działalność jest zgodna z rozporządzeniem (UE) 2019/1009 lub przepisami krajowymi dotyczącymi nawozów lub polepszaczy gleby stosowanych w rolnictwie.

Podejmuje się dobrze udokumentowane i możliwe do zweryfikowania działania w celu uniknięcia stosowania substancji czynnych wymienionych w załączniku I część A rozporządzenia (UE) 2019/1021 (9), konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami, Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci, Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, a także substancji czynnych wymienionych w klasyfikacji Ia („skrajnie niebezpieczne”) lub Ib („wysoce niebezpieczne”) w zalecanej przez WHO klasyfikacji pestycydów według zagrożeń (10). Działalność jest zgodna z odpowiednimi krajowymi przepisami dotyczącymi substancji czynnych.

Zapobiega się zanieczyszczaniu wody i gleby, a w przypadku wystąpienia zanieczyszczeń podejmuje się działania mające na celu ich oczyszczenie.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Na obszarach wyznaczonych przez właściwy organ krajowy do celów ochrony lub w siedliskach, które są chronione, działalność jest zgodna z celami wyznaczonymi dla tych obszarów w zakresie ochrony.

Nie przekształca się siedlisk szczególnie wrażliwych na utratę bioróżnorodności lub o wysokiej wartości przyrodniczej lub obszarów odłogowanych w celu odtworzenia takich siedlisk zgodnie z przepisami krajowymi.

Szczegółowe informacje, o których mowa w pkt 1.2. lit. i), zawierają zapisy dotyczące utrzymania i ewentualnego zwiększenia bioróżnorodności zgodnie z przepisami krajowymi i lokalnymi, uwzględniające m.in.:

a)  zapewnienie dobrego stanu ochrony siedlisk i gatunków, utrzymanie typowych gatunków siedliskowych;

b)  wyłączenie stosowania lub uwalniania inwazyjnych gatunków obcych;

c)  wyłączenie stosowania gatunków obcych, chyba że można wykazać:

(i)  że stosowanie leśnego materiału rozmnożeniowego prowadzi do uzyskania korzystnych i odpowiednich warunków ekosystemu (takie jak klimat, kryteria glebowe, strefy wegetacyjne, odporność lasu na pożary);

(ii)  że gatunki rodzime występujące obecnie w danym miejscu nie są już dostosowane do przewidywanych warunków klimatycznych oraz glebowych i hydrologicznych;

d)  zapewnienie utrzymania i poprawy fizycznej, chemicznej i biologicznej jakości gleby;

e)  wspieranie praktyk przyjaznych bioróżnorodności, które sprzyjają naturalnym procesom rozwoju lasów;

f)  wyłączenie przekształcania ekosystemów o dużej bioróżnorodności w ekosystemy o mniejszej bioróżnorodności;

g)  zapewnienie różnorodności powiązanych siedlisk i gatunków związanych z danym lasem;

h)  zapewnienie różnorodności struktury drzewostanu oraz utrzymanie lub wzmocnienie dojrzałego drzewostanu i drewna posuszowego.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Plan urządzenia lasu lub równoważny dokument

1.1.  Działalność jest prowadzona na obszarze objętym planem urządzenia lasu lub równoważnym dokumentem określonym w prawie krajowym lub – w przypadku, gdy w przepisach krajowych nie zdefiniowano planu urządzenia lasu – zgodnie z opracowaną przez FAO definicją „obszaru leśnego z długoterminowym planem urządzenia lasu” (1).

Plan urządzenia lasu lub równoważny dokument obejmuje okres co najmniej 10 lat i jest stale uaktualniany.

1.2.  Przedstawia się informacje dotyczące następujących kwestii, które nie są jeszcze udokumentowane w planie urządzenia lasu lub w równoważnym systemie:

a)  cele urządzenia lasu z uwzględnieniem najważniejszych ograniczeń;

b)  planowane ogólne strategie i działania służące osiągnięciu celów urządzenia lasu, w tym przewidywane operacje na przestrzeni całego cyklu życia lasu;

c)  określenie kontekstu siedlisk, w tym głównych gatunków drzew, również planowanych, oraz ich zasięgu i rozmieszczenia, zgodnie z kontekstem lokalnego ekosystemu leśnego;

d)  określenie obszaru zgodnie z zapisem w rejestrze gruntów;

e)  obręby, drogi, prawa drogi i inne publiczne drogi dostępu, cechy fizyczne, w tym drogi wodne, obszary podlegające ograniczeniom prawnym i innym;

f)  środki wprowadzone w celu utrzymania dobrego stanu ekosystemów lasu;

g)  uwzględnienie kwestii społecznych (w tym zachowanie krajobrazu, konsultacje z zainteresowanymi stronami zgodnie z warunkami określonymi w prawie krajowym);

h)  ocena zagrożeń związanych z lasem, takich jak pożary lasu, ataki szkodników lub ogniska choroby, w celu zapobiegania zagrożeniom i ich ograniczania, a także w celu kontrolowania zagrożeń i środków wprowadzanych w celu zapewnienia ochrony przed ryzykiem resztkowym i adaptacji do niego;

i)  wszystkie kryteria dotyczące nieczynienia poważnych szkód odnoszące się do gospodarki leśnej.

1.3.  Plan urządzenia lasu lub równoważny dokument:

a)  przedstawia podstawowy wyznaczony cel gospodarowania (2), którym jest ochrona gleby i wody (3), ochrona bioróżnorodności (4) lub usług społecznych (5) w oparciu o definicje opracowane przez FAO;

b)  wspiera praktyki przyjazne bioróżnorodności, które sprzyjają naturalnym procesom rozwoju lasów;

c)  zawiera analizę:

(i)  wpływu i presji na ochronę siedlisk i różnorodności powiązanych siedlisk;

(ii)  warunków pozyskiwania minimalizujących oddziaływanie na glebę;

(iii)  innych rodzajów działalności, które mają wpływ na cele dotyczące ochrony, takich jak łowiectwo i rybołówstwo, rolnictwo, pasterstwo i działalność leśna oraz działalność przemysłowa, wydobywcza i komercyjna.

1.4.  Zrównoważony rozwój systemów gospodarki leśnej udokumentowany w planie, o którym mowa w pkt 1.1., zapewnia się poprzez wybranie najbardziej ambitnego z poniższych podejść:

a)  gospodarka leśna odpowiada definicji krajowej zrównoważonej gospodarki leśnej, jeżeli taka definicja istnieje;

b)  gospodarka leśna jest zgodna z opracowaną przez Forest Europe (6) definicją zrównoważonej gospodarki leśnej i z ogólnoeuropejskimi wytycznymi na poziomie operacyjnym dotyczącymi zrównoważonej gospodarki leśnej (7);

c)  wdrożony system zarządzania wykazuje zgodność z kryteriami zrównoważonego rozwoju lasów określonymi w art. 29 ust. 6 dyrektywy (UE) 2018/2001, a od dnia jej stosowania – z aktem wykonawczym ustanawiającym wytyczne operacyjne dotyczące energii z biomasy leśnej przyjęte na podstawie art. 29 ust. 8 tej dyrektywy.

1.5.  Działalność nie obejmuje degradacji terenów zasobnych w pierwiastek węgla (8).

1.6.  Wdrożony system zarządzania związany z działalnością jest zgodny z obowiązkiem zachowania należytej staranności oraz wymogami dotyczącymi zgodności z prawem określonymi w rozporządzeniu (UE) nr 995/2010.

1.7.  W planie urządzenia lasu lub równoważnym dokumencie przewiduje się monitorowanie, które zapewnia poprawność informacji zawartych w planie, w szczególności jeżeli chodzi o dane dotyczące danego obszaru.

2.  Analiza korzyści dla klimatu

2.1.  W przypadku obszarów, które spełniają wymogi na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania, w celu zapewnienia utrzymania poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienia, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001, działanie spełnia poniższe kryteria:

a)  analiza korzyści dla klimatu wykazuje, że bilans netto emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wygenerowanych przez działalność w okresie 30 lat od rozpoczęcia działalności jest niższy niż poziom bazowy, odpowiadający bilansowi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w okresie 30 lat, począwszy od rozpoczęcia działalności, powiązanemu ze zwykłymi praktykami, które miałyby miejsce na danym obszarze w przypadku braku działalności,

b)  uznaje się, że wykazano długoterminowe korzyści dla klimatu, jeżeli przedstawiony zostanie dowód zgodności z art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001.

2.2.  W przypadku obszarów, które nie spełniają wymogów na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania, w celu zapewnienia utrzymania poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienia, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001, działanie spełnia poniższe kryteria:

a)  analiza korzyści dla klimatu wykazuje, że bilans netto emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wygenerowanych przez działalność w okresie 30 lat od rozpoczęcia działalności jest niższy niż poziom bazowy, odpowiadający bilansowi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w okresie 30 lat, począwszy od rozpoczęcia działalności, powiązanemu z zwykłymi praktykami, które miałyby miejsce na danym obszarze w przypadku braku działalności.

b)  przewidywany długoterminowy średni bilans netto emisji gazów cieplarnianych pochodzących z działalności jest niższy niż długoterminowy średni bilans emisji gazów cieplarnianych przewidywany dla poziomu bazowego, o którym mowa w pkt 2.2, gdzie termin „długoterminowy” odpowiada dłuższemu okresowi trwania: od 100 lat po długość całego cyklu życia lasu.

2.3.  Obliczenia korzyści dla klimatu spełniają wszystkie poniższe kryteria:

a)  analiza jest zgodna z wytycznymi z 2019 r. aktualizującymi wytyczne IPCC z 2006 r. w sprawie krajowych bilansów emisji gazów cieplarnianych (9). Analiza korzyści dla klimatu opiera się na przejrzystych, dokładnych, spójnych, kompletnych i porównywalnych informacjach, obejmuje wszystkie rezerwuary węgla, na które działalność ma wpływ, w tym biomasę nadziemną, biomasę podziemną, drewno posuszowe, ściółkę i glebę, opiera się na najbardziej konserwatywnych założeniach dotyczących obliczeń i uwzględnia odpowiednie kwestie dotyczące ryzyka związanego z nietrwałym i odwracalnym charakterem sekwestracji dwutlenku węgla, ryzyka przesycenia oraz ryzyka wycieku.

b)  dotychczasowe praktyki, w tym praktyki pozyskiwania są jedną z poniższych praktyk:

(i)  praktyki zarządzania udokumentowane w najnowszej wersji planu urządzenia lasu lub równoważnym dokumencie przed rozpoczęciem działalności, jeżeli istnieją;

(ii)  zwykłe praktyki stosowane ostatnio przed rozpoczęciem działalności;

(iii)  praktyki odpowiadające systemowi zarządzania zapewniającemu długoterminowe utrzymanie poziomu zasobów węgla i pochłaniaczy dwutlenku węgla na obszarach leśnych lub ich wzmocnienie, jak określono w art. 29 ust. 7 lit. b) dyrektywy (UE) 2018/2001;

c)  szczegółowość analizy jest proporcjonalna do wielkości danego obszaru oraz stosowane są wartości specyficzne dla danego obszaru;

d)  emisje i pochłanianie, które mogą wynikać ze zjawisk katastrofalnych, takich jak ataki szkodników i ogniska choroby, pożary lasu, wiatr, szkody spowodowane przez burze, które wpływają na dany obszar i są przyczyną gorszych wyników, nie prowadzą do niezgodności z kryteriami rozporządzenia (UE) 2020/852, pod warunkiem że analiza korzyści dla klimatu jest zgodna z wytycznymi z 2019 r. aktualizującymi wytyczne IPCC z 2006 r. w sprawie krajowych bilansów emisji gazów cieplarnianych dotyczącymi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wynikających ze zjawisk katastrofalnych.

2.4.  Gospodarstwa leśne o powierzchni poniżej 13 ha nie muszą przeprowadzać analizy korzyści dla klimatu.

3.  Gwarancja trwałości

3.1.  Zgodnie z prawem krajowym obszar, na którym prowadzona jest działalność, ma zagwarantowany status lasu na podstawie jednego z następujących środków:

a)  obszar ten jest sklasyfikowany jako stały obszar leśny zgodnie z definicją FAO (10);

b)  obszar ten jest sklasyfikowany jako obszar chroniony;

c)  obszar ten objęty jest gwarancją prawną lub umowną zapewniającą, że pozostanie on lasem.

3.2.  Zgodnie z prawem krajowym podmiot prowadzący działalność zobowiązuje się, że przyszłe aktualizacje planu urządzenia lasu lub równoważnego dokumentu, również poza ramami działalności, która jest finansowana, będą nadal służyły przynoszeniu korzyści dla klimatu, jak określono w pkt 2. Ponadto podmiot prowadzący działalność zobowiązuje się do zrekompensowania wszelkiego zmniejszenia korzyści dla klimatu ustalonej zgodnie z pkt 2 równoważną korzyścią dla klimatu wynikającą z prowadzenia działalności, która odpowiada jednemu z rodzajów działalności leśnej określonych w niniejszym rozporządzeniu.

4.  Audyt

W ciągu dwóch lat od rozpoczęcia działalności, a następnie co 10 lat, zgodność działalności z kryteriami dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i kryteriami dotyczącymi nieczynienia poważnych szkód jest weryfikowana przez jeden z poniższych podmiotów:

a)  odpowiednie właściwe organy krajowe;

b)  niezależną zewnętrzną jednostkę certyfikującą na wniosek organów krajowych lub podmiotu prowadzącego daną działalność.

W celu ograniczenia kosztów audyty można przeprowadzać wraz z certyfikacją lasów, certyfikacją klimatyczną lub innym audytem.

Niezależna zewnętrzna jednostka certyfikująca nie może mieć żadnego konfliktu interesów w stosunku do właściciela lub podmiotu finansującego ani nie może być zaangażowana w rozwój ani prowadzenie działalności.

5.  Ocena grupy

Zgodność z kryteriami dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i kryteriami dotyczącymi nieczynienia poważnych szkód może być weryfikowana:

a)  na poziomie leśnego obszaru pozyskiwania (11) zgodnego z definicją w art. 2 pkt 30 dyrektywy (UE) 2018/2001;

b)  na poziomie grupy gospodarstw leśnych wystarczająco jednolitych, aby ocenić ryzyko związane z cechami zrównoważonego charakteru działalności leśnej, pod warunkiem że wszystkie te gospodarstwa są trwale powiązane między sobą i uczestniczą w działalności, a grupa tych gospodarstw pozostaje taka sama w odniesieniu do wszystkich późniejszych audytów.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

Szczegółowe informacje, o których mowa w pkt 1.2. lit. i), obejmują przepisy w celu zapewnienia zgodności z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Zmiana gospodarki leśnej spowodowana daną działalnością na obszarze objętym tą działalnością prawdopodobnie nie doprowadzi do znacznego ograniczenia zrównoważonych dostaw pierwotnej biomasy leśnej nadającej się do wytwarzania produktów drewnopochodnych o długoterminowym potencjale obiegu zamkniętego. Kryterium to można wykazać za pomocą analizy korzyści dla klimatu, o której mowa w pkt 2.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W ramach działalności nie stosuje się pestycydów ani nawozów.

Podejmuje się dobrze udokumentowane i możliwe do zweryfikowania działania w celu uniknięcia stosowania substancji czynnych wymienionych w załączniku I część A rozporządzenia (UE) 2019/1021 (12), konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami, Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci, Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, a także substancji czynnych wymienionych w klasyfikacji Ia („skrajnie niebezpieczne”) lub Ib („wysoce niebezpieczne”) w zalecanej przez WHO klasyfikacji pestycydów według zagrożeń (13). Działalność jest zgodna z odpowiednimi krajowymi przepisami dotyczącymi substancji czynnych.

Zapobiega się zanieczyszczaniu wody i gleby, a w przypadku wystąpienia zanieczyszczeń podejmuje się działania mające na celu ich oczyszczenie.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Na obszarach wyznaczonych przez właściwy organ krajowy do celów ochrony lub w siedliskach, które są chronione, działalność jest zgodna z celami wyznaczonymi dla tych obszarów w zakresie ochrony.

Nie przekształca się siedlisk szczególnie wrażliwych na utratę bioróżnorodności lub o wysokiej wartości przyrodniczej lub obszarów odłogowanych w celu odtworzenia takich siedlisk zgodnie z przepisami krajowymi.

Szczegółowe informacje, o których mowa w pkt 1.2. lit. i), zawierają zapisy dotyczące utrzymania i ewentualnego zwiększenia bioróżnorodności zgodnie z przepisami krajowymi i lokalnymi, uwzględniające m.in.:

a)  zapewnienie dobrego stanu ochrony siedlisk i gatunków, utrzymanie typowych gatunków siedliskowych;

b)  wyłączenie stosowania lub uwalniania inwazyjnych gatunków obcych;

c)  wyłączenie stosowania gatunków obcych, chyba że można wykazać:

(i)  że wykorzystanie leśnego materiału rozmnożeniowego prowadzi do uzyskania korzystnych i odpowiednich warunków ekosystemu (takich jak klimat, kryteria glebowe, strefy wegetacyjne, odporność lasu na pożary);

(ii)  że gatunki rodzime występujące obecnie w danym miejscu nie są już dostosowane do przewidywanych warunków klimatycznych oraz glebowych i hydrologicznych;

d)  zapewnienie utrzymania i poprawy fizycznej, chemicznej i biologicznej jakości gleby;

e)  wspieranie praktyk przyjaznych bioróżnorodności, które sprzyjają naturalnym procesom rozwoju lasów;

f)  wyłączenie przekształcania ekosystemów o dużej bioróżnorodności w ekosystemy o mniejszej bioróżnorodności;

g)  zapewnienie różnorodności powiązanych siedlisk i gatunków związanych z danym lasem;

h)  zapewnienie różnorodności struktury drzewostanu oraz utrzymanie lub wzmocnienie dojrzałego drzewostanu i drewna posuszowego.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Plan rekultywacji

1.1.  Obszar jest objęty planem rekultywacji, który jest zgodny z określonymi w konwencji ramsarskiej zasadami i wytycznymi dotyczącymi rekultywacji obszarów wodno-błotnych (1), do czasu sklasyfikowania go jako teren podmokły i objęcia planem gospodarowania terenami podmokłymi zgodnie z zawartymi w konwencji ramsarskiej wytycznymi dotyczącymi planowania gospodarowania obszarami objętymi konwencją ramsarską i innymi terenami podmokłymi (2). W odniesieniu do torfowisk plan rekultywacji realizuje zalecenia zawarte w odpowiednich rezolucjach konwencji ramsarskiej, w tym w rezolucji XIII/13.

1.2.  W planie rekultywacji dokładnie uwzględniono lokalne warunki hydrologiczne i glebowe, w tym dynamikę wysycenia gleby oraz zmianę warunków tlenowych i beztlenowych.

1.3.  Plan rekultywacji uwzględnia wszystkie istotne kryteria dotyczące nieczynienia poważnych szkód odnoszące się do gospodarowania terenami podmokłymi.

1.4.  W planie rekultywacji przewiduje się monitorowanie, które zapewnia poprawność informacji zawartych w planie, w szczególności jeżeli chodzi o dane dotyczące danego obszaru.

2.  Analiza korzyści dla klimatu

2.1.  Działanie spełnia poniższe kryteria:

a)  analiza korzyści dla klimatu wykazuje, że bilans netto emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wygenerowanych przez działalność w okresie 30 lat od rozpoczęcia działalności jest niższy niż poziom bazowy, odpowiadający bilansowi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych w okresie 30 lat, począwszy od rozpoczęcia działalności, powiązanemu ze zwykłymi praktykami, które miałyby miejsce na danym obszarze w przypadku braku działalności,

b)  przewidywany długoterminowy średni bilans netto emisji gazów cieplarnianych pochodzących z działalności jest niższy niż długoterminowy średni bilans emisji gazów cieplarnianych przewidywany dla poziomu bazowego, o którym mowa w pkt 2.2, przy czym termin „długoterminowy” odpowiada okresowi 100 lat.

2.2.  Obliczenia korzyści dla klimatu spełniają wszystkie poniższe kryteria:

a)  analiza jest zgodna z wytycznymi z 2019 r. aktualizującymi wytyczne IPCC z 2006 r. w sprawie krajowych bilansów emisji gazów cieplarnianych (3). W szczególności, jeżeli zastosowana w tej analizie definicja terenu podmokłego różni się od definicji stosowanej w krajowym bilansie emisji gazów cieplarnianych, analiza uwzględnia identyfikację poszczególnych kategorii gruntów znajdujących się na przedmiotowym obszarze. Analiza korzyści dla klimatu opiera się na przejrzystych, dokładnych, spójnych, kompletnych i porównywalnych informacjach, obejmuje wszystkie rezerwuary węgla, na które działalność ma wpływ, w tym biomasę nadziemną, biomasę podziemną, drewno posuszowe, ściółkę i glebę, opiera się na najbardziej konserwatywnych założeniach dotyczących obliczeń i uwzględnia odpowiednie kwestie dotyczące ryzyka związanego z nietrwałym i odwracalnym charakterem sekwestracji dwutlenku węgla, ryzyka przesycenia oraz ryzyka wycieku. W przypadku nadbrzeżnych terenów podmokłych analiza korzyści dla klimatu uwzględnia prognozy dotyczące spodziewanego względnego podniesienia się poziomu morza oraz możliwości migracji terenów podmokłych;

b)  zwykłe praktyki, w tym praktyki pozyskiwania, oznaczają jedną z poniższych pozycji:

(i)  praktyki zarządzania udokumentowane przed rozpoczęciem działalności, jeżeli takie istnieją;

(ii)  zwykłe praktyki stosowane ostatnio przed rozpoczęciem działalności.

c)  szczegółowość analizy jest proporcjonalna do wielkości danego obszaru oraz stosowane są wartości specyficzne dla danego obszaru;

d)  emisje i pochłanianie, które mogą wynikać ze zjawisk katastrofalnych, takich jak ataki szkodników i ogniska choroby, pożary, wiatr, szkody spowodowane przez burze, które wpływają na dany obszar i są przyczyną gorszych wyników, nie prowadzą do niezgodności z kryteriami rozporządzenia (UE) 2020/852, pod warunkiem że analiza korzyści dla klimatu jest zgodna z wytycznymi z 2019 r. aktualizującymi wytyczne IPCC z 2006 r. w sprawie krajowych bilansów emisji gazów cieplarnianych dotyczącymi emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych wynikających ze zjawisk katastrofalnych.

4.  Gwarancja trwałości

4.1.  Zgodnie z prawem krajowym obszar, na którym prowadzona jest działalność, ma zagwarantowany status terenu podmokłego na podstawie jednego z następujących środków:

a)  obszar ten został wyznaczony jako teren, który ma pozostać terenem podmokłym i który nie może zostać przekształcony do celów innych rodzajów użytkowania gruntów;

b)  obszar ten jest sklasyfikowany jako obszar chroniony;

c)  obszar ten objęty jest gwarancją prawną lub umowną zapewniającą, że pozostanie on terenem podmokłym.

4.2.  Zgodnie z prawem krajowym podmiot prowadzący działalność zobowiązuje się, że przyszłe aktualizacje planu rekultywacji, również poza ramami działalności, która jest finansowana, będą nadal służyły przynoszeniu korzyści dla klimatu, jak określono w pkt 2. Ponadto podmiot prowadzący działalność zobowiązuje się do zrekompensowania wszelkiego zmniejszenia korzyści dla klimatu określonej w pkt 2 równoważną korzyścią dla klimatu wynikającą z prowadzenia działalności, która odpowiada jednemu z rodzajów działalności w zakresie ochrony i odbudowy środowiska określonych w niniejszym rozporządzeniu.

5.  Audyt

W ciągu dwóch lat od rozpoczęcia działalności, a następnie co 10 lat, zgodność działalności z kryteriami dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i kryteriami dotyczącymi nieczynienia poważnych szkód jest weryfikowana przez jeden z poniższych podmiotów:

a)  odpowiednie właściwe organy krajowe;

b)  niezależną zewnętrzną jednostkę certyfikującą na wniosek organów krajowych lub podmiotu prowadzącego daną działalność.

W celu ograniczenia kosztów audyty można przeprowadzać wraz z certyfikacją lasów, certyfikacją klimatyczną lub innym audytem.

Niezależna zewnętrzna jednostka certyfikująca nie może mieć żadnego konfliktu interesów w stosunku do właściciela lub podmiotu finansującego ani nie może być zaangażowana w rozwój ani prowadzenie działalności.

6.  Ocena grupy

Zgodność z kryteriami dotyczącymi istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i kryteriami dotyczącymi nieczynienia poważnych szkód może być weryfikowana na poziomie grupy gospodarstw wystarczająco jednolitych, aby można było ocenić ryzyko dla zrównoważonego rozwoju działalności leśnej, pod warunkiem że wszystkie te gospodarstwa są trwale powiązane między sobą i uczestniczą w działalności, a grupa tych gospodarstw pozostaje taka sama w odniesieniu do wszystkich późniejszych audytów.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Wydobycie torfu jest ograniczone do minimum.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Ogranicza się stosowanie pestycydów do minimum i preferuje się alternatywne podejścia lub techniki, które mogą obejmować niechemiczne alternatywy dla pestycydów, zgodnie z dyrektywą 2009/128/WE, z wyjątkiem przypadków, w których stosowanie pestycydów jest konieczne do kontroli ognisk agrofagów i chorób.

W ramach tej działalności minimalizuje się stosowanie nawozów i nie stosuje się obornika. Działalność jest zgodna z rozporządzeniem (UE) 2019/1009 lub przepisami krajowymi dotyczącymi nawozów lub polepszaczy gleby stosowanych w rolnictwie.

Podejmuje się dobrze udokumentowane i możliwe do zweryfikowania działania w celu uniknięcia stosowania substancji czynnych wymienionych w załączniku I część A rozporządzenia (UE) 2019/1021 (4), konwencji rotterdamskiej w sprawie procedury zgody po uprzednim poinformowaniu w międzynarodowym handlu niektórymi niebezpiecznymi substancjami chemicznymi i pestycydami, Konwencji z Minamaty w sprawie rtęci, Protokołu montrealskiego w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, a także substancji czynnych wymienionych w klasyfikacji Ia („skrajnie niebezpieczne”) lub Ib („wysoce niebezpieczne”) w zalecanej przez WHO klasyfikacji pestycydów według zagrożeń (5). Działalność jest zgodna z odpowiednimi krajowymi przepisami wykonawczymi dotyczącymi substancji czynnych.

Zapobiega się zanieczyszczaniu wody i gleby, a w przypadku wystąpienia zanieczyszczeń podejmuje się działania mające na celu ich oczyszczenie.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Na obszarach wyznaczonych przez właściwy organ krajowy do celów ochrony lub w siedliskach, które są chronione, działalność jest zgodna z celami wyznaczonymi dla tych obszarów w zakresie ochrony.

Nie przekształca się siedlisk szczególnie wrażliwych na utratę bioróżnorodności lub o wysokiej wartości przyrodniczej lub obszarów odłogowanych w celu odtworzenia takich siedlisk zgodnie z przepisami krajowymi.

Plan, o którym mowa w pkt 1 (plan rekultywacji) niniejszej sekcji, zawiera zapisy dotyczące utrzymania i ewentualnego zwiększenia bioróżnorodności zgodnie z przepisami krajowymi i lokalnymi, uwzględniające m.in.:

a)  zapewnienie dobrego stanu ochrony siedlisk i gatunków, utrzymanie typowych gatunków siedliskowych;

b)  wyłączenie stosowania lub uwalniania inwazyjnych gatunków obcych.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

W ramach przedmiotowej działalności gospodarczej wytwarzane są technologie energii odnawialnej.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)  ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)  projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)  gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji.

d)  informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność gospodarcza polega na produkcji urządzeń do wytwarzania wodoru, zgodne z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcji 3.10 niniejszego załącznika, oraz urządzeń do wykorzystywania wodoru.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)  ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)  projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)  gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji.

d)  informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność gospodarcza polega na produkcji, naprawie, konserwacji, modernizacji (1), zmianie przeznaczenia i doposażeniu:

a)  pociągów, wagonów pasażerskich i wagonów towarowych o zerowej emisji bezpośredniej CO2 (w spalinach);

b)  pociągów, wagonów pasażerskich i wagonów towarowych o zerowej emisji bezpośredniej CO2 w spalinach, gdy są eksploatowane na torach z niezbędną infrastrukturą oraz wykorzystują konwencjonalne silniki, gdy taka infrastruktura nie jest dostępna (lokomotywy elektryczno-spalinowe);

c)  pojazdów miejskich, podmiejskich i drogowych do przewozu osób, o zerowej emisji bezpośredniej CO2 (w spalinach);

d)  do dnia 31 grudnia 2025 r.: pojazdów oznaczonych jako pojazdy kategorii M2 lub M3 (2) z nadwoziem zaklasyfikowanym jako „CA” (pojazd jednopokładowy), „CB” (pojazd dwupokładowy), „CC” (pojazd przegubowy jednopokładowy) lub „CD” (pojazd przegubowy dwupokładowy) (3) i zgodne z ostatnią normą EURO VI, tj. zarówno z wymogami rozporządzenia (WE) nr 595/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady (4) oraz, od czasu wejścia w życie zmian do tego rozporządzenia, z wymogami określonymi w tych aktach zmieniających, nawet przed rozpoczęciem ich stosowania, a także z ostatnim etapem normy EURO VI określonym w tabeli 1 dodatku 9 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 582/2011 (5), w przypadku gdy przepisy regulujące ten etap weszły w życie, ale nie są jeszcze stosowanie w odniesieniu do tego rodzaju pojazdów (6). Jeżeli taka norma nie jest dostępna, bezpośrednie emisje CO2 z pojazdów wynoszą zero;

e)  urządzeń do mobilności osobistej napędzanych siłą mięśni użytkownika, silnikiem bezemisyjnym lub z obu tych źródeł (silnika bezemisyjnego i siły mięśni);

f)  pojazdów należących do kategorii M1 i N1 (7) sklasyfikowanych jako pojazdy lekkie:

(i)  do dnia 31 grudnia 2025 r.: o indywidualnym poziomie emisji CO2, zgodnie z definicją w art. 3 ust. 1 lit. h) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/631 (8), poniżej 50 g CO2/km (pojazdy lekkie niskoemisyjne i bezemisyjne);

(ii)  od dnia 1 stycznia 2026 r.: o indywidualnym poziomie emisji CO2, zgodnie z definicją w art. 3 ust. 1 lit. h) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/631, równym zero;

g)  pojazdów należących do kategorii L (9) o poziomie emisji CO2 w spalinach wynoszącym 0 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/km, obliczonym zgodnie z badaniem emisji określonym w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 168/2013 (10);

h)  pojazdów należących do kategorii N2 i N3 oraz N1 sklasyfikowanych jako pojazdy ciężkie, nieprzeznaczonych do transportu paliw kopalnych o maksymalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 7,5 tony, które są „bezemisyjnymi pojazdami ciężkimi” zgodnie z definicją w art. 3 pkt 11 rozporządzenia (UE) Parlamentu Europejskiego i Rady 2019/1242 (11);

i)  pojazdów kategorii N2 i N3 nieprzeznaczonych do transportu paliw kopalnych o maksymalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 7,5 tony, które są „bezemisyjnymi pojazdami ciężkimi” zgodnie z definicją w art. 3 pkt 11 rozporządzenia (UE) 2019/1242 lub „niskoemisyjnymi pojazdami ciężkimi” zgodnie z definicją w art. 3 pkt 12 tego rozporządzenia;

j)  statków wykorzystywanych w transporcie wodnym śródlądowym pasażerskim:

i)  o zerowej emisji bezpośredniej CO2 (w spalinach);

(ii)  które do dnia 31 grudnia 2025 r. są statkami hybrydowymi i dwupaliwowymi pozyskującymi co najmniej 50 % energii wykorzystywanej do normalnej eksploatacji z paliwa o zerowych emisjach bezpośrednich CO2 (w spalinach) lub z napędu typu plug-in;

k)  statków wykorzystywanych w transporcie wodnym śródlądowym towarów, nieprzeznaczonych do transportu paliw kopalnych:

(i)  o zerowej emisji bezpośredniej CO2 (w spalinach);

(ii)  które do dnia 31 grudnia 2025 r. mają bezpośrednią emisję (w spalinach) CO2 na tonokilometr (g CO2/tkm), obliczoną (lub oszacowaną w przypadku nowych statków) z wykorzystaniem wskaźnika eksploatacyjnej efektywności energetycznej (12), na poziomie o 50 % niższym niż średnia wartość odniesienia dla emisji z CO2 określona dla pojazdów ciężkich (podgrupa pojazdów 5-LH) zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2019/1242;

l)  statków wykorzystywanych w transporcie morskim i wodnym przybrzeżnym towarów, statków do operacji portowych i działań pomocniczych, które nie są przeznaczone do transportu paliw kopalnych:

(i)  o zerowej emisji bezpośredniej CO2 (w spalinach);
(ii)  które do dnia 31 grudnia 2025 r. są statkami hybrydowymi i dwupaliwowymi pozyskującymi co najmniej 25 % energii wykorzystywanej do normalnej eksploatacji na morzu i w portach z paliwa o zerowych emisjach bezpośrednich CO2 (w spalinach) lub z napędu typu plug-in;
(iii)  które do dnia 31 grudnia 2025 r. – i tylko w przypadku, gdy można udowodnić, że statki te są wykorzystywane wyłącznie do świadczenia usług przybrzeżnych i usług morskich bliskiego zasięgu mających na celu umożliwienie przesunięcia międzygałęziowego przewozów towarowych obecnie realizowanych drogą lądową na transport morski – charakteryzują się poziomem emisji bezpośrednich CO2 (w spalinach), obliczonym przy zastosowaniu wskaźnika konstrukcyjnego efektywności energetycznej (13) (EEDI) Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO), 50 % niższym niż średni poziom odniesienia wartości emisji CO2 określony dla pojazdów ciężkich (podgrupa pojazdów 5-LH) zgodnie z art. 11 rozporządzenia (UE) 2019/1242;
(iv)  które do dnia 31 grudnia 2025 r. osiągają wartość wskaźnika konstrukcyjnego efektywności energetycznej (EEDI) na poziomie 10 % poniżej wymagań EEDI obowiązujących na dzień 1 kwietnia 2022 r. (14), jeżeli statki te są w stanie funkcjonować z wykorzystaniem paliwa o zerowych emisjach bezpośrednich CO2 (w spalinach) lub paliw ze źródeł odnawialnych (15); ►M2  
(v)  od 1 stycznia 2026 r.: statków, które są w stanie funkcjonować z wykorzystaniem paliw o zerowych emisjach bezpośrednich CO2 (w spalinach) lub paliw ze źródeł odnawialnych (15), osiągają wartość wskaźnika konstrukcyjnego efektywności energetycznej (EEDI) odpowiadającą redukcji względem linii odniesienia EEDI o co najmniej 20 punktów procentowych poniżej wymagań EEDI mających zastosowanie 1 kwietnia 2022 r. (18) oraz:
a)  są w stanie wykorzystywać napęd typu plug-in w miejscu postoju;
b)  w przypadku statków napędzanych gazem – wykazują się stosowaniem najnowocześniejszych środków i technologii w celu ograniczenia emisji wynikających z poślizgu metanu.  ◄

m)  statków wykorzystywanych w transporcie morskim i przybrzeżnym pasażerskim, nieprzeznaczonych do transportu paliw kopalnych:

(i)  o zerowej emisji bezpośredniej CO2 (w spalinach);
(ii)  które do dnia 31 grudnia 2025 r. są statkami hybrydowymi i dwupaliwowymi pozyskującymi co najmniej 25 % energii wykorzystywanej do normalnej eksploatacji na morzu i w portach z paliwa o zerowych emisjach bezpośrednich CO2 (w spalinach) lub z napędu typu plug-in;
(iii)  które do dnia 31 grudnia 2025 r. osiągają wartość wskaźnika konstrukcyjnego efektywności energetycznej (EEDI) na poziomie 10 % poniżej wymagań EEDI obowiązujących na dzień 1 kwietnia 2022 r., jeżeli statki te są w stanie funkcjonować z wykorzystaniem paliwa o zerowych emisjach bezpośrednich CO2 (w spalinach) lub paliw ze źródeł odnawialnych (16); ►M2  
(iv)  od 1 stycznia 2026 r.: statków, które są w stanie funkcjonować z wykorzystaniem paliw o zerowych emisjach bezpośrednich CO2 (w spalinach) lub paliw ze źródeł odnawialnych (16), osiągają wartość wskaźnika konstrukcyjnego efektywności energetycznej (EEDI) odpowiadającą redukcji względem linii odniesienia EEDI o co najmniej 20 punktów procentowych poniżej wymagań EEDI mających zastosowanie 1 kwietnia 2022 r. (19) oraz:
a)  są w stanie wykorzystywać napęd typu plug-in w miejscu postoju;
b)  w przypadku statków napędzanych gazem – wykazują się stosowaniem najnowocześniejszych środków i technologii w celu ograniczenia emisji wynikających z poślizgu metanu.  ◄

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)  ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)  projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)  gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji.

d)  informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

▼M2

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

W stosownych przypadkach pojazdy nie zawierają ołowiu, rtęci, sześciowartościowego chromu ani kadmu.

▼B

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność gospodarcza polega na produkcji baterii wielokrotnego ładowania, zestawów baterii i akumulatorów (oraz ich odpowiednich komponentów), w tym z surowców wtórnych, co skutkuje znaczną redukcją emisji gazów cieplarnianych w transporcie, stacjonarnym i pozasieciowym magazynowaniem energii oraz innymi zastosowaniami przemysłowymi.

Działalność gospodarcza polega na recyklingu zużytych baterii.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W przypadku produkcji nowych baterii, komponentów i materiałów w ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)  ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)  projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)  informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

Procesy recyklingu spełniają wymogi określone w art. 12 dyrektywy 2006/66/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1) oraz w części B załącznika III do tej dyrektywy, w tym dotyczące stosowania najnowszych odpowiednich najlepszych dostępnych technik, osiągnięcia określonej wydajności w odniesieniu do baterii kwasowo-ołowiowych, baterii niklowo-kadmowych i baterii o innym składzie chemicznym. Procesy te zapewniają recykling zawartego metalu w najwyższym stopniu, jaki jest technicznie wykonalny, przy jednoczesnym uniknięciu nadmiernych kosztów.

W stosownych przypadkach zakłady przeprowadzające procesy recyklingu spełniają wymogi określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/75/UE (2).

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Baterie są zgodne z obowiązującymi przepisami dotyczącymi zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do wprowadzania baterii do obrotu w Unii, w tym z ograniczeniami dotyczącymi stosowania substancji niebezpiecznych w bateriach, określonymi m.in. w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) i dyrektywie 2006/66/WE.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

W ramach działalności gospodarczej wytwarza się co najmniej jeden z poniższych produktów i ich kluczowe komponenty (1):

a)  okna o współczynniku przenikania ciepła U niższym lub równym 1,0 W/m2K;

b)  drzwi o współczynniku przenikania ciepła U niższym lub równym 1,2 W/m2K;

c)  zewnętrzne systemy ścian o współczynniku przenikania ciepła U niższym lub równym 0,5 W/m2K;

d)  systemy dachowe o współczynniku przenikania ciepła U niższym lub równym 0,3 W/m2K;

e)  produkty izolacyjne o wartości lambda równej 0,06 W/mK lub niższej;

f)  urządzenia gospodarstwa domowego należące do dwóch najwyższych klas efektywności energetycznej zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1369 i aktami delegowanymi przyjętymi na podstawie tego rozporządzenia (2);

g)  źródła światła należące do dwóch najwyższych klas efektywności energetycznej zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1369 i aktami delegowanymi przyjętymi na podstawie tego rozporządzenia;

h)  systemy ogrzewania pomieszczeń i zaopatrzenia w ciepłą wodę należące do dwóch najwyższych klas efektywności energetycznej zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1369 i aktami delegowanymi przyjętymi na podstawie tego rozporządzenia;

i)  systemy chłodzenia i wentylacji należące do dwóch najwyższych klas efektywności energetycznej zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1369 i aktami delegowanymi przyjętymi na podstawie tego rozporządzenia;

j)  mechanizmy sterowania do systemów oświetlenia umożliwiające wykrywanie obecności i dostosowanie do światła dziennego;

k)  pompy ciepła zgodne z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcji 4.16 niniejszego załącznika;

l)  elementy elewacyjne i dachowe z funkcją ochrony przeciwsłonecznej lub kontroli słonecznej, w tym wspierające uprawę roślinności;

m)  energooszczędne systemy automatyki i sterowania budynku na potrzeby budynków mieszkalnych i niekomercyjnych;

n)  termostaty strefowe i urządzenia do inteligentnego monitorowania głównych obciążeń elektrycznych i obciążeń cieplnych w budynkach oraz czujniki;

o)  produkty do pomiaru ciepła i regulacji termostatycznych na potrzeby domów prywatnych podłączonych do systemów ciepłowniczych oraz mieszkań prywatnych podłączonych do systemów centralnego ogrzewania obsługujących cały budynek oraz na potrzeby systemów centralnego ogrzewania;

p)  wymienniki i podstacje systemów ciepłowniczych zgodne z działalnością polegającą na rozdziale systemów ciepłowniczych/chłodzenia określoną w sekcji 4.15 niniejszego załącznika;

q)  produkty służące inteligentnemu monitorowaniu i regulacji systemu ogrzewania oraz urządzenia czujnikowe.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)  ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)  projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)  gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji.

d)  informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

W ramach działalności gospodarczej wytwarzane są technologie, które mają służyć znacznemu ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w porównaniu z najlepszymi alternatywnymi technologiami/produktami/rozwiązaniami dostępnymi na rynku i wykazują takie znaczne ograniczenie.

Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się na podstawie zalecenia Komisji 2013/179/UE (1) lub ewentualnie ISO 14067:2018 (2) lub ISO 14064-1:2018 (3).

Ilościowo określone ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia podlega weryfikacji przez niezależną stronę trzecią.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)  ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)  projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)  gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji.

d)  informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

W ramach tej działalności wytwarzany jest jeden z poniższych produktów:

a)  szary klinkier cementowy, w przypadku którego indywidualny poziom emisji gazów cieplarnianych (1) jest niższy niż 0,722 (2) t ekwiwalentu dwutlenku węgla na tonę szarego klinkieru cementowego;

b)  cement uzyskiwany z szarego klinkieru lub alternatywne spoiwo hydrauliczne, przy czym indywidualny poziom emisji gazów cieplarnianych (3) z produkcji klinkieru i cementu lub alternatywnego spoiwa jest niższy niż 0,469 (4) t ekwiwalentu dwutlenku węgla na tonę produkowanego cementu lub alternatywnego spoiwa.

W przypadku wychwytywania do celów podziemnego magazynowania CO2, który w przeciwnym razie zostałby wyemitowany w procesie produkcyjnym, gaz ten transportuje się i składuje pod ziemią zgodnie z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcjach 5.11 i 5.12 niniejszego załącznika.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z najlepszymi dostępnymi technikami (BAT-AEL) określonych w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do produkcji cementu, wapna i tlenku magnezu (5).

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska (6).

W przypadku produkcji cementu, w której jako paliwo alternatywne stosowane są odpady niebezpieczne, wprowadzono środki mające na celu zapewnienie bezpiecznego postępowania z odpadami.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

W ramach tej działalności wytwarzany jest jeden z poniższych produktów:

a)  aluminium pierwotne, w przypadku gdy działalność gospodarcza jest zgodna z dwoma z poniższych kryteriów do 2025 r. oraz ze wszystkimi z poniższych kryteriów (1) po 2025 r.:

i)  emisje gazów cieplarnianych (2) nie przekraczają 1,484 (3) t ekwiwalentu dwutlenku węgla na tonę wyprodukowanego aluminium (4):

ii)  średnia intensywność emisji dwutlenku węgla w przypadku pośrednich emisji gazów cieplarnianych (5) nie przekracza 100 g CO2e/kWh;

(iii)  zużycie energii elektrycznej w procesie produkcyjnym nie przekracza 15,5 MWh/t Al.

b)  aluminium wtórne.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do przemysłu metali nieżelaznych (6). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

W ramach tej działalności wytwarzany jest jeden z poniższych produktów:

a)  żelazo i stal, w przypadku których emisje gazów cieplarnianych (1), pomniejszone o ilość emisji przypisanych do wytwarzania gazu odlotowego zgodnie z pkt 10.1.5 lit. a) załącznika VII do rozporządzenia (UE) 2019/331, nie przekraczają następujących wartości stosowanych na poszczególnych etapach procesu produkcyjnego:

i)  ciekły metal = 1,331 (2) t ekwiwalentu dwutlenku węgla/t produktu;

ii)  ruda spiekana = 0,163 (3) t ekwiwalentu dwutlenku węgla/t produktu;

(iii)  koks (z wyłączeniem koksu z węgla brunatnego) = 0,144 (4) t ekwiwalentu CO2/t produktu;

iv)  żeliwo = 0,299 (5) ] t ekwiwalentu dwutlenku węgla/t produktu;

v)  stal wysokostopowa z pieca łukowego = 0,266 (6) t ekwiwalentu dwutlenku węgla/t produktu;

vi)  stal węglowa z pieca łukowego = 0,209 (7) t ekwiwalentu dwutlenku węgle/t produktu.

b)  stal w piecach łukowych produkujących stal węglową z pieca łukowego lub stal wysokostopową z pieca łukowego zgodnie z definicją określoną w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2019/331 i w przypadku gdy udział złomu stalowego w stosunku do produkcji nie jest niższy niż:

i)  70 % w odniesieniu do produkcji stali wysokostopowej;

ii)  90 w odniesieniu do produkcji stali węglowej.

W przypadku wychwytywania do celów podziemnego magazynowania CO2, który w przeciwnym razie zostałby wyemitowany w procesie produkcyjnym, gaz ten transportuje się i składuje pod ziemią zgodnie z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcjach 5.11 i 5.12 niniejszego załącznika.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do produkcji żelaza i stali (8).

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z wymogiem ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia wynoszącym 73,4 % w odniesieniu do wodoru [czego wynikiem są emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia wynoszące 3 t ekwiwalentu dwutlenku węgla/t H2] i 70 % w odniesieniu do syntetycznych paliw wodoropochodnych w porównaniu z odpowiednikiem kopalnym wynoszącym 94 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/MJ analogicznie do podejścia określonego w art. 25 ust. 2 dyrektywy (UE) 2018/2001 i w załączniku V do tej dyrektywy.

Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się zgodnie z metodologią określoną w art. 28 ust. 5 dyrektywy (UE) 2018/2001 lub ewentualnie na podstawie ISO 14067:2018 (1) lub ISO 14064-1:2018 (2).

Ilościowo określone ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia podlega, w stosownych przypadkach, weryfikacji zgodnie z art. 30 dyrektywy (UE) 2018/2001 lub przez niezależną osobę trzecią.

W przypadku wychwytywania do celów podziemnego magazynowania CO2, który w przeciwnym razie zostałby wyemitowany w procesie produkcyjnym, gaz ten transportuje się i składuje pod ziemią zgodnie z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcjach 5.11 i 5.12 niniejszego załącznika.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z najlepszymi dostępnymi technikami (BAT-AEL) określonych w konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym:

a)  konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do produkcji chloro-alkalicznej (3) oraz konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do wspólnych systemów oczyszczania ścieków/gazów odlotowych i zarządzania nimi w sektorze chemicznym (4);

b)  konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do rafinacji ropy naftowej i gazu (5);

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Poziom emisji gazów cieplarnianych (1) z procesów produkcji sadzy jest niższy niż 1,141 (2) t ekwiwalentu dwutlenku węgla na tonę produktu.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym:

a)  dokumencie referencyjnym dotyczącym najlepszych dostępnych technik (BREF) w odniesieniu do wielkotonażowej produkcji związków nieorganicznych – stałych i innych (3);

b)  konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do wspólnych systemów oczyszczania ścieków/gazów odlotowych i zarządzania nimi w sektorze chemicznym (4).

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Poziom emisji gazów cieplarnianych (1) z procesów produkcji węglanu sodu jest niższy niż 0,789 (2) t ekwiwalentu dwutlenku węgla na tonę produktu.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym:

a)  dokumencie referencyjnym dotyczącym najlepszych dostępnych technik (BREF) w odniesieniu do wielkotonażowej produkcji związków nieorganicznych – stałych i innych (3);

b)  konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do wspólnych systemów oczyszczania ścieków/gazów odlotowych i zarządzania nimi w sektorze chemicznym (4).

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Zużycie energii elektrycznej do celów elektrolizy i obróbki chloru jest równe lub niższe niż 2,45 MWh na tonę chloru.

Średnia emisja gazów cieplarnianych w cyklu życia energii elektrycznej wykorzystywanej do produkcji chloru jest na poziomie 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/kWh lub niższym.

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 (1) lub ISO 14064-1:2018 (2).

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym:

a)  konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do produkcji chloro-alkalicznej (3);

b)  konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do wspólnych systemów oczyszczania ścieków/gazów odlotowych i zarządzania nimi w sektorze chemicznym (4).

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Poziom emisji gazów cieplarnianych (1) z procesów produkcji podstawowych chemikaliów organicznych jest niższy niż:

a)  w odniesieniu do HVC: 0,693 (2) t ekwiwalentu dwutlenku węgla/t HVC;

b)  w odniesieniu do związków aromatycznych: 0,0072 (3) t ekwiwalentu dwutlenku węgla/t ważonego złożonego otrzymanego związku;

c)  w odniesieniu do chlorku winylu: 0,171 (4) t ekwiwalentu dwutlenku węgla/t chlorku winylu;

d)  w odniesieniu do styrenu: 0,419 (5) t ekwiwalentu dwutlenku węgla/t styrenu;

e)  w odniesieniu do tlenku etylenu/glikoli etylenowych: 0,314 (6) t ekwiwalentu dwutlenku węgla/t tlenku etylenu/glikolu;

f)  w odniesieniu do kwasu adypinowego: 0,32 (7) t ekwiwalentu dwutlenku węgla /t kwasu adypinowego.

W przypadku gdy wymienione wyżej chemikalia organiczne są produkowane w całości lub częściowo z surowców odnawialnych, emisja gazów cieplarnianych w cyklu życia wyprodukowanej substancji chemicznej, wytworzonej w całości lub częściowo z surowców odnawialnych, jest niższa od emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia równoważnej substancji chemicznej wytworzonej z surowców kopalnych.

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 (8) lub ISO 14064-1:2018 (9).

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

Biomasa rolnicza wykorzystana do produkcji podstawowych chemikaliów organicznych spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 2–5 dyrektywy (UE) 2018/2001. Biomasa leśna wykorzystana do produkcji podstawowych chemikaliów organicznych spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym:

a)  konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu organicznych substancji chemicznych produkowanych i stosowanych w dużych ilościach (10);

b)  konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do wspólnych systemów oczyszczania ścieków/gazów odlotowych i zarządzania nimi w sektorze chemicznym (11).

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  amoniak jest produkowany z wodoru zgodnego z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcji 3.10 niniejszego załącznika (Produkcja wodoru);

b)  amoniak jest odzyskiwany ze ścieków.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym:

a)  dokumencie referencyjnym dotyczącym najlepszych dostępnych technik (BREF) w odniesieniu do wielkotonażowej produkcji chemikaliów nieorganicznych — amoniaku, kwasów i nawozów (1);

b)  konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do wspólnych systemów oczyszczania ścieków/gazów odlotowych i zarządzania nimi w sektorze chemicznym (2).

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Poziom emisji gazów cieplarnianych (1) z produkcji kwasu azotowego jest niższy niż 0,038 (2) t ekwiwalentu dwutlenku węgla na tonę kwasu azotowego.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym:

a)  dokumencie referencyjnym dotyczącym najlepszych dostępnych technik (BREF) w odniesieniu do wielkotonażowej produkcji chemikaliów nieorganicznych — amoniaku, kwasów i nawozów (3);

b)  konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do wspólnych systemów oczyszczania ścieków/gazów odlotowych i zarządzania nimi w sektorze chemicznym (4).

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  tworzywo sztuczne w formie podstawowej jest w pełni wytworzone w drodze mechanicznego recyklingu odpadów z tworzyw sztucznych;

b)  w przypadku gdy mechaniczny recykling nie jest technicznie możliwy lub opłacalny, tworzywo sztuczne w formie podstawowej jest w pełni wytworzone w drodze chemicznego recyklingu odpadów z tworzyw sztucznych, a poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia wytworzonego tworzywa sztucznego, z wyłączeniem wszelkich obliczonych korzyści wynikających z produkcji paliw, jest niższy od poziomu emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia równoważnego tworzywa sztucznego w formie podstawowej wytworzonego z surowców kopalnych. Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 (1) lub ISO 14064-1:2018 (2). Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

c)  tworzywem wytworzonym w całości lub w części z surowców odnawialnych (3), a jego poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia jest niższy niż poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia równoważnego tworzywa sztucznego w formie podstawowej wytworzonego z surowców kopalnych. Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 lub ISO 14064-1:2018. Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

Biomasa rolnicza wykorzystana do produkcji tworzywa sztucznego w formie podstawowej spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 2–5 dyrektywy (UE) 2018/2001. Biomasa leśna wykorzystana do produkcji tworzywa sztucznego w formie podstawowej spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym:

a)  w dokumencie referencyjnym dotyczącym najlepszych dostępnych technik (BREF) w odniesieniu do produkcji polimerów (4);

b)  konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do wspólnych systemów oczyszczania ścieków/gazów odlotowych i zarządzania nimi w sektorze chemicznym (5).

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Działalność gospodarcza polega na produkcji, naprawie, konserwacji, modernizacji, zmianie przeznaczenia i doposażeniu komponentów, które mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia i poprawy efektywności środowiskowej następujących pojazdów:

a)  pojazdów miejskich, podmiejskich i drogowych do przewozu osób, o zerowej emisji bezpośredniej CO2 (w spalinach);

b)  pojazdów należących do kategorii M2 i M3 (1), których bezpośrednie emisje CO2 (w spalinach) wynoszą zero;

c)  pojazdów należących do kategorii M1 i N1 sklasyfikowanych jako pojazdy lekkie (2), o indywidualnym poziomie emisji CO2, zgodnie z definicją w art. 3 ust. 1 lit. h) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/631 (3), równym zero;

d)  pojazdów należących do kategorii L (4) o poziomie emisji CO2 w spalinach wynoszącym 0 g CO2e/km, obliczonym zgodnie z badaniem emisji określonym w rozporządzeniu (UE) nr 168/2013;

e)  pojazdów należących do kategorii N2 i N3 oraz N1 sklasyfikowanych jako pojazdy ciężkie, nieprzeznaczonych do transportu paliw kopalnych o maksymalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 7,5 tony, które są „bezemisyjnymi pojazdami ciężkimi” zgodnie z definicją w art. 3 pkt 11 rozporządzenia (UE) Parlamentu Europejskiego i Rady 2019/1242 (5).

2.  Działalność gospodarcza polega na produkcji, naprawie, konserwacji, modernizacji, zmianie przeznaczenia i doposażeniu komponentów mobilnych do urządzeń do mobilności osobistej napędzanych siłą mięśni użytkownika, silnikiem bezemisyjnym lub z obu tych źródeł (silnika bezemisyjnego i siły mięśni).

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

(a)  ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

(b)  projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

(c)  gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji.

(d)  informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

W stosownych przypadkach komponenty i części nie zawierają ołowiu, rtęci, sześciowartościowego chromu ani kadmu.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność gospodarcza polega na produkcji, instalacji, modernizacji, naprawie, konserwacji, doposażeniu lub zmianie przeznaczenia produktów, urządzeń, systemów lub oprogramowania związanych z poniższymi składnikami taboru kolejowego, wyszczególnionymi w pkt 2.7 załącznika II do dyrektywy (UE) 2016/797 lub na świadczeniu powiązanych usług doradztwa technicznego.

Te składniki i usługi są niezbędne dla efektywności środowiskowej, eksploatacji i funkcjonowania, przez cały okres eksploatacji, co najmniej jednej z technologii wymienionych poniżej:

a)  pociągów, wagonów pasażerskich i wagonów o zerowej emisji bezpośredniej (w spalinach) CO2, zgodnych z sekcją 3.3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia;

b)  pociągów, wagonów pasażerskich i wagonów o zerowej emisji bezpośredniej CO2 w spalinach, gdy są eksploatowane na torach z niezbędną infrastrukturą oraz wykorzystują konwencjonalne silniki, jeżeli taka infrastruktura nie jest dostępna (lokomotywy elektryczno-spalinowe), zgodnych z sekcją 3.3 załącznika I do niniejszego rozporządzenia.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)  ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)  projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)  gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji.

d)  informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

W stosownych przypadkach pojazdy nie zawierają ołowiu, rtęci, sześciowartościowego chromu ani kadmu.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Działalność polega na produkcji, instalacji lub konserwacji co najmniej jednego z następujących elementów bądź na świadczeniu usług z zakresu konserwacji, naprawy i doradztwa technicznego niezbędnych do funkcjonowania, przez cały okres eksploatacji, co najmniej jednego z następujących elementów:

a)  stacji ładowania pojazdów elektrycznych oraz wspomagającej infrastruktury elektrycznej na potrzeby elektryfikacji transportu, instalowanej przede wszystkim w celu umożliwienia ładowania pojazdów elektrycznych.

Z niniejszego punktu wyłączona jest każda działalność objęta sekcją 7.4;

b)  przesyłowego i rozdzielczego sprzętu instalacyjnego przewodzącego prąd i sprzętu instalacyjnego nieprzewodzącego prądu, przeznaczonego do instalacji obwodów elektrycznych, jak również transformatorów, które spełniają wymogi dla etapu 2 (1 lipca 2021 r.) dotyczące transformatorów elektroenergetycznych dużej mocy, określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 548/2014 (1), oraz transformatorów elektroenergetycznych średniej mocy o najwyższym napięciu urządzenia nieprzekraczającym 36 kV, spełniających wymogi dla poziomu AA0 dotyczące strat stanu jałowego określone w serii norm EN 50708, pod warunkiem że ten sprzęt i te transformatory przyczyniają się do zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii w systemie lub podnoszą efektywność energetyczną;

c)  produktów, urządzeń i systemów elektrycznych niskiego napięcia, które zwiększają możliwości sterowania systemu elektroenergetycznego, przyczyniają się do zwiększenia udziału odnawialnych źródeł energii lub podnoszą efektywność energetyczną, czyli:

(i)  wyłączników niskiego napięcia, aparatury rozdzielczej, rozdzielnic elektrycznych, tablic rozdzielczych lub centrów sterujących, które można ze sobą połączyć, które są zautomatyzowane lub wyposażone w urządzenia służące do pomiaru zużycia energii oraz są zgodne z normą IEC TR 63196 Aparatura rozdzielcza i sterownicza niskonapięciowa oraz jej podzespoły – efektywność energetyczna;

(ii)  domowych i budynkowych systemów elektronicznych (HBES), o których mowa w normie EN IEC 63044, w których te produkty i systemy są niezbędne do pomiaru, kontroli i zmniejszenia zużycia energii;

(iii)  technologii umożliwiających zwiększenie efektywności energetycznej instalacji niskonapięciowych, uznanych na podstawie normy HD 60364-8-1: Instalacje elektryczne niskiego napięcia – część 8–1: Efektywność energetyczna oraz norma HD 60364-8-82: Instalacje elektryczne niskiego napięcia – część 8–82: Aspekty funkcjonalne – Niskonapięciowe instalacje elektryczne prosumenta, w tym liczniki energii i mocy, zewnętrzny wyświetlacz klienta, kompensacja mocy, kompensacja fazy i filtrowanie oraz wydajne systemy elektryczne o napędzie silnikowym;

d)  wysoko- i średnionapięciowej aparatury rozdzielczej i sterowniczej, która zwiększa możliwości sterowania systemu elektroenergetycznego, jest włączona do systemu, aby zwiększać udział energii ze źródeł odnawialnych, i podnosi efektywność energetyczną.

Urządzenia, o których mowa w niniejszej lit. d), są zgodne z normą EN 62271-1 Wysokonapięciowa aparatura rozdzielcza i sterownicza – część 1: Postanowienia wspólne dla aparatury rozdzielczej i sterowniczej prądu przemiennego, oraz z normą EN 62271-200 Wysokonapięciowa aparatura rozdzielcza i sterownicza – część 200: Rozdzielnice prądu przemiennego w osłonach metalowych na napięcie znamionowe powyżej 1 kV do 52 kV włącznie lub z normą EN 62271-203 Wysokonapięciowa aparatura rozdzielcza i sterownicza – Część 203: Rozdzielnice z izolacją gazową w osłonach metalowych prądu przemiennego na napięcia znamionowe wyższe niż 52 kV;

e)  urządzeń, systemów i usług zarządzania reakcją popytu oraz przesuwania obciążeń, które zwiększają elastyczność systemu elektroenergetycznego i wspomagają stabilność sieci, obejmujących:

(i)  rozwiązania służące do przekazywania informacji użytkownikom w celu zdalnego zarządzania zaopatrzeniem i zużyciem, w tym centra danych klientów;

(ii)  zautomatyzowane centra sterujące do zarządzania obciążeniem sieci i ich kluczowe elementy (rozdzielnice, styczniki, przekaźniki, wyłączniki, automatyczne przełączniki).

Kluczowe elementy są instalowane jako część centrów sterujących;

(iii)  zaawansowane oprogramowanie i analizy z zakresu maksymalizacji efektywności oraz automatyzacji sieci elektrycznych lub włączenie zdecentralizowanych zasobów energetycznych na poziomie sieci elektroenergetycznej lub branży, jeżeli nie uwzględniono ich w sekcji 8.2, które obejmują:

a)  zaawansowane punkty dyspozytorskie, automatyzację podstacji elektrycznych, możliwości regulacji napięcia;

b)  oprogramowanie operacyjne umożliwiające operatorom symulację obsługi sieci na potrzeby zapewnienia stabilności sieci, zarządzania rozproszonymi zasobami energetycznymi lub podniesienia efektywności sieci.

Oprogramowanie to pozwala obsługiwać dynamiczne cechy sieci niezbędne do przejścia na energię odnawialną. Jest ono w stanie przetwarzać dane pochodzące z pomiarów sieci dokonywanych w czasie zbliżonym do rzeczywistego, aby zaobserwować, jak faktycznie przebiega przesyłanie, dystrybucja i zużycie energii oraz aby wykorzystać te informacje w celu ulepszenia badań symulacyjnych i działalności eksploatacyjnej, w tym uniknięcia awarii zasilania, poważnych awarii systemu elektroenergetycznego oraz odpadów;

(iv)  oprogramowanie wspomagające projektowanie i planowanie nowych sieci lub modernizację sieci istniejących, jeżeli nie uwzględniono go w sekcji 8.2.

Oprogramowanie to pozwala obsługiwać dynamiczne cechy sieci niezbędne do przejścia na energię odnawialną, w tym wytwarzanie lotnej energii elektrycznej na poziomie dystrybucji („prosumenci”), zmianę kierunków przepływu energii oraz wykorzystywanie jednostek magazynowych sieci;

(v)  czujniki meteorologiczne do prognozowania wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych;

(vi)  wolno stojące lub wbudowane sterowniki i przekaźniki, które można ze sobą połączyć, umożliwiające efektywne wykorzystanie źródeł energii elektrycznej i obciążeń;

(vii)  urządzenia służące do zmniejszania i przesuwania obciążenia w zarządzaniu obciążeniem sieci oraz urządzenia służące do przełączania źródeł, jeżeli są zgodne z normą EN IEC 62962:2019 Wymogi szczególne dotyczące urządzeń służących do zmniejszania obciążenia;

f)  systemów komunikacyjnych, oprogramowania i urządzeń sterujących, produktów, systemów i usług służących efektywności energetycznej lub włączeniu energii odnawialnej do sieci, jeżeli nie uwzględniono ich w sekcji 8.2:

(i)  urządzeń umożliwiających wymianę energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych między użytkownikami;

(ii)  technologii lub usługi wymiany akumulatorów wspomagającej elektryfikację transportu;

(iii)  systemów zarządzania mikrosiecią;

(iv)  systemów zarządzania energią lub mocą, systemów sterowania energią lub mocą oraz systemów SCADA służących do zarządzania mocą;

(v)  styczników, rozruszników silnikowych i sterowników do silników, które można ze sobą połączyć lub które są zautomatyzowane i umożliwiają zdalną lub zautomatyzowaną kontrolę zużycia energii elektrycznej oraz optymalizację zmian obciążenia;

(vi)  układów bezstopniowej regulacji obrotów i innych rozwiązań w zakresie bezstopniowej regulacji obrotów, z wyłączeniem układów łagodnego rozruchu, które umożliwiają efektywność energetyczną w zastosowaniach silników elektrycznych, jeżeli urządzenie jest zgodne z normą EN 61800-9-1: Elektryczne układy napędowe mocy o regulowanej prędkości – Część 9-1: Ekoprojektowanie dla układów napędowych mocy, rozruszników silnikowych, energoelektroniki i ich napędzanych aplikacji – Wymagania ogólne do przygotowania norm sprawności energetycznej dla wyposażenia napędowego mocy, stosujące rozszerzone podejście wyrobu (EPA) i model półanalityczny (SAM) oraz normy EN 61800-9-2: Elektryczne układy napędowe mocy o regulowanej prędkości – Część 9-2: Ekoprojektowanie dla układów napędowych mocy, rozruszników silnikowych, energoelektroniki i ich napędzanych aplikacji – Wskaźniki sprawności energetycznej dla układów napędowych mocy i rozruszników silnikowych;

(vii)  niskonapięciowych silników elektrycznych o klasie efektywności energetycznej (zgodnie z normą EN 60034-30-1: Maszyny elektryczne wirujące – Część 30-1: Klasy sprawności silników prądu przemiennego bezpośrednio zasilanych z sieci (Kod IE)), wykraczających poza wymogi określone rozporządzeniem Komisji (UE) 2019/1781 (2), a w szczególności:

a)  silników jednofazowych o mocy znamionowej wynoszącej 0,12 kW lub wyższej oraz klasie efektywności IE3 lub wyższej;

b)  silników budowy wzmocnionej z certyfikatem Ex eb o mocy znamionowej od 0,12 kW do 1 000  kW, posiadających 2, 4, 6 lub 8 biegunów, oraz o klasie efektywności IE3 lub wyższej;

c)  silników trójfazowych o mocy znamionowej od 0,75 kW do 1 000  kW, posiadających 2, 4, 6 lub 8 biegunów, które nie są silnikami budowy wzmocnionej z certyfikatem Ex eb, oraz (i) o klasie efektywności IE5 dla silników posiadających 2, 4 lub 6 biegunów oraz o mocy znamionowej od 75 kW do 200 kW, (ii) o klasie efektywności IE4 lub wyższej dla wszystkich pozostałych silników;

d)  silników trójfazowych o mocy znamionowej od 0,12 kW do 0,75 kW, posiadających 2, 4, 6 lub 8 biegunów, które nie są silnikami budowy wzmocnionej z certyfikatem Ex eb, oraz o klasie efektywności IE3 lub wyższej;

e)  silników trójfazowych wyłącznie z układem bezstopniowej regulacji obrotów o mocy znamionowej od 0,75 kW do 1 000  kW i posiadających 2, 4, 6 lub 8 biegunów, sklasyfikowanych zgodnie z normą EN IEC TS 60034-30-2 i klasą efektywności IE5;

(viii)  średnio- i wysokonapięciowych silników o mocy znamionowej powyżej 1 000  kW oraz klasie efektywności energetycznej IE4 lub wyższej zgodnie z projektem normy IEC 60034-30-3.

2.  Następujące elementy nie są zgodne z wymogami:

a)  infrastruktura przeznaczona do tworzenia przyłącza bezpośredniego lub rozbudowy istniejącego bezpośredniego połączenia podstacji lub sieci z elektrownią, która emituje gazy cieplarniane w ilości większej niż 100 g CO2e/kWh, mierzone w oparciu o cykl życia. Wyłączenie to stosuje się wyłącznie do urządzeń, które wykorzystuje się bezpośrednio do połączenia lub wzmocnienia przyłącza z elektrownią, która emituje gazy cieplarniane w ilości większej niż 100 g CO2e/kWh, mierzone w oparciu o cykl życia;

b)  produktów, urządzeń, systemów i oprogramowania instalowanych w infrastrukturze przeznaczonej do wydobycia, transportu, dystrybucji, magazynowania, produkcji lub przekształcania paliw kopalnych.

3.  Wymogów nie spełnia aparatura rozdzielcza z substancją izolacyjną lub odłączającą dopływ prądu, wykorzystująca gazy o współczynniku globalnego ocieplenia powyżej 10, lub której funkcjonowanie opiera się na takich gazach.

Dla wszystkich zakresów mocy wymogów nie spełnia aparatura rozdzielcza zawierająca SF6.

4.  Wszystkie produkty, urządzenia i systemy spełniają obowiązkowe wymogi z zakresu efektywności energetycznej i materiałowej określone w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE (3). Producenci odnoszą się do najnowszych wymogów z zakresu efektywności obowiązujących w Unii.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)  ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)  projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)  gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji;

d)  informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność polega na produkcji, naprawie, konserwacji, naprawie głównej, modernizacji, projektowaniu, zmianie przeznaczenia lub doposażeniu jednego z poniższych:

a)  statku powietrznego o zerowej emisji bezpośredniej CO2 w spalinach;

b)  do 31 grudnia 2027 r. – statku powietrznego innego niż wyprodukowany na potrzeby lotnictwa prywatnego lub komercyjnego, który mieści się w marginesach podanych poniżej oraz jest ograniczony stopą zastąpienia w celu zapewnienia, aby dostawa nie zwiększyła ogólnoświatowej liczby samolotów:

(i)  maksymalna masa startowa wyższa niż 5,7 t i niższa lub równa 60 t oraz certyfikowana wartość metryczna emisji CO2 niższa o co najmniej 11 % od limitu dla nowego typu wyznaczonego w normie Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO) (1);

(ii)  maksymalna masa startowa wyższa niż 60 t i niższa lub równa 150 t oraz certyfikowana wartość metryczna emisji CO2 niższa o co najmniej 2 % od limitu dla nowego typu wyznaczonego w normie ICAO;

(iii)  maksymalna masa startowa wyższa niż 150 t oraz certyfikowana wartość metryczna emisji CO2 niższa o co najmniej 1,5 % od limitu dla nowego typu wyznaczonego w normie ICAO.

Stopień zgodności kwalifikowalnego statku powietrznego z systematyką jest ograniczony stopą zastąpienia. Stopę zastąpienia oblicza się na podstawie stosunku liczby statków powietrznych trwale wycofanych z użytku do liczby statków powietrznych dostarczonych na poziomie globalnym, uśrednionym dla ostatnich 10 lat, na podstawie zweryfikowanych danych uzyskanych od niezależnych dostawców danych.

W przypadku braku certyfikatu dla wartości metrycznej emisji CO2, potwierdzającego wymagany margines w stosunku do limitu dla nowego typu wyznaczonego w normie ICAO, producent statku powietrznego składa oświadczenie, że statek powietrzny spełnia wymagany poziom efektywności oraz marginesy ulepszenia pod warunkiem że statek powietrzny został certyfikowany do 11 grudnia 2026 r.

c)  od 1 stycznia 2028 r. do 31 grudnia 2032 r. – statku powietrznego spełniającego techniczne kryteria kwalifikacji określone w lit. b) niniejszej podsekcji, który certyfikowano do eksploatacji z wykorzystaniem 100 % mieszaniny zrównoważonych paliw lotniczych.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność i, w miarę możliwości, stosuje się techniki wspierające:

a)  ponowne używanie i wykorzystywanie w wytwarzanych produktach surowców wtórnych i ponownie użytych komponentów;

b)  projektowanie zapewniające wysoką trwałość, zdolność do recyklingu, łatwy demontaż i możliwość dostosowywania wytwarzanych produktów;

c)  gospodarowanie odpadami, w ramach którego w procesie produkcyjnym recykling jest traktowany priorytetowo w stosunku do utylizacji;

d)  informacje i identyfikowalność substancji potencjalnie niebezpiecznych w całym cyklu życia wytwarzanych produktów.

Wprowadzono środki mające na celu gospodarowanie odpadami i recykling odpadów po wycofaniu z eksploatacji, w tym poprzez ustalenia umowne z dostawcami usług recyklingu dotyczące wycofania z eksploatacji, odzwierciedlenie w prognozach finansowych lub oficjalnej dokumentacji projektowej. Środki te zapewniają segregację i przetwarzanie komponentów i materiałów w celu maksymalizacji recyklingu i ponownego użycia zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami, zasadami unijnego rozporządzenia w sprawie odpadów i mającymi zastosowanie przepisami, w szczególności poprzez ponowne użycie i recykling baterii i elektroniki oraz surowców krytycznych w nich zawartych. Środki te obejmują również kontrolę materiałów niebezpiecznych i zarządzanie nimi.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Statek powietrzny spełnia wymogi określone w art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/1139.

Statek powietrzny, o którym mowa w lit. b) i c) niniejszej sekcji, spełnia następujące normy:

a)  poprawka 13 tomu I (hałas), rozdział 14 załącznika 16 do konwencji chicagowskiej, gdzie suma różnic we wszystkich trzech punktach pomiarowych między maksymalnymi poziomami hałasu a maksymalnymi dopuszczalnymi poziomami hałasu określonymi w pkt 14.4.1.1, 14.4.1.2 i 14.4.1.3 nie może być mniejsza niż 22 EPNdB;

b)  poprawka 10 tomu II (emisje z silnika), rozdziały 2 i 4 załącznika 16 do konwencji chicagowskiej.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

W ramach tej działalności produkowana jest energia elektryczna z wykorzystaniem technologii fotowoltaicznej.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność urządzeń i komponentów o wysokiej trwałości i zdolności do recyklingu, które łatwo zdemontować i poddać renowacji, i w miarę możliwości się je wykorzystuje.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

W ramach tej działalności produkowana jest energia elektryczna z wykorzystaniem technologii skupiania światła słonecznego.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność urządzeń i komponentów o wysokiej trwałości i zdolności do recyklingu, które łatwo zdemontować i poddać renowacji, i w miarę możliwości się je wykorzystuje.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

W ramach tej działalności produkowana jest energia elektryczna z energii wiatrowej.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

W przypadku budowy morskich instalacji wiatrowych działanie to nie utrudnia osiągnięcia dobrego stanu środowiska zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (1), w której zawarto wymóg wprowadzenia odpowiednich środków w celu zapobiegania skutkom lub ich łagodzenia w odniesieniu do wskaźnika 11 (hałas/energia) określonego w załączniku I do tej dyrektywy, oraz zgodnie z decyzją Komisji (UE) 2017/848 (2) w odniesieniu do odpowiednich kryteriów i standardów metodologicznych dotyczących tego wskaźnika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność urządzeń i komponentów o wysokiej trwałości i zdolności do recyklingu, które łatwo zdemontować i poddać renowacji, i w miarę możliwości się je wykorzystuje.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika (3).

W przypadku budowy morskich instalacji wiatrowych działanie to nie utrudnia osiągnięcia dobrego stanu środowiska zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE, w której zawarto wymóg wprowadzenia odpowiednich środków w celu zapobiegania skutkom lub ich łagodzenia w odniesieniu do wskaźników 1 (bioróżnorodność) i 6 (integralność dna morskiego) określonych w załączniku I do tej dyrektywy, oraz zgodnie z decyzją Komisji (UE) 2017/848 w odniesieniu do odpowiednich kryteriów i standardów metodologicznych dotyczących tych wskaźników.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

W ramach tej działalności produkowana jest energia elektryczna z energii oceanicznej.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działanie to nie utrudnia osiągnięcia dobrego stanu środowiska zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE, w której zawarto wymóg wprowadzenia odpowiednich środków w celu zapobiegania skutkom lub ich łagodzenia w odniesieniu do wskaźnika 11 (hałas/energia) określonego w załączniku I do tej dyrektywy, oraz zgodnie z decyzją Komisji (UE) 2017/848 w odniesieniu do odpowiednich kryteriów i standardów metodologicznych dotyczących tego wskaźnika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność urządzeń i komponentów o wysokiej trwałości i zdolności do recyklingu, które łatwo zdemontować i poddać renowacji, i w miarę możliwości się je wykorzystuje.

▼M2

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Wprowadzono środki w celu ograniczenia toksyczności farby przeciwporostowej i produktów biobójczych, jak określono w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (1).

▼B

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Działanie to nie utrudnia osiągnięcia dobrego stanu środowiska zgodnie z dyrektywą 2008/56/WE, w której zawarto wymóg wprowadzenia odpowiednich środków w celu zapobiegania skutkom lub ich łagodzenia w odniesieniu do wskaźnika 1 (bioróżnorodność) określonego w załączniku I do tej dyrektywy, oraz zgodnie z decyzją Komisji (UE) 2017/848 w odniesieniu do odpowiednich kryteriów i standardów metodologicznych dotyczących tego wskaźnika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  instalacja produkująca energię elektryczną jest elektrownią przepływową i nie posiada sztucznego zbiornika;

b)  gęstość mocy w instalacji produkującej energię elektryczną wynosi powyżej 5 W/m2;

c)  poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku wytwarzania energii elektrycznej z energii wodnej wynosi poniżej 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/kWh. Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 (1), ISO 14064-1:2018 (2) lub narzędzia G-res (3). Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

1.  Działalność ta jest zgodna z przepisami dyrektywy 2000/60/WE, w szczególności z wszystkimi wymogami określonymi w art. 4 tej dyrektywy.

2.  W zakresie eksploatacji istniejących elektrowni wodnych, w tym prac modernizacyjnych służących zwiększeniu możliwości wytwarzania energii odnawialnej lub magazynowania energii, działanie spełnia poniższe kryteria:

2.1.  Zgodnie z dyrektywą 2000/60/WE, a w szczególności art. 4 i 11 tej dyrektywy wdrożono wszystkie technicznie wykonalne i istotne z punktu widzenia ochrony środowiska środki łagodzące mające zmniejszyć niekorzystny wpływ na zasoby wodne, jak również na chronione siedliska i gatunki bezpośrednio zależne od wody.

2.2.  Środki te obejmują, w stosownych przypadkach i w zależności od ekosystemów występujących naturalnie w narażonych jednolitych częściach wód:

a)  środki zapewniające migrację ryb w górę i w dół rzeki (takie jak przyjazne dla ryb turbiny, struktury prowadzące ryby, nowoczesne, w pełni funkcjonalne przepławki, środki mające na celu zatrzymanie lub ograniczenie do minimum eksploatacji i zrzutów podczas migracji lub tarła);

b)  środki zapewniające minimalny przepływ hydrobiologiczny (w tym łagodzenie szybkich, krótkoterminowych wahań przepływu lub odpływów pulsacyjnych) i przepływ osadów;

c)  środki mające na celu ochronę lub poprawę stanu siedlisk.

2.3.  Skuteczność tych środków jest monitorowana w kontekście koncesji lub pozwolenia określającego warunki mające na celu osiągnięcie dobrego stanu lub potencjału narażonej jednolitej części wód.

3.  W odniesieniu do budowy nowych elektrowni wodnych, działanie spełnia poniższe kryteria:

3.1.  Zgodnie z art. 4 dyrektywy 2000/60/WE, a w szczególności z ust. 7 tego artykułu, przed budową przeprowadza się ocenę oddziaływania projektu w celu oceny jego potencjalnego wpływu na stan jednolitych części wód w obrębie tego samego dorzecza oraz na chronione siedliska i gatunki bezpośrednio zależne od wody, uwzględniając w szczególności korytarze migracyjne, rzeki o swobodnym przepływie lub ekosystemy w stanie zbliżonym do warunków niezakłóconych ludzką działalnością.

Ocena oparta jest na najnowszych, kompleksowych i dokładnych danych, w tym danych z monitorowania elementów jakości biologicznej, które są szczególnie wrażliwe na zmiany hydromorfologiczne, oraz na porównaniu spodziewanego stanu jednolitej części wód w wyniku podjęcia nowych działań ze stanem obecnym.

Ocena uwzględnia w szczególności skumulowane skutki tego nowego projektu i innej istniejącej lub planowanej infrastruktury w dorzeczu.

3.2.  Na podstawie tej oceny oddziaływania ustalono, że elektrownia jest planowana – pod względem projektu i lokalizacji oraz pod względem środków łagodzących – tak, aby spełniała jeden z następujących wymogów:

a)  elektrownia nie prowadzi do pogorszenia stanu ani nie zagraża osiągnięciu dobrego stanu lub potencjału określonej jednolitej części wód, w obrębie której ma działać;

b)  w przypadku gdy elektrownia grozi pogorszeniem stanu lub zagraża osiągnięciu dobrego stanu lub potencjału określonej jednolitej części wód, w której ma działać, takie pogorszenie nie jest znaczące i jest uzasadnione szczegółową oceną kosztów i korzyści wykazującą oba poniższe elementy:

i)  względy nadrzędnego interesu publicznego oraz fakt, że korzyści, które ma przynieść planowana elektrownia wodna, przewyższają koszty dla środowiska i społeczeństwa związane z pogorszeniem stanu wód;

ii)  fakt, że nadrzędnego interesu publicznego lub spodziewanych korzyści związanych z elektrownią nie można – ze względu na wykonalność techniczną lub nieproporcjonalne koszty – osiągnąć za pomocą metod alternatywnych, które doprowadziłyby do lepszych rezultatów dla środowiska (takich jak modernizacja istniejących elektrowni wodnych lub wykorzystanie technologii nie zakłócających ciągłości rzek).

3.3.  Wdrożono wszystkie technicznie wykonalne i istotne z punktu widzenia ochrony środowiska środki łagodzące mające zmniejszyć niekorzystny wpływ na zasoby wodne, jak również na chronione siedliska i gatunki bezpośrednio zależne od wody.

Środki łagodzące obejmują, w stosownych przypadkach i w zależności od ekosystemów występujących naturalnie w narażonych jednolitych częściach wód:

a)  środki zapewniające migrację ryb w górę i w dół rzeki (takie jak przyjazne dla ryb turbiny, struktury prowadzące ryby, nowoczesne, w pełni funkcjonalne przepławki, środki mające na celu zatrzymanie lub ograniczenie do minimum eksploatacji i zrzutów podczas migracji lub tarła);

b)  środki zapewniające minimalny przepływ hydrobiologiczny (w tym łagodzenie szybkich, krótkoterminowych wahań przepływu lub odpływów pulsacyjnych) i przepływ osadów;

c)  środki mające na celu ochronę lub poprawę stanu siedlisk.

Skuteczność tych środków jest monitorowana w kontekście koncesji lub pozwolenia określającego warunki mające na celu osiągnięcie dobrego stanu lub potencjału narażonej jednolitej części wód.

3.4.  Elektrownia nie zagraża trwale osiągnięciu dobrego stanu lub potencjału w którejkolwiek jednolitej części wód należącej do tego samego obszaru dorzecza.

3.5.  Oprócz środków łagodzących, o których mowa powyżej, w stosownych przypadkach wdraża się środki kompensacyjne w celu zapewnienia, aby projekt nie zwiększył rozdrobnienia jednolitej części wód w tym samym obszarze dorzecza. Przeprowadza się to w drodze przywrócenia ciągłości w obrębie tego samego obszaru dorzecza w stopniu, który kompensuje zakłócenia ciągłości, jakie może wywołać planowana elektrownia wodna. Kompensacja rozpoczyna się przed realizacją projektu.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika (4).

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku wytwarzania energii elektrycznej z energii geotermalnej wynosi poniżej 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/kWh. Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się na podstawie zalecenia Komisji 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 lub ISO 14064-1:2018. Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku eksploatacji systemów energii geotermalnej o wysokiej entalpii w celu obniżenia poziomów emisji, aby nie utrudnić osiągnięcia dopuszczalnych wartości jakości powietrza określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/107/WE (1) i dyrektywie 2008/50/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (2), stosuje się odpowiednie systemy redukcji emisji.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku wytwarzania energii elektrycznej z wykorzystaniem odnawialnych paliw gazowych i ciekłych wynosi poniżej 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/kWh.

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się, korzystając z danych dotyczących poszczególnych projektów, o ile są one dostępne, na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 (1) lub ISO 14064-1:2018 (2).

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

2.  W przypadku gdy instalacje zapewniają jakąkolwiek formę redukcji emisji (w tym wychwytywanie dwutlenku węgla lub stosowanie paliw niskoemisyjnych), dana działalność redukująca emisje jest w stosownych przypadkach zgodna z kryteriami określonymi w odpowiedniej sekcji niniejszego załącznika.

W przypadku wychwytywania do celów podziemnego magazynowania CO2, który w przeciwnym razie zostałby wyemitowany w procesie produkcji energii elektrycznej, gaz ten transportuje się i składuje pod ziemią zgodnie z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcjach 5.11 i 5.12 niniejszego załącznika.

3.  Działalność ta spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  podczas budowy instaluje się urządzenia pomiarowe do monitorowania emisji fizycznych, takich jak wycieki metanu, lub wprowadza się program wykrywania nieszczelności i naprawy;

b)  podczas eksploatacji zgłasza się fizyczne pomiary emisji metanu oraz eliminuje wycieki.

4.  W przypadku gdy w ramach działalności miesza się odnawialne paliwa gazowe lub ciekłe z biogazem lub biopłynami, biomasa rolnicza stosowana do produkcji biogazu lub biopłynów spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 2–5 dyrektywy (UE) 2018/2001, natomiast biomasa leśna spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania (3). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku obiektów energetycznego spalania o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których zastosowanie mają konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania, emisje są poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193 Parlamentu Europejskiego i Rady (4).

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Biomasa rolnicza stosowana w tej działalności spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 2–5 dyrektywy (UE) 2018/2001. Biomasa leśna stosowana w tej działalności spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy.

2.  Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych wynikające ze stosowania biomasy wynosi co najmniej 80 % w stosunku do metodyki ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w porównaniu z odpowiednikiem kopalnym, którą określono w załączniku VI do dyrektywy (UE) 2018/2001.

3.  W przypadku gdy działanie instalacji opiera się na fermentacji beztlenowej materiału organicznego, wytwarzanie produktów pofermentacyjnych spełnia odpowiednio kryteria określone w sekcji 5.6 oraz kryteria 1 i 2 określone w sekcji 5.7 niniejszego załącznika.

4.  Punkty 1 i 2 nie mają zastosowania do instalacji produkujących energię elektryczną o całkowitej nominalnej mocy cieplnej dostarczonej w paliwie poniżej 2 MW i wykorzystujących gazowe paliwa z biomasy.

5.  W przypadku instalacji produkujących energię elektryczną o całkowitej nominalnej mocy cieplnej między od 50–100 MW działalność polega na zastosowaniu technologii wysokosprawnej kogeneracji lub – w przypadku instalacji stricte elektrycznych – w ramach działalności osiąga się poziom sprawności energetycznej powiązany z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania (1).

6.  W przypadku instalacji produkujących energię elektryczną o całkowitej nominalnej mocy cieplnej powyżej 100 MW działalność spełnia co najmniej jedno z poniższych kryteriów:

a)  osiąga się efektywność elektryczną na poziomie co najmniej 36 %;

b)  stosuje się wysoce efektywną technologię polegającą na kogeneracji (skojarzona gospodarka energetyczna), o której mowa w dyrektywie 2012/27/UE Parlamentu Europejskiego i Rady (2);

c)  stosuje się technologię wychwytywania i składowania dwutlenku węgla. W przypadku wychwytywania do celów podziemnego magazynowania CO2, który w przeciwnym razie zostałby wyemitowany w procesie produkcji energii elektrycznej, gaz ten transportuje się i składuje pod ziemią zgodnie z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcjach 5.11 i 5.12 niniejszego załącznika.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku instalacji objętych zakresem stosowania dyrektywy 2010/75/UE Parlamentu Europejskiego i Rady (3) emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania (4). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku obiektów energetycznego spalania o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których zastosowanie mają konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania, emisje wynoszą poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193.

W odniesieniu do obiektów znajdujących się w strefach lub częściach stref, które nie zachowują zgodności z dopuszczalnymi wartościami jakości powietrza określonymi w dyrektywie 2008/50/WE, wdrażane są środki służące obniżeniu poziomów emisji z uwzględnieniem wyników wymiany informacji (5) publikowanych przez Komisję zgodnie z art. 6 ust. 9 i 10 dyrektywy (UE) 2015/2193.

W przypadku beztlenowej fermentacji materiału organicznego, jeżeli wytworzone produkty pofermentacyjne stosuje się jako nawóz lub polepszacz gleby, bezpośrednio albo po kompostowaniu lub innej obróbce, spełniają one wymogi dotyczące materiałów nawozowych określone w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2019/1009 w kategoriach materiałów składowych (CMC) 4 i 5 lub w przepisach krajowych dotyczących nawozów lub polepszaczy gleby stosowanych w rolnictwie.

W przypadku zakładów fermentacji beztlenowej przetwarzających ponad 100 ton odpadów dziennie emisje do powietrza i wody mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w odniesieniu do beztlenowego rozkładu odpadów w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do przetwarzania odpadów (6). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność spełnia jedno z poniższych kryteriów:

1.  Infrastruktura przesyłowa i dystrybucyjna lub urządzenia do przesyłu i dystrybucji znajdują się w systemie elektrycznym, który spełnia co najmniej jedno z poniższych kryteriów:

a)  system stanowi wzajemnie połączony system europejski, tzn. wzajemnie połączone obszary regulacyjne państw członkowskich, Norwegii, Szwajcarii i Zjednoczonego Królestwa, oraz jego systemy podporządkowane;

b)  ponad 67 % nowo umożliwionych zdolności wytwórczych w systemie nie przekracza wartości progowej wytwarzania 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/kWh mierzonej w całym cyklu życia zgodnie z kryteriami produkcji energii elektrycznej, obliczanej w okresie pięcioletnim;

c)  średni współczynnik emisji z sieci systemu, obliczany jako stosunek całkowitej rocznej emisji z wytwarzania energii elektrycznej podłączonego do systemu, podzielony przez całkowitą roczną produkcję energii elektrycznej netto w tym systemie, nie przekracza wartości progowej 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/kWh mierzonej w całym cyklu życia zgodnie z kryteriami wytwarzania energii elektrycznej, obliczanej w pięcioletnim okresie;

Infrastruktura przeznaczona do tworzenia przyłącza bezpośredniego lub rozbudowy istniejącego bezpośredniego połączenia podstacji lub sieci z elektrownią, która emituje gazy cieplarniane w ilości większej niż 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/kWh, mierzone w oparciu o cykl życia, jest niezgodna z wymogami.

Instalacja infrastruktury pomiarowej, która nie spełnia wymogów dotyczących inteligentnych systemów opomiarowania określonych w art. 20 dyrektywy (UE) 2019/944, jest niezgodna z wymogami.

2.  Do działalności tej należą:

a)  budowa i eksploatacja przyłącza bezpośredniego, lub rozbudowa istniejącego przyłącza bezpośredniego, niskoemisyjnej produkcji energii elektrycznej poniżej progu 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/kWh mierzonego na podstawie cyklu życia do podstacji lub sieci;
b)  budowa i eksploatacja stacji ładowania pojazdów elektrycznych oraz wspomagającej infrastruktury elektrycznej na potrzeby elektryfikacji transportu, z zastrzeżeniem zgodności z kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcji niniejszego załącznika dotyczącej transportu; ►M2  
c)  instalacja transformatorów wykorzystywanych w sieciach przesyłu i dystrybucji, które spełniają wymogi dla etapu 2 (1 lipca 2021 r.) określone w załączniku I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 548/2014 oraz – w przypadku transformatorów elektroenergetycznych średniej mocy o najwyższym napięciu urządzenia nieprzekraczającym 36 kV – wymogi dla poziomu AA0 dotyczące strat stanu jałowego określone w normie EN 50588-1 (2);  ◄
d)  budowa/instalacja i eksploatacja urządzeń i infrastruktury, których głównym celem jest zwiększenie produkcji lub wykorzystania produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych;
e)  instalacja urządzeń zwiększających możliwości kontroli i obserwacji systemu elektroenergetycznego oraz umożliwiających rozwój odnawialnych źródeł energii i włączenie ich do sieci, w tym:
(i)  czujniki i narzędzia pomiarowe (w tym czujniki meteorologiczne do prognozowania poziomów produkcji energii ze źródeł odnawialnych);
(ii)  komunikacja i sterowanie (w tym zaawansowane oprogramowanie i punkty dyspozytorskie, automatyzacja podstacji lub zasilaczy oraz możliwości regulacji napięcia w celu dostosowania do bardziej zdecentralizowanego zasilania ze źródeł odnawialnych).
f)  instalacja takiego sprzętu jak m.in. przyszłe inteligentne systemy opomiarowania lub systemy zastępujące inteligentne systemy opomiarowania zgodnie z art. 19 ust. 6 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/944 (3), które spełniają wymogi art. 20 dyrektywy (UE) 2019/944, zdolne do przekazywania informacji użytkownikom w celu zdalnego zarządzania zużyciem, w tym centrów danych klientów;
g)  budowa/instalacja urządzeń umożliwiających wymianę energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych między użytkownikami;
h)  budowa i eksploatacja połączeń wzajemnych między systemami przesyłowymi, pod warunkiem że jeden z tych systemów jest zgodny z wymogami.

Do celów niniejszej sekcji stosuje się następujące specyfikacje:

a)  pięcioletni okres stosowany do określenia zgodności z progami opiera się na ostatnich pięciu kolejnych latach i obejmuje rok, dla którego dostępne są najnowsze dane;

b)  „system” oznacza obszar regulacji mocy sieci przesyłowej lub dystrybucyjnej, na którym zainstalowano infrastrukturę lub urządzenia;

c)  systemy przesyłowe mogą obejmować zdolności wytwórcze połączone z podporządkowanymi systemami dystrybucyjnymi;

d)  systemy dystrybucji podporządkowane systemowi przesyłowemu, który uznaje się za zmierzający do osiągnięcia pełnej dekarbonizacji, można również uznać za zmierzające do osiągnięcia pełnej dekarbonizacji;

e)  w celu określenia zgodności można uwzględnić system obejmujący wiele obszarów regulacyjnych, które są wzajemnie połączone i między którymi zachodzi znaczna wymiana energii, w którym to przypadku we wszystkich uwzględnionych obszarach regulacyjnych stosuje się średni ważony współczynnik emisji, natomiast nie jest konieczne wykazanie zgodności oddzielnie dla poszczególnych podporządkowanych systemów przesyłowych lub dystrybucyjnych w ramach tego systemu;

f)  istnieje możliwość, że mimo wcześniejszej zgodności system przestanie być zgodny z wymogami. W systemach, które przestają być zgodne z wymogami, od tego momentu żadna nowa działalność przesyłowa i dystrybucyjna nie jest zgodna z wymogami, aż do czasu gdy system ponownie osiągnie próg (z wyjątkiem tych rodzajów działalności, które są zawsze zgodne z wymogami, zob. powyżej). Działalność w ramach systemów podporządkowanych może nadal być zgodna z wymogami, jeżeli systemy te spełniają kryteria niniejszej sekcji;

g)  bezpośrednie połączenie lub rozbudowa istniejącego przyłącza bezpośredniego z elektrownią obejmuje infrastrukturę, która jest niezbędna do przesyłania powiązanej energii elektrycznej z zakładu wytwarzania energii do podstacji lub sieci.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Istnieje plan gospodarki odpadami, który zapewnia maksymalne ponowne użycie lub recykling po zakończeniu eksploatacji zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami, w tym poprzez ustalenia umowne z partnerami w zakresie gospodarowania odpadami, odzwierciedlenie w prognozach finansowych lub oficjalnej dokumentacji projektowej.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Naziemne linie wysokiego napięcia:

a)  w przypadku prac budowlanych działalność jest zgodna z zasadami ogólnych wytycznych MKF dotyczących środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa (4).

b)  działalność jest zgodna z obowiązującymi normami i przepisami w celu ograniczenia wpływu promieniowania elektromagnetycznego na zdrowie człowieka, w tym w odniesieniu do działalności prowadzonej w Unii – z zaleceniem Rady w sprawie ograniczenia narażenia ludności na pola elektromagnetyczne (od 0 Hz do 300 GHz) (5), a w odniesieniu do działalności prowadzonej w państwach trzecich z wytycznymi Międzynarodowej Komisji Ochrony przed Promieniowaniem Niejonizującym (ICNIRP) z 1998 r. (6)

W działalności nie wykorzystuje się polichlorowanych bifenyli (PCB).

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika (7).

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność polega na budowie i eksploatacji magazynów energii elektrycznej, w tym elektrowni szczytowo-pompowych.

W przypadku gdy działalność obejmuje chemiczne magazynowanie energii, substancja magazynująca (taka jak wodór lub amoniak) jest zgodna z kryteriami wytwarzania odpowiedniego produktu określonymi w sekcjach 3.7–3.17 niniejszego załącznika. W przypadku wykorzystywania wodoru do magazynowania energii elektrycznej, jeżeli wodór spełnia techniczne kryteria kwalifikacji określone w sekcji 3.10 niniejszego załącznika, przetworzenie wodoru z powrotem w energię elektryczną jest również uważane za część tej działalności.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

W przypadku elektrowni szczytowo-pompowych niezbudowanych na rzece, działalność jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

W przypadku elektrowni szczytowo-pompowych zbudowanych na rzece działalność jest zgodna z kryteriami dotyczącymi nieczynienia poważnych szkód względem zrównoważonego wykorzystywania i ochrony zasobów wodnych i morskich określonymi sekcji 4.5 (Wytwarzanie energii elektrycznej z energii wodnej).

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Istnieje plan gospodarki odpadami, który zapewnia maksymalne ponowne użycie lub recykling po zakończeniu eksploatacji zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami, w tym poprzez ustalenia umowne z partnerami w zakresie gospodarowania odpadami, odzwierciedlenie w prognozach finansowych lub oficjalnej dokumentacji projektowej.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność polega na przechowywaniu energii cieplnej, w tym podziemnym magazynowaniu energii cieplnej (UTES) lub magazynowaniu energii cieplnej w warstwach wodonośnych (ATES).

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

W przypadku magazynowania energii cieplnej w warstwach wodonośnych, działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Istnieje plan gospodarki odpadami, który zapewnia maksymalne ponowne użycie, regenerację produktów lub recykling po zakończeniu eksploatacji, w tym poprzez ustalenia umowne z partnerami w zakresie gospodarowania odpadami, odzwierciedlenie w prognozach finansowych lub oficjalnej dokumentacji projektowej.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Do działalności tej należą:

a)  budowa instalacji do magazynowania wodoru;

b)  przekształcenie istniejących podziemnych magazynów gazu w magazyny przeznaczone do przechowywania wodoru;

c)  eksploatacja instalacji do magazynowania wodoru, w przypadku gdy wodór magazynowany w instalacji spełnia kryteria dotyczące produkcji wodoru określone w sekcji 3.10 niniejszego załącznika.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Istnieje plan gospodarki odpadami, który zapewnia maksymalne ponowne użycie, regenerację produktów lub recykling po zakończeniu eksploatacji, w tym poprzez ustalenia umowne z partnerami w zakresie gospodarowania odpadami, odzwierciedlenie w prognozach finansowych lub oficjalnej dokumentacji projektowej.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku składowania powyżej pięciu ton działalność jest zgodna z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/18/UE (1).

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Biomasa rolnicza wykorzystana do wytwarzania biogazu lub biopaliw wykorzystywanych w transporcie oraz do wytwarzania biopłynów spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 2–5 dyrektywy (UE) 2018/2001. Biomasa leśna wykorzystana do wytwarzania biogazu lub biopaliw wykorzystywanych w transporcie oraz do wytwarzania biopłynów spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy.

W działalności związanej z wytwarzaniem biopaliw wykorzystywanych w transporcie i z wytwarzaniem biopłynów nie stosuje się roślin spożywczych i pastewnych.

2.  Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych wynikające z wytwarzania biopaliw i biogazu wykorzystywanych w transporcie i z wytwarzania biopłynów wynosi co najmniej 65 % w stosunku do metodyki ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w porównaniu z odpowiednikiem kopalnym, którą określono w załączniku V do dyrektywy (UE) 2018/2001.

3.  W przypadku gdy wytwarzanie biogazu opiera się na fermentacji beztlenowej materiału organicznego, wytwarzanie produktów pofermentacyjnych spełnia odpowiednio kryteria określone w sekcji 5.6 oraz kryteria 1 i 2 określone w sekcji 5.7 niniejszego załącznika.

4.  W przypadku wychwytywania do celów podziemnego magazynowania CO2, który w przeciwnym razie zostałby wyemitowany w procesie produkcyjnym, gaz ten transportuje się i składuje pod ziemią zgodnie z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcjach 5.11 i 5.12 niniejszego załącznika.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku produkcji biogazu w zbiornikach produktów pofermentacyjnych stosuje się gazoszczelną powłokę.

W przypadku zakładów fermentacji beztlenowej przetwarzających ponad 100 ton odpadów dziennie emisje do powietrza i wody mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w odniesieniu do beztlenowego rozkładu odpadów w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do przetwarzania odpadów (1). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku beztlenowej fermentacji materiału organicznego, jeżeli wytworzone produkty pofermentacyjne stosuje się jako nawóz lub polepszacz gleby, bezpośrednio albo po kompostowaniu lub innej obróbce, spełniają one wymogi dotyczące materiałów nawozowych określone w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2019/1009 w kategoriach materiałów składowych (CMC) 4 i 5 w odniesieniu do produktów pofermentacyjnych lub CMC 3 w odniesieniu do kompostu bądź przepisach krajowych dotyczących nawozów lub polepszaczy gleby stosowanych w rolnictwie.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Do działalności tej należą:

a)  budowa lub eksploatacja nowych sieci przesyłu i dystrybucji wodoru lub innych gazów niskoemisyjnych;

b)  przekształcenie/zmiana przeznaczenia istniejących sieci gazu ziemnego na sieci przesyłające wyłącznie wodór;

c)  modernizacja sieci przesyłu i dystrybucji gazu, której głównym celem jest włączenie do sieci wodoru i innych gazów niskoemisyjnych, w tym wszelka działalność wykorzystująca sieci przesyłu lub dystrybucji gazu, dzięki czemu sieć może zwiększyć udział wodoru lub innych gazów niskoemisyjnych w systemie gazowym;

2.  Działalność ta obejmuje wykrywanie nieszczelności i naprawę istniejących gazociągów i innych elementów sieci w celu ograniczenia wycieków metanu.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Wentylatory, sprężarki, pompy i inne stosowane urządzenia objęte dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE (1) są zgodne, w stosownych przypadkach, z wymogami dotyczącymi najwyższej klasy efektywności energetycznej oraz z rozporządzeniami wykonawczymi do tej dyrektywy i zastosowano w nich najlepszą dostępną technologię.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  w przypadku budowy i eksploatacji rur i związanej z nimi infrastruktury na potrzeby dystrybucji w systemach ciepłowniczych/chłodniczych oraz system ten odpowiada definicji efektywnych systemów ciepłowniczych i chłodniczych ustanowionej w art. 2 pkt 41 dyrektywy 2012/27/UE;

b)  w przypadku modernizacji rur i związanej z nimi infrastruktury na potrzeby dystrybucji w systemach ciepłowniczych/chłodniczych inwestycja, dzięki której system odpowiada definicji efektywnych systemów ciepłowniczych lub chłodniczych ustanowionej w art. 2 pkt 41 dyrektywy 2012/27/UE, rozpoczyna się w okresie trzech lat na podstawie zobowiązania umownego lub równoważnego zobowiązania w przypadku operatorów odpowiedzialnych zarówno za wytwarzanie energii, jak i sieć;

c)  do działalności tej należą:

i)  zmiana na systemy, w których stosuje się niższe temperatury;

ii)  zaawansowane systemy pilotażowe (systemy kontroli i zarządzania energią, internet rzeczy).

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Wentylatory, sprężarki, pompy i inne stosowane urządzenia objęte dyrektywą 2009/125/WE są zgodne, w stosownych przypadkach, z wymogami dotyczącymi najwyższej klasy efektywności energetycznej oraz z rozporządzeniami wykonawczymi do tej dyrektywy i zastosowano w nich najlepszą dostępną technologię.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Instalacja i eksploatacja elektrycznych pomp ciepła spełnia oba poniższe kryteria:

a)  próg dla czynnika chłodniczego: współczynnik globalnego ocieplenia nie przekracza 675;

b)  spełniono wymogi dotyczące efektywności energetycznej określone w rozporządzeniach wykonawczych (1) do dyrektywy 2009/125/WE.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność urządzeń i komponentów o wysokiej trwałości i zdolności do recyklingu, które łatwo zdemontować i poddać renowacji, i w miarę możliwości się je wykorzystuje.

Istnieje plan gospodarki odpadami, który zapewnia maksymalne ponowne użycie, regenerację produktów lub recykling po zakończeniu eksploatacji, w tym poprzez ustalenia umowne z partnerami w zakresie gospodarowania odpadami, odzwierciedlenie w prognozach finansowych lub oficjalnej dokumentacji projektowej.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku pomp ciepła typu powietrze – powietrze o wydajności znamionowej wynoszącej nie więcej niż12kW poziomy mocy akustycznej w pomieszczeniu i na zewnątrz mieszczą się poniżej progu określonego w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 206/2012 (2).

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Nie dotyczy

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność polega na kogeneracji (1) energii elektrycznej i energii cieplnej/chłodniczej z energii słonecznej.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność urządzeń i komponentów o wysokiej trwałości i zdolności do recyklingu, które łatwo zdemontować i poddać renowacji, i w miarę możliwości się je wykorzystuje.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku skojarzonego wytwarzania energii cieplnej/chłodniczej i energii elektrycznej (1) z energii geotermalnej wynosi poniżej 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla na 1 kWh energii wyprodukowanej w wyniku skojarzonego wytwarzania.

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się, korzystając z danych dotyczących poszczególnych projektów, o ile są one dostępne, na podstawie zalecenia Komisji 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 lub ISO 14064-1:2018.

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku eksploatacji systemów energii geotermalnej o wysokiej entalpii w celu obniżenia poziomów emisji, aby nie utrudnić osiągnięcia dopuszczalnych wartości jakości powietrza określonych w dyrektywach 2004/107/WE i 2008/50/WE.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku kogeneracji energii cieplnej/chłodniczej i energii elektrycznej (1) z paliw gazowych i ciekłych wynosi poniżej 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla na 1 kWh energii wyprodukowanej w wyniku kogeneracji.

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się, korzystając z danych dotyczących poszczególnych projektów, o ile są one dostępne, na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 (2) lub ISO 14064-1:2018 (3).

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

2.  W przypadku gdy instalacje zapewniają jakąkolwiek formę redukcji emisji (w tym wychwytywanie dwutlenku węgla lub stosowanie paliw niskoemisyjnych) dana działalność redukująca emisje jest w stosownych przypadkach zgodna z odpowiednimi sekcjami niniejszego załącznika.

W przypadku wychwytywania do celów podziemnego magazynowania CO2, który w przeciwnym razie zostałby wyemitowany w procesie kogeneracji, gaz ten transportuje się i składuje pod ziemią zgodnie z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcjach 5.11 i 5.12 niniejszego załącznika.

3.  Działalność ta spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  podczas budowy instaluje się urządzenia pomiarowe do monitorowania emisji fizycznych, takich jak wycieki metanu, lub wprowadza się program wykrywania nieszczelności i naprawy;

b)  podczas eksploatacji zgłasza się fizyczne pomiary emisji metanu oraz eliminuje wycieki.

4.  W przypadku gdy w ramach działalności miesza się odnawialne paliwa gazowe lub ciekłe z biogazem lub biopłynami, biomasa rolnicza stosowana do produkcji biogazu lub biopłynów spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 2–5 dyrektywy (UE) 2018/2001, natomiast biomasa leśna spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania (4). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku obiektów energetycznego spalania o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których zastosowanie mają konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania, emisje wynoszą poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Biomasa rolnicza stosowana w tej działalności spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 2–5 dyrektywy (UE) 2018/2001. Biomasa leśna stosowana w działalności spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy.

2.  Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych wynikające ze stosowania biomasy w instalacjach kogeneracyjnych wynosi co najmniej 80 % w stosunku do metodyki ograniczenia emisji gazów cieplarnianych w porównaniu z odpowiednikiem kopalnym, którą określono w załączniku VI do dyrektywy (UE) 2018/2001.

3.  W przypadku gdy działanie instalacji kogeneracyjnych opiera się na fermentacji beztlenowej materiału organicznego, wytwarzanie produktów pofermentacyjnych spełnia odpowiednio kryteria określone w sekcji 5.6 oraz kryteria 1 i 2 określone w sekcji 5.7 niniejszego załącznika.

4.  Punkty 1 i 2 nie mają zastosowania do instalacji kogeneracyjnych o całkowitej nominalnej mocy cieplnej dostarczonej w paliwie poniżej 2 MW i wykorzystujących gazowe paliwa z biomasy.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku instalacji objętych zakresem stosowania dyrektywy 2010/75/UE emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania (1), co zapewnia jednocześnie brak istotnych wzajemnych powiązań pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku obiektów energetycznego spalania o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których zastosowanie mają konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania, emisje wynoszą poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193.

W odniesieniu do obiektów znajdujących się w strefach lub częściach stref, które nie zachowują zgodności z dopuszczalnymi wartościami jakości powietrza określonymi w dyrektywie 2008/50/WE, uwzględnia się wyniki wymiany informacji (2) publikowane przez Komisję zgodnie z art. 6 ust. 9 i 10 dyrektywy (UE) 2015/2193.

W przypadku beztlenowej fermentacji materiału organicznego, jeżeli wytworzone produkty pofermentacyjne stosuje się jako nawóz lub polepszacz gleby, bezpośrednio albo po kompostowaniu lub innej obróbce, spełniają one wymogi dotyczące materiałów nawozowych określone w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2019/1009 w kategoriach materiałów składowych (CMC) 4 i 5 lub w przepisach krajowych dotyczących nawozów lub polepszaczy gleby stosowanych w rolnictwie.

W przypadku zakładów fermentacji beztlenowej przetwarzających ponad 100 ton odpadów dziennie emisje do powietrza i wody mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w odniesieniu do beztlenowego rozkładu odpadów w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do przetwarzania odpadów (3). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność ta polega na wytwarzaniu energii cieplnej/chłodniczej z ogrzewania energią słoneczną.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność urządzeń i komponentów o wysokiej trwałości i zdolności do recyklingu, które łatwo zdemontować i poddać renowacji, i w miarę możliwości się je wykorzystuje.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku wytwarzania energii cieplnej/chłodniczej z energii geotermalnej wynosi poniżej 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/kWh.

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się, korzystając z danych dotyczących poszczególnych projektów, o ile są one dostępne, na podstawie zalecenia Komisji 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 lub ISO 14064-1:2018.

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku eksploatacji systemów energii geotermalnej o wysokiej entalpii w celu obniżenia poziomów emisji, aby nie utrudnić osiągnięcia dopuszczalnych wartości jakości powietrza określonych w dyrektywach 2004/107/WE i 2008/50/WE.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku wytwarzania energii cieplnej/chłodniczej z wykorzystaniem odnawialnych paliw gazowych i ciekłych wynosi poniżej 100 g ekwiwalentu dwutlenku węgla/kWh.

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się, korzystając z danych dotyczących poszczególnych projektów, o ile są one dostępne, na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 (1) lub ISO 14064-1:2018 (2).

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

2.  W przypadku gdy instalacje zapewniają jakąkolwiek formę redukcji emisji (w tym wychwytywanie dwutlenku węgla lub stosowanie paliw niskoemisyjnych), dana działalność redukująca emisje jest w stosownych przypadkach zgodna z odpowiednimi sekcjami niniejszego załącznika.

W przypadku wychwytywania do celów podziemnego magazynowania CO2, który w przeciwnym razie zostałby wyemitowany w procesie produkcji energii elektrycznej, gaz ten transportuje się i składuje pod ziemią zgodnie z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcjach 5.11 i 5.12 niniejszego załącznika.

3.  Działalność ta spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  podczas budowy instaluje się urządzenia pomiarowe do monitorowania emisji fizycznych, takich jak wycieki metanu, lub wprowadza się program wykrywania nieszczelności i naprawy;

b)  podczas eksploatacji zgłasza się fizyczne pomiary emisji metanu oraz eliminuje wycieki.

4.  W przypadku gdy w ramach działalności miesza się odnawialne paliwa gazowe lub ciekłe z biogazem lub biopłynami, biomasa rolnicza stosowana do produkcji biogazu lub biopłynów spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 2–5 dyrektywy (UE) 2018/2001, natomiast biomasa leśna spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania (3). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku obiektów energetycznego spalania o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których zastosowanie mają konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania, emisje wynoszą poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Biomasa rolnicza stosowana w działalności związanej z wytwarzaniem energii cieplnej i chłodniczej spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 2–5 dyrektywy (UE) 2018/2001. Biomasa leśna stosowana w tej działalności spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy.

2.  Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych wynikające ze stosowania biomasy wynosi co najmniej 80 % w porównaniu z metodyką ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i względnym odpowiednikiem kopalnym, które określono w załączniku VI do dyrektywy (UE) 2018/2001.

3.  W przypadku gdy działanie instalacji opiera się na fermentacji beztlenowej materiału organicznego, wytwarzanie produktów pofermentacyjnych spełnia odpowiednio kryteria określone w sekcji 5.6 oraz kryteria 1 i 2 określone w sekcji 5.7 niniejszego załącznika.

4.  Punkty 1 i 2 nie mają zastosowania do instalacji wytwarzających ciepło o całkowitej nominalnej mocy cieplnej dostarczonej w paliwie poniżej 2 MW i wykorzystujących gazowe paliwa z biomasy.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku instalacji objętych zakresem stosowania dyrektywy 2010/75/UE emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania (1), co zapewnia jednocześnie brak istotnych wzajemnych powiązań pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku obiektów energetycznego spalania o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których zastosowanie mają konkluzje dotyczące najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania, emisje wynoszą poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193.

W odniesieniu do obiektów znajdujących się w strefach lub częściach stref, które nie zachowują zgodności z dopuszczalnymi wartościami jakości powietrza określonymi w dyrektywie 2008/50/WE, uwzględnia się wyniki wymiany informacji (2) publikowane przez Komisję zgodnie z art. 6 ust. 9 i 10 dyrektywy (UE) 2015/2193.

W przypadku beztlenowej fermentacji materiału organicznego, jeżeli wytworzone produkty pofermentacyjne stosuje się jako nawóz lub polepszacz gleby, bezpośrednio albo po kompostowaniu lub innej obróbce, spełniają one wymogi dotyczące materiałów nawozowych określone w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2019/1009 w kategoriach materiałów składowych (CMC) 4 i 5 lub w przepisach krajowych dotyczących nawozów lub polepszaczy gleby stosowanych w rolnictwie.

W przypadku zakładów fermentacji beztlenowej przetwarzających ponad 100 ton odpadów dziennie emisje do powietrza i wody mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w odniesieniu do beztlenowego rozkładu odpadów w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do przetwarzania odpadów (3). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Działalność ta polega na wytwarzaniu energii cieplnej/chłodniczej z ciepła odpadowego.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach tej działalności ocenia się dostępność urządzeń i komponentów o wysokiej trwałości i zdolności do recyklingu, które łatwo zdemontować i poddać renowacji, i w miarę możliwości się je wykorzystuje.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Stosowane pompy i urządzenia, które są objęte przepisami dotyczącymi ekoprojektu i etykietowania energetycznego, są zgodne, w stosownych przypadkach, z wymogami dotyczącymi najwyższej klasy efektywności energetycznej określonymi w rozporządzeniu (UE) 2017/1369 oraz z rozporządzeniami wykonawczymi do dyrektywy 2009/125/WE i zastosowano w nich najlepszą dostępną technologię.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Ogólne kryteria dotyczące istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i zasady „nie czyń poważnych szkód”

Dodatkowe kryteria dotyczące istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu

Działalność ma na celu wytwarzanie lub obejmuje wytwarzanie energii elektrycznej z wykorzystaniem energii jądrowej. Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku wytwarzania energii elektrycznej z energii jądrowej wynosi poniżej progu 100 g ekwiwalentu CO2/kWh.

Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się na podstawie zalecenia Komisji 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 lub ISO 14064-1:2018.

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

Dodatkowe kryteria dotyczące zasady „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

Działalność ta jest zgodna z wymogami określonymi w 6 lit. b), art. 8b ust. 1 lit. a) oraz art. 8c lit. a) dyrektywy 2009/71/Euratom.

Działalność spełnia wymogi określone w dyrektywie 2009/71/Euratom, wdrożone zgodnie z międzynarodowymi wytycznymi MAEA i WENRA dotyczącymi skrajnych zagrożeń naturalnych, w tym powodzi i ekstremalnych warunków pogodowych.

▼M2

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

Zagrożenia degradacją środowiska związane z utrzymaniem jakości wody i unikaniem deficytów wody są identyfikowane i uwzględniane zgodnie z planem zarządzania dotyczącym wykorzystywania i ochrony wód, opracowanym w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami.

W celu ograniczenia anomalii termicznych związanych ze zrzutem ciepła odpadowego operatorzy śródlądowych elektrowni jądrowych stosujących chłodzenie jednoprzejściowe poprzez pobór wody z rzeki lub jeziora kontrolują:

a)  maksymalną temperaturę przyjmującego zbiornika wody słodkiej po zmieszaniu oraz

b)  maksymalną różnicę temperatur między zrzucaną wodą chłodzącą a przyjmującym zbiornikiem wody słodkiej.

Kontrola temperatury jest realizowana zgodnie z indywidualnymi warunkami licencji dla konkretnych operacji, w stosownych przypadkach, lub wartościami progowymi zgodnie z prawem Unii.

Działalność ta jest zgodna z normami Międzynarodowej Korporacji Finansowej (MKF).

Działalność jądrowa prowadzona jest zgodnie z wymogami zawartymi w dyrektywie 2000/60/WE oraz w dyrektywie Rady 2013/51/Euratom określającej wymogi dotyczące ochrony zdrowia ludności w odniesieniu do substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

▼M1

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Istnieje plan gospodarowania odpadami niepromieniotwórczymi i promieniotwórczymi, który zapewnia maksymalne ponowne użycie lub recykling takich odpadów po zakończeniu eksploatacji zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami, m.in. na podstawie umów z partnerami w zakresie gospodarowania odpadami, odzwierciedlenia w prognozach finansowych lub oficjalnej dokumentacji projektowej.

Podczas eksploatacji i likwidacji minimalizuje się ilość odpadów promieniotwórczych i maksymalizuje się ilość materiałów swobodnie uwalnianych zgodnie z dyrektywą 2011/70/Euratom oraz zgodnie z wymogami ochrony radiologicznej określonymi w dyrektywie 2013/59/Euratom.

Wprowadzono system finansowania zapewniający odpowiednie finansowanie wszystkich działań likwidacyjnych oraz postępowania z wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi, zgodnie z dyrektywą 2011/70/Euratom i zaleceniem 2006/851/Euratom.

Przed budową elektrowni jądrowej przeprowadza się ocenę oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE. Wdraża się wymagane środki łagodzące i kompensacyjne.

Odpowiednie elementy w tej sekcji ujęto w sprawozdaniach państw członkowskich dla Komisji zgodnie z art. 14 ust. 1 dyrektywy 2011/70/Euratom.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje niepromieniotwórcze mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) dla dużych obiektów energetycznego spalania. Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku elektrowni jądrowych o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których zastosowanie mają konkluzje dotyczące BAT dla dużych obiektów energetycznego spalania, emisje są poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193.

Zrzuty substancji promieniotwórczych do powietrza, zbiorników wodnych i gruntu (gleby) są zgodne z indywidualnymi warunkami licencji dotyczącymi konkretnych operacji lub z krajowymi wartościami progowymi zgodnie z dyrektywą 2013/51/Euratom (1) i dyrektywą 2013/59/Euratom.

Wypalone paliwo jądrowe i odpady promieniotwórcze są bezpiecznie i odpowiedzialnie zarządzane zgodnie z dyrektywą 2011/70/Euratom i dyrektywą 2013/59/Euratom.

W ramach projektu dostępne są odpowiednie możliwości tymczasowego przechowywania, natomiast krajowe plany trwałego składowania zostały opracowane w celu zminimalizowania czasu trwania przechowywania tymczasowego, zgodnie z przepisami dyrektywy 2011/70/Euratom, w której uznaje się przechowywanie odpadów promieniotwórczych, w tym przechowywanie długoterminowe, za rozwiązanie tymczasowe, ale nie za alternatywę dla trwałego składowania.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Przed budową elektrowni jądrowej przeprowadza się ocenę oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE. Wdraża się wymagane środki łagodzące i kompensacyjne.

W odniesieniu do terenów/działań zlokalizowanych na obszarach wrażliwych pod względem bioróżnorodności lub w ich pobliżu (w tym sieci obszarów chronionych Natura 2000, obiektów światowego dziedzictwa Unesco i obszarów o zasadniczym znaczeniu dla bioróżnorodności, a także innych obszarów chronionych) i mogących wywierać znaczący wpływ na obszary wrażliwe pod względem bioróżnorodności, w stosownych przypadkach przeprowadzono odpowiednią ocenę, a na podstawie wniosków z tej oceny wprowadzono konieczne środki łagodzące.

Tereny/działania nie mogą być szkodliwe dla stanu ochrony żadnego z siedlisk ani gatunków występujących na obszarach chronionych.

Ogólne kryteria dotyczące istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i zasady „nie czyń poważnych szkód”

Dodatkowe kryteria dotyczące istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu

W ramach działalności produkowana jest energia elektryczna z wykorzystaniem energii jądrowej. Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku wytwarzania energii elektrycznej z energii jądrowej wynosi poniżej progu 100 g ekwiwalentu CO2/kWh.

Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 lub ISO 14064-1:2018.

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

Dodatkowe kryteria dotyczące zasady „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

Działalność ta jest zgodna z wymogami określonymi w art. 6 lit. b), art. 8b ust. 1 lit. a) oraz art. 8c lit. a) dyrektywy 2009/71/Euratom.

Działalność spełnia wymogi określone w dyrektywie 2009/71/Euratom, wdrożone zgodnie z międzynarodowymi wytycznymi MAEA i WENRA dotyczącymi skrajnych zagrożeń naturalnych, w tym powodzi i ekstremalnych warunków pogodowych.

▼M2

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

Zagrożenia degradacją środowiska związane z utrzymaniem jakości wody i unikaniem deficytów wody są identyfikowane i uwzględniane zgodnie z planem zarządzania dotyczącym wykorzystywania i ochrony wód, opracowanym w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami.

W celu ograniczenia anomalii termicznych związanych ze zrzutem ciepła odpadowego operatorzy śródlądowych elektrowni jądrowych stosujących chłodzenie jednoprzejściowe poprzez pobór wody z rzeki lub jeziora kontrolują:

a)  maksymalną temperaturę przyjmującego zbiornika wody słodkiej po zmieszaniu oraz

b)  maksymalną różnicę temperatur między zrzucaną wodą chłodzącą a przyjmującym zbiornikiem wody słodkiej.

Kontrola temperatury jest realizowana zgodnie z indywidualnymi warunkami licencji dla konkretnych operacji, w stosownych przypadkach, lub wartościami progowymi zgodnie z prawem Unii.

Działalność ta jest zgodna z normami Międzynarodowej Korporacji Finansowej (MKF).

Działalność jądrowa prowadzona jest zgodnie z dyrektywą 2000/60/WE w zakresie dotyczącym zbiorników wodnych wykorzystywanych do poboru wody pitnej oraz dyrektywą Rady 2013/51/Euratom określającą wymogi dotyczące ochrony zdrowia ludności w odniesieniu do substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

▼M1

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Istnieje plan gospodarowania odpadami niepromieniotwórczymi i promieniotwórczymi, który zapewnia maksymalne ponowne użycie lub recykling takich odpadów po zakończeniu eksploatacji zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami, m.in. na podstawie umów z partnerami w zakresie gospodarowania odpadami, odzwierciedlenia w prognozach finansowych lub oficjalnej dokumentacji projektowej.

Podczas eksploatacji i likwidacji minimalizuje się ilość odpadów promieniotwórczych i maksymalizuje się ilość materiałów swobodnie uwalnianych zgodnie z dyrektywą 2011/70/Euratom oraz zgodnie z wymogami ochrony radiologicznej określonymi w dyrektywie 2013/59/Euratom.

Wprowadzono system finansowania zapewniający odpowiednie finansowanie wszystkich działań likwidacyjnych oraz postępowania z wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi, zgodnie z dyrektywą 2011/70/Euratom i zaleceniem 2006/851/Euratom.

Przed budową elektrowni jądrowej przeprowadza się ocenę oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE. Wdraża się wymagane środki łagodzące i kompensacyjne.

Odpowiednie elementy w tej sekcji ujęto w sprawozdaniach państw członkowskich dla Komisji zgodnie z art. 14 ust. 1 dyrektywy 2011/70/Euratom.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje niepromieniotwórcze mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) dla dużych obiektów energetycznego spalania. Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku elektrowni jądrowych o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których zastosowanie mają konkluzje dotyczące BAT dla dużych obiektów energetycznego spalania, emisje są poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193.

Zrzuty substancji promieniotwórczych do powietrza, zbiorników wodnych i gruntu (gleby) są zgodne z indywidualnymi warunkami licencji dotyczącymi konkretnych operacji lub z krajowymi wartościami progowymi zgodnie z dyrektywą 2013/51/Euratom i dyrektywą 2013/59/Euratom.

Wypalone paliwo jądrowe i odpady promieniotwórcze są bezpiecznie i odpowiedzialnie zarządzane zgodnie z dyrektywą 2011/70/Euratom i dyrektywą 2013/59/Euratom.

W ramach projektu dostępne są odpowiednie możliwości tymczasowego przechowywania, natomiast krajowe plany trwałego składowania zostały opracowane w celu zminimalizowania czasu przechowywania tymczasowego, zgodnie z dyrektywą 2011/70/Euratom, w której uznaje się przechowywanie odpadów promieniotwórczych, w tym przechowywanie długoterminowe, za rozwiązanie tymczasowe, ale nie za alternatywę dla trwałego składowania.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Przed budową elektrowni jądrowej przeprowadza się ocenę oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE. Wdraża się wymagane środki łagodzące i kompensacyjne.

W odniesieniu do terenów/działań zlokalizowanych na obszarach wrażliwych pod względem bioróżnorodności lub w ich pobliżu (w tym sieci obszarów chronionych Natura 2000, obiektów światowego dziedzictwa Unesco i obszarów o zasadniczym znaczeniu dla bioróżnorodności, a także innych obszarów chronionych) i mogących wywierać znaczący wpływ na obszary wrażliwe pod względem bioróżnorodności, w stosownych przypadkach przeprowadzono odpowiednią ocenę, a na podstawie wniosków z tej oceny wprowadzono konieczne środki łagodzące.

Tereny/działania nie mogą być szkodliwe dla stanu ochrony żadnego z siedlisk ani gatunków występujących na obszarach chronionych.

Ogólne kryteria dotyczące istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu i zasady „nie czyń poważnych szkód”

Dodatkowe kryteria dotyczące istotnego wkładu w łagodzenie zmian klimatu

W ramach działalności produkowana jest energia elektryczna z wykorzystaniem energii jądrowej. Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku wytwarzania energii elektrycznej z energii jądrowej wynosi poniżej progu 100 g ekwiwalentu CO2/kWh.

Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 lub ISO 14064-1:2018.

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

Dodatkowe kryteria dotyczące zasady „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

Działalność ta jest zgodna z wymogami określonymi w art. 6 lit. b), art. 8b ust. 1 lit. a) oraz art. 8c lit. a) dyrektywy 2009/71/Euratom.

Działalność spełnia wymogi określone w dyrektywie 2009/71/Euratom, wdrożone zgodnie z międzynarodowymi wytycznymi MAEA i WENRA dotyczącymi skrajnych zagrożeń naturalnych, w tym powodzi i ekstremalnych warunków pogodowych.

▼M2

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

Zagrożenia degradacją środowiska związane z utrzymaniem jakości wody i unikaniem deficytów wody są identyfikowane i uwzględniane zgodnie z planem zarządzania dotyczącym wykorzystywania i ochrony wód, opracowanym w porozumieniu z odpowiednimi zainteresowanymi stronami.

W celu ograniczenia anomalii termicznych związanych ze zrzutem ciepła odpadowego operatorzy śródlądowych elektrowni jądrowych stosujących chłodzenie jednoprzejściowe poprzez pobór wody z rzeki lub jeziora kontrolują:

a)  maksymalną temperaturę przyjmującego zbiornika wody słodkiej po zmieszaniu oraz

b)  maksymalną różnicę temperatur między zrzucaną wodą chłodzącą a przyjmującym zbiornikiem wody słodkiej.

Kontrola temperatury jest realizowana zgodnie z indywidualnymi warunkami licencji dla konkretnych operacji, w stosownych przypadkach, lub wartościami progowymi zgodnie z prawem Unii.

Działalność ta jest zgodna z normami Międzynarodowej Korporacji Finansowej (MKF).

Działalność jądrowa prowadzona jest zgodnie z wymogami dyrektywy 2000/60/WE w zakresie dotyczącym zbiorników wodnych wykorzystywanych do poboru wody pitnej oraz dyrektywą Rady 2013/51/Euratom określającą wymogi dotyczące ochrony zdrowia ludności w odniesieniu do substancji promieniotwórczych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi.

▼M1

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Istnieje plan gospodarowania odpadami niepromieniotwórczymi i promieniotwórczymi, który zapewnia maksymalne ponowne użycie lub recykling takich odpadów po zakończeniu eksploatacji zgodnie z hierarchią postępowania z odpadami, m.in. na podstawie umów z partnerami w zakresie gospodarowania odpadami, odzwierciedlenia w prognozach finansowych lub oficjalnej dokumentacji projektowej.

Podczas eksploatacji i likwidacji minimalizuje się ilość odpadów promieniotwórczych i maksymalizuje się ilość materiałów swobodnie uwalnianych zgodnie z dyrektywą 2011/70/Euratom oraz zgodnie z wymogami ochrony radiologicznej określonymi w dyrektywie 2013/59/Euratom.

Wprowadzono system finansowania zapewniający odpowiednie finansowanie wszystkich działań likwidacyjnych oraz postępowania z wypalonym paliwem jądrowym i odpadami promieniotwórczymi, zgodnie z dyrektywą 2011/70/Euratom i zaleceniem 2006/851/Euratom.

Przed budową elektrowni jądrowej przeprowadza się ocenę oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE. Wdraża się wymagane środki łagodzące i kompensacyjne.

Odpowiednie elementy w tej sekcji ujęto w sprawozdaniach państw członkowskich dla Komisji zgodnie z art. 14 ust. 1 dyrektywy 2011/70/Euratom.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje niepromieniotwórcze mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) dla dużych obiektów energetycznego spalania. Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku elektrowni jądrowych o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których zastosowanie mają konkluzje dotyczące BAT dla dużych obiektów energetycznego spalania, emisje są poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193.

Zrzuty substancji promieniotwórczych do powietrza, zbiorników wodnych i gruntu (gleby) są zgodne z indywidualnymi warunkami licencji dotyczącymi konkretnych operacji lub z krajowymi wartościami progowymi zgodnie z dyrektywą 2013/51/Euratom i dyrektywą 2013/59/Euratom.

Wypalone paliwo jądrowe i odpady promieniotwórcze są bezpiecznie i odpowiedzialnie zarządzane zgodnie z dyrektywą 2011/70/Euratom i dyrektywą 2013/59/Euratom.

W ramach projektu dostępne są odpowiednie możliwości tymczasowego przechowywania, natomiast krajowe plany trwałego składowania zostały opracowane w celu zminimalizowania czasu przechowywania tymczasowego, zgodnie z dyrektywą 2011/70/Euratom, w której uznaje się przechowywanie odpadów promieniotwórczych, w tym przechowywanie długoterminowe, za rozwiązanie tymczasowe, ale nie za alternatywę dla trwałego składowania.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Przed budową elektrowni jądrowej przeprowadza się ocenę oddziaływania na środowisko zgodnie z dyrektywą 2011/92/UE. Wdraża się wymagane środki łagodzące i kompensacyjne.

W odniesieniu do terenów/działań zlokalizowanych na obszarach wrażliwych pod względem bioróżnorodności lub w ich pobliżu (w tym sieci obszarów chronionych Natura 2000, obiektów światowego dziedzictwa Unesco i obszarów o zasadniczym znaczeniu dla bioróżnorodności, a także innych obszarów chronionych) i mogących wywierać znaczący wpływ na obszary wrażliwe pod względem bioróżnorodności, w stosownych przypadkach przeprowadzono odpowiednią ocenę, a na podstawie wniosków z tej oceny wprowadzono konieczne środki łagodzące.

Tereny/działania nie mogą być szkodliwe dla stanu ochrony żadnego z siedlisk ani gatunków występujących na obszarach chronionych.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Działalność ta spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku wytwarzania energii elektrycznej z gazowych paliw kopalnych wynosi poniżej 100 g ekwiwalentu CO2/kWh.

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się, korzystając z danych dotyczących poszczególnych projektów, o ile są one dostępne, na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 lub ISO 14064-1:2018.

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

W przypadku gdy instalacje zapewniają jakąkolwiek formę redukcji emisji, w tym wychwytywanie dwutlenku węgla lub stosowanie gazów odnawialnych lub niskoemisyjnych, dana działalność redukująca emisje jest w stosownych przypadkach zgodna z kryteriami określonymi w odpowiedniej sekcji niniejszego załącznika.

W przypadku wychwytywania do celów podziemnego magazynowania CO2, który w przeciwnym razie zostałby wyemitowany w procesie produkcji energii elektrycznej, gaz ten transportuje się i składuje pod ziemią zgodnie z technicznymi kryteriami kwalifikacji określonymi w sekcjach 5.11 i 5.12 niniejszego załącznika.

b)  obiekty, dla których pozwolenie na budowę zostanie wydane do dnia 31 grudnia 2030 r., spełniają wszystkie poniższe warunki:

(i)  bezpośrednie emisje gazów cieplarnianych w ramach danej działalności są niższe niż 270 g ekwiwalentu CO2/kWh energii wyjściowej lub roczne bezpośrednie emisje gazów cieplarnianych w ramach danej działalności nie przekraczają średnio 550 kg ekwiwalentu CO2/kW mocy obiektu w ciągu 20 lat;

(ii)  energia, która ma zostać zastąpiona, nie może być wytwarzana z odnawialnych źródeł energii, na podstawie oceny porównawczej z najbardziej opłacalną i technicznie wykonalną alternatywą odnawialną dla tej samej mocy; wynik tej oceny porównawczej jest publikowany i podlega konsultacjom z zainteresowanymi stronami;

(iii)  działalność zastępuje istniejącą działalność polegającą na wytwarzaniu energii elektrycznej o wyższym wskaźniku emisji, która wykorzystuje stałe lub płynne paliwa kopalne;

(iv)  nowo zainstalowana zdolność produkcyjna nie przekracza zdolności produkcyjnej zastępowanego obiektu o więcej niż 15 %;

(v)  obiekt jest zaprojektowany i zbudowany w taki sposób, aby wykorzystywał odnawialne lub niskoemisyjne paliwa gazowe, a przejście na pełne wykorzystanie odnawialnych lub niskoemisyjnych paliw gazowych nastąpi do dnia 31 grudnia 2035 r., przy czym zobowiązanie w tym zakresie i weryfikowalny plan zostaną zatwierdzone przez organ zarządzający przedsiębiorstwa;

(vi)  zastąpienie prowadzi do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 % w całym okresie eksploatacji nowo zainstalowanej zdolności produkcyjnej;

(vii)  w przypadku gdy działalność ma miejsce na terytorium państwa członkowskiego, w którym do wytwarzania energii wykorzystuje się węgiel, to państwo członkowskie zobowiązało się do stopniowego zaprzestania wykorzystywania węgla do wytwarzania energii i zgłosiło ten fakt w swoim zintegrowanym krajowym planie w dziedzinie energii i klimatu, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1999 (1) lub w innym instrumencie.

Zgodność z kryteriami, o których mowa w pkt 1 lit. b), jest weryfikowana przez niezależną zewnętrzną jednostkę weryfikującą. Niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca posiada niezbędne zasoby i wiedzę fachową do przeprowadzenia takiej weryfikacji. Niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca nie ma żadnego konfliktu interesów w stosunku do właściciela lub podmiotu finansującego ani nie jest zaangażowana w rozwój ani prowadzenie działalności. Niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca rzetelnie przeprowadza weryfikację zgodności z technicznymi kryteriami kwalifikacji. W szczególności niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca co roku publikuje i przekazuje Komisji sprawozdanie:

(a)  poświadczające poziom bezpośrednich emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w pkt 1 lit. b) ppkt (i);

(b)  w stosownych przypadkach – oceniające, czy roczne bezpośrednie emisje gazów cieplarnianych w ramach danej działalności znajdują się na wiarygodnej ścieżce prowadzącej do osiągnięcia w okresie 20 lat średniego progu, o którym mowa w pkt 1 lit. b) ppkt (i);

(c)  oceniające, czy dana działalność znajduje się na wiarygodnej ścieżce prowadzącej do osiągnięcia zgodności z pkt 1 lit. b) ppkt (v).

Dokonując oceny, o której mowa w pkt 1 lit. b), niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca bierze pod uwagę w szczególności planowane roczne bezpośrednie emisje gazów cieplarnianych dla każdego roku trajektorii, zrealizowane roczne bezpośrednie emisje gazów cieplarnianych, planowane i zrealizowane godziny funkcjonowania oraz planowane i zrealizowane wykorzystanie gazów z odnawialnych lub niskoemisyjnych źródeł.

Na podstawie przekazanych jej sprawozdań Komisja może skierować opinię do właściwych operatorów. Komisja uwzględnia te sprawozdania podczas przeprowadzania przeglądu, o którym mowa w art. 19 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2020/852.

2.  Działalność ta spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  podczas budowy instaluje się urządzenia pomiarowe do monitorowania emisji fizycznych, takich jak emisje z wycieków metanu, lub wprowadza się program wykrywania nieszczelności i naprawy;

b)  podczas eksploatacji zgłasza się fizyczne pomiary emisji oraz eliminuje wycieki.

3.  W przypadku gdy w ramach działalności miesza się kopalne paliwa gazowe z biopaliwami gazowymi lub ciekłymi, biomasa rolnicza stosowana do produkcji biopaliw spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 2–5 dyrektywy (UE) 2018/2001, natomiast biomasa leśna spełnia kryteria określone w art. 29 ust. 6 i 7 tej dyrektywy.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania.

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku obiektów energetycznego spalania o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których stosuje się konkluzje dotyczące BAT dla dużych obiektów energetycznego spalania, emisje są poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Działalność ta spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku kogeneracji energii cieplnej/chłodniczej i energii elektrycznej z paliw gazowych wynosi poniżej 100 g ekwiwalentu CO2 na 1 kWh energii wyprodukowanej w wyniku kogeneracji.

Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się, korzystając z danych dotyczących poszczególnych projektów, o ile są one dostępne, na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 lub ISO 14064-1:2018.

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

W przypadku gdy instalacje zapewniają jakąkolwiek formę redukcji emisji, w tym wychwytywanie dwutlenku węgla lub stosowanie gazów odnawialnych lub niskoemisyjnych, dana działalność redukująca emisje jest w stosownych przypadkach zgodna z odpowiednimi sekcjami niniejszego załącznika. W przypadku wychwytywania CO2 emitowanego podczas wytwarzania energii elektrycznej, CO2 osiąga dopuszczalną wielkość emisji określoną w pkt 1 niniejszej sekcji, jest transportowany i składowany pod ziemią w sposób spełniający techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące transportu CO2 i składowania CO2, określone odpowiednio w sekcjach 5.11 i 5.12 niniejszego załącznika.

b)  obiekty, dla których pozwolenie na budowę zostanie wydane do dnia 31 grudnia 2030 r., spełniają wszystkie poniższe warunki:

(i)  w ramach działalności uzyskuje się oszczędności energii pierwotnej wynoszące co najmniej 10 % w porównaniu z odniesieniami do rozdzielonej produkcji energii cieplnej i energii elektrycznej; oszczędności energii pierwotnej oblicza się na podstawie wzoru podanego w dyrektywie 2012/27/UE;

(ii)  bezpośrednie emisje gazów cieplarnianych wynikające z działalności są niższe niż 270 g ekwiwalentu CO2/kWh energii wyjściowej;

(iii)  energia elektryczna lub energia cieplna/chłodnicza, która ma zostać zastąpiona, nie może być wytwarzana z odnawialnych źródeł energii, na podstawie oceny porównawczej z najbardziej opłacalną i technicznie wykonalną alternatywą odnawialną dla tej samej mocy; wynik tej oceny porównawczej jest publikowany i podlega konsultacjom z zainteresowanymi stronami;

(iv)  działalność zastępuje istniejącą wysokoemisyjną działalność polegającą na skojarzonym wytwarzaniu energii cieplnej/chłodniczej i energii elektrycznej, oddzielną działalność związaną z wytwarzaniem energii cieplnej/chłodniczej lub oddzielną działalność polegającą na wytwarzaniu energii elektrycznej, która wykorzystuje stałe lub płynne paliwa kopalne;

(v)  nowo zainstalowana zdolność produkcyjna nie przekracza zdolności produkcyjnej zastępowanego obiektu;

(vi)  obiekt jest zaprojektowany i zbudowany w taki sposób, aby wykorzystywał odnawialne lub niskoemisyjne paliwa gazowe, a przejście na pełne wykorzystanie odnawialnych lub niskoemisyjnych paliw gazowych nastąpi do dnia 31 grudnia 2035 r., przy czym zobowiązanie w tym zakresie i weryfikowalny plan zostaną zatwierdzone przez organ zarządzający przedsiębiorstwa;

(vii)  zastąpienie prowadzi do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 % na kWh energii wyjściowej;

(viii)  modernizacja obiektu nie zwiększa zdolności produkcyjnych obiektu;

(ix)  w przypadku gdy działalność ma miejsce na terytorium państwa członkowskiego, w którym do wytwarzania energii wykorzystuje się węgiel, to państwo członkowskie zobowiązało się do stopniowego zaprzestania wykorzystywania węgla do wytwarzania energii i zgłosiło ten fakt w swoim zintegrowanym krajowym planie w dziedzinie energii i klimatu, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1999 lub w innym instrumencie.

Zgodność z kryteriami, o których mowa w pkt 1 lit. b), jest weryfikowana przez niezależną zewnętrzną jednostkę weryfikującą. Niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca posiada niezbędne zasoby i wiedzę fachową do przeprowadzenia takiej weryfikacji. Niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca nie ma żadnego konfliktu interesów w stosunku do właściciela lub podmiotu finansującego ani nie jest zaangażowana w rozwój ani prowadzenie działalności. Niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca rzetelnie przeprowadza weryfikację zgodności z technicznymi kryteriami kwalifikacji. W szczególności niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca co roku publikuje i przekazuje Komisji sprawozdanie:

(a)  poświadczające poziom bezpośrednich emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w pkt 1 lit. b) ppkt (ii);

(b)  oceniające, czy dana działalność znajduje się na wiarygodnej ścieżce prowadzącej do osiągnięcia zgodności z pkt 1 lit. b) ppkt (vi).

Na podstawie przekazanych jej sprawozdań Komisja może skierować opinię do zainteresowanych operatorów. Komisja uwzględnia te sprawozdania podczas przeprowadzania przeglądu, o którym mowa w art. 19 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2020/852.

2.  Działalność ta spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  podczas budowy instaluje się urządzenia pomiarowe do monitorowania emisji fizycznych, takich jak emisje z wycieków metanu, lub wprowadza się program wykrywania nieszczelności i naprawy;

b)  podczas eksploatacji zgłasza się fizyczne pomiary emisji oraz eliminuje wszelkie wycieki.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania.

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku obiektów energetycznego spalania o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których stosuje się konkluzje dotyczące BAT dla dużych obiektów energetycznego spalania, emisje są poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Działalność ta spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  Poziom emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia w wyniku wytwarzania energii cieplnej/chłodniczej z paliw gazowych wynosi poniżej 100 g ekwiwalentu CO2/kWh. Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w cyklu życia oblicza się na podstawie zalecenia 2013/179/UE lub ewentualnie z zastosowaniem normy ISO 14067:2018 lub ISO 14064-1:2018.

Ilościowo określone emisje gazów cieplarnianych w cyklu życia są weryfikowane przez niezależną stronę trzecią.

W przypadku gdy instalacje zapewniają jakąkolwiek formę redukcji emisji, w tym wychwytywanie dwutlenku węgla lub stosowanie gazów odnawialnych lub niskoemisyjnych, dana działalność redukująca emisje jest w stosownych przypadkach zgodna z odpowiednimi sekcjami niniejszego załącznika. W przypadku wychwytywania CO2 emitowanego podczas wytwarzania energii elektrycznej, CO2 osiąga dopuszczalną wielkość emisji określoną w pkt 1 niniejszej sekcji, jest transportowany i składowany pod ziemią w sposób spełniający techniczne kryteria kwalifikacji dotyczące transportu CO2 i składowania CO2, określone odpowiednio w sekcjach 5.11 i 5.12 niniejszego załącznika.

b)  obiekty, dla których pozwolenie na budowę zostanie wydane do dnia 31 grudnia 2030 r., spełniają wszystkie poniższe warunki:

(i)  energia cieplna wytworzona w wyniku tej działalności jest wykorzystywana w efektywnym systemie ciepłowniczym i chłodniczym zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 2012/27/UE;

(ii)  bezpośrednie emisje gazów cieplarnianych wynikające z działalności są niższe niż 270 g ekwiwalentu CO2/kWh energii wyjściowej;

(iii)  energia cieplna/chłodnicza, która ma zostać zastąpiona, nie może być wytwarzana z odnawialnych źródeł energii, na podstawie oceny porównawczej z najbardziej opłacalną i technicznie wykonalną alternatywą odnawialną dla tej samej mocy; wynik tej oceny porównawczej jest publikowany i podlega konsultacjom z zainteresowanymi stronami;

(iv)  działalność zastępuje istniejącą działalność polegającą na wytwarzaniu energii cieplnej/chłodniczej o wyższym wskaźniku emisji, która wykorzystuje stałe lub płynne paliwa kopalne;

(v)  nowo zainstalowana zdolność produkcyjna nie przekracza zdolności produkcyjnej zastępowanego obiektu;

(vi)  obiekt jest zaprojektowany i zbudowany w taki sposób, aby wykorzystywał odnawialne lub niskoemisyjne paliwa gazowe, a przejście na pełne wykorzystanie odnawialnych lub niskoemisyjnych paliw gazowych nastąpi do dnia 31 grudnia 2035 r., przy czym zobowiązanie w tym zakresie i weryfikowalny plan zostaną zatwierdzone przez organ zarządzający przedsiębiorstwa;

(vii)  zastąpienie prowadzi do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 % na kWh energii wyjściowej;

(viii)  modernizacja obiektu nie zwiększa zdolności produkcyjnych obiektu;

(ix)  w przypadku gdy działalność ma miejsce na terytorium państwa członkowskiego, w którym do wytwarzania energii wykorzystuje się węgiel, to państwo członkowskie zobowiązało się do stopniowego zaprzestania wykorzystywania węgla do wytwarzania energii i zgłosiło ten fakt w swoim zintegrowanym krajowym planie w dziedzinie energii i klimatu, o którym mowa w art. 3 rozporządzenia (UE) 2018/1999 lub w innym instrumencie.

Zgodność z kryteriami, o których mowa w pkt 1 lit. b), jest weryfikowana przez niezależną zewnętrzną jednostkę weryfikującą. Niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca posiada niezbędne zasoby i wiedzę fachową do przeprowadzenia takiej weryfikacji. Niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca nie ma żadnego konfliktu interesów w stosunku do właściciela lub podmiotu finansującego ani nie jest zaangażowana w rozwój ani prowadzenie działalności. Niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca rzetelnie przeprowadza weryfikację zgodności z technicznymi kryteriami kwalifikacji. W szczególności niezależna zewnętrzna jednostka weryfikująca co roku publikuje i przekazuje Komisji sprawozdanie:

a)  poświadczające poziom bezpośrednich emisji gazów cieplarnianych, o których mowa w pkt 1 lit. b) ppkt (ii);

b)  oceniające, czy dana działalność znajduje się na wiarygodnej ścieżce prowadzącej do osiągnięcia zgodności z pkt 1 lit. b) ppkt (vi).

Na podstawie przekazanych jej sprawozdań Komisja może skierować opinię do zainteresowanych operatorów. Komisja uwzględnia te sprawozdania podczas przeprowadzania przeglądu, o którym mowa w art. 19 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2020/852.

2.  Działalność ta spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  podczas budowy instaluje się urządzenia pomiarowe do monitorowania emisji fizycznych, takich jak emisje z wycieków metanu, lub wprowadza się program wykrywania nieszczelności i naprawy;

b)  podczas eksploatacji zgłasza się fizyczne pomiary emisji oraz eliminuje wszelkie wycieki.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku C do niniejszego załącznika.

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do dużych obiektów energetycznego spalania.

Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku obiektów energetycznego spalania o mocy cieplnej większej niż 1 MW, ale niższej od progów, od których stosuje się konkluzje dotyczące BAT dla dużych obiektów energetycznego spalania, emisje są poniżej dopuszczalnych wielkości emisji określonych w części 2 załącznika II do dyrektywy (UE) 2015/2193.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

System zaopatrzenia w wodę spełnia jedno z poniższych kryteriów:

a)  średnie zużycie energii netto na potrzeby poboru i uzdatniania jest równe lub niższe niż 0,5 kWh na metr sześcienny dostarczonej wody. Zużycie energii netto może uwzględniać środki zmniejszające zużycie energii, takie jak kontrola źródeł (ładunku zanieczyszczeń) oraz, w stosownych przypadkach, wytwarzanie energii (takiej jak energia hydrauliczna, słoneczna i wiatrowa);

b)  poziom wycieków jest obliczany przy użyciu metody oceny wskaźnika strat wody z infrastruktury (ILI) (1), gdzie wartość progowa jest równa lub niższa niż 1,5, albo jest obliczany przy użyciu innej odpowiedniej metody, a wartość progowa ustalana jest zgodnie z art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2184 (2). Obliczenia te należy stosować w odniesieniu do zasięgu sieci wodociągowej (dystrybucyjnej), w której prowadzone są prace, tj. na poziomie strefy zaopatrzenia w wodę, strefy opomiarowania DMA (ang. district metered area) lub obszarów zarządzania ciśnieniem PMA (ang. pressure managed area).

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Modernizacja systemu zaopatrzenia w wodę prowadzi do poprawy efektywności energetycznej w jeden z następujących sposobów:

a)  poprzez zmniejszenie średniego zużycia energii przez system o co najmniej 20 % w porównaniu z własnymi wskaźnikami bazowymi uśrednionymi dla trzech lat, łącznie z poborem i uzdatnianiem wody, mierzonymi w kWh na metr sześcienny dostarczonej wody;

b)  poprzez zmniejszenie o co najmniej 20 % różnicy między obecnym poziomem wycieków uśrednionym dla trzech lat, obliczonym przy zastosowaniu metody oceny wskaźnika strat wody z infrastruktury (ILI) a ILI wynoszącym 1,5 (1), albo między obecnym poziomem wycieków uśrednionym dla trzech lat, obliczonym przy użyciu innej odpowiedniej metody, a wartością progową ustaloną zgodnie z art. 4 dyrektywy (UE) 2020/2184. Obecny poziom wycieków uśredniony dla trzech lat oblicza się dla zasięgu sieci wodociągowej (dystrybucyjnej), w której prowadzone są prace, tj. dla odnowionej sieci wodociągowej (dystrybucyjnej) w strefie opomiarowania DMA (ang. district metered area) lub na obszarze zarządzania ciśnieniem PMA (ang. pressure managed area).

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Zużycie energii netto przez oczyszczalnię ścieków jest równe lub niższe niż:

a)  35 kWh na równoważną liczbę mieszkańców (RLM) rocznie w przypadku oczyszczalni ścieków o wydajności poniżej 10 000 RLM;

b)  25 kWh na równoważną liczbę mieszkańców (RLM) rocznie w przypadku oczyszczalni ścieków o wydajności od 10 000 do 100 000 RLM;

c)  20 kWh na równoważną liczbę mieszkańców (RLM) rocznie dla oczyszczalni ścieków o wydajności powyżej 100 000 RLM.

Zużycie energii netto podczas eksploatacji oczyszczalni ścieków może uwzględniać środki zmniejszające zużycie energii związane z kontrolą źródła (zmniejszenie obciążenia sieci kanalizacyjnej wodami opadowymi lub zanieczyszczeniami) oraz, w stosownych przypadkach, produkcję energii w systemie (w tym energii hydraulicznej, słonecznej i wiatrowej).

2.  W przypadku budowy i rozbudowy oczyszczalni ścieków lub oczyszczalni ścieków z systemem odprowadzania, które zastępują systemy oczyszczania o większej intensywności emisji gazów cieplarnianych (takie jak zbiorniki bezodpływowe służące do gromadzenia nieczystości i laguny beztlenowe), przeprowadza się ocenę bezpośrednich emisji gazów cieplarnianych (1). Wyniki ujawnia się inwestorom i klientom na żądanie.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika. W przypadku gdy ścieki są oczyszczane do poziomu umożliwiającego ich ponowne wykorzystanie do nawadniania w rolnictwie, w celu uniknięcia niekorzystnego wpływu na środowisko określono i wdrożono wymagane działania w zakresie zarządzania ryzykiem (2).

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Zrzuty do wód, do których odprowadzane są ścieki, spełniają wymogi określone w dyrektywie Rady 91/271/EWG (3) lub są zgodne z przepisami krajowymi określającymi maksymalne dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń z takich zrzutów.

Wdrożono odpowiednie środki w celu uniknięcia i złagodzenia nadmiernych wód opadowych z systemu odprowadzania ścieków, które mogą obejmować rozwiązania oparte na zasobach przyrody, oddzielne systemy zbierania wód opadowych, zbiorniki retencyjne i oczyszczanie pierwszego przepływu.

Osady ściekowe są wykorzystywane zgodnie z dyrektywą Rady 86/278/EWG (4) lub zgodnie z wymogami prawa krajowego odnoszącymi się do rozprowadzenia osadów na powierzchni gleby lub każdej innej formy zastosowania osadów na powierzchni i wewnątrz gleby.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Modernizacja systemu odprowadzania poprawia efektywność energetyczną poprzez zmniejszenie średniego zużycia energii o 20 % w porównaniu z własnymi wskaźnikami bazowymi uśrednionymi dla trzech lat, wykazywanymi w ujęciu rocznym. Ten spadek zużycia energii można uwzględnić na poziomie projektu (tj. modernizacji systemu odprowadzania) lub w aglomeracji, w której odbywa się dalsze oczyszczanie ścieków (tj. na poziomie systemu odprowadzania ścieków, oczyszczalni ścieków lub odprowadzania ścieków).

2.  Modernizacja oczyszczalni ścieków poprawia efektywność energetyczną poprzez zmniejszenie średniego zużycia energii przez system o co najmniej 20 % w porównaniu z własnymi wskaźnikami bazowymi uśrednionymi dla trzech lat, wykazywanymi w ujęciu rocznym.

3.  Do celów pkt 1 i 2 zużycie energii przez system oblicza się w kWh na równoważną liczbę mieszkańców rocznie odprowadzonych lub oczyszczonych ścieków, z uwzględnieniem środków zmniejszających zużycie energii związanych z kontrolą źródła (zmniejszenie obciążenia sieci kanalizacyjnej wodami opadowymi lub zanieczyszczeniami) oraz z uwzględnieniem, w stosownych przypadkach, wytwarzania energii w systemie (takiej jak energia hydrauliczna, słoneczna, termalna i wiatrowa).

4.  Do celów pkt 1 i 2 operator wykazuje, że nie występują żadne istotne zmiany związane z warunkami zewnętrznymi, w tym zmiany w pozwoleniach na odprowadzanie ścieków lub zmiany ładunku zanieczyszczeń w aglomeracji, które prowadziłyby do zmniejszenia konsumpcji energii niezależnie od wprowadzonych środków na rzecz efektywności.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika. W przypadku gdy ścieki są oczyszczane do poziomu umożliwiającego ich ponowne wykorzystanie do nawadniania w rolnictwie, w celu uniknięcia niekorzystnego wpływu na środowisko określono i wdrożono wymagane działania w zakresie zarządzania ryzykiem (1).

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Zrzuty do wód, do których odprowadzane są ścieki, spełniają wymogi określone w dyrektywie 91/271/EWG lub są zgodne z przepisami krajowymi określającymi maksymalne dopuszczalne poziomy zanieczyszczeń z takich zrzutów.

Wdrożono odpowiednie środki w celu uniknięcia i złagodzenia nadmiernych wód opadowych z systemu odprowadzania ścieków, które mogą obejmować rozwiązania oparte na zasobach przyrody, oddzielne systemy zbierania wód opadowych, zbiorniki retencyjne i oczyszczanie pierwszego przepływu.

Osady ściekowe są wykorzystywany zgodnie z dyrektywą 86/278/EWG lub zgodnie z wymogami prawa krajowego odnoszącymi się do rozprowadzenia osadów na powierzchni gleby lub każdej innej formy zastosowania osadów na powierzchni i wewnątrz gleby.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

Wszystkie selektywnie zbierane i transportowane odpady inne niż niebezpieczne, które są segregowane u źródła, przeznacza się do przygotowania ich do ponownego użycia lub recyklingu.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

W ramach magazynowania i przemieszczania odpadów selektywnie zbierane frakcje odpadów nie są mieszane z innymi odpadami lub materiałami o odmiennych właściwościach.

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Nie dotyczy

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Istnieje plan monitorowania wycieków metanu w instalacji oraz plan awaryjny w celu zminimalizowania takich wycieków.

2.  Wytworzony biogaz wykorzystuje się bezpośrednio do produkcji energii elektrycznej lub cieplnej bądź też uszlachetnia się go w celu uzyskania biometanu i wprowadzenia go do sieci gazu ziemnego lub wykorzystuje jako paliwo do pojazdów lub surowiec w przemyśle chemicznym.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Emisje mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w odniesieniu do beztlenowego rozkładu odpadów w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do przetwarzania odpadów (1). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W przypadku gdy wytworzone produkty pofermentacyjne mają być stosowane jako nawóz lub polepszacz gleby, nabywca lub podmiot odpowiedzialny za odbiór produktów pofermentacyjnych jest informowany o zawartości azotu w tych produktach (z poziomem tolerancji ± 25 %).

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Istnieje plan monitorowania wycieków metanu w instalacji oraz plan awaryjny w celu zminimalizowania takich wycieków.

2.  Wytworzony biogaz wykorzystuje się bezpośrednio do produkcji energii elektrycznej lub cieplnej bądź też uszlachetnia się go w celu uzyskania biometanu i wprowadzenia go do sieci gazu ziemnego lub wykorzystuje jako paliwo do pojazdów lub surowiec w przemyśle chemicznym.

3.  Bioodpady wykorzystywane do fermentacji beztlenowej są segregowane u źródła i zbierane selektywnie.

4.  Wyprodukowany produkt pofermentacyjny jest wykorzystywany jako nawóz lub polepszacz gleby – bezpośrednio albo po kompostowaniu lub jakiejkolwiek innej obróbce.

5.  W specjalnych zakładach przetwarzania bioodpadów udział roślin spożywczych i pastewnych (1), stosowanych jako surowiec wejściowy, mierzony według średniej rocznej masy, nie przekracza 10 %.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku B do niniejszego załącznika.

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku zakładów fermentacji beztlenowej przetwarzających ponad 100 ton odpadów dziennie emisje do powietrza i wody mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w odniesieniu do beztlenowego rozkładu odpadów w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do przetwarzania odpadów (2). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

Wytworzone produkty pofermentacyjne spełniają wymogi dotyczące materiałów nawozowych określone w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2019/1009 w kategoriach materiałów składowych (CMC) 4 i 5 w odniesieniu do produktów pofermentacyjnych lub CMC 3 w odniesieniu do kompostu bądź w przepisach krajowych dotyczących nawozów lub polepszaczy gleby stosowanych w rolnictwie.

Nabywca lub podmiot odpowiedzialny za odbiór produktów pofermentacyjnych jest informowany o zawartości azotu (przy tolerancji ± 25 %) w produktach pofermentacyjnych wykorzystywanych jako nawóz lub polepszacz gleby.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Bioodpady, które są kompostowane, segreguje się u źródła i zbiera selektywnie.

2.  Wytworzony kompost stosuje się jako nawóz lub polepszacz gleby i spełnia on wymogi dotyczące materiałów nawozowych określone w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2019/1009 w kategorii materiałów składowych (CMC) 3 lub w przepisach krajowych dotyczących nawozów lub polepszaczy gleby stosowanych w rolnictwie.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

W przypadku kompostowni przetwarzających ponad 75 ton odpadów dziennie emisje do powietrza i wody mieszczą się w granicach poziomów emisji powiązanych z zakresami najlepszych dostępnych technik (BAT-AEL) określonymi w odniesieniu do przetwarzania tlenowego odpadów w najnowszych konkluzjach dotyczących odpowiednich najlepszych dostępnych technik (BAT), w tym konkluzjach dotyczących najlepszych dostępnych technik (BAT) w odniesieniu do przetwarzania odpadów (1). Nie występują znaczące wzajemne powiązania pomiędzy różnymi komponentami środowiska.

W obiekcie wdrożono system zapobiegający przedostawaniu się odcieku ze składowiska do wód gruntowych.

Wytworzony kompost spełnia wymogi dotyczące materiałów nawozowych określone w załączniku II do rozporządzenia (UE) 2019/1009 w kategorii materiałów składowych (CMC) 3 lub w przepisach krajowych dotyczących nawozów lub polepszaczy gleby stosowanych w rolnictwie.

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

W ramach tej działalności co najmniej 50 % masy przetworzonych selektywnie zebranych odpadów innych niż niebezpieczne przekształca się w surowce wtórne, które nadają się do zastąpienia surowców pierwotnych w procesach produkcji.

Zasada „nie czyń poważnych szkód”

2)  Adaptacja do zmian klimatu

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku A do niniejszego załącznika.

3)  Zrównoważone wykorzystywanie i ochrona zasobów wodnych i morskich

Nie dotyczy

4)  Przejście na gospodarkę o obiegu zamkniętym

Nie dotyczy

5)  Zapobieganie zanieczyszczeniom i ich kontrola

Nie dotyczy

6)  Ochrona i odbudowa bioróżnorodności i ekosystemów

Działalność ta jest zgodna z kryteriami określonymi w dodatku D do niniejszego załącznika.

Istotny wkład w łagodzenie zmian klimatu

1.  Składowisko nie było otwarte po dniu 8 lipca 2020 r.

2.  Składowisko lub kwatera składowania odpadów, na których zainstalowano, rozbudowano lub zmodernizowano system wychwytywania gazu, są zamknięte na stałe i nie przyjmują kolejnych odpadów ulegających biodegradacji (1).

3.  Wytworzony gaz składowiskowy wykorzystuje się jako biogaz (2) do produkcji energii elektrycznej lub cieplnej bądź też uszlachetnia się go w celu uzyskania biometanu i wprowadzenia go do sieci gazu ziemnego lub wykorzystuje jako paliwo do pojazdów lub surowiec w przemyśle chemicznym.

4.  Emisje metanu ze składowiska oraz wycieki z urządzeń do zbierania i utylizacji gazu składowiskowego podlegają procedurom kontroli i monitorowania określonym w załączniku III do dyrektywy Rady 1999/31/WE (3).

Zasada „nie czyń poważnych szkód”