EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 02011R1343-20151128

Consolidated text: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1343/2011 z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie niektórych przepisów dotyczących połowów na obszarze objętym porozumieniem GFCM (Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego) oraz zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego

ELI: http://data.europa.eu/eli/reg/2011/1343/2015-11-28

2011R1343 — PL — 28.11.2015 — 001.001


Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość

►B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1343/2011

z dnia 13 grudnia 2011 r.

w sprawie niektórych przepisów dotyczących połowów na obszarze objętym porozumieniem GFCM (Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego) oraz zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego

(Dz.U. L 347 z 30.12.2011, s. 44)

zmienione przez:

 

 

Dziennik Urzędowy

  nr

strona

data

►M1

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2015/2102 z dnia 28 października 2015 r.

  L 308

1

25.11.2015




▼B

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1343/2011

z dnia 13 grudnia 2011 r.

w sprawie niektórych przepisów dotyczących połowów na obszarze objętym porozumieniem GFCM (Generalnej Komisji Rybołówstwa Morza Śródziemnego) oraz zmiany rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego



PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ( 1 ),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą ( 2 ),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Wspólnota Europejska przystąpiła do Porozumienia ustanawiającego Generalną Komisję Rybołówstwa Morza Śródziemnego, zwanego dalej „Porozumieniem GFCM”, na podstawie decyzji Rady 98/416/WE z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Generalnej Komisji ds. Łowisk w Basenie Morza Śródziemnego ( 3 ) („GFCM”).

(2)

Porozumienie GFCM zapewnia odpowiednie ramy wielostronnej współpracy, której celem jest promowanie tworzenia, ochrony, racjonalnego gospodarowania zasobami morskimi w Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym oraz jak najlepszego wykorzystywania tych zasobów na poziomach, które uznaje się za zrównoważone i gwarantujące niskie ryzyko załamania.

(3)

Umawiającymi się Stronami Porozumienia GFCM są Unia Europejska oraz Bułgaria, Grecja, Hiszpania, Francja, Włochy, Cypr, Malta, Rumunia i Słowenia.

(4)

Zalecenia przyjęte przez GFCM są wiążące dla Umawiających się Stron. Ponieważ Unia jest umawiającą się stroną Porozumienia GFCM, zalecenia te są wiążące dla Unii i powinny tym samym zostać wdrożone w prawie unijnym, o ile treść nie została już w nim uwzględniona.

(5)

W trakcie dorocznych posiedzeń w latach 2005, 2006, 2007 i 2008 GFCM przyjęła kilka zaleceń i rezolucji w sprawie niektórych łowisk na obszarze objętym Porozumieniem GFCM, które zostały tymczasowo wdrożone w prawie unijnym w drodze corocznych rozporządzeń w sprawie uprawnień do połowów lub – w przypadku zaleceń GFCM 2005/1 i 2005/2 – poprzez art. 4 ust. 3 i art. 24 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 ( 4 ).

(6)

W celu zapewnienia jasności, uproszczenia przepisów i pewności prawa, a także z uwagi na fakt, że stały charakter zaleceń wymaga również stałego instrumentu prawnego do ich wdrożenia w prawie unijnym, należy wdrożyć te zalecenia za pośrednictwem jednego aktu ustawodawczego, do którego przyszłe zalecenia można będzie dodawać poprzez jego zmiany.

(7)

Zalecenia GFCM mają zastosowanie do całego obszaru objętego Porozumieniem GFCM, zdefiniowanego w preambule do Porozumienia GFCM, czyli do Morza Śródziemnego, Morza Czarnego i wód przyległych, dlatego w celu zapewnienia jasności i pewności prawa wdrożenia tych zaleceń należy dokonać raczej w jednym oddzielnym rozporządzeniu niż poprzez wprowadzanie zmian do rozporządzenia (WE) nr 1967/2006, które odnosi się jedynie do Morza Śródziemnego.

(8)

Niektóre przepisy zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006 powinny mieć zastosowanie nie tylko do Morza Śródziemnego, ale do całego obszaru objętego Porozumieniem GFCM. Należy zatem uchylić te przepisy w rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006 i włączyć je do niniejszego rozporządzenia. Ponadto należy doprecyzować przepisy dotyczące minimalnego rozmiaru oczka sieci określonego w tym rozporządzeniu.

(9)

„Obszary ograniczonych połowów” ustanowione w zaleceniach GFCM w odniesieniu do środków zarządzania przestrzennego są równoważne „chronionym obszarom połowowym” stosowanym w rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006.

(10)

W trakcie dorocznego posiedzenia w dniach 23–27 marca 2009 r. GFCM przyjęła zalecenie w sprawie ustanowienia obszarów ograniczonych połowów w Zatoce Lwiej na podstawie opinii naukowej Naukowego Komitetu Doradczego („SAC”), zawartej w sprawozdaniu z jego jedenastego posiedzenia (sprawozdanie FAO nr 890). Należy wdrożyć ten środek za pośrednictwem systemu zarządzania nakładem połowowym.

(11)

W śródziemnomorskich połowach mieszanych selektywność niektórych narzędzi połowowych nie może przekraczać pewnego poziomu. Oprócz ogólnych kontroli i ograniczenia nakładu połowowego podstawowe znaczenie ma także ograniczenie nakładu połowowego na obszarach gromadzenia się dorosłych osobników z ważnych stad, co powinno zapewnić odpowiednio niskie ryzyko spadku reprodukcji, umożliwiając tym samym ich zrównoważoną eksploatację. W związku z tym zaleca się w pierwszej kolejności ograniczenie do wcześniejszych poziomów nakładu połowowego wykorzystywanego na obszarze przeanalizowanym przez Naukowy Komitet Doradczy, a następnie niedopuszczanie do zwiększania tego poziomu.

(12)

Opinia, która stanowi podstawę środków zarządzania, powinna opierać się na naukowym wykorzystaniu stosownych danych dotyczących zdolności i działalności floty połowowej, statusu biologicznego eksploatowanych zasobów oraz społecznej i ekonomicznej sytuacji rybołówstwa. Dane te należy gromadzić i przekazywać w takim terminie, aby umożliwić organom pomocniczym GFCM przygotowanie opinii.

(13)

W trakcie dorocznego posiedzenia w 2008 roku GFCM przyjęła zalecenie w sprawie regionalnego programu środków przewidzianych przez państwo portu w celu zwalczania nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych (NNN) połowów na obszarze objętym GFCM. Choć rozporządzenie Rady (WE) nr 1005/2008 z dnia 29 września 2008 r. ustanawiające wspólnotowy system zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania ( 5 ) obejmuje zasadniczo przedmiot tego zalecenia i jest stosowane od dnia 1 stycznia 2010 r., pozostają pewne kwestie, takie jak częstotliwość, przedmiot i procedura kontroli portowych, do których należy odnieść się w niniejszym rozporządzeniu w celu dostosowania ich do specyfiki obszaru objętego Porozumieniem GFCM.

(14)

Komisji należy przekazać uprawnienia wykonawcze, aby zapewnić jednolite warunki wdrożenia przepisów niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do formatu i przekazywania: sprawozdania z działalności połowowej prowadzonej w obszarach ograniczonych połowów; wniosków o przeniesienie dni utraconych w związku ze złą pogodą w sezonie zamkniętym dla połowów koryfeny oraz sprawozdania z takiego przeniesienia; sprawozdania w kontekście gromadzenia danych na temat połowów koryfeny; informacji na temat stosowania minimalnego rozmiaru oczek sieci używanych w połowach włokami, eksploatujących zasoby denne Morza Czarnego; oraz danych dotyczących macierzy statystycznych; a także w odniesieniu do współpracy i wymiany informacji z Sekretarzem Wykonawczym GFCM. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję ( 6 ).

(15)

Aby zagwarantować, że Unia będzie nadal spełniała swoje zobowiązania wynikające z Porozumienia GFCM, Komisja powinna zostać uprawniona do przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w odniesieniu do: wdrożenia w prawie unijnym zmian, które stały się wiążące dla Unii, do istniejących środków GFCM, które już zostały wdrożone w prawie unijnym, jeżeli chodzi o przekazywanie Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM informacji na temat minimalnego rozmiaru oczka stosowanego na Morzu Czarnym; przekazywania Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM wykazu upoważnionych statków na użytek rejestru GFCM; środków przewidzianych przez państwo portu; współpracy, wymiany informacji i sprawozdawczości; tabeli, map i współrzędnych geograficznych podobszarów geograficznych GFCM; procedury inspekcji prowadzonych przez państwo portu w odniesieniu do statków; oraz macierzy statystycznych GFCM. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na szczeblu ekspertów. Podczas przygotowywania i redakcji aktów delegowanych Komisja powinna zapewnić, by odpowiednie dokumenty były przekazywane Parlamentowi Europejskiemu i Radzie jednocześnie, terminowo i prawidłowo,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:



TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa zasady stosowania przez Unię ustanowionych przez Generalną Komisję Rybołówstwa Morza Śródziemnego (zwaną dalej „GFCM”) środków ochrony, zarządzania, eksploatacji, monitoringu, wprowadzania do obrotu i egzekwowania w odniesieniu do produktów rybołówstwa i akwakultury.

Artykuł 2

Zakres stosowania

1.  Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich rodzajów komercyjnej działalności połowowej i w zakresie akwakultury prowadzonych przez statki rybackie UE i obywateli państw członkowskich na obszarze objętym Porozumieniem GFCM.

Niniejsze rozporządzenie nie narusza rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

2.  W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do operacji połowowych przeprowadzanych wyłącznie w celu badań naukowych realizowanych za pozwoleniem i pod zwierzchnictwem państwa członkowskiego bandery i o których z wyprzedzeniem powiadomiono Komisję i państwa członkowskie, do których należą wody, gdzie przeprowadza się te badania. Państwa członkowskie prowadzące operacje połowowe w celu badań naukowych informują Komisję, państwa członkowskie, do których należą wody, gdzie przeprowadza się badania, oraz Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) o wszystkich połowach będących wynikiem takich operacji połowowych.

Artykuł 3

Definicje

Na użytek niniejszego rozporządzenia, poza definicjami zawartymi w art. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa ( 7 ) i art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006, mają zastosowanie następujące definicje:

a) „obszar objęty Porozumieniem GFCM” oznacza Morze Śródziemne, Morze Czarne i wody przyległe określone w Porozumieniu GFCM;

b) „nakład połowowy” oznacza iloczyn zdolności połowowej statku rybackiego wyrażonej w kW lub w GT (pojemność brutto) i działalności wyrażonej liczbą dni na morzu;

c) „dzień na morzu” oznacza każdy dzień kalendarzowy, w którym statek jest poza portem, niezależnie od tego, przez jaką część tego dnia statek ten jest obecny na danym obszarze;

d) „numer w rejestrze floty rybackiej UE” oznacza numer we wspólnotowym rejestrze statków rybackich zdefiniowany w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącym rejestru statków rybackich Wspólnoty ( 8 ).



TYTUŁ II

ŚRODKI TECHNICZNE



ROZDZIAŁ I

Obszary ograniczonych połowów



Sekcja I

Obszar ograniczonych połowów w Zatoce Lwiej

Artykuł 4

Ustanowienie obszaru ograniczonych połowów

We wschodniej części Zatoki Lwiej ustanawia się obszar ograniczonych połowów, ograniczony odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

 42° 40′ N, 4° 20′ E

 42° 40′ N, 5° 00′ E

 43° 00′ N, 4° 20′ E

 43° 00′ N, 5° 00′ E.

Artykuł 5

Nakład połowowy

Nakład połowowy – dotyczący zasobów dennych – dla statków używających sieci ciągnionych, dennych i pelagicznych sznurów haczykowych oraz sieci dennych w obszarze ograniczonych połowów, o którym mowa w art. 4, nie przekracza poziomu nakładu połowowego zastosowanego w 2008 roku przez każde z państw członkowskich na tym obszarze.

Artykuł 6

Historia połowów

Najpóźniej do dnia 16 lutego 2012 r. państwa członkowskie przekazują Komisji w formie elektronicznej wykaz statków pływających pod ich banderami, które w historii swoich połowów mają połowy prowadzone w ciągu 2008 roku na obszarze, o którym mowa w art. 4, oraz na podobszarze geograficznym GFCM 7, zgodnie z definicją zawartą w załączniku I. Wykaz ten zawiera nazwę statku, jego numer w rejestrze floty rybackiej UE, okres, w którym statek był upoważniony do prowadzenia połowów na obszarze, o którym mowa w art. 4, oraz liczbę dni spędzonych w 2008 roku przez każdy ze statków na podobszarze geograficznym 7, a w szczególności na obszarze, o którym mowa w art. 4.

Artykuł 7

Upoważnione statki

1.  Statkom upoważnionym do połowów na obszarze, o którym mowa w art. 4, państwo członkowskie wystawia upoważnienie do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa ( 9 ).

2.  Statki rybackie, które w historii połowów nie mają połowów prowadzonych na obszarze, o którym mowa w art. 4, przed dniem 31 grudnia 2008 r., nie są upoważnione do rozpoczęcia połowów na tym obszarze.

3.  Najpóźniej do dnia 16 lutego 2012 r. państwa członkowskie powiadamiają Komisję o przepisach krajowych obowiązujących w dniu 31 grudnia 2008 r. dotyczących:

a) maksymalnej liczby godzin dziennie, w których statek może prowadzić działalność połowową;

b) maksymalnej liczby dni w tygodniu, w których statek może przebywać na morzu i pozostawać poza portem; oraz

c) obowiązkowego czasu wyjścia statków rybackich z ich zarejestrowanego portu i powrotu do niego.

Artykuł 8

Ochrona wrażliwych siedlisk

Państwa członkowskie zapewniają, by obszar, o którym mowa w art. 4, był chroniony przed wpływem wszelkiej innej działalności człowieka zagrażającej utrzymaniu tych cech danego obszaru, które sprawiają, że jest on obszarem gromadzenia się tarlaków.

Artykuł 9

Informacje

Każdego roku przed dniem 1 lutego państwa członkowskie przekazują Komisji w formie elektronicznej sprawozdanie dotyczące działalności połowowej prowadzonej na obszarze, o którym mowa w art. 4.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych przepisów dotyczących formatu i przekazywania sprawozdania z tego typu działalności połowowej. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.



Sekcja II

Obszary ograniczonych połowów służące ochronie wrażliwych siedlisk głębinowych

Artykuł 10

Ustanowienie obszarów ograniczonych połowów

Połowy przy pomocy drag ciągnionych i włoków dennych są zabronione na następujących obszarach:

a) obszar ograniczonych połowów głębinowych „rafa Lophelia przy Capo Santa Maria di Leuca”, ograniczony odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych geograficznych:

 39° 27,72′ N, 18° 10,74′ E

 39° 27,80′ N, 18° 26,68′ E

 39° 11,16′ N, 18° 32,58′ E

 39° 11,16′ N, 18° 04,28′ E;

b) obszar ograniczonych połowów głębinowych „obszar delty Nilu z zimnymi wyciekami węglowodorowymi”, ograniczony odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych:

 31° 30,00′ N, 33° 10,00′ E

 31° 30,00′ N, 34° 00,00′ E

 32° 00,00′ N, 34° 00,00′ E

 32° 00,00′ N, 33° 10,00′ E;

c) obszar ograniczonych połowów głębinowych „góra podwodna Eratostenes”, ograniczony odcinkami łączącymi punkty o następujących współrzędnych:

 33° 00,00′ N, 32° 00,00′ E

 33° 00,00′ N, 33° 00,00′ E

 34° 00,00′ N, 33° 00,00′ E

 34° 00,00′ N, 32° 00,00′ E.

Artykuł 11

Ochrona wrażliwych siedlisk

Państwa członkowskie zapewniają, aby ich właściwe organy były wzywane do ochrony wrażliwych siedlisk głębinowych na obszarach, o których mowa w art. 10, w szczególności przed wpływem wszelkich innych działań zagrażających utrzymaniu charakterystycznych cech tych siedlisk.



ROZDZIAŁ II

Ustanowienie okresu zamkniętego dla połowów koryfeny przy pomocy urządzeń powodujących koncentrację ryb

Artykuł 12

Okres zamknięty

1.  Zakazuje się połowów koryfeny (Coryphaena hippurus) przy pomocy urządzeń powodujących koncentrację ryb od dnia 1 stycznia do dnia 14 sierpnia każdego roku.

2.  W drodze odstępstwa od ust. 1, jeżeli dane państwo członkowskie udowodni, że z powodu złej pogody statki rybackie pływające pod jego banderą nie mogły wykorzystać swoich normalnych dni połowowych, państwo to może przenieść dni utracone przez swoje statki w odniesieniu do połowów przy pomocy urządzeń powodujących koncentrację ryb do dnia 31 stycznia kolejnego roku. W takim przypadku przed końcem roku państwa członkowskie przedkładają Komisji wniosek w sprawie liczby dni do przeniesienia.

3.  Ust. 1 i 2 mają również zastosowanie do strefy zarządzania, o której mowa w art. 26 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

4.  Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera następujące informacje:

a) sprawozdanie zawierające szczegółowe informacje o przerwaniu danej działalności połowowej, w tym odpowiednie dodatkowe informacje meteorologiczne;

b) nazwę statku oraz jego numer w rejestrze floty rybackiej UE.

5.  Komisja podejmuje decyzję w sprawie wniosków, o których mowa w ust. 2, w terminie 6 tygodni od daty otrzymania wniosku i informuje o niej państwo członkowskie w formie pisemnej.

6.  Komisja informuje Sekretarza Wykonawczego GFCM o decyzjach podjętych na podstawie ust. 5. Przed dniem 1 listopada każdego roku państwa członkowskie przesyłają Komisji sprawozdanie z przeniesienia dni utraconych w poprzednim roku, o których mowa w ust. 2.

7.  Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych przepisów dotyczących formatu i przekazywania wniosków, o których mowa w ust. 4, oraz sprawozdania z takiego przeniesienia, o którym mowa w ust. 6. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 13

Upoważnienia do połowów

Statki rybackie upoważnione do udziału w połowach koryfeny otrzymują upoważnienia do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 oraz zostają ujęte w wykazie zawierającym nazwę statku oraz jego numer w rejestrze floty rybackiej UE, który jest przekazywany Komisji przez dane państwo członkowskie. Statki o całkowitej długości poniżej 10 metrów muszą mieć upoważnienie do połowów.

Ten wymóg dotyczy również strefy zarządzania, o której mowa w art. 26 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1967/2006.

Artykuł 14

Gromadzenie danych

1.  Bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 199/2008 z dnia 25 lutego 2008 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowych ram gromadzenia danych, zarządzania nimi i ich wykorzystywania w sektorze rybołówstwa oraz w sprawie wspierania doradztwa naukowego w zakresie wspólnej polityki rybołówstwa ( 10 ), państwa członkowskie tworzą odpowiedni system gromadzenia i przetwarzania danych o połowach i nakładach połowowych.

2.  Każdego roku do dnia 15 stycznia państwa członkowskie przedkładają Komisji sprawozdanie na temat liczby statków prowadzących połowy oraz łącznych wyładunków i przeładunków koryfeny dokonanych w poprzednim roku przez statki rybackie pływające pod ich banderą na każdym z podobszarów geograficznych obszaru objętego Porozumieniem GFCM zgodnie z załącznikiem I.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych przepisów dotyczących formatu i przekazywania tych sprawozdań. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

3.  Komisja przekazuje informacje otrzymane od państw członkowskich Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM.



ROZDZIAŁ III

Narzędzia połowowe

Artykuł 15

Minimalny rozmiar oczka stosowany na Morzu Czarnym

1.  Minimalny rozmiar oczka sieci używanych w połowach przy użyciu włoków, eksploatujących zasoby denne Morza Czarnego wynosi 40 mm. Nie można używać ani przechowywać na pokładzie paneli sieci o prześwicie oczka mniejszym niż 40 mm.

2.  Przed dniem 1 lutego 2012 r. sieć, o której mowa w ust. 1, zastępuje się siecią o oczkach kwadratowych o rozmiarze 40 mm w worku albo – na należycie uzasadniony wniosek właściciela statku – siecią o oczkach romboidalnych o rozmiarze 50 mm, posiadającą uznaną selektywność pod względem wielkości co najmniej równą selektywności sieci o oczkach kwadratowych o rozmiarze 40 mm w worku.

3.  Państwa członkowskie, których statki rybackie prowadzą połowy przy użyciu włoków, eksploatując zasoby denne na Morzu Czarnym, przedkładają Komisji po raz pierwszy najpóźniej do dnia 16 lutego 2012 r., a następnie co 6 miesięcy, wykaz prowadzących takie działania na Morzu Czarnym statków rybackich wyposażonych w sieć o oczkach kwadratowych o rozmiarze 40 mm w worku albo sieci o oczkach romboidalnych o rozmiarze co najmniej 50 mm oraz stanowiony przez nie odsetek całej krajowej floty poławiającej włokami dennymi.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych przepisów dotyczących formatu i przekazywania informacji, o których mowa w niniejszym ustępie. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

4.  Komisja przekazuje informacje, o których mowa w ust. 3, Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM.

▼M1

Artykuł 15a

Połowy za pomocą włoków i sieci skrzelowych na Morzu Czarnym

1.  Stosowanie włoków jest zakazane:

a) w odległości do trzech mil morskich od brzegu, w przypadku gdy nie jest osiągnięta izobata 50 metrów; lub

b) przed izobatą 50 metrów, jeżeli głębokość 50 metrów występuje w mniejszej odległości od brzegu.

2.  Państwa członkowskie mogą wyjątkowo zezwolić swoim statkom rybackim na prowadzenie połowów w obszarze, o którym mowa w ust. 1, poprzez przyznanie odstępstw zgodnie z zaleceniem GFCM/36/2012/3, o ile należycie poinformują Komisję o każdym takim odstępstwie.

3.  Jeżeli Komisja stwierdzi, że odstępstwo przyznane zgodnie z ust. 2 nie spełnia warunków, o których mowa w tym ustępie, może – pod warunkiem przedstawienia odpowiedniego uzasadnienia i po skonsultowaniu się z zainteresowanym państwem członkowskim – zwrócić się do niego o zmianę tego odstępstwa.

4.  Komisja informuje Sekretarza Wykonawczego GFCM o odstępstwach przyznanych na podstawie ust. 2.

5.  Od dnia 1 stycznia 2015 r. średnica włókna monofilowego lub sznurków w sieciach skrzelowych dennych nie może przekraczać 0,5 mm.

▼B

Artykuł 16

Połowy za pomocą drag ciągnionych i sieci ciągnionych

Zabrania się używania drag ciągnionych i sieci ciągnionych na głębokościach poniżej 1 000 metrów.

▼M1



ROZDZIAŁ IV

Ochrona i zrównoważona eksploatacja korala czerwonego

Artykuł 16a

Zakres stosowania

Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie bez uszczerbku dla art. 4 ust. 2 oraz art. 8 ust. 1 lit. e) i g) rozporządzenia (WE) nr 1967/2006 lub dla wszelkich bardziej rygorystycznych środków wynikających z dyrektywy Rady 92/43/EWG ( 11 ).

Artykuł 16b

Minimalna głębokość pozyskiwania

1.  Zakazuje się pozyskiwania korala czerwonego na głębokości mniejszej niż 50 metrów, do czasu gdy GFCM zaleci inaczej.

2.  Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 27 niniejszego rozporządzenia i art. 18 ust. 1–6 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 ( 12 ) w celu przyznawania odstępstw od ust. 1.

3.  Wspólne rekomendacje, które należy przedłożyć zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, mając na uwadze odstępstwa, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, należy uzupełnić o:

a) szczegółowe informacje na temat krajowych ram zarządzania;

b) uzasadnienie naukowe lub techniczne;

c) wykaz statków rybackich lub liczbę wydanych upoważnień, w odniesieniu do pozyskiwania korala czerwonego na głębokości mniejszej niż 50 metrów; oraz

d) wykaz obszarów połowowych, na których takie pozyskiwanie jest dozwolone, określonych za pomocą współrzędnych geograficznych zarówno na lądzie, jak i na morzu.

Wszelkie wspólne rekomendacje państw członkowskich, o których mowa w pierwszym akapicie, należy złożyć do dnia 29 listopada 2018 r.

4.  Odstępstwa, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, przyznaje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

a) istnieją właściwe krajowe ramy zarządzania, w tym system upoważnień do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009; oraz

b) odpowiednie czasowo-przestrzenne wyłączenia obszarów z połowów sprawiają, że tylko ograniczona liczba kolonii korala czerwonego jest eksploatowana.

5.  Niezależnie od ust. 2–4 państwa członkowskie mogą przyjmować, jako środek przejściowy, środki służące wdrożeniu zalecenia GFCM/35/2011/2, pod warunkiem że:

a) środki te są częścią właściwych krajowych ram zarządzania; oraz

b) zainteresowane państwo członkowskie należycie poinformuje Komisję o przyjęciu tych środków.

Zainteresowane państwa członkowskie zapewniają, by wszelkie odstępstwa były stosowane nie dłużej niż do dnia, od którego stosuje się odpowiedni akt delegowany, przyjęty zgodnie z ust. 2.

6.  W przypadkach, w których Komisja uzna, na podstawie powiadomień przekazanych przez zainteresowane państwa członkowskie zgodnie z ust. 5 lit. b), że środek krajowy przyjęty po dniu 28 listopada 2015 r. nie spełnia warunków wymienionych w ust. 4, może ona, pod warunkiem przedstawienia odpowiedniego uzasadnienia i po konsultacjach z zainteresowanym państwem członkowskim, zwrócić się do niego o zmianę tego środka.

7.  Komisja informuje Sekretarza Wykonawczego GFCM o środkach przyjętych na podstawie ust. 2 i 5.

Artykuł 16c

Minimalna średnica podstawowa kolonii

1.  Nie wolno pozyskiwać, zatrzymywać na burcie, przeładowywać, wyładowywać, przewozić, składować, sprzedawać ani wystawiać lub oferować do sprzedaży jako surowca korala czerwonego z kolonii korala czerwonego, której średnica u podstawy, mierzona w odległości 1 cm od podstawy kolonii, jest przy pniu mniejsza niż 7 mm.

2.  Komisja jest uprawniona do przyjęcia aktów delegowanych zgodnie z art. 27 niniejszego rozporządzenia i art. 18 ust. 1–6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w celu upoważnienia do stosowania, w drodze odstępstwa od ust. 1, maksymalnej granicy tolerancji wynoszącej 10 % masy w relacji pełnej niewymiarowych (< 7 mm) kolonii korala czerwonego.

3.  Wspólne rekomendacje, które należy przedłożyć zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, mając na uwadze odstępstwa, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, należy uzupełnić o naukowe lub techniczne uzasadnienie tego odstępstwa.

Wszelkie wspólne rekomendacje państw członkowskich, o których mowa w pierwszym akapicie, należy złożyć do dnia 29 listopada 2018 r.

4.  Odstępstwa, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, przyznaje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

a) istnieją krajowe ramy zarządzania, w tym system upoważnień do połowów zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009;

b) istnieją specjalne programy monitorowania i kontroli.

5.  Niezależnie od ust. 2–4 państwa członkowskie mogą przyjmować, jako środek przejściowy, środki służące wdrożeniu zalecenia GFCM/36/2012/1, pod warunkiem że:

a) środki te stanowią część właściwych krajowych ram zarządzania; oraz

b) zainteresowane państwo członkowskie należycie poinformuje Komisję o przyjęciu tych środków.

Zainteresowane państwa członkowskie zapewniają, by wszelkie odstępstwa były stosowane nie dłużej niż do dnia, od którego stosuje się odpowiedni akt delegowany, przyjęty zgodnie z ust. 2.

6.  W przypadku gdy Komisja uzna, na podstawie powiadomień przekazanych przez zainteresowane państwa członkowskie zgodnie z ust. 5 lit. b), że środek krajowy przyjęty po dniu 28 listopada 2015 r. nie spełnia warunków wymienionych w ust. 4, może ona, pod warunkiem przedstawienia odpowiedniego uzasadnienia i po konsultacjach z zainteresowanym państwem członkowskim, zwrócić się do niego o zmianę tego środka.

7.  Komisja informuje Sekretarza Wykonawczego GFCM o środkach przyjętych na podstawie ust. 2 i 5.

Artykuł 16d

Narzędzia i urządzenia

1.  Do celów pozyskiwania korala czerwonego jedynym dozwolonym narzędziem jest młotek używany podczas nurkowania z akwalungiem przez rybaków, którzy mają pozwolenie lub są uznani przez właściwy organ krajowy.

2.  Zakazuje się używania zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych do eksploatacji korala czerwonego.

3.  W drodze odstępstwa od ust. 2 używanie zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych, na które państwo członkowskie zezwoliło do celów obserwacji i poszukiwania przed 30 września 2011 r., jest nadal dozwolone na obszarach podlegających jurysdykcji tego państwa członkowskiego, pod warunkiem że przedmiotowe pojazdy nie są wyposażone w ramiona manipulacyjne lub jakiekolwiek inne urządzenie umożliwiające cięcie i pozyskiwanie korala czerwonego.

Takie zezwolenia wygasają lub zostają cofnięte do dnia 31 grudnia 2015 r., chyba że zainteresowane państwo członkowskie dysponuje wynikami naukowymi wskazującymi, że stosowanie zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych po 2015 r. nie będzie miało negatywnego wpływu na zrównoważoną eksploatację korala czerwonego.

4.  W drodze odstępstwa od ust. 2 państwo członkowskie może zezwolić na stosowanie zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych bez ramion manipulacyjnych do celów obserwacji i poszukiwania na obszarach podlegających jurysdykcji tego państwa członkowskiego, pod warunkiem że w ramach krajowych ram zarządzania uzyskało ono wyniki naukowe wskazujące, że nie ma to negatywnego wpływu na zrównoważoną eksploatację korala czerwonego.

Takie zezwolenia wygasają lub zostają cofnięte do dnia 31 grudnia 2015 r., chyba że wyniki naukowe, o których mowa w akapicie pierwszym, są potwierdzone przez GFCM.

5.  W drodze odstępstwa od ust. 2 państwo członkowskie może zezwolić na stosowanie przez ograniczony okres, nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2015 r., zdalnie sterowanych pojazdów podwodnych w naukowych kampaniach doświadczalnych do celów obserwacji i pozyskiwania korala czerwonego, pod warunkiem że kampanie te są prowadzone pod nadzorem krajowej instytucji badawczej lub we współpracy z właściwymi krajowymi lub międzynarodowymi organami naukowymi oraz z wszelkimi innymi zainteresowanymi stronami.



ROZDZIAŁ V

Zmniejszenie wpływu działalności połowowej na niektóre gatunki morskie

Artykuł 16e

Zakres stosowania

Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie bez uszczerbku dla wszelkich bardziej rygorystycznych środków wynikających z dyrektywy 92/43/EWG lub dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/147/WE ( 13 ) oraz dla rozporządzenia Rady (WE) nr 1185/2003 ( 14 ).

Artykuł 16f

Przypadkowy połów ptaków morskich przy użyciu narzędzi połowowych

1.  Kapitanowie statków rybackich niezwłocznie uwalniają ptaki morskie przypadkowo złowione przy użyciu narzędzi połowowych.

2.  Statki rybackie nie mogą sprowadzać na ląd ptaków morskich, o ile nie odbywa się to w ramach realizacji krajowych planów ochrony ptaków morskich lub by zapewnić pomoc w wyleczeniu zranionych okazów ptaków morskich i pod warunkiem że właściwe organy krajowe zostały należycie i oficjalnie poinformowane, przed powrotem danego statku do portu, o zamiarze sprowadzenia takich ptaków morskich na ląd.

Artykuł 16g

Przypadkowy połów żółwi morskich przy użyciu narzędzi połowowych

1.  W miarę możliwości z żółwiami morskimi przypadkowo złowionymi przy użyciu narzędzi połowowych należy postępować w sposób ostrożny i uwalniać je do morza nieokaleczone i żywe.

2.  Kapitanom statków rybackich nie wolno sprowadzać żółwi morskich na ląd, chyba że ma to miejsce w ramach określonego programu ratunkowego lub krajowego programu ochrony gatunków lub gdy jest to konieczne w celu uratowania życia lub wyleczenia zranionych lub wycieńczonych okazów żółwi morskich i pod warunkiem że właściwe organy krajowe zostały o tym należycie i oficjalnie poinformowane przed powrotem danego statku rybackiego do portu.

3.  O ile jest to wykonalne, statki rybackie, na których do połowów stad małych ryb pelagicznych używane są okrężnice lub sieci okrążające bez liny ściągającej, unikają otaczania tymi narzędziami żółwi morskich.

4.  Na statkach rybackich, na których używane są takle i sieci skrzelowe denne, musi znajdować się wyposażenie przeznaczone do bezpiecznego przenoszenia żółwi morskich, ich wyplątywania i uwalniania, aby zapewnić przenoszenie i uwalnianie żółwi morskich w sposób maksymalnie zwiększający prawdopodobieństwo ich przeżycia.

Artykuł 16h

Przypadkowy połów mniszek śródziemnomorskich (Monachus monachus)

1.  Kapitanowie statków rybackich nie zabierają na statek, nie przeładowują ani nie wyładowują mniszek śródziemnomorskich, chyba że jest to konieczne w celu ratowania i wyleczenia poszkodowanych osobników oraz pod warunkiem że właściwe organy krajowe zostały o tym należycie i oficjalnie poinformowane przed powrotem danego statku rybackiego do portu.

2.  Mniszki śródziemnomorskie przypadkowo złowione przy użyciu narzędzi połowowych należy uwolnić do morza nieokaleczone i żywe. Zwłoki martwych okazów są wyładowywane oraz zatrzymywane z przeznaczeniem do badań naukowych lub niszczone przez właściwe organy krajowe.

Artykuł 16i

Przypadkowy połów waleni

Kapitanowie statków rybackich niezwłocznie uwalniają do morza walenie – o ile jest to wykonalne nieokaleczone i żywe – przypadkowo złowione przy użyciu narzędzi połowowych i ciągnione przy burcie statku rybackiego.

Artykuł 16j

Chronione gatunki rekinów i rajokształtnych

1.  Nie wolno zatrzymywać na burcie, przeładowywać, wyładowywać, przewozić, składować, sprzedawać ani wystawiać lub oferować do sprzedaży gatunków rekinów i rajokształtnych wymienionych w załączniku do II Protokołu dotyczącego obszarów szczególnie chronionych i różnorodności biologicznej w rejonie śródziemnomorskim ( 15 ) (zwanego dalej „Protokołem do konwencji barcelońskiej”).

2.  W miarę możliwości statki rybackie, które przypadkowo złowiły gatunki rekinów i rajokształtnych wymienione w załączniku II do Protokołu do konwencji barcelońskiej, niezwłocznie uwalniają je nieokaleczone i żywe.

Artykuł 16k

Identyfikacja rekinów

Zakazuje się obcinania głów i odskórzania rekinów na statku i przed wyładunkiem. Pozbawionych głów i odskórzonych rekinów nie wolno wprowadzać do obrotu na rynkach pierwszej sprzedaży po wyładunku.



ROZDZIAŁ VI

Środki dotyczące połowów stad małych ryb pelagicznych w Morzu Adriatyckim

Artykuł 16l

Zarządzanie zdolnością połowową

1.  Na potrzeby niniejszego artykułu referencyjna zdolność połowowa w odniesieniu do stad małych ryb pelagicznych oznacza zdolność ustaloną w oparciu o wykaz statków rybackich przekazany przez zainteresowane państwa członkowskie Sekretariatowi GFCM zgodnie z pkt 22 zalecenia GFCM/37/2013/1. Przedmiotowe wykazy obejmują wszystkie statki rybackie wyposażone we włoki, w okrężnice lub inne typy sieci okrążających bez liny ściągającej posiadające upoważnienie do połowów stad małych ryb pelagicznych i zarejestrowane w portach znajdujących się na podobszarach geograficznych 17 i 18, o których mowa w załączniku I do niniejszego rozporządzenia, lub statki rybackie, które mimo rejestracji w portach znajdujących się na innych podobszarach geograficznych według stanu na dzień 31 października 2013 r. prowadzą połowy na podobszarze geograficznym 17 lub 18 lub na obu tych podobszarach geograficznych.

2.  Statki rybackie wyposażone we włoki i w okrężnice, niezależnie od całkowitej długości danego statku, klasyfikuje się jako prowadzące czynne połowy stad małych ryb pelagicznych, jeżeli sardynka lub sardela stanowią co najmniej 50 % masy połowu w relacji pełnej.

3.  Państwa członkowskie zapewniają, aby całkowita zdolność floty statków rybackich wyposażonych we włoki lub w okrężnice prowadzących czynne połowy stad małych ryb pelagicznych na podobszarze geograficznym 17, pod względem zarówno pojemności brutto (GT), jak i pojemności rejestrowej brutto (BRT) oraz pod względem mocy silnika (kW), zgodnie ze stanem krajowych i unijnych rejestrów floty, nie przekraczała w żadnym momencie referencyjnej zdolności połowowej w odniesieniu do stad małych ryb pelagicznych, o której mowa w ust. 1.

4.  Państwa członkowskie zapewniają, aby określone w ust. 2 statki rybackie wyposażone we włoki lub w okrężnice prowadzące połowy stad małych ryb pelagicznych nie prowadziły działalności przez więcej niż 20 dni połowowych w miesiącu i 180 dni połowowych rocznie.

5.  Statek rybacki, który nie znajduje się w wykazie posiadających stosowne upoważnienie statków rybackich, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, nie może uzyskać zezwolenia na prowadzenie połowów ani – w drodze odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 – na zatrzymywanie na burcie lub wyładowywanie ilości większej niż 20 % sardeli lub sardynki lub sardeli i sardynki, jeżeli przedmiotowy statek rybacki prowadzi rejs połowowy na podobszarze geograficznym 17 lub 18 lub na obu tych podobszarach geograficznych.

6.  Państwa członkowskie informują Komisję o dodaniu statku rybackiego do wykazu posiadających stosowne upoważnienie statków, o którym mowa w ust. 1, usunięciu statku z tego wykazu lub o każdej zmianie tego wykazu niezwłocznie po takim dodaniu, usunięciu lub zmianie. Przedmiotowe zmiany pozostają bez uszczerbku dla referencyjnej zdolności połowowej, o której mowa w ust. 1. Komisja przekazuje te informacje Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM.

▼B



TYTUŁ III

ŚRODKI KONTROLI



ROZDZIAŁ I

Rejestr statków

Artykuł 17

Rejestr upoważnionych statków

1.  Do dnia 1 grudnia każdego roku każde państwo członkowskie przesyła Komisji za pośrednictwem stosowanego zwykle systemu przetwarzania danych zaktualizowany wykaz statków o całkowitej długości powyżej 15 metrów, pływających pod jego banderą i zarejestrowanych na jego terytorium, którym zezwala na prowadzenie połowów na obszarze objętym Porozumieniem GFCM, wydając im upoważnienie do połowów.

2.  Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące informacje:

a) numer statku w rejestrze floty rybackiej UE oraz jego oznakę rybacką określone w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 26/2004;

b) okres, w którym dozwolone są połowy lub przeładunek;

c) używane narzędzia połowowe.

3.  Do dnia 1 stycznia każdego roku Komisja przesyła zaktualizowany wykaz do Sekretarza Wykonawczego GFCM, tak by statki, których to dotyczy, mogły zostać umieszczone w rejestrze statków GFCM o całkowitej długości większej niż 15 metrów upoważnionych do połowów na obszarze objętym Porozumieniem GFCM (zwanym dalej „rejestrem GFCM”).

4.  O jakiejkolwiek zmianie w wykazie, o którym mowa w ust. 1, powiadamia się Komisję co najmniej na 10 dni roboczych przed rozpoczęciem przez statek działalności połowowej na obszarze objętym Porozumieniem GFCM, tak by Komisja, za pośrednictwem stosowanego zwykle systemu przetwarzania danych, mogła przekazać te informacje Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM.

5.  Statki rybackie UE o całkowitej długości powyżej 15 metrów, które nie zostały umieszczone w wykazie, o którym mowa w ust. 1, nie prowadzą połowów, nie zatrzymują na pokładzie, nie przeładowują ani nie wyładowują żadnego rodzaju ryb ani skorupiaków na obszarze objętym Porozumieniem GFCM.

6.  Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki w celu zapewnienia, by:

a) do prowadzenia działalności połowowej na obszarze objętym Porozumieniem GFCM upoważnione były – na warunkach określonych w upoważnieniu – wyłącznie statki rybackie pływające pod ich banderą, które zostały ujęte w wykazie, o którym mowa w ust. 1, i które mają na pokładzie wydane przez nie upoważnienie do połowów;

b) nie wydawano upoważnienia do połowów statkom, które prowadziły nielegalne, nieuregulowane i nieraportowane połowy (zwane dalej „połowami NNN”) na obszarze objętym Porozumieniem GFCM lub w innym miejscu, chyba że nowi właściciele przedstawią właściwie udokumentowane dowody, że poprzedni właściciele i operatorzy nie mają już żadnego interesu prawnego ani finansowego ani nie czerpią korzyści z ich statków, nie sprawują kontroli nad nimi lub że ich statki nie biorą udziału ani nie są związane z połowami NNN;

c) ich prawodawstwo krajowe w możliwie największym stopniu zakazywało właścicielom i operatorom ujętych w wykazie określonym w ust. 1 statków pływających pod ich banderą uczestnictwa w działalności połowowej na obszarze Porozumienia GFCM prowadzonych przez statki nieujęte w rejestrze GFCM lub związków z takimi działaniami;

d) ich prawodawstwo krajowe w zakresie, w jakim jest to możliwe, wymagało, aby właściciele ujętych w wykazie, o którym mowa w ust. 1, statków pływających pod ich banderą byli obywatelami lub podmiotami prawnymi państwa członkowskiego bandery;

e) ich statki spełniały wszystkie stosowne wymagania GFCM dotyczące środków ochrony i zarządzania.

7.  Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki w celu zakazania połowu, zatrzymywania na pokładzie, przeładunku i wyładunku ryb oraz skorupiaków poławianych na obszarze objętym Porozumieniem GFCM przez statki o całkowitej długości powyżej 15 metrów nieujęte w rejestrze GFCM.

8.  Państwa członkowskie bezzwłocznie przekazują Komisji wszelkie informacje o istnieniu poważnych powodów do podejrzeń, że statki o całkowitej długości powyżej 15 metrów, których nie ma w rejestrze GFCM, prowadzą połowy lub przeładunek ryb i skorupiaków na obszarze Porozumienia GFCM.

▼M1



ROZDZIAŁ Ia

Obowiązki w zakresie rejestracji

Artykuł 17a

Pozyskiwanie korala czerwonego

Kapitanowie statków rybackich posiadających upoważnienie do pozyskiwania korala czerwonego posiadają na statku dziennik, w którym rejestruje się dokonywane każdego dnia połowy korala czerwonego oraz działalność połowową według obszaru i głębokości, w tym liczbę dni połowowych i nurkowanie. Informacje te są przekazywane właściwym organom krajowym w terminie określonym w art. 14 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

Artykuł 17b

Przypadkowy połów niektórych gatunków morskich

1.  Bez uszczerbku dla art. 15 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 kapitanowie statków rybackich rejestrują w dzienniku połowowym, o którym mowa w art. 14 tego rozporządzenia, następujące informacje:

a) każde zdarzenie przypadkowego połowu i uwolnienia ptaków morskich;

b) każde zdarzenie przypadkowego połowu i uwolnienia żółwi morskich;

c) każde zdarzenie przypadkowego połowu i uwolnienia mniszek śródziemnomorskich;

d) każde zdarzenie przypadkowego połowu i uwolnienia waleni;

e) każde zdarzenie przypadkowego połowu i, jeżeli jest to wymagane, uwolnienia gatunków rekinów i rajokształtnych, wymienionych w załączniku II lub załączniku III do Protokołu do konwencji barcelońskiej.

2.  Sprawozdania krajowe, które mają być analizowane przez SAC, powinny, oprócz informacji zamieszczonych w dzienniku, zawierać również:

a) w odniesieniu do przypadkowego połowu żółwi morskich informacje dotyczące:

 typu narzędzi połowowych,

 czasu zdarzenia,

 czasu trwania zaciągu,

 głębokości i lokalizacji,

 gatunków docelowych,

 gatunków żółwi morskich, oraz

 tego, czy żółwie morskie zostały odrzucone martwe czy uwolnione żywe;

b) w odniesieniu do przypadkowego połowu waleni informacje dotyczące:

 charakterystyki narzędzi połowowych,

 czasu zdarzenia,

 lokalizacji (podanej jako podobszar geograficzny lub prostokąt statystyczny ICES, jak określono w załączniku I do niniejszego rozporządzenia), oraz

 tego, czy przypadkowo odłowiony waleń to delfin, czy inny gatunek walenia.

3.  Do 31 grudnia 2015 r. państwa członkowskie ustanawiają zasady, o których mowa w ust. 1, dotyczące rejestrowania przypadkowych połowów przez kapitanów statków rybackich niepodlegających obowiązkowi prowadzenia dziennika połowowego na podstawie art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009.

▼B



ROZDZIAŁ II

Środki przewidziane przez państwo portu

Artykuł 18

Zakres stosowania

Niniejszy rozdział ma zastosowanie do statków rybackich z państw trzecich.

Artykuł 19

Uprzednie powiadomienie

W drodze odstępstwa od art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 czas dla uprzedniego powiadomienia wynosi co najmniej 72 godziny przed szacunkowym czasem przybycia do portu.

Artykuł 20

Inspekcje w portach

1.  Niezależnie od art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 państwa członkowskie przeprowadzają w swoich wyznaczonych portach inspekcję co najmniej 15 % wyładunków i przeładunków w każdym roku.

2.  Niezależnie od art. 9 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 statki rybackie przybywające do portów państw członkowskich bez wcześniejszego upoważnienia podlegają każdorazowo inspekcji.

Artykuł 21

Procedura inspekcji

Oprócz spełnienia wymogów przewidzianych w art. 10 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008 inspekcje w portach są zgodne z wymogami określonymi w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 22

Odmowa korzystania z portu

1.  Państwa członkowskie nie zezwalają statkom państw trzecich na korzystanie z ich portów w celu wyładunku, przeładunku lub przetwarzania produktów rybołówstwa złowionych na obszarze objętym Porozumieniem GFCM i odmawiają dostępu do usług portowych, w tym między innymi usług w zakresie uzupełniania zapasów paliwa lub innych zapasów, jeżeli statek:

a) nie spełnia wymogów niniejszego rozporządzenia;

b) figuruje w wykazie statków, które prowadziły lub wspierały połowy NNN, przyjętym przez regionalną organizację ds. zarządzania rybołówstwem; lub

c) nie ma ważnego upoważnienia do prowadzenia połowów lub działań związanych z połowami w obszarze objętym Prozumieniem GFCM.

W drodze odstępstwa od pierwszego akapitu, nic nie powstrzymuje państw członkowskich od umożliwienia – w przypadku siły wyższej lub niebezpieczeństwa w rozumieniu art. 18 Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza ( 16 ) – statkom państw trzecich korzystania z ich portów w zakresie usług ściśle niezbędnych do zaradzenia takim sytuacjom.

2.  ust. 1 ma zastosowanie oprócz przepisów dotyczących odmowy korzystania z portu określonych w art. 4 ust. 2 i art. 37 ust. 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

3.  Jeżeli państwo członkowskie odmówiło statkowi państwa trzeciego możliwości skorzystania ze swoich portów zgodnie z ust. 1 i 2, bezzwłocznie powiadamia o takim działaniu kapitana statku, państwo bandery, Komisję i Sekretarza Wykonawczego GFCM.

4.  Jeżeli podstawy odmowy, o których mowa w ust. 1 i 2, nie mają już zastosowania, państwo członkowskie anuluje odmowę i powiadamia o tym anulowaniu podmioty, o których mowa w ust. 3.



TYTUŁ IV

WSPÓŁPRACA, WYMIANA INFORMACJI I SPRAWOZDAWCZOŚĆ

Artykuł 23

Współpraca i wymiana informacji

1.  Komisja i państwa członkowskie współpracują i wymieniają informacje z Sekretarzem Wykonawczym GFCM, w szczególności poprzez:

a) wnioski o informacje z odpowiednich baz danych i przesyłanie do nich informacji;

b) wnioski o nawiązanie współpracy oraz prowadzenie współpracy na rzecz propagowania skutecznego wdrażania przepisów niniejszego rozporządzenia.

2.  Państwa członkowskie zapewniają, aby ich krajowe systemy informacji dotyczących rybołówstwa umożliwiały bezpośrednią elektroniczną wymianę informacji na temat inspekcji prowadzonych przez państwo portu, o których mowa w tytule III, pomiędzy tymi państwami i Sekretarzem Wykonawczym GFCM, przy należytym uwzględnieniu odpowiednich wymogów w zakresie poufności.

3.  Państwa członkowskie podejmują środki służące umożliwieniu elektronicznego rozpowszechniania informacji między odpowiednimi podmiotami krajowymi oraz do koordynacji działań tych podmiotów przy wdrażaniu środków określonych w tytule III rozdział II.

4.  Na użytek niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie ustanawiają wykaz punktów kontaktowych, który zostanie niezwłocznie przekazany drogą elektroniczną Komisji, Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM oraz umawiającym się stronom GFCM.

5.  Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do szczegółowych przepisów dotyczących współpracy i wymiany informacji. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

▼M1

Artykuł 23a

Przekazywanie Komisji stosownych danych

1.  Do dnia 15 grudnia każdego roku zainteresowane państwa członkowskie przedkładają Komisji:

a) dane dotyczące korala czerwonego, o których mowa w art. 17a; oraz

b) w postaci sprawozdania w formie elektronicznej – liczbę przypadkowych połowów i uwolnień ptaków morskich, żółwi morskich, mniszek śródziemnomorskich, waleni oraz rekinów i rajokształtnych, a także wszelkie istotne informacje zgłoszone zgodnie z, odpowiednio, art. 17b ust. 1 lit. a), b), c), d) i e).

2.  Komisja przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM do dnia 31 grudnia każdego roku.

3.  Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie zmiany w wykazie portów wyznaczonych do wyładunku połowów korala czerwonego zgodnie z pkt 5 zalecenia GFCM/36/2012/1.

4.  Państwa członkowskie ustanawiają odpowiednie systemy monitorowania w celu gromadzenia wiarygodnych informacji na temat wpływu statków rybackich łowiących kolenie przy użyciu sieci skrzelowych dennych na populacje waleni w Morzu Czarnym oraz przekazują te informacje Komisji.

5.  Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich zmianach dokonanych na mapach i w wykazach współrzędnych geograficznych określających położenie jaskiń mniszek śródziemnomorskich, o których mowa w pkt 6 zalecenia GFCM/35/2011/5.

6.  Komisja niezwłocznie przekazuje informacje, o których mowa w ust. 3, 4 i 5, Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM.

7.  Komisja może przyjmować akty wykonawcze w odniesieniu do formatu i przekazywania informacji, o których mowa w ust. 1, 3, 4 i 5. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.

Artykuł 23b

Kontrola, monitorowanie i nadzór połowów stad małych ryb pelagicznych w Morzu Adriatyckim oraz nadzór nad nimi

1.  Do dnia 1 października każdego roku państwa członkowskie przekazują Komisji plany i programy mające na celu zapewnienie zgodności z art. 16l poprzez odpowiednie monitorowanie i przekazywanie danych, w szczególności w zakresie połowów miesięcznych i wykorzystanego nakładu połowowego.

2.  Komisja przekazuje informacje, o których mowa w ust. 1, Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM nie później niż do dnia 30 października każdego roku.

▼B

Artykuł 24

Sprawozdawczość dotycząca macierzy statystycznych

1.  Każdego roku do dnia 1 maja państwa członkowskie przekazują Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM dane dotyczące zadań 1.1, 1.2, 1.3, 1.4 i 1.5 macierzy statystycznej GFCM zgodnie z sekcją C załącznika III.

2.  W celu przekazania danych, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie stosują system wprowadzania danych GFCM lub inny właściwy standard i protokół przesyłania danych określony przez Sekretarza Wykonawczego GFCM i dostępny na stronie internetowej GFCM.

3.  Państwa członkowskie informują Komisję o danych przekazanych na podstawie niniejszego artykułu.

Komisja może przyjmować akty wykonawcze określające szczegółowe przepisy dotyczące formatu i przekazywania danych, o których mowa w niniejszym artykule. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 25 ust. 2.



TYTUŁ V

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 25

Procedura komitetowa

1.  Komisję wspiera Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury, utworzony na mocy art. 30 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2.  W przypadku odesłania do niniejszego ustępu zastosowanie ma art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 26

Przekazanie uprawnień

W miarę konieczności, w celu dokonania wdrożenia w prawie Unii obowiązkowych dla Unii zmian do istniejących środków GFCM, które zostały już wdrożone w prawie Unii, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych, zgodnie z art. 27, tak aby zmienić przepisy niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do:

a) dostarczania informacji Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM na mocy art. 15 ust. 4;

b) przekazywania Sekretarzowi Wykonawczemu GFCM wykazu upoważnionych statków na mocy art. 17;

c) środków przewidzianych przez państwo portu, określonych w art. 18–22;

d) współpracy, wymiany informacji i sprawozdawczości, określonych w art. 23 i 24;

e) tabeli, mapy i współrzędnych geograficznych podobszarów geograficznych GFCM, określonych w załączniku I;

f) procedur inspekcji prowadzonych przez państwo portu w odniesieniu do statków, określonych w załączniku II; oraz

g) macierzy statystycznych GFCM, określonych w załączniku III.

Artykuł 27

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1.  Uprawnienie do przyjmowania aktów delegowanych powierzone Komisji podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.  Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w ►M1  art. 16b, 16c i 26 ◄ , powierza się Komisji na okres trzech lat od dnia ►M1  28 listopada 2015 r. ◄ Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż sześć miesięcy przed zakończeniem okresu trzech lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na taki sam okres, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.  Przekazanie uprawnień, o których mowa w ►M1  art. 16b, 16c i 26 ◄ , może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Staje się ona skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub od późniejszej określonej w niej daty. Nie narusza ona ważności już obowiązujących aktów delegowanych.

4.  Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

5.  Akt delegowany przyjęty zgodnie z ►M1  art. 16b, 16c i 26 ◄ wchodzi w życie wyłącznie w przypadku braku sprzeciwu Parlamentu Europejskiego lub Rady w ciągu dwóch miesięcy od zawiadomienia o tym akcie Parlamentu Europejskiego i Rady lub też jeżeli przed upływem tego terminu Parlament Europejski i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłaszać sprzeciwu. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o dwa miesiące.

Artykuł 28

Zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006

W rozporządzeniu (WE) nr 1967/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 4 skreśla się ust. 3;

2) art. 9 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3.  W przypadku sieci ciągnionych innych niż te, o których mowa w ust. 4, minimalny rozmiar oczka wynosi co najmniej:

a) w przypadku sieci o oczkach kwadratowych – 40 mm w worku; lub

b) na należycie uzasadniony wniosek właściciela statku – w przypadku sieci o oczkach romboidalnych – 50 mm, gdy sieć ta ma uznaną selektywność pod względem wielkości co najmniej równą selektywności sieci, o których mowa w lit. a).

Statki rybackie są uprawnione do używania i trzymania na pokładzie jedynie jednego z tych dwóch rodzajów sieci.

Do dnia 30 czerwca 2012 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie na temat realizacji niniejszego ustępu i na tej podstawie, jak również na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie do dnia 31 grudnia 2011 r., zaproponuje we właściwych przypadkach stosowne zmiany.”;

3) art. 24 traci moc;

4) art. 27 ust. 1 i 4 tracą moc.

Artykuł 29

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.




ZAŁĄCZNIK I

A)    Tabela podobszarów geograficznych GFCM



PODOBSZAR FAO

REGIONY STATYSTYCZNE FAO

GSA

ZACHODNI

1.1  BALEARY

1  północne Morze Alborańskie

2  wyspa Alboran

3  południowe Morze Alborańskie

4  Algieria

5  Baleary

6  północna Hiszpania

11.1  Sardynia (zachodnia)

1.2  ZATOKA LWIA

7  Zatoka Lwia

1.3  SARDYNIA

8  Korsyka

9  Morze Liguryjskie i północne Morze Tyrreńskie

10  południowe Morze Tyrreńskie

11.2  Sardynia (wschód)

12  północna Tunezja

ŚRODKOWY

2.1  MORZE ADRIATYCKIE

17  północne Morze Adriatyckie

18  południowe Morze Adriatyckie (część)

2.2  MORZE JOŃSKIE

13  Zatoka Al-Hammamat

14  Mała Syrta

15  Malta

16  południe Sycylii

18  południowe Morze Adriatyckie (część)

19  zachodnie Morze Jońskie

20  wschodnie Morze Jońskie

21  południowe Morze Jońskie

WSCHODNI

3.1  MORZE EGEJSKIE

22  Morze Egejskie

23  Kreta

3.2  BASEN LEWANTYŃSKI

24  północny Basen Lewantyński

25  Cypr

26  południowy Basen Lewantyński

27  Basen Lewantyński

MORZE CZARNE

4.1  MORZE MARMARA

28  Morze Marmara

4.2  MORZE CZARNE

29  Morze Czarne

4.3  MORZE AZOWSKIE

30  Morze Azowskie

B)    Mapa podobszarów geograficznych GFCM (GSA) (GFCM, 2009)

image

—   Statystyczne regiony FAO (czerwony) — GFCM GSA (czarny)

01 – północne Morze Alborańskie

02 – wyspa Alboran

03 – południowe Morze Alborańskie

04 – Algieria

05 – Baleary

06 – północna Hiszpania

07 – Zatoka Lwia

08 – Korsyka

09 – Morze Liguryjskie i północne Morze Tyrreńskie

10 – południowe i środkowe Morze Tyrreńskie

11.1 – Sardynia (zachodnia)

11.2 – Sardynia (wschodnia)

12 – północna Tunezja

13 – Zatoka Al-Hammamat

14 – Mała Syrta

15 – Malta

16 – południe Sycylii

17 – północne Morze Adriatyckie

18 – południowe Morze Adriatyckie

19 – zachodnie Morze Jońskie

20 – wschodnie Morze Jońskie

21 – południowe Morze Jońskie

22 – Morze Egejskie

23 – Kreta

24 – północny Basen Lewantyński

25 – Cypr

26 – południowy Basen Lewantyński

27 – Basen Lewantyński

28 – Morze Marmara

29 – Morze Czarne

30 – Morze Azowskie

C)    Współrzędne geograficzne podobszarów geograficznych GFCM (GSA) (GFCM, 2009)



GSA

GRANICE

1

Linia brzegowa

36° N 5° 36′ W

36° N 3° 20′ W

36° 05′ N 3° 20′ W

36° 05′ N 2° 40′ W

36° N 2° 40′ W

36° N 1° 30′ W

36° 30′ N 1° 30′ W

36° 30′ N 1° W

37° 36′ N 1° W

2

36° 05′ N 3° 20′ W

36° 05′ N 2° 40′ W

35° 45′ N 3° 20′ W

35° 45′ N 2° 40′ W

3

Linia brzegowa

36° N 5° 36′ W

35° 49′ N 5° 36′ W

36° N 3° 20′ W

35° 45′ N 3° 20′ W

35° 45′ N 2° 40′ W

36° N 2° 40′ W

36v N 1° 13′ W

granica Maroko–Algieria

4

Linia brzegowa

36° N 2° 13′ W

36° N 1° 30′ W

36° 30′ N 1° 30′ W

36° 30′ N 1° W

37° N 1° W

37° N 0° 30′ E

38° N 0° 30′ E

38° N 8° 35′ E

granica Algieria–Tunezja

granica Maroko–Algieria

5

38° N 0° 30′ E

39° 30′ N 0° 30′ E

39° 30′ N 1° 30′ W

40° N 1° 30′ E

40° N 2° E

40° 30′ N 2° E

40° 30′ N 6° E

38° N 6° E

6

Linia brzegowa

37° 36′ N 1° W

37° N 1° W

37° N 0° 30′ E

39° 30′ N 0° 30′ E

39° 30′ N 1° 30′ W

40° N 1° 30′ E

40° N 2° E

40° 30′ N 2° E

40° 30′ N 6° E

41° 47′ N 6° E

42° 26′ N 3° 09′ E

7

Linia brzegowa

42° 26′ N 3° 09′ E

41° 20′ N 8° E

granica Francja–Włochy

8

43° 15′ N 7° 38′ E

43° 15′ N 9° 45′ E

41° 18′ N 9° 45′ E

41° 20′ N 8° E

41° 18′ N 8° E

9

Linia brzegowa

granica Francja–Włochy

43° 15′ N 7° 38′ E

43° 15′ N 9° 45′ E

41° 18′ N 9° 45′ E

41° 18′ N 13° E

10

Linia brzegowa (w tym północna Sycylia)

41° 18′ N 13° E

41° 18′ N 11° E

38° N 11° E

38° N 12° 30′ E

11

41° 47′ N 6° E

41° 18′ N 6° E

41° 18′ N 11° E

38° 30′ N 11° E

38° 30′ N 8° 30′ E

38° N 8° 30′ E

38° N 6° E

12

Linia brzegowa

granica Algieria–Tunezja

38° N 8° 30′ E

38° 30′ N 8° 30′ E

38° 30′ N 11° E

38° N 11° E

37° N 12° E

37° N 11° 04′E

13

Linia brzegowa

37° N 11° 04′E

37° N 12° E

35° N 13° 30′E

35° N 11° E

14

Linia brzegowa

35° N 11° E

35° N 15° 18′ E

granica Tunezja–Libia

15

36° 30′ N 13° 30′ E

35° N 13° 30′E

35° N 15° 18′ E

36° 30′ N 15° 18′ E

16

Linia brzegowa

38° N 12° 30′ E

38° N 11° E

37° N 12° E

35° N 13° 30′E

36° 30′ N 13° 30′ E

36° 30′ N 15° 18′ E

37° N 15° 18′ E

17

Linia brzegowa

41° 55′ N 15° 08′ E

granica Chorwacja–Czarnogóra

18

Linie brzegowe (po obu stronach)

41° 55′ N 15° 08′ E

40° 04′ N 18° 29′ E

granica Chorwacja–Czarnogóra

granica Albania–Grecja

19

Linia brzegowa (w tym wschodnia Sycylia)

40° 04′ N 18° 29′ E

37° N 15° 18′ E

35° N 15° 18′ E

35° N 19° 10′ E

39° 58′ N 19° 10′ E

20

Linia brzegowa

granica Albania–Grecja

39° 58′ N 19° 10′ E

35° N 19° 10′ E

35° N 23° E

36° 30′ N 23° E

21

Linia brzegowa

granica Tunezja–Libia

35° N 15° 18′ E

35° N 23° E

34° N 23° E

34° N 25° 09′ E

granica Libia–Egipt

22

Linia brzegowa

36° 30′ N 23° E

36° N 23° E

36° N 26° 30′ E

34° N 26° 30′ E

34° N 29° E

36° 43′ N 29° E

23

36° N 23° E

36° N 26° 30′ E

34° N 26° 30′ E

34° N 23° E

24

Linia brzegowa

36° 43′ N 29° E

34° N 29° E

34° N 32° E

35° 47′ N 32° E

35° 47′ N 35° E

granica Turcja–Syria

25

35° 47′ N 32° E

34° N 32° E

34° N 35° E

35° 47′ N 35° E

26

Linia brzegowa

granica Libia–Egipt

34° N 25° 09′ E

34° N 34° 13′ E

Granica Egipt–Strefa Gazy

27

Linia brzegowa

granica Egipt–Strefa Gazy

34° N 34° 13′ E

34° N 35° E

35° 47′ N 35° E

granica Turcja–Syria

28

 

29

 

30

 




ZAŁĄCZNIK II

Procedury inspekcji statków prowadzonych przez państwo portu

1.   Dane identyfikacyjne statku

Inspektorzy portowi:

a) sprawdzają ważność oficjalnej dokumentacji przechowywanej na pokładzie, w razie potrzeby poprzez odpowiednie kontakty z państwem bandery lub za pośrednictwem międzynarodowych rejestrów statków;

b) w razie potrzeby zapewniają oficjalne tłumaczenie dokumentacji;

c) sprawdzają, czy nazwa statku, bandera, numer i oznaka rybacka (oraz numer identyfikacyjny statku nadany przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO), jeżeli jest dostępny), a także międzynarodowy radiowy sygnał rozpoznawczy są poprawne;

d) w miarę możliwości sprawdzają, czy statek zmieniał nazwę lub banderę, a jeżeli tak – odnotowują poprzednie nazwy i bandery;

e) odnotowują port rejestracji, nazwę/imię i nazwisko oraz adres właściciela (a także operatora i posiadacza zależnego, jeżeli nie jest to ta sama osoba co właściciel), agenta i kapitana statku, w tym niepowtarzalny numer identyfikacyjny przedsiębiorstwa i zarejestrowanego właściciela, jeżeli jest dostępny; oraz

f) odnotowują nazwę/imię i nazwisko oraz adres ewentualnych poprzednich właścicieli z okresu ostatnich pięciu lat.

2.   Upoważnienia

Inspektorzy portowi sprawdzają, czy upoważnienia do połowów lub przewozu ryb i produktów rybołówstwa są zgodne z informacjami uzyskanymi na mocy pkt 1, a także kontrolują okres ważności upoważnień i ich zastosowanie do obszarów, gatunków i narzędzi połowowych.

3.   Inne dokumenty

Inspektorzy portowi dokonują przeglądu całej właściwej dokumentacji, w tym dokumentów w formacie elektronicznym. Właściwa dokumentacja może obejmować dzienniki, w szczególności dziennik połowowy, oraz listę załogi, plany sztauerskie oraz szkice lub opisy ładowni rybnych, jeżeli są one dostępne. Ładownie te lub inne pomieszczenia mogą być przedmiotem inspekcji w celu sprawdzenia, czy ich wymiary i skład odpowiadają szkicom lub opisom, a także czy sztauowanie przebiega zgodnie z planami sztauerskimi. W stosownych przypadkach dokumentacja ta obejmuje również dokumenty połowowe lub dokumenty handlowe wydane przez regionalną organizację ds. rybołówstwa.

4.   Narzędzia połowowe

a) Inspektorzy portowi sprawdzają, czy narzędzia połowowe na pokładzie spełniają warunki określone w upoważnieniu. Narzędzia mogą być również skontrolowane w celu upewnienia się, czy takie cechy, jak m.in. rozmiar oczek sieci (i ewentualnych urządzeń), długość sieci i rozmiar haczyków są zgodne z obowiązującymi przepisami i czy oznaczenia na narzędziach odpowiadają oznaczeniom narzędzi dozwolonych na danym statku.

b) Inspektorzy portowi mogą również przeszukać statek pod kątem narzędzi połowowych trzymanych w ukryciu lub narzędzi połowowych, które z innych względów są nielegalne.

5.   Ryby i produkty rybołówstwa

a) Na ile to możliwe, inspektorzy portowi sprawdzają, czy ryby i produkty rybołówstwa znajdujące się na pokładzie zostały złowione zgodnie z warunkami określonymi we właściwych upoważnieniach. W trakcie tej czynności inspektorzy portowi sprawdzają dziennik połowowy i przedłożone raporty, w tym w stosownych przypadkach raporty przekazane za pośrednictwem systemu monitorowania statków (VMS).

b) W celu określenia ilości i gatunków znajdujących się na pokładzie inspektorzy portowi mogą przeprowadzić kontrolę ryb w ładowni lub w trakcie wyładunku. W trakcie tej czynności inspektorzy portowi mogą otwierać pojemniki, w które ryby są pakowane, i przemieszczać ryby lub pojemniki w celu upewnienia się co do stanu ładowni rybnych.

c) W trakcie wyładunku statku inspektorzy portowi mogą sprawdzić gatunki wyładowywanych ryb i ich ilości. Taka kontrola może obejmować rodzaj produktu, wagę w relacji pełnej (ilości określone na podstawie dziennika połowowego) i współczynnik przeliczeniowy stosowany do przeliczenia wagi ryb przetworzonych na wagę w relacji pełnej. Inspektorzy portowi mogą również poddać kontroli ewentualne ilości zatrzymane na pokładzie.

d) Inspektorzy portowi mogą dokonać przeglądu ilości i składu całego połowu na pokładzie, w tym przez pobranie próbek.

6.   Kontrola połowów NNN

Stosuje się art. 11 rozporządzenia (WE) nr 1005/2008.

7.   Sprawozdanie

Inspektor sporządza i podpisuje sprawozdanie na piśmie po zakończeniu inspekcji, a jego egzemplarz przekazuje kapitanowi statku.

8.   Wyniki inspekcji przeprowadzonych przez państwo portu

Wyniki inspekcji przeprowadzonych przez państwo portu obejmują co najmniej następujące informacje:

1) Dane referencyjne inspekcji

 organ dokonujący inspekcji (nazwa organu dokonującego inspekcji lub innego podmiotu wyznaczonego w tym celu przez ten organ),

 imię i nazwisko inspektora,

 data i godzina inspekcji,

 port inspekcji (miejsce, w którym statek został poddany inspekcji), oraz

 data (data sporządzenia sprawozdania).

2) Dane identyfikacyjne statku

 nazwa statku,

 rodzaj statku,

 rodzaj narzędzi połowowych,

 oznaka rybacka (numer boczny statku) i numer nadany przez IMO (jeżeli jest dostępny) lub w stosownych przypadkach inny numer,

 międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy,

 numer MMSI (identyfikator morskiej służby ruchomej), jeżeli jest dostępny,

 państwo bandery (państwo, w którym statek jest zarejestrowany),

 ewentualne wcześniejsze nazwy i bandery,

 port macierzysty (port rejestracji statku) i wcześniejsze porty macierzyste,

 właściciel statku (nazwa/imię i nazwisko, adres, dane kontaktowe),

 posiadacz zależny statku, jeżeli nie jest to ta sama osoba co właściciel statku (nazwa/imię i nazwisko, adres, dane kontaktowe),

 operator statku odpowiedzialny za używanie statku, jeżeli nie jest to ta sama osoba co właściciel statku (nazwa/imię i nazwisko, adres, dane kontaktowe),

 agent statku (nazwisko, adres, dane kontaktowe),

 nazwa/imię i nazwisko oraz adres ewentualnych poprzednich właścicieli,

 imię i nazwisko, obywatelstwo i uprawnienia morskie kapitana statku i oficera połowowego, oraz

 lista załogi.

3) Upoważnienie do połowów (licencje/zezwolenia)

 upoważnienie statków do połowów lub przewozu ryb i produktów rybołówstwa,

 państwa wydające upoważnienia,

 warunki określone w upoważnieniach, w tym obszary i okres ważności,

 właściwa regionalna organizacja ds. rybołówstwa,

 obszary, zakres stosowania i okres ważności upoważnień,

 szczegółowe informacje na temat przydziału objętego upoważnieniem – kwota, nakład połowowy lub inne,

 dozwolone: gatunki, przyłowy oraz narzędzia połowowe, oraz

 zapisy i dokumenty dotyczące przeładunków (w stosownych przypadkach).

4) Informacje dotyczące rejsu połowowego

 data, godzina, obszar i miejsce bieżącego, rozpoczętego rejsu połowowego,

 obszary, na których przebywał statek (wpłynięcie na poszczególne obszary i wypłynięcie z nich),

 operacje przeładunkowe na morzu (data, gatunki, miejsce, ilość przeładowanych ryb),

 ostatni port, w którym przebywał statek,

 data i godzina zakończenia bieżącego rejsu połowowego, oraz

 w stosownych przypadkach – planowany kolejny port.

5) Wyniki inspekcji połowów

 początek i koniec wyładunku (data i godzina),

 gatunki ryb,

 rodzaj produktu,

 waga w relacji pełnej (ilości określone na podstawie dziennika),

 właściwy współczynnik przeliczeniowy,

 waga ryb przetworzonych (wyładowane ilości w podziale na gatunki i postać),

 ekwiwalent wagi w relacji pełnej (ilości wyładowane w ekwiwalencie wagi w relacji pełnej, tzn. „iloczyn masy produktu i współczynnika przeliczeniowego”),

 zamierzone miejsce przeznaczenia ryb i produktów rybołówstwa poddanych inspekcji, oraz

 ilości i gatunki ryb ewentualnie zatrzymane na pokładzie.

6) Wyniki inspekcji narzędzi połowowych

 szczegółowe informacje na temat rodzajów narzędzi połowowych.

7) Wnioski

 wnioski z inspekcji, w tym stwierdzenie naruszeń, których popełnienie podejrzewa się, i odniesienie do odpowiednich przepisów i środków. Materiały dowodowe załączone do sprawozdania z inspekcji.




ZAŁĄCZNIK III

A)    Segmentacja floty GFCM/SAC



Grupy

< 6 metrów

6–12 metrów

12–24 metrów

Powyżej 24 metrów

1.  Wielozadaniowe łodzie rybackie bez silnika

A

 

 

2.  Wielozadaniowe rybackie łodzie silnikowe

B

C

 

 

3.  Trawlery

 

D

E

F

4.  Sejnery

 

G

H

5.  Taklowce

 

I

6.  Trawlery do połowów pelagicznych

 

J

7.  Sejnery tuńczykowe

 

 

K

8.  Trawlery do połowów dragą

 

L

 

9.  Statki wielozadaniowe

 

 

M

Opis segmentów:

A

Wielozadaniowe łodzie rybackie bez silnika — wszystkie statki o długości poniżej 12 metrów (długość całkowita), bez silnika (napędu wiatrowego lub mechanicznego).

B

Wielozadaniowe rybackie łodzie silnikowe o długości poniżej 6 m — wszystkie statki o długości poniżej 6 metrów (długość całkowita) wyposażone w silnik.

C

Wielozadaniowe rybackie łodzie silnikowe o długości od 6 do 12 m — wszystkie statki o długości od 6 do 12 metrów (długość całkowita) wyposażone w silnik, które używają różnych narzędzi połowowych w trakcie roku bez wyraźnej dominacji jednego rodzaju tych narzędzi lub które używają narzędzi połowowych nieuwzględnionych w niniejszej klasyfikacji.

D

Trawlery o długości poniżej 12 m — wszystkie statki o długości poniżej 12 metrów (długość całkowita), przeznaczające ponad 50 procent nakładu na poławianie włokiem dennym.

E

Trawlery o długości od 12 do 24 m — wszystkie statki o długości od 12 do 24 metrów (długość całkowita), przeznaczające ponad 50 procent nakładu na poławianie włokiem dennym.

F

Trawlery o długości powyżej 24 m — wszystkie statki o długości powyżej 24 metrów (długość całkowita), przeznaczające ponad 50 procent nakładu na poławianie włokiem dennym.

G

Sejnery o długości od 6 do 12 m — wszystkie statki o długości od 6 do 12 metrów (długość całkowita), przeznaczające ponad 50 procent nakładu na poławianie okrężnicą.

H

Sejnery o długości powyżej 12 m — wszystkie statki o długości powyżej 12 m (długość całkowita), przeznaczające ponad 50 procent nakładu na poławianie okrężnicą, z wyjątkiem statków używających okrężnicy do połowów tuńczyków w dowolnym okresie roku.

I

Taklowce o długości powyżej 6 m — wszystkie statki o długości powyżej 6 metrów (długość całkowita), przeznaczające ponad 50 procent nakładu na poławianie taklami.

J

Trawlery do połowów pelagicznych o długości powyżej 6 m — wszystkie statki o długości powyżej 6 metrów (długość całkowita), przeznaczające ponad 50 procent nakładu na poławianie włokiem pelagicznym.

K

Sejnery tuńczykowe — wszystkie statki poławiające okrężnicą do połowów tuńczyków przez dowolnie długi okres w ciągu roku.

L

Trawlery do połowów dragą mające długość powyżej 6 m — wszystkie statki o długości powyżej 6 metrów (długość całkowita), przeznaczające ponad 50 procent nakładu na poławianie dragą.

M

Statki wielozadaniowe o długości powyżej 12 m — wszystkie statki o długości powyżej 12 metrów (długość całkowita), które w ciągu roku używają różnych narzędzi połowowych bez wyraźnej dominacji jednego rodzaju tych narzędzi lub które używają narzędzi połowowych nieuwzględnionych w niniejszej klasyfikacji.

Uwaga: Wszystkie komórki są przeznaczone do gromadzenia informacji. W przypadku komórek, które w powyższej tabeli pozostawiono niewypełnione, uznaje się za mało prawdopodobne, by liczba statków była znacząca. W razie potrzeby zaleca się jednak łączenie informacji z „pustych komórek” z najbardziej właściwymi sąsiadującymi „szarymi komórkami”.

B)    Tabela pomiaru nominalnego nakładu połowowego



Narzędzie połowowe

Liczba i rozmiar

Zdolność

Działalność

Nakład nominalny (1)

Draga (do mięczaków)

Otwarty otwór, szerokość otworu

GT

Czas połowu

Trałowana powierzchnia dna (2)

Włok (w tym dragi do płastugokształtnych)

Rodzaj włoku (pelagiczny, denny)

GT lub GRT

Moc silnika

Rozmiar oczka sieci

Wielkość sieci (szerokość otworu)

Prędkość

GT

Czas połowu

GT * dni

GT * godziny

kW * dni

Okrężnica

Długość i głębokość zanurzenia sieci

GT

Lekki napęd

Liczba małych łodzi

GT

Długość i opad sieci

Czas poszukiwań

Zaciąg

GT * zaciągi

Długość sieci * zaciągi

Sieci

Rodzaj sieci (np. sieci trójścienne, sieci skrzelowe itp.)

Długość sieci (stosowana w przepisach)

GT

Powierzchnia sieci

Rozmiar oczka sieci

Długość i opad sieci

Czas połowu

Długość sieci * dni

Powierzchnia * dni

Sznury haczykowe

Liczba haczyków

GT

Liczba sznurów haczykowych

Cechy haczyków

Przynęta

Liczba haczyków

Liczba sznurów haczykowych

Czas połowu

Liczba haczyków * godziny

Liczba haczyków * dni

Liczba sznurów haczykowych * dni/godziny

Pułapki

GT

Liczba pułapek

Czas połowu

Liczba sieci pułapkowych * dni

Okrężnica/urządzeń powodujących koncentrację ryb

Liczba urządzeń powodujących koncentrację ryb

Liczba urządzeń powodujących koncentrację ryb

Liczba rejsów

Liczba urządzeń powodujących koncentrację ryb * Liczba rejsów

(1)   Środki nakładu, które nie obejmują czasu działalności, należy odnieść do pewnego okresu (tj. do roku).

(2)   Należy odnieść do konkretnego obszaru (z podaniem powierzchni) w celu oszacowania intensywności połowów (nakład/km2) i powiązania nakładu z eksploatowanymi biocenozami.

C)    Zadanie 1 GFCM – Jednostki operacyjne

image



( 1 ) Dz.U. C 354 z 28.12.2010, s. 71.

( 2 ) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 8 marca 2011 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 20 października 2011 r. Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 13 grudnia 2011 r.

( 3 ) Dz.U. L 190 z 4.7.1998, s. 34.

( 4 ) Dz.U. L 409 z 30.12.2006, s. 11; sprostowane w Dz.U. L 36 z 8.2.2007, s. 6.

( 5 ) Dz.U. L 286 z 29.10.2008, s. 1.

( 6 ) Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

( 7 ) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, s. 59.

( 8 ) Dz.U. L 5 z 9.1.2004, s. 25.

( 9 ) Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 1.

( 10 ) Dz.U. L 60 z 5.3.2008, s. 1.

( 11 ) Dyrektywa Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7).

( 12 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).

( 13 ) Dyrektywa 2009/147/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dz.U. L 20 z 26.1.2010, s. 7).

( 14 ) Rozporządzenie (WE) nr 1185/2003 Rady z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie obcinania płetw rekinom na pokładach statków (Dz.U. L 167 z 4.7.2003, s. 1).

( 15 ) Dz.U. L 322 z 14.12.1999, s. 3.

( 16 ) Dz.U. L 179 z 23.6.1998, s. 3.

Top